Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że sprzedaż egzekucyjna działki nr 1 zabudowanej budynkiem letniskowym nie będzie obciążona podatkiem od towarów i usług.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym w (...) A.A. prowadzi egzekucję z nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem letniskowym, położonej w miejscowości (...), gm. (...), pow. (...) przy ul. (...), działka nr 1, obręb nr (…). Dla nieruchomości gruntowej prowadzona jest KW nr (…).

Przedmiotowa nieruchomość dotyczy terenu objętego miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Zatwierdzony Uchwałą Rady Gminy (...) nr (…) z 6 września 2005 r. MPZP – „B. VI” sytuuje nieruchomość w granicach 18 ML - tereny rekreacji indywidualnej.

Działka 1 o powierzchni 609 m² o kształcie zbliżonym do prostokąta o froncie od strony południowo-zachodniej szer. ok. 19 m i głębokości w kierunku północnym-wschodnim na ok. 32 m.

Na terenie działki w jej północnej części posadowiony jest budynek letniskowy w zabudowie wolnostojącej. Działka ogrodzona, od frontu płotem z profili stalowych na cokole i na słupkach z prefabrykowanych elem. betonowych, furtka stalowa, brama wjazdowa stalowa przesuwna sterowana. Teren nieruchomości w części utwardzony ozdobną kostką betonową i w części ozdobnym kamieniem, w części porośnięty trawą. Działka oświetlona.

Opis budynku:

• budynek letniskowy parterowy, podpiwniczony z poddaszem użytkowym w zabudowie wolnostojącej,
• budynek tzw. całoroczny, tj. przystosowany do pełnego, całorocznego zamieszkania,
• zrealizowany w technologii tradycyjnej w latach 70-tych XX w. (w międzyczasie budynek sukcesywnie rozbudowywany, remontowany i modernizowany),
• wyposażony w instalacje wewnętrzne: elektryczną, wodociągową, kanalizacyjną,
• ogrzewanie realizowane przez pompę ciepła,
• powierzchnia użytkowa: 70,88 m²:
• piwnica (kuchnia, sypialnia, pom. techniczne): 30,77 m²,
• parter (sień, 2 pokoje, łazienka): 28,53 m²,
• poddasze (pokój): 11,58 m².

Bezpośrednie sąsiedztwo nieruchomości stanowią podobne zabudowania o charakterze rekreacyjnym. Na działce widoczne elementy małej architektury: domek dla sprzętu ogrodniczego, grill ogrodowy. Na działce znajduje się wiele roślin ozdobnych, kwiatów, świerki, sosny, brzozy, tuje i inne. Odległość z nieruchomości do jeziora A. ok. 200 m. Uzbrojenie terenu: prąd, woda gminna, kanalizacja gminna.

Działka posiada bezpośredni dostęp do drogi gminnej publicznej nieutwardzonej ulicy (...) (działka nr 2).

Na terenie działki w jej północnej części posadowiony jest budynek letniskowy w zabudowie wolnostojącej.

Nieruchomość stanowi własność Dłużniczki: B.B. (c. ...), NIP: (…). Dłużniczka nie figuruje w wykazie czynnych podatników VAT (https://www.podatki.gov.pl/wykaz-podatnikow-vat-wyszukiwarka).

Dłużniczka w dniu 18 lutego 2025 r. złożyła oświadczenie, iż:

• prowadzi działalność gospodarczą,
• nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT,
• nabycie zajętej nieruchomości nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT,
• nabycie nieruchomości nie zostało udokumentowane fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT,
• w stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało Dłużniczce prawo do odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu,
• nieruchomość od dnia nabycia do chwili obecnej wykorzystywana jest na cele mieszkaniowe,
• nabyta nieruchomość nie była wykorzystywana przez Dłużniczkę w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług,
• Dłużniczka nie poniosła nakładów przewyższających 30% jej wartości początkowej i nie skorzystała z prawa odliczenia podatku VAT od tych nakładów.

Pytanie

Czy sprzedaż egzekucyjna przedmiotowej nieruchomości w drodze licytacji publicznej będzie obciążona podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Dokonana w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego dostawa wskazanej powyżej nieruchomości, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Artykuł 18 ustawy o podatku od towarów i usług nakłada na komornika sądowego obowiązek działania jako płatnik w przypadku wykonywania przez niego czynności egzekucyjnych w rozumieniu kodeksu postępowania cywilnego. Obowiązki płatnika urzeczywistniają się wtedy, gdy sam dłużnik byłby zobowiązany do zapłacenia podatku należnego od danej transakcji.

Z kolei zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika.

Według oświadczeń Dłużnika, nie jest on czynnym podatnikiem VAT, ponadto nabyta nieruchomość wykorzystywana była na cele mieszkaniowe. Nabycie nieruchomości nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika, że aby nieruchomość stanowiła majątek prywatny, to podatnik musi w całym okresie jej posiadania wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości, czy jej części, w ramach majątku osobistego.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że przez termin „zamiar” należy pojmować nie wolę wewnętrzną, ale wolę dającą się określić na podstawie obiektywnych możliwych do stwierdzenia okoliczności. Przy ustalaniu zamiaru muszą istnieć obiektywne dowody potwierdzające przeznaczenie danej nieruchomości wyłącznie do celów prywatnych. Dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i podejmowanych w odniesieniu do niego działań w całym okresie posiadania.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pani egzekucję z nieruchomości gruntowej (działki nr 1) zabudowanej budynkiem letniskowym. Budynek został zrealizowany w latach 70-tych XX w. i był w międzyczasie sukcesywnie rozbudowywany, remontowany i modernizowany. Budynek jest przystosowany do całorocznego zamieszkania.

Nieruchomość stanowi własność Dłużniczki: B.B. Dłużniczka prowadzi działalność gospodarczą i nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Nabycie zajętej nieruchomości nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak wynika z opisu sprawy, nieruchomość nie była wykorzystywana przez Dłużniczkę w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Od dnia nabycia do chwili obecnej nieruchomość jest wykorzystywana na cele mieszkaniowe.

Jak już wyżej wskazano, istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy. Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do planowanej czynności sprzedaży egzekucyjnej działki nr 1 zabudowanej budynkiem letniskowym Dłużniczka będzie spełniała przesłanki do uznania Jej za podatnika podatku od towarów i usług.

Z zawartego we wniosku opisu sprawy wynika, że Dłużniczka przez cały okres posiadania nieruchomości wykorzystywała ją na cele mieszkaniowe. Pomimo tego, że Dłużniczka prowadzi działalność gospodarczą, to zajęta nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana do jej prowadzenia. Dłużniczka nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia przedmiotowej nieruchomości. Z opisu sprawy nie wynika taka aktywność Dłużniczki, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Zatem, dostawa działki nr 1 zabudowanej budynkiem letniskowym będzie dokonywana z majątku osobistego Dłużniczki i brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Dłużniczkę za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym sprzedaż ww. nieruchomości przez Panią – komornika sądowego – w drodze postępowania egzekucyjnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Pani stanowisko należy więc uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję ponadto, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.