Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP1-3.4012.100.2025.2.AMA

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości stosowania szczególnej procedury opodatkowania VAT-marża przy sprzedaży zestawów składających się z używanego telefonu, przewodu do ładowania i igły do wyciągania karty SIM (uwzględnionych w cenie telefonu). Uzupełnili go Państwo pismem z 21 lutego 2025 r. (data wpływu 21 lutego 2025 r.) oraz pismem z 25 lutego 2025 r. (data wpływu 25 lutego 2025 r.) w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka, będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i zarejestrowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE), prowadzi działalność polegającą na sprzedaży elektroniki (głównie smartfonów i komputerów marki (…)) i akcesoriów na rzecz klientów indywidualnych poprzez sieć ogólnopolskich salonów sprzedaży, jak i na rzecz klientów biznesowych.

W ramach swojej działalności Spółka skupuje również od klientów używane telefony - w zamian za odsprzedanie Spółce swojego używanego telefonu, klient otrzymuje dodatkowy bonus pieniężny obniżający wartość nowego sprzętu kupowanego w salonie. Używane telefony są następnie sprzedawane do kontrahenta z (…).

Jako że Spółka ciągle poszukuje nowych kanałów dystrybucji i możliwości zdywersyfikowania swojej działalności, a także bliska jest jej idea ekonomii cyrkularnej, w pierwszym kwartale 2025 r. planowane jest rozpoczęcie sprzedaży używanych smartfonów typu (…) w sklepie internetowym prowadzonym przez Spółkę.

Proces będzie się odbywał następująco:

1)tak jak dotychczas, Spółka będzie podtrzymywała system dodatkowych zachęt, mających skłonić klientów do sprzedania przez nich ich używanych telefonów przy zakupie nowego sprzętu w salonie (…); sprzedaż odbywa się na podstawie umowy cywilnoprawnej zawieranej indywidualnie z każdym klientem, w której znajdują się dane osobowe klienta oraz oświadczenie, iż jest on osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, wskazanie modelu telefonu, jego unikalnego numeru seryjnego oraz kwoty, za jaką klient sprzedaje swój używany telefon Spółce;

2)każdy używany telefon podlega szczegółowym oględzinom i weryfikacji w celu:

(i)sprawdzenia, czy jest to towar używany (w przypadku telefonów typu (…) da się ustalić w sposób niepodważalny poprzez weryfikację daty aktywacji telefonu w ustawieniach),

(ii)dokonania jego jak najdokładniejszej wyceny oraz

(iii) przypisania mu kategorii jakości według kryteriów stosowanych przez Spółkę:

  • Ocena A - telefon w stanie niemal idealnym, minimalne albo kosmetyczne uszkodzenia, pełna funkcjonalność;
  • Ocena B - lekkie zużycie, pełna funkcjonalność;
  • Ocena C - widoczne zużycie, może wymagać drobnych napraw, by zapewnić pełną funkcjonalność.

Zgodnie z założeniami, do sprzedaży w sklepie online mają być przeznaczone jedynie telefony ocenione na A i B;

3)każdy telefon, który zostanie uznany za nadający się do dalszej odsprzedaży, otrzyma odpowiedni numer identyfikacyjny przypisany do danego modelu, co w połączeniu z unikalnym numerem seryjnym, przypisanym do każdej sztuki indywidualnie, pozwoli na jego pełną identyfikację na każdym kroku - od nabycia przez Spółkę po sprzedaż klientowi końcowemu;

4)w kolejnym kroku telefon trafi do autoryzowanego serwisu prowadzonego przez Spółkę, gdzie zostanie dokładnie wyczyszczony, wypolerowany, w miarę potrzeby otrzyma również nową baterię oraz zostanie na nim zainstalowana aktualna wersja oprogramowania. Wszystkie te działania będą miały na celu jedynie doprowadzenie go do wyjściowej funkcjonalności (zbliżonej albo identycznej do tej, którą posiadają nowe sprzęty (…)); na żadnym etapie nie dojdzie do zwiększenia funkcjonalności telefonu ponad wyjściową (np. zwiększenia pojemności pamięci);

5)tak przygotowany telefon zostanie spakowany do specjalnie oznaczonego pudełka wraz z igłą do wyjmowania karty SIM i podstawowym przewodem do zasilania oraz wystawiony na sprzedaż w sklepie internetowym prowadzonym przez Spółkę. Przewód do zasilania i igła będą nowe, nie będą to używane przedmioty - używane kable nie nadają się zazwyczaj do dalszej odsprzedaży (np. ze względów bezpieczeństwa), z kolei igła przypomina spinacz i trudno sobie wyobrazić, by tego typu przedmiot mógł być dostępny do kupienia z drugiej ręki. Obie te rzeczy uwzględnione będą w cenie telefonu i stanowią wraz z nim nierozerwalną funkcjonalnie całość - bez nich telefon nie nadaje się do użytku. Będzie to zestaw analogiczny do tego, jaki klient może nabyć w każdym salonie Spółki w stanie nowym (taki, jaki oferuje producent), czyli: telefon, przewód do zasilania, igła do wyciągania karty SIM; wszelkie dodatkowe akcesoria, takie jak: ładowarka, słuchawki, etui itp. będą sprzedawane osobno. Cały proces, od momentu zakupu do wystawienia w sklepie internetowym, będzie miał na celu zaoferowanie klientowi możliwości nabycia używanego telefonu w bardzo dobrym stanie, w zestawie identycznym jak oferowany przez producenta, ale w o wiele bardziej przystępnej cenie;

6)jak już wskazano powyżej, telefon będzie sprzedawany w sklepie online z opcją wysyłki kurierem albo odbiorem osobistym w wybranym przez klienta salonie (…). Sprzedaż będzie się odbywać wyłącznie na terenie Polski, choć Spółka nie wyklucza wejścia na rynki zagraniczne w przyszłości.

Zamiarem Spółki jest sprzedawanie telefonów używanych, nabytych od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz przygotowanych do odsprzedaży w sposób opisany powyżej, z zastosowaniem procedury VAT-marża dla towarów używanych, o której mowa w art. 120 ustawy o VAT. Dla uniknięcia wątpliwości Spółka wyjaśnia dodatkowo, iż:

1)zestaw w postaci telefonu używanego, przewodu do zasilania i igły do wyciągania karty SIM będzie sprzedawany z zastosowaniem procedury VAT-marża; akcesoria będą uwzględnione w cenie telefonu;

2)wszelkie dodatkowe akcesoria (ładowarka, słuchawki, etui) czy inne sprzęty, które klient kupi razem z telefonem używanym w ramach tych samych zakupów w sklepie online, będą dokumentowane osobną fakturą z 23% VAT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Nabywane przez Spółkę telefony, których dotyczy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, spełniają i będą spełniały definicję towarów używanych, zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), tzn. były używane przez sprzedających (osoby fizyczne) zgodnie z przeznaczeniem tego urządzenia, tj. w zakresie zasadniczych funkcji, jakie ten towar oferuje - prowadzenie rozmów telefonicznych, wysyłanie sms, robienie zdjęć, a także korzystanie z Internetu, używanie aplikacji zainstalowanych na telefonie itp. Podkreślenia wymaga fakt, iż w urządzeniach typu (…) możliwe jest dokonanie weryfikacji w systemie operacyjnym z dokładnością co do dnia, kiedy dany telefon został uruchomiony po raz pierwszy - można zatem zweryfikować i bezsprzecznie potwierdzić fakt wcześniejszego używania telefonu w momencie zakupienia go przez Spółkę.

Pytanie

Czy do sprzedaży telefonów używanych w kanale dystrybucji opisanym w niniejszym wniosku Spółka będzie mogła stosować zasady opodatkowania przewidziane w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W opinii Spółki, będzie Ona uprawniona do stosowania procedury VAT-marża do sprzedaży zestawów składających się z używanego telefonu, przewodu do ładowania i igły do wyciągania karty SIM uwzględnionych w cenie telefonu.

Uzasadnienie

Artykuł 120 ustawy o VAT przewiduje odstępstwa od zasad ogólnych opodatkowania podatkiem VAT. Dotyczy on opodatkowania podatników prowadzących działalność w zakresie handlu dziełami sztuki, przedmiotami kolekcjonerskimi, antykami oraz towarami używanymi.

Przez towary używane dla celów stosowania ww. przepisu należy rozumieć ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż przedmioty kolekcjonerskie, dzieła sztuki i antyki oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Natomiast wedle art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowanie marży stosuje się między innymi do dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od osoby fizycznej (osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej) niebędącej podatnikiem, o który mowa w art. 15 lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Zaznaczyć zatem należy, że dla opodatkowania dostawy towarów używanych w procedurze marży ważny jest nie tylko rodzaj towaru, który może zostać objęty tą procedurą, ale również to, od kogo ten towar został kupiony.

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych w ww. przepisie przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy jego nabyciu. Ponadto, jak wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar został jednak nabyty w celu odsprzedaży.

Wskazać należy, że dyspozycja przepisu art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT nie uzależnia zastosowania procedury VAT-marża od podania danych personalnych osób fizycznych (nie podatników podatku VAT). Tym niemniej, Spółka - z uwagi na specyfikę swojej działalności, którą jest obrót sprzętem elektronicznym wysokiej klasy - posiada dokumentację, pozwalającą na potwierdzenie, w jakim charakterze występuje osoba, od której używany telefon jest kupowany (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej), a także na dokładną weryfikację i identyfikację samego sprzętu (datę jego pierwszego uruchomienia, stan prawny - czy nie jest to sprzęt kradziony itp.). Dzięki temu nie ma wątpliwości co do faktu, że dany telefon stanowi sprzęt używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Nie zmieni tego nawet kwestia wymiany baterii na nową czy dodania nowego przewodu zasilającego/igły do wymiany karty SIM do zestawu - będzie to nadal używany sprzęt, tyle że zostanie mu przywrócona pierwotna podstawowa funkcjonalność (żywotność baterii/możliwość jej ładowania za pomocą kabla/możliwość umieszczenia w telefonie swojej karty SIM) oferowana przez producenta, bowiem (…) również oferuje zakup telefonu łącznie z przewodem i igłą do karty SIM.

Podsumowując, w ocenie Spółki będzie ona uprawniona do stosowania procedury VAT-marża w odniesieniu do sprzedaży telefonów używanych (w zestawie z przewodem do ładowania i igłą do karty), nabytych uprzednio od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że zaprezentowane przez nią stanowisko i rozumienie treści przepisów jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Definicję towarów, w stosunku do których mają zastosowanie szczególne procedury VAT-marża, zawiera art. 120 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112).

W myśl art. 120 ust. 4 ustawy:

W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Stosownie do treści art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.

Ponadto, zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1)osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;

2)podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 113 lub art. 113a;

3)podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;

4)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 113 lub art. 113a;

5)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Przepisy ustawy przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy m.in. towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to szczególna forma opodatkowania, w której podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Taka procedura opodatkowania może być stosowana w przypadku dostawy towarów używanych nabytych wcześniej przez podatnika w ramach prowadzonej działalności w celu odsprzedaży.

Zaznaczyć należy, że dla opodatkowania dostawy towarów używanych w procedurze marży ważny jest zarówno rodzaj towaru, który może zostać objęty tą procedurą, jak też to, od kogo ten towar został kupiony. Zastosowanie tej procedury wymaga, aby towary używane były nabyte od podmiotów wymienionych w powołanym wyżej art. 120 ust. 10 ustawy.

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych w ww. przepisie przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy jego nabyciu. Ponadto, jak wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar został jednak nabyty w celu odsprzedaży.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy m.in. towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania wszystkiego, co stanowi zapłatę. Jednocześnie zauważyć należy, że wymagane jest od podatnika prowadzenie rzetelnej ewidencji zawierającej w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w powołanych wyżej przepisach.

Prowadzą Państwo działalność polegającą na sprzedaży elektroniki i akcesoriów. Są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W pierwszym kwartale 2025 r. planują Państwo rozpoczęcie sprzedaży używanych smartfonów typu (…) w prowadzonym przez Państwa sklepie internetowym z opcją wysyłki kurierem albo odbiorem osobistym w wybranym przez klienta salonie (…). Sprzedaż będzie się odbywać wyłącznie na terenie Polski.

Będą Państwo nabywali ww. telefony na podstawie zawieranej indywidualnie z każdym klientem umowy cywilnoprawnej, w której znajdować się będą m.in. dane osobowe klienta oraz oświadczenie, iż jest on osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Każdy używany telefon będzie podlegał szczegółowym oględzinom i weryfikacji m.in. w celu sprawdzenia, czy jest to towar używany (w przypadku telefonów typu (…) da się ustalić w sposób niepodważalny poprzez weryfikację daty aktywacji telefonu w ustawieniach) oraz w celu przypisania mu kategorii jakości według kryteriów przez Państwa stosowanych. Zgodnie z założeniami, do sprzedaży w sklepie online mają być przeznaczone jedynie telefony, które otrzymają ocenę:

  • A - telefon w stanie niemal idealnym, minimalne albo kosmetyczne uszkodzenia, pełna funkcjonalność;
  • B - lekkie zużycie, pełna funkcjonalność.

W kolejnym kroku telefon trafi do autoryzowanego serwisu prowadzonego przez Spółkę, gdzie zostanie dokładnie wyczyszczony, wypolerowany, w miarę potrzeby otrzyma również nową baterię oraz zostanie na nim zainstalowana aktualna wersja oprogramowania. Wszystkie te działania będą miały na celu jedynie doprowadzenie go do wyjściowej funkcjonalności (zbliżonej albo identycznej do tej, którą posiadają nowe sprzęty (…)); na żadnym etapie nie dojdzie do zwiększenia funkcjonalności telefonu ponad wyjściową (np. zwiększenia pojemności pamięci).

Tak przygotowany telefon zostanie spakowany do specjalnie oznaczonego pudełka wraz z igłą do wyjmowania karty SIM i podstawowym przewodem do zasilania oraz wystawiony na sprzedaż w sklepie internetowym prowadzonym przez Spółkę.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zastosowania opodatkowania w procedurze VAT-marża w odniesieniu do sprzedaży telefonów używanych (smartfon typu (…)) w zestawie z podstawowym przewodem do ładowania (zasilania) i igłą do wyjmowania karty SIM.

Jak Państwo wskazali ww. przewód i igła uwzględnione będą w cenie telefonu i stanowią wraz z nim nierozerwalną funkcjonalnie całość, bez nich telefon nie nadaje się do użytku.

W obrocie gospodarczym występują świadczenia natury kompleksowej, czyli takie, które nie dają się w prosty sposób zaklasyfikować do danej kategorii, gdyż składają się z kilku pojedynczych świadczeń. Dla celów podatkowych złożone działania podatnika traktowane są – co do zasady – jako jednolita całość.

Zatem, w celu dokonania prawidłowej kwalifikacji sprzedaży oferowanego przez Państwa zestawu pod kątem możliwości stosowania szczególnej procedury VAT-marża przy jego sprzedaży, rozważenia wymaga w pierwszej kolejności kwestia tzw. świadczeń złożonych.

Należy zauważyć, że ani Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11 grudnia 2006 r. nr 347 str. 1 ze zm.), ani też przepisy krajowe nie zawierają definicji świadczenia złożonego. Brak również szczególnych uregulowań dotyczących przesłanek uznawania danego świadczenia za świadczenie złożone. Ocena, w jakich okolicznościach świadczenia powiązane należy traktować jako świadczenia jednolite, kształtowana jest na bazie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako „TSUE”). Przy czym zastrzec należy, że wprawdzie Trybunał w wielu orzeczeniach w sposób pomocny przy interpretacji przepisów wypowiadał się w kwestii świadczeń złożonych, to i tak każdorazowo rozstrzygnięcie w tym przedmiocie musi uwzględniać specyfikę konkretnego stanu faktycznego w danej sprawie.

W szczególności wskazać należy wyrok TSUE z 6 lipca 2006 r. w sprawie C-251/05 Talacre Beach Caravan Sales Ltd v. Commissioners of Customs & Excise, w którym Trybunał stwierdził, że należy dać prymat ochronie zasady nierozszerzania zwolnienia podatkowego nad traktowaniem kilku dostaw jako świadczenia złożonego, opodatkowanego wedle zasad dotyczących świadczenia głównego. Każde odstępstwo od zasadniczej stawki podatku od towarów i usług winno być zatem interpretowane ściśle i ta ogólna zasada musi być brana bezwzględnie pod uwagę przy ocenie okoliczności konkretnej sprawy.

Konstrukcję świadczenia kompleksowego, przedstawił TSUE w wyroku z 25 lutego 1999 r., w sprawie Card Protection Plan Ltd v. Commissioners of Customs and Excise, C-349/96, stwierdzając, że:

„Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

W wyroku tym Trybunał zauważył również, że dla ustalenia, czy mamy do czynienia z jednolitą usługą, czy też z różnymi usługami, fakt ustalenia jednej ceny za świadczenie (świadczenia) nie ma znaczenia decydującego, może jedynie sugerować, iż w rzeczywistości mamy do czynienia z jednolitą usługą. Jednakże, jeżeli okoliczności wskazują na to, że nabywca miał zamiar nabyć nie tyle jednolitą, kompleksową usługę, ile dwie różne usługi, wówczas cenę należy stosownie, proporcjonalnie rozdzielić i każdej usłudze przypisać stosowną dla niej część.

W ww. orzeczeniu, jak również w wyroku z 22 października 2009 r. w sprawie Swiss Re Germany Holding GmbH v. Finanzamt München für Körperschaften, C-242/08, TSUE wskazał, że dla ustalenia, czy w danym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, czy też z zespołem odrębnych świadczeń, istotne jest dokonanie analizy danej transakcji z punktu widzenia jej sensu ekonomicznego. Innymi słowy, zdaniem TSUE, podmiot dokonujący świadczenia powinien zweryfikować, czy dane świadczenie miałoby ekonomiczne uzasadnienie, gdyby zostało podzielone na poszczególne czynności, czy też właśnie z ekonomicznego punktu widzenia nabywane świadczenie stanowi jedną, kompleksową całość, a jego podział na poszczególne czynności miałby charakter sztuczny. W taki sposób identyfikowania świadczeń złożonych wpisuje się również stanowisko TSUE wyrażone w orzeczeniu z 29 marca 2007 r. w sprawie Aktiebolaget NN v. Skatteverket, C-111/05, w którym TSUE wskazał, że ocena ta powinna być dokonywana z punktu widzenia charakterystycznych cech danej transakcji.

Z powyższego wynika zatem, że celem świadczenia pomocniczego tworzącego razem ze świadczeniem dominującym świadczenie złożone jest lepsze wykorzystanie przez nabywcę świadczenia zasadniczego. Na podstawie powyższego stwierdzić należy, że świadczenie pomocnicze nie może realizować tego samego celu co świadczenie zasadnicze.

Zatem dla określenia skutków podatkowych transakcji złożonych należy badać, czy mamy do czynienia ze świadczeniem głównym i towarzyszącym mu świadczeniem pomocniczym, czy też dany dostawca realizuje kilka odrębnych i niezależnych świadczeń. Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna dostawa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za dostawę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do dostawy zasadniczej.

Natomiast aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Świadczenie należy uznać za pomocnicze, jeśli nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego.

Pojedyncze świadczenie traktowane jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne oraz nie można wykonać lub wykorzystać świadczenia głównego bez świadczenia pomocniczego.

Jeżeli więc w skład realizowanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

W odniesieniu do oferowanych zestawów, tj. telefonów używanych wraz z podstawowymi przewodami do zasilania tych telefonów oraz igłami do wyciągania karty SIM z tych urządzeń, wskazali Państwo, że używane kable nie nadają się zazwyczaj do dalszej odsprzedaży (np. ze względów bezpieczeństwa), z kolei igła przypomina spinacz i trudno sobie wyobrazić, by tego typu przedmiot mógł być dostępny do kupienia z drugiej ręki. Ponadto, oferowany przez Państwa zestaw będzie analogiczny do tego, jaki klient może nabyć w każdym Państwa salonie w stanie nowym (taki, jaki oferuje producent), czyli: telefon, przewód do zasilania, igła do wyciągania karty SIM. Z opisu sprawy wynika również, że wszelkie dodatkowe akcesoria, takie jak: ładowarka, słuchawki, etui itp. będą sprzedawane osobno.

W analizowanej sprawie zamierzają Państwo sprzedawać zestaw składający się z trzech towarów, jakimi są ww. telefon, przewód i igła. Celem przygotowanej przez Państwa oferty, jest sprzedaż zestawu konkurencyjnego do oferty producenta opisanych urządzeń.

W okolicznościach opisanej sprawy, na tle ww. orzecznictwa, nie można jednak wyszczególnić różnych czynności (zasadniczej i pomocniczych), które prowadziłyby do realizacji jednego określonego celu. Dostawa telefonu używanego (smartfonu typu (…)), jak również korzystanie z tego urządzenia, jest w tym konkretnym przypadku możliwe bez dokonania świadczeń pomocniczych jakimi wydawać by się mogły dostawy ww. akcesoriów do telefonu (tj. przewodu do zasilania i igły do wyciągania karty SIM). Do prawidłowego funkcjonowania sprzedawanego przez Państwa telefonu nie jest bowiem niezbędne zastosowanie akurat tego przewodu do ładowania i tej igły do wyjmowania kary SIM, które zamierzają Państwo dołączać do ww. zestawu. Ze względu na uniwersalny charakter tych dodatkowych akcesoriów do telefonu, możliwe jest wykorzystanie innych przewodów bądź igieł, aby móc w sposób prawidłowy korzystać ze wszystkich funkcji telefonów z Państwa oferty. Akcesoria te mogą być także używane przy korzystaniu z innego rodzaju urządzeń wymagających zasiania lub posiadających kartę SIM, a nie wyłącznie do telefonów z analizowanego zestawu.

Stwierdzić więc należy, że w tym konkretnym przypadku, poszczególne świadczenia (dostawy poszczególnych towarów oferowanego przez Państwa zestawu) mogą występować w obrocie gospodarczym niezależnie, jak również mogą być one dokonane przez dowolny inny podmiot. Każdy z tych towarów, dostarczany odrębnie, spełniałby takie same funkcje, jak dostarczany w omawianym zestawie sprzedażowym, bez uszczerbku na wartości użytkowej, czy funkcjonalnej tych towarów. Tym samym, wymienione w ww. zestawie dostawy towarów można rozdzielić, co nie zmieni ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy.

Wskazać również należy, że cel sprzedaży tych dodatkowych towarów (ww. akcesoriów do telefonu) nie jest zdeterminowany przez dostawę samego telefonu używanego. Oceniając zarówno funkcję poszczególnych towarów wchodzących w skład ww. zestawu, jak też ich przeznaczenie, pomimo podobieństwa Państwa oferty sprzedażowej do zestawu oferowanego przez producenta ww. smartfonów, stwierdzić należy, że dołączenie przewodu do zasilania i igły do karty SIM stanowi jedynie uatrakcyjnienie sprzedawanego telefonu, tj. dodatek mający na celu zachęcić potencjalnego nabywcę do zakupu, a nie element konieczny do prawidłowego funkcjonowania tego urządzenia.

W konsekwencji, dostawa towarów w opisanym we wniosku zestawie nie ma tak ścisłego związku gospodarczego, aby stanowiły jednolite świadczenie do celów stosowania podatku VAT, tj. dostawy tych towarów mogą być wykonywane oddzielnie, jako niezależne od siebie, bez uszczerbku dla ich gospodarczego znaczenia.

Stwierdzić tym samym należy, że analizowana dostawa zestawu składającego się z telefonu używanego (smartfonu typu (…)), podstawowego przewodu do ładowania (zasilania) oraz igły do wyjmowania karty SIM, będzie stanowiła zespół odrębnych świadczeń (dostawę trzech towarów) podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach właściwych dla każdego świadczenia odrębnie. Nie ma więc podstaw do traktowania tych dostaw jako jednolitego świadczenia opodatkowanego według jednakowych zasad wyznaczonych dla dostawy towaru mającego charakter rzeczy głównej (telefonu używanego).

Co istotne w tym przypadku należy wskazać, że ww. szczególna procedura opodatkowania VAT-marża dotyczy tylko dostawy towarów używanych.

Wyjaśnienia wymaga więc określenie dla towaru „używany”, które wskazuje, że nie dotyczy ono towarów nowych, lecz takich, z których faktycznie korzystano, użytkowano je. Również zawarte w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określenie „nadające się do dalszego użytku” wskazuje, że towary te przed dokonaniem dostawy były wcześniej używane. Jak wskazał Naczelny sąd Administracyjny w wyroku z 11 stycznia 2019 r., sygn. akt I FSK 305/17:

„(…) definicja „towarów używanych” określona przy procedurze opodatkowania marży obejmuje towary używane w powszechnym tych słów znaczeniu. Zatem o tym, czy dany towar jest towarem używanym w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u. stanowi jego stan, faktyczne korzystanie z niego, powodujące mniejsze lub większe zużycie. Pojęcie „towary używane” oznacza wszystkie towary, które nie są fabrycznie nowe.”

Nie jest więc prawnie możliwe stosowanie procedury VAT-marża do dostawy towarów nowych. Procedura VAT-marża może być stosowana tylko wówczas, gdy kupiono „towar używany” i zakup nie był opodatkowany VAT przez dostawcę.

Jak wynika z opisu sprawy, wyłącznie telefony, nabywane przez Państwa na podstawie umowy cywilnoprawnej od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (podmiotu wymienionego w art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy) w celu dalszej odsprzedaży, spełniają i będą spełniały definicję towarów używanych, zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Telefony, w stanie zużycia określonym przez Państwa jako niemal idealny, z minimalnymi albo kosmetycznymi uszkodzeniami, bądź jako lekkie zużycie, będą nadawały się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie bądź po przeprowadzonym serwisowaniu (w tym wymianie baterii na nową lub też aktualizacji oprogramowania). Oferowane przez Państwa urządzenia te będą wcześniej używane przez sprzedających (osoby fizyczne) zgodnie z przeznaczeniem (np. prowadzenie rozmów telefonicznych, wysyłanie sms, robienie zdjęć, korzystanie z Internetu, używanie aplikacji zainstalowanych na telefonie itp.). Weryfikując opisane zużycie, będą Państwo dokonali sprawdzenia w systemie operacyjnym z dokładnością co do dnia, kiedy dany telefon został uruchomiony po raz pierwszy.

Wskazali Państwo także jednoznacznie, że zarówno przewód do zasilania, jak i igła będą nowe, nie będą to używane przedmioty. Nie można więc uznać tych akcesoriów do telefonu za towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Jak wyżej wskazano, pojęcie „towar używany”, o którym mowa w tym przepisie, nie odnosi się do towarów nowych.

Tym samym, w odniesieniu do sprzedaży podstawowego przewodu do ładowania (zasilania) oraz igły do wyjmowania karty SIM, czyli nowych akcesoriów do telefonu, nie będą Państwo mieli prawa do zastosowania procedury VAT-marża, gdyż towary te nie będą spełniały warunków do uznania ich za towary używane, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Natomiast w odniesieniu do sprzedaży opisanych we wniosku telefonów używanych (smartfonów typu (…)), spełnione będą przesłanki pozwalające na zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania tzw. procedurę VAT-marży, przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy.

Państwa stanowisko, z którego wynika uprawnienie do stosowania procedury VAT-marża do sprzedaży zestawów składających się z używanego telefonu, przewodu do ładowania i igły do wyciągania karty SIM (uwzględnionych w cenie telefonu), uznaję więc za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam również, że zakres przedmiotowy wniosku wyznacza przedstawione przez Państwa pytanie. Tym samym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem tj. kwestie sposobu opodatkowania i udokumentowania sprzedaży dodatkowych akcesoriów do telefonu (innych niż stanowiące przedmiot wniosku), nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ww. Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Wskazuję jednocześnie, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego.

Zatem, wydając tą interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.