Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT usług najmu lokali użytkowych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od ponad 30 lat Pani mąż (A. A.) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą firma handlowa (…) początkowo w zakresie handlowo-usługowym, obecnie od 2010 r. jedynie w zakresie wynajmu pozostałych po zakończonej działalności dwóch lokali użytkowych. Lokale te nabyła Pani wraz z mężem do majątku wspólnego małżonków - kolejno w 1994 r. (pow. (…)) oraz w 2005 r. (pow. (…)). Nie posiadają Państwo rozdzielności majątkowej. Zakup lokalu nastąpił od osób fizycznych notarialnie i był zrealizowany z własnych zasobów finansowych. W związku z prowadzoną przez męża działalnością wyraziła Pani zgodę na ich wykorzystywanie w prowadzonej przez męża działalności gospodarczej, gdzie wpisane zostały do ewidencji środków trwałych. Zakup nastąpił kolejno 30 i 19 lat temu, w związku z tym lokale te zostały w pełni zamortyzowane.

Obecnie ze względu na zaawansowany wiek (77 lat) oraz ciężką chorobę serca Pani mąż nie jest w stanie prowadzić jakiejkolwiek działalności gospodarczej. W związku z tym zamierza ją całkowicie zakończyć, a lokale przekazać z powrotem do użytku osobistego wspólnego majątku małżeńskiego.

Lokale te stanowią istotny dla Państwa choć niewielki przychód i są ważnym dodatkiem do emerytury, stąd zamierza Pani jako osoba fizyczna po przekazaniu ich przez męża do majątku wspólnego, nadal wynajmować lokale najemcom na podstawie nowo sporządzonych umów najmu.

Złożą Państwo wspólne oświadczenie do właściwego urzędu skarbowego o przekazaniu lokali do Pani dyspozycji z możliwością ich wynajmowania i rozliczenia należnego podatku (art. 12 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym).

Nie jest Pani podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi Pani działalności gospodarczej i nie prowadziła jej w przeszłości.

Planuje Pani zawrzeć umowę najmu w 2025 r. Stroną umowy będzie Pani osobiście oraz potencjalni najemcy. Nie będzie Pani świadczyła usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Przewidywana wartość świadczonych usług najmu w 2025 r. i w latach kolejnych nie przekroczy kwoty 100 000 zł.

Pytanie

Czy będzie ciążył na Pani obowiązek opodatkowania najmu podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Nie posiada Pani ewidencjonowanej działalności gospodarczej, nie jest Pani podatnikiem podatku VAT. Pobiera Pani emeryturę. Uważa Pani, że ma prawa do samodzielnego wynajmowania lokalu użytkowego bez podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.):

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści wniosku wynika, że zamierza Pani jako osoba fizyczna po przekazaniu lokali użytkowych przez męża do majątku wspólnego, wynajmować je najemcom na podstawie nowo sporządzonych umów najmu. Stroną umowy najmu będzie jedynie Pani i najemcy.

Na tym tle powzięła Pani wątpliwości dotyczące tego, czy będzie ciążył na Pani obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług świadczonych usług.

Odnosząc się do Pani wątpliwości należy na wstępie wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionych we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że oddanie w najem lokali użytkowych wskazuje na wykorzystanie przez Panią posiadanej nieruchomości w sposób ciągły do celów zarobkowych (uzyskiwane korzyści z tytułu świadczonej przez Panią usługi najmu ma charakter stały). Wykorzystanie zatem nieruchomości do świadczenia usługi najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W efekcie, najem nieruchomości na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i świadczony jest w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże w niektórych przypadkach pomimo tego, że podatnik prowadzi działalność gospodarczą może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT wynikającego z art. 113 ustawy.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy:

Art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy:

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy:

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:

Na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy:

W świetle powołanych wyżej przepisów, podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych m.in. wyżej przytoczonymi przepisami, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Wskazała Pani we wniosku, że przewidywana wartość świadczonych usług najmu lokali użytkowych w 2025 r. i w latach kolejnych nie przekroczy kwoty 100 000 zł. Ponadto nie będzie Pani świadczyła usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. W związku z tym, jeżeli rozpocznie Pani świadczenie usług najmu w trakcie 2025 r., a wartość sprzedaży świadczonych przez Panią usług najmu lokali użytkowych, nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej kwoty 200 000 zł, to spełni Pani przesłanki warunkujące korzystanie ze zwolnienia podmiotowego, wskazane w art. 113 ust. 9 ustawy.

Zaznaczam przy tym, że jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, przekroczy w trakcie roku podatkowego lub w roku kolejnym kwotę 200 000 zł, to utraci Pani prawo do zwolnienia począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona ta kwota. Prawo do tego zwolnienia utraci Pani również w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy.

W efekcie, świadczona przez Panią usługa najmu lokali użytkowych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, jednakże będzie korzystała ze zwolnienia z tego podatku w pierwszym roku jej świadczenia stosownie do wskazań zawartych w art. 113 ust. 9 ustawy, natomiast w latach następnych będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. W związku z tym nie będzie Pani zobowiązana do uiszczenia podatku od towarów i usług w związku ze świadczoną usługą najmu wskazanych we wniosku lokali.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione we wniosku uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy sytuacji prawnopodatkowej Pani i nie odnosi się do sytuacji prawnopodatkowej Pani męża.

Niniejsza interpretacja została wydana w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.