Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe oraz w części prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie:

-braku uznania Pani za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży Nieruchomości– jest nieprawidłowe;

-zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku uznania Pani za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży Nieruchomości oraz ewentualnego zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży ww. nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 marca 2025 r. (wpływ 5 marca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawczyni posiada z mężem wspólność majątkową.

W dniu ….2010 r. Wnioskodawczyni, działająca jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej wraz ze Wspólniczką, również działającą jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej – obie zaś działające jako jedyni wspólnicy spółki cywilnej nabyły prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka nr 1 o pow. ... ha, położonej we wsi … w gminie … oraz własność znajdującego się na tej nieruchomości budynku, stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności (budynek ten był już wówczas oddany do użytkowania i miał charakter handlowo-usługowy i stanowi do dnia dzisiejszego motel z częścią gastronomiczną) – dalej „Nieruchomość”.

Wnioskodawczyni nigdy nie ujmowała Nieruchomości w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Nieruchomość nie podlegała amortyzacji.

Przez pierwszych kilkanaście miesięcy Nieruchomość w całości służyła do prowadzenia przez Wspólniczki spółki cywilnej działalności gospodarczej – działalności gastronomicznej. Od … 2012 roku Wnioskodawczyni przestała prowadzić działalność gastronomiczną w restauracji i wynajęła przysługujące jej 50% udziału w Nieruchomości na rzecz męża Wspólniczki, który tam prowadził działalność.

Od 2017 roku Wspólniczki ww. spółki cywilnej wynajęły całą Nieruchomość na rzecz Pani … .

Dnia ….2021 roku spółka cywilna została rozwiązana (funkcjonowała od dnia ….2010 r.). Następnie – w dniu ….2021 roku na podstawie umowy o podział majątku objęta była wspólnością łączną wspólników spółki cywilnej po rozwiązaniu spółki cywilnej, Wspólniczki postanowiły, że Nieruchomość przypadnie Wnioskodawczyni. Tym samym Wnioskodawczyni stała się w dniu ….2021 roku jedynym właścicielem Nieruchomości.

Nieruchomość nie podlegała takiemu ulepszeniu, na które to ulepszenie wydatki, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej.

Nieruchomość od dnia … 2022 roku wynajmowana była Pani …, przy czym najem ten jest najmem prywatnym, rozliczanym ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (8,5%). Nieruchomość była jedyną nieruchomością wynajmowaną przez Wnioskodawczynię.

Najem służył w zasadzie utrzymaniu Nieruchomości w stanie niepogorszonym, a nie celom zarobkowym a jednocześnie miał mieć charakter tymczasowy – gdyż Wnioskodawczyni już wówczas nosiła się z zamiarem sprzedaży Nieruchomości i wyremontowania własnego domu ze środków pochodzących ze sprzedaży Nieruchomości.

Najemca zobowiązany był dbać o Nieruchomość, dokonywać bieżących konserwacji i ponosić koszty związane z bieżącą eksploatacją Nieruchomości (m.in. ogrzewać).

Gdyby Nieruchomość pozostała niewynajmowana – zwyczajnie by niszczała, co nie leżało w interesie Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie traktowała najmu jako sposobu na zarobek a jedynie dążyła do właściwego zarządu własnym majątkiem i utrzymania go w należytym stanie.

Wnioskodawczyni nie podejmowała działań mających na celu zwiększenie zysków z najmu przez modernizację Nieruchomości lub znajdujących się na niej budynków, nie poszukiwała innych najemców – jedynie sporadycznie kontrolowała stan Nieruchomości i wywiązywanie się najemcy z obowiązków dbania o Nieruchomość.

W dniu ….2023 roku Wnioskodawczyni sprzedała Nieruchomość dotychczasowemu najemcy za cenę … zł.

Na dzień sprzedaży Nieruchomości oraz aktualnie – Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem według klasyfikacji PKD było 56.10.B Ruchome placówki gastronomiczne (również: 47.82.Z, 47.89.Z, 47.99.Z,56.10.A, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 77.21.Z). Działalność gospodarcza Wnioskodawczyni opodatkowana jest ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Ponadto Wnioskodawczyni jest rolnikiem.

Obrót nieruchomościami nigdy nie stanowił przedmiotu działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Nabywca Nieruchomości zapłacił podatek od czynności cywilnoprawnych z tytułu nabycia Nieruchomości

Ponadto w uzupełnieniu na zadane w wezwaniu pytania, Wnioskodawczyni odpowiadała następująco:

a) Czy jest Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT?

Wnioskodawczyni wskazała, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT – status podatnika na dzień ….2025 r. – „zwolniony”.

b) Czy Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku w całym okresie jej posiadania wykorzystywana była do dnia jej sprzedaży przez Panią wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT wykonywała Pani – należy podać podstawę prawną zwolnienia.

Wnioskodawczyni wskazała, że od dnia nabycia do dnia wynajęcia nieruchomości Wnioskodawczyni prowadziła Wnioskodawczyni w niej działalność gastronomiczną. W żadnym roku, w którym posiadała przedmiotową nieruchomość wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła 200.000 zł, a zatem Wnioskodawczyni była zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

c) Czy odprowadzała Pani należne podatki z tytułu wynajmu Nieruchomości, będącej przedmiotem wniosku?

Wnioskodawczyni wskazała, że tak.

d) Kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie motelu z częścią gastronomiczną w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Wnioskodawczyni wskazała, że nie ma takiej wiedzy – w dniu kiedy Wnioskodawczyni wraz ze Wspólniczką spółki cywilnej nabyła Nieruchomość, tj. w dniu ….2010 r. Nieruchomość ta była już zasiedlona.

e) Czy od pierwszego zasiedlenia motelu z częścią gastronomiczną do dnia sprzedaży upłynął okres co najmniej dwóch lat?

Wnioskodawczyni wskazała, że tak.

f) Czy dokonywała Pani kiedykolwiek sprzedaży działek, jeśli tak to proszę podać odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości.

Wnioskodawczyni wskazała, że sprzedała następujące nieruchomości:

i) Kiedy i w jaki sposób nabyła Pani te nieruchomości?

Wnioskodawczyni wskazała, że informacja ta zawarta została w powyższej tabeli.

ii) W jakim celu nabyła Pani te nieruchomości?

Wnioskodawczyni wskazała:

Lp. 1 – własne cele mieszkaniowe,

Lp. 2, 6, 8, 9 – poszerzenie gospodarstwa rolnego (Wnioskodawczyni jest rolnikiem),

Lp. 4,7 – ulokowanie kapitału,

Lp. 3, 5,10 – działalność handlowa.

iii) W jaki sposób wykorzystywała Pani te nieruchomości od momentu nabycia do chwili sprzedaży?

Wnioskodawczyni wskazała:

Lp. 1 – własne cele mieszkaniowe,

Lp. 2, 4, 6, 7, 8, 9 – prowadzenie produkcji rolnej,

Lp. 3, 5 – działalność handlowa,

Lp. 10 – szczegółowo opisane we wniosku.

iv) Kiedy sprzedała Pani te nieruchomości i co było przyczyną sprzedaży?

Wnioskodawczyni wskazała, że daty sprzedaży wyszczególnione zostały w powyższej tabeli. Potrzebowała Pani środków finansowych m.in. na zakup i remont innego domu, w którym do tej pory mieszka, a także zakup innych gruntów rolnych, bardziej korzystnych z punktu widzenia profilu prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności rolnej.

v) Ile działek zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych), jeśli zabudowanych to, czy były to nieruchomości mieszkalne, czy użytkowe?

Wnioskodawczyni wskazała:

-1 działka zabudowana domem mieszkalnym;

-2 działki zabudowane pawilonem handlowym (niemieszkalny);

-1 działka zabudowana oborą (niemieszkalny);

-1 działka zabudowana przedmiotowym motelem z częścią gastronomiczną;

-pozostałe działki niezabudowane (wszystkie o charakterze ziemi rolnej z wyjątkiem jednej działki o charakterze działki budowlanej).

vi) Czy z tytułu ich sprzedaży odprowadzała Pani podatek VAT, składała deklaracje VAT-7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R?

Wnioskodawczyni wskazała, że sprzedaż ww. nieruchomości nie podlegała pod podatek od towarów i usług.

vii) Na co zostały przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości?

Wnioskodawczyni wskazała, że z uwagi na znaczny upływ czasu od chwili sprzedaży ww. nieruchomości niemożliwe jest jednoznaczne wskazanie, na co konkretnie Wnioskodawczyni przeznaczyła środki uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości. Z całą pewnością część przeznaczona została na zakup i remont domu oraz spłatę kredytu, część na zakup innych nieruchomości rolnych jak wskazano w odpowiedzi na pkt iv), a część przeznaczona została na bieżące wydatki.

g) Czy posiada Pani inne działki, które w przyszłości zamierza sprzedać? Jeżeli tak, to proszę wskazać ile i jakie?

Wnioskodawczyni wskazała, że posiada ziemię rolną (kilka działek). Póki Wnioskodawczyni jest w stanie prowadzić gospodarstwo rolne z wykorzystaniem ww. działek, Wnioskodawczyni nie planuje ich sprzedaży.

Pytania

1.Czy w związku ze sprzedażą Nieruchomości Wnioskodawczyni stała się podatnikiem podatku od towarów i usług?

2.Ewentualnie, jeżeli odpowiedź na pytanie 1) jest twierdząca, czy sprzedaż Nieruchomości jest zwolniona z podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

1.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku ze sprzedażą Nieruchomości, Wnioskodawczyni nie stała się podatnikiem podatku od towarów i usług. Zarówno sama sprzedaż Nieruchomości, jak również poprzedzający ją najem tej Nieruchomości nie wypełniają znamion działalności gospodarczej, określonych w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni jej działalność nie tylko nie nosiła cechy w postaci zarobkowego celu, jak wspomniano w opisie stanu faktycznego – celem było utrzymanie Nieruchomości, niewysoki czynsz najmu stanowił jedynie „wartość dodaną”, ale również nie spełnia przesłanki ciągłości, a ponadto żadne z działań związanych z najmem nie było działaniem profesjonalnym, powtarzalnym, jakie spodziewane byłoby od osoby prowadzącej w tym zakresie działalność.

Wskazać również należy, że sam najem i jeszcze uprzednie prowadzenie działalności gospodarczej z wykorzystaniem Nieruchomości przez Wnioskodawczynię nie mają automatycznego przeniesienia na późniejszą transakcję sprzedaży Nieruchomości. W odniesieniu bowiem do sprzedaży Nieruchomości nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości, że była to czynność jednorazowa i jej celem było jedynie zabezpieczenie interesów Wnioskodawczyni poprzez sprzedaż Nieruchomości w takim momencie w jakim miała ona jeszcze satysfakcjonującą wartość rynkową i znalazł się nabywca chętny do jej nabycia. Podkreślić należy, że Nieruchomość, gdy była własnością Wnioskodawczyni miała potencjał gospodarczy, jednak Wnioskodawczyni tego potencjału nie wykorzystywała – nawet nie dokonywała inwestycji na Nieruchomości celem maksymalizacji zysków ze sprzedaży, co tym bardziej wskazuje, że nie traktowała tej Nieruchomości i działalności z nią związanej w sposób profesjonalny, mogący powodować, że czynność sprzedaży Nieruchomości pozwoliłaby uznać Wnioskodawczynię z tego tytułu za podatnika podatku od towarów i usług.

2.

Z daleko idącej ostrożności, na wypadek, gdyby Organ podatkowy nie zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni odnośnie pytania 1), zdaniem Wnioskodawczyni, nawet jeżeli sprzedaż Nieruchomości czyniłaby z Wnioskodawczyni podatnika podatku od towarów i usług, to czynność sprzedaży Nieruchomości byłaby zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT.

Stosownie do tego przepisu zwalnia się od podatku VAT dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W odniesieniu do Nieruchomości – jej dostawa nie była dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed dniem, a także pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres nie krótszy niż 2 lata

Zdaniem Wnioskodawczyni przy sprzedaży budynku dokonywanej wraz z dostawą gruntu, będącego w użytkowaniu wieczystym, na którym jest ten budynek posadowiony, grunt dzieli byt prawny budynku w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynku, a zatem jeżeli dostawa budynku korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony. A zatem w przedmiotowej sprawie sprzedaż całej Nieruchomość, jeśli okazałoby się, że Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku od towarów i usług, podlegałaby zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie:

-braku uznania Pani za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży Nieruchomości – jest nieprawidłowe;

-zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.) – zwanej dalej „ustawą o VAT”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z dnia 11 grudnia 2006 r., s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE wskazano:

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży – art. 535 Kodeksu cywilnego:

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT – status podatnika na dzień 03.03.2025 r. – „zwolniony”.

W dniu 07.12.2010 r. Pani, działając jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej wraz ze Wspólniczką, również działającą jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej – nabyły prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka nr 1 o pow. ... ha, położonej we wsi Kobylniki w gminie Wyszogród oraz własność znajdującego się na tej nieruchomości budynku, stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności (budynek ten był już wówczas oddany do użytkowania i miał charakter handlowo-usługowy i stanowi do dnia dzisiejszego motel z częścią gastronomiczną).

Przez pierwszych kilkanaście miesięcy Nieruchomość w całości służyła do prowadzenia przez Wspólniczki spółki cywilnej działalności gospodarczej – działalności gastronomicznej. Od … 2012 roku przestała Pani prowadzić działalność gastronomiczną w restauracji i wynajęła przysługujące jej 50% udziału w Nieruchomości na rzecz męża Wspólniczki, który tam prowadził działalność.

Od 2017 roku Wspólniczki ww. spółki cywilnej wynajęły całą Nieruchomość. Dnia ….2021 roku spółka cywilna została rozwiązana (funkcjonowała od dnia ….2010 r.). Następnie – w dniu ….2021 roku na podstawie umowy o podział majątku objęta była wspólnością łączną wspólników spółki cywilnej po rozwiązaniu spółki cywilnej, Wspólniczki postanowiły, że Nieruchomość przypadnie Pani. Tym samym stała się Pani w dniu ….2021 roku jedynym właścicielem Nieruchomości.

Nieruchomość od dnia … 2022 roku była wynajmowana, przy czym najem ten jest najmem prywatnym, rozliczanym ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (8,5%). Nieruchomość była jedyną nieruchomością wynajmowaną przez Panią. Najem służył w zasadzie utrzymaniu Nieruchomości w stanie niepogorszonym, a nie celom zarobkowym a jednocześnie miał mieć charakter tymczasowy – gdyż już wówczas nosiła się Pani z zamiarem sprzedaży Nieruchomości i wyremontowania własnego domu ze środków pochodzących ze sprzedaży Nieruchomości.

Najemca zobowiązany był dbać o Nieruchomość, dokonywać bieżących konserwacji i ponosić koszty związane z bieżącą eksploatacją Nieruchomości (m.in. ogrzewać). W dniu ….2023 roku sprzedała Pani Nieruchomość dotychczasowemu najemcy.