Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego, w zakresie podatku od towarów i usług, jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 20 listopada 2024 r, dotyczący m.in. ustalenia, czy Spółka prawidłowo wykaże w części ewidencyjnej JPK_V7M zakup, jako importu usługi wykonania form/odlewów z Chin oraz czy Spółce będzie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie otrzymanych faktur dokumentujących zakup - wpłynął 20 listopada 2024 r. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 22 stycznia 2025 r. (data wpływu 22 stycznia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku)

Spółka z o.o. zamawia w chińskiej firmie mającej siedzibę w Chinach detale do produkcji maszyn rolniczych. Spółka ma siedzibę w Polsce i nie posiada oddziałów w innych państwach.

Do wykonania detali zamówionych przez polską spółkę chińska firma wytworzy odlewy/formy z własnego materiału, z którego będzie następnie wytwarzała dla Spółki detale.

Za wyprodukowane w Chinach odlewy/formy zostanie wystawiona faktura VAT na Spółkę, lecz odlewy/formy pozostaną u producenta w Chinach.

Wytworzone przez kontrahenta chińskiego odlewy/formy nie zostaną dostarczone do polskiej Spółki, ponieważ chińska firma będzie na tych odlewach/formach produkowała detale zamówione przez polską Spółkę.

Spółka polska nie uzna faktury za odlewy/formy jako import towarów z Chin, gdyż towar nie zostanie dostarczony, a jednocześnie faktura nie podlega podatkowi VAT w Polsce , gdyż odlewy/formy nie przyjeżdżają na polski obszar celny tylko są wykorzystywane w Chinach, do produkcji detali importowanych do Spółki polskiej.

W oparciu o otrzymaną fakturę zakupu i zdjęcia odlewów/form Spółka wprowadzi do ewidencji środków trwałych odlewy/formy i zamortyzuje je zgodnie z klasyfikacją ŚT. Amortyzacja będzie stanowiła dla Spółki koszt podatkowy. Spółka polska wykaże w JPK_V7M fakturę za zakup usługi z Chin jako import usług w części ewidencyjnej w polu K_47. W części deklaracyjnej ta transakcja nie zostanie wykazana.

Wartość wprowadzonego do ewidencji środka trwałego będzie wynosiła zgodnie z zamówieniem 4.880,00 EUR w przeliczeniu na walutę PLN zgodnie z obowiązującym kursem walutowym dla tego zakupu.

Formy/odlewy będą stanowiły własność Spółki polskiej.

W dniu przyjęcia do środków trwałych będą one kompletne i zdatne do użytku.

Okres użytkowania form/odlewów będzie dłuższy niż rok.

W ewidencji środków trwałych formy/odlewy zostaną ujęte jako odrębne środki trwałe.

Formy/odlewy zostaną sklasyfikowane jako Narzędzia, przyrządy, sprawdziany, symbol 800 zgodnie z KŚT 2016.

Formy/odlewy będą wykorzystywane przez kontrahenta chińskiego do produkcji detali wyłącznie na rzecz Spółki polskiej.

Koszty utrzymania form/odlewów, ich dostosowywania w razie zmiany konstrukcyjnej, ich naprawę w razie zużycia lub uszkodzenia będzie ponosiła Spółka polska.

Dane kontrahenta chińskiego: (…)

Firma z Chin nie posiada miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Zakup detali od kontrahenta chińskiego ma związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Spółce polskiej będzie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie otrzymanych faktur dokumentujących zakup.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (ostatecznie sformułowane u uzupełnieniu wniosku)

1.Czy spółka polska prawidłowo wykaże w części ewidencyjnej JPK_V7M zakup, jako importu usługi wykonania form/odlewów z Chin?

2.Czy Spółce polskiej będzie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie otrzymanych faktur dokumentujących zakup?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Zdaniem Spółki usługa zakupiona od kontrahenta z Chin nie podlega opodatkowaniu w Polsce, dlatego w części deklaracyjnej JPK_V7M nie wykazuje się tej transakcji, natomiast w części ewidencyjnej zakupu JPK_V7M w polu K47 wykazuje się zakup bez prawa do odliczenia (npo), a w części ewidencyjnej sprzedaży nie wykazuje się wcale tej transakcji.

2.Zdaniem Spółki należy wykazać dla podatku VAT import usług w wartości niepodlegającej odliczeniu VAT (npo).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają ww. czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 1, 5, 6, 7 i 9 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

-terytorium kraju – rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

-terytorium państwa trzeciego – rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3;

-towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

-imporcie towarów - rozumie się przez to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej;

-imporcie usług - rozumie się przez to świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4;

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów, to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”.

Należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy. Jednocześnie należy podkreślić, że dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą jej faktycznego dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment. W konsekwencji postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu dostawy towarów za dokonaną pozostają bez znaczenia dla celów powstania obowiązku podatkowego, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. O dokonanej czynności za wynagrodzeniem można mówić zatem w sytuacji, gdy istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami, wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu, związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka zamawia w chińskiej firmie, mającej siedzibę w Chinach, detale do produkcji maszyn rolniczych. Spółka ma siedzibę w Polsce i nie posiada oddziałów w innych państwach. Do wykonania detali zamówionych przez polską Spółkę chińska firma wytworzy odlewy/formy z własnego materiału, z którego będzie następnie wytwarzała dla Spółki detale. Za wyprodukowane w Chinach odlewy/formy zostanie wystawiona faktura VAT na Spółkę, lecz odlewy/formy pozostaną u producenta w Chinach. Wytworzone przez kontrahenta chińskiego odlewy/formy nie zostaną dostarczone do polskiej Spółki, ponieważ chińska firma będzie na tych odlewach/formach produkowała detale zamówione przez polską Spółkę. W oparciu o otrzymaną fakturę zakupu i zdjęcia odlewów/form Spółka wprowadzi do ewidencji środków trwałych odlewy/formy i zamortyzuje je zgodnie z klasyfikacją ŚT. Formy/odlewy będą stanowiły własność Spółki polskiej. W dniu przyjęcia do środków trwałych będą one kompletne i zdatne do użytku. Formy/odlewy będą wykorzystywane przez kontrahenta chińskiego do produkcji detali wyłącznie na rzecz naszej Spółki polskiej. Koszty utrzymania form/odlewów, ich dostosowywania w razie zmiany konstrukcyjnej, ich naprawę w razie zużycia lub uszkodzenia będzie ponosiła Spółka Polska. Firma z Chin nie posiada miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Zakup detali od kontrahenta chińskiego ma związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Mając na uwadze definicję dostawy towarów oraz usługi, w pierwszej kolejności należy rozpatrzyć, czy przedmiotowa transakcja, spełnia warunki do uznania jej za dostawę towarów na gruncie podatku VAT.

Jak wskazano powyżej, aby daną sprzedaż uznać za dostawę, konieczne jest aby doszło do - we wskazanym powyżej rozumieniu - przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ze zbywcy na nabywcę. Zatem należy zbadać, czy wyniku opisanej transakcji Spółka uzyskała prawo do rozporządzania formami/odlewami jak właściciel. Mając na uwadze przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego warunki transakcji należy stwierdzić, że Spółka posiada ekonomiczne władztwo nad formami/odlewami, albowiem:

-do wykonania detali zamówionych przez polską Spółkę chińska firma wytworzy odlewy/formy z własnego materiału, z którego będzie następnie wytwarzała detale dla Spółki;

-formy/odlewy będą stanowiły własność Spółki polskiej;

-Spółka wprowadzi do ewidencji środków trwałych odlewy/formy i zamortyzuje je zgodnie z klasyfikacją ŚT;

-formy/odlewy będą wykorzystywane przez kontrahenta chińskiego do produkcji detali wyłącznie na rzecz Spółki polskiej;

-koszty utrzymania form/odlewów, ich dostosowywania w razie zmiany konstrukcyjnej, ich naprawę w razie zużycia lub uszkodzenia będzie ponosiła Spółka polska.

Mając zatem powyższe na uwadze stwierdzić należy, że analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wskazuje, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towaru w postaci form/odlewów. Jak wynika bowiem z opisu sprawy formy/odlewy stają się własnością Państwa Spółki, która jest ich prawnym właścicielem.

Tym samym wskazać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy występuje transakcja dostawy wyprodukowanych form/odlewów. Przy czym w ramach realizowanej transakcji dostawy przedmiotowych form/odlewów na rzecz Spółki nie dochodzi do wywozu wyprodukowanych form/odlewów z Chin na terytorium Polski.

Zatem dla rozstrzygnięcia kwestii miejsca opodatkowania dostawy ww. form/odlewów należy przeanalizować przepis art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

W związku z powyższym miejscem opodatkowania dostawy form/odlewów, w odniesieniu do których nie dochodzi do przemieszczenia z terytorium Państwa trzeciego na terytorium kraju, stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy, czyli terytorium Chin.

Zatem opisane we wniosku transakcja stanowi dostawę towarów na rzecz Spółki, a nie świadczenie usługi. W konsekwencji nie może wystąpić import usług. W związku z tym że towar (formy/odlewy) nie zostanie przewieziony do kraju (ani innego kraju Unii) nie wystąpi import towarów. W konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do naliczania i odprowadzania w Polsce podatku od towarów i usług bowiem na terytorium kraju nie wystąpi żadna czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT wymieniona w art. 5 ustawy VAT.

Państwa wątpliwości wyrażone w pytaniu nr 1 dotyczą ustalenia, czy Spółka polska prawidłowo wykaże w części ewidencyjnej JPK_V7M zakup, jako importu usługi wykonania form/odlewów z Chin.

Zgodnie z art. 99 ust. 1, 7c i 11c ustawy

1.Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

2.Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

3.Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy

Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 albo art. 113a ust. 1, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3)kontrahentów;

4)dowodów sprzedaży i zakupów.

Ponadto zgodnie z art. 109 ust. 3b ustawy o VAT

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Od 1 października 2020 r., kwestie danych jakie należy wykazywać w składanych deklaracjach reguluje rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988, ze zm.) (dalej: Rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji).

Zgodnie z § 1ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia

Rozporządzenie określa szczegółowy zakres danych zawartych w:

a)deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej "ustawą",

b)ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, zwanej dalej "ewidencją";

W rozporządzeniu tym określone jakie dane należy wykazać w deklaracji podatkowej. W § 4-6 wskazano na dane:

- niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego,

- niezbędne do obliczenia wysokości podatku naliczonego,

- niezbędne do obliczenia wysokości podatku lub zwrotu podatku.

Jak wskazano powyżej, zakup towarów w Chinach, które nie są transportowane do Polski, nie podlega pod regulacje przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W rezultacie zakupu tego nie należy wykazywać w pliku JPK_V7 albowiem w związku z tą transakcją nie wystąpi obowiązek naliczenia i prawo do odliczenia (o czym poniżej), podatku VAT.

Tym samym, stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wyrażonych w pytaniu nr 2, dotyczących ustalenia, czy Spółce polskiej będzie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie otrzymanych faktur dokumentujących zakup, należy wskazać, że kwestie związane z prawem do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a i pkt 2 ustawy:

2. Kwotę podatku naliczonego stanowi:

1) suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

1)w przypadku importu towarów kwota podatku:

a)wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,

b)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,

c)wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b,

d)wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 i art. 34;

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie czynnym podatnikom podatku od towarów i usług ściśle w takim przypadku, gdy dokonywane przez nich zakupy towarów i usług mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Natomiast z treści art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wynika, że podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanej faktury, która m.in. dotyczy dostawy towarów niepodlegających opodatkowaniu.

Jak już wcześniej wyjaśniono podatek VAT jest podatkiem terytorialnym dlatego opodatkowaniu podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane na terytorium kraju.

W sytuacji gdy dostawa towarów ma miejsce poza krajem i wystawiona została faktura z wykazanym podatkiem VAT to z tej faktury nie można odliczyć podatku VAT, albowiem będzie ona dokumentowała transakcję która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Jednocześnie, w związku z tym, że opisane nabycie nie stanowi importu, ani towarów ani usług – nie wystąpi podatek należny z tytułu tych transakcji, który ewentualnie mógłby podlegać odliczeniu.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2, cyt.: „Zdaniem Spółki należy wykazać dla podatku VAT import usług w wartości niepodlegającej odliczeniu VAT” – w związku z tym, że nie wystąpi importu usług – oceniane całościowo jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane osobne rozstrzygnięcie.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy.

Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako :„PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.