Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w części dotyczącej prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur otrzymanych z tytułu usługi leasingowej wystawianych na Spółkę przez Leasingodawcę  jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie:

-prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur otrzymanych z tytułu usługi leasingowej wystawianych na Spółkę przez Leasingodawcę,

-prawa do pełnego odliczenie podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycia świadczeń dokonywane za pomocą kart paliwowych oraz pakietów usług serwisowych,

-ustalenia czy nabycia paliw i innych towarów przez podmioty najmujące samochody dokonywane za pomocą kart paliwowych powinny być traktowane i rozliczane przez Spółkę jako dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, która podlega opodatkowaniu VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka ... (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jako spółka dominująca, wraz ze spółkami zależnymi ... i ... (zmiana nazwy na ... została zgłoszona 22 maja 2023 na formularzu NIP-8) należą do Podatkowej Grupy Kapitałowej ... (dalej: ... w rozumieniu art. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (t. j. Dz. U z 2024 r. poz. 854) o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT).

Spółka ma siedzibę na terytorium Polski i jest podmiotem której głównym przedmiotem działalności jest świadczenie usług franczyzowych oraz usług wsparcia o charakterze pomocniczym w stosunku do działalności głównej usługobiorców na rzecz poszczególnych spółek z Grupy Wnioskodawcy w Polsce, oraz na rzecz podmiotów trzecich (dalej jako: Franczyzobiorcy).

Nabywane przez Spółkę towary i usługi są wykorzystywane, co do zasady do wykonywania czynności opodatkowanych - towary i część usług podlega odsprzedaży lub refakturowaniu; pozostałe zakupy (usług i materiałów) mają związek z prowadzoną działalnością franczyzową i świadczeniem usług wsparcia. Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny.

W związku, z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca jako leasingobiorca zawierał i będzie zawierać umowy leasingu operacyjnego z podmiotami świadczącymi usługi leasingu operacyjnego. Przedmiotem takich umów jest wykorzystywanie przez Wnioskodawcę samochodów osobowych do prowadzonej działalności gospodarczej. Samochody te są i będą pojazdami w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Z tytułu otrzymywanych faktur dokumentujących raty leasingowe Spółka dotychczas odlicza 50% podatku VAT naliczonego, zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi ograniczenia prawa do odliczenia VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, co ma związek w szczególności z brakiem złożenia formularza VAT-26 w odniesieniu do poszczególnych samochodów osobowych oraz nieprowadzeniem ewidencji przebiegu samochodu.

a) Wynajem leasingowanych samochodów

W związku ze świadczonymi usługami wsparcia i rolą Spółki w grupie, Wnioskodawca w przypadku części leasingowanych samochodów dokonuje i będzie dokonywał ich dalszego najmu podmiotom trzecim (spółkom), które co do zasady są podmiotami powiązanymi ze Spółką lub są Franczyzobiorcami.

W przypadku, takiego najmu leasingowane samochody zostają przekazane w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu. Pobierane za taki wynajem wynagrodzenie jest i będzie opodatkowane VAT.

b) Udostępnienie kart paliwowych i usług związanych z wynajmowanymi samochodami

Jednocześnie Spółka, w związku z użytkowaniem wynajmowanych samochodów, nabywa i będzie nabywać dodatkowe świadczenia w postaci m.in. kart paliwowych oraz pakietów usług serwisowych. Karty paliwowe i pakiety serwisowe są nabywane częściowo od Leasingodawcy, a częściowo od podmiotów zewnętrznych. Świadczenia te - wraz z udostępnianymi samochodami - są następnie odpłatnie udostępniane podmiotom na podstawie odpowiednich umów dotyczących ww. świadczeń.

Karty paliwowe są i będą wydawane przez dostawcę paliwa oraz są i będą indywidualnie przypisane do poszczególnych samochodów na podstawie odpowiedniej umowy. Za pomocą kart można nabywać także inne towary takie jak przykładowo płyn do spryskiwaczy. Z umów z wystawcą kart wynikają postanowienia dotyczące indywidualnego dla Spółki sposobu kształtowania ceny paliwa i innych towarów (przykładowo w oparciu o wynegocjowany, indywidualny rabat), warunków nabycia (przykładowo ograniczenia jakościowe i ilościowe) czy też sposobu rozpatrzenia przez dostawcę reklamacji jakościowych.

Co szczególnie istotne, każdorazowo w sytuacji udostępniania kart paliwowych przez Wnioskodawcę podmiotom najmującym leasingowane samochody, postanowienia umowne dotyczące kart paliwowych wskazują i będą wskazywać, że Spółka jest podmiotem, z którym najemcy m.in. ustalają rabaty związane z nabywanym paliwem czy warunki dostaw. Spółka jest i będzie także podmiotem odpowiedzialnym przed Najemcą za jakość nabywanego paliwa i ewentualne postępowanie reklamacyjne. Podmioty najmujące samochody są i będą także obowiązane do przestrzegania ustalonych ze Spółką limitów związanych z rodzajem nabywanego paliwa oraz ilości jakie zakupują.

W rejestrze KRS oraz umowie Spółki nie wpisano do przedmiotu prowadzonej działalności wynajmu samochodów osobowych, niemniej jednak świadczenia z tytułu usługi najmu są i będą zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej i są i będą rozliczane w deklaracji VAT-7 jako świadczenie usług opodatkowanych stawką 23%.

Pytanie

1.Czy Spółce przysługuje i będzie przysługiwało pełne prawo odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur otrzymanych z tytułu usługi leasingowej wystawianych na Spółkę przez Leasingodawcę, w sytuacji, gdy Spółka oddaje i będzie oddawać wyleasingowane samochody do odpłatnego korzystania na podstawie cywilnoprawnej umowy (najem) w ramach swojej działalności gospodarczej?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Spółce przysługuje i będzie przysługiwało pełne prawo odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur otrzymanych z tytułu usługi leasingowej wystawianych na Spółkę przez Leasingodawcę, w sytuacji, gdy Spółka oddaje i będzie oddawać wyleasingowane samochody do odpłatnego korzystania na podstawie cywilnoprawnej umowy (najem) w ramach swojej działalności gospodarczej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

Co zasady, zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustany o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jednak prawo to w niektórych przypadkach zostało przez ustawodawcę ograniczone -przykładowo w art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

W tymi miejscu należy wskazać, że pojazdami samochodowymi w rozumieniu przepisów ustawy są pojazdy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowymi o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, co wynika z art. 2 pkt 34 Ustawy o VAT.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi! zalicza się wydatki dotyczące:

1.nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową;

3.nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z ich eksploatacją lub używaniem.

Zatem, przepisy art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy wyprowadzają zasadę, zgodnie z którą podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, jednak ustawodawca przewidział w wyjątki od tej reguły.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy, ograniczenie wynikające z ust. 1 nie znajduje zastosowania w przypadkach, gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe uznaje się za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeśli m.in. sposób wykorzystywania tych pojazdowy przez podatnika - zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, potwierdzony prowadzoną przez podatnika ewidencją przebiegu pojazdu - wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Konsekwentnie przepisy ustany o VAT warunkują dokonanie odliczenia równowartości 100% VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, jeżeli są one m.in. wykorzystywane wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej i prowadzona jest tzw. kilometrówka.

Przepisy art. 86a ust. 5 pkt c Ustawy o VAT przewidują natomiast, że obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się do pojazdów samochodowych przeznaczonych m.in. do oddania w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, o ile oddanie w odpłatne użytkowanie stanowi przedmiot działalności podatnika.

Choć przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy, zgodnie z rejestrem KRS oraz umową Spółki, nie obejmuje wynajmu samochodów osobowych, to przychody z tytułu najmu są i będą zaliczane do przychodów' z działalności gospodarczej i rozliczane jako usługi opodatkowane stawką 23%, co jednoznacznie świadczy o wykorzystaniu takich samochodów osobowych w działalności podatnika.

Konsekwentnie, analiza ww. przepisów i opisanego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego wskazuje, że Wnioskodawca ma i będzie miał możliwość odliczenia 100% podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych użytkowaniem tych pojazdów na podstawie leasingu operacyjnego. Kluczowy, bowiem jest fakt, że samochody oddawane w najem będą w ten sposób wykorzystywane do działalności gospodarczej Spółki, o czym świadczy opodatkowanie przychodów z tytułu takiego najmu VAT i zaliczenie ich jako przychodów w podatku dochodowym.

Jednocześnie, na podstawie art. 86a ust. 5 ustawy prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu nie jest i nie będzie wymaganie bowiem samochody będą oddawane w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu, które stanowi i będzie stanowić stanowi przedmiot działalności podatnika.

Prawidłowość takiego stanowiska znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych m. in. w interpretacji indywidualnej z dnia 10 marca 2021 r., nr 0114-KDIP4-2.4012.608.2020.2.AS., w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w analogicznym stanie faktycznym przyznał spółce najmującej samochód osobowy podmiotowi powiązanemu prawdo do odliczenia 100% podatku naliczonego, podkreślając przy tym, że: Nie ma w tym wypadku znaczenia, że przedmiotem działalności Spółki zapisanym w umowie i wpisie do KRS nie jest wynajem i dzierżawa pojazdów; istotne jest bowiem, w kontekście zastosowania art. 86a ust. 5 ustawy, faktyczne zadysponowanie konkretnym pojazdem a nie okoliczność posiadania wpisów o zakresie prowadzonej działalności w statucie Spółki łub ujmowanych w KRS.

Reasumując, Spółce przysługuje i będzie przysługiwało pełne prawo odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur otrzymanych z tytułu usługi leasingowej wystawianych na Spółkę przez Leasingodawcę, w sytuacji, gdy Spółka oddaje i będzie oddawać wyleasingowane samochody do odpłatnego korzystania na podstawie cywilnoprawnej umowy (najem) w ramach swojej działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie wskazuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wniosek wyłącznie w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur otrzymanych z tytułu usługi leasingowej wystawianych na Spółkę przez Leasingodawcę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Zatem pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Z kolei art. 8 ust. 2a ustawy stanowi, że:

Powołany przepis obejmuje sytuacje, w której podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy podatku VAT czynni.

W kwestii prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków dotyczących pojazdów samochodowych ustawa zawiera szereg przepisów szczególnych. W tym zakresie należy przede wszystkim zwrócić uwagę na art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym:

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy:

Na podstawie ust. 3 ww. artykułu:

W myśl art. 86a ust. 4 ustawy:

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy:

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy:

W myśl art. 86a ust. 7 ustawy:

W art. 86a ust. 12 ustawy wskazano, że:

Mając na uwadze treść cytowanych przepisów, należy stwierdzić, że z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Jednakże w art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Zgodnie z tym przepisem (art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a i c ), warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży oraz oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a i c ustawy ma zastosowanie, jeżeli odprzedaż i najem tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Trzeba jednak tu zauważyć, że użycie wyrazu „wyłącznie” w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów.

Z opisu sprawy wynika, że w związku, z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca jako leasingobiorca zawierał i będzie zawierać umowy leasingu operacyjnego z podmiotami świadczącymi usługi leasingu operacyjnego. Przedmiotem takich umów jest wykorzystywanie przez Wnioskodawcę samochodów osobowych do prowadzonej działalności gospodarczej. Samochody te są i będą pojazdami w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. W związku ze świadczonymi usługami wsparcia i rolą Spółki w grupie Wnioskodawca w przypadku części leasingowanych samochodów dokonuje i będzie dokonywał ich dalszego najmu podmiotom trzecim (spółkom), które co do zasady są podmiotami powiązanymi ze Spółką lub są Franczyzobiorcami. W przypadku, takiego najmu leasingowane samochody zostają przekazane w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu. Pobierane za taki wynajem wynagrodzenie jest i będzie opodatkowane VAT.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. kwestii czy przysługuje i będzie przysługiwało Państwu pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur otrzymanych z tytułu usługi leasingowej wystawianych na Spółkę przez Leasingodawcę, w sytuacji, gdy Spółka oddaje i będzie oddawać wyleasingowane samochody do odpłatnego korzystania na podstawie cywilnoprawnej umowy (najem) w ramach swojej działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie istotne są przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Powołany przepis art. 86a ust. 5 ustawy wskazuje ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W przedmiotowej sprawie należy wskazać na pkt 1 lit. c tej regulacji. Zgodnie z tym przepisem, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy ma zastosowanie jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Aby warunki do pełnego odliczenia były spełnione to sposób wykorzystania tych samochodów osobowych musi być związany wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą. Istotne jest zadysponowanie danym samochodem. Dany samochód winien być przeznaczony wyłącznie do usług najmu.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, umożliwiający dokonanie odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących usługę leasingową wystawianych na Państwa przez Leasingodawcę, w sytuacji, gdy Państwo oddali/oddacie wyleasingowane samochody do odpłatnego korzystania na podstawie umowy najmu. Prawo to przysługuje Państwu wyłącznie od dnia zawarcia umowy najmu wyleasingowanych samochodów i za okres trwania tej umowy. Przy czym nie ma w tym przypadku znaczenia, że przedmiotem działalności Państwa zapisanym w umowie Spółki i wpisie do KRS nie jest wynajem i dzierżawa pojazdów, istotne jest bowiem, w kontekście zastosowania art. 86a ust. 5 ustawy, faktyczne zadysponowanie konkretnym pojazdem, a nie okoliczność posiadania wpisów o zakresie prowadzonej działalności w umowie Spółki lub ujawnionych w KRS.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w zakresie w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur otrzymanych z tytułu usługi leasingowej wystawianych na Spółkę przez Leasingodawcę

Natomiast w zakresie:

·prawa do pełnego odliczenie podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycia świadczeń dokonywane za pomocą kart paliwowych oraz pakietów usług serwisowych,

·ustalenia czy nabycia paliw i innych towarów przez podmioty najmujące samochody dokonywane za pomocą kart paliwowych powinny być traktowane i rozliczane przez Spółkę jako dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, która podlega opodatkowaniu VAT,

 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.