Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży usług transportu pasażerskiego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej w Niemczech, gdzie prowadzi działalność w zakresie m.in. wykonywania regularnych pasażerskich przewozów autobusowych na terenie Niemiec (w tym ich organizacji), w okręgu (…). Spółka planuje przejąć od 1 stycznia 2025 r. obsługę międzynarodowej linii z niemieckiego A do polskiego B; jeden przystanek autobusowy (początkowy lub końcowy w zależności od kierunku jazdy) będzie znajdował się na terenie Polski. Obecnie linia ta obsługiwana jest przez innego niemieckiego przewoźnika (do końca 2024 r.).

Wnioskodawca zwraca uwagę, że z tytułu obsługi linii nie będzie osiągać zysku. Działalność Spółki w tym zakresie ma charakter służby publicznej, chodzi tu o zapewnienie mieszkańcom niemieckiego A i polskiego B połączenia komunikacyjnego, a tym samym umożliwienie rozwoju strefy przygranicznej i budowanie relacji polsko-niemieckich. A i B to de facto jedno miasto (tj. jeden ciąg zabudowy), granica polsko-niemiecka przebiega na moście w centrum miasta, stąd dla mieszkańców istotna jest możliwość przemieszczenia się z polskiej do niemieckiej części miasta i na odwrót. Koszty obsługi linii ponosić będzie niemiecka wspólnota samorządowa.

Przejazd powyższą linią autobusową będzie możliwy na podstawie biletów sprzedawanych przez Wnioskodawcę (prawdopodobnie obsługą sprzedaży biletów będzie zajmowała się powiązana z Wnioskodawcą spółka z Niemiec, która będzie sprzedawała bilety w imieniu Wnioskodawcy) albo przez innych przewoźników, którzy podobnie jak Spółka są członkami związku transportowego X (dalej: „X”). Zgodnie z porozumieniem pomiędzy członkami X, pasażer nabywający bilet od jednego z nich jest uprawniony do przejazdu liniami obsługiwanymi przez pozostałych członków X. Oznacza to, że Spółka może przewozić pasażera (w tym również wspomnianą planowaną linią autobusową łączącą Polskę z Niemcami) na podstawie biletu, nabytego przez tego pasażera od Wnioskodawcy lub od innego członka X. Analogicznie, nabyty od Spółki bilet może posłużyć pasażerowi do odbycia podróży linią obsługiwaną przez innego członka X. Niezależnie od tego, od którego z członków X pasażer nabył bilet, do zawarcia umowy przewozu dochodzi zawsze pomiędzy pasażerem a przewoźnikiem, z którego usług korzysta pasażer.

Okresowo, członkowie X przekazują sobie nawzajem część wpływów ze sprzedaży biletów w taki sposób, aby kwota ostatecznie otrzymana przez każdego z nich odpowiadała ilości przewiezionych przez niego pasażerów i pokonanych przez tych pasażerów odległości (obecnie Wnioskodawca i X ustalają szczegóły dotyczące klucza podziału wpływów). Przykładowo, gdyby bilety nabyte od Spółki posłużyły pasażerom do korzystania z usług innych przewoźników (członków X), Wnioskodawca musiałby przekazać część wpływów ze sprzedaży biletów, aby osiągnąć rezultat, o którym mowa w zdaniu poprzednim. Analogicznie, Wnioskodawca otrzymałby dodatkowe środki od innych członków X, którzy sprzedaliby bilety osobom korzystającym z usług Spółki.

W odniesieniu do planowanej linii autobusowej łączącej Polskę z Niemcami nie zostaną wprowadzone specjalne bilety upoważniające tylko do podróży obejmującej odcinek położony w Polsce. Pasażer posiadający bilet decyduje o długości trasy, którą pokona. Przykładowo, pasażer będzie mógł wsiąść do autobusu kursującego na wspomnianej wyżej linii na pierwszym przystanku po stronie niemieckiej i wysiąść na ostatnim przystanku przed granicą lub też podróżować dalej, aż do przystanku po stronie polskiej. Pasażer mógłby również, pomimo zakupu biletu, zdecydować o nieskorzystaniu z niego. Dodatkowo, w związku z tym, że międzynarodowa linia z niemieckiego A do polskiego B (i z powrotem), którą będzie obsługiwać Spółka znajduje się w strefie nr (…), podróżny, który będzie dysponował ważnym biletem będzie uprawniony nie tylko do przejazdu na trasie A - B, ale także do przejazdów na innych trasach i innymi środkami transportu w ramach strefy nr (…). Wnioskodawca nie będzie miał precyzyjnej możliwości zweryfikowania, do przejazdu na jakiej dokładnie trasie zostały przez podróżnych wykorzystane sprzedane bilety.

Sprzedaż biletów oferowanych przez Spółkę oraz innych członków X - tj. biletów, na podstawie których pasażerowie będę mogli podróżować m.in. planowaną linią łączącą Polskę z Niemcami - odbywać się będzie w kasach biletowych oraz być może w automatach biletowych zlokalizowanych wyłącznie na terenie Niemiec lub bezpośrednio u kierowcy autobusu. Możliwy będzie również zakup biletu za pośrednictwem internetu.

Ceny biletów obowiązujących u wszystkich przewoźników X ustalane są w oparciu o postanowienie z X. W tym zakresie Wnioskodawca prowadzi obecnie rozmowy z X. W odniesieniu do odcinka linii położonego w Polsce nie zostanie wprowadzony odrębny taryfikator dotyczący wyłącznie tego odcinka - obowiązywał będzie taryfikator uzgodniony z X. Taryfikator ten cechuje się tym, że ceny biletów nie są proporcjonalne do pokonywanych odległości, ale ustalane są dla stref, w obrębie których realizowane są przewozy.

Wnioskodawca będzie podzlecał faktyczne wykonywanie przejazdów autobusowych na obsługiwanej linii powiązanej spółce z Niemiec, która dysponuje autobusami. Autobusy te są zarejestrowane w Niemczech, gdzie również znajduje się miejsce ich postoju po zakończeniu trasy bądź też miejsce, w którym dokonywane są ich naprawy bądź modernizacje.

Wnioskodawca, jak również powiązana z Wnioskodawcą spółka, która będzie wykonywać na rzecz Wnioskodawcy przejazdy autobusowe nie posiadają w Polsce stałej placówki; w szczególności nie posiadają w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności. W chwili obecnej Wnioskodawca i powiązana z spółka nie są zarejestrowani dla celów podatku VAT w Polsce i nie dysponują polskim numerem identyfikacji podatkowej.

Wnioskodawca uzyskał wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretację indywidualną potwierdzającą, że podstawą opodatkowania usług transportu pasażerskiego, które będą świadczone przez Spółkę w Polsce jest część całkowitego wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę od pasażerów z tytułu sprzedaży im biletów w danym okresie, odpowiadająca proporcji w jakiej długość linii autobusowej w Polsce pozostaje do długości wszystkich linii (w Polsce i w Niemczech) obsługiwanych przez Spółkę.

Pytanie

Czy świadczenie przez Spółkę usług transportu pasażerskiego musi być ewidencjonowane za pomocą kas rejestrujących?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że świadczenie przez Spółkę usług transportu pasażerskiego nie musi być ewidencjonowane za pomocą kas rejestrujących.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej, mają obowiązek prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, szereg przepisów ustawy o VAT (oraz przepisów wykonawczych do ustawy o VAT) sugeruje, że powyższy obowiązek ewidencjonowania dotyczy jedynie tych podmiotów, które posiadają w Polsce siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub jakiekolwiek miejsce w Polsce, w którym możliwe byłoby fizyczne zainstalowanie tych kas.

Przykładowo, zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 3 ustawy o VAT (oraz § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia MF), podatnik ma obowiązek udostępnić kasy rejestrujące do kontroli właściwych organów, co wymaga odpowiedniego miejsca w Polsce, natomiast zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 4 ustawy o VAT (oraz § 9 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia MF), kasy muszą być poddawane przeglądom technicznym przez uprawnione podmioty, a takowe istnieją jedynie w Polsce.

Wynika z tego, że wskazanych obowiązków nie są w stanie wypełnić podmioty zagraniczne, które w Polsce nie posiadają stałej placówki (miejsca prowadzenia działalności).

W konsekwencji, w ocenie Spółki, obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących nie dotyczy podmiotów zagranicznych, które tak jak Wnioskodawca nie posiadają w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności ani żadnego innego miejsca, w którym możliwe byłoby zainstalowanie kasy rejestrującej i poddanie ich przeglądom serwisantów czy też kontrolom organów podatkowych.

Powyższe stanowisko wnioskodawcy znajduje oparcie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora KIS, przykładowo w interpretacji z 16 lutego 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.635.2022.1.PRM, interpretacji z 30 czerwca 2022 r., sygn.0114-KDIP1-3.4012.772.2021.1.PRM czy z 4 października 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.202.2018.12.RMA.

Dodatkowo, Wnioskodawca nie będzie miał realnej możliwości ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących świadczenia w Polsce usług transportu pasażerskiego w związku z tym, że bilety sprzedawane przez Spółkę będą uprawniały do przejazdów nie tylko w Polsce, ale również w Niemczech. Oznacza to, że w chwili sprzedaży biletu Spółka nie będzie dysponowała wiedzą co do tego na jakiej dokładnie trasie zostaną przez podróżnych wykorzystane sprzedane bilety, a zatem nie będzie w stanie stwierdzić, czy pobrana kwota podlega opodatkowaniu VAT w Polsce i czy wobec tego Spółka powinna zaewidencjonować sprzedaż na kasie fiskalnej i wydać paragon. Tymczasem, zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT oraz § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia MF podatnik ma obowiązek wydać klientowi paragon nie później niż z chwilą przyjęcia należności i z tego obowiązku Wnioskodawca obiektywnie nie jest w stanie się wywiązać.

Zgodnie z podstawowymi zasadami, nikt nie jest obowiązany do rzeczy niemożliwych (łac. impossibilium nulla obligatio est). Wprawdzie zasada ta wywodzi się z prawa prywatnego, jak wynika z orzecznictwa sądów administracyjnych (np. z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 sierpnia 2010 r. sygn. akt: I FSK 872/09), powinna ona być także respektowana w szeroko rozumianej sferze prawa publicznego. Jak stwierdził sąd: Prawodawca nie może więc wprowadzać norm przewidujących obowiązki (uprawnienia) niewykonalne, a przynajmniej wykładnia przepisów stwarzająca stan niemożliwy do wykonania powinna z góry zostać uznana za niewłaściwą.

W opinii Spółki, skoro zatem, jak wskazano wyżej Spółka nie jest w stanie wywiązywać się z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas fiskalnych, przepisy muszą być interpretowane w taki sposób, że ów obowiązek na Spółce nie ciąży. Z tego względu Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska, że sprzedaż biletów nie musi być ewidencjonowana za pomocą kas rejestrujących.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie wskazuję, że w interpretacji indywidualnej przyjęto za element stanu faktycznego, że podstawą opodatkowania usług transportu pasażerskiego, które będą świadczone przez Spółkę w Polsce jest część całkowitego wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę od pasażerów z tytułu sprzedaży im biletów w danym okresie, odpowiadająca proporcji w jakiej długość linii autobusowej w Polsce pozostaje do długości wszystkich linii (w Polsce i w Niemczech) obsługiwanych przez Spółkę.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem:

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania do ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy:

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2024 r. poz. 1902), zwane dalej rozporządzeniem w sprawie zwolnień z kas rejestrujących.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie natomiast do § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień z kas rejestrujących:

Wykonywanie przez podatnika czynności wymienionych w § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z kas rejestrujących wyklucza możliwość zastosowania przez niego zwolnień określonych w § 2 i § 3 rozporządzenia. Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzicie Państwo działalność w zakresie m.in. wykonywania regularnych pasażerskich przewozów autobusowych na terenie Niemiec. Od 1 stycznia 2025 r. planujecie jednak dodatkowo przejąć obsługę międzynarodowej linii z niemieckiego A do polskiego B. Jeden przystanek autobusowy (początkowy lub końcowy w zależności od kierunku jazdy) znajdował się na terenie Polski.

Przejazd powyższą linią autobusową będzie możliwy na podstawie biletów sprzedawanych przez Państwa albo przez innych przewoźników, którzy podobnie jak Państwo są członkami związku transportowego X. Zgodnie z porozumieniem zawartym pomiędzy członkami X, pasażer nabywający bilet od jednego z członków X jest uprawniony do przejazdu liniami obsługiwanymi przez pozostałych członków X. Oznacza to, że mogą Państwo przewozić pasażera (w tym również wspomnianą planowaną linią autobusową łączącą Polskę z Niemcami) na podstawie biletu, nabytego przez tego pasażera od Państwa lub od innego członka X. Analogicznie, nabyty od Państwa bilet może posłużyć pasażerowi do odbycia podróży linią obsługiwaną przez innego członka X. Niezależnie od tego, od którego z członków X pasażer nabył bilet, do zawarcia umowy przewozu dochodzi zawsze pomiędzy pasażerem a przewoźnikiem, z którego usług korzysta pasażer.

Okresowo, członkowie X przekazują sobie nawzajem część wpływów ze sprzedaży biletów w taki sposób, aby kwota ostatecznie otrzymana przez każdego z nich odpowiadała ilości przewiezionych przez niego pasażerów i pokonanych przez tych pasażerów odległości. Obecnie ustalają Państwo z X szczegóły dotyczące klucza podziału kosztów. Przykładowo, gdyby bilety nabyte od Państwa posłużyły pasażerom do korzystania z usług innych przewoźników (członków X), musieliby Państwo przekazać część wpływów ze sprzedaży biletów, aby osiągnąć rezultat, o którym mowa w zdaniu poprzednim. Analogicznie, otrzymaliby Państwo dodatkowe środki od innych członków X, którzy sprzedaliby bilety osobom korzystającym z Państwa usług.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii, czy świadczenie przez Państwa usług transportu pasażerskiego musi być ewidencjonowane za pomocą kasy rejestrującej.

Wskazać należy, że świadczenie usług niestanowiących przewozów rozkładowych miejskich (podmiejskich), w tym przewozów pasażerskich, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia w sprawie zwolnień z kas rejestrujących, które są świadczone na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych będą podlegały obowiązkowi ewidencjonowania na kasie rejestrującej.

W odniesieniu do linii autobusowej łączącej Polskę z Niemcami, którą zamierzają Państwo przejąć nie zostaną wprowadzone specjalne bilety upoważniające tylko do podróży obejmującej odcinek położony w Polsce. Pasażer posiadający ważny bilet decyduje o długości trasy, którą pokona. Pasażer posiadający bilet będzie mógł wsiąść do autobusu kursującego na pierwszym przystanku po stronie niemieckiej i wysiąść na ostatnim przystanku przed granicą lub też podróżować dalej aż do przystanku po stronie polskiej. Pasażer mógłby również, pomimo zakupu biletu, zdecydować o nieskorzystaniu z niego.

Sprzedaż wszelkich biletów oferowanych przez Państwa oraz innych członków X, tj. biletów na podstawie których pasażerowie będą mogli podróżować m.in. planowaną linią łączącą Polskę z Niemcami, odbywać się będzie w kasach biletowych oraz automatach biletowych zlokalizowanych wyłącznie na terenie Niemiec, bezpośrednio u kierowcy autobusu oraz możliwy będzie również zakup biletu za pośrednictwem internetu.

W związku z tym, że międzynarodowa linia z niemieckiego A do polskiego B (i z powrotem), którą będzie obsługiwać Spółka znajduje się w strefie nr (…), podróżny, który będzie dysponował ważnym biletem będzie uprawniony nie tylko do przejazdu na trasie A - B, ale także do przejazdów na innych trasach i innymi środkami transportu w ramach strefy nr (…). Nie będą mieli Państwo precyzyjnej możliwości zweryfikowania, do przejazdu na jakiej dokładnie trasie zostały przez podróżnych wykorzystane sprzedane bilety.

Będą Państwo podzlecać faktyczne wykonanie przejazdów autobusowych na obsługiwanej linii spółce powiązanej z Niemiec, która dysponuje autobusami. Zarówno Państwo, jak i spółka, której będą Państwo podzlecać przejazdy autobusowe, nie posiadają w Polsce stałej placówki oraz nie posiadają w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Nie jesteście Państwo obecnie zarejestrowani w Polsce dla celów VAT i nie dysponujecie Państwo polskim numerem identyfikacji podatkowej.

Wskazali Państwo, że podstawą opodatkowania usług transportu pasażerskiego, które będą świadczone przez Państwa w Polsce jest część całkowitego  wynagrodzenia otrzymanego przez Państwa od pasażerów z tytułu sprzedaży im biletów w danym okresie, odpowiadająca proporcji w jakiej długość linii autobusowej w Polsce pozostaje do długości wszystkich linii (w Polsce i w Niemczech) przez Państwa obsługiwanych.

Wskazać należy, że brak jest szczególnych regulacji prawnych pozwalających na przyznanie podmiotowi zagranicznemu bez siedziby oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski statusu podmiotu zwolnionego z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Dostawę towarów jak i świadczenie usług wymienione w § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z kas rejestrujących należy traktować szczególnie.

Mając na uwadze powyższe prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących ma charakter obowiązkowy i powszechny. Podmioty dokonujące sprzedaży na terytorium kraju na rzecz konsumentów powinny stosować ogólne zasady związane z ewidencjonowaniem sprzedaży za pośrednictwem kasy rejestrującej – w tym bezwzględny obowiązek używania tej kasy wynikający z § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z kas rejestrujących.

Powołane przez Państwa przepisy techniczne związane ze stosowaniem kas rejestrujących mają charakter wtórny względem przepisów dotyczących zakresu obowiązku stosowania tych kas. Warunkowanie ograniczenia tych obowiązków może wynikać tylko z zapisów w zakresie zwolnienia.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że z uwagi na to, że wykonywane przez Państwa usługi w zakresie transportu pasażerskiego stanowią usługi przewozów pasażerskich komunikacji samochodowej, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia w sprawie zwolnień z kas rejestrujących, macie Państwo obowiązek ewidencjonowania sprzedaży ww. biletów dokonaną przez Państwa, która to część odpowiada proporcji w jakiej długość linii autobusowej w Polsce pozostaje do długości wszystkich linii (w Polsce i w Niemczech) obsługiwanych przez Państwa za pomocą kasy rejestrującej.

Państwa stanowisko uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że są one rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonymi w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym. Podstawowym zadaniem organu administracji podatkowej jest działanie zgodnie z przepisami. Rozstrzygnięcia dokonane w podobnych sprawach nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia w Państwa sprawie, jeśli w tej indywidualnej sprawie przepisy nie pozwalają na takie rozstrzygnięcie.

Pragnę zwrócić uwagę na rozstrzygnięcie zawarte w wyroku WSA w Gliwicach z 1 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Gl 671/09, w którym:

W konsekwencji, interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym:

Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydawane przez upoważniony do tego organ - w tym także powołane przez Państwa interpretacje indywidualne o sygn.: 0114-KDIP1-3.4012.635.2022.1.PRM oraz 0114-KDIP1-3.4012.772.2021.1.PRM, które w Państwa opinii potwierdzają Wasze stanowisko - każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Ponadto, powołana przez Państwa interpretacja znak 0114-KDIP1-3.4012.202.2018.12.RMA została wydana na podstawie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 28 marca 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 2098/18.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.