Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

  • uznania, że wnoszony aportem zespół składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do Restauracji A stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w konsekwencji planowana transakcja podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT,
  • uznania, że wnoszony aportem zespół składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do Restauracji B stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w konsekwencji planowana transakcja podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT,
  • uznania, że wnoszony aportem zespół składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do Restauracji C stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w konsekwencji planowana transakcja podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką jawną A. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) ul. (…) (NIP: (…), KRS: (…), REGON: (…)) prowadzącą działalność gospodarczą skupioną w głównej mierze na prowadzeniu trzech restauracji oraz organizacji przyjęć okazjonalnych.

Działalność operacyjna Spółki prowadzona jest za pośrednictwem trzech restauracji (dalej: Restauracje). Restauracje prowadzone są w różnych lokalizacjach na terenie (…). Spółka oficjalnie w drodze uchwały wspólników Spółki dokonała już wewnętrznego podziału prowadzonej działalności gospodarczej na poszczególne restauracje.

Wskutek dokonanego podziału, w ramach Spółki zaczęły funkcjonować następujące części:

1.Restauracja A - zlokalizowana przy ul. (…) (dalej: „Restauracja A”),

2.Restauracja B - zlokalizowana przy ul. (…) (dalej: „Restauracja B”),

3.Restauracja C - zlokalizowana przy ul. (…) (dalej: „Restauracja C”).

Wspólnicy zamierzają dokonać wniesienia w drodze aportu Restauracji do już istniejących spółek z ograniczoną odpowiedzialnością.

Prowadzenie danej Restauracji w ramach oddzielnej spółki z o.o. umożliwi rozszerzenie składu wspólników spółki o menadżerów zarządzających daną Restauracją, co pozwali na ich silniejsze związanie z daną spółką i stanowić będzie zachętę dla menadżerów rozwoju spółki i generowaniu większych przychodów przez daną Spółkę poprzez restaurację zarządzaną przez menadżera. Takie rozwiązanie pozwala również na łatwiejszą sprzedaż poszczególnej Spółki, jak również umożliwi sprawniejszą alokację majątku spadkowego pomiędzy spadkobiercami, co byłoby znacznie utrudnione, gdyby jeden podmiot prowadził równolegle kilka restauracji.

Każda Restauracja ma swojego kierownika, który zajmuje się bieżącym zarządzaniem daną Restauracja, jak również personel, identyfikowalny wśród innych aktywności spółki system zamówień towarów, kosztów każdego rodzaju, sprzedaży (drukarki fiskalne przypisane do konkretnej lokalizacji, faktury o indywidualnym systemie numeracji), unikalne menu, charakter lokalu, identyfikację wizualną i medialną, system rezerwacji, autonomiczną politykę sprzedaży, zakupów i kształtowania cen, związane z miejscem i firmą zezwolenia na sprzedaż i podawanie alkoholu, decyzje sanepid, umowy najmu, kasy fiskalne, umowy na gaz i prąd itp.

Wyodrębnienie ewidencji rachunkowej każdej z Restauracji realizowane jest w systemie finansowo- księgowym poprzez wyodrębnienie w ewidencji odpowiednich subkont dla każdej Restauracji. Każda restauracja posiada wydzielone subkonta, zarówno przychodowe i kosztowe, do których przypisywane są odpowiednio przychody i koszty przynależne do danej Restauracji. W zakresie kosztów wyjątkowo zdarzają się sytuacje, w których koszty o charakterze wspólnym mogą nie podlegać alokacji do konkretnej Restauracji, natomiast wszystkie przychody alokowane są odpowiednio.

Możliwe jest zatem sporządzanie bilansu, jak również ustalenie rachunku zysków i strat dla każdej z Restauracji.

Zespół składników materialnych jak i niematerialnych umożliwia podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego, niezależnego przedsiębiorstwa każdej z Restauracji.

Zgodnie z planowaną restrukturyzacją:

  • do firmy A. Sp. z o.o. (dalej: Spółka A) zostanie wniesiona w postaci aportu Restauracja A,
  • do firmy B. Sp. z o.o. (dalej: Spółka B) zostanie wniesiona w postaci aportu Restauracja B,
  • do firmy C. Sp. z o.o. (dalej: Spółka C) zostanie wniesiona w postaci aportu Restauracja C.

W wyniku dokonanej restrukturyzacji na Spółkę A, B i C przeniesione zostaną składniki materialne i niematerialne przyporządkowane do każdej z Restauracji, które pozwolą w sposób niezakłócony prowadzić działalność w zakresie usług restauracyjnych. W rezultacie, po wniesieniu aportem: Restauracji do Spółek: A, B i C, działalność restauracyjna będzie w dalszym ciągu kontynuowana i rozwijana przez Restauracje w ramach spółek, do których zostały one wniesione aportem.

Spółki A, B i C otrzymujące wkład w postaci Restauracji przyjmą dla celów podatkowych składniki majątku wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa (Restauracji) w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego ten wkład.

1.Opis wydzielonego majątku Restauracji A.

Do składników majątkowych i niemajątkowych przynależą składniki konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie szeroko rozumianych usług gastronomicznych. W szczególności są to:

A.Środki trwałe:

- (…).

B.Wyposażenie - sprzęt własny:

- (…).

C.Wyposażenie - sprzęt wynajęty od zewnętrznych dostawców na podstawie umów:

- (…).

D.Elementy stałe aranżacji wnętrza (inwestycje w obce środki trwałe):

- (…).

E.Wartości niematerialne i prawne:

- (…).

F.Pracownicy Restauracji A:

- (…) pracowników na umowę o pracę,

- (…) osób współpracujących na umowę zlecenia.

Dodatkowo zawarte są umowy z kontrahentami dotyczące obsługi wszystkich Restauracji, przy czym wynagradzanie jest skalkulowane oddzielnie na każdą z Restauracji z osobna, np.:

  • na obsługę księgową,
  • na obsługę informatyczną i komputerowej rejestracji sprzedaży wraz z obsługą kas fiskalnych,
  • ubezpieczenie szkód majątkowych,
  • umowy z (…) i innymi organizacjami twórców (szczegóły po weryfikacji),
  • na obsługę BHP,
  • na usługi dezynsekcji i deratyzacji,
  • z (…) kontrahentami świadczącymi usługi B2B.

Dodatkowo do tych składników zaliczają się także zapasy, jak i wszelkie inne elementy niezbędne do kontynuowania działalności restauracji w sposób niezakłócony oraz wiedza i doświadczenie pracowników, współpracowników i kontrahentów, dobra reputacja i uznanie gości, rozpoznawalność miejsca.

G.Wierzytelności i zobowiązania związane z funkcjonowaniem Restauracji.

2.Opis wydzielonego majątku Restauracji B

Do składników majątkowych i niemajątkowych przynależą składniki konieczne prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie szeroko rozumianych usług gastronomicznych. W szczególności są to:

A.Środki trwałe:

- (…).

B.Wyposażenie - sprzęt własny:

- (…).

C.Wyposażenie - sprzęt wynajęty od zewnętrznych dostawców na podstawie umów:

- (…).

D.Elementy stale aranżacji wnętrza (inwestycje w obce środki trwałe):

- (…).

E.Wartości niematerialne i prawne:

- (…).

F.Pracownicy Restauracji B:

- (…) pracowników na umowę o pracę,

- (…) osób współpracujących na umowę zlecenia.

Dodatkowo zawarte są umowy z kontrahentem dotyczące obsługi wszystkich restauracji, przy czym wynagradzanie jest skalkulowane oddzielnie na każdą z restauracji z osobna, np.:

- ubezpieczenie szkód majątkowych,

- umowy z (…) i innymi organizacjami twórców (szczegóły po weryfikacji),

- na usługi dezynsekcji i deratyzacji,

- (…) kontrahentów świadczących usługi B2B.

G.Wierzytelności i zobowiązania związane z funkcjonowaniem Restauracji.

Dodatkowo do tych składników zaliczają się także zapasy, jak i wszelkie inne elementy niezbędne do kontynuowania działalności restauracji w sposób niezakłócony oraz wiedza i doświadczenie pracowników, współpracowników i kontrahentów, dobra reputacja i uznanie gości, rozpoznawalność miejsca.

3.Opis wydzielonego majątku Restauracji C

Do składników majątkowych i niemajątkowych przynależą składniki konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie szeroko rozumianych usług gastronomicznych. W szczególności są to:

A.Środki trwałe:

- (…).

B.Wyposażenie - sprzęt własny:

- (…).

C.Wyposażenie - sprzęt wynajęty od zewnętrznych dostawców na podstawie umów:

- (…).

D.Elementy stałe aranżacji wnętrza (inwestycje w obce środki trwałe):

- (…).

E.Wartości niematerialne i prawne:

- (…).

F.Pracownicy Restauracji C:

- (…) pracowników na umowę o pracę,

- (…) osób współpracujących na umowę zlecenie.

Dodatkowo zawarte są umowy z kontrahentem dotyczące obsługi wszystkich restauracji, przy czym wynagradzanie jest skalkulowane oddzielnie na każdą z restauracji z osobna, np.:

- ubezpieczenie szkód majątkowych,

- umowy z (…) i innymi organizacjami twórców (szczegóły po weryfikacji),

- na usługi dezynsekcji i deratyzacji,

- (…) kontrahentów świadczących usługi B2B.

G.Wierzytelności i zobowiązania związane z funkcjonowaniem Restauracji.

Dodatkowo do tych składników zaliczają się także zapasy, jak i wszelkie inne elementy niezbędne do kontynuowania działalności restauracji w sposób niezakłócony oraz wiedza i doświadczenie pracowników, współpracowników i kontrahentów, dobra reputacja i uznanie gości, rozpoznawalność miejsca.

Pytanie

1.Czy przedstawiony we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do Restauracji A, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.; zwana dalej ustawa o VAT)?

2.Czy przedstawiony we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do Restauracji B, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT?

3.Czy przedstawiony we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do Restauracji C, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT?

4.Czy opisana we wniosku, planowana transakcja polegająca na wniesieniu ujętego w pytaniu pierwszym ZCP (Restauracji A) aportem do Spółki A stanowić będzie na gruncie przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w konsekwencji transakcja nie będzie opodatkowana VAT?

5.Czy opisana we wniosku, planowana transakcja polegająca na wniesieniu ujętego w pytaniu pierwszym ZCP (Restauracji B) aportem do Spółki B stanowić będzie na gruncie przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w konsekwencji transakcja nie będzie opodatkowana VAT?

6.Czy opisana we wniosku, planowana transakcja polegająca na wniesieniu ujętego w pytaniu pierwszym ZCP (Restauracji C) aportem do Spółki C stanowić będzie na gruncie przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w konsekwencji transakcja nie będzie opodatkowana VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1-3

W ocenie Wnioskodawcy, zespół składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do Restauracji A, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT zawiera definicję legalną „zorganizowanej części przedsiębiorstwa”, która na potrzeby opodatkowania podatkiem VAT oznacza „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Odnośnie, kwestii uznania wydzielonej części za ZCP, organy podatkowe wymagają, aby istniało wyodrębnienie na trzech płaszczyznach:

a)organizacyjnej, np. jako dział, oddział - powinno być dokonane formalne wydzielenie ZCP względem pozostałych aktywów,

b)finansowej - możliwe jest ewidencyjne przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz

c)funkcjonalnej - przekazywany majątek powinien stanowić pewną całość, która może funkcjonować, jako odrębne przedsiębiorstwo.

Wyodrębnienie organizacyjne

Wyodrębnienie organizacyjne polega na tym, że działalność ZCP dotyczy jednej ze sfer działalności, które są prowadzone odrębnie (niezależnie od siebie) oraz dla których działalności został przydzielony określony majątek (zespół składników materialnych i niematerialnych) oraz określeni pracownicy. Ponadto konieczne jest, aby ZCP miała swoje miejsce w strukturze organizacyjnej jako odrębna jednostka organizacyjna: dział, wydział, oddział itp., przy czym, wyodrębnienie organizacyjne powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 19 lutego 2018 r. (nr 0111-KDIB1-4010.207.2017.1.MG) stwierdził, że „wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Zatem, samo nazwanie jednostki wewnętrznej określonym mianem nie zapewnia wyodrębnienia organizacyjnego, jeżeli nie podąża za tym autonomia decyzyjna, wyposażenie majątkowe i zarządzanie zespołem pracowniczym. Ważne jest przypisanie jednostce uprawnień skutkujących samodzielnym prowadzeniem działalności „widocznym z zewnątrz”. Oznacza to, że wyodrębnienie musi wynikać z określonych decyzji statutowych, które formalnie nadają jednostce wewnętrznej uprawnienia uzasadniające jej wydzielenie organizacyjne”.

Wyodrębnienie finansowe

Wyodrębnienie finansowe należy rozpatrywać na płaszczyźnie formalnej. Tak rozumiana odrębność oznacza wymóg wdrożenia specjalnie dostosowanej ewidencji zdarzeń gospodarczych (księgowość), która pozwalałaby na rozdzielenie przychodów i kosztów działalności ZCP od przychodów i kosztów całego przedsiębiorstwa.

Stanowisko takie zaprezentował m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 19 kwietnia 2018 r. (nr 0111-KDIB1-1.4010.49.2018.2.NL), który stwierdził, że „wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Zatem pojęcia „wyodrębnienie finansowe” nie należy utożsamiać z pełną samodzielnością finansową, ale jedynie z możliwością odpowiedniego przyporządkowania kosztów i przychodów do ZCP. W doktrynie przyjmuje się, że wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać pełnej samodzielności finansowej, a w szczególności wyodrębnienie finansowe nie oznacza konieczności prowadzenia odrębnej księgowości dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej wydanej 9 lutego 2018 r. (nr 0114-KDIP2-1.4010.367.2017.1.JF) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „o wyodrębnieniu finansowym można zatem już mówić w przypadku istnienia samej możliwości wyodrębnienia podstawowych informacji o sytuacji finansowej i majątkowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyodrębnienia finansowego nie należy utożsamiać zatem z pełną samodzielnością finansową”. Nie ma zatem konieczności prowadzenia odrębnej księgowości dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa w celu spełnienia tej przesłanki. Wystarczy, by system księgowy przedsiębiorstwa umożliwiał przypisanie poszczególnych zdarzeń gospodarczych do zorganizowanych części przedsiębiorstwa, których zdarzenia te dotyczą.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Zgodnie z praktyką organów skarbowych takie wyodrębnienie należy rozumieć jako wydzielenie określonych składników majątkowych i niemajątkowych z przeznaczeniem ich do realizacji określonych zadań gospodarczych.

W interpretacjach podkreśla się fakt, iż odrębność funkcjonalna jest niejako wypadkową istnienia odrębności organizacyjnej i finansowej. W interpretacji z 27 lipca 2012 r. (sygn. IPTPP2/443-345/12-4/JN) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi zauważył, że wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Odrębność funkcjonalna ZCP sprowadza się do realizacji określonych zadań gospodarczych, wyodrębnionych w ramach funkcji przedsiębiorstwa. W powyższym zakresie, punktem odniesienia jest rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa i na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość. W konsekwencji, dany zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) powinien być zdolny do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, po jego zbyciu na rzecz nabywcy, tak jakby był oddzielnym przedsiębiorstwem.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa w postaci Restauracji A, Restauracji B, Restauracji C, będzie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze. Wnioskodawca wskazuje, że zespół składników majątkowych składających się na Restaurację A, Restaurację B, Restaurację C będzie na moment dokonania aportu wyodrębniony:

1.na płaszczyźnie organizacyjnej

Wszystkie Restauracje zostały wyodrębnione ze struktury organizacyjnej Spółki. Wyodrębnienie organizacyjne polega na wyodrębnieniu Restauracji A, Restauracji B, Restauracji C w drodze uchwały wspólników Spółki, z którego to dokumentu wynika, między innymi, jakie aktywa zostały przyporządkowane do danej Restauracji. Wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do działalności danej Restauracji stanowi potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo realizujące działalność w zakresie przypisanym do danej Restauracji.

2.na płaszczyźnie funkcjonalnej

Wszystkie Restauracje stanowią potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze w ramach działalności gospodarczej związanej z prowadzeniem danej Restauracji, która jest niezależna od działalności pozostałych Restauracji.

Zarówno Restauracja A, jak i Restauracja B oraz Restauracja C stanowią funkcjonalnie wyodrębnioną całość, pozwalającą na samodzielne prowadzenie działań gospodarczych. Składniki ZCP pozostają ze sobą w funkcjonalnym związku, co pozwala na kontynuowanie działalności restauracyjnej także po wniesieniu aportem ww. składników do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zarówno Restauracja A, jak i Restauracja B oraz Restauracja C są wyposażone we wszystkie niezbędne składniki materialne i niematerialne potrzebne do prowadzenia działalności w zakresie świadczenia usług restauracyjnych obejmujące w szczególności:

- (…).

3.na płaszczyźnie finansowej

Wyodrębnienie finansowe polega na wydzieleniu przychodów i kosztów dotyczących danej Restauracji. Księgowość i dokumentacja finansowa są prowadzone w sposób umożliwiający sporządzenie dla celów zarządczych odrębnego rachunku zysków i strat oraz bilansu dla danej Restauracji.

Na zakończenie Wnioskodawca chciałby wskazać, że przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 5a pkt 4 ustawy o PIT, uwzględnić należy jeszcze następujące okoliczności:

  • zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
  • faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazać należy, że zarówno Spółka A, jak i Spółka B oraz Spółka C, do których odpowiednio zostanie aportem wniesiona Restauracja A, Restauracja B, oraz Restauracja C mają zamiar kontynuować działalność restauracyjną prowadzoną dotychczas przez Spółkę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji. Dodatkowo kontynuowanie działalności gospodarczej w zakresie restauracyjnej przez Spółkę A, Spółkę, B, czy też Spółkę C, do których zostaną wniesiona aportem poszczególne Restauracje nie będzie wymagało zaangażowania innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowania dodatkowych działań przez Spółkę A, Spółkę, B, czy też Spółkę C, które warunkują dalsze prowadzenie działalności.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, że zespół składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do Restauracji A, Restauracji B, Restauracji C będący przedmiotem aportu odpowiednio do Spółki A, oraz Spółki B i do Spółki C stanowić będą zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Ad 4-6

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez tę dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym towarami są, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wyłączenie to dotyczy grup czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczących się co do zasady w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, jednak, przez wzgląd na wyłączenie z art. 6 ustawy o VAT, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia (tj. wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że skoro opisane zespoły składników materialnych i niematerialnych, tj.: Restauracja A, Restauracja B i Restauracja C, które zostały wydzielone z działalności gospodarczej Wnioskodawcy, co do którego planowana jest transakcja - wniesienia aportem do odpowiednio Spółki A, Spółki B i Spółki C należy uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, to planowana transakcja - aport Restauracji A do Spółki A, aport Restauracji B do Spółki B i aport Restauracji C do Spółki C, stanowić będzie na gruncie przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to w konsekwencji transakcja taka nie będzie opodatkowana VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepis art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach, których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej  w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy oraz zobowiązań, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym,  w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta  w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in.  w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie  i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach  w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145 str. 1 ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie  o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej  w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że:

„Celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel Dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że:

„Jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy”.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia TSUE należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Zatem, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo spółką jawną prowadzącą działalność gospodarczą skupioną w głównej mierze na prowadzeniu trzech restauracji oraz organizacji przyjęć okazjonalnych. Działalność operacyjna Spółki prowadzona jest za pośrednictwem trzech restauracji (Restauracje). Wspólnicy Spółki (w tym Państwo) zamierzają dokonać wniesienia w drodze aportu Restauracji do już istniejących spółek z ograniczoną odpowiedzialnością. Zgodnie z planowaną restrukturyzacją:

  • do firmy A Sp. z o.o. (Spółka A) zostanie wniesiona w postaci aportu Restauracja A,
  • do firmy B Sp. z o.o. (Spółka B) zostanie wniesiona w postaci aportu Restauracja B,
  • do firmy C Sp. z o.o. (Spółka C) zostanie wniesiona w postaci aportu Restauracja C.

Do składników majątkowych i niemajątkowych wydzielonego majątku Restauracji A przynależą składniki konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie szeroko rozumianych usług gastronomicznych. W szczególności są to: środki trwałe, wyposażenie - sprzęt własny, wyposażenie - sprzęt wynajęty od zewnętrznych dostawców na podstawie umów, elementy stale aranżacji wnętrza (inwestycje w obce środki trwałe), wartości niematerialne i prawne, pracownicy Restauracji A ((…) pracowników na umowę o pracę, (…) osób współpracujących na umowę zlecenie). W skład wydzielonego majątku przynależą wierzytelności i zobowiązania związane z funkcjonowaniem Restauracji. Do tych składników zaliczają się także zapasy, jak i wszelkie inne elementy niezbędne do kontynuowania działalności restauracji w sposób niezakłócony oraz wiedza i doświadczenie pracowników, współpracowników i kontrahentów, dobra reputacja i uznanie gości, rozpoznawalność miejsca.

Do składników majątkowych i niemajątkowych wydzielonego majątku Restauracji B przynależą składniki konieczne prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie szeroko rozumianych usług gastronomicznych. W szczególności są to: środki trwale, wyposażenie - sprzęt własny, wyposażenie - sprzęt wynajęty od zewnętrznych dostawców na podstawie umów, elementy stale aranżacji wnętrza (inwestycje w obce środki trwałe), wartości niematerialne i prawne, pracownicy Restauracji B ((…) pracowników na umowę o pracę, (…) osób współpracujących na umowę zlecenie). W skład wydzielonego majątku przynależą wierzytelności i zobowiązania związane z funkcjonowaniem Restauracji. Do tych składników zaliczają się także zapasy, jak i wszelkie inne elementy niezbędne do kontynuowania działalności restauracji w sposób niezakłócony, oraz wiedza i doświadczenie pracowników, współpracowników i kontrahentów, dobra reputacja i uznanie gości, rozpoznawalność miejsca.

Do składników majątkowych i niemajątkowych wydzielonego majątku Restauracji C przynależą składniki konieczne prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie szeroko rozumianych usług gastronomicznych. W szczególności są to: środki trwale, wyposażenie - sprzęt własny, wyposażenie - sprzęt wynajęty od zewnętrznych dostawców na podstawie umów, elementy stale aranżacji wnętrza (inwestycje w obce środki trwałe), wartości niematerialne i prawne, pracownicy Restauracji C ((…) pracowników na umowę o pracę, (…) osób współpracujących na umowę zlecenie). W skład wydzielonego majątku przynależą wierzytelności i zobowiązania związane z funkcjonowaniem Restauracji. Do tych składników zaliczają się także zapasy, jak i wszelkie inne elementy niezbędne do kontynuowania działalności restauracji w sposób niezakłócony, oraz wiedza i doświadczenie pracowników, współpracowników i kontrahentów, dobra reputacja i uznanie gości, rozpoznawalność miejsca.

Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą ustalenia, czy ww. składniki majątkowe przyporządkowane do każdej z Restauracji A, B i C będące przedmiotem aportu stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa i w konsekwencji, czy planowane transakcje będą wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u Zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po przeniesieniu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez Nabywcę, w oparciu o nabyte składniki.

Analiza przedstawionego opisu, który zaprezentowali Państwo we wniosku, prowadzi do wniosku, że opisane zespoły składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do każdej z Restauracji stanowić będą na dzień ich aportu zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ odznaczać się będą odrębnością organizacyjną, finansową i funkcjonalną z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym oraz będą obejmowały zobowiązania.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Spółka w drodze uchwały wspólników Spółki dokonała wewnętrznego podziału prowadzonej działalności gospodarczej na poszczególne jednostki organizacyjne. Wskutek dokonanego podziału, w ramach Spółki funkcjonują następujące jednostki organizacyjne: Restauracja A („Restauracja A”), Restauracja B („Restauracja B”), Restauracja C („Restauracja C”). Każda Restauracja ma swojego kierownika, który zajmuje się bieżącym zarządzaniem daną Restauracją, jak również odrębny personel, identyfikowalny wśród innych aktywności Spółki system zamówień towarów, kosztów każdego rodzaju, sprzedaży (drukarki fiskalne przypisane do konkretnej lokalizacji, faktury o indywidualnym systemie numeracji), unikalne menu, charakter lokalu, identyfikację wizualną i medialną, system rezerwacji, autonomiczną politykę sprzedaży, zakupów i kształtowania cen, związane z miejscem i firmą zezwolenia na sprzedaż i podawanie alkoholu, decyzje Sanepid, umowy najmu, kasy fiskalne, umowy na gaz i prąd itp.

W świetle powyższego należy uznać, że każdy z przenoszonych w drodze aportu do spółek zespół składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do Restauracji A, Restauracji B oraz Restauracji C, będzie spełniać warunek wyodrębnienia organizacyjnego przewidzianego dla uznania danego zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zgodnie z przedstawionymi przez Państwa informacjami, spełniona będzie również przesłanka wyodrębnienia finansowego zespołu składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do Restauracji A, Restauracji B oraz Restauracji C. Wskazali Państwo, że wyodrębnienie ewidencji rachunkowej każdej z Restauracji realizowane jest w systemie finansowo-księgowym poprzez wyodrębnienie w ewidencji odpowiednich subkont dla każdej Restauracji. Każda Restauracja posiada wydzielone subkonta, zarówno przychodowe i kosztowe, do których przypisywane są odpowiednio przychody i koszty przynależne do danej Restauracji. Możliwe jest zatem sporządzanie bilansu, jak również ustalenie rachunku zysków i strat dla każdej z Restauracji.

Należy również uznać, że spełniony będzie warunek wyodrębnienia funkcjonalnego zespołu składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do Restauracji A, Restauracji B oraz Restauracji C. Zgodnie z Państwa wskazaniem zespół składników materialnych, jak i niematerialnych umożliwia podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego, niezależnego przedsiębiorstwa każdej z Restauracji.

Co istotne w sprawie, w wyniku aportu na Spółkę A, B i C przeniesione zostaną składniki materialne i niematerialne przyporządkowane do każdej z Restauracji, które pozwolą w sposób niezakłócony prowadzić działalność w zakresie usług restauracyjnych. W rezultacie, po wniesieniu aportem: Restauracji do Spółek: A, B i C, działalność restauracyjna będzie kontynuowana i rozwijana przez Restauracje w ramach spółek do których zostaną one wniesione aportem. Do majątku przyporządkowanego do Restauracji A, Restauracji B oraz Restauracji C, który będzie przedmiotem Aportu zostaną przypisane również zobowiązania związane z tą częścią działalności.

Tym samym należy zgodzić się z Państwem, że zarówno zespół składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do Restauracji A, jak i zespół składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do Restauracji B, jak również zespół składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do Restauracji C, spełniać będzie przesłanki do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

W związku z powyższym, transakcje aportu ww. składników majątkowych, odpowiednio do Spółek A, B i C, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1-6 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję ponadto, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.