Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w zakresie podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 11 grudnia 2024 r, dotyczący ustalenia, czy sprzedaż niezabudowanych działek gruntu jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług wpłynął 13 grudnia 2024 r. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 29 stycznia 2025 r. (data wpływu 31 stycznia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W dniu 18 września 2013 r. dokonała Pani zakupu 4 niezabudowanych działek gruntu o łącznej powierzchni 6.225 m² położonych w (…) oraz 4 czterech udziałów w prawie własności niezabudowanych działek gruntu o łącznej powierzchni 1.539 m² za kwotę brutto łącznie z podatkiem VAT 639.063,00 zł.

Zakup powyżej opisanych działek podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stawce 23%. W wyniku podziału 2 działek w roku 2020 i zniesienia współwłasności 1 działki w roku 2014 powstało 7 niezabudowanych działek gruntu o łącznej powierzchni 7.089 m² oraz 3 udziały w niezabudowanych działkach gruntu o łącznej powierzchni 664 m². Gmina (…) posiada miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zatwierdzony Uchwałą (…) z dnia 6 września 2007 roku. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki oznaczone są jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej z ogrodami, natomiast udziały w gruntach oznaczone są jako tereny dróg wewnętrznych - ulica dojazdowa. Wszystkie działki posiadają dojazd do drogi gminnej poprzez drogę wewnętrzną oraz posiadają dostęp do mediów tj. prąd, woda, gaz, Internet.

Działki zostały zakupione aby w przyszłości, będąc na emeryturze, zabezpieczyć Panią finansowo.

W marcu 2024 przystąpiła Pani do sprzedaży działek. Powołała Pani pełnomocnika do sprzedaży działek, następnie otrzymała Pani zaliczkę na poczet sprzedaży działek. W dniu 2 kwietnia 2024 r. zarejestrowała się w Urzędzie Skarbowym, VAT składając oświadczenie, że cyt. „sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w postaci gruntu budowlanego wiązała się z podjęciem dodatkowych czynności wykraczających poza zwykły zarząd majątku - w związku z tym podlega opodatkowaniu VAT”.

Z tytułu dokonanej sprzedaży działek gruntu niezabudowanych w miesiącach marcu, kwietniu i maju 2024 odprowadziła Pani podatek należny VAT składając deklaracje w ustawowych terminach. W sumie sprzedała Pani 4 działki. W miesiącu kwietniu 2 działki oraz w miesiącu maju 2 działki.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:

-Przedmiotem interpretacji jest 7 niezabudowanych działek gruntu oraz 3 udziały w niezabudowanych działkach gruntu.

-Działki będące przedmiotem interpretacji indywidualnej oznaczone są numerami (…) udziały w drodze nr (…).

-W związku z nabyciem działek i udziałów w prawie własności działek, z których następnie powstały działki będące przedmiotem wniosku nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż w dniu nabycia nie była Pani podatnikiem VAT, a działki kupowała Pani jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej aby w przyszłości, będąc na emeryturze, zabezpieczyć Panią finansowo.

-Od dnia nabycia do dnia sprzedaży nie wykorzystywała Pani działek będących przedmiotem wniosku.

-Działki będące przedmiotem wniosku nie były wykorzystywane do działalności zwolnionej od podatku. W okresie od 2013 tj. od dnia nabycia nieruchomości do chwili obecnej nie prowadziła Pani i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

-Żadna z działek będących przedmiotem wniosku nie była udostępniana osobom trzecim.

-Jedyne działania, które podjęła Pani w celu zwiększenia wartości nieruchomości to podział dwóch działek na mniejsze po zmianie planu zagospodarowania przez gminę (…) zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy (…) z dnia 29 kwietnia 2014 r., z których powstały działki o numerach (…).

-Nie występowała Pani z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla działek będących przedmiotem wniosku.

-Nie występowała Pani z wnioskiem o zmianę w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowych działek.

-Zawierała Pani umowy przedwstępne przed sprzedażą działek o numerach (…) wraz z udziałami w drodze (…) z nabywcami. Jedynym warunkiem zawarcia umowy finalnej było uzyskanie kredytu przez kupujących.

-Nabywcy nie ponosili nakładów finansowych związanych z nieruchomością od dnia zawarcia umowy przedwstępnej do dnia zawarcia umowy finalnej.

-Kupującym nie zostało udzielone żadne pełnomocnictwo ani inne umocowanie prawne do działania w Pani imieniu.

-Udzieliła Pani pełnomocnictwa pośrednikowi w sprzedaży tj. agencji sprzedaży nieruchomości w celu pośredniczenia w sprzedaży nieruchomości w ten sposób, że opracowała i zamieszczała ogłoszenia na różnych portalach, prowadziła rozmowy z przyszłymi kupującymi i ustalała ceny oraz warunki sprzedaży. Pełnomocnictwo obejmowało również podpisanie w Pani imieniu aktu notarialnego sprzedaży.

Pytanie

Czy sprzedaż opisanych powyżej działek gruntu niezabudowanych jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Sprzedaż opisanych powyżej gruntów niezabudowanych będzie podlegała podatkowi od towarów i usług na podstawie art 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że każdy kto dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nieruchomości do celów działalności gospodarczej powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntu angażuje środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie takiego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy lub posiadanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, powołanie pełnomocnika do sprzedaży działek lub innych tego rodzaju działań o zbliżonym charakterze.

Zatem sprzedaż opisanych powyżej działek budowlanych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W Pani ocenie jest to zgodne z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 16 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10, gdyż zamiar wykorzystania działek będących przedmiotem wniosku nie służył celom osobistym lecz służył dalszej odsprzedaży.

Dostawa działek budowlanych nie nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym lecz stanowiła zbycie dokonane w ramach prowadzonej działalności, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Sprzedaż wyżej wymienionych działek zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy biedzie dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności, o której mowa w powyższych artykułach ustawy i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stawce 23%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Jak wskazano wyżej „działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. „Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Przedmiotem Pani wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy sprzedaż niezabudowanych działek gruntu będących przedmiotem wniosku jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmowała Pani działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działek i udziałów w prawie własności działek, będzie Pani spełniała przesłanki do uznania jej za podatnika podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy i uzupełnienia wniosku wynika, że przedmiotem sprzedaży jest 7 niezabudowanych działek gruntu oraz 3 udziały w niezabudowanych działkach gruntu. Działki oznaczone są numerami: (…).

-Działki kupowała Pani jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej aby w przyszłości, będąc na emeryturze, zabezpieczyć się finansowo;

-Od dnia nabycia do dnia sprzedaży nie wykorzystywała Pani działek będących przedmiotem wniosku;

-Działki będące przedmiotem wniosku nie były wykorzystywane do działalności zwolnionej od podatku. Od dnia nabycia nieruchomości do chwili obecnej nie prowadziła Pani i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej;

-Żadna z działek będących przedmiotem wniosku nie była udostępniana osobom trzecim;

-Nie występowała Pani z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla działek będących przedmiotem wniosku;

-Nie występowała Pani z wnioskiem o zmianę w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowych działek;

-Nabywcy nie ponosili nakładów finansowych związanych z nieruchomością od dnia zawarcia umowy przedwstępnej do dnia zawarcia umowy finalnej;

-Kupującym nie zostało udzielone żadne pełnomocnictwo ani inne umocowanie prawne do działania w Pani imieniu;

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty opis sprawy stwierdzić należy, że zbycie przez Panią działek nr (…)

i udziałów w prawie własności działek nr (…), zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, będzie stanowić dostawę dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Po pierwsze, skala (ilość) nabytych działek świadczy, że nie był to zakup dla potrzeb prywatnych. Po drugie, nabyła Pani udziały w działkach pod drogę. Świadczy to o tym, że Pani celem było nabycie towaru jak najbardziej atrakcyjnego pod względem handlowym. Następnie, dokonała Pani podziału dwóch działek w celu zwiększenia ich wartości. Ponadto powołała Pani pełnomocnika do sprzedaży działek, który miał również prowadzić działalność marketingową (przygotowywanie ogłoszeń i ich zamieszczanie na różnych portalach). Dodatkowo zarejestrowała się Pani jako podatnik VAT ze względu na to, że „sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w postaci gruntu budowlanego wiązała się z podjęciem dodatkowych czynności wykraczających poza zwykły zarząd majątku”.

Powyższy ciąg podjętych przez Panią działań wskazuje, że podejmowała Pani działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazała Pani aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik Pani majątku osobistego, a zbycie przedmiotowych działek będzie stanowiło realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W związku z powyższym, skoro w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Pani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność dostawy nieruchomości - działek nr (…) i udziałów w prawie własności działek nr (…) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

W treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje bowiem dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2024 r., poz. 1130, ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Tym samym, w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustala się na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Zatem, ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Podała Pani, że dla przedmiotowych Działek obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działki oznaczone są jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej z ogrodami, natomiast udziały w gruntach oznaczone są jako tereny dróg wewnętrznych - ulica dojazdowa.

Zatem odnosząc się do zastosowania zwolnienia od podatku dla sprzedaży niezabudowanych działek nr (…) i udziałów w prawie własności działek nr (…) należy wskazać, że ww. działki spełniają definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Zatem dostawa działek nr (…) i udziałów w prawie własności działek nr (…) nie będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9.

Należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W analizowanej sprawie, sprzedaż działek nr (…) i udziałów w prawie własności działek nr (…) nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wskazała Pani bowiem w uzupełnieniu wniosku w związku z nabyciem nieruchomości nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz nie wykorzystywała Pani nieruchomości wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT.

Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że dostawa przez Panią działek nr (…) i udziałów w prawie własności działek nr (…) nie korzysta także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, iż nie zostały spełnione warunki, o którym mowa w tym przepisie.

W konsekwencji, należy stwierdzić że, w stosunku sprzedaży działek nr (…) i udziałów w prawie własności działek nr (…), nie znajdzie zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 ustawy o VAT.

Oznacza to, że sprzedaż działek nr (…) i udziałów w prawie własności działek nr (…) będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT.

Zatem Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ pragnie również zauważyć, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług po dniu 30 czerwca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a ustawy o VAT.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy.

Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako :„PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie