Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie podatku od towarów i usług, który dotyczy uznania Przedmiotu Transakcji zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wyłączenia zbycia Przedmiotu Transakcji z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy oraz prawa do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług wynikającego z faktury lub faktur sprzedaży dokumentujących Transakcję wystawionych przez Sprzedającego na Kupującego wpłynął 24 grudnia 2024 r. Uzupełnili go Państwo pismem z 24 lutego 2025 r. (wpływ na elektroniczną skrzynkę podawczą Organu tego samego dnia) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowana będąca stroną postępowania – X.

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania – Y.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Opis zainteresowanego będącego stroną postępowania

Zainteresowanym będącym stroną postępowania (zwanym dalej: „Sprzedającym”) jest podatnik podatku dochodowego od osób prawnych utworzony na podstawie prawa Republiki Czeskiej (...). Sprzedający podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Republice Czeskiej, gdzie ma swoją siedzibę i jest uważany za rezydenta podatkowego. Sprzedający należy do znanej, międzynarodowej, europejskiej grupy kapitałowej (zwanej dalej: „Grupą”), (…). Sprzedający pełni w Grupie funkcję dystrybutora o ograniczonych ryzykach w zakresie produktów oferowanych przez Grupę, który działa na rynku czeskim jako wyłączny dystrybutor produktów Grupy. Sprzedający prowadzi również sprzedaż produktów Grupy na rynku słowackim działając za pośrednictwem formalnie zarejestrowanego oddziału na Słowacji.

W 2019 roku Grupa podjęła decyzję o rozszerzeniu swojej działalności i rozpoczęciu oferowania produktów Grupy polskim klientom poprzez nawiązanie współpracy z niepowiązanymi z Grupą sieciami handlowymi. Ta strategiczna decyzja została podjęta na wyższym szczeblu Grupy. Wówczas zdecydowano się na wejście na polski rynek poprzez Sprzedającego. W ramach struktury organizacyjnej Sprzedającego został stworzony faktycznie, choć niewyodrębniony formalnie w dokumentach korporacyjnych Sprzedającego, dział marketingu, rozwoju dystrybucji i sprzedaży na rynku polskim (dalej: „Polski Biznes”). Celem gospodarczym Polskiego Biznesu od początku była organizacja sprzedaży produktów Grupy do polskich klientów.

W związku z prowadzoną na terytorium Polski działalnością Sprzedający posiada stały zakład (o którym mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych; dalej również jako: „CIT”), a także stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (o którym mowa w ustawie o podatku od towarów i usług; dalej również jako: „VAT”) w Polsce, gdzie podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Sprzedający jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny. Sprzedający regularnie składa deklaracje CIT i VAT w Polsce, związane z działalnością Polskiego Biznesu.

Opis działalności Polskiego Biznesu

Od momentu utworzenia w 2019 r. Polski Biznes jest rozwijany. Poniżej Wnioskodawcy przedstawiają opis odpowiadający obecnemu stanowi Polskiego Biznesu wraz ze wskazaniem jego wyodrębnienia od pozostałej działalności gospodarczej prowadzonej przez Sprzedającego.

Mimo, że Polski Biznes nie został utworzony jako formalnie odrębna jednostka w ramach struktury prawno-korporacyjnej Sprzedającego (w szczególności nie jest zarejestrowany jako polski oddział zagranicznego (czeskiego) przedsiębiorcy), to od początku istnienia posiada swoje stałe miejsce w nieformalnej strukturze organizacyjnej Sprzedającego.

Polski Biznes zatrudnia, m. in. osobę na stanowisku A. która na stałe przebywa w Polsce, i jest również polskim rezydentem podatkowym. A. jest odpowiedzialny za realizację marketingu i sprzedaży w Polsce, w tym za rozwój prowadzonego biznesu a także kierowanie lokalnym zespołem zorganizowanym w Polsce.

A. nie jest osobą korporacyjnie uprawnioną do reprezentowania Sprzedającego, ale w zależności od aktualnych potrzeb biznesowych, regularnie otrzymuje od upoważnionego przedstawiciela Sprzedającego (Dyrektora Zarządzającego, będącego organem statutowym Sprzedającego) stosowne pełnomocnictwa o szerokim zakresie do samodzielnego działania w imieniu Sprzedającego w odniesieniu do działalności prowadzonej przez Polski Biznes. Pełnomocnictwa udzielone A. obejmują (lub obejmowały w przeszłości), m.in.:

•(...).

Polski Biznes zatrudnia A. oraz 3 innych specjalistów, którzy posiadają umowę o pracę na pełny etat na stanowiskach:

•B.,

•C.,

•D.

Każdy z powyżej wymienionych pracowników ma jasno określone obowiązki i zadania, m.in.:

·(...)

Wszystkie 4 wyżej wymienione stosunki pracy podlegają polskiemu prawu pracy. W Polskim Biznesie zostały wdrożone m.in. wewnętrzne regulacje pracownicze, m.in. regulamin pracy zdalnej, regulamin korzystania z samochodów, dofinansowanie do okularów.

Polski Biznes wykorzystuje pomieszczenia (lokale) zlokalizowane w Polsce z których korzysta na podstawie umów najmu zawartych z podmiotami niepowiązanymi. Obecnie obowiązują trzy umowy na:

•biuro do celów urzędowych (korespondencja urzędowa, rejestracja dla celów podatkowych itp.),

•biuro wykorzystywane w codziennej pracy operacyjnej,

•niewielki magazyn na materiały marketingowe (roll-upy, stoiska wystawiennicze, materiały do pakowania, inne).

Polski Biznes współpracuje na stałe na podstawie umowy zlecenia z:

•jedną osobą odpowiedzialną za sprzątanie,

•Jedną osobą odpowiedzialną za pakowanie.

Jeżeli chodzi o osoby zaangażowane w działalność Polskiego Biznesu, które nie przebywają w Polsce, ale są zatrudnione przez Sprzedającego i pracują z Republiki Czeskiej, należy wskazać:

•(...).

Co ważne, wszystkie wyżej wymienione osoby (które nie przebywają w Polsce) są odpowiedzialne za funkcje niezwiązane z podstawową działalnością, ale są odpowiedzialne za funkcje korporacyjne (…). W ramach „outsourcingu wewnętrznego” („usługi” świadczone przez Sprzedającego na rzecz Polskiego Biznesu) Polski Biznes ma zapewnione również wsparcie IT.

Oprócz powyższego, Polski Biznes korzysta z usług świadczonych na jego rzecz przez podmioty niepowiązane, a które to usługi zapewniają wsparcie w funkcjonowaniu, do których należą:

•obsługa kadrowa (częściowo, bo ostatecznej rekrutacji i podpisywania umów dokonuje pracownik Sprzedającego),

•wsparcie prawne,

•księgowość dla celów podatku VAT,

•realizacja obowiązków podatkowych (przygotowanie rozliczeń) w Polsce.

Model biznesowy przyjęty w Polsce przez Sprzedającego zakłada, że Polski Biznes, kierowany przez polski zespół, organizuje działalność sprzedażową i marketingową. Jednakże magazyn (zapasy) znajduje się w Czechach. Zapasy przypisane do Polskiego Biznesu, czyli przeznaczone do sprzedaży dla polskich klientów, są specyficznie oznakowywane dla wykorzystania na polskim rynku. Należy zatem przyjąć, że zapasy te są przypisane bezpośrednio do Polskiego Biznesu. Jednak z perspektywy stosowania przepisów o VAT dostawy do odbiorców realizowane są bezpośrednio z Czech do polskich klientów. Rola Polskiego Biznesu w działalności sprzedażowej kończy się na negocjowaniu i podpisywaniu umów z klientami. Mówiąc precyzyjnie, umowy z klientami Polskiego Biznesu są podpisywane zdalnie przez Dyrektora Zarządzającego Sprzedającego, którego rola w zarządzaniu Polskim Biznesem została opisana powyżej.

Obecnie, Polski Biznes (formalnie działający jako Sprzedający) posiada 4 aktywne umowy sprzedaży z dużymi, rozpoznawalnymi na polskim rynku sieciami handlowymi, które sprzedają produkty oferowane przez Grupę konsumentom (finalnym klientom).

Sprzedający otworzył w polskim banku rachunek bankowy, który został przypisany do Polskiego Biznesu.

Wnioskodawcy wskazują, że Polski Biznes jest wyodrębniony w ramach Sprzedającego organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w następujący sposób:

1.Organizacyjnie

Pomimo, że Polski Biznes nie jest formalnie wskazany jako odrębna jednostka organizacyjna w ramach przedsiębiorstwa Sprzedającego, to jednak Polski Biznes jest faktycznie organizacyjnie wyodrębniony w ramach przedsiębiorstwa Sprzedającego. Polski Biznes posiada dedykowaną mu grupę 4 pracowników, którzy są odpowiedzialni za funkcjonowanie Polskiego Biznesu i którzy są odpowiedzialni za faktyczną realizację podstawowej działalności (core business). Pracownicy ci na co dzień wykonują swoją pracę, a zakres ich kompetencji jest wystarczający do prowadzenia Polskiego Biznesu.

Z kolei, wybrane funkcje, które nie wymagają stałej obecności osób je wykonujących, wykonywane są zdalnie z siedziby Sprzedającego Niektóre inne funkcje o charakterze niezwiązanym z podstawową działalnością (funkcje pomocnicze) zostały zlecone zewnętrznym usługodawcom.

Struktura zatrudnienia w Polskim Biznesie funkcjonuje w strukturze organizacyjnej Sprzedającego od kilku lat.

Wszyscy kluczowi pracownicy przypisani do Polskiego Biznesu, przebywają w Polsce, wykonują swoje zadania, co do zasady, wyłącznie w związku z działalnością prowadzoną przez Polski Biznes, tj. co do zasady nie uczestniczą w innej działalności Sprzedającego.

Pod względem wyodrębnienia geograficznego Polski Biznes jest fizycznie wyraźnie wyodrębniony od pozostałych lokalizacji Sprzedającego, w szczególności znajdują się one w różnych krajach.

Ponadto, wszystkie aktywa materialne przypisane do Polskiego Biznesu są wykorzystywane wyłącznie w działalności Polskiego Biznesu, ponieważ znajdują się w pomieszczeniach w Polsce wykorzystywanych wyłącznie przez Polski Biznes.

2.Finansowo

Sprzedający od samego początku tworzył odrębne plany finansowe i prognozy, uwzględniające zapotrzebowanie gotówkowe, dla Polskiego Biznesu. Istnieje również odrębne zestawienie obrotów i sald dla Polskiego Biznesu. Sprzedający nie sporządzał odrębnego bilansu dla Polskiego Biznesu, z uwagi na brak takiej konieczności. Na podstawie istniejących zapisów zestawień obrotów i sald możliwe jest jednak sporządzenie takiego bilansu.

W księgach rachunkowych Sprzedającego został utworzony rejestr środków trwałych dedykowanych Polskiemu Biznesowi, w którym znajduje się głównie wyposażenie biurowe, np. biurka, krzesła, dekoracje.

Sprzedający, w oparciu o dostępne dane finansowe, wykazuje część zysku przypisaną do Polskiego Biznesu do opodatkowania podatkiem CIT w Polsce, na warunkach rynkowych zgodnie z obowiązującymi przepisami o cenach transferowych, składa roczne zeznania podatkowe CIT oraz płaci podatek CIT w Polsce od dochodu podlegającego opodatkowaniu przypadającego na działalność gospodarczą Polskiego Biznesu, stanowiącego zagraniczny zakład Sprzedającego w Polsce.

Istniejąca ewidencja księgowa pozwala na identyfikację głównych kategorii danych finansowych, takich jak, w szczególności:

-aktywa trwałe przypisane do Polskiego Biznesu oraz ich wartości,

-zapasy (materiały marketingowe),

-zapasy zlokalizowane w magazynie w Czechach przypisane do Polskiego Biznesu (produkty na sprzedaż),

-identyfikacja przychodów generowanych ze sprzedaży produktów,

-identyfikowanie kosztów (alokowanych w oparciu o koszty rzeczywiste i klucze alokacji), które odnoszą się do Polskiego Biznesu, takie jak:

-wynagrodzenia i inne świadczenia pracownicze,

-nabywane usługi niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej przez Polski Biznes,

-amortyzacja środków trwałych,

-identyfikacja obciążeń publicznoprawnych wynikających z działalności Polskiego Biznesu (w szczególności podatki, ubezpieczenia społeczne pracowników),

-identyfikacja zobowiązań wynikających z prowadzonej działalności gospodarczej przez Polski Biznes,

-identyfikacja należności handlowych związanych ze sprzedażą prowadzoną przez Polski Biznes,

-gotówka na rachunku bankowym przypisanym do Polskiego Biznesu,

-należności przeterminowane.

3.Funkcjonalnie

Polski Biznes, wykorzystujący obecnie posiadane aktywa, może być traktowany jako samodzielne przedsiębiorstwo o odrębnych funkcjach gospodarczych, wyodrębnione z pozostałej działalności Sprzedającego, która jest zlokalizowana w Republice Czeskiej (…), które mogłoby stanowić odrębny podmiot prawny prowadzący działalność w zakresie sprzedaży i marketingu.

Polski Biznes dysponuje pracownikami o odpowiednich kwalifikacjach, niezbędnych do samodzielnego funkcjonowania.

Majątek przypisany do Polskiego Biznesu jest wystarczający do samodzielnego prowadzenia działalności.

Polski Biznes jest zespołem organizacyjnym (który składa się z majątku trwałego, posiada dedykowany personel), który mógłby samodzielnie prowadzić działania sprzedażowe i marketingowe w ramach odrębnego podmiotu prawnego.

O niezależności gospodarczej Polskiego Biznesu świadczą również zawarte umowy sprzedaży. Posiada on aktywne umowy z 4 dużymi klientami, rozpoznawalnymi na polskim rynku.

Polski Biznes prowadzi również profile w mediach społecznościowych, posiada umowy o współpracy z agencjami marketingowymi, a także współpracuje z blogerami, co służy zwiększeniu rozpoznawalności.

Polski Biznes posiada również kilka aktywnych umów na świadczenie usług zawartych z zewnętrznymi dostawcami w zakresie:

•telefonów komórkowych używanych przez polski personel,

•dostawy usług internetowych,

•ochrony,

•wsparcia IT,

•ubezpieczeń.

Polski Biznes jest również objęty ubezpieczeniem biura w ramach polisy grupowej zawieranej przez podmiot z Grupy.

Opis zainteresowanego niebędącego stroną postępowania

Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania (zwany dalej „Kupującym”) jest spółka będąca polskim rezydentem podatkowym. Kupujący został założony w 2024 roku. Kupujący i Sprzedający są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ustawy o CIT, głównym akcjonariuszem Sprzedającego oraz jedynym udziałowcem Kupującego jest ten sam podmiot (spółka szwajcarska). Kupujący jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce.

Obecnie Kupujący znajduje się w fazie rozwoju swojej działalności gospodarczej. Rozwija swoją działalność w postaci Centrum Usług Biznesowych (BSC), która jest odrębna (inna) od działalności prowadzonej przez Polski Biznes. Kupujący zawarł już umowy najmu na:

•biuro do celów urzędowych (korespondencja urzędowa, rejestracja dla celów podatkowych itp.),

•powierzchnie biurowe wykorzystywane w codziennej pracy operacyjnej, które znajdują się w tym samym budynku, w którym znajdują się powierzchnie biurowe wykorzystywane przez Polski Biznes. Po Transakcji (pojęcie zdefiniowane w dalszej części wniosku) Kupujący będzie korzystał zarówno z powierzchni, których jest najemcą w tej chwili, jak i powierzchni wykorzystywanych obecnie przez Polski Biznes.

Kupujący zatrudnia obecnie dwóch pracowników – specjalistów ds. IT. Planowane jest, aby w 2025 roku w Centrum Usług Biznesowych zatrudnionych było ok. 10 pracowników. Liczba ta może być wyższa lub niższa, w zależności od potrzeb i możliwości biznesowych.

Centrum Usług Biznesowych będzie pełnić rolę dostawcy usług wsparcia dla podmiotów z Grupy.

Ta sama osoba, która pełni funkcję A. dla Polskiego Biznesu, posiada szerokie pełnomocnictwo uprawniające do działania w imieniu Kupującego. Pełnomocnictwo obejmuje w szczególności uprawnienia do:

•(...).

Opis planowanej transakcji

Z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych Grupa planuje przeniesienie Polskiego Biznesu ze Sprzedającego na Kupującego. W szczególności, w sytuacji, gdy Grupa posiada w Polsce odrębny podmiot prawny (który obecnie rozwija swoją działalność, inną niż Polski Biznes), przeniesienie do niej w całości Polskiego Biznesu może przyczynić się zarówno do poprawy efektywności kosztowej (np. poprzez usprawnienie funkcji zarządczej), jak i wzmóc dalszą ekspansję Polskiego Biznesu poprzez możliwość pozyskania nowych klientów i wzrostu przychodów.

Mając na uwadze powyższe, Grupa podjęła decyzję o nabyciu Polskiego Biznesu przez Kupującego od Sprzedającego i kontynuowaniu działalności gospodarczej Polskiego Biznesu. Natomiast Sprzedający wycofa się z obecności i działalności na rynku polskim. Grupa dąży do tego, aby proces ten przebiegł w możliwie sprawny i płynny sposób, bez zakłócenia działalności prowadzonej przez Polski Biznes.

Mając na uwadze powyższe, zdecydowano, że Sprzedający i Kupujący zawrą umowę sprzedaży Polskiego Biznesu, na mocy której Polski Biznes zostanie przeniesiony na Kupującego za wynagrodzeniem odpowiadającym wynagrodzeniu rynkowemu, to znaczy, takiemu jak ustaliłyby miedzy sobą podmioty niepowiązane (dalej: „Transakcja”).

Planuje się, że w ramach Transakcji zostaną przeniesione na Kupującego następujące elementy Polskiego Biznesu:

I.Zakład pracy (w tym zobowiązania pracownicze) – w ramach Transakcji dojdzie do przeniesienia zakładu pracy związanego z Polskim Biznesem w trybie art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Zakład pracy składający się na przedmiot Transakcji ma składać się z personelu zatrudnionego przez Sprzedającego w Polskim Biznesie, a przebywającego na stałe w Polsce, tj. osób zatrudnionych (4 umowy o pracę i 2 umowy zlecenia) wraz z wewnętrznymi regulacjami przyjętymi w Polskim Biznesie prowadzonym przez Sprzedającego,

II.Środki trwałe przypisane do Polskiego Biznesu, tj. wyposażenie biurowe,

III.Materiały marketingowe,

IV.Prawa i obowiązki wynikające z aktywnych umów sprzedaży zawartych z klientami Polskiego Biznesu, o ile będzie to możliwe z perspektywy prawnej i gospodarczej (analiza tych umów dokonywana przez Sprzedającego i Kupującego wskazuje, że ich przeniesienie na Kupującego powinno być możliwe. Jeżeli jednak nie będzie to możliwe, planowane jest zawarcie przez Kupującego analogicznych umów, a dotychczasowe umowy ze Sprzedającym zostaną rozwiązane),

V.Należności handlowe wynikające z umów sprzedaży, które będą istniały w momencie zawarcia Transakcji,

VI.Zobowiązania związane z działalnością Polskiego Biznesu istniejące w momencie Transakcji (o ile takie będą istniały),

VII.Pozostałe zapasy (produkty Grupy) przypisane do Polskiego Biznesu, o ile będą istniały w momencie Transakcji (przy czym planuje się, że przed Transakcją zapasy zostaną wyprzedane lub co najmniej znacząco zmniejszone). Z przyczyn ekonomicznych Sprzedający i Kupujący mogą zdecydować, że pozostałe zapasy (produkty) zostaną wyłączone z zakresu Transakcji i zostaną zniszczone lub zachowane przez Sprzedającego. Należy podkreślić, że pozostałe zapasy nie są kluczowe dla funkcjonowania Polskiego Biznesu po Transakcji, gdyż Kupujący planuje wypracowanie zupełnie nowego modelu realizacji dostaw towarów do klientów. Planuje się, że po Transakcji zostanie wdrożony nowy model sprzedaży, który zakłada magazynowanie towarów (produktów) w Polsce w magazynie wynajmowanym przez Kupującego. Opis nowego modelu znajduje się w dalszej części wniosku,

VIII.Prawa i obowiązki wynikające z obowiązujących umów leasingu, których przeniesienie jest prawnie możliwe i korzystne z punktu widzenia Grupy, tj. umów na:

•biuro wykorzystywane w codziennej pracy operacyjnej,

•niewielki magazyn na materiały marketingowe,

IX.Rachunek bankowy przypisany do Polskiego Biznesu (o ile będzie to możliwe prawnie i komercyjnie), a także środki pieniężne zgromadzone na tym rachunku bankowym na moment Transakcji,

X.Prawa do korzystania z profili w mediach społecznościowych oraz umów z blogerami (o ile takie będą obowiązywały na moment Transakcji),

XI.Inne umowy na usługi wsparcia administracyjnego, których przeniesienie jest możliwe i korzystne (np. telefony komórkowe z numerami telefonów, dostawa usług internetowych),

XII.Ubezpieczenia z Grupy – o ile to możliwe.

Elementy składowe wymienione w punktach I-XII powyżej zwane są dalej: „Przedmiot Transakcji”.

Wnioskodawcy wskazują że nie mogą wykluczyć, iż ostateczny zakres Transakcji będzie nieznacznie różnił się od opisanego powyżej Przedmiotu Transakcji. Należy zauważyć, że Polski Biznes prowadzi działalność gospodarczą w sposób ciągły i będzie ją prowadził również w okresie od złożenia niniejszego wniosku do momentu zawarcia Transakcji. Wnioskodawcy nie mogą wykluczyć, że w tym okresie mogą wystąpić zdarzenia, które spowodują, że Przedmiot Transakcji nie będzie tożsamy z wskazanym w opisie (np. mogą wystąpić pewne trudności w przeniesieniu niektórych składników, w szczególności tych niematerialnych, takich jak prawa i obowiązki wynikające z niektórych umów z dostawcami usług). Powyższe ewentualne zmiany w zakresie Przedmiotu Transakcji nie będą jednak miały wpływu na stopień wyodrębnienia Polskiego Biznesu jako samodzielnej jednostki biznesowej.

W ocenie Wnioskodawców zmiany w zakresie Przedmiotu Transakcji nie powinny być istotne, gdyż Sprzedający w całości wycofa się z działalności na polskim rynku po Transakcji.

Ponadto strony zidentyfikowały elementy, które formalnie nie będą wchodziły w zakres Przedmiotu Transakcji, ze względu na istniejące ograniczenia prawne i/lub gospodarcze. Są to umowy zawarte przez Sprzedającego, które zostaną rozwiązane, a umowy o podobnym charakterze (z tymi samymi lub innymi dostawcami) zostaną zawarte przez Kupującego, w szczególności:

•Umowa najmu na biuro do celów urzędowych – Kupujący zawarł już umowę najmu pod tym samym adresem i mieści się tam obecnie adres siedziby Kupującego. Z kolei Sprzedający, po sprzedaży Polskiego Biznesu i wycofaniu się z działalności w Polsce, nie będzie już potrzebował tego biura,

•Umowy o współpracy z agencjami marketingowymi.

Poniżej Wnioskodawcy prezentują dodatkowe informacje, które w ich ocenie nie są bezpośrednio związane z samą Transakcją (z Przedmiotem Transakcji), ale które w ich ocenie są istotne dla niniejszego wniosku.

Po pierwsze, należy zauważyć, że Kupujący rozpoczął już swoją działalność gospodarczą, która obecnie znajduje się w fazie rozwoju. Mimo, że obecnie rozwijana działalność (Centrum Usług Biznesowych) stanowi odrębną od Polskiego Biznesu działalność, po Transakcji aktywa trwałe i niematerialne, a także inne elementy działalności (w tym personel) mogą być wykorzystywane w ramach obydwu działalności prowadzonych przez Kupującego.

W szczególności, prawdopodobnie jeszcze przed Transakcją część lub wszyscy pracownicy obecnie przypisani do Polskiego Biznesu zostaną zatrudnieni przez Kupującego w niepełnym wymiarze czasu pracy (na podstawie umów o pracę lub innej umowy, np. umów zlecenia), w celu wykonywania określonych czynności na rzecz Kupującego. W przypadku zawarcia takich umów, planuje się, że po Transakcji (gdy nastąpi przejście zakładu pracy w trybie Kodeksu pracy) zakresy obu umów zostaną połączone, tak aby każdy pracownik po Transakcji zatrudniony był u Kupującego na pełen etat.

Po drugie, poza rozwojem Centrum Usług Biznesowych, Kupujący przed Transakcją może również rozpocząć własne działania sprzedażowe i marketingowe prowadzone na rynku polskim (które zostaną dalej rozwijane po Transakcji po przejęciu Polskiego Biznesu). Z uwagi na klauzule wyłączności zawarte w umowach zawieranych pomiędzy Sprzedającymi a wspomnianymi największymi 4 klientami, Kupujący przed Transakcją może nawiązać współpracę jedynie z nowymi klientami oraz tymi, którzy nie posiadali ze Sprzedającym aktywnych umów. Powyższe działania sprzedażowe i marketingowe będą wykonywane przez personel Kupującego – nowe osoby i/lub pracowników Sprzedającego, którzy w tym czasie będą zatrudnieni przez Kupującego w niepełnym wymiarze godzin. Wszelkie dostawy towarów (produktów Grupy) do klientów dokonane przez Kupującego przed Transakcją, będą organizowane z wykorzystaniem zewnętrznego magazynu zlokalizowanego w Polsce, a produkty te zostaną zakupione od podmiotu z Grupy (innego niż Sprzedający).

Należy również zauważyć, że po Transakcji zmieni się model realizacji dostaw towarów przez Polski Biznes do wszystkich polskich klientów. W szczególności Kupujący zorganizuje swoje magazyny i zapasy magazynowe w Polsce, a produkty będą nabywane od podmiotu z Grupy, innego niż Sprzedający. Wnioskodawcy pragną zwrócić uwagę, że choć taka zmiana może pozornie wydawać się istotna z perspektywy funkcjonowania Polskiego Biznesu, to w rzeczywistości nie jest ona znacząca, ponieważ obecnie działalność Polskiego Biznesu opiera się na działaniach sprzedażowych i marketingowych. Dostawy fizyczne realizowane są przez Sprzedającego bezpośrednio z Czech.

Inną personalno-formalną zmianą w funkcjonowaniu Polskiego Biznesu po Transakcji będzie zmiana wykonywania niektórych funkcji, która przebiegnie w następujący sposób:

•Funkcja Dyrektora Generalnego (Dyrektora Zarządzającego) zostanie przekazana z Dyrektora Zarządzającego Sprzedającego Dyrektorowi Zarządzającemu Kupującego (będącego formalnie członkiem zarządu Kupującego),

•Realizacja funkcji (...) będzie kontynuowana przez Sprzedającego, ale formalnie na podstawie umowy o świadczenie usług,

•Funkcje(...) zostaną zlecone zewnętrznym dostawcom usług.

Choć nie zostało to wymienione w Przedmiocie Transakcji, działalność Polskiego Biznesu na przestrzeni ostatnich kilku lat spowodowała zbudowanie świadomości rynkowej marki Grupy na polskim rynku. Dodatkową wartość tworzą również kontakty biznesowe polskiego personelu zatrudnionego przez Polski Biznes. W związku z powyższym, w momencie Transakcji, po stronie Kupującego wystąpi tzw. dodatnia wartość firmy związana z nabyciem Polskiego Biznesu.

Reasumując, w tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, że intencją Sprzedającego i Kupującego jest takie ukształtowanie Przedmiotu Transakcji, aby Kupujący – po przeniesieniu własności Przedmiotu Transakcji – mógł kontynuować działalność prowadzoną przez Polski Biznes w dotychczasowym kształcie, a Sprzedający nie zachował aktywów, które są związane z działalnością Polskiego Biznesu.

Po Transakcji Sprzedający będzie kontynuował w niezmienionej formie swoją pozostałą działalność, którą obecnie prowadzi w Czechach i na Słowacji.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo ponadto, że:

1)Składniki materialne (środki trwałe, materiały marketingowe, pozostałe zapasy) wchodzące w skład Przedmiotu Transakcji były, co do zasady, przeznaczone do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od wartości dodanej.

Polski Biznes, którego składniki wchodzą w skład Przedmiotu Transakcji, stanowi dla Wnioskodawcy stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 11 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2011.77.1 z dnia 2011.03.23 ze zm.).

Co istotne, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, nie jest odrębnym od podatnika podmiotem.

Celem gospodarczym Polskiego Biznesu od początku była i jest organizacja sprzedaży produktów Grupy do polskich klientów. Natomiast, model dystrybucji produktów na rynek polski zakłada, że dostawy są dokonywane do odbiorców (zarejestrowanych podatników VAT) bezpośrednio z magazynu zlokalizowanego w Czechach.

W konsekwencji, Polski Biznes nie dokonuje samodzielnie czynności opodatkowanych, a jego działalność wspiera sprzedaż produktów Grupy należących do Wnioskodawcy.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, w przypadku fizycznych dostaw towarów z Czech do Polski, gdzie odbiorcą jest podatnik, mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów stanowiącą czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że składniki materialne będące Przedmiotem Transakcji, pośrednio służą przede wszystkim doprowadzeniu do sprzedaży produktów polskim odbiorcom, a zatem przeznaczone są do wykonywania czynności opodatkowanych.

2)Składniki materialne (środki trwałe, materiały marketingowe, pozostałe zapasy) wchodzące w skład Przedmiotu Transakcji nie były wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

3)Wnioskodawca rozumie, że pytanie Dyrektora KIS zmierzało do ustalenia, czy w związku z nabyciem składników materialnych (środki trwałe, materiały marketingowe, pozostałe zapasy) wchodzących w skład Przedmiotu Transakcji Sprzedającemu/Wnioskodawcy, przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego lub zwrotu podatku.

Zasada neutralności realizowana jest w polskim systemie poprzez przepisy, które przewidują prawo do odliczenia zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT (odliczenie na zasadach ogólnych czyli poprzez pomniejszanie podatku należnego lub wykazywanie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres) oraz art. 89 ustawy o VAT, to znaczy poprzez zwrot podatku na wniosek jeżeli na terenie Polski brak jest deklarowania podatku należnego.

Jak zostało wskazane powyżej, Polski Biznes stanowi dla Wnioskodawcy stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Wnioskodawca rozwija Polski Biznes od kilku lat, wobec czego składniki materialne należące do Polskiego Biznesu, które będą Przedmiotem Transakcji, mogły zostać „nabyte” przez Polski Biznes dwojako:

1.Wnioskodawca nabył je w Czechach do swojego majątku (mając prawo do odliczenia podatku naliczonego w Czechach, zgodnie z przepisami obowiązującymi w Czechach), a następnie przeniósł do Polski w formie przemieszczenia towarów stanowiącego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, o którym mowa w art. 11 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, które podlegało opodatkowaniu VAT w Polsce; lub

2.Wnioskodawca nabył składniki materialne bezpośrednio w Polsce poprzez Polski Biznes stanowiący stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W takim wypadku, transakcje podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce i faktury od polskich dostawców wystawiane były z VAT.

Ogólna zasada określająca prawo do odliczenia podatku naliczonego, została uregulowana w art. 86 ustawy o VAT.

Przeprowadzona na zlecenie Wnioskodawcy u zewnętrznego doradcy analiza wykazała, że z uwagi na charakter działalności wykonywanej przez Polski Biznes, Wnioskodawca nie jest uprawniony do stosowania zasad dotyczących odliczania podatku naliczonego wynikających z art. 86 i 87 ustawy o VAT.

Natomiast, powyższa analiza wykazała, że status Wnioskodawcy (Polskiego Biznesu) stanowi szczególny przypadek uregulowany w art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że w takim przypadku podatnikowi przysługuje zwrot podatku na zasadach określonych w art. 89 ustawy o VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca wskazuje, że w związku z nabyciem składników materialnych (środki trwałe, materiały marketingowe, pozostałe zapasy) wchodzących w skład Przedmiotu Transakcji Sprzedającemu [Wnioskodawcy], przysługiwało prawo do zwrotu podatku naliczonego, poprzez który realizowana jest zasada neutralności.

4)Kupujący będzie wykorzystywał składniki materialne i niematerialne stanowiące Przedmiot Transakcji do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

5)Zamiarem Grupy, do której należy zarówno Sprzedający, jak i Kupujący jest takie uformowanie Przedmiotu Transakcji, aby objął on wszystkie składniki materialne i niematerialne, które były dotychczas wykorzystywane przez Polski Biznes. Intencja Wnioskodawcy i Kupującego jest taka, aby, co do zasady, Kupujący nie musiał (i) angażować innych składników majątkowych które nie są Przedmiotem Transakcji, (ii) ponosić dodatkowych nakładów ani (iii) podejmować dodatkowych działań w celu kontynuowania działalności prowadzonej przez Przedmiot Transakcji.

Jednocześnie, Wnioskodawca pragnie wskazać, że celem wystąpienia z wnioskiem wspólnym o interpretację indywidualną było, m. in. potwierdzenie czy Przedmiot Transakcji stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Zgodnie z ustawową definicją, ZCP stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Aby Przedmiot Transakcji stanowił ZCP kluczowe jest potwierdzenie, czy po transakcji jest on zdolny do samodzielnego kontynuowania dotychczasowej działalności, a więc bez angażowania dodatkowych składników majątkowych, ponoszenia nakładów, jak również podejmowania dodatkowych działań przez nabywcę.

W złożonym Wniosku, Spółka wskazała okoliczności planowanej Transakcji, w tym szeroko opisując wyodrębnienie w strukturze Wnioskodawcy Polskiego Biznesu na płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej, które w ocenie Wnioskodawcy świadczą o zdolności do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej polegającej przede wszystkim na organizowaniu sprzedaży i działalności marketingowej.

W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie kluczowe składniki materialne i niematerialne służące realizacji celów gospodarczych Polskiego Biznesu (opisane jako Przedmiot Transakcji), w ramach Transakcji zostaną przeniesione na Kupującego.

Co należy zauważyć, Kupujący jest podmiotem, który już prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski, to znaczy, że po Transakcji, działalność Kupującego będzie szersza niż dotychczasowa działalność prowadzona przez Polski Biznes. Kupujący posiada własne zasoby, które po Transakcji mogą być wykorzystywane również do kontynuowania działalności Polskiego Biznesu.

Po Transakcji, zmianie ulegnie także model realizacji dostaw produktów Grupy do klientów, co zostało szczegółowo przedstawione we Wniosku. Niemniej, w ocenie Wnioskodawcy, należy ten fakt ocenić raczej jako rozwinięcie działalności Polskiego Biznesu, niż konieczność angażowania dodatkowych składników/ponoszenia nakładów/podejmowanie dodatkowych działań do kontunuowania działalności Polskiego Biznesu w dotychczasowej formie.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze cele gospodarcze realizowane dotychczas przez Polski Biznes, Kupujący nie będzie musiał angażować innych, istotnych, składników majątkowe które nie są Przedmiotem Transakcji, ponosić dodatkowych nakładów ani podejmować dodatkowych działań w celu kontynuowania działalności prowadzonej przez Przedmiot Transakcji. Natomiast, jak zostało wskazane w treści Wniosku, i dalej rozszerzone w odpowiedzi na Wezwanie, po Transakcji nastąpią pewne zmiany w funkcjonowaniu Polskiego Biznesu (rozszerzające jego działalność).

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług

1.Czy opisany Przedmiot Transakcji stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a zatem – w konsekwencji – czy Transakcja zbycia Przedmiotu Transakcji przez Sprzedającego będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r., poz. 361 z późn. zm.) (dalej: „ustawa o VAT”)? (oznaczone we wniosku nr 1)

2.W przypadku jeśli Transakcja podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług wynikającego z faktury lub faktur sprzedaży dokumentujących Transakcję wystawionych przez Sprzedającego na Kupującego? (oznaczone we wniosku nr 3)

Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług

Zdaniem Wnioskodawców:

Zdaniem Wnioskodawców, opisany Przedmiot Transakcji stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a zatem – w konsekwencji – Transakcja zbycia Przedmiotu Transakcji przez Sprzedającego będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W ocenie Wnioskodawców, w przypadku, jeśli Transakcja podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług wynikającego z faktury lub faktur sprzedaży dokumentujących Transakcję wystawionych przez Sprzedającego na Kupującego.

Uzasadnienie Stanowiska Wnioskodawcy

W zakresie pytania oznaczonego nr 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT definiuje pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie czynności te, chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów, czy też odpłatne świadczenie usług, nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 55(1) Kodeksu Cywilnego, przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przepis art. 55(1) Kodeksu Cywilnego definiując przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym, wskazuje, że stanowi ono zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, podając przy tym przykładowe elementy wchodzące w jego skład - stanowiące w większości prawa o różnej postaci i treści. Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo lub jego część w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewną całość (zespół). Występowanie elementu organizacji pozwala odróżnić przedsiębiorstwo od majątku, gdyż ten ostatni nie jest przedmiotem organizacji i stanowi jedynie zbiór elementów wchodzących w skład zorganizowanej całości, jaką jest przedsiębiorstwo.

Przede wszystkim dla uznania, iż przedmiotem określonej czynności jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych. Nie może być to przypadkowy zbiór składników, posłużenie się przez ustawodawcę słowem „zespół” wskazuje, iż ma być to zbiór składników funkcjonalnie ze sobą powiązanych.

Ustawodawca wymaga też, aby był to zespół wyodrębniony organizacyjnie, przy czym nie musi to być odrębny oddział. Wydzielenie organizacyjne będzie zrealizowane również wówczas, gdy zespół składników majątkowych i niemajątkowych będzie służył realizowaniu pewnej wyodrębnionej funkcji (rodzaj działalności).

Zgodnie z wykładnią prezentowaną przez sądy administracyjne, dany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, może zostać uznany za ZCP, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

•jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

•jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych,

•mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące powyższe zadania.

Organy podatkowe wielokrotnie podkreślały, że ZCP nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których można prowadzić odrębną działalność, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników. Podstawowym wymogiem jest zatem to, aby ZCP stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Ponieważ ustawodawca nie precyzuje w jaki sposób spełnienie powyższych przesłanek powinno być weryfikowane, konieczne jest odniesienie do każdej z tych przesłanek osobno.

Poniżej Wnioskodawcy wyjaśniają, dlaczego w ich ocenie Przedmiot Transakcji spełnia przesłanki wyodrębnienia na opisanych trzech płaszczyznach i w konsekwencji, stanowi ZCP.

Wyodrębnienie organizacyjne

Zdaniem Wnioskodawców, aby móc mówić o wyodrębnieniu organizacyjnym z przedsiębiorstwa danych składników majątku, niezbędne jest, aby składniki te pozostawały we wzajemnych relacjach pozwalających uznawać je za zespół składników, który może samodzielnie realizować określone zadania.

Bezsprzecznie zatem niewystarczającym powodem do uznania danych składników majątku za wyodrębnione organizacyjnie z przedsiębiorstwa jest tworzenie przez nie zbioru przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest ich przynależność pod względem własności do jednego podmiotu gospodarczego.

Jak Wnioskodawcy wskazali w opisie zdarzenia przyszłego, Polski Biznes jest organizacyjnie wyodrębniony w ramach przedsiębiorstwa Sprzedającego. Polski Biznes posiada bowiem dedykowanych mu 4 pracowników różnego szczebla oraz dwie osoby, z którymi zostały zawarte na stałe umowy zlecenia, którzy odpowiedzialni są za funkcjonowanie Polskiego Biznesu na poziomie organizacyjnym w zakresie codziennej działalności polegającej na realizowaniu zadań sprzedażowych i marketingu na polskim rynku. Pracownicy zatrudnieni przez Polski Biznes, na miejscu (tj. na terytorium Polski), na co dzień wykonują swoją pracę, a zakres ich kompetencji jest wystarczający do funkcjonowania gospodarczego Polskiego Biznesu. Sprawy o charakterze strategicznym dla Polskiego Biznesu są zatwierdzane przez Dyrektora Zarządzającego Sprzedającego, którego część etatu jest alokowana do działalności prowadzonej przez Polski Biznes. Struktura osobowa funkcjonująca w Polskim Biznesie trwa faktycznie od kilku lat.

Wszyscy pracownicy przypisani do Polskiego Biznesu, którzy na stałe pracują w Polsce realizują swoje zadania zasadniczo wyłącznie dla potrzeb działalności gospodarczej Polskiego Biznesu, to znaczy co do zasady nie biorą udziału w innej działalności prowadzonej przez Sprzedającego. Osoby, które częściowo pracują dla Polskiego Biznesu, a wspierają jego działalność zdalnie, głównie z siedziby Sprzedającego z Czech, realizują funkcje o charakterze korporacyjnym i wsparcia dla działalność Polskiego Biznesu, ale ich funkcje nie są związane z tzw. podstawową działalnością, którą jest sprzedaż i marketing na rynku polskim produktów Grupy.

Lokalizacyjnie Polski Biznes jest fizycznie wyraźnie wyodrębniony od pozostałych lokalizacji, w których prowadzona jest inna działalność Sprzedającego – działalności te są prowadzone w różnych krajach.

Ponadto, wszelkie przypisane do Polskiego Biznesu aktywa materialne są wykorzystywane wyłącznie w działalności Polskiego Biznesu.

Do Polskiego Biznesu zostały przypisane składniki materialne i niematerialny, które są wykorzystywane u Sprzedającego wyłącznie (lub prawie wyłącznie) przez Polski Biznes, a będą stanowić elementy Przedmiotu Transakcji, tj. w szczególności:

I.Zakład pracy (w tym zobowiązania pracownicze) – w ramach Transakcji dojdzie do przeniesienia zakładu pracy związanego z Polskim Biznesem w trybie art. 23 ust. 1 Kodeksu pracy. Zakład pracy składający się na przedmiot Transakcji ma składać się z personelu zatrudnionego przez Sprzedającego w Polskim Biznesie, a przebywającego na stałe w Polsce, tj. osób zatrudnionych (4 umowy o pracę i 2 umowy zlecenia) wraz z wewnętrznymi regulacjami przyjętymi w Polskim Biznesie prowadzonym przez Sprzedającego,

II.Środki trwałe przypisane do Polskiego Biznesu, tj. wyposażenie biurowe,

III.Materiały marketingowe,

V.Należności handlowe wynikające z umów sprzedaży, które będą istniały w momencie zawarcia Transakcji,

VI.Zobowiązania związane z działalnością Polskiego Biznesu istniejące w momencie Transakcji (o ile takie będą istniały),

VIII.Prawa i obowiązki wynikające z obowiązujących umów leasingu, których przeniesienie jest prawnie możliwe i korzystne z punktu widzenia Grupy, tj. umów na:

•biuro wykorzystywane w codziennej pracy operacyjnej,

•niewielki magazyn na materiały marketingowe,

IX.Rachunek bankowy przypisany do Polskiego Biznesu (o ile będzie to możliwe prawnie i komercyjnie), a także środki pieniężne zgromadzone na tym rachunku bankowym na moment Transakcji,

X.Prawa do korzystania z profili w mediach społecznościowych oraz umów z blogerami (o ile takie będą obowiązywały na moment Transakcji),

XI.Inne umowy na usługi wsparcia administracyjnego, których przeniesienie jest możliwe i korzystne (np. telefony komórkowe z numerami telefonów, dostawa usługi internetowej),

XII.Ubezpieczenia z Grupy – o ile to możliwe.

Jak zostało wskazane we wcześniejszej części wniosku, pozostała od Polskiego Biznesu działalność Sprzedającego jest prowadzona w odrębnych lokalizacjach z wykorzystaniem osobnych aktywów i personelu Sprzedającego.

W ocenie Wnioskodawców, powyższe niewątpliwie świadczy o faktycznym wyodrębnieniu organizacyjnym Polskiego Biznesu od pozostałej działalności Sprzedającego. Nie zmienia tego fakt, że Polski Biznes nie został formalnie wyodrębniony w strukturze organizacyjnej Sprzedającego.

Powyższe znajduje również potwierdzenie w wyrokach sądów administracyjnych i interpretacjach organów podatkowych, które wskazują, że najistotniejszym elementem determinującym spełnienie przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego jest istnienie w obrębie przedsiębiorstwa zespołu składników, faktycznie połączonych w jedną grupę ze względu na rolę, jaką odrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, przy czym nie jest konieczne ich formalne wyodrębnienie (np. w formie oddziału).

Tak np. wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 grudnia 2019 r., sygn. I FSK 1212/17 wskazując: „(...) Naczelny Sąd Administracyjny nie podziela poglądu Skarżącej, że do uznania masy majątkowej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa konieczne jest jej funkcjonowanie u zbywcy w postaci oddziału, działu lub wydziału. Wyodrębnienie organizacyjne, co oczywiste, może przejawiać się w nadaniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa formy jednostki organizacyjnej wyodrębnionej w strukturze organizacyjnej przedsiębiorcy, przykładowo właśnie oddziału, zakładu lub działu zajmującego się prowadzeniem określonego rodzaju działalności. Jednakże nie musi ono być w ten sposób sformalizowane, mogąc przybierać inną formę, która sprawia, że dany zespół składników składa się na całość przeznaczoną do prowadzenia określonej działalności (spełniania określonej roli). Wyodrębnienie organizacyjne danej części przedsiębiorstwa może mieć charakter faktyczny i okoliczność ta nie uniemożliwia uznania tak wyodrębnionej części przedsiębiorstwa za „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” na gruncie podatku od towarów i usług. Wyodrębnienie organizacyjne danego zespołu składników majątkowych może więc wynikać z okoliczności, że w przedsiębiorstwie zbywcy tenże zespół składników majątkowych, z istoty swej przeznaczony do prowadzenia określonej działalności (w rozpoznanej sprawie była to produkcja betonu i prefabrykatów betonowych), został odpłatnie udostępniony innemu podmiotowi (wynajem) w celu prowadzenia tej właśnie działalności. (...)”.

Także wydawane interpretacje prawa podatkowego potwierdzają, że faktyczne wydzielenie organizacyjne jest wystarczające do kwalifikacji działalności jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przykładowo:

•Indywidualna interpretacja podatkowa Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 lutego 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.840.2021.4.KOM;

•Indywidualna interpretacja podatkowa Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 czerwca 2020 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.186.2020.4.IZ;

•Indywidualna interpretacja podatkowa Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 października 2019 r. sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.484.2019.2.MH;

•Indywidualna interpretacja podatkowa Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 czerwca 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.304.2019.1.MD.

Podsumowując powyższe, w ocenie Wnioskodawców, faktyczne wyodrębnienie Polskiego Biznesu w działalności Sprzedającego skutkuje spełnieniem przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego Polskiego Biznesu w strukturze Sprzedającego.

Wyodrębnienie finansowe

Zgodnie z poglądem prezentowanym w doktrynie, wymóg wyodrębnienia finansowego jest spełniony wówczas, gdy istnieje możliwość przypisania przychodów, jakie generuje analizowana część przedsiębiorstwa oraz odpowiadających im wydatków, czyli ustalenia, jaka jest rentowność tej części (gałęzi) działalności podatnika. Natomiast wyodrębnienie finansowe nie musi być realizowane poprzez całkowitą samodzielność finansową zespołu składników majątkowych.

Jak wspomniano w opisie zdarzenia przyszłego, Sprzedający od samego początku tworzył odrębne plany finansowe i prognozy, uwzględniające zapotrzebowanie gotówkowe, dla Polskiego Biznesu. Istnieje również odrębne zestawienie obrotów i sald dla Polskiego Biznesu. Sprzedający nie sporządzał odrębnego bilansu dla Polskiego Biznesu, z uwagi na brak takiej konieczności. Na podstawie istniejących zapisów zestawień obrotów i sald możliwe jest jednak sporządzenie takiego bilansu.

Istniejąca ewidencja księgowa pozwala na identyfikację głównych kategorii danych finansowych, takich jak, w szczególności:

-aktywa trwałe przypisane do Polskiego Biznesu oraz ich wartości,

-zapasy (materiały marketingowe),

-zapasy zlokalizowane w magazynie w Czechach przypisane do Polskiego Biznesu (produkty na sprzedaż),

-identyfikacja przychodów generowanych ze sprzedaży produktów,

-identyfikowanie kosztów (alokowanych w oparciu o koszty rzeczywiste i klucze alokacji), które odnoszą się do Polskiego Biznesu, takie jak:

-wynagrodzenia i inne świadczenia pracownicze,

-nabywane usługi niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej przez Polski Biznes,

-amortyzacja środków trwałych,

-identyfikacja obciążeń publicznoprawnych wynikających z działalności Polskiego Biznesu (w szczególności podatki, ubezpieczenia społeczne pracowników),

-identyfikacja zobowiązań wynikających z prowadzonej działalności gospodarczej przez Polski Biznes,

-identyfikacja należności handlowych związanych ze sprzedażą prowadzoną przez Polski Biznes,

-gotówka na rachunku bankowym przypisanym do Polskiego Biznesu,

-należności przeterminowane.

Powyższe wskazuje, że Polski Biznes posiada niezbędne aktywa i niematerialne składniki niezbędne do generowania przychodów, które zapewniają finansowanie działalności Polskiego Biznesu.

W opisie zdarzenia przyszłego zostało wskazane, że ze względu na ograniczenia prawne lub komercyjne może nie być możliwe przeniesienie na Kupującego rachunku bankowego wykorzystywanego przez Sprzedającego, a w konsekwencji zgromadzonych na nim środków pieniężnych. Wnioskodawcy wskazują jednak, że fakt ten nie powinien wpływać na ocenę Przedmiotu Transakcji pod kątem uznania go za ZCP. Środki pieniężne, choć oczywiście konieczne są do prowadzenia działalności gospodarczej nie mogą być uznane za kluczowy składnik dla oceny przedmiotu transakcji jako ZCP. W szczególności są one łatwo zastępowalne środkami pieniężnymi nabywcy.

W tym miejscu Wnioskodawcy pragną wskazać, że analogiczne stanowisko prezentują zarówno sądy administracyjne, jak i organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podatkowych, np.:

•Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 3 sierpnia 2017 r., sygn. II FSK 3183/16 wskazał, że: „(…) Organ pochopnie przyjął, że wyłączenie z zakresu przedmiotowego przedstawionej przez spółkę czynności prawnej środków pieniężnych na rachunkach bankowych prowadzonych dla nabywanych przedsiębiorstw oraz wskazywanych we wniosku »należności pieniężnych należnych do dnia zawarcia umowy sprzedaży« oznacza, iż »nabywany zespół składników nie może zostać wykorzystany do dalszego samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej«, czyli nie może zostać uznany za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 4a pkt 3 u.p.d.o.p. (…)”, dalej Sąd podziela pogląd prezentowany przez inne sądy, wskazując, m.in.: „(…) wyłączenie z majątku przedsiębiorstwa nieruchomości nie unicestwia jego istoty (wyrok NSA z dnia 30 sierpnia 2011 r., II FSK 502/10) (…)”, a także: „(…) wyodrębnienie finansowe w rozumieniu orzecznictwa WSA polega na tym, że nie oznacza ono samodzielności finansowej, lecz sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (wyrok NSA z dnia 27 marca 2013 r. II FSK 1896/11) (…)”;

•Indywidualna interpretacja podatkowa Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 maja 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.133.2020.5.EW: „(…) Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (…)”.

Konsekwentnie, Wnioskodawcy uważają, że również przesłanka wyodrębnienia finansowego Polskiego Biznesu jest spełniona.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Zespół składników powinien być przeznaczony do realizowania określonego rodzaju działalności gospodarczej i w praktyce orzeczniczej uznaje się, iż jest to właściwie najistotniejszy wymóg przytoczonej definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Z jednej bowiem strony podatnik ma do pewnego stopnia dowolność w ustalaniu, jakie konkretnie składniki materialne i niematerialne wejdą w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, z drugiej jednak strony zespół składników, który mógłby być uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi być na tyle spójny, aby mógł działać jako samodzielne przedsiębiorstwo realizujące takie zadania.

Polski Biznes ma jasno wyodrębnione funkcje ekonomiczne, które koncentrują się wokół działalności sprzedażowej i marketingowej na polskim rynku związanej z produktami Grupy.

Biznes ma wystarczającą dla samodzielnego funkcjonowania kadrę pracowniczą obejmującą pracowników różnego szczebla.

Składniki majątkowe i niemajątkowe przypisane do Polskiego Biznesu są wystarczające do samodzielnego prowadzenia działalności. Trzeba przy tym mieć na względzie specyfikę formalno‑prawną Polskiego Biznesu, który funkcjonuje z prawnej perspektywy w ramach Sprzedającego. To znaczy, że żadne umowy na świadczenie usług nie są zawierane między Polskim Biznesem a „resztą” Sprzedającego, gdyż formalnie jest to ta sama osoba prawna. Powyższe powoduje, że niektóre funkcje wsparcia, które w typowych sytuacjach (w przypadku odrębnych od siebie osobach prawnych) są często zlecane (outsource) zewnętrznym podmiotom, w przypadku Polskiego Biznesu są realizowane przez pracowników Sprzedającego w ramach „wewnętrznego outsourcingu”. Osoby te nie są jednak kluczowe dla prowadzenia podstawowej działalności Polskiego Biznesu. Powyższe dotyczy takich funkcji jak: (...).

Z kolei dzielenie obowiązków przez Dyrektora Zarządzającego na wszystkie działalności Sprzedającego (w tym Polskiego Biznesu), jest konieczne i wynika z jego umocowania, jako ciała statutowego Sprzedającego, który odpowiada za Sprzedającego w całości, jako za spółkę.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawców, Polski Biznes, z wykorzystaniem obecnie posiadanych składników materialnych i niematerialnych, stanowi niezależne przedsiębiorstwo, odseparowane od pozostałej działalności Sprzedającego, które mogłoby stanowić osobny podmiot prawny prowadzący działalność sprzedażową i marketingową na polskim rynku związaną z produktami Grupy.

Konsekwentnie, zarówno przed Transakcją jak i po niej, Przedmiot Transakcji będzie spełniał przesłankę wyodrębnienia funkcjonalnego.

W tym miejscu, Wnioskodawcy wyjaśniają, że ewentualne wyłączenie z Przedmiotu Transakcji wybranych elementów związanych z Polskim Biznesem, które zostały wskazane w opisie zdarzenia przyszłego (które mogą nastąpić w związku z ograniczeniami prawnymi i/lub komercyjnymi lub wynikać z uzasadnionych ekonomicznie decyzji) nie pozbawia Polskiego Biznesu jego podstawowych realizowanych funkcji. Wyłączenie niektórych elementów wykorzystywanych przez jednostkę gospodarczą z zakresu transakcji dostawy, nie oznacza, że nie może taka transakcja stanowić dostawy ZCP. Istotne jest natomiast, aby wyłączeniu nie podlegały kluczowe elementy, niezbędne do prowadzenia działalności ZCP także po transakcji.

Jak wskazują sądy administracyjne i organy skarbowe, każda transakcja zbycia zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa musi być analizowana indywidualnie. Natomiast minimalny zakres składników majątkowych i niemajątkowych, który składa się na przedmiot transakcji, aby stanowiła ona zbycie ZCP, wyznacza się w oparciu o funkcje i cele gospodarcze, jakie realizuje dana jednostka. W cytowanym wyżej orzeczeniu (z dnia 3 sierpnia 2017 r., sygn. II FSK 3183/16), Naczelny Sąd Administracyjny wskazywał, m. in: „(…) czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo nie musi obejmować wszystkich elementów przedsiębiorstwa, tj. całego majątku. Strony, dokonując czynności prawnej, mogą wyłączyć tak pewne składniki, jak i pewien rodzaj składników np. wszelkie towary czy wszelkie wierzytelności. Jednakże zawsze powstaje wówczas problem istnienia tzw. »składników koniecznych« (minimalnej treści umowy), które muszą być objęte treścią czynności prawnej by w ogóle można było mówić o tym, że czynność taka miała za przedmiot przedsiębiorstwo, a nie poszczególne jego elementy. Ocena ta musi być dokonana in concreto. (…)”, a także: „(…) Zauważyć należy, że zgodnie z art. 55(2) k.c. nie tylko strony w drodze umowy mogą wyłączyć niektóre składniki, o których mowa w art. 55(1) k.c. z czynności prawnej mającej za przedmiot przedsiębiorstwo, ale czyni to też ustawodawca. Do wyłączeń normatywnych zaliczyć należy np. prawo o charakterze niezbywalnym. (…)”.

Należy wskazać, Przedmiot Transakcji, w ocenie Wnioskodawców, będzie stanowił znacznie szerszy zestaw składników niż minimum („składników koniecznych”) niezbędne do kontynuowania podstawowej działalności Polskiego Biznesu.

Kryteria wyodrębnienia funkcjonalnego trafnie przedstawił w ocenie Wnioskodawców skład orzekający Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach w wyroku z dnia 13 kwietnia 2017 r., sygn. I SA/Gl 6/17, w którym wskazał, że: „(…) wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa (…)”.

W tym miejscu, Wnioskodawcy ponownie podkreślają, że Przedmiot Transakcji powinien zostać uznany za spełniający przesłankę wyodrębnienia funkcjonalnego, w świetle kryteriów prezentowanych przez sądy administracyjne, stanowiąc niezależne przedsiębiorstwo, odseparowane od pozostałej działalności Sprzedającego, które mogłoby stanowić osobny podmiot prawny prowadzący działalność sprzedażową i marketingową na polskim rynku związaną z produktami Grupy.

Zamiar kontynuowania działalności Polskiego Biznesu u Kupującego

W doktrynie zwraca się uwagę, że przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, czy też (ii) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.

W tym miejscu, istotne dla sprawy są orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), na które powołują się krajowe organy skarbowe i sądy administracyjne.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines, TSUE zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń – innych niż te, o których mowa w Dyrektywie – podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz – w zależności od konkretnego przypadku – składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Trybunał zauważył, że koncepcja następcy prawnego podmiotu przenoszącego przedsiębiorstwo lub jego część implikuje konieczność dalszego prowadzenia działalności przez nabywcę i wyklucza sytuację przeniesienia przedsiębiorstwa lub jego części jedynie w celu natychmiastowej likwidacji przejętej działalności.

Również w wyroku C-444/10 Finanzamt Lüdenscheid przeciwko Christel Schriever TSUE wskazał, że stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Także w tym wyroku podkreślono, że kluczowe w przypadku kwalifikacji dostawy jako dostawy przedsiębiorstwa czy jego zorganizowanej części jest to, że nabywca miał zamiar prowadzić przekazane przedsiębiorstwo lub jego część, a nie natychmiast zlikwidować działalność. Zdaniem Trybunału nie sposób jednak apriorycznie wskazać składników niezbędnych do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, gdyż każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie z punktu widzenia charakteru konkretnej działalności.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zespół elementów materialnych i niematerialnych będących Przedmiotem Transakcji, będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, ponieważ będzie odznaczać się odrębnością organizacyjną, funkcjonalną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym (co zostało opisane powyżej).

Możliwość kontynuowania działalności zarobkowej przez Polski Biznes, w tym generowania przychodów, będzie umożliwiało w szczególności: przeniesienie na Kupującego umów z największymi klientami, oraz personel, który posiada kontakty biznesowe z polskimi kontrahentami. Nie bez znaczenia dla możliwości kontynuacji działalności Polskiego Biznesu pozostaje fakt, że jest on podmiotem funkcjonującym w tej samej Grupie kapitałowej co Sprzedający, co zapewnia mu stałą dostępność towarów oferowanych przez Grupę, które następnie będą dystrybuowane na polski rynek.

Podsumowując, w przypadku Transakcji będącej przedmiotem niniejszego wniosku spełnione będą wszystkie opisane wyżej warunki uznania Transakcji za zbycie ZCP.

Mając powyższe na względzie, zdaniem Wnioskodawców, opisany Przedmiot Transakcji stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a więc – w konsekwencji – Transakcja zbycia przez Sprzedającego Przedmiotu Transakcji będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami, grunt i budynki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy art. 6 wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cytowanym przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 poz. 1061, ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta jest w art. 2 pkt 27e ustawy, pod którym to pojęciem rozumie się:

Organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

•istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

•zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

•składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

•zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

•zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

•faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”) w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z dnia 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316). Zgodnie natomiast z orzecznictwem TSUE (wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, pkt 26) ocena, jakie dobra – ruchome lub nieruchome – są niezbędne do utworzenia przedsiębiorstwa lub ZCP, musi być dokonywana „(…) z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej”.

W rozpatrywanej sprawie zasługuje na uwagę orzeczenie NSA z 24 listopada 2016 r., sygn. I FSK 1316/15, w którym Sąd stwierdził, że „Same w sobie nieruchomości (zabudowane nieruchomości) nie tworzą całości zdolnej do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Nie stanowią zatem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nawet jeżeli były wykorzystywane przez sprzedawcę również do działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu tych nieruchomości lub ich części, albo znajdujących się na nich obiektów budowlanych i ich części. (...) Natomiast sprzedaż wyodrębnionych z takiego zakładu pojedynczych lub nawet wszystkich nieruchomości, nie mogłaby być uznana za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Bez całej struktury składającej się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości – wciąż byłaby to jedynie sprzedaż nieruchomości, jako składników majątkowych”. Podobna teza została zawarta w wyroku z 26 stycznia 2018 r., sygn. I FSK 1127/17.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych planowane jest przeniesienie Polskiego Biznesu ze Sprzedającego na Kupującego. Podjęto decyzję o nabyciu Polskiego Biznesu przez Kupującego od Sprzedającego i kontynuowaniu działalności gospodarczej Polskiego Biznesu. Natomiast Sprzedający wycofa się z obecności i działalności na rynku polskim. Mając na uwadze powyższe, zdecydowano, że Sprzedający i Kupujący zawrą umowę sprzedaży Polskiego Biznesu, na mocy której Polski Biznes zostanie przeniesiony na Kupującego za wynagrodzeniem odpowiadającym wynagrodzeniu rynkowemu. Planuje się, że w ramach Transakcji zostaną przeniesione na Kupującego następujące elementy Polskiego Biznesu:

- Zakład pracy (w tym zobowiązania pracownicze) – w ramach Transakcji dojdzie do przeniesienia zakładu pracy związanego z Polskim Biznesem w trybie art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy,

- Środki trwałe przypisane do Polskiego Biznesu,

- Materiały marketingowe,

- Prawa i obowiązki wynikające z aktywnych umów sprzedaży zawartych z klientami Polskiego Biznesu,

- Należności handlowe wynikające z umów sprzedaży,

- Zobowiązania związane z działalnością Polskiego Biznesu istniejące w momencie Transakcji,

- Pozostałe zapasy (produkty Grupy),

- Prawa i obowiązki wynikające z obowiązujących umów leasingu,

- Rachunek bankowy przypisany do Polskiego Biznesu a także środki pieniężne zgromadzone na tym rachunku bankowym na moment Transakcji,

- Prawa do korzystania z profili w mediach społecznościowych oraz umów z blogerami,

- Inne umowy na usługi wsparcia administracyjnego, których przeniesienie jest możliwe i korzystne,

- Ubezpieczenia z Grupy.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie ich przekazania (na ile stanowią w przedsiębiorstwie w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Polski Biznes, będzie cechował się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym i mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane mu zadania.

Za wyodrębnieniem organizacyjnym zespołu składników materialnych i niematerialnych składających się na Polski Biznes przemawia fakt, że - jak Państwo podali - mimo, że nie został utworzony jako formalnie odrębna jednostka w ramach struktury prawno-korporacyjnej Sprzedającego (w szczególności nie jest zarejestrowany jako polski oddział zagranicznego przedsiębiorcy), to od początku istnienia posiada swoje stałe miejsce w nieformalnej strukturze organizacyjnej Sprzedającego. W Polskim Biznesie zostały wdrożone m.in. wewnętrzne regulacje pracownicze, m.in. regulamin pracy zdalnej, regulamin korzystania z samochodów, dofinansowanie do okularów. Polski Biznes wykorzystuje pomieszczenia (lokale) zlokalizowane w Polsce z których korzysta na podstawie umów najmu zawartych z podmiotami niepowiązanymi. Polski Biznes posiada dedykowaną mu grupę 4 pracowników, którzy są odpowiedzialni za funkcjonowanie Polskiego Biznesu i którzy są odpowiedzialni za faktyczną realizację podstawowej działalności. Struktura zatrudnienia w Polskim Biznesie funkcjonuje w strukturze organizacyjnej Sprzedającego od kilku lat. Wszystkie aktywa materialne przypisane do Polskiego Biznesu są wykorzystywane wyłącznie w działalności Polskiego Biznesu, ponieważ znajdują się w pomieszczeniach w Polsce wykorzystywanych wyłącznie przez Polski Biznes. O wyodrębnieniu organizacyjnym świadczy również – szczegółowo opisany we wniosku – zakres upoważnień, obowiązków i zadań przypisanych do poszczególnych stanowisk pracy osób zatrudnionych na umowy o pracę w Polskim Biznesie.

Jak wskazali Państwo we wniosku – w ramach Transakcji dojdzie do przeniesienia zakładu pracy związanego z Polskim Biznesem w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy.

Zatem pomimo braku formalnego wyodrębnienia Polskiego Biznesu jako działu lub oddziału (bądź innej jednostki), jest on wyodrębniony w sposób faktyczny w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego.

Opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Polski Biznes na dzień aportu będzie również wyodrębniony finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, o czym świadczy fakt, że są utworzone odrębne plany finansowe i prognozy, uwzględniające zapotrzebowanie gotówkowe, dla Polskiego Biznesu. Istnieje również odrębne zestawienie obrotów i sald dla Polskiego Biznesu. Na podstawie istniejących zapisów zestawień obrotów i sald możliwe jest jednak sporządzenie bilansu dla Polskiego Biznesu. W księgach rachunkowych Sprzedającego został utworzony rejestr środków trwałych dedykowanych Polskiemu Biznesowi, w którym znajduje się głównie wyposażenie biurowe, np. biurka, krzesła, dekoracje.

Jednocześnie wskazali Państwo, że istniejąca ewidencja księgowa pozwala na identyfikację głównych kategorii danych finansowych, takich jak m.in.:

-aktywa trwałe przypisane do Polskiego Biznesu oraz ich wartości,

-zapasy

-identyfikacja przychodów generowanych ze sprzedaży produktów,

-identyfikowanie kosztów które odnoszą się do Polskiego Biznesu,

-gotówka na rachunku bankowym przypisanym do Polskiego Biznesu.

Oprócz wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, opisany zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Polski Biznes będzie również wyodrębniony funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego.

Zgodnie z opisem sprawy Polski Biznes, wykorzystujący obecnie posiadane aktywa, może być traktowany jako samodzielne przedsiębiorstwo o odrębnych funkcjach gospodarczych, wyodrębnione z pozostałej działalności Sprzedającego, które mogłoby stanowić odrębny podmiot prawny prowadzący działalność w zakresie sprzedaży i marketingu. Majątek przypisany do Polskiego Biznesu jest wystarczający do samodzielnego prowadzenia działalności. Polski Biznes jest zespołem organizacyjnym (który składa się z majątku trwałego, posiada dedykowany personel), który mógłby samodzielnie prowadzić działania sprzedażowe i marketingowe w ramach odrębnego podmiotu prawnego. Model biznesowy przyjęty w Polsce przez Sprzedającego zakłada, że Polski Biznes, kierowany przez polski zespół, organizuje działalność sprzedażową i marketingową

Przedstawione w opisie sprawy okoliczności oraz dokonana w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE ich całościowa analiza, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych składających się na Dział – Polski Biznes, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W konsekwencji uznania opisanego zespołu składników materialnych i niematerialnych składających się na Polski Biznes za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, planowana transakcja sprzedaży ww. zespołu składników Kupującemu, który będzie kontynuowała dotychczasową działalność realizowaną z wykorzystywaniem tego zespołu składników, będzie stanowić czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko przedstawione we wniosku w zakresie pytania oznaczonego nr 1 jest prawidłowe.

Ze względu na warunkowy charakter pytania oznaczonego we wniosku nr 3, na które oczekiwali Państwo odpowiedzi w przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1, tj. w sytuacji gdy Transakcja podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie udzielam odpowiedzi na te pytania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111) Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

X. (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie