Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT1-2.4012.974.2024.2.SM

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanych działek nr 1/1 i 2/1. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 lutego 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka nabyła prawo własności gruntów od osoby fizycznej w… na podstawie umowy przeniesienia własności objętej aktem notarialnym. Nabycie dotyczyło działki nr 1 (Nr księgi wieczystej…) i 2 (Nr księgi wieczystej…). Podatek naliczony nie wystąpił.

Na wniosek Spółki w lutym … nastąpił podział działek: z działki o numerze 1 wydzielono dwie działki o numerach 1/1 i 1/2, a z działki nr 2 wydzielono działki o numerach: 2/1 i 2/2. Wydzielenie nastąpiło na podstawie decyzji wydanej przez wójta gminy, na której położone są działki.

Dnia … Spółka sprzedała działki o numerach 1/1 i 2/1 osobie fizycznej, transakcja została udokumentowana aktem notarialnym, w którym kwota sprzedaży obejmowała należny podatek VAT. Spółka wystawiając fakturę zastosowała 23% podatku należnego VAT z tytułu sprzedaży działek obliczając kwotę netto i podatek VAT metodą „w stu”.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku wskazano:

Ad 1. Spółka „…” zarejestrowana jest jako czynny podatnik VAT.

Ad 2. Podstawowym rodzajem działalności Spółki jest (…).

Ad 3. Osoba fizyczna była właścicielem działek o numerach 1 i 2 i w roku … wniosła do Spółki „…” aport w postaci m.in. dwóch działek o numerach 1 i 2, a w zamian otrzymała udziały w tej Spółce.

Ad 4. Na pytanie Organu, o treści:

W jaki sposób wykorzystywali Państwo działki, będące przedmiotem sprzedaży w prowadzonej działalności gospodarczej?

Spółka odpowiedziała: „Działki, będące przedmiotem sprzedaży, były zaewidencjonowane w ewidencji środków trwałych w Spółce, wartość ich wykazywana była w bilansie Firmy, jednakże przez wszystkie lata posiadania powyższych działek, nie były one wykorzystywane do działalności rolniczej, oraz nie była prowadzona na nich żadna działalność gospodarcza pozarolnicza. Spółka nie otrzymywała dofinansowania ze środków unijnych na powyższe działki”.

Ad 5. Na pytanie Organu, o treści:

Czy działka nr 1 oraz działka nr 2, oraz wydzielone z nich działki nr 1/1 i 2/1, będące przedmiotem sprzedaży od dnia nabycia do dnia sprzedaży były/są wykorzystywane przez Państwa wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której były/są wykorzystywane poszczególne działki, wykonywali Państwo – należy podać podstawę prawną zwolnienia.

Spółka podała, że: „Spółka „…” przez cały okres posiadania działek nie otrzymywała żadnych przychodów ani z działalności pozarolniczej, jak i rolniczej. Gdyby Spółka uzyskiwałaby przychody z tytułu posiadania działek mogłaby skorzystać z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, mówiącego o zwolnieniu podmiotowym z podatku VAT, przy spełnieniu określonych warunków”.

Ad 6. Działka nr 1/1 na dzień sprzedaży nie była terenem zabudowanym. Działka nr 2/1 na dzień sprzedaży nie była terenem zabudowanym.

Ad 7a). Działka nr 1/1 na dzień sprzedaży była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w gminie Dłutów. Działka ta położona jest na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Według planu zagospodarowania przestrzennego na działce tej jest możliwość zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i zagrodowej. Ponadto, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego jest możliwość uzupełnienia inwestycji o obiekty gospodarcze, garażowe oraz usług rzemiosła.

Działka nr 2/1 na dzień sprzedaży była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w gminie Dłutów. Działka ta położona jest na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Według planu zagospodarowania przestrzennego na działce tej jest możliwość zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i zagrodowej. Ponadto, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego jest możliwość uzupełnienia inwestycji o obiekty gospodarcze, garażowe oraz usług rzemiosła.

Ad 7b). Działki nr 1/1 oraz 2/1 będące przedmiotem sprzedaży nie leżą na terenach o różnym przeznaczeniu.

Ad 7c). Na dzień sprzedaży działek nr 1/1 oraz 2/1 nie były wydane decyzje o warunkach zabudowy.

Ad 8. Na dzień sprzedaży działki nr 1/1 oraz 2/1 nie były zabudowane budynkami oraz nie znajdowały się na nich żadne budowle lub ich części.

Ad 9. Na pytanie Organu, o treści:

Jeżeli ww. naniesienia stanowią budynki, budowle lub ich części w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane i będą przedmiotem sprzedaży, proszę wskazać (…).

Spółka odpowiedziała: „Nie dotyczy”.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 25 lutego 2025 r.)

Czy słusznie Spółka postąpiła opodatkowując podatkiem VAT sprzedaż działek nr 1/1 i 2/1, czy jednak dokonując sprzedaży powyższych działek Spółka powinna zastosować zwolnienie z podatku VAT sprzedaży tych działek?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 25 lutego 2025 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka dokonując sprzedaży działek wykonała czynność, o której mowa w art. 2 ust. 22 ustawy o VAT.

Zgodnie z definicją zawartą w powyższym artykule, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedawany grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a dokonana sprzedaż gruntów traktowana jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, która została dokonana przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Wprawdzie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, czyli zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, tereny, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego są przeznaczone pod zabudowę. W przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego terenem budowlanym jest teren, na który została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Tereny, na których położone są sprzedawane działki o numerach 1/1 i 2/1 posiadają plan zagospodarowania przestrzennego, na którym są wyszczególnione warunki urbanistyczno-architektoniczne.

Zdaniem Spółki, sprzedawane grunty posiadają definicję terenu budowlanego (pomimo, że są niezabudowane) i dlatego Spółka słusznie postąpiła opodatkowując sprzedaż gruntów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik VAT. W… sprzedali Państwo działki o numerach 1/1 i 2/1 osobie fizycznej. Przedmiotowe działki powstały z podziału działek o nr 1 i 2. Prawo własności gruntów nabyli Państwo od osoby fizycznej w… na podstawie umowy przeniesienia własności objętej aktem notarialnym. Podatek naliczony nie wystąpił. Ww. działki zostały wniesione aportem do Państwa Spółki przez osobę fizyczną, w zamian za udziały w Państwa Spółce. Działki, będące przedmiotem sprzedaży, były zaewidencjonowane w ewidencji środków trwałych w Państwa Spółce, wartość ich wykazywana była w bilansie Państwa Firmy, jednakże przez wszystkie lata posiadania powyższych działek, nie były one wykorzystywane do działalności rolniczej, oraz nie była prowadzona na nich żadna działalność gospodarcza pozarolnicza. Działki nr 1/1 i nr 2/1 na dzień sprzedaży nie były terenami zabudowanymi.

Uwzględniając okoliczność, że działki nr 1 oraz 2, po podziale których powstały działki nr 1/1 i 2/1, będące przedmiotem sprzedaży zostały nabyte oraz były wykorzystywane przez Państwa Spółkę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu 15 ust. 2 ustawy, uznać należy, iż stanowią składnik majątku Spółki.

Tym samym, w opisanej sytuacji sprzedaż działek nr 1/1 oraz 2/1 była dostawą dokonywaną w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, przez podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji powyższego, sprzedaż przez Państwa ww. działek stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – w świetle art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się:

Grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

Według art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

  • towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
  • przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że niezabudowane działki nr 1/1 i nr 2/1 na dzień sprzedaży były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działki te położone są na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Według planu zagospodarowania przestrzennego na tych działkach jest możliwość zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i zagrodowej.

W świetle powyższych okoliczności należy wskazać, że działki nr 1/1 i 2/1, będące przedmiotem sprzedaży, spełniają definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Zatem należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wskazali Państwo w opisie sprawy prawo własności gruntów nabyli Państwo od osoby fizycznej w… na podstawie umowy przeniesienia własności objętej aktem notarialnym. Podatek naliczony nie wystąpił. Zatem, nie wystąpił podatek VAT naliczony, który mógłby podlegać odliczeniu. Nie można więc uznać, że przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu ww. działek, lub że takie prawo nie przysługiwało, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. Ponadto z opisu sprawy nie wynika, że ww. działki były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy stwierdzić należy, że dostawa niezabudowanych działek nr 1/1 i 2/1 nie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, iż nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

W związku z powyższym dostawa niezabudowanych działek nr 1/1 i 2/1 jest opodatkowana podatkiem VAT według stawki podatku od towarów i usług właściwej dla towaru będącego przedmiotem sprzedaży.

Tym samym Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.