Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

1.ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 22 lipca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 16 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/Bd 769/20 (data wpływu prawomocnego orzeczenia – 3 stycznia 2025 r.) oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 listopada 2024 r. sygn. akt I FSK 1014/21 (data wpływu orzeczenia – 4 grudnia 2024 r.); i

2.stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lipca 2020 r. wpłynął Pana wniosek z 22 lipca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 20 sierpnia 2020 r. (wpływ 25 sierpnia 2020 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

8 czerwca 2017 r. Wnioskodawca wraz z żoną, w ramach majątkowej wspólnoty małżeńskiej, nabyli od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczych, na podstawie aktu notarialnego, niezabudowane działki oznaczone numerami 1 o powierzchni 2 928 m², 2 o powierzchni 2 931 m², 3 o powierzchni 1 741 m² - łącznie 7 600 m²; położone w (...), powiat (...), z zamiarem wybudowania tam budynku mieszkalnego.

W toku planowania budowy okazało się, że znaczna większość działek położona jest w strefie oddziaływania cmentarza, na której niedopuszczalne jest wybudowanie domu. Jedynym obszarem gdzie budynek mógłby być posadowiony to działka 3 i część działki 1, tj. teren bardzo blisko drogi wojewódzkiej nr (...) i w bezpośrednim sąsiedztwie z zabudowaniami gospodarskimi osób, od których działki zostały kupione.

Wobec powyższego Wnioskodawca wraz z żoną postanowili, że nie będą realizować planu budowy domu na kupionych działkach, wykorzystywali je jedynie w charakterze rolniczym. W drugiej połowie 2018 r. z Wnioskodawcą skontaktował się przedstawiciel firmy A. S.A., że jest zainteresowany zakupem części terenu, na potrzeby wybudowania obiektu handlowego.

Wnioskodawca z żoną ustalili, że skoro sami nie będą tam budowali domu i jest potencjalny kupiec, to sprzedadzą działki.

21 grudnia 2018 r. Wnioskodawca wraz z żoną podpisali przedwstępną umowę sprzedaży z firmą A. S.A., w której oświadczyli, że w zakresie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie są podatnikiem podatku od towarów i usług.

W celu umożliwienia przyszłym nabywcom korzystania z terenu na potrzeby uzyskania pozwolenia na budowę (jeden z warunków zawarcia umowy końcowej) w 2019 r. Wnioskodawca wraz z żoną zawarli z firmą A. S.A. umowę dzierżawy gruntu będącego przedmiotem umowy przedwstępnej. Przychód z tytułu dzierżawy Wnioskodawca wykazał w zeznaniu podatkowym za 2019 r.

W momencie zakupu działek w 2017 r. oraz z chwilą podpisywania przedwstępnej umowy sprzedaży w 2018 r. żona Wnioskodawcy prowadziła działalność gospodarczą i była czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca cały czas (od 1996 r.) prowadzi działalność gospodarczą i od wejścia podatku od towarów i usług jest podatnikiem VAT czynnym.

Przedmiotowe nieruchomości Wnioskodawca z żoną nabyli poza prowadzonymi działalnościami, od transakcji zakupu nie wystąpił podatek VAT, żadna z działek nie służyła celom związanym z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca wraz z żoną nie podejmowali jakichkolwiek kroków zmierzających do znalezienia nabywców na działki, nie umieszczali ogłoszeń, nie poszukiwali (i nadal nie poszukują) nabywców w jakikolwiek inny sposób.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego

Kiedy firma A. S.A. kupi działki 3 i działkę 5 wydzieloną z działki 1, pozostałe działki 6 wydzieloną z działki 1 i 2, jeśli znajdzie się nabywca, także będą sprzedane. Ostatecznie, wszystkie działki nabyte w celu budowy domu również będą sprzedane.

Żadna z działek położonych w (...) nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę, ani przez Jego żonę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przedmiotem najmu były wyłącznie działki, których zakupem zainteresowana była firma A. S.A.

Żona Wnioskodawcy od 1 stycznia 2020 r. nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca z żoną udzielili firmie A. S.A. pełnomocnictwa do działania w Ich imieniu w zakresie niezbędnym do uzyskania przez firmę A. S.A. pozwolenia na budowę obiektu handlowego. Uzyskanie tego pozwolenia było warunkiem zrealizowana właściwej umowy sprzedaży.

W grudniu 2018 r. została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży, na mocy której firma A. S.A. zobowiązała się do zakupu a Wnioskodawca do sprzedaży działki 3 i działki nr 5 powstałej z podziału działki 1 pod warunkiem uzyskania przez firmę A. S.A.:

• prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu handlowego o powierzchni nie mniejszej niż (...) m²;
• prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę wjazdu na przedmiotową nieruchomość wg koncepcji firmy A. S.A.;
• niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości skutkującego koniecznością rekultywacji;
• potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych;
• wydania przez właściwy organ prawomocnej i ostatecznej decyzji o podziale działki 1;
• uzyskania przez firmę A. S.A. warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej, deszczowej oraz przyłącza energetycznego.

Przed sprzedażą Wnioskodawca wraz z żoną nie podejmowali jakichkolwiek działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami.

Wnioskodawca wraz z żoną nie podejmowali żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości działek. Wszystkie działki wykorzystywane były w charakterze rolniczym.

Dla działek obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działki nr 3 i nr 1 oznaczone są C.04.MU - teren zabudowy mieszkaniowo-usługowej.

Pytania

Czy z tytułu sprzedaży działek wystąpi zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług? Czy z tytułu sprzedaży przez Wnioskodawcę prywatnego majątku, niezwiązanego z działalnością gospodarczą Wnioskodawca powinien rozpoznać podatek VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, fakt że prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, pozostaje bez wpływu na opodatkowanie VAT majątku prywatnego, w żaden sposób niezwiązanego z opodatkowaną działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca uważa, że sprzedaż tych działek nie stanowi działalności gospodarczej i nie podlega opodatkowaniu VAT.

Zarówno żona Wnioskodawcy, jako osoba nie prowadząca działalności gospodarczej, jak i Wnioskodawca pomimo występowania w obrocie gospodarczym związanym z prowadzoną działalnością jako podatnik VAT czynny, z tytułu sprzedaży prywatnego majątku nie występuje w charakterze podatnika VAT.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pani wniosek – 30 września 2020 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP1-3.4012.460.2020.2.KF, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 2 października 2020 r.

Skarga na interpretację indywidualną

30 października 2020 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy.

Wniósł Pan o:

• uwzględnienie skargi oraz uchylenie interpretacji indywidualnej,
• zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Postępowanie przed sądem administracyjnym/sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił skarżoną interpretację wyrokiem z 16 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/Bd 769/20.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 6 listopada 2024 r. sygn. akt I FSK 1014/21 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 6 listopada 2024 r.

Jego odpis wraz z aktami sprawy wpłynął do mnie 3 stycznia 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
• ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195 - 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm.).

I tak, zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego:

Podkreślić więc należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela, a rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

W myśl art. 31 § 1 ustawy:

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Natomiast zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ww. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W świetle art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Ustawa nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokona czynności podlegającej opodatkowaniu.

Jeżeli zatem, przedmiotem dostawy jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) – jako podatnik VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych działań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Ponadto w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działek nr 3 i nr 5 wydzielonej z działki 1 podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wynika z przywołanych przepisów dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. 8 czerwca 2017 r. Wnioskodawca wraz z żoną, w ramach wspólności majątkowej nabyli na podstawie aktu notarialnego niezabudowane działki nr 1, nr 2, nr 3 położone w (...), w celu wybudowania budynku mieszkalnego. W toku planowania budowy okazało się, że większość działek położona jest w strefie oddziaływania cmentarza, w której nie jest dopuszczalne wybudowanie domu. Tereny, na których jest możliwość posadowienia budynku to działka nr 3 i część działki nr 1. Wnioskodawca wraz z żoną postanowili, że wykorzystają ziemię w charakterze rolniczym. W 2018 r. z Wnioskodawcą skontaktował się przedstawiciel firmy A. S.A., który zainteresował się zakupem części terenu tj. działki nr 3 oraz działki nr 5 wydzielonej z działki nr 1. 21 grudnia 2018 r. Wnioskodawca podpisał przedwstępną umowę sprzedaży z firmą A. S.A., natomiast w 2019 r. zawarto umowę dzierżawy gruntu będącego przedmiotem umowy przedwstępnej.

Pana wątpliwości dotyczą tego, czy sprzedaż działek będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Dokonując rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem Pana wątpliwości, należy uwzględnić stanowisko zawarte w wyrokach wydanych w przedmiotowej sprawie, tj. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 16 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/Bd 769/20 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 listopada 2024 r. sygn. akt I FSK 1014/21.

Jak wskazał WSA w ww. wyroku, to czy dany podmiot działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Zatem w kwestii opodatkowania VAT sprzedaży działki istotne jest, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie ze wskazaniem WSA, w niniejszej sprawie, podpisał Pan wraz z żoną przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości. Ponadto, udzielił Pan firmie kupującej nieruchomość pełnomocnictwa do działania w Pana imieniu w zakresie niezbędnym do uzyskania pozwolenia na budowę obiektu handlowego. Uzyskanie tego pozwolenia było warunkiem zrealizowana właściwej umowy sprzedaży. Czynności podejmowane przez Pana nastąpiły w sensie chronologicznym, jeszcze przed zawarciem definitywnej umowy sprzedaży.

Udzielając pełnomocnictwa umożliwił Pan przyszłemu kupującemu podjęcie czynności mających na celu dostosowanie gruntu do jego potrzeb (pozwolenia, przyłącza itp.). Zatem nie są to starania sprzedawcy, który przykładowo stara się grunt uzbroić czy uzyskać określone pozwolenia, aby przedmiot sprzedaży uczynić bardziej atrakcyjnym dla potencjalnych nabywców. W przedmiotowej sprawie nabywca już się zgłosił, właściciel gruntu nie musi już podejmować działań, aby zachęcić kogokolwiek do jego nabycia. Skutki prawne czynności wykonanych przez pełnomocnika (nabywcę) w sensie prawnym rzeczywiście dotyczą właściciela gruntu (uzyskanie decyzji, pozwoleń itd.). Jednak starania pełnomocnika nie są staraniami właściciela podejmowanymi w tym celu, aby pozyskać kupującego, aby oferowany grunt uczynić atrakcyjniejszym dla potencjalnego nabywcy, aby podnieść jego cenę.

Sąd zauważa również, że działki zostały udostępnione na rzecz kupującego, na mocy umowy dzierżawy zawartej wyłącznie w celu uzyskania przez kupującego niezbędnych zgód i pozwoleń. Według Sądu umowa dzierżawy została zawarta po zawarciu przedwstępnej umowy sprzedaży i - zgodnie z deklaracją stron - w związku z przedwstępną umową sprzedaży, a konkretnie wyłącznie w celu korzystania z terenu na potrzeby uzyskania przez kupującego niezbędnych zgód i pozwoleń. Powodem zawarcia umowy dzierżawy było umożliwienie kupującemu uzyskiwania potrzebnych zgód i pozwoleń. Umowa dzierżawy pełniła zatem funkcję akcesoryjną wobec zawartej już umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości, na obie te umowy należy patrzeć jako na elementy tego samego przedsięwzięcia. Umowę dzierżawy zawarto, jak wynika z wniosku, w celu umożliwienia kupującemu zrealizowanie warunków, od których uzależniono zawarcie definitywnej umowy sprzedaży.

Całokształt powyższych okoliczności wskazuje, że Pana aktywność w pełni mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym, a stanowisko to pozostaje w zgodzie z przywołanym wyrokiem wyrokiem TSUE C-180/10, C-181/10.

W konsekwencji, z tytułu transakcji sprzedaży działek nr 3 i nr 5 wydzielonej z działki nr 1, nie będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy wykonującym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Dokonując sprzedaży ww. działek będzie Pan korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania majątkiem prywatnym.

Zatem, Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Należy zaznaczyć, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Pana, wobec tego, interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla Pana żony (współwłaścicielki nieruchomości).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.