Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT1-3.4012.53.2025.1.MK

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 11 marca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.53.2025.1.MK

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 stycznia 2025 . wpłynął Państwa wniosek  o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 transakcji wniesienia przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do Fundacji Rodzinnej.

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką cywilną pod firmą „...”, prowadzoną pod numerem NIP: ... oraz numerem REGON: ....

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiot działalności Wnioskodawcy obejmuje wynajem nieruchomości usługowej. Wnioskodawca prowadzi ww. działalność gospodarczą za pomocą zespołu składników niematerialnych i materialnych stanowiących przedsiębiorstwo Wnioskodawcy.

Do składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (dalej: Przedmiot Transakcji) zaliczyć należy w szczególności:

  • nieruchomość położona w Polsce;
  • prawa i obowiązki wynikające z umów, w tym z umów najmu nieruchomości;
  • oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo;
  • wierzytelności, które wynikają z umów najmu nieruchomości;
  • księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, w tym dokumenty związane z umowami najmu nieruchomościami, dokumentacja podatkowo-księgowa;
  • tajemnice przedsiębiorstwa;
  • renoma przedsiębiorstwa związana z okresem funkcjonowania na rynku wynajmu nieruchomości.

Wspólnicy Wnioskodawcy planują przeprowadzić proces sukcesyjny Przedmiotu Transakcji w celu uniknięcia w przyszłości sytuacji, w której ich spadkobiercy będą dzielić majątek i realizować jedynie własne plany co do przeznaczenia otrzymanego majątku, w tym także te niezwiązane z biznesem albo podyktowane sytuacjami losowymi.

Zamiarem wspólników Wnioskodawcy jest umożliwienie dalszej integracji majątku i zarządzania nim w sposób pozwalający na zachowanie aktywności w sferze gospodarczej i dostarczanie środków utrzymania przyszłym pokoleniom.

W związku z powyższym, wspólnicy Wnioskodawcy, będący małżonkami, zamierzają utworzyć fundację rodzinną (dalej: "Fundacja Rodzinna") na podstawie przepisów z dnia 23 stycznia 2023 r. o Fundacji Rodzinnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 326).

Założenie Fundacji Rodzinnej ma na celu stworzenie optymalnych warunków prawnych i gospodarczych do zachowania aktywów dla potrzeb rodziny wspólników Wnioskodawcy oraz materialnego wsparcia beneficjentów zgodnie z celami statutowymi Fundacji Rodzinnej.

Wspólnicy Wnioskodawcy będą fundatorami w rozumieniu art. 11 Ustawy o Fundacji Rodzinnej. Wspólnicy Wnioskodawcy zamierzają wnieść do Fundacji Rodzinnej cały Przedmiot Transakcji, tj. przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, które stanowić będzie mienie Fundacji Rodzinnej wykorzystane na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej przez tą Fundację Rodzinną, przy czym Przedmiot Transakcji może być wniesiony na poczet funduszu założycielskiego na etapie zakładania Fundacji Rodzinnej albo alternatywnie może być wniesiony do Fundacji Rodzinnej już po jej zarejestrowaniu w rejestrze fundacji rodzinnych. W każdym wypadku przedmiotem wniesienia będzie cały Przedmiot Transakcji. Zamiarem wspólników Wnioskodawcy jest by Fundacja Rodzinna nieprzerwanie kontynuowała działalność prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę przy pomocy składników będących Przedmiotem Transakcji o takim samym przedmiocie działalności (tożsamą) jak obecnie prowadzony jest przez Wnioskodawcę (w zakresie określonym w art. 5 Ustawy o fundacji rodzinnej), tj. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Fundacja Rodzinna będzie osiągać przychody z najmu nieruchomości należącej do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Fundacja Rodzinna będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności w oparciu o składniki wniesione przez wspólników Wnioskodawcy, a składniki te są wystarczające do samodzielnego kontynuowania przez Fundację Rodzinną działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas przez Wnioskodawcę.

Równocześnie wspólnicy Wnioskodawcy nie wykluczają, że wraz z funkcjonowaniem Fundacji Rodzinnej, jako struktury ukierunkowanej na zabezpieczenie potrzeb Beneficjentów w wymiarze wielu pokoleń, będzie możliwe prowadzenie działalności przez fundację również w innych obszarach działalności gospodarczej dopuszczalnej przez Ustawę o fundacji rodzinnej.

Fundacja Rodzinna nie będzie musiała dokonywać żadnych dodatkowych nakładów, aby prowadzić działalność w toku w takim samym zakresie, jak dotychczas prowadzi ją Wnioskodawca.

Beneficjentami Fundacji Rodzinnej będą zstępni wspólników Wnioskodawcy, oraz sami wspólnicy Wnioskodawcy (dalej: "Beneficjenci"). Wspólnicy Wnioskodawcy planują, że zgodnie ze statutem Fundacji Rodzinnej, Beneficjenci będą mogli otrzymać od Fundacji Rodzinnej świadczenia w postaci składników majątkowych, w tym środków pieniężnych, rzeczy lub praw, jak również będą mogli otrzymać mienie w związku z rozwiązaniem Fundacji Rodzinnej oraz korzystać z mienia Fundacji Rodzinnej. Fundacja Rodzinna po utworzeniu Fundacji Rodzinnej w organizacji zostanie zgłoszona niezwłocznie do rejestru fundacji rodzinnych.

Wspólnicy Wnioskodawcy po wniesieniu do Fundacji Rodzinnej Przedmiotu Transakcji, tj. przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, nie planują dalszego prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej. W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy wniesienie do Fundacji Rodzinnej Przedmiotu Transakcji, tj. przedsiębiorstwa Wnioskodawcy stanowić będzie czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 z późn. zm.; dalej: „ustawa o VAT”).

Pytanie

Czy wniesienie do Fundacji Rodzinnej Przedmiotu Transakcji, tj. przedsiębiorstwa Wnioskodawcy stanowić będzie czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wniesienie do Fundacji Rodzinnej Przedmiotu Transakcji, tj. przedsiębiorstwa Wnioskodawcy stanowić będzie czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Stosownie do treści art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W myśl art. 55(1) Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie do Fundacji Rodzinnej Przedmiotu Transakcji, tj. przedsiębiorstwa Wnioskodawcy stanowić będzie czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT, co wynika z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". W związku z tym należy odwołać się do definicji zawartej w Kodeksie cywilnym, tj. do art. 55(1) k.c., zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, które obejmują w szczególności następujące składniki: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnioną część (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenia, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje istnienie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia.

Istotne jest także, że nabywca przedsiębiorstwa powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części. Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Termin "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Kontynuowanie działalności gospodarczej przy zbyciu przedsiębiorstwa należy rozumieć jako sytuację, w której nabywca w związku z dokonanym nabyciem nadal prowadzi przedsiębiorstwo.

Przy czym nie chodzi tu o prowadzenie jakiejkolwiek działalności z wykorzystaniem składników nabytego przedsiębiorstwa, a o prowadzenie nabytego przedsiębiorstwa.

Tak jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, wspólnicy Wnioskodawcy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości, która opiera się o wyodrębniony zespół składników niematerialnych i materialnych, służący jemu do prowadzenia tejże działalności.

Fundacja Rodzinna będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności gospodarczej Wnioskodawcy w oparciu o wniesione składniki niematerialne i materialne, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego.

Wszystkie składniki przedsiębiorstwa, które mają zostać wniesione do Fundacji Rodzinnej, stanowią majątek wspólników Wnioskodawcy związany z prowadzeniem przez nich działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej, stanowiący zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Składniki będące Przedmiotem Transakcji nie stanowią wyodrębnionej części przedsiębiorstwa. Przedmiotem transakcji będzie Przedsiębiorstwo jako całość, która pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym działa jako samodzielne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze.

W ocenie Wnioskodawcy, zespół składników, który zamierzają wnieść do Fundacji Rodzinnej wspólnicy Wnioskodawcy, jest zorganizowany i funkcjonalnie ze sobą powiązany, o czym świadczy chociażby fakt, że dotychczas zespół służył jemu do prowadzenia działalności gospodarczej.

Nie ulega więc wątpliwości, że Przedmiot Transakcji może być przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych przez Fundację Rodzinną, który będzie mógł stanowić dla niej niezależne przedsiębiorstwo i który pozwoli jej za pomocą nabytego przedsiębiorstwa prowadzić działalność gospodarczą tożsamą z działalnością Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, opisany w opisie zdarzenia przyszłego zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych służy do prowadzenia działalności gospodarczej i jako taki stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) k.c.

Tym samym zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wniesienia do Fundacji Rodzinnej Przedmiotu Transakcji, tj. przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, zastosowanie znajdzie ww. pojęcie zbycia przewidziane w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, do Przedmiotu Transakcji (przedsiębiorstwa Wnioskodawcy), nie będzie miała zastosowania ustawa o VAT. W świetle przedstawionych w niniejszym wniosku argumentów, wniesienie przez Wnioskodawcę Przedmiotu Transakcji (przedsiębiorstwa Wnioskodawcy) do Fundacji Rodzinnej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o uznanie jego stanowiska za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów  i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa  do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą  do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Według art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług, pojęcie  to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa  do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów,  a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia  (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym  i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W myśl art. 552 Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby masa mogła posłużyć prowadzeniu działalności gospodarczej. Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 551 Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie, przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 551 Kodeksu cywilnego.

W świetle powyższego, posłużenie się w art. 551 Kodeksu cywilnego zwrotem niedookreślonym  „w szczególności” oraz w związku z art. 552 Kodeksu cywilnego, ustawodawca przesądził, że dla istnienia przedsiębiorstwa nie jest istotne występowanie wszystkich wymienionych w nim elementów, a nadto, że fakt ich istnienia nie przesądza o uznaniu danego zespołu składników  za przedsiębiorstwo. Katalog składników tworzących przedsiębiorstwo ma bowiem charakter otwarty. Stanowisko takie aprobują sądy administracyjne, wskazując, że „przedsiębiorstwo obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych” (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1223/11).

Zatem, strony danej transakcji mogą niektóre składniki przedsiębiorstwa wyłączyć z treści czynności dotyczącej takiego przedsiębiorstwa. Zakres tej swobody ograniczony jest jednak zachowaniem istoty przedsiębiorstwa. Przedmiotem czynności prawnej powinny być przynajmniej te składniki przedsiębiorstwa, które decydują o możliwości spełniania przez nie swojej funkcji.

Jeżeli zatem warunki, o których mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik zobowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku  z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że: 

(…) celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji.

W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa,  a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiot działalności Wnioskodawcy obejmuje wynajem nieruchomości usługowej. Wnioskodawca prowadzi ww. działalność gospodarczą za pomocą zespołu składników niematerialnych i materialnych stanowiących przedsiębiorstwo Wnioskodawcy. Do składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy należą w szczególności:

• nieruchomość położona w Polsce;

• prawa i obowiązki wynikające z umów, w tym z umów najmu nieruchomości;

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo;

• wierzytelności, które wynikają z umów najmu nieruchomości;

• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, w tym dokumenty związane z umowami najmu nieruchomościami, dokumentacja podatkowo-księgowa;

• tajemnice przedsiębiorstwa;

• renoma przedsiębiorstwa związana z okresem funkcjonowania na rynku wynajmu nieruchomości.

Wspólnicy Wnioskodawcy zamierzają wnieść do Fundacji Rodzinnej cały Przedmiot Transakcji, tj. przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, które stanowić będzie mienie Fundacji Rodzinnej wykorzystane na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej przez tą Fundację Rodzinną Zamiarem wspólników Wnioskodawcy jest by Fundacja Rodzinna nieprzerwanie kontynuowała działalność prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę przy pomocy składników będących Przedmiotem Transakcji o takim samym przedmiocie działalności (tożsamą) jak obecnie prowadzony jest przez Wnioskodawcę (w zakresie określonym w art. 5 Ustawy o fundacji rodzinnej), tj. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Fundacja Rodzinna będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności w oparciu o składniki wniesione przez wspólników Wnioskodawcy, a składniki te są wystarczające do samodzielnego kontynuowania przez Fundację Rodzinną działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas przez Wnioskodawcę. Wspólnicy Wnioskodawcy po wniesieniu do Fundacji Rodzinnej Przedmiotu Transakcji, tj. przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, nie planują dalszego prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy wniesienie do Fundacji Rodzinnej Przedmiotu Transakcji, tj. przedsiębiorstwa Wnioskodawcy stanowić będzie czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Jak wynika z przedstawionych we wniosku informacji, planują Państwo wnieść aportem do Fundacji Rodzinnej całość składników materialnych i niematerialnych, które stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Fundacja Rodzinna w oparciu o zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na przedsiębiorstwo nadal będzie prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości usługowej.

Zatem, skoro przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, to dostawa ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Do dostawy tej będzie mieć zastosowanie uregulowanie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, aport przedsiębiorstwa będzie wyłączony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.