Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 18 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działek niezabudowanych nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8, nr 9 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług,

-podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 11 lutego 2025 r. (data wpływu 18 lutego 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan rolnikiem. Prowadzi Pan indywidualne gospodarstwo rolne. Nie zatrudnia Pan pracowników. W roku 2024, w dacie 26.04.2024 r. na podstawie umowy zawartej przed notariuszem … prowadzącą kancelarię notarialną w …, otrzymał Pan od swojej mamy w darowiźnie działki rolne o numerach: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 i 9. Wszystkie położone w Gminie …, powiecie …, woj. …, miejscowości: … Pierwszy.

Załączył Pan:

-akt notarialny …, notariusz …,

-wypis z rejestru gruntów ww. działek,

-zaświadczenie Wójta Gminy ….

Zamierza Pan sprzedać ww. działki rolne. Nie jest planowana zmiana charakteru ani przeznaczenia tychże działek. Uzyskał Pan na to zgodę …, gdzie zaaprobowano Pana wniosek w całości.

Załącznik: Decyzja ….

Planuje Pan dokonać sprzedaży albo jednemu innemu rolnikowi.

Przedmiotowe działki służą wyłącznie działalności zwolnionej z VAT i przy nabyciu nie przysługiwało Panu ani darczyńcy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nie składał Pan wniosku o zmianę przeznaczenia gruntu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, jak również nie dążył do tego w inny sposób.

Przed momentem darowizny pracował Pan w gospodarstwie rolnym tj. był i jest rolnikiem. Matka, która darowała Panu przedmiotowe działki również była rolnikiem.

Nie wie Pan na co przeznaczy uzyskane ze sprzedaży pieniądze. Obecnie dorabia Pan także pracując za granicą.

Przez około 10 lat pomagał Pan ojcu w prowadzeniu gospodarstwa rolnego. Wychował się Pan i urodził w gospodarstwie rolnym.

Nie prowadzi Pan innej działalności gospodarczej, nie jest Pan wspólnikiem spółki osobowej ani kapitałowej.

W uzupełnieniu wniosku w zakresie podatku od towarów i usług wskazał Pan:

Przed sprzedażą nie zamierza Pan dokonywać żadnych podziałów otrzymanych działek. Wszystkie działki nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8, nr 9 będą wykorzystywane do działalności rolniczej, bez specjalnych działów produkcji rolnej. Znajdują się na nich uprawy rolnicze tj. żyto, rzepak, jęczmień czy pszenica.

Nie oddawał Pan i nie oddaje żadnych z tych działek, objętych zakresem pytania w najem, dzierżawę albo do używania na podstawie innych umów.

W odniesieniu do działek objętych zakresem pytania, do momentu sprzedaży, nie będzie Pan ponosił żadnych nakładów w celu ich uatrakcyjnienia.

Wszystkie działki objęte zakresem pytania, na moment sprzedaży, nie będą objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Dla działek objętych zakresem pytania nie zostaną do dnia sprzedaży nie zostaną wydane decyzje o warunkach zabudowy i nie zostaną wydane decyzje o lokalizacji inwestycji celu publicznego zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 lub pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.).

Nie będzie Pan zawierał umowy przedwstępnej sprzedaży działek objętych zakresem pytania.

Nie udzielił i nie zamierza Pan udzielić nabywcy działek objętych zakresem pytania pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących ww. działek.

Tak, wszystkie działki są objęte zakresem pytania. Uiszczono brakującą opłatę w wysokości (po konsultacji telefonicznej w dniu 11 lutego 2025 r., godz. ok. 12:10) 360 zł.

Nie jest i nie był Pan czynnym podatnikiem VAT. Nie był i nie jest Pan rolnikiem ryczałtowym.

Dokonywał, dokonuje i będzie dokonywał Pan zbiorów i dostaw produktów rolnych ze swojego gospodarstwa tj. ze wszystkich z 9 wyżej wymienionych działek do skupu. Była, jest i będzie to dostawa zwolniona z podatku od towarów i usług.

Nie, żadna z działek objętych wnioskiem tj. nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8, nr 9 nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana w działalności gospodarczej w rozumieniu wskazanego przepisu ustawy o VAT.

Pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy w przedstawionym stanie faktycznym może Pan skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, ewentualnie w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

W Pana ocenie może Pan w przedstawionym stanie faktycznym, skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego w oparciu o wskazane przepisy VAT.

Pana gospodarstwo rolne dokonywało zgodnie z dyspozycją art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, jedynie czynności zwolnionych z VAT i nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku o kwotę podatku naliczonego.

Podstawową sprawą wydaje się fakt, że nie działa Pan w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Zatem sprzedaż taka w Pana ocenie skorzysta ze zwolnienia przedmiotowego lub w ogóle nie będzie podlegała przepisom ustawy (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT).

Uzupełniając stanowisko w zakresie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje Pan, że odpowiedź na nie jest twierdząca.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 VAT zwolnieniu podlega dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Oznacza to, że zwolnieniu podlega dostawa gruntów, które mają status innych niż budowlane (a zatem np. gruntów rolnych, leśnych, rekreacyjnych). Zwolnienie to oparte jest na regulacji art. 135 ust. 1 lit. k dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którą państwa członkowskie zwolnią od podatku dostawy terenów niezabudowanych. Nie ulega wątpliwości, że jeżeli chodzi o grunty rolne (grunty orne lub lasy), wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego ustawy o VAT również w oparciu o ten przepis.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy,

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy,

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany był na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu zaznaczenia wymaga, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W niniejszej sprawie wskazania również wymaga orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), z którego wynika, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Ponadto w powyższym wyroku Trybunał stwierdził, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia. Wskazane orzeczenie Trybunału odnosiło się do rolnika, który korzystał ze zwolnienia od podatku VAT.

Z ww. orzeczenia wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że otrzymał Pan od swojej mamy w darowiźnie działki rolne o numerach: nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8 i nr 9. Zamierza Pan sprzedać ww. działki rolne. Nie jest planowana zmiana charakteru ani przeznaczenia tychże działek. Nie jest i nie był Pan czynnym podatnikiem VAT. Nie był i nie jest Pan rolnikiem ryczałtowym. Przed sprzedażą nie zamierza Pan dokonywać żadnych podziałów otrzymanych działek. Nie oddawał Pan i nie oddaje żadnych z tych działek, objętych zakresem pytania w najem, dzierżawę albo do używania na podstawie innych umów. Do momentu sprzedaży, nie będzie Pan ponosił żadnych nakładów w celu ich uatrakcyjnienia. Nie będzie Pan zawierał umowy przedwstępnej sprzedaży działek objętych zakresem pytania. Nie udzielił i nie zamierza Pan udzielić nabywcy działek objętych zakresem pytania pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących ww. działek. Działki objęte zakresem pytania nie były, nie są i nie będą wykorzystywane w działalności gospodarczej w rozumieniu wskazanego przepisu ustawy o VAT.

Analiza sprawy prowadzi do wniosku, że z całokształtu przedstawionych okoliczności nie wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem sprzedaż przez Pana działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8 i nr 9 nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia ww. działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowych działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, nie podejmował Pan aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, z tytułu transakcji sprzedaży ww. działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8 i nr 9 nie będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Pana należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, sprzedaż działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8 i nr 9 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym, oceniając Pana stanowisko należało uznać je za nieprawidłowe. Nie można bowiem utożsamiać zwolnienia od podatku VAT z niepodleganiem danej czynności opodatkowaniu. Jeśli dana czynność nie podlega opodatkowaniu, to nie stosuje się do niej regulacji wynikających z ustawy, pozostaje więc poza zakresem działania ustawy. Jeśli natomiast czynność jest objęta regulacją ustawy, to podlega opodatkowaniu i wówczas może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług, zaś w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazuję, iż analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym:

Zatem nie jestem uprawniony do oceny załączników dołączonych do wniosku, a niniejszą interpretację wydaję jedynie w oparciu o opis sprawy przedstawiony we wniosku.

Ponadto wskazania wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.