Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 16 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zwolnienia od podatku usług kierowania pojazdem uprzywilejowanym.

Uzupełnił go Pan pismem z 19 lutego 2025 r. (wpływ 24 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza jest zarejestrowana od 1 marca 2024 r. w Centralnej Ewidencji i Informacji działalności gospodarczej pod kodami: PKD 86.90.B, PKD 86.90.E, PKD 52.21.Z, PKD 49.41.Z, PKD 45.20.Z, PKD 45.19.Z i PKD 45.11.Z.

Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca zajmuje się tylko świadczeniem usług dla A. związanych z ratownictwem, tj. ratowanie, zachowanie, przywracanie lub poprawa zdrowia zgodnie z kompetencjami Ratownika Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy. Umowa z A. została zawarta 1 marca 2024. Przedmiotem umowy jest udzielanie świadczeń zdrowotnych ratownika KPP (Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy) i/lub wykonywanie usług kierowania pojazdem uprzywilejowanym w określonych terminach. Usługi zgodnie z umową są świadczone: podczas transportów sanitarnych, podczas zabezpieczenia medycznego imprez i podczas pełnienia dyżurów. W umowie ustalono, że potwierdzenie liczby godzin realizacji usług będzie dokonywane poprzez prowadzenie elektronicznego rejestru czasu realizacji usług, odrębnie dla każdego miesiąca kalendarzowego. Sprzęt oraz pojazd potrzebny do świadczenia powyższych usług zapewnia A. Wnioskodawca posiada zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika nr (…) z Centrum Ratownictwa (…) oraz zaświadczenie nr (…) o zdaniu egzaminu potwierdzającego posiadanie tytułu ratownika z A.

Z uwagi na powyższe w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych ratownika KPP (Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy), Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT - potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 20 listopada 2024 roku (UNP: 2440600, znak pisma: 0113-KDIPT1-1.4012.725.2024.2.MSU).

Z kolei w zakresie usług kierowania pojazdem uprzywilejowanym, Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku VAT. W związku z planowanym rozwojem w zakresie handlu używanymi samochodami osobowymi od 1 sierpnia 2024 r., Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W zakresie kierowania pojazdem uprzywilejowanym obowiązuje art. 106 ustawy Prawa o Ruchu Drogowym. Mówi on, że kierować pojazdem uprzywilejowanym może osoba, która:

1.Ukończyła 21 lat,

2.Posiada prawo jazdy odpowiedniej kategorii,

3.Uzyskała orzeczenie:

a)lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem uprzywilejowanym,

b)psychologiczne o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem uprzywilejowanym

4.Ukończyła kurs dla kierujących pojazdami uprzywilejowanymi,

5.Posiada zezwolenie na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym w zakresie określonej kategorii prawa jazdy.

Usługi świadczone w ramach umowy z podmiotem leczniczym, obejmujące czynności ratownika w ramach KPP oraz kierowcy ratownika, dotyczą opieki medycznej, profilaktyki, ratowania, przywracania i poprawy zdrowia. Realizowane są na rzecz szpitali, podmiotów leczniczych (NZOZ/ZOZ), placówek specjalistycznych. Obejmują m.in.:

• Transport pacjentów z domu do szpitala (na podstawie zlecenia transportu sanitarnego wystawionego przez Lekarza POZ),
• Transport międzyszpitalny w celu zapewnienia ciągłości leczenia,
• Transport pacjentów do szpitali o wyższej referencyjności oraz powrót do domu jako zakończenie procesu leczniczego.

Transporty wykonywane są ambulansami typu P (podstawowy, z ratownikiem medycznym), S (specjalistyczny, z lekarzem) oraz T (transport sanitarny) zgodnie z art. 36 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

W prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca wykonuje między innymi usługi w zakresie transportu sanitarnego - PKD 86.90. B - działalność pogotowia ratunkowego. Podklasa ta (PKWiU - 86.90.19.0) obejmuje działalność polegającą na przewozie osób chorych i niepełnosprawnych, krwi, organów, materiałów do badań, sprzętu medycznego w celu realizacji usług medycznych, świadczona specjalistycznie przystosowanymi do tego celu samochodami.

Prowadzona w tym zakresie działalność gospodarcza jest działalnością polegającą na świadczeniu usług, o których mowa w art. 5 pkt 33a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, tj. transport sanitarny - przewóz osób albo materiałów biologicznych i materiałów wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych, wymagających specjalnych warunków transportu. Ponadto wskazane usługi transportu, świadczone są środkiem transportu o których mowa w art. 161ba ww. ustawy - konkretnie specjalistycznymi środkami transportu lądowego, które spełniają cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane.

Biorąc powyższe pod uwagę świadczone przez Wnioskodawcę usługi na rzecz A. polegające na przewozie osób chorych w celu realizacji usług medycznych, świadczone specjalistycznie przystosowanymi do tego celu samochodami (karetki) są usługami związanymi ze świadczeniem zdrowotnym, służą chorym.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Realizując powierzone zadania wynikające z umowy zawartej na świadczenie usług pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem leczniczym, obecnie firmą A. Wnioskodawca ma na myśli realizację transportów sanitarnych, medycznych oraz specjalistycznych, w tym:

• Usługi transportu sanitarnego, przewozu pacjentów na zlecenie lekarza POZ/NZOZ (przykładowo: przyjęcie do szpitala, transport na badania z domu do placówki medycznej i z powrotem, konsultacje specjalistyczne, obsługa pacjentów dializowanych),
• Usługi transportu sanitarnego obsługującego szpital, obejmujące transport medyczny, (np. transport pacjentów w zakresie zachowania ciągłości leczenia, odwóz pacjentów do domu po zabiegach, transport na konsultacje, przeniesienie pacjentów do innych placówek, w tym o wyższej referencyjności, transport pacjentów między oddziałami w celu wykonania zabiegu lub operacji),
• Usługi transportu medycznego oraz specjalistycznego, (np. przeniesienie pacjenta w związku z pogorszeniem stanu na OIOM, Blok Operacyjny, Centrum Urazowe, Oddział Udarowy, Kardiologiczny, Psychiatryczny oraz inne oddziały specjalistyczne). W skład zespołu wchodzi Wnioskodawca jako kierowca-ratownik, ratownik medyczny oraz - jeśli wymaga tego sytuacja - lekarz.

Zespół realizujący transport odpowiada wspólnie i w porozumieniu za pojazd, realizację usługi, obsługę pacjenta oraz powierzonego sprzętu przez podmiot (w tym sprzętu medycznego, wyposażenia, leków, urządzeń takich jak defibrylator, ssak, pompa infuzyjna czy respirator). Pana rola w realizacji transportu obejmuje także przygotowanie pojazdu i sprzętu, uzupełnienie brakujących materiałów, sprawdzenie gotowości oraz współpracę z zespołem przy czynnościach związanych z pacjentem, przygotowanie pacjenta do transportu, transportowanie na specjalistycznym łóżku po terenie szpitala do i z karetki, podawanie tlenu oraz wykonywanie wszelkich poleceń lekarza, ratownika medycznego lub pielęgniarki w celu zapewnienia opieki nad pacjentem.

Podmiot leczniczy A., zgodnie z zawartą umową, powierza wszelki niezbędny sprzęt, tj. pojazd specjalistyczny typu ambulans, sprzęt medyczny, materiały trwałe oraz nietrwałe, (np. leki, prześcieradła, rękawiczki jednorazowe). Celem jest wykonanie usługi zgodnie z przyjętymi standardami, procedurami oraz obowiązującymi przepisami (w tym przekazanie przez personel zdający dyżur kluczyków do pojazdu, karty drogowej, karty flotowej do tankowania oraz teczki z dokumentacją pojazdu).

Wnioskodawca nie jest właścicielem pojazdów, którym świadczy usługi ratownicze. Kompletny pojazd wraz z wyposażeniem zapewnia podmiot A.

Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę są realizowane na polecenie dyspozytora, który określa zakres danej usługi, zgodnie z przyjętym zleceniem. Jak Wnioskodawca wskazał w punkcie pierwszym, wykonuje zróżnicowane usługi podczas jednego dyżuru, realizując zlecenia wydane przez lekarza - jedyną osobę uprawnioną do wydania dokumentu na przewóz pacjenta.

Procedura w podmiocie A. przewiduje, że wszystkie zlecenia są przyjmowane przez dyspozytora w Krajowym Centrum Operacyjnym A., który przekazuje przyjęte zlecenia do podległych zespołów dyżurujących. Po otrzymaniu zlecenia w systemie teleinformatycznym, zespół realizuje transport zgodnie z zaleceniami oraz wypełnia niezbędną dokumentację.

Wnioskodawca posiada tzw. wkładkę, czyli uprawnienia do kierowania pojazdami uprzywilejowanymi. Wszystkie pojazdy A., na których pracuje, są pojazdami uprzywilejowanymi.

Wszystkie usługi wykonywane na rzecz podmiotu leczniczego A. są usługami medycznymi, mającymi na celu zachowanie ciągłości leczenia, poprawę zdrowia, profilaktykę oraz niejednokrotnie ratowanie i podtrzymywanie życia.

Uwzględniając powyższe, Wnioskodawca wykonuje usługi na rzecz podmiotu leczniczego, który posiada zawarte umowy na realizację usług, które wykonuje. Wnioskodawca ramach pełnionego dyżuru realizuje polecenia dyspozytora dotyczące określonych zadań, co oznacza, że wykonuje różnorodne usługi wymienione powyżej. Wnioskodawca posiada obowiązkowe ubezpieczenie OC działalności gospodarczej na ww. usługi, a także ponosi - wspólnie z zespołem - odpowiedzialność za pojazd, sprzęt oraz pacjenta. Wnioskodawca nie ma zobowiązania na wyłączność świadczenia usług transportu medycznego, co oznacza, że może współpracować również z innymi podmiotami leczniczymi.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi transportu medycznego są integralnym elementem procesu leczenia pacjentów i są realizowane wyłącznie na podstawie decyzji lekarza. W związku z tym spełniają warunki do zastosowania zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy o VAT.

Pytanie

Czy ww. usługi kierowania pojazdem uprzywilejowanym są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi transportu sanitarnego. Działalność Wnioskodawcy w zakresie wykonywania usług kierowania pojazdem uprzywilejowanym jako usług transportu sanitarnego - korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na zasadach określonych w art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy o VAT.

Ponieważ ustawodawca na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie zdefiniował pojęcia transportu sanitarnego - zasadne jest odwołanie się do definicji tego pojęcia sformułowanej w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz pomocniczo do regulacji zawartych w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej i wypracowanej przez doktrynę prawa unijnego linii orzeczniczej w kwestii zwolnień od podatku od towarów i usług.

W świetle art. 132 ust. 1 lit. p Dyrektywy, zwolnione jest świadczenie usług transportu dla chorych lub rannych osób pojazdami specjalnie do tego celu przeznaczonymi, przez odpowiednio upoważnione podmioty.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi transportu dla chorych lub rannych na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa, jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

Art. 5 pkt 33a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - transport sanitarny oznacza przewóz osób albo materiałów biologicznych i materiałów wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych, wymagających specjalnych warunków transportu.

Natomiast w myśl art. 161 ba ust. 1 ww. ustawy - transport sanitarny wykonywany jest specjalistycznymi środkami transportu lądowego, wodnego i lotniczego.

Środki transportu sanitarnego, o których mowa w ust. 1, muszą spełniać cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane (art. 161 ba ust. 2 cyt. ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, kierowanie pojazdem uprzywilejowanym jako usługi transportu sanitarnego w celu realizacji usług medycznych, świadczone przy użyciu specjalistycznego do tego celu samochodu, o których mowa w art. 161 ba ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zwolnione są od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Definicja świadczenia usług ma zatem charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że zajmuje się Pan świadczeniem usług dla A. związanych z ratownictwem. Przedmiotem zawartej 1 marca 2024 r. umowy jest udzielanie świadczeń zdrowotnych ratownika KPP (Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy) i/lub wykonywanie usług kierowania pojazdem uprzywilejowanym w określonych terminach. Usługi zgodnie z umową są świadczone: podczas transportów sanitarnych, podczas zabezpieczenia medycznego imprez i podczas pełnienia dyżurów. Sprzęt oraz pojazd potrzebny do świadczenia powyższych usług zapewnia A. W zakresie kierowania pojazdem uprzywilejowanym obowiązuje art. 106 ustawy Prawa o Ruchu Drogowym. Usługi świadczone w ramach umowy z podmiotem leczniczym, obejmujące czynności ratownika w ramach KPP oraz kierowcy ratownika, dotyczą opieki medycznej, profilaktyki, ratowania, przywracania i poprawy zdrowia. Realizowane są na rzecz szpitali, podmiotów leczniczych (NZOZ/ZOZ), placówek specjalistycznych. Obejmują m.in.:

• Transport pacjentów z domu do szpitala (na podstawie zlecenia transportu sanitarnego wystawionego przez Lekarza POZ),
• Transport międzyszpitalny w celu zapewnienia ciągłości leczenia,
• Transport pacjentów do szpitali o wyższej referencyjności oraz powrót do domu jako zakończenie procesu leczniczego.

W prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca wykonuje między innymi usługi w zakresie transportu sanitarnego - PKD 86.90. B - działalność pogotowia ratunkowego. Podklasa ta (PKWiU - 86.90.19.0) obejmuje działalność polegającą na przewozie osób chorych i niepełnosprawnych, krwi, organów, materiałów do badań, sprzętu medycznego w celu realizacji usług medycznych, świadczona specjalistycznie przystosowanymi do tego celu samochodami. Jest to działalność polegającą na świadczeniu usług, o których mowa w art. 5 pkt 33a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, tj. transport sanitarny - przewóz osób albo materiałów biologicznych i materiałów wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych, wymagających specjalnych warunków transportu. Ponadto wskazane usługi transportu, świadczone są środkiem transportu o których mowa w art. 161 ba ww. ustawy.

Pana wątpliwości dotyczą możliwości zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy, świadczonych przez Pana usług kierowania pojazdem uprzywilejowanym.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że usługi świadczone przez Pana na rzecz Zleceniodawcy będą stanowiły określone w art. 8 ust. 1 ustawy odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może korzystać ze zwolnienia od tego podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy:

Ponieważ ustawodawca na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie zdefiniował pojęcia transportu sanitarnego – zasadne jest odwołanie się do legalnej definicji tego pojęcia sformułowanej w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 146 ze zm.).

Uregulowania dotyczące transportu sanitarnego znajdują się także w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.).

W świetle art. 132 ust. 1 lit. p ww. Dyrektywy państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

Z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że zwolnienia od podatku stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08 w sprawie Eulitz, pkt 25). Ponadto, jak również wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w swym orzecznictwie, pojęcia używane do opisania zwolnień powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że stosownie do art. 5 pkt 33a ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.  

W myśl art. 161ba ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych:

Przepis art. 161ba ust. 2 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych stanowi, że:

Zgodnie z art. 161c ust. 1 i 2 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych:

Powołane przepisy obligują zatem NFZ i podmioty lecznicze do zawierania umów o wykonywanie usług transportu sanitarnego, usługi te są bowiem elementem świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych – na zasadach określonych w dziale VI ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Jednakże warunkiem wskazanym w art. 161c ust. 1 i 2 tej ustawy jest, aby podmioty, z którymi zawierane są te umowy, dysponowały środkami transportu, o których mowa powyżej.

A zatem, dla zastosowania zwolnienia od podatku w przypadku świadczenia usług transportu sanitarnego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy, podstawowe znaczenie ma jednoznaczne stwierdzenie, że są to faktycznie usługi transportu sanitarnego, tj. transportu chorych lub rannych osób specjalistycznymi środkami transportu, przez odpowiednio upoważnione podmioty. Jedynie do tych czynności bowiem odnosi się zwolnienie, o którym mowa w ww. przepisie.

Jak wynika z opisu sprawy, podmiot leczniczy A., zgodnie z zawartą umową, powierza wszelki niezbędny sprzęt m.in. pojazd specjalistyczny typu ambulans. Nie jest Pan właścicielem pojazdów, którymi świadczy usługi transportu. Kompletny pojazd wraz z wyposażeniem zapewnia podmiot A.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że nie posiada Pan prawa do dysponowania pojazdem jak właściciel, lecz jako użytkownik. Zatem to nie Pan dysponuje środkiem transportu sanitarnego spełniającym cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane, lecz Pana Zleceniodawca. Nie spełnia więc Pan wymagań, o których mowa w powołanych powyżej przepisach.

W konsekwencji, analiza wskazanych okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że nie świadczy Pan usług transportu sanitarnego, lecz jedynie usługę kierowcy do obsługi transportu sanitarnego na rzecz A. Tym samym, świadczone przez Pana usługi nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy. Zwolnieniu temu podlega bowiem usługa transportu sanitarnego, a nie usługa kierowania pojazdem uprzywilejowanym, pomimo że w ramach powierzonych zadań obsługuje Pan specjalistyczne pojazdy medyczne wraz z wyposażeniem, należące do Pana Zleceniodawcy – A.  

Podsumowując, świadczone przez Pana usługi kierowania pojazdem uprzywilejowanym, nie są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.