Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia:

-     czy udzielenie pożyczki przez Państwa – Spółkę (X) (pożyczkodawcę) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

-     czy udzielenie pożyczki przez Państwa - Spółkę (X) (pożyczkodawcę) będzie zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT jako świadczenie usług udzielania pożyczek pieniężnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 lutego 2025 r. (wpływ 21 lutego 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Spółka (X)

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…)

Opis zdarzenia przyszłego

Firma (X) rozważa udzielenie drugorazowej pożyczki oprocentowanej stawką 0% na kwotę od (…) zł do (…) zł członkowi zarządu firmy (X) Pani (…), będącej jednocześnie udziałowcem tej spółki. Pierwszą taką pożyczkę firma udzieliła dnia (…) r prezesowi Panu (…) (wspólnik i prezes (X)). Pożyczka ma zostać udzielona na cele osobiste, bez związku z działalnością gospodarczą. Jednakże tutaj trzeba zaznaczyć, że Pani (…) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod numerem NIP (…) i jest czynnym płatnikiem podatku VAT. Pożyczkobiorca zobowiązany jest do opłaty rocznej w wysokości (…) zł z tytułu korzystania z usługi pożyczki od firmy (X). Opłata naliczana będzie raz w roku, do momentu spłaty pożyczki. Opłata obowiązuje za każdy rozpoczęty rok korzystania z pożyczki. Motywacją (X) do udzielenia powyższej pożyczki jest brak możliwości porzucenia pracy/ pełnienia funkcji przez zarząd spółki do momentu spłaty pożyczki zaciągniętej w firmie i dążenie do stabilności składu zarządu spółki w okresie długoletnim. Pożyczkobiorca, Pani (…), zobowiąże się do zwrotu przedmiotu pożyczki w terminie dogodnym dla pożyczkobiorcy, jednakże nie później niż do końca roku kalendarzowego 2038. Pożyczkobiorca zobowiąże się spłacić pożyczkę w dogodnej walucie. Zgodnie z umową - jeśli w między czasie nastąpi zaprzestanie pełnienia chociaż jednej z wymienionych funkcji tj. członek zarządu/ pracownik/ udziałowiec, spłata pożyczki musi nastąpić nie później niż do dnia zaprzestania wyżej wymienionych funkcji.

Pożyczka zostanie udzielona na podstawie pisemnej umowy pożyczki.

Firma (X) jest czynnym podatnikiem VAT. Udzielanie pożyczek nie jest przedmiotem jej działania, nie ma odpowiedniego dla pożyczek numeru PKD w uchwale spółki. Głównym przedmiotem działania firmy (X) jest spedycja oraz handel.

Pożyczkobiorca: (…) (czynny płatnik podatku VAT w jednoosobowej działalności gospodarczej).

Pożyczkodawca: (X) (czynny płatnik podatku VAT).

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Naszym zdaniem każda czynność dotycząca majątku spółki prowadzącej działalność gospodarczą powoduje, że podmiot gospodarczy występuje w charakterze podatnika VAT. Usługa polegająca na udzieleniu pożyczki mieści się w zakresie odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu ustawy VAT, natomiast sama spółka jako pożyczkodawca jest w tych okolicznościach podatnikiem podatku VAT. Zwolnienie z VAT nie dotyczy wyłącznie podmiotów zajmujących się profesjonalnym udzielaniem pożyczek. Obejmuje ono każdą usługę polegającą na udzielaniu pożyczki, zatem w zakresie zwolnienia mieści się także pożyczka udzielona przez spółkę wspólnikowi/ członkowi zarządu. Dodajmy także, że tego rodzaju zwolnienie jest nielimitowane, zatem pożyczka jest zwolniona od podatku niezależnie od jej wysokości. Zatem firma (X) (pożyczkodawca) planuje zastosować zwolnienie z VAT w przypadku tej pożyczki. Czy to stanowisko jest prawidłowe?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

NASZA ANALIZA NA GRUNCIE PODATKU VAT

Naszą analizę rozpocznijmy od podatku VAT. Jego zakres podmiotowy obejmuje wyłącznie podmioty prowadzące działalność gospodarczą, poprzez którą należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Naturalnie spółka prowadząca działalność gospodarczą jest podatnikiem podatku VAT (w tym wypadku czynnym). Przedmiotem działalności gospodarczej nie jest udzielanie pożyczek. Spółka wykonująca usługi spedycyjne i handlowe chce udzielić swojemu udziałowcowi i członkowi zarządu pożyczki. W tym miejscu pojawia się pytanie, czy taka pożyczka mieści się w definicji działalności gospodarczej, co prowadzi do objęcia tej usługi regulacjami podatku VAT?

Tutaj należy wskazać, że zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicja działalności gospodarczej nie uzależnia jej występowania od częstotliwości czy też celu, w jakim podejmowana jest dana aktywność. Nie ma także znaczenia na gruncie tego przepisu, jaki jest status nabywcy usługi.

Wskazać należy, że nawet jednorazowe udzielenie pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki.

W konsekwencji wyprowadziliśmy wniosek, że każda czynność dotycząca majątku spółki prowadzącej działalność gospodarczą powoduje, że podmiot gospodarczy występuje w charakterze podatnika VAT.

Warto również podkreślić, że na kwestię objęcia pożyczki regulacjami podatku VAT nie wpływa rodzaj działalności określony przez spółkę w KRS. Na okoliczność tę zwrócił uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w piśmie z 5 stycznia 2017 roku, nr 2461-IBPP2.4512.901.2016.1.J, gdzie można przeczytać, że wpis przedmiotu działalności gospodarczej (według klasyfikacji PKD) do rejestru KRS nie ma decydującego znaczenia dla określenia, czy spółka z tytułu udzielonej pożyczki staje się podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Podawany bowiem przy rejestracji podmiotów gospodarczych zakres działalności według PKD nie ma charakteru wiążącego. Ponadto ewentualny brak danego kodu czynności PKD w umowie spółki i wykonanie jej nie oznacza, że przedsiębiorca wykonuje czynność niezgodną z prawem. W rezultacie zawarcie umowy jednorazowej pożyczki, nawet gdy spółka nie ma tego rodzaju usługi wpisanej w KRS, nie powoduje, że umowa jest nieważna.

Wniosek, że usługa polegająca na udzieleniu pożyczki mieści się w zakresie odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu ustawy VAT, natomiast sama spółka jako pożyczkodawca jest w tych okolicznościach podatnikiem podatku VAT.

Co jednak istotne, do faktycznego opodatkowania nie dojdzie, ponieważ usługa udzielania pożyczek korzysta ze zwolnienia przedmiotowego. W myśl bowiem art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT wolne od podatku są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy zauważyć, iż pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według ust. 2 powołanego artykułu:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Państwa wątpliwości w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii objętej pytaniem dotyczą ustalenia, czy udzielenie pożyczki przez Państwa – (X) (pożyczkodawcę) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.).

Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynność polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej podlegającej oprocentowaniu stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielenie pożyczki przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy ta czynność nie znajduje się w jej zakresie przedmiotowym.

Charakter i cechy usługi udzielenia pożyczki wskazują, że czynność ta mieści się w definicji pojęcia „działalność gospodarcza”. W świetle art. 15 ust. 2 zdanie drugie ustawy o VAT, działalność gospodarcza „obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”. Niewątpliwie przekazanie środków pieniężnych (a zatem wartości o charakterze niematerialnym) na rzecz pożyczkobiorcy, na określony okres czasu, za ustalonym wynagrodzeniem (opłacie rocznej), uzyskiwanym w ustalonych okresach rozliczeniowych, stanowi wykorzystywanie tych środków w sposób ciągły i w celach zarobkowych. Usługa tego rodzaju mieści się zatem w pojęciu „działalność gospodarcza” zdefiniowanym w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Ponadto należy zauważyć, że wpis przedmiotu działalności gospodarczej (wg klasyfikacji PKD) do rejestru KRS nie ma decydującego znaczenia dla określenia zakresu wykonywanej faktycznie działalności, a w konsekwencji do określenia czy podmiot prawa podatkowego z tytułu wykonywanych czynności staje się podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Podawany bowiem przy rejestracji podmiotów gospodarczych zakres działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności ma charakter orientacyjny. Ponadto, ewentualny brak danego kodu czynności wg klasyfikacji PKD w umowie spółki i wykonanie jej nie oznacza, że przedsiębiorca wykonuje czynność niezgodną z prawem.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że wskazana we wniosku czynność udzielenia pożyczki spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku od towarów i usług, zaś Pożyczkodawcę (Zainteresowanego) uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji wskazana we wniosku czynność udzielenia przez Państwa – (X) (pożyczkodawcę) odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pani (…), jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania, że udzielenie pożyczki przez Spółkę (X) (pożyczkodawca) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest prawidłowe.

Ponadto Państwa wątpliwości w zakresie podatku od towarów i usług dotyczą również kwestii, czy udzielenie pożyczki przez Państwa - Spółkę (X) (pożyczkodawcę) będzie zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT jako świadczenie usług udzielania pożyczek pieniężnych.

Ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Stosownie do art. 43 ust. 22 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, świadczonych na rzecz podatników, i wybrać ich opodatkowanie, pod warunkiem że:

1)jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;

2)złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego rezygnuje ze zwolnienia.

W myśl art. 43 ust. 23 ustawy:

Podatnik, o którym mowa w ust. 22, może, nie wcześniej niż po upływie 2 lat, licząc od początku okresu rozliczeniowego, od którego wybrał opodatkowanie usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku tych usług, pod warunkiem złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania, przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego ponownie będzie korzystał ze zwolnienia.

Powyższe zmiany przepisów umożliwiają wybór opodatkowania określonych usług, które dotychczas obligatoryjnie korzystały ze zwolnienia od podatku – w tym m.in. właśnie usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, przy czym możliwość wyboru opcji opodatkowania dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz innych podatników, przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 22 i 23 ustawy.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, należy wskazać, że czynność udzielenia przez Państwa – Spółkę (X) (pożyczkodawcę) odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pani (…) (pożyczkobiorcy), będzie stanowić czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie, usługa udzielenia przez Państwa – Spółkę (X) (pożyczkodawcę) odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pani (…) (pożyczkobiorcy) będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Powyższe zwolnienie ma zastosowanie pod warunkiem, że pożyczkodawca (X) nie wybierze opcji opodatkowania zgodnie i na warunkach zawartych w art. 43 ust. 22 ustawy.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie zadanego pytania, że udzielenie pożyczki przez Spółkę (X) (pożyczkodawca) będzie zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z treścią art. 43 ust, 1 pkt 38 ustawy o VAT, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

-  Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

(X) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.