Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy w związku prowadzeniem działalności gospodarczej oferującej usługi coachingowe, szkoleniowe oraz warsztatowe.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Planuje Pani rozpocząć działalność gospodarczą, oferując usługi coachingowe, szkoleniowe oraz warsztatowe. Są to metody wspierające rozwój osobisty klientów, osiąganie zamierzonych celów, zwiększające ich samoświadomość, samoakceptację, motywację i pewność siebie.

W trakcie współpracy będzie Pani pomagała klientom nazywać ich mocne strony oraz zasoby, m.in. poprzez pomoc w interpretacji wyników testów takich jak ... Celem jest umożliwienie im podejmowania decyzji i działań zgodnych z ich osobistymi celami i naturalnymi predyspozycjami.

Będzie się Pani dzieliła swoim doświadczeniem, jednak nie będzie Pani podejmowała decyzji za klientów ani dostarczać gotowych rozwiązań czy udzielać porad. Usługi będą realizowane w formie indywidualnych spotkań, warsztatów grupowych oraz szkoleń, zarówno stacjonarnie, jak i online.

Pani praca skupi się na zadawaniu pytań, tworzeniu przestrzeni oraz proponowaniu zadań, aby klient samodzielnie znalazł rozwiązania i określił kolejne kroki działania. Będzie Pani towarzyszyć i wspierać klienta, natomiast osiągnięcie rezultatów i wyznaczonych celów będzie zależało od niego. Szkolenia i warsztaty będą skierowane do osób indywidualnych, pracowników firm oraz placówek oświatowych. Oferta będzie skierowana do klientów zamieszkałych w ...

Planuje Pani sklasyfikować swoją działalność pod kodem PKD 85.59.B – Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Jest Pani polskim rezydentem podatkowym.

Do tej pory nie prowadziła Pani pozarolniczej działalności gospodarczej. Nie była Pani i nie planuje Pani zarejestrować się jako czynny podatnik VAT. Nie będzie Pani dokonywała dostawy towarów bądź świadczyła usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy VAT. Nie utraciła Pani prawa do zastosowania zwolnienia sprzedaży od podatku VAT.

Zakłada Pani, że wartość dokonanej w 2025 roku sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, w którym zamierza Pani skorzystać ze zwolnienia nie przekroczy kwoty 200.000 zł (bez podatku).

Nie będzie Pani wykonywała czynności charakterystycznych dla doradztwa i polegających przede wszystkim na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień w zakresie wiedzy ogólnodostępnej. Usługi będą ukierunkowane na klienta indywidualnego i jego indywidualną sytuację zawodową.

Planowanych usług nie można zakwalifikować jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli do usług bezpośrednio związanych z branżą lub zawodem, jak również mających na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych.

Usługi opisane we wniosku nie będą świadczone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Nie uzyskała Pani akredytacji na świadczenie ww. usług w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe.

Pytanie

Czy prowadząc przedstawioną w opisie zdarzenia przyszłego działalność będzie Pani mogła skorzystać z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, pod warunkiem, że nie przekroczy Pani ustawowego limitu przychodów z tej działalności określonych w art. 113 ust. 1 oraz art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej również: ustawa VAT)?

W Pani ocenie prowadząc przedstawioną w opisie zdarzenia przyszłego działalność będzie Pani mogła skorzystać z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, pod warunkiem, że nie przekroczy Pani ustawowego limitu przychodów z tej działalności określonych w art. 113 ust. 1 oraz art. 113 ust. 9 ustawy o VAT.

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

a.prawnicze,

b.w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c.jubilerskie,

d.ściągania długów w tym factoringu.

W świetle powyższego usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego. Podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa.

Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia podmiotowego, określonego w ust. 1 i 9 należy - wobec braku w ustawie definicji doradztwa - posłużyć się znaczeniem językowym. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np. podatkowe, prawne, finansowe.

Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Trafnie reguły wykładni prawa podatkowego wyłożono w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt II FSK 1320/11, wskazując, przepisy prawa podatkowego należy interpretować ściśle oraz zgodnie z ich „literalnym brzmieniem”. W orzecznictwie tak Sądu Najwyższego jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie dominują poglądy o preferowaniu w wykładni przepisów prawa podatkowego wykładni językowej (wyrok NSA z 15 września 2004 r. FSK 478/04; wyrok NSA z 12 czerwca 1992 r. SA/Po 596/92).

W orzecznictwie podkreśla się, że wykładnia językowa stanowi nie tylko punkt wyjścia dla wszelkich wykładni, lecz także zakreśla jej granice w ramach możliwości sensu słów zawartych w tekście prawnym (por. wyrok NSA z 24 lipca 2002 r. sygn. akt I SA/Gd 1979/99, POP 2003/2/43, uchwała NSA z 20 marca 2000 r. FPS 14/99, ONSA 2000/3/92).

Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

W rezultacie zgodnie ze znaczeniem językowym pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, oznacza tyle co „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych.

Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko. W świetle powołanych wyżej przepisów należy zauważyć, że o zwolnieniu, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności.

Przedmiotowe usługi coachingu, które zamierza Pani świadczyć będą dotyczyć pracy z postawą i polegać będą na mentalnym wspieraniu ludzi, aby lepiej wykorzystywali swoje wewnętrzne zasoby, zwiększali swoją motywację do działania oraz niwelowali swoje obawy, strach przed ważnymi dla nich zmianami życiowymi/zawodowymi. Coaching ma za zadanie pomóc im stworzyć odpowiednie warunki do pożądanej zmiany, wesprzeć ich w podjęciu najlepszej decyzji i zapewnić im dość szybkie osiągnięcie postawionych sobie celów. Zgodnie z definicją ICF (International Coach Federation) „coaching jest metodą pozwalającą w sposób efektywny wytyczyć i osiągnąć ważne cele, podnieść satysfakcję z życia zawodowego i prywatnego, stać się bardziej świadomym liderem, managerem, czy rodzicem. W pełni wykorzystuje potencjał, kompetencje i umiejętności klienta. Identyfikuje trudności. Przygotowuje do ich pokonania. Często przekłada się na motywację i większą determinację w działaniu. ICF definiuje coaching jako towarzyszenie klientowi w kreatywnym procesie, który skłania do myślenia i inspiruje do maksymalizacji zawodowego i osobistego potencjału”.

Zgodnie z definicją Izby Coachingu „Coaching jest metodą wspierania rozwoju, realizowaną w formie cyklu spotkań pomiędzy coachem a klientem. Coach, poprzez aktywne słuchanie, zadawanie pytań oraz stosowanie innych specyficznych narzędzi i zadań rozwojowych, towarzyszy klientowi w wyznaczaniu ważnych dla niego celów, odnajdywaniu wewnętrznych zasobów potrzebnych do ich realizacji oraz ustalaniu i wdrażaniu planów działań. Coach wspiera klienta w odkrywaniu i efektywnym wykorzystaniu swojego potencjału, w celu podnoszenia jakości życia. Coaching najczęściej jest pracą indywidualną; może także przybierać formę pracy z grupą lub zespołem. Zgodnie z definicją EMCC Coaching to profesjonalnie prowadzony proces, który inspiruje klientów do maksymalizacji ich potencjału osobistego i zawodowego. Jest to ustrukturyzowany, celowy i transformacyjny proces, pomagający klientom zobaczyć i przetestować alternatywne sposoby poprawy kompetencji, podejmowania decyzji i poprawy jakości życia. Coach i mentor oraz klient współpracują ze sobą na zasadach ściśle poufnych. W tej relacji klienci są ekspertami w zakresie poziomu treści i podejmowania decyzji: coach i mentor jest ekspertem w profesjonalnym prowadzeniu procesu. Wszystkie powyższe definicje prowadzą do jednego: do lepszego poznania siebie, odblokowania i uwolnienia potencjału oraz możliwości, które są w każdym z nas. Coaching jest interaktywnym procesem, który pomaga pojedynczym osobom lub organizacjom w przyspieszeniu tempa rozwoju i polepszeniu efektów działania.”

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego „coach” to trener rozwoju osobistego, natomiast „coachning” to szkolenie w zakresie rozwoju osobistego w różnych dziedzinach życia. W świetle powyższego usługi coachingu nie mogą być utożsamiane z usługami doradztwa o których stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy VAT.

W zakresie wykonywanych usług nie będzie Pani dawać nabywcom gotowych rozwiązań ani doradzać w związku z czym nie znajdzie zastosowania wyłącznie określone w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług. Świadczyć będzie Pani jedynie usługi wspierające i umożliwiające rozwój klientów, który przy wsparciu samodzielnie znajdą własne rozwiązanie na swoje problemy czy pomysły.

Tym samym uważa Pani, że może Pani korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że nie przekroczy Pani limitów określonych w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Prawidłowość Pani stanowiska potwierdza także ugruntowana linia interpretacyjna organów podatkowych potwierdzona w:

‒interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 26 listopada 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.469.2019.3.JO;

‒interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 30 sierpnia 2019 r. 0115-KDIT1-2.4012.319.2019.3.PS;

‒interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.98.2019.1.AZ;

‒interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 9 lipca 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.202.2020.1.WR;

‒interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 3 lutego 2021 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.607.2020.1.AW;

‒interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 7 kwietnia 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.99.2021.1.JK;

‒interpretacji Dyrektora KIS z dnia 25 sierpnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.524.2021.1.MPE;

‒interpretacji Dyrektora KIS z dnia 10 lutego 2023r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.12.2023.2.PRM;

‒interpretacji Dyrektora KIS z dnia 26 lipca 2024r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.420.2024.2.DS.

Mając powyższe na uwadze popiera Pani swoje stanowisko wyrażone na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Według art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych m.in. wyżej przytoczonymi przepisami art. 113 ust. 1-10 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1) dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3) (uchylony)

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pani rozpocząć działalność gospodarczą, oferując usługi coachingowe, szkoleniowe oraz warsztatowe. Do tej pory nie prowadziła Pani pozarolniczej działalności gospodarczej. Nie była Pani i nie planuje Pani zarejestrować się jako czynny podatnik VAT. Nie będzie Pani dokonywała dostawy towarów bądź świadczyła usługi wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy VAT. Nie utraciła Pani prawa do zastosowania zwolnienia sprzedaży od podatku VAT. Nie będzie Pani wykonywała czynności charakterystycznych dla doradztwa i polegających przede wszystkim na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień w zakresie wiedzy ogólnodostępnej. Usługi będą ukierunkowane na klienta indywidualnego i jego indywidualną sytuację zawodową. Zakłada Pani, że wartość dokonanej w 2025 roku sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, w którym zamierza Pani skorzystać ze zwolnienia nie przekroczy kwoty 200.000 zł (bez podatku).

Pani wątpliwości dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, pod warunkiem, że nie przekroczy Pani ustawowego limitu przychodów z tej działalności określonych w art. 113 ust. 1 oraz art. 113 ust. 9 ustawy, w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie usług coachingowych, szkoleniowych oraz warsztatowych.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 należy – wobec braku w ustawie definicji doradztwa – posłużyć się znaczeniem językowym. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy zauważyć, że o zwolnieniu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy, w kontekście art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności.

Z opisu analizowanej sprawy nie wynika, że w ramach działalności gospodarczej, będzie Pani świadczyła usługi doradcze. Jak bowiem Pani wskazała, w ramach usług coachingowych, szkoleniowych oraz warsztatowych, które zamierza Pani świadczyć, będzie się Pani dzieliła swoim doświadczeniem, jednak nie będzie Pani podejmowała decyzji za klientów ani dostarczać gotowych rozwiązań czy udzielać porad.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle obowiązujących przepisów wskazuje, że skoro przewidywana przez Panią wartość Pani sprzedaży w 2025 roku w zakresie świadczenia usług coachingowych, szkoleń oraz warsztatów nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł oraz - jak Pani wskazała - nie będzie Pani wykonywała czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to w 2025 roku będzie mogła Pani korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 w zw. z ust. 1 ustawy.

Należy jednakże zaznaczyć, że jeżeli w 2025 roku wartość Pani sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy kwotę 200.000 zł oraz w kolejnych latach wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy przekroczy u Pani kwotę 200.000 zł, to zwolnienie utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona ta kwota. Utraci Pani również prawo do zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy.

Tym samym, Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.