Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 16 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT na podstawie duplikatów faktur zaliczkowych wystawionych na obojga małżonków dokumentujących zakup nieruchomości. Uzupełnił go Pan pismem sygnowanym datą 6 grudnia 2024 r. (wpływ 20 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1 czerwca 2022 r. zakupił Pan wraz z żoną w formie aktu notarialnego:

-lokal mieszkalny z udziałem w nieruchomości wspólnej;

-miejsce postojowe;

-miejsce postojowe zewnętrzne.

W związku małżeńskim panuje ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej. Małżonka nie prowadzi działalności gospodarczej. Pan prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W okresie od 29 grudnia 2020 r. do 16 sierpnia 2021 r. deweloper wystawił 8 faktur zaliczkowych na poczet sprzedaży lokalu mieszkalnego i miejsca postojowego oraz kolejne 8 faktur na poczet sprzedaży parkingu zewnętrznego. Zostały one wystawione na nabywcę A i B A. Faktury zaliczkowe wystawiono na 100% wartości mieszkania, miejsca postojowego oraz parkingu zewnętrznego.

Nie otrzymał Pan oryginałów faktur zaliczkowych od developera. Na Pana prośbę wystawiono duplikaty faktur zaliczkowych w 12/2021.

2 czerwca 2022 r. zawarł Pan umowę z X Spółka z o.o. na wynajem lokalu mieszkalnego z miejscem postojowym w hali garażowej oraz z miejscem postojowym zewnętrznym, na okres 10 lat od 1 lipca 2022 r. z możliwością jej przedłużenia.

Będąc czynnym podatnikiem VAT wystawiał Pan co miesiąc faktury VAT ze stawką 23% na rzecz ww. Spółki z o.o. za:

-czynsz najmu,

-opłatę do wspólnoty,

-Internet i energię elektryczną.

Faktury dotyczące wydatków związanych z eksploatacją lokalu (Internet, energia) są wystawiane na podatnika – Wnioskodawcę. Z kolei wspólnota mieszkaniowa wystawia zawiadomienia o wysokości opłat na obojga małżonków.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

1.Przeważająca działalność gospodarcza (CEiDG) to 71.11.Z. – działalność w zakresie architektury. Świadczy Pan usługi projektowe i wykonuje nadzory autorskie w zakresie konstrukcji budowlanych.

2.Żona nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

3.Zgodnie z zapisami w akcie notarialnym, nieruchomość (lokal mieszkalny, miejsce postojowe i parking zewnętrzny) nie została nabyta na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Zapis ten ma następującą treść: „B oraz A małżonkowie oświadczają, że nie nabywają przedmiotu umowy na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej”.

4.Nieruchomość została przekazana na cel działalności gospodarczej 15 czerwca 2022 r. i stanowi składnik majątku trwałego firmy. Nieruchomość wykorzystywał Pan oraz w dalszym ciągu planuje Pan wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wynajem nieruchomości dla Spółki podlega opodatkowaniu VAT, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

5.Małżonka nie wykorzystywała i nie zamierza wykorzystywać ww. nieruchomości. W § 1 pkt 1 umowy najmu lokalu z 2 czerwca 2022r. wynajmujący AA oświadcza, że: „pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje wspólność majątkowa małżeńska, a małżonka Wynajmującego wyraziła zgodę na zawarcie Umowy”.

6.Stroną umowy najmu lokalu jest wyłącznie Wnioskodawca.

7.Faktury zaliczkowe, o których mowa we wniosku, odpowiadają rzeczywistemu przebiegowi zdarzeń gospodarczych, tzn. są zgodne z faktycznie wykonanymi czynnościami.

Pytanie

Czy faktury zaliczkowe na zakup lokalu, miejsca postojowego i parkingu zewnętrznego wystawione na obojga małżonków, a w Pana przypadku duplikaty faktur VAT, dają prawo do odliczenia VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupu z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Chociaż faktura VAT powinna zawierać dane dotyczące nabywcy wymienione w art. 106c ustawy, to jednak niewskazanie niektórych tych informacji nie wyklucza możliwości jego identyfikacji na podstawie pozostałych danych zamieszczonych na fakturze.

W sytuacji wykorzystania zakupionego lokalu wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, podatnikowi VAT będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT w całości z faktur zaliczkowych pomimo, że na fakturach, jak i w akcie notarialnym znajdują się dane małżonki niebędącej czynnym podatnikiem VAT.

Uważa Pan, że w opisanej sytuacji ma Pan możliwość odliczenia VAT na podstawie duplikatów faktur VAT, które otrzymał Pan w 12/2021 – tzn. w IV kwartale 2021 r. i dwóch kolejnych kwartałach 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Powołane wyżej przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy precyzują jakie podmioty wpisują się w definicję podatnika podatku od towarów i usług. Ustawodawca nie wymienił wśród nich małżonków. Ustawa o podatku od towarów i usług nie obejmuje także małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Tym samym na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy, bowiem każdy z nich, wykonując samodzielnie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, będzie odrębnym podatnikiem tego podatku. Co więcej, autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres ich praw i obowiązków jako podatników podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że 1 czerwca 2022 r. zakupił Pan wraz z żoną w formie aktu notarialnego:

-lokal mieszkalny z udziałem w nieruchomości wspólnej;

-miejsce postojowe;

-miejsce postojowe zewnętrzne.

W związku małżeńskim panuje ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej. Małżonka nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pan prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Świadczy Pan usługi projektowe i wykonuje nadzory autorskie w zakresie konstrukcji budowlanych.

W okresie od 29 grudnia 2020 r. do 16 sierpnia 2021 r. deweloper wystawił 8 faktur zaliczkowych na poczet sprzedaży lokalu mieszkalnego i miejsca postojowego oraz kolejne 8 faktur na poczet sprzedaży parkingu zewnętrznego. Zostały one wystawione na nabywcę A i B A. Faktury zaliczkowe wystawiono na 100% wartości mieszkania, miejsca postojowego oraz parkingu zewnętrznego.

Nie otrzymał Pan oryginałów faktur zaliczkowych od developera. Na Pana prośbę wystawiono duplikaty faktur zaliczkowych w 12/2021. Faktury zaliczkowe, o których mowa we wniosku, odpowiadają rzeczywistemu przebiegowi zdarzeń gospodarczych, tzn. są zgodne z faktycznie wykonanymi czynnościami.

2 czerwca 2022 r. zawarł Pan umowę z X Spółka z o.o. na wynajem lokalu mieszkalnego z miejscem postojowym w hali garażowej oraz z miejscem postojowym zewnętrznym, na okres 10 lat od 1 lipca 2022 r. z możliwością jej przedłużenia. Stroną umowy najmu lokalu jest wyłącznie Pan. W § 1 pkt 1 umowy najmu lokalu z 2 czerwca 2022r. wynajmujący oświadcza, że: „pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje wspólność majątkowa małżeńska, a małżonka Wynajmującego wyraziła zgodę na zawarcie Umowy”.

Będąc czynnym podatnikiem VAT wystawiał Pan co miesiąc faktury VAT ze stawką 23% na rzecz ww. Spółki z o.o. za czynsz najmu, opłatę do wspólnoty, Internet i energię elektryczną.

Nieruchomość została przekazana na cel działalności gospodarczej 15 czerwca 2022 r. i stanowi składnik majątku trwałego firmy. Nieruchomość wykorzystywał Pan oraz w dalszym ciągu planuje Pan wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wynajem nieruchomości dla Spółki podlega opodatkowaniu VAT, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Małżonka nie wykorzystywała i nie zamierza wykorzystywać ww. nieruchomości.

Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy duplikaty faktur zaliczkowych na zakup lokalu, miejsca postojowego i parkingu zewnętrznego, wystawione na obojga małżonków, dają Panu prawo do odliczenia podatku VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

W art. 195 Kodeksu cywilnego wskazano, że:

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli, o czym stanowi art. 198 Kodeksu cywilnego. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl art. 36 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Na mocy art. 36 § 2 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, iż w przypadku, gdy małżonkowie pozostają we współwłasności małżeńskiej i nabywają dobro inwestycyjne, które – jak w okolicznościach niniejszej sprawy – jest używane wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej jednego z nich, nie ma przeszkód aby małżonek wykorzystujący wyłącznie ww. składnik majątkowy w prowadzonej działalności skorzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy jego zakupie pod warunkiem, że występuje związek pomiędzy poniesionym wydatkiem a wykonywanymi w ramach prowadzonej działalności, czynnościami opodatkowanymi.

Należy jednak zaznaczyć, iż autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Podstawową zasadą obowiązującą w podatku od towarów i usług, określoną w powołanym art. 86 ust. 1 ustawy, jest prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zasada ta ma na celu zapewnienie neutralności podatku od towarów i usług dla czynnych podatników podatku od towarów i usług.

Jeśli z faktury wynika, iż nabywcą danej usługi czy towaru jest szczególnego rodzaju podmiot, jakim jest małżeństwo, które samo nie ma przymiotu podatnika – to pozbawienie jednego z małżonków prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z niej wynikającego, naruszałoby fundamentalną zasadę obowiązującą w podatku od towarów i usług.

Ponadto, wskazać należy, że dokumentem, na podstawie którego podatnik ma prawo do odliczenia VAT, jest zasadniczo faktura, przez którą rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Duplikat faktury ma moc prawną równą fakturze pierwotnej (duplikat faktury stanowi powtórzenie danych zawartych w fakturze pierwotnej), dokumentuje w ten sam sposób to samo zdarzenie gospodarcze co faktura „pierwotna” i stanowi na równi z nią podstawę do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie, Pan jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działalność gospodarczą, natomiast Pana żona nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Jak wskazał Pan w opisie sprawy, nabyta nieruchomość została przekazana na cel działalności gospodarczej i stanowi składnik majątku trwałego firmy. Nieruchomość wykorzystywał Pan oraz w dalszym ciągu planuje Pan wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. wynajem nieruchomości dla Spółki. Stroną umowy najmu jest wyłącznie Pan.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro wyłącznie Pan jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jako prowadzący działalność gospodarczą, a nabytą nieruchomość – jak wskazano we wniosku – wykorzystuje Pan do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, to przysługuje Panu prawo do odliczenia całości podatku VAT z duplikatów faktur dokumentujących nabycie nieruchomości.

Podsumowując, duplikaty faktur zaliczkowych na zakup lokalu, miejsca postojowego i parkingu zewnętrznego wystawione na obojga małżonków dają Panu prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

Zatem, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności wskazania właściwego terminu odliczenia podatku naliczonego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.