Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP4-1.4012.615.2024.2.DP

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 listopada 204 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

  • opodatkowania czynności wprowadzania do sieci energetycznej energii elektrycznej wyprodukowanej w Państwa instalacji fotowoltaicznej,
  • momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu ww. czynności.

Uzupełnili go Państwo pismem z 20 lutego 2025 r. (wpływ 25 lutego 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka Sp. z o.o. jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Działalność spółki to usługi szycia ubrań (PKD 14.13Z). Na budynku spółki zamontowano instalację fotowoltaiczną o mocy 39,90 kW. Energia elektryczna z sieci fotowoltaicznej zużywana jest na potrzeby własne. Spółka rozliczana jest przez zakład energetyczny, który wystawia fakturę za zużytą przez spółkę energię oraz opłaty dystrybucyjne. Na owej fakturze jest też zamieszczona informacja o ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez firmę do sieci (z instalacji fotowoltaicznej). Wyszczególniona jest ilość energii elektrycznej w kWh i rynkowa cena energii. Iloczyn tych wartości nazywany jest depozytem, który przechodzi na następny okres. W następnym miesiącu wartość nierozliczonego depozytu zostaje odliczona od kwoty brutto faktury wystawionej przez zakład energetyczny z tytułu zakupu energii elektrycznej.

Przykładowo:

Spółka otrzymała fakturę z dnia (…) 2024 r. na zużytą energię w miesiącu wrześniu w ilości 2.483 kWh na wartość brutto (…) zł. Ilość energii wprowadzonej do sieci 2.192 kWh x (…) zł stanowi wartość depozytu na dzień 30 września 2024 r. - (…) zł i pozostaje do rozliczenia w następnych okresach. A z obecnej faktury zostaje potrącona kwota (…) zł tj. depozyt przypisany na dzień 31 sierpnia 2024 r. tj. z poprzedniego miesiąca. Kwota do zapłaty to (…) zł ((…) - (…)). Termin płatności (…) 2024 r.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Spółka Sp. z o.o. informuje, iż instalacja fotowoltaiczna wytwarzająca energię elektryczną stanowi mikroinstalację w rozumieniu ustawy o OZE.

W związku z montażem paneli fotowoltaicznych Spółka jest prosumentem energii odnawialnej.

Przyłączenie instalacji fotowoltaicznej do sieci elektroenergetycznej nastąpiło 9 grudnia 2022 r., a wprowadzenie z niej energii do sieci od 1 stycznia 2023 r.

W zakresie energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej i wprowadzonej spółka rozliczana jest przez zakład energetyczny w systemie net-bilingu.

Wzajemne potrącenie/kompensata należności następuje w okresach miesięcznych, wraz z wystawieniem faktury przez przedsiębiorstwo energetyczne. Zakład energetyczny wystawia fakturę VAT za dany okres rozliczeniowy tj. miesiąc kalendarzowy. Do faktury dołączona jest specyfikacja zawierająca dane pomiarowe z licznika, wyliczenie wartości sprzedaży energii przez zakład energetyczny spółce (w podziale na wartość energii i opłat dodatkowych), oraz rozliczenie wartości energii wprowadzonej do sieci przez spółkę. Wartość tej energii wprowadzonej wyznaczana jest dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi iloczyn:

  • sumy ilości energii wprowadzonej do sieci przez prosumenta w poszczególnych okresach rozliczania niezbilansowania (t) składających się na dany miesiąc kalendarzowy, oznaczonej symbolem Eb(t) przyjmującym wartości ujemne,
  • rynkowej miesięcznej ceny energii elektrycznej wyznaczonej dla danego miesiąca kalendarzowego.

Kalkulacja ta wyszczególniona jest każdorazowo na fakturze od przedsiębiorstwa energetycznego w sekcji „Rozliczenie wartości energii wprowadzonej do sieci”. Wartość ta ujmowana jest w łącznej wartości środków na depozycie prosumenckim.

Potrącenie/kompensata należności polega na pomniejszeniu przez przedsiębiorstwo energetyczne zobowiązania spółki z tytułu zakupu energii elektrycznej o wartość środków zgromadzonych przez spółkę na depozycie prosumenckim. Depozyt ten może być rozliczany przez 12 miesięcy od dnia przypisania na nim tej kwoty, przy czym na rozliczenie z przedsiębiorstwem energetycznym w pierwszej kolejności przeznaczane są środki o najstarszej dacie przypisania do konta jako depozyt prosumencki. Oznacza to, że depozyt dotyczący danego miesiąca kalendarzowego jest rozliczany w kolejnym miesiącu. Widać to na przykładzie, który został umieszczony we wniosku ORD-IN.

Umowa z zakładem energetycznym nie reguluje ani kwestii terminu płatności, ani kwestii dotyczącej terminu wystawiania faktur zarówno przez przedsiębiorstwo energetyczne jak i przez spółkę.

Pytania

1.Czy wprowadzając energię elektryczną wyprodukowaną w instalacji spółki do sieci energetycznej spółka dokonuje na rzecz zakładu energetycznego dostawy towarów podlegającą opodatkowaniu VAT i w związku z tym należy wystawić na rzecz zakładu energetycznego fakturę dokumentującą dostawę energii?

2.W przypadku uzyskania twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy obowiązek podatkowy na gruncie VAT dla czynności wyprodukowania energii elektrycznej w instalacji fotowoltaicznej powstaje z chwilą wystawienia przez spółkę faktury z tego tytułu ale nie później niż z upływem terminu płatności faktury otrzymanej z zakładu energetycznego?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Jako prosument - czynny podatnik VAT wprowadzając energię elektryczną wyprodukowaną w instalacji spółki do sieci energetycznej, spółka dokonuje na rzecz zakładu energetycznego dostawy towarów. Czynność ta stanowi odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i spółka winna wystawić fakturę.

2.Zgodnie z zasadą ogólną obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Dla dostawy energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Natomiast gdy podatnik nie wystawił faktury z tytułu dostawy energii elektrycznej lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu na jej wystawienie - w tym przypadku z chwilą upływu terminu płatności. W ocenie spółki w przytoczonym przykładzie z opisu stanu faktycznego faktura za wprowadzoną energię rozliczoną fakturą z zakładu energetycznego z dnia (…) 2024 r. winna być wystawiona najpóźniej z dniem upływu terminu płatności tej faktury tj. z dniem (…) 2024 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług definiuje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwana dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”.

Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 i 22 ustawy o VAT:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

6) towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii;

22) sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Aby czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana odpłatnie.

Czynność jest odpłatna, gdy jest wykonywana za wynagrodzeniem. Oznacza to, że podmiot świadczący usługę jest uprawniony, aby żądać zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego) od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne.

Z przepisów nie wynika, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Aby uznać czynność za odpłatną wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

A zatem, świadczenie jest odpłatne, gdy istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi wypłacane jest wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że ze stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Jeżeli nie istnieje podmiot, który odnosi lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, to świadczenie nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednak nie każda dostawa towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.

Art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W analizowanej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o OZE”.

Art. 2 pkt 19 i pkt 27a ustawy o OZE:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

19) mikroinstalacja - instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW;

27a) prosument energii odnawialnej - odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. z 2023 r. poz. 773).

Art. 3 pkt 1 ustawy o OZE:

Podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wymaga uzyskania koncesji na zasadach i warunkach określonych w ustawie - Prawo energetyczne, z wyłączeniem wytwarzania energii elektrycznej w mikroinstalacji.

Art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE:

Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej od 1 lipca 2022 r. przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, wytwarzającego energię elektryczną w instalacji odnawialnego źródła energii, której przyłączenie do sieci elektroenergetycznej i wprowadzenie z niej energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej po raz pierwszy nastąpiło po 31 marca 2022 r., z wyłączeniem mikroinstalacji przyłączonych do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2-11, wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne.

Art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o OZE:

Rozliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 1a, w odniesieniu do prosumenta energii odnawialnej - dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2a-2d, na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej w punkcie poboru energii prosumenta energii odnawialnej.

Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a-7 ustawy o OZE.

Art. 4 ust. 8 ustawy o OZE:

Wytwarzanie i wprowadzanie do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 oraz ust. 1a, przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej niebędącego przedsiębiorcą, o którym mowa w ustawie - Prawo przedsiębiorców, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 tej ustawy.

Art. 4b ust. 1 i ust. 2 ustawy o OZE:

1. W przypadku gdy prosument energii odnawialnej lub prosument zbiorowy energii odnawialnej wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie od 1 lipca 2022 r. do 30 czerwca 2024 r., wartość energii elektrycznej, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi iloczyn:

1)sumy ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej lub prosumenta zbiorowego energii odnawialnej w poszczególnych okresach rozliczania niezbilansowania (t) składających się na dany miesiąc kalendarzowy, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartości ujemne;

2)rynkowej miesięcznej ceny energii elektrycznej, o której mowa w ust. 5, wyznaczonej dla danego miesiąca kalendarzowego.

2. W przypadku gdy prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej od 1 lipca 2024 r., wartość energii elektrycznej, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi sumę następujących iloczynów wyznaczonych dla poszczególnych okresów rozliczania niezbilansowania (t) w tym miesiącu:

1)ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartość ujemną;

2)rynkowej ceny energii elektrycznej, o której mowa w ust. 4, przy czym jeżeli wartość tej ceny jest ujemna dla danego okresu rozliczania niezbilansowania (t), to w celu wyznaczania wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w okresie t przez prosumenta energii odnawialnej niebędącego równocześnie prosumentem zbiorowym energii odnawialnej lub prosumentem wirtualnym energii odnawialnej przyjmuje się cenę równą zero, z zastrzeżeniem ust. 17 i 18.

Art. 4c ust. 1 - 2 ustawy o OZE:

1. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu prowadzenia rozliczeń, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, prowadzi konto dla prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, zwane dalej „kontem prosumenta”, na którym ewidencjonuje ilości energii elektrycznej i wartości energii elektrycznej, o których mowa w art. 4 ust. 1a, oraz wynikającą z nich wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci, zwaną dalej „depozytem prosumenckim”.

2. Depozyt prosumencki przeznaczany jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta, o którym mowa w ust. 1.

Art. 40 ust. 1 - 1aa ustawy o OZE:

1. Obowiązek zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1, art. 70c ust. 2 oraz art. 92 ust. 1, wykonuje wyznaczony przez Prezesa URE sprzedawca energii elektrycznej, zwany dalej "sprzedawcą zobowiązanym", na podstawie umowy, o której mowa w art. 5 ustawy - Prawo energetyczne.

1a. Sprzedawca zobowiązany, o którym mowa w ust. 1, ma obowiązek dokonać rozliczenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1-3 oraz w art. 38c ust. 3, chyba że rozliczenia dokonuje sprzedawca wybrany przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej lub spółdzielnię energetyczną, na podstawie umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży.

1aa. Sprzedawcą wybranym, o którym mowa w ust. 1a, może być także sprzedawca zobowiązany.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Posiadają Państwo instalację fotowoltaiczną o mocy 39,90 kW, która jest mikroinstalacją w rozumieniu ustawy o OZE. Energia elektryczna z sieci fotowoltaicznej zużywana jest na potrzeby własne, ale też wprowadzana do sieci zakładu energetycznego. Są Państwo prosumentem energii odnawialnej.

W zakresie energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej i wprowadzonej do sieci zakład energetyczny rozlicza Państwa w systemie net-bilingu.

Zakład energetyczny wystawia fakturę za zużytą przez Państwa energię oraz opłaty dystrybucyjne. Na fakturze jest też zamieszczona informacja o ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez Państwa do sieci (z instalacji fotowoltaicznej). Wzajemne potrącenie/kompensata należności następuje w okresach miesięcznych, wraz z wystawieniem faktury przez przedsiębiorstwo energetyczne. Zakład energetyczny wystawia fakturę VAT za dany okres rozliczeniowy tj. miesiąc kalendarzowy.

Wartość energii wprowadzonej przez Państwa do sieci wyznaczana jest dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi iloczyn:

  • sumy ilości energii wprowadzonej do sieci przez prosumenta w poszczególnych okresach rozliczania niezbilansowania (t) składających się na dany miesiąc kalendarzowy, oznaczonej symbolem Eb(t) przyjmującym wartości ujemne,
  • rynkowej miesięcznej ceny energii elektrycznej wyznaczonej dla danego miesiąca kalendarzowego.

Iloczyn ten nazywany jest depozytem, który przechodzi na następny okres. W następnym miesiącu wartość nierozliczonego depozytu zostaje odliczona od kwoty brutto faktury wystawionej przez zakład energetyczny z tytułu zakupu energii elektrycznej.

Państwa wątpliwości dotyczą opodatkowania czynności wprowadzania do sieci energetycznej energii elektrycznej wyprodukowanej w Państwa instalacji fotowoltaicznej.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż energii elektrycznej, stanowiącej towar (w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii), za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów na zasadach dla niej określonych. Kwalifikacji tej nie zmienia treść art. 4 ust. 8 ustawy o OZE, gdyż ustawa o podatku od towarów i usług definiuje we własnym zakresie działalność gospodarczą i definicja ta jest szersza niż np. zakres działalności gospodarczej wynikający z ustawy Prawo przedsiębiorców.

Znajduje to potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C‑219/12 Fuchs, w którym Trybunał uznał, że:

„Eksploatacja zainstalowanego na służącym prywatnym celom domu mieszkalnym lub obok niego modułu fotowoltaicznego, skonstruowanego w ten sposób, że po pierwsze ilość wytworzonej energii elektrycznej jest zawsze niższa od ilości energii elektrycznej ogółem zużytej przez użytkownika modułu do celów prywatnych, a po drugie energia ta jest dostarczana do sieci za wynagrodzeniem o charakterze stałym, stanowi „działalność gospodarczą” w rozumieniu tych przepisów”.

Zatem sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, co znajduje potwierdzenie w ww. wyroku TSUE C-219/12.

Z art. 4b ust. 1 ustawy o OZE wynika wartość kwoty należnej prosumentowi za wprowadzenie energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej - jest ona określona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wynikający z salda ujemnego i rynkowej ceny energii elektrycznej.

Kwotę tą należy uznać za wynagrodzenie należne Państwu jako prosumentowi, za dostawę energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej, na rzecz zakładu energetycznego.

W okolicznościach analizowanej sprawy sprzedaż energii elektrycznej należy więc rozpatrywać jako działalność gospodarczą w kontekście art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a Państwa należy uznać za podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - bowiem dokonują Państwo dostawy energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej z zakładem energetycznym, i otrzymują za to wynagrodzenie.

W konsekwencji, wprowadzając wyprodukowaną w mikroinstalacji energię do sieci energetycznej dokonują Państwo, jako prosument i czynny podatnik VAT, na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W drugiej części pytania 1 sformułowali Państwo wątpliwości związane z obowiązkiem wystawienia na rzecz zakładu energetycznego faktury dokumentującej dostawę energii.

Faktury są dokumentami, które potwierdzają rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonane przez podatnika.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym i musi być wystawiana zgodnie z przepisami prawa. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich jej elementów. Faktura jest prawidłowa pod względem materialnoprawnym, jeśli w prawidłowy sposób odzwierciedla zdarzenie gospodarcze.

Art. 2 pkt 31 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak wykazano powyżej, wprowadzenie do sieci energii elektrycznej wytworzonej przez Państwa za wynagrodzeniem, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem zobowiązani są Państwo, stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, do udokumentowania fakturą sprzedaży energii elektrycznej na rzecz zakładu energetycznego.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT (pytanie nr 2).

Art. 19a ust. 1 ustawy o VAT:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a ustawy o VAT:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego.

Art. 19a ust. 7 ustawy o VAT:

W przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.

Art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy o VAT:

Fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności - w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4.

Z powyższych regulacji wynika, że w przypadku dostaw energii elektrycznej na rzecz innego podatnika podatku VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, zaś faktura powinna być wystawiona najpóźniej z chwilą upływu terminu płatności. W sytuacji, gdy podatnik nie wystawił w tym terminie faktury lub wystawił ją z opóźnieniem - obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawianie, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.

Zatem obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a) oraz art. 19a ust. 7 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury, natomiast gdy nie wystawią Państwo faktury lub wystawią ją Państwo z opóźnieniem obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawianie, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności. Przy czym należy podkreślić, że chodzi tu o termin płatności za dostawę energii wprowadzonej do sieci przez prosumenta.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podstawą do wydania interpretacji indywidualnej jest wyłącznie wyczerpująco przedstawiony przez wnioskodawcę opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). W toku postępowania w sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej nie analizuję dokumentów załączonych do wniosku - w tym przypadku faktury załączonej do uzupełnienia wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.