Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 grudnia 2024 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął Pani wniosek z 12 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży dwóch niezabudowanych działek. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 20 lutego 2025 r. (data wpływu 21 lutego 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej ani nie jest czynnym podatnikiem VAT. Obecnie posiada miejsce zamieszania na Sri Lance. Mąż Wnioskodawczyni (obywatel Sri Lanki) pracował w organizacjach humanitarnych w latach od 1990-1995 oraz 2000-2018 (tj. w okresie trwania wojny domowej oraz po jej zakończeniu), w związku z tym Wnioskodawczyni zamieszkała na stałe z mężem na Sri Lance. Działalność męża w organizacjach charytatywnych, sytuacja polityczna oraz ograniczenia wizowe sprawiły, że Wnioskodawczyni przez wiele lat przebywała głównie na Sri Lance, gdzie poświęciła się wychowaniu (…) dzieci i nauczaniu domowemu ze względu na wojnę domową. W związku z powyższym Wnioskodawczyni na ten moment nie może liczyć na otrzymanie emerytury, z której mogłaby się utrzymać. Obecne utrzymanie zapewnia emerytura męża w wysokości (…) euro miesięcznie. Mąż jest w podeszłym wieku (…), jest po operacji bypassów i zmaga się z chroniczną chorobą nerek. Wnioskodawczyni planuje powrót na stałe do kraju.

W 1989 r. Wnioskodawczyni nabyła działkę budowlaną w miejscowości (…). Następnie po 28 latach we wrześniu 2017 r. działka została sprzedana z majątku prywatnego Wnioskodawczyni. Uzyskane środki ze sprzedaży działki Wnioskodawczyni przeznaczyła na pokrycie kosztów ślubu syna.

W 2000 r. Wnioskodawczyni w wyniku rozwiązania spółki cywilnej nabyła prawo do lokalu użytkowego o powierzchni 35,2 m² przy ul. (…). W marcu 2022 r. Wnioskodawczyni sprzedała lokal z majątku prywatnego.

W 2003 r. Wnioskodawczyni wraz z kuzynką oraz mężem kuzynki nabyli działkę rolną nr 1 położoną w (…). Udziały w nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła od osoby fizycznej, transakcja nie była opodatkowana podatkiem VAT. Następnie działka gruntu nr 1, na podstawie decyzji nr (…) z dnia 10 grudnia 2019 r., została podzielona na działkę gruntu nr 1/1 oraz 1/2. Wnioskodawczyni udzieliła pełnomocnictwa nabywcy działki (by ten mógł występować w jej imieniu i szybciej przystąpić do realizacji inwestycji) nie będąc świadoma, iż może to wpłynąć na konieczność opodatkowania sprzedawanej działki podatkiem od towarów i usług.

Finalnie obie działki zostały sprzedane inwestorowi, a ostateczny akt notarialny został podpisany w listopadzie 2022 r. Transakcja sprzedaży została opodatkowana podatkiem VAT. W związku ze sprzedażą działek nr 1/1 oraz 1/2 Wnioskodawczyni zapłaciła podatek VAT od sprzedaży. Środki uzyskane ze sprzedaży działek w (…) oraz ze sprzedaży lokalu w (…) Wnioskodawczyni przeznaczyła w maju 2023 r. na zakup mieszkania (…) o pow. 53 m² w pobliżu mieszkania siostry, w którym planuje zamieszkać po powrocie do kraju.

W posiadaniu Wnioskodawczyni zostały obecnie m.in. dwie niezabudowane działki przy ul. (…) - nr 2 i nr 3, które zostały nabyte do majątku prywatnego Wnioskodawczyni w 1999 r. (dalej łącznie jako: Grunty). Grunty zostały zakupione przez Wnioskodawczynię z oszczędności oraz ze środków uzyskanych od ojca po sprzedaży domu rodzinnego (owdowiały ojciec Wnioskodawczyni sprzedał dom rodzinny (…) i podjął decyzję o podziale środków ze sprzedaży ze względu na zawarcie drugiego małżeństwa). Wskazane Grunty zostały nabyte do majątku prywatnego, osobistego Wnioskodawczyni (nie stanowią majątku wspólnego z Mężem). W momencie zakupu obie działki były sklasyfikowane jako grunty rolne. Zakup nie był opodatkowany na gruncie podatku od towarów i usług.

Intencją Wnioskodawczyni przy nabyciu gruntu nie była późniejsza odsprzedaż lub inne cele inwestycyjne. Celem Wnioskodawczyni nie było również wykorzystywanie Gruntów w działalności gospodarczej, ani w ramach żadnej innej działalności zarobkowej. Wnioskodawczyni pragnie podkreślić, iż nabywając Grunty zakładała ich wykorzystanie w przyszłości na prywatny cel mieszkaniowy własny lub swoich dzieci. Lokalizacja działki nie była przypadkowa i miała dla Wnioskodawczyni duże znaczenie. W bezpośrednim sąsiedztwie posiadał w tamtym czasie działkę bliski kuzyn Wnioskodawczyni. Grunty nie były nigdy wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej i nie były ujęte w ewidencji środków trwałych. Grunty te nie były również wykorzystywane do uzyskania z nich przychodu, nigdy nie były przedmiotem odpłatnego najmu czy odpłatnej dzierżawy. Działki były jedynie użytkowane przez sąsiadującego w tamtym czasie z działką kuzyna Wnioskodawczyni, wieloletniego rolnika, na podstawie porozumienia w latach 1999-2007 r., a Wnioskodawczyni nie pobierała w zamian żadnych opłat.

Wnioskodawczyni wiązała swoje przyszłe plany z nabytym Gruntem, jednak kwestie osobiste, przeprowadzka na Sri Lankę oraz aktualna sytuacja ekonomiczna wymusiły na Wnioskodawczyni zmianę planów związanych z zakupioną ziemią. Zgodnie z Uchwałą Nr (…), która nabrała mocy prawnej 29 stycznia 2011 r. obie działki Wnioskodawczyni oraz działki otaczające zostały oznaczone symbolem „MN” i sklasyfikowane jako działki pod zabudowę jednorodzinną (w zabudowie wolnostojącej lub bliźniaczej). Wnioskodawczyni nie występowała o warunki zabudowy.

W związku z potrzebą uzyskania środków finansowych na finansowanie leczenia męża (dializy w związku z przewlekłą chorobą nerek), zabezpieczenia środków finansowych na przyszłość, jak również chęci finansowego wsparcia dzieci, Wnioskodawczyni zamierza sprzedać Grunty nabyte w 1999 r. Środki uzyskane ze sprzedaży Gruntów umożliwią powrót na stałe do kraju oraz pokryją wysokie koszty życia (…), gdzie zamieszkuje cała jeszcze żyjąca bliska i dalsza rodzina Wnioskodawczym i gdzie Wnioskodawczyni planuje zamieszkać po powrocie.

Wnioskodawczym nie podejmowała działań mających na celu zwiększenie wartości Gruntów czy innych działań zmierzających do ich uatrakcyjnienia. Działki, których sprzedaż planuje Wnioskodawczyni nie zostały uzbrojone w media, nie dokonywano ich podziału ani też nie doprowadzano do nich dróg dojazdowych. Nie podejmowano również profesjonalnych działań marketingowych, nie zamieszczano banerów czy wizualizacji. Ze względu na układ dróg w nowym planie zagospodarowania przestrzennego sprzedaż obu działek razem ma większy sens i prawdopodobnie zapewni zainteresowanie większej ilości klientów. Jednakże w zależności od zainteresowania potencjalnych nabywców Wnioskodawczyni przewiduje możliwość sprzedaży każdej z działek osobno lub obu działek razem.

W związku z planowanym powrotem na stałe do Polski po długim okresie życia za granicą oraz w związku z sytuacją ekonomiczną, Wnioskodawczyni planuje sprzedaż z majątku prywatnego ww. Gruntów. Sprzedaż wynika z potrzeby zabezpieczenia środków finansowych na przyszłość oraz finansowania ewentualnych kosztów powrotu do kraju, leczenia męża (dializy w związku z przewlekłą chorobą nerek) jak również chęci finansowego wsparcia dzieci. Decyzja o zbyciu Gruntów jest zatem podyktowana względami osobistymi.

Wnioskodawczyni posiada również nabyte z oszczędności działki rolne:

·w 2003 r. nabyła wraz z kuzynką i jej mężem działkę nr 4 położoną w (...), następnie w 2010 r. doszło do częściowego zniesienia współwłasności. W tym celu konieczne było podzielenie działek, nieruchomość podzielono na działki nr 4/1, 4/2, 5. Wnioskodawczyni nabyła w całości prawo własności do działki nr 4/3, działkę nr 4/2 w całości nabyła kuzynka z mężem, natomiast działka nr 4/1 pozostaje nadal we współwłasności.

·w 2004 r. nabyła działkę nr 6 położoną w (…).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W momencie zakupu obie działki były sklasyfikowane jako grunty rolne i zakup nie był opodatkowany na gruncie podatku od towarów i usług. Zakup nie był udokumentowany fakturą VAT. Na ten moment Wnioskodawczyni nie znalazła jeszcze nabywcy, zatem żadna umowa przedwstępna sprzedaży nie została zawarta. W związku z tym niemożliwe jest określenie warunków takiej umowy. W zależności od potrzeb i oczekiwań przyszłego nabywcy Wnioskodawczyni nie wyklucza możliwości zawarcia takiej umowy. Wnioskodawczyni nie planuje udzielać pełnomocnictwa do działania w jej imieniu w związku z planowaną transakcją sprzedaży. Jednakże należy wskazać, że Wnioskodawczyni udzieliła przed laty pełnomocnictwa kuzynce, co potwierdza akt notarialny z dnia 21 kwietnia 2017 r. Rep (…). Pełnomocnictwo to upoważniało kuzynkę Wnioskodawczyni do zarządzania nieruchomościami Wnioskodawczyni. Pełnomocnictwo zostało udzielone kuzynce w zakresie reprezentowania i zastępowania Wnioskodawczyni przed osobami fizycznymi oraz prawnymi we wszystkich sprawach związanych z zarządzaniem nieruchomościami, w tym:

• do reprezentowania przed dostawcami wszelkich mediów, także do zawierania i rozwiązywania umów z dostawcami mediów i do regulowania wszelkich rachunków i należności podatkowych,
• do składania koniecznych oświadczeń, dokumentów i wniosków,
• do pobierania stosownych dokumentów i wniosków oraz odbioru wskazanych dokumentów,
• do sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni w całości lub części i osobom za cenę oraz na warunkach według uznania pełnomocnika i w związku z tym do pobrania kwoty ceny i wystawienie pokwitowania lub do wskazania nabywcom numeru rachunku do wpłacenia kwoty ceny, do wydania przedmiotu sprzedaży nabywcom,
• pełnomocnictwo to obejmuje również zawieranie przedwstępnych umów sprzedaży aneksów do wskazanych umów oraz ich rozwiązywanie, składanie niezbędnych oświadczeń i dokonywanie wszelkich czynności jakie okażą się konieczne przed i przy sporządzeniu stosownych umów, a w związku z tym do reprezentowania Wnioskodawczyni przed wszelkimi osobami fizycznymi i prawnymi w szczególności przed jednostkami administracji rządowej i samorządowej i też przed organami skarbowymi, także przy składaniu stosownych oświadczeń i deklaracji,
• do występowania do organów skarbowych o stosowne wymagane przepisami prawa zaświadczenia i do ich odbioru jak również do odbioru korespondencji urzędowej, w tym korespondencji z sądów.

Pełnomocnictwo zostało ustalone głównie z powodów nieobecności Wnioskodawczyni na terenie Polski (pobyt na Sri Lance).

W przypadku opisanej we wniosku planowanej sprzedaży działek, Wnioskodawczyni planuje działać samodzielnie. Wnioskodawczyni nie udzieli pełnomocnictw dotyczących przedmiotowej transakcji tj. nie udzieli pełnomocnictwa do negocjowania warunków umowy, ceny czy innych czynności dotyczących tej sprzedaży. W powyższym zakresie Wnioskodawczyni będzie działała samodzielnie bez udziału pełnomocnika.

Należy wskazać, że Wnioskodawczymi nie wyklucza udzielenia pełnomocnictwa na podstawie, którego będzie możliwe wystąpienie przez przyszłego nabywcę (zainteresowanego) z zapytaniem do stosownych organów w zakresie informacji odnośnie możliwości inwestycyjnych gruntu np. dotyczących mediów (energia, woda) lub jakości gruntów. W sytuacji problemów ze sprzedażą nieruchomości Wnioskodawczyni nie wyklucza zaangażowania pośrednika w sprzedaży nieruchomości w celu znalezienia potencjalnego kupca.

Pytanie

Czy w związku z opisanym zdarzeniem przyszłym planowana sprzedaż Gruntów (pojedynczo lub obu działek razem) z majątku prywatnego Wnioskodawczyni powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni planowana sprzedaż wskazanych we wniosku Gruntów w przypadku sprzedaży pojedynczych działek jak i obu działek razem, z majątku prywatnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na gruncie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z późn. zm., dalej jako: ustawa) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Następnie w art. 2 pkt 6 ustawa wskazuje, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Mając na względzie definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, określonej w art. 7 ust. 1 ustawy. Stosownie natomiast do art. 2 pkt 22 ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy jednak zaznaczyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opodatkowana będzie czynność, która została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem występuje w roli podatnika od podatku od towarów i usług.

Na potrzeby podatku od towarów i usług, pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, zostały określone odpowiednio w:

• art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności;
• art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wskazał ustawodawca działalność gospodarczą stanowi w szczególności wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Szeroki zakres definicji działalności gospodarczej zawarty w ustawie pozwala przypisać miano „podatnika” wszystkim podmiotom, prowadzącym działalność, występującym w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Dokonując analizy wskazanych przepisów, należy stwierdzić, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność ta została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Kluczowe jest zatem rozstrzygnięcie czy dla omawianej sprzedaży Gruntów Wnioskodawczyni wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług oraz czy podejmowane przez nią czynności mogą stanowić działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero w przypadku uznania Wnioskodawczyni za podatnika - co do zasady - znalazłyby zastosowanie przepisy ustawy, określające prawa i obowiązki.

Zgodnie z treścią Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 z późn. zm.) (dalej: Dyrektywa 2006/112/WE Rady) w art. 9 ust. 1 zostało wskazane, że:

• „Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
• „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W Dyrektywie 2006/112/WE Rady zostało również wskazane, że:

• art. 2 ust. 1 lit. a - Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze; (...).
• art. 12 ust. 1 lit. b - Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji: (...); dostawa terenu budowlanego.
• art. 12 ust. 3 - Do celów ust. 1 lit. b „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Dokonując zatem analizy powyżej wskazanych przepisów, można wnioskować, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, nawet jeżeli jedynie okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, jednakże takie czynności powinny spełniać wskazaną powyżej definicję działalności gospodarczej.

Należałoby zatem wykluczyć z grona podatników osoby fizyczne dokonujące sprzedaży towarów stanowiących część majątku prywatnego. Jak wynika z opisanego zdarzenia przyszłego, Grunty których sprzedaż planuje Wnioskodawczyni nie zostały nabyte z zamiarem późniejszej odsprzedaży, bądź wykonywania w związku z ich posiadaniem jakichkolwiek innych czynności w ramach działalności gospodarczej. Grunty nie zostały nigdy ujęte w ewidencji środków trwałych. Zakup nie był opodatkowany podatkiem od towarów i usług. Ponadto Grunty nie były wykorzystywane w celach zarobkowych, nie były dzierżawione czy wynajmowane.

Wnioskodawczyni nabywając Grunty zakładała ich wykorzystanie w przyszłości na jej prywatne cele lub w późniejszym czasie przekazanie działek dzieciom. W ocenie Wnioskodawczyni należy również zwrócić uwagę, na lokalizację, w jakiej zostały nabyte Grunty. Wnioskodawczyni nie wybierała lokalizacji pod względem biznesowym, lecz jedynie z osobistych pobudek wybrała ziemię, w której bezpośrednim sąsiedztwie grunt posiadał bliski kuzyn.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie zostało zdefiniowane na gruncie analizowanych przepisów ustawy. Należy jednak mieć na uwadze wykładnię art. 15 ust. 2 ustawy, co do której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które to dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawczyni nie można zatem stwierdzić, że będzie podatnikiem osoba fizyczna, która okazjonalnie dokonuje transakcji sprzedaży, nie prowadząc przy tym zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a jedynie korzystająca z przysługującego jej prawa rozporządzania majątkiem prywatnym. Wnioskodawczyni nie zakładała sprzedaży nabytych Gruntów, jednak do zmiany planów skłoniły ją aspekty osobiste takie jak przeprowadzka na wiele lat na Sri Lankę w związku z charytatywną pracą męża w organizacjach pozarządowych. Decydującą kwestią jest również aktualna sytuacja ekonomiczna, chęć powrotu na stałe do Polski oraz chęć uzyskania środków na bieżące potrzeby życiowe, leczenie męża oraz wsparcie finansowe dzieci Wnioskodawczyni. Zatem zdaniem Wnioskodawczyni sprzedaż Gruntów (obu działek wspólnie jak i sprzedaż każdej z działek odrębnie) mieścić się będzie w ramach przysługującego jej prawa rozporządzania majątkiem prywatnym.

Rozstrzygnięcie problemu czy dana transakcja sprzedaży działek odbywa się z majątku prywatnego czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą było również przedmiotem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych sygn. C-180/10 oraz C-181/10. W wyroku zostało wskazane, że: „czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (...). Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37). Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

(...) aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności”.

Mając na uwadze powyżej przytoczone orzeczenie, należy też wskazać, że Wnioskodawczyni nie podejmowała aktywnych działań, które angażowałyby środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców czy usługodawców. Należy wskazać, że na aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Ponadto Wnioskodawczyni nie podejmowała wskazanych w orzeczeniu działań, takich jak uzbrojenie działek w media typu: woda, prąd, kanalizacja, gaz itp., które spowodowałyby uatrakcyjnienie lub zwiększenie wartości nieruchomości będących przedmiotem wniosku. Co równie istotne w niniejszej sprawie, Wnioskodawczyni nie występowała z wnioskami o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Zdaniem Wnioskodawczyni nie podejmowała ona działań, które w świetle powyższego wykraczałyby poza czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W ocenie Wnioskodawczyni działania związane z przyszłą sprzedażą Gruntów (obu działek razem lub każdej odrębnie) należy postrzegać jako zarządzanie majątkiem prywatnym. Zdaniem Wnioskodawczyni w przyszłych transakcjach sprzedaży Gruntów nie będzie ona występowała w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, brak jest przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru podejmowanych przez nią czynności.

Wnioskodawczyni wskazuje również na treść wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 16 stycznia 2019 r. o sygn. akt I SA/Bd 880/18, w którym Sąd jasno wskazał że: „(...) przykładem czynności mogących świadczyć o podejmowaniu aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami z zaangażowaniem środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców jest uzbrojenie terenu albo podjęcie działań marketingowych. W niniejszej sprawie skarżący nie podjął takich działań.”

Należy zatem wziąć pod uwagę całokształt i istotne aspekty wskazane w orzeczeniu, tj. Wnioskodawczyni nie podejmowała działań takich jak uzbrojenie terenu czy profesjonalne działania marketingowe, które to pozwalałyby uznać jej aktywność za działania „handlowców” czy też mieszczące się w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

W powyższej sprawie Sąd wskazał również, że: „Nieruchomości objęte wnioskiem skarżącego zostały nabyte przez skarżącego i jego małżonkę, od chwili nabycia nieruchomości te nie były w żaden sposób wykorzystywane w działalności gospodarczej co przemawia za uznaniem ich za majątek prywatny.”

Analogicznie również w sprawie Wnioskodawczyni, nabyte Grunty nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, nie służyły działalności zarobkowej przez co powinny zostać uznane za majątek prywatny.

Podobny pogląd został zaprezentowany w orzeczeniu NSA z dnia 28 sierpnia 2020 r., sygn. akt I FSK 1476/17: „Jak słusznie wskazał Sąd pierwszej instancji, pomiędzy nabyciem przez Skarżącą nieruchomości (działki nr (...)) a sprzedażą poszczególnych działek, powstałych z podziału tej nieruchomości upłynie długi czas (21 lat). (...) Przeznaczenie działki, określające możliwy sposób jej wykorzystania, wpływa na wartość działki, a uzyskanie informacji o tym przeznaczeniu, istotnej z punktu widzenia ceny sprzedaży, jest uzasadnione przy każdej transakcji sprzedaży i nie może być uznane za charakterystyczne tylko dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Analogicznie należy ocenić zamieszczenie oferty w lokalnej telewizji i wywieszenie ogłoszeń, skoro jest to działanie umożliwiające zapoznanie się z ofertą większej grupie potencjalnych nabywców. Brak jest nie tylko prawnych, ale i racjonalnych podstaw, aby przyjąć, że sprzedaż dokonywana w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie może wiązać się z działaniami zmierzającymi do uzyskania przez sprzedającego korzystnej ceny poprzez ustalenie wartości działki oraz udostępnienie informacji o sprzedaży szerokiemu kręgowi podmiotów. Działania powyższe, a także podział działki na mniejsze i wydzielenie drogi, mieszczą się zatem w ramach zarządu majątkiem prywatnym Skarżącej. Tym samym nie można się zgodzić z Szefem KAS, że całokształt działań podejmowanych przez Skarżącą w związku z planowaną sprzedażą należącej do niej działki, a mianowicie podział tej działki na 5 mniejszych działek i wydzielenie drogi oraz wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, dowodzi, że Skarżąca działała jak osoba prowadząca działalność w zakresie handlu nieruchomościami, angażując przy tym własne środki pieniężne.”

Jak wskazał również Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 15 marca 2023 r. o sygn. 0112-KDIL1-2.4012.12.2023.3.ID,: „W analizowanej sprawie brak jest również przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie planowanej sprzedaży wydzielonych działek, które mogłyby być porównywalne do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wydzielonych działek wypełniać będzie przesłanki działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie podjął i nie będzie podejmował aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. (...), Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w stosunku do tych transakcji. (...) Podsumowując, sprzedaż w przyszłości wydzielonych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.”

Jak wskazują powyższe stanowiska, nawet wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy jak i podział nieruchomości na kilka działek i ich późniejsza sprzedaż nie wpływa jednoznacznie na uznanie działań sprzedającego za prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Analizując całokształt działań Wnioskodawczym brak jest przesłanek aby uznać, że podejmowane działania mogły być analogiczne do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Brak jest przesłanek zawodowego, stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności. Nabycie Gruntów przez Wnioskodawczynię w 1999 r. (25 lat temu) do majątku prywatnego nie miało na celu późniejszej sprzedaży, było związane z planami Wnioskodawczyni, które zmieniły się w związku z sytuacją prywatną. Brak jest przesłanek pozwalających jednoznacznie uznać Wnioskodawczynię za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Jak zostało wskazane Wnioskodawczyni zdecydowała się sprzedać Grunty (oba razem lub odrębnie w zależności od preferencji przyszłych nabywców) ze względu na wydarzenia losowe oraz zaistniałą sytuację ekonomiczną. W ocenie Wnioskodawczyni należy uznać, że sprzedaż Gruntów z majątku prywatnego w związku z okolicznościami opisanymi we wniosku mieści się w zakresie zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając Grunty (oba razem lub każdą z działek odrębnie) Wnioskodawczyni korzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a tym samym nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, zatem nie wystąpi w tej sytuacji w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w stosunku do tej transakcji.

W ocenie Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży posiadanych od 1999 r. Gruntów (każdej z działek odrębnie lub obu działek razem) nie wystąpi ona w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Wnioskodawczynię będą się mieściły w zakresie zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż planowana sprzedaż Gruntów nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie będzie ona dla wskazanej transakcji występować w roli podatnika podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot.

W tym miejscu należy podkreślić, że wprawdzie pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych.

W niniejszej sprawie należy przywołać orzeczenie z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi w tym zakresie zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani osobą fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej ani nie jest czynnym podatnikiem VAT. Obecnie posiada Pani miejsce zamieszania na Sri Lance, jednak planuje Pani powrót na stałe do kraju. W Pani posiadaniu zostały obecnie m.in. dwie niezabudowane działki (…) - nr 2 i nr 3, które zostały nabyte w 1999 r. do Pani majątku prywatnego. W momencie zakupu obie działki były sklasyfikowane jako grunty rolne. Zakup nie był opodatkowany na gruncie podatku od towarów i usług oraz nie był udokumentowany fakturą VAT. Pani intencją przy nabyciu gruntu nie była późniejsza odsprzedaż lub inne cele inwestycyjne. Celem nie było również wykorzystywanie Gruntów w działalności gospodarczej, ani w ramach żadnej innej działalności zarobkowej - Grunty nie były nigdy wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej i nie były ujęte w ewidencji środków trwałych. Nabywając Grunty zakładała Pani ich wykorzystanie w przyszłości na prywatny cel mieszkaniowy własny lub swoich dzieci. Lokalizacja działki nie była przypadkowa i miała dla Pani duże znaczenie. W bezpośrednim sąsiedztwie posiadał w tamtym czasie działkę Pani bliski kuzyn. Grunty nie były wykorzystywane do uzyskania z nich przychodu, nigdy nie były przedmiotem odpłatnego najmu czy odpłatnej dzierżawy. Działki były jedynie użytkowane przez sąsiadującego w tamtym czasie z działką Pani kuzyna, wieloletniego rolnika, na podstawie porozumienia w latach 1999-2007 r., a Pani nie pobierała w zamian żadnych opłat. Zgodnie z Uchwałą Nr (…), która nabrała mocy prawnej 29 stycznia 2011 r. obie należące do Pani działki oraz działki otaczające zostały oznaczone symbolem „MN” i sklasyfikowane jako działki pod zabudowę jednorodzinną (w zabudowie wolnostojącej lub bliźniaczej). Nie występowała Pani o warunki zabudowy. Nie podejmowała Pani działań mających na celu zwiększenie wartości Gruntów czy innych działań zmierzających do ich uatrakcyjnienia. Działki, których sprzedaż Pani planuje nie zostały uzbrojone w media, nie dokonywano ich podziału ani też nie doprowadzano do nich dróg dojazdowych. Nie podejmowano również profesjonalnych działań marketingowych, nie zamieszczano banerów czy wizualizacji. Ze względu na układ dróg w nowym planie zagospodarowania przestrzennego sprzedaż obu działek razem ma większy sens i prawdopodobnie zapewni zainteresowanie większej ilości klientów. Jednakże w zależności od zainteresowania potencjalnych nabywców przewiduje Pani możliwość sprzedaży każdej z działek osobno lub obu działek razem. Wskazała Pani ponadto, że na ten moment nie znalazła Pani jeszcze nabywcy, zatem żadna umowa przedwstępna sprzedaży nie została zawarta. W zależności od potrzeb i oczekiwań przyszłego nabywcy nie wyklucza Pani możliwości zawarcia takiej umowy. Nie planuje Pani udzielać pełnomocnictwa do działania w jej imieniu w związku z planowaną transakcją sprzedaży. Wskazała Pani, że w przypadku opisanej we wniosku planowanej sprzedaży działek, planuje Pani działać samodzielnie. Nie udzieli Pani pełnomocnictw dotyczących przedmiotowej transakcji tj. nie udzieli pełnomocnictwa do negocjowania warunków umowy, ceny czy innych czynności dotyczących tej sprzedaży. W powyższym zakresie będzie Pani działała samodzielnie bez udziału pełnomocnika. Nie wyklucza Pani udzielenia pełnomocnictwa na podstawie, którego będzie możliwe wystąpienie przez przyszłego nabywcę (zainteresowanego) z zapytaniem do stosownych organów w zakresie informacji odnośnie możliwości inwestycyjnych gruntu np. dotyczących mediów (energia, woda) lub jakości gruntów. W sytuacji problemów ze sprzedażą nieruchomości nie wyklucza Pani zaangażowania pośrednika w sprzedaży nieruchomości w celu znalezienie potencjalnego kupca.

W świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, istotne jest czy w celu dokonania sprzedaży przedmiotowych działek, będzie podejmowała Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że sprzedaż przez Panią niezabudowanych działek nr 2 i nr 3 nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). W tej sprawie nie wystąpi ciąg zdarzeń, który przesądza o tym, że sprzedaż tych działek będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej.

Niezabudowane działki nr 2 i nr 3 zostały nabyte do Pani majątku prywatnego. W momencie zakupu obie działki były sklasyfikowane jako grunty rolne. Grunty nie były nigdy wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej i nie były ujęte w ewidencji środków trwałych. Działki te nie były również wykorzystywane do uzyskania z nich przychodu, nigdy nie były przedmiotem odpłatnego najmu czy odpłatnej dzierżawy. Nie występowała Pani o warunki zabudowy. Nie podejmowała Pani działań mających na celu zwiększenie wartości Gruntów czy innych działań zmierzających do ich uatrakcyjnienia. Działki, których sprzedaż Pani planuje nie zostały uzbrojone w media, nie dokonywano ich podziału ani też nie doprowadzano do nich dróg dojazdowych. Nie podejmowano również profesjonalnych działań marketingowych, nie zamieszczano banerów czy wizualizacji. Nie znalazła Pani jeszcze nabywcy, zatem żadna umowa przedwstępna sprzedaży nie została zawarta. Nie planuje Pani udzielać pełnomocnictwa do działania w Pani imieniu w związku z planowaną transakcją sprzedaży. W przypadku planowanej sprzedaży działek, planuje Pani działać samodzielnie. Nie udzieli Pani pełnomocnictw dotyczących przedmiotowej transakcji tj. nie udzieli Pani pełnomocnictwa do negocjowania warunków umowy, ceny czy innych czynności dotyczących tej sprzedaży. W powyższym zakresie będzie Pani działała samodzielnie bez udziału pełnomocnika.

Tym samym planowaną przez Panią sprzedaż niezabudowanych działek nr 2 i nr 3 uznać należy za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Sprzedając działki będzie Pani korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku ze sprzedażą działek, wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z tym, transakcja sprzedaży niezabudowanych działek nr 2 i nr 3 (pojedynczo lub obu działek razem), nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślamy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.