Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 18 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług dotyczący prawa do odliczenia od wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą od 1 listopada 2024 roku.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 lutego 2025 r. (data wpływu 19 lutego 2025 r.) oraz pismem z 27 lutego 2025 r. (data wpływu 27 lutego 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu 16 października 2024 roku złożył Pan drogą elektroniczną wniosek VAT-R w celu uzyskania statusu podatnika VAT czynnego od dnia 1 listopada 2024 roku. W trakcie wypełniania wniosku przez platformę elektroniczną omyłkowo nie zaznaczył Pan pozycji nr 33, która dotyczy rezygnacji ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. W wyniku tego błędu, od dnia 1 listopada 2024 roku został Pan zarejestrowany w rejestrze VAT jako podatnik zwolniony zamiast podatnik VAT czynny.
Nie zdawał sobie Pan sprawy z tego błędu i w dobrej wierze podejmował Pan działania jako podatnik VAT czynny od 1 listopada 2024 roku. W szczególności:
1.Wystawienie faktury VAT: w dniu 30 listopada 2024 roku wystawił Pan fakturę VAT na kwotę brutto … zł (wartość netto: … zł, VAT: … zł) za wykonaną usługę dla Pana kontrahenta. Płatność za tę usługę została zaksięgowana na Pana koncie bankowym w dniu 9 grudnia 2024 roku.
2.Złożenie deklaracji i zapłata podatku: w dniu 12 grudnia 2024 roku, działając w przekonaniu, że jest Pan podatnikiem VAT czynnym, złożył Pan drogą elektroniczną jednolity plik kontrolny dla potrzeb VAT (JPK_VAT) za listopad 2024 roku oraz dokonał Pan zapłaty należnego podatku VAT na konto właściwego urzędu skarbowego.
O faktycznym statusie podatnika VAT zwolnionego zamiast czynnego dowiedział się Pan dopiero w dniu 12 grudnia 2024 roku podczas rozmowy telefonicznej z urzędnikiem urzędu skarbowego. W związku z powyższym, chciałby Pan uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczących Pana sytuacji, w szczególności czy pomimo błędu w wypełnieniu wniosku VAT-R, może Pan być traktowany jako podatnik VAT czynny od dnia 1 listopada 2024 roku.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan:
Działalność gospodarczą prowadzi Pan od 2 lipca 2024 r.
W okresie od 2 lipca 2024 r. do 31 października 2024 r. nie był Pan zarejestrowany jako podatnik VAT (ani zwolniony, ani czynny) i wystawiał Pan dawne tzw. rachunki, korzystając ze zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Prowadzi Pan działalność w zakresie usług programistycznych, która od początku roku 2025 jest sklasyfikowana pod kodem PKD 62.01.Z – działalność związana z oprogramowaniem.
Od 1 listopada 2024 r. uznaje się Pan za podatnika VAT czynnego. W dniu 16 października 2024 roku złożył Pan drogą elektroniczną wniosek VAT-R w celu uzyskania statusu podatnika VAT czynnego od dnia 1 listopada 2024 roku. W trakcie wypełniania wniosku przez platformę elektroniczną omyłkowo nie zaznaczył Pan pozycji nr 33, która dotyczy rezygnacji ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. W wyniku tego błędu, od dnia 1 listopada 2024 roku został Pan zarejestrowany w rejestrze VAT jako podatnik zwolniony zamiast podatnik VAT czynny. Nie zdawał Pan sobie sprawy z tego błędu i w dobrej wierze podejmował Pan działania jako podatnik VAT czynny od 1 listopada 2024 roku. W szczególności: pierwszą czynność opodatkowaną VAT wykonał Pan 30 listopada 2024 r., kiedy wystawił Pan fakturę VAT za usługę świadczoną zgodnie z umową.
Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT od 1 listopada 2024 r. prowadzi Pan ewidencję do celów rozliczeń podatku VAT. W listopadzie 2024 r. nabył Pan sprzęt biurowy na potrzeby działalności gospodarczej, który ujął Pan w ewidencji za miesiąc listopad 2024 r. Wszystkie faktury zakupowe były wystawiane na Pana działalność gospodarczą o identyfikatorze podatkowym NIP ….
Towary nabyte od 1 listopada 2024 r. są i będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT - nie występuje konieczność podziału podatku naliczonego, ponieważ wszystkie nabyte towary i usługi są i będą wykorzystywane wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT.
Działając w przekonaniu, że jest Pan podatnikiem VAT czynnym, złożył Pan drogą elektroniczną jednolity plik kontrolny dla potrzeb VAT (JPK_VAT) za listopad 2024 roku oraz dokonał Pan zapłaty należnego podatku VAT na konto właściwego urzędu skarbowego. O faktycznym statusie podatnika VAT zwolnionego zamiast czynnego dowiedział się Pan dopiero w dniu 12 grudnia 2024 roku podczas rozmowy telefonicznej z urzędnikiem urzędu skarbowego.
W związku z powyższym, chciałby Pan uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczących Pana sytuacji, w szczególności czy pomimo błędu w wypełnieniu wniosku VAT-R, może Pan być traktowany jako podatnik VAT czynny od dnia 1 listopada 2024 roku.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 27 lutego 2025 r.)
Czy od 1 listopada 2024 roku przysługuje Panu prawo do odliczenia od wydatków od prowadzenia działalności gospodarczej?
Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z 27 lutego 2025 r.)
Tak. Przysługuje Panu prawo do odliczenia.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostało w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.
Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.
Przy czym, co również istotne, zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.
Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy:
Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.
Stosownie do treści art. 86 ust. 13 ustawy:
Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:
1)za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo
2)za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego
- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Zatem, prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. W stosunku do faktur lub dokumentów celnych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy po otrzymaniu faktury lub dokumentu celnego, będącego podstawą odliczenia lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują określone sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Ograniczenia te zawarte są w art. 88 ustawy.
Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest więc związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast dla realizacji tego prawa konieczne jest m.in. posiadanie statusu podatnika VAT czynnego.
W myśl art. 96 ust. 1 ustawy:
Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy:
Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.
Ponadto w myśl art. 96 ust. 5 ustawy:
Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:
1)przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2)przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3)przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4)przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.
Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.
Zatem, rejestracji należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, przy czym przepis nie określa, jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić. Natomiast powinna ona nastąpić najpóźniej w dniu poprzedzającym dokonanie pierwszej czynności opodatkowanej.
W myśl art. 113 ust.1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Stosownie do treści art. 113 ust. 4 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.
Rejestracja następuje więc w momencie zgłoszenia rejestracyjnego, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów, które przeznaczone są do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Jednocześnie należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.
Warto również zaznaczyć, że w wyroku TSUE w sprawie C-400/98 Trybunał stwierdził, że prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonaniem inwestycji nie jest uzależnione od dokonania wcześniejszej rejestracji dla celów podatku VAT. Potwierdzeniem takiej tezy mogą być także wyroki TSUE w sprawach C-268/83 oraz C-110/94, gdzie TSUE wskazał, że powstanie prawa do odliczenia nie zależy od formalnego uznania statusu podatnika przez organy podatkowe. Nabywane jest ono automatycznie, z chwilą uzyskania statusu podatnika, którym się staje w momencie pierwszych inwestycji związanych z przyszłą działalnością gospodarczą.
Natomiast z orzecznictwa TSUE w sprawie C-385/09 Nidera wynika, że prawo do odliczenia powstaje w momencie, w którym podatek ten stał się należny, a jego powstanie nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy, ale od zaistnienia po stronie podatnika zamiaru, potwierdzonego obiektywnymi dowodami, prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących VAT.
Należy stwierdzić, że ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych w czasie, gdy nie widniał on w rejestrze podatników podatku od towarów i usług, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi są wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz spełniają inne warunki określone w przepisach ustawy). Niemniej, ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnika VAT czynnego. Tym samym podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów i otrzymania faktury. Lecz, aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia.
Jak wynika z opisu sprawy od 2 lipca 2024 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług programistycznych. W okresie od 2 lipca 2024 r. do 31 października 2024 r. nie był Pan zarejestrowany jako podatnik VAT (ani zwolniony, ani czynny), korzystając ze zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. 16 października 2024 roku złożył Pan drogą elektroniczną wniosek VAT-R w celu uzyskania statusu podatnika VAT czynnego od dnia 1 listopada 2024 roku. W trakcie wypełniania wniosku przez platformę elektroniczną omyłkowo nie zaznaczył Pan pozycji nr 33, która dotyczy rezygnacji ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. W wyniku tego błędu, od dnia 1 listopada 2024 roku został Pan zarejestrowany w rejestrze VAT jako podatnik zwolniony zamiast podatnik VAT czynny. Nie zdawał sobie Pan sprawy z tego błędu i w dobrej wierze podejmował Pan działania jako podatnik VAT czynny od 1 listopada 2024 roku. W szczególności: 30 listopada 2024 roku wystawił Pan fakturę VAT za wykonaną usługę, 12 grudnia 2024 roku złożył Pan drogą elektroniczną jednolity plik kontrolny dla potrzeb VAT (JPK_VAT) za listopad 2024 roku oraz dokonał Pan zapłaty należnego podatku VAT na konto właściwego urzędu skarbowego. Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT od 1 listopada 2024 r. prowadzi Pan ewidencję do celów rozliczeń podatku VAT. W listopadzie 2024 r. nabył Pan sprzęt biurowy na potrzeby działalności gospodarczej, który ujął Pan w ewidencji za miesiąc listopad 2024 r. Wszystkie faktury zakupowe były wystawiane na Pana działalność gospodarczą. Towary nabyte od 1 listopada 2024 r. są i będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Okoliczności sprawy wskazują, że pomimo formalnego braku rejestracji do podatku VAT od 1 listopada 2024 r. zachowywał się Pan jak zarejestrowany, czynny podatnik podatku VAT, tj. prowadzi Pan ewidencję do celów rozliczeń podatku VAT od 1 listopada 2024 r., złożył Pan jednolity plik kontrolny dla potrzeb VAT za listopad 2024 roku, dokonał Pan zapłaty należnego podatku VAT. Takie zachowanie wskazuje, że od 1 listopada 2024 r. zamierzał Pan być czynnym podatnikiem podatku VAT i postępował Pan jak podatnik VAT czynny. Jednakże nie dopełnił Pan, wynikającego z art. 96 ust. 1 ustawy, formalnego obowiązku złożenia dokumentów rejestracyjnych.
Zatem, skoro nabywane przez Pana od 1 listopada 2024 r. towary i usługi, wykorzystywane są i będą wyłącznie z czynności opodatkowanych, to przysługuje Panu prawo do odliczenia od wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą od 1 listopada 2024 roku. Prawo to przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wskazanych w art. 88 ustawy.
Jak już wcześniej wskazano, realizacja prawa do odliczenia podatku naliczonego następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia podatku, jednakże aby skutecznie zrealizować powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć, najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako czynnego podatnika.
Dopiero usunięcie negatywnej przesłanki, poprzez złożenie zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R (ze wskazaniem okresu rozliczeniowego, za który złoży Pan pierwszą deklarację podatkową) spowoduje możliwość realizacji przez Pana przysługującego prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Dopełnienie ww. wymogów umożliwi Panu realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.
Jak Pan wskazał w opisie sprawy, 16 października 2024 roku złożył Pan drogą elektroniczną wniosek VAT-R w celu uzyskania statusu podatnika VAT czynnego od dnia 1 listopada 2024 roku. W trakcie wypełniania wniosku przez platformę elektroniczną omyłkowo nie zaznaczył Pan pozycji nr 33, która dotyczy rezygnacji ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. W wyniku tego błędu, od dnia 1 listopada 2024 roku został Pan zarejestrowany w rejestrze VAT jako podatnik zwolniony.
Zatem, powinien Pan złożyć zgłoszenie rejestracyjne VAT-R w trybie aktualizacji, w którym należy wskazać datę (dzień, miesiąc, rok), od której rezygnuje Pan ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy oraz faktyczny okres rozliczeniowy, za który złożył Pan pierwszą deklarację podatkową w zakresie podatku VAT.
Tym samym, po złożeniu zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R w trybie aktualizacji, w którym jako datę, od której rezygnuje Pan ze zwolnienia, wskaże Pan 1 listopada 2024 r., będzie Pan podatnikiem podatku VAT od tej daty, a w konsekwencji będzie mógł Pan skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ustawy, za poszczególne okresy rozliczeniowe od listopada 2024 roku.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.