Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy planowane przez Gminę przekazanie w drodze darowizny do X efektów inwestycji, tj. nakładów na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowanie skateparku, jak i nakładów na zakup środków trwałych nabytych przez Gminę w ramach inwestycji, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie:

·określenia czy planowane przez Gminę przekazanie w drodze darowizny do X efektów inwestycji, tj. nakładów na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowanie skateparku, jak i nakładów na zakup środków trwałych nabytych przez Gminę w ramach inwestycji, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

·określenia – w przypadku uznania Państwa stanowiska w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe – czy Gminie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia VAT od wydatków związanych z realizacją inwestycji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzupełnili go Państwo pismem z 14 lutego 2025 r. (wpływ 14 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina Y (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest jednostką samorządu terytorialnego – miastem na prawach powiatu w myśl art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2024 r. poz. 107). Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”).

Gmina w ramach realizacji inwestycji pn. „(…)” planuje przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz skateparku (dalej: „Inwestycja”).

Inwestycja zostanie zrealizowana na gruntach stanowiących własność (…) (dalej: „X”). X jest samorządową instytucją kultury, której organizatorem jest Gmina. Do zadań X należy upowszechnianie i ochrona kultury oraz prowadzenie działalności innej niż działalność kulturalna w zakresie kultury fizycznej i rekreacji. X posiada osobowość prawną oraz jest czynnym podatnikiem VAT.

W związku z faktem, że Inwestycja będzie realizowana przez Gminę na gruntach będących własnością X, to z perspektywy przepisów prawa cywilnego wydatki związane bezpośrednio z przebudową stadionu lekkoatletycznego oraz budowy skateparku będą stanowiły nakłady poniesione na nieruchomości będącej własnością X. Ponadto w ramach realizacji Inwestycji Gmina poniesienie nakłady na zakup szeregu środków trwałych związanych m.in. z zakupem wyposażenia szatni stadionu lekkoatletycznego czy monitoringu skateparku.

Gmina planuje, że bezpośrednio po zakończeniu realizacji Inwestycji, tj. dokonaniu przebudowy stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowaniu skateparku, własność nakładów poniesionych na realizację Inwestycji, jak również własność nakładów na zakup szeregu środków trwałych nabytych przez Gminę w ramach Inwestycji zostanie przeniesiona w drodze umowy darowizny do X. Gmina przed dokonaniem darowizny do X nie będzie w żaden sposób wykorzystywać efektów Inwestycji.

X po otrzymaniu efektów Inwestycji będzie wykorzystywał je zarówno do czynności opodatkowanych VAT np. odpłatnego udostępniania przebudowanego stadionu lekkoatletycznego na organizację imprez oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT np. organizacji nieodpłatnych imprez sportowych dla szkół.

Wydatki związane z realizacją Inwestycji zostaną udokumentowane fakturami VAT, w których nabywcą towarów i usług będzie Gmina.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

1.W odpowiedzi na pytanie: „Jakie okoliczności uzasadniają przyjęty przez Państwa sposób realizacji inwestycji pn. „(…)”, tj. poniesienie nakładów na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz budowę skateparku, a także poniesienie nakładów na zakup szeregu środków trwałych związanych m.in. z zakupem wyposażenia szatni stadionu lekkoatletycznego czy monitoringu skateparku, a następnie przeniesienie tych nakładów w drodze darowizny do X? Czy opisany we wniosku sposób realizacji inwestycji wynika z faktu, że X jest samorządową instytucją kultury, której organizatorem jest Gmina?

wskazali Państwo, że: „Sposób realizacji wskazanej inwestycji wynika z faktu, że będzie ona finansowana częściowo ze środków Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych, którego beneficjentem nie mogły być instytucje kultury. Stąd o środki na realizację wskazanej inwestycji wystąpiło Miasto. Nakłady, które powstaną w wyniku realizacji wskazanej inwestycji zostaną przekazane do X w drodze darowizny, gdyż X odpowiada m.in. za realizację zadań z zakresu promocji sportu i kultury fizycznej, do których będą wykorzystywane efekty tej inwestycji”.

2.W odpowiedzi na pytanie: „Czy celem realizacji przez Gminę Inwestycji jest działalność zarobkowa?” wskazali Państwo, że: „Celem realizacji przez Gminę wskazanej inwestycji nie jest działalność zarobkowa”.

3.W odpowiedzi na pytanie: „Czy wydatki poniesione przez Gminę na realizację Inwestycji będą przez Gminę wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności odpłatnej?”, wskazali Państwo, że: „Wydatki poniesione przez Gminę na realizację Inwestycji nie będą przez Gminę wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności odpłatnej”.

4.W odpowiedzi na pytanie: „Czy opisana we wniosku Inwestycja będzie przez Państwa realizowana w ramach zadań własnych? Jeśli tak, proszę wskazać jakie konkretnie są to zadania własne i które przepisy o tym stanowią?”, wskazali Państwo, że: „Realizacja wskazanej inwestycji ma na celu realizację zadań własnych Gminy z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2024 r. poz. 1465 z późn. zm.)”.

Pytania

1.Czy planowane przez Gminę przekazanie w drodze darowizny do X efektów Inwestycji, tj. nakładów na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowanego skateparku, jak i nakładów na zakup środków trwałych nabytych przez Gminę w ramach Inwestycji, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT?

2.W przypadku uznania stanowiska Gminy w przedmiocie pytania pierwszego za nieprawidłowe – czy Gminie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia VAT od wydatków związanych z realizacją Inwestycji?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Gminy, planowane przekazanie w drodze darowizny do X efektów Inwestycji, tj. nakładów na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowanego skateparku, jak również nakładów na zakup środków trwałych nabytych przez Gminę w ramach Inwestycji, nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

2.W przypadku uznania stanowiska Gminy w przedmiocie pytania pierwszego za nieprawidłowe, tj. że planowane przekazanie w drodze darowizny do X efektów Inwestycji, tj. nakładów na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowanie skateparku, jak również nakładów na zakup środków trwałych nabytych przez Gminę w ramach Inwestycji, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, Gmina stoi na stanowisku, że będzie jej przysługiwało prawo do pełnego odliczenia VAT od wydatków związanych z realizacją Inwestycji.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061; dalej: „Kodeks cywilny”) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Z definicji tej wynika zatem, że na gruncie prawa cywilnego można wyodrębnić trzy rodzaje nieruchomości w sensie prawnym: grunty (stanowiące część powierzchni ziemskiej), budynki trwale z gruntem związane (tzw. nieruchomości budynkowe), części tych budynków (tzw. nieruchomości lokalowe). Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych, a częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego – art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego.

W konsekwencji na gruncie prawa cywilnego, nakłady poniesione na nieruchomość (np. wybudowanie budynku lub budowli oraz ulepszenie i modernizacja istniejących budynków lub budowli, w tym ich rozbudowa), stanowią część składową gruntu i tym samym stanowią własność właściciela gruntu. Wszystko to co zostało trwale z gruntem złączone, stanowi bowiem jego część składową.

W związku z tym w sytuacji, gdy Gmina wykona Inwestycję polegającą na przebudowie stadionu lekkoatletycznego oraz budowie skateparku, która znajduje się na gruntach stanowiących własność X, to prawo własności do tych obiektów będzie przypadało X. Jednocześnie, podmiotowi, który poniósł koszt nakładów na cudzą nieruchomość (Gminie) przysługuje prawo do domagania się od właściciela nieruchomości (X) nabycia tych nakładów, które z kolei na gruncie przepisów ustawy o VAT jest traktowane jako świadczenie usług.

Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Natomiast w odniesieniu do nakładów na zakup środków trwałych, które zostaną nabyte przez Gminę w ramach realizacji Inwestycji, a które nie będą stanowiły elementów składowych nieruchomości stanowiących własność X m.in. wyposażenie szatni stadionu lekkoatletycznego czy monitoring skateparku, to przeniesienie prawa własności do nich będzie stanowiło na gruncie ustawy o VAT dostawę towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny;

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W konsekwencji ustawa o VAT przewiduje, że opodatkowaniu VAT na zasadach analogicznych jak czynności odpłatne mogą podlegać również czynności dokonywane nieodpłatnie, o ile czynności te służyłyby celom innym niż działalność gospodarcza dokonującego darowizny podatnika lub dokonującemu darowizny przysługiwało w części lub w całości prawo do obniżenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem lub wytworzeniem przedmiotu nieodpłatnie przekazanego.

Tak jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Gmina planuje bezpośrednio po zakończeniu realizacji Inwestycji, tj. przebudowie stadionu lekkoatletycznego oraz budowie skateparku, przekazać efekty Inwestycji do X nieodpłatnie w drodze darowizny. Potwierdza to brzmienie art. 888 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Biorąc zatem pod uwagę fakt, że Gmina planuje bezpośrednio po zakończeniu realizacji Inwestycji dokonać nieodpłatnego przekazania efektów Inwestycji na rzecz X, to Gminie nie będzie przysługiwało ani w całości, ani w części prawo do odliczenia VAT od wydatków na nabycie lub wytworzenie efektów Inwestycji. Konsekwencją powyższego będzie natomiast fakt, że planowanego przez Gminę nieodpłatnego przeniesienia efektów Inwestycji nie będzie można traktować jako podlegającego opodatkowaniu VAT „użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika”, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, ani „przekazania nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa”, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT od wydatków na realizację Inwestycji.

Jednocześnie, zdaniem Gminy, dokonując realizacji Inwestycji, która ma na celu realizację zadań własnych Gminy z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym) i która zostanie przekazana nieodpłatnie, tj. w drodze darowizny do X będącej samorządową instytucją kultury, Gmina nie działa w charakterze podatnika VAT.

Mianowicie, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W konsekwencji, zdaniem Gminy, realizując Inwestycję, której efekty zostaną nieodpłatnie przekazane do X, Gmina nie działa w charakterze podatnika VAT, a w efekcie planowana darowizna efektów Inwestycji nie może zostać zakwalifikowana również jako podlegające opodatkowaniu VAT „nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika” w myśl art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, ani „przekazania nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa”, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę Gmina stoi na stanowisku, że planowane przekazanie w drodze darowizny do X efektów Inwestycji, tj. nakładów na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowanego skateparku, jak również nakładów na zakup środków trwałych nabytych przez Gminę w ramach Inwestycji, nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Ad 2.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Biorąc pod uwagę treść art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku uznania stanowiska Gminy w przedmiocie pytania pierwszego za nieprawidłowe, tj. że planowane przekazanie w drodze darowizny do X efektów Inwestycji, tj. nakładów na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowanego skateparku, jak również nakładów na zakup środków trwałych nabytych przez Gminę w ramach Inwestycji będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT należy uznać, że wydatki związane z realizacją Inwestycji będą miały związek z czynnością opodatkowaną VAT w postaci nieodpłatnego przekazania efektów Inwestycji na rzecz X.

W konsekwencji w przypadku uznania stanowiska Gminy w przedmiocie pytania pierwszego za nieprawidłowe, tj. że planowane przekazanie w drodze darowizny do X efektów Inwestycji, tj. nakładów na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowanego skateparku, jak również nakładów na zakup środków trwałych nabytych przez Gminę w ramach Inwestycji będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, Gmina stoi na stanowisku, że będzie jej przysługiwało prawo do pełnego odliczenia VAT od wydatków związanych z realizacją Inwestycji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie określenia czy planowane przez Gminę przekazanie w drodze darowizny do X efektów inwestycji, tj. nakładów na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowanie skateparku, jak i nakładów na zakup środków trwałych nabytych przez Gminę w ramach inwestycji, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Oba warunki muszą być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Kwestia „odpłatności” była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku w sprawie C-102/86:

Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, że czynność:

W orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. w sprawie C-154/80 Trybunał stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

·istnieje związek prawny między dostawcą i odbiorcą bądź między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne;

·wynagrodzenie otrzymane przez dostawcę/usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za dokonywane dostawy bądź świadczone usługi na rzecz odbiorcy;

·istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi;

·odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem;

·istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Jednakże ustawodawca przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy, zaś w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ustawy.

I tak, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy:

Z kolei na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy:

Zatem opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. Powyższe oznacza, że przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika w formie darowizny uznaje się za odpłatną dostawę towarów, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego to nieodpłatne przekazanie towarów nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie rodziło obowiązków w zakresie podatku od towarów i usług.

W konsekwencji niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów – w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Ponadto usługa o charakterze nieodpłatnym, tj. w ramach której odbiorca świadczenia nie jest obowiązany do żadnego świadczenia ekwiwalentnego na rzecz świadczącego usługę, może podlegać opodatkowaniu, jeżeli świadczenie usługi nastąpi dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w art. 8 ust. 2 ustawy.

Dla stwierdzenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy art. 8 ust. 2 ustawy istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez dany podmiot.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w ramach realizacji inwestycji pn. „(…)” planują Państwo przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz skateparku (dalej: „Inwestycja”). Inwestycja zostanie zrealizowana na gruntach stanowiących własność Miejskiego (…) (dalej: „X”). X jest samorządową instytucją kultury, której organizatorem jest Gmina. Do zadań X należy upowszechnianie i ochrona kultury oraz prowadzenie działalności innej niż działalność kulturalna w zakresie kultury fizycznej i rekreacji. X posiada osobowość prawną oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Ponadto, w ramach realizacji Inwestycji, poniosą Państwo nakłady na zakup szeregu środków trwałych związanych m.in. z zakupem wyposażenia szatni stadionu lekkoatletycznego czy monitoringu skateparku.

Na tle powyższego Państwa wątpliwości dotyczą m.in. określenia, czy planowane przez Gminę przekazanie w drodze darowizny do X efektów inwestycji w postaci nakładów na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowanie skateparku, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że na podstawie art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Według art. 47 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego:

Z kolei zgodnie z treścią art. 191 Kodeksu cywilnego:

Zatem z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na nieruchomość (np. wybudowanie budynku lub budowli oraz ulepszenie istniejących budynków lub budowli) stanowią jej część składową i tym samym własność właściciela nieruchomości. Własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową. W sytuacji, gdy dzierżawca/najemca/użytkownik dokona nakładów na nieruchomość, która nie stanowi jego własności, nakłady te staną się zatem częścią nieruchomości i przypadną właścicielowi.

Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Katowicach (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 26 kwietnia 2016 r. sygn. I ACa 1126/15):

Dokonanie nakładów na cudzą nieruchomość powoduje powstanie roszczenia o zwrot poniesionych nakładów względem właściciela nieruchomości. Roszczenie to nie stanowi natomiast prawa rzeczowego, a jedynie prawo o charakterze zobowiązaniowym, uprawniające do żądania zwrotu poniesionych nakładów. Tym samym, prawo to nie może stanowić towaru w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast podmiot, który dysponuje takim prawem w postaci poniesionych nakładów, może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. W konsekwencji w przypadku „zbycia nakładów”, nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel. Zatem należy przyjąć, że „zbycie nakładów” na cudzą nieruchomość nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą (zbiorem rzeczy), które mogą stanowić towar, a nakład jest prawem (roszczeniem) majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że przekazanie przez Państwa w drodze darowizny efektów inwestycji w postaci nakładów na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowanie skateparku, nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy. Czynność ta stanowić może świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy. Z uwagi natomiast na fakt, że opisane przekazanie nastąpi w drodze darowizny, kwestia uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem od towarów i usług powinna być rozważana w kontekście art. 8 ust. 2 ustawy.

Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu powinno być ono świadczeniem do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Organy władzy publicznej mają na gruncie podatku od towarów i usług szczególny status. Są uznawane za podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności:

·inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań, oraz

·mieszczące się w ramach ich zadań, ale wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jeśli zaś organ władzy publicznej podejmuje realizację zadań jako podmiot prawa publicznego, wówczas nie jest podatnikiem VAT, nawet jeśli pobiera należności, opłaty lub składki.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności – czy są to czynności publicznoprawne czy cywilnoprawne.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.):

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym:

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Należy podkreślić, że z uwagi na swą specyfikę jednostki samorządu terytorialnego nie są podmiotami zrównanymi z komercyjnymi przedsiębiorcami. Wynika to chociażby z racji uprzywilejowania tych jednostek przez treść art. 15 ust. 6 ustawy i nieuznawania ich za podatnika w określonych okolicznościach, tj. w przypadku działania w charakterze organu władzy publicznej, którego przymiotu komercyjny przedsiębiorca nie posiada i którego działalność, co do zasady, jest opodatkowana w całości. Z tego też względu rozpatrując w zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów, takich jak jednostki samorządu terytorialnego, należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te – co do zasady – w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że realizacja inwestycji ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Należy zatem stwierdzić, że każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy, należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

W przedstawionej sytuacji realizacja inwestycji w ramach której poniosą Państwo m.in. nakłady na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowanie skateparku ma na celu realizację zadań własnych Gminy z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym. Ponadto – jak Państwo wskazali – celem realizacji przez Gminę wskazanej inwestycji nie jest działalność zarobkowa, a poniesione przez Państwa wydatki na realizację inwestycji nie będą przez Gminę wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności odpłatnej. Wskazali Państwo również, że przed dokonaniem darowizny Gmina nie będzie w żaden sposób wykorzystywać efektów inwestycji.

Zatem przekazanie przez Państwa w drodze darowizny nakładów na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowanie skateparku zostanie zrealizowane poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Gmina realizując tę czynność nie będzie występować w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem w tym zakresie działać będzie jako organ władzy w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy.

W konsekwencji planowane przez Państwa przekazanie w drodze darowizny efektów inwestycji w postaci nakładów na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowanego skateparku nie będzie stanowiło odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy, a zatem nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Państwa wątpliwości dotyczą także ustalenia, czy planowane przez Gminę przekazanie w drodze darowizny do X efektów inwestycji w postaci nakładów na zakup środków trwałych, które zostaną nabyte przez Gminę w ramach inwestycji, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

W odniesieniu do ww. nakładów, które zostaną nabyte przez Gminę w ramach realizacji inwestycji, a które nie będą stanowiły elementów składowych nieruchomości X (m.in. wyposażenie szatni stadionu lekkoatletycznego czy monitoring skateparku), stwierdzić należy, że przeniesienie prawa własności do nich będzie stanowiło na gruncie ustawy dostawę towarów.

Jak wynika z powołanych wcześniej przepisów opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Aby nieodpłatne przekazanie towarów w świetle ww. przepisu podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

·nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,

·przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

·przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.

Oznacza to, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem, w tym części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, który stanowi, że:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, powinien spełnić również przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w myśl przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Zatem warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Jak Państwo wskazali realizacja inwestycji, w ramach której poniosą Państwo m.in. nakłady na zakup środków trwałych, ma na celu realizację zadań własnych Gminy z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym. Jednocześnie z opisu sprawy wynika, że celem realizacji przez Gminę wskazanej inwestycji nie jest działalność zarobkowa, a wydatki poniesione przez Gminę na realizację inwestycji nie będą przez Gminę wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności odpłatnej. Wskazali Państwo również, że przed dokonaniem darowizny Gmina nie będzie w żaden sposób wykorzystywać efektów inwestycji.

Zatem w omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT naliczonego nie zostanie spełniony, gdyż inwestycja w ramach której Gmina nabywa ww. środki trwałe związana jest z realizacją zadań własnych, a przed dokonaniem darowizny do X Gmina nie będzie w żaden sposób wykorzystywać efektów inwestycji.

W konsekwencji – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z nabyciem środków trwałych w ramach inwestycji.

Wobec powyższego z uwagi na to, że od wydatków na nabycie ww. środków trwałych Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego – nie zostanie spełniony warunek z art. 7 ust. 2 ustawy.

Tym samym planowane przez Państwa przekazanie w drodze darowizny efektów inwestycji w postaci nakładów na zakup środków trwałych nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż nie będzie stanowiło dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy.

Podsumowując stwierdzam, że planowane przekazanie w drodze darowizny do X efektów inwestycji, tj. nakładów na przebudowę stadionu lekkoatletycznego oraz wybudowanego skateparku, jak również nakładów na zakup środków trwałych nabytych przez Gminę w ramach inwestycji, nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także określenia, czy Gminie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia VAT od wydatków związanych z realizacją inwestycji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2), przy czym odpowiedzi na to pytanie oczekują Państwo w sytuacji uznania Państwa stanowiska w zakresie pytania oznaczonego nr 1 za nieprawidłowe.

W związku z tym, że Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 oceniłem jako prawidłowe stwierdzam, że udzielenie odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 2 stało się bezprzedmiotowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.