Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 23 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W związku z zapewnieniem sobie i dwójce dzieci potrzeb bytowych Wnioskodawczyni podjęła decyzję o sprzedaży części nieruchomości z przeznaczeniem uzyskanych środków pieniężnych w części na zakup mieszkania w miejscowości (…), gdyż dotychczas Wnioskodawczyni mieszka w najmowanym mieszkaniu z A. Działki planuje sprzedać na początku 2025 r.

W chwili obecnej Wnioskodawczyni jest rozwódką. Działki rolne, które Wnioskodawczyni chce sprzedać otrzymała w darowiźnie od byłego męża. Działki zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania od 2016 r. przeznaczone są na zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Małżonkowie A.A. i Wnioskodawczyni B.B., 4 grudnia 2008 r. podpisali umowę o ustanowienie rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

17 kwietnia 2009 r. mąż Wnioskodawczyni A.A. i Wnioskodawczyni B.B. podpisali w formie aktu notarialnego umowę darowizny, w której A.A. darował swojej żonie B.B. przysługujące mu na zasadzie majątku osobistego

• prawo własności nieruchomości rolnej niezabudowanej, położonej w (…), gmina (…), składającej się z działek gruntu oznaczonych numerami 1 i 2 o łącznej powierzchni dwóch hektarów, dla której Sąd Rejonowy V Wydział Ksiąg wieczystych w (…) prowadził księgi wieczyste (…),
• udział do 3/8 części w prawie użytkowania wieczystego do 4 grudnia 2089 r. gruntu będącego własnością Skarbu Państwa, położonego w (…), gmina (…), stanowiącego działkę gruntu oznaczoną numerem 3, o powierzchni 3 tysiące metrów kwadratowych, dla której Sąd Rejonowy V Wydział Ksiąg wieczystych w (…) prowadził księgi wieczyste KW Nr (…),

postanawiając, że przedmiot darowizny stanowić będzie wyłącznie majątek osobisty obdarowanej B.B.

A.A. przedmiotowe prawa nabył w wyniku dziedziczenia po zmarłym 14 października 2005 r. ojcu C.C. oraz na podstawie prawomocnego postanowienia o dziale spadku i zniesieniu współwłasności wydanego przez Sąd Rejonowy w (…) 18 października 2006 . sygn. akt (…). Przedmiotowe prawa nie były obciążone żadnymi długami, roszczeniami osób trzecich ani nie były ograniczone w rozporządzaniu.

W przedmiotowym akcie Wnioskodawczyni oświadczyła, iż darowiznę przyjmuje i nabycia powyższych praw dokonuje do majątku osobistego.

Przy umowie darowizny okazano:

a) wypis z rejestru gruntów wydany przez Starostę (…) 25 marca 2009 r., z którego wynika, że działka gruntu oznaczona numerem 1 posiada powierzchnię 1 hektar i oznaczona jest symbolami R i Ł, działka gruntu oznaczona numerem 2 posiada powierzchnię 1 hektar i oznaczona jest symbolami R;

b) wypis z rejestru gruntów wydany przez Starostę (…) 25 marca 2009 r., z którego wynika, że działka gruntu oznaczona numerem 3 posiada powierzchnię 3 tysiące metrów kwadratowych i oznaczona jest symbolem Bz;

c) zaświadczenie Nr (…) wydane 26 marca 2009 r. przez Wójta Gminy (…), z którego wynika, że zgodnie z ustaleniami miejscowego planu szczegółowego zagospodarowania przestrzennego wsi (…), gmina (…) - działka Nr 3 w (…) wchodzi w skład terenu oznaczonego symbolem - UT2 opisanego jako tereny obsługi turystyki wodnej, działki Nr 1 i 2 opisane symbolem UT4 - teren obsługi turystyki.

16 listopada 2015 r. małżonkowie A.A. i B.B. wzięli rozwód.

28 czerwca 2016 r. zgodnie z uchwałą nr (…) Rady Gminy (…) zmieniła przeznaczenie działki 4, obręb (…) z przeznaczeniem 2MN - na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (100%), w tym działek Wnioskodawczyni.

W 2020 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do Wójta Gminy (…) o wydanie decyzji podziału przedmiotowej nieruchomości 1 i 2. W trakcie postępowania okazało się, iż działki Wnioskodawczyni nie mają dostępu do prawidłowej drogi gminnej co jest jednym z warunków pozytywnie zaopiniowanego podziału, o czym Wnioskodawczyni nie wiedziała. Dotychczasowa droga gminna nie spełniała norm, gdyż miała w najwęższym miejscu 0,5 m szerokości. Co ostatecznie skutkowało, iż gmina negatywnie zaopiniowała podział nieruchomości.

Podobnie w 2021 r. Wójt Gminy (…) wydał postanowienie i negatywnie zaopiniował podział sąsiedniej działki nr 4 polegającej na wydzieleniu działki nr 5, 6 i 7 należącej do B. stwierdzając, iż dla projektowanej działki 7 nie zapewniono dostępu do drogi publicznej a działka gminna nr 8 (tj. droga gminna) do której przylegała projektowana działka 7 miała w najwęższym miejscu 0,5 m szerokości.

W postanowieniu tym Wójt Gminy (...) uznał aby projektowana działka 7 miała zapewniony dostęp do drogi publicznej, musi mieć dostęp również do całego terenu, czyli również do działek Wnioskodawczyni 1 i 2 oraz trzeciej działki 9. Aby warunek dostępu do drogi publicznej mógł być spełniony przed złożeniem wniosku o zgodność projektowanego podziału nieruchomości należącej do B. należałoby uzyskać prawo przejścia i przejazdu przez działki 1, 2 oraz 9.

Z uwagi na błąd leżący po stronie gminy polegający na niewłaściwym wydzieleniu dróg gminnych, Wnioskodawczyni 2 marca 2022 r. wystąpiła o wykonanie podziału działek 1 i 2 celem przekazania nieodpłatnie gminie na poszerzenie drogi gminnej. Wójt Gminy (…) w piśmie z 23 marca 2022 r. (…) wyraził zgodę, iż koszty geodezyjne oraz notarialne związane z nieodpłatnym przekazaniem na rzecz Gminy (…) wydzielonych działek poniesie gmina (...). Jednocześnie postanowił, iż po przeniesieniu prawa własności na rzecz Gminy (…) działek powstałych w wyniku podziału, Gmina (…) podejmie działania z Gminną Spółką Komunalną z siedzibą w (…), mając na celu wydłużenie odcinka sieci kanalizacyjnej i wodnej, wzdłuż wydzielonych działek w tym do działki Wnioskodawczyni, co też później uczynili.

Na wniosek Wnioskodawczymi Wójt Gminy (...) podzielił działkę 1 i 2 wydzielając tym samym działkę nr 10 o pow. 0,0210 oraz działkę nr 11 o pow. 0,0208 ha z przeznaczeniem na drogę gminną. Po podzieleniu nieruchomości Wnioskodawczyni pozostały działki nr 12 o pow. 0,98 ha oraz nr 13 o pow. 0,98 ha.

3 stycznia 2023 r. Wójt Gminy (…) wydał zarządzenie w sprawie nieodpłatnego nabycia przez Gminę (…) nieruchomości gruntowych położonych w obrębie (…), gmina (…) oznaczonych numerami 10 i 11.

15 lutego 2023 r. Wnioskodawczyni umową darowizny w formie aktu notarialnego przekazała Gminie (...) działkę 10 o pow. 0,0210 oraz działkę 11 o pow. 0,0208 ha z przeznaczeniem na drogę gminną.

W celu sprzedaży części nieruchomości składającej się z działek gruntu oznaczonych numerami 12 i 13 o łącznej powierzchni 1,96 ha Wnioskodawczyni wystąpiła do Gminy (…) o podział przedmiotowej nieruchomości.

Postanowieniem z 30 stycznia 2024 r. Wójt Gminy (…) pozytywnie zaopiniował projekt podziału działek 12 i 13 zapisanych w księdze wieczystej (…), prowadzonej w Sądzie Rejonowym w (…).

14 marca 2024 r. Wójt Gminy (…) wydał decyzję nr (…) i postanowił zatwierdzić podział nieruchomości - działek zapisanych w księdze wieczystej (…), oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków numerami 12 o pow. 0,9800 ha, 13 o pow. 0,9800 ha, obręb (…) gmina (…) na działki:

• 14 o pow. 0,1201 ha położona na terenie 2 MN, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna,
• 15 o pow. 0,1201 ha położona na terenie 2MN, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna,
• 16 o pow. 0,1207 ha położona na terenie 2MN, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna,
• 17 o pow. 0,1204 ha położona na terenie 2MN, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna,
• 18 o pow. 0,5140 ha położona na terenie 2MN, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, 5RZ tereny rolne użytków zielonych, 4R tereny rolne, 1KDL tereny dróg publicznych klasy lokalnej.
• 19 o pow. 0,2644 ha położona na terenie 2KD-W, drogi wewnętrzne,
• 20 o pow. 0,7054 ha położona na terenie 3MN, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna,

o łącznej powierzchni 1,9651 ha.

26 kwietnia Starosta Powiatu (…) na podstawie decyzji Wójta Gminy (…) nr (…) wydał zawiadomienie o zmianie z 26 kwietnia 2024 r.

Opis zmiany: połączenie działek 12 i 13 oraz podział na 7 działek. Wykreślono działkę 12 o powierzchni 0,98 hektara. Wykreślono działkę 13 o powierzchni 0,98 hektara. Po zmianie dopisano działkę 14 o pow. 0,1201 ha, 15 o pow. 0,1201 ha, 16 o pow. 0,1207 ha, 17 o pow. 0,1204 ha, 18 o pow. 0,5140 ha, 19 o pow. 0,2644 ha, 20 o pow. 0,7054 ha.

Co do przedmiotowych działek Wnioskodawczyni oświadcza iż:

• Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest czynnym podatnikiem VAT,
• działki zostały nabyte w drodze aktu darowizny, od byłego męża, które otrzymał w spadku po zmarłym ojcu,
• nie podejmowano jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości, uatrakcyjnienia, za wyjątkiem podziału nieruchomości w celu ułatwienia procesu sprzedaży i uzyskania wyższej ceny,
• Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż prawie wszystkich działek, zostawiając sobie jedną lub dwie Działki,
• Wnioskodawczyni w 2025 r. planuje wystąpić o dalszy podział działek nr 14 i nr 16,
• na działce 16 jest doprowadzona sieć wodociągowa i kanalizacyjna,
• działki 14, 15, 17, 18, 19, 20 nie są uzbrojone w sieci, tj. wodociągową, kanalizacyjną,
• w drodze gminnej doprowadzona jest woda, kanalizacja, prąd,
• na części działki 16 Wnioskodawczyni postawiła ogrodzenia na powierzchni około 0,15 ha z przeznaczeniem na własne cele osobiste,
• żadna z przedmiotowych działek nie jest zabudowana,
• akcja marketingowa ogranicza się do wystawiania ogłoszeń sprzedaży na stronach internetowych m.in. (...) celem poinformowania o ich sprzedaży,
• nie prowadzono działalności deweloperskiej polegającej na obrocie nieruchomościami lub budowie domów mieszkalnych,
• nie udzielano żadnych pełnomocnictw do zarządzania przedmiotowymi działkami lub do działania w sprawach dotyczących ich sprzedaży i nie planuje się tego robić,
• na dzień złożenia wniosku nie ma zawartej żadnej umowy sprzedaży, nie występowano również o pozwolenia na budowę na tych działkach,
• działki są wykorzystywane wyłącznie do celów prywatnych i nie jest prowadzona tam działalność gospodarcza,
• działki nie były i nie będą udostępniane osobom trzecim,
• nie planuje się zawierania jakichkolwiek umów najmu, dzierżawy dotyczących tych nieruchomości na rzecz osób trzecich, ani o charakterze odpłatnym ani nieodpłatnym,
• nie zamierza się przed sprzedażą działek podejmować ani osobiście, ani za pośrednictwem osób trzecich, jakichkolwiek innych czynności wymagających zaangażowania środków finansowych czy też zmierzających do podniesienia wartości przedmiotowych działek (m.in. nie zamierza się wykonywać żadnych przyłączy mediów ani ogradzać terenu przeznaczonych do sprzedaży działek),
• działka stanowiąca drogę wewnętrzną będzie sprzedawana w równych udziałach łącznie ze zbywanymi działkami pod zabudowę.
• do 2023 r. Wnioskodawczyni pobierała dopłaty unijne z ANR.

Pytanie

Czy sprzedaż przedmiotowych działek będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług (art. 5 ust. 1 pkt 1) a Wnioskodawczyni będzie działać w charakterze podatnika VAT, o którym jest mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

W opinii Wnioskodawczyni, sprzedaż należących do niej działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem będzie dokonywana tylko i wyłączenie w ramach zarządu jej majątkiem prywatnym, a Wnioskodawczyni nie będzie działała w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy od towarów i usług.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Dostawa towarów podlega opodatkowaniu VAT wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika VAT i działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei działalność gospodarcza w świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów oraz ukształtowanego na ich tle orzecznictwa uznanie, że osoba fizyczna dokonując sprzedaży gruntów pod budowę działa jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą, wymaga ustalenia, że jej działalność ma charakter zawodowy (profesjonalny), stały (charakteryzujący się powtarzalnością czynności) i zorganizowany.

Zgodnie z tezami zawartymi w wyroku składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 oraz w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrok z 27 października 2009 r. sygn. akt I FSK 1043/08) podającymi kryteria, jakimi należy kierować się przy określaniu, w jakich przypadkach mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, a nie z zarządem majątkiem prywatnym, przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. Ani więc formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W orzecznictwie TSUE istotne znaczenie dla niniejszego wniosku ma wyrok z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10, C-181/10. TSUE zauważył, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od towarów i usług na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Jednocześnie TSUE wskazał, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika VAT w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE, należy uznać ją za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług. TSUE stanowisko to konsekwentnie prezentował także w innych orzeczeniach (sprawy: C-263/11, C-331/14, C-72/137).

W oparciu o poglądy TSUE wyrażone w przywołanych wyrokach w orzecznictwie sądowo- administracyjnym jednolicie podkreśla się, że stwierdzenie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga każdorazowo oceny dokonanej na gruncie stanu faktycznego konkretnej sprawy, albowiem różnorodność stanów faktycznych pozwala jedynie na sformułowanie pewnych wskazań, bez możliwości tworzenia uniwersalnych wzorców kontroli.

W każdej sprawie konieczne jest zatem ustalenie, że w odniesieniu do danej czynności dany podmiot występował w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu. Istotna jest więc ocena, czy z dokonanych w danej sprawie ustaleń wynika, że strona dokonując sprzedaży gruntów zachowywała się tak jak handlowiec.

Jednocześnie wymaga podkreślenia, że sądy administracyjne wypowiadają zgodny pogląd co do tego, że ustawodawca polski nie skorzystał z możliwości określonej w art. 12 ust. 1 i ust. 3 dyrektywy 2006/112/WE, umożliwiającej uznanie za podatnika każdego, kto nawet okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością gospodarczą, w zakresie pojedynczej dostawy budynku lub terenu budowlanego (zob. np. wyroki NSA z 30 listopada 2011 r. sygn. akt I FSK 1684/11 czy 14 maja 2015 r. sygn. akt I FSK 382/14).

W świetle powołanych orzeczeń odnoszących się do styku zarządu majątkiem prywatnym z profesjonalnym obrotem nieruchomościami, stwierdzić należy, że do oceny charakteru działania danego podmiotu w konkretnej sprawie, niezbędne jest każdorazowo ustalenie, czy zbywca podjął aktywne działania angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie przedstawionego we wniosku o udzielenie interpretacji stanu faktycznego i opisanych okoliczności, mamy do czynienia z zarządem majątkiem prywatnym a opisany stan faktycznie i działania nie świadczą o profesjonalnym i zorganizowanym charakterze transakcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle powołanych powyżej przepisów nieruchomości (np. grunty, budynki oraz ich części), spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich zbycie stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).

Jednocześnie wskazać należy, iż nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zdefiniowane zostały w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.):

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek, istotne jest, czy w celu dokonania sprzedaży działek, podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie  (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92, które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwana dalej: Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 535 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:

W przedmiotowej sprawie należy ustalić, czy w odniesieniu do planowanej sprzedaży opisancyh działek będzie Pani spełniać przesłanki do uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług, w zakresie ww. czynności.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z zapewnieniem sobie i dwójce dzieci potrzeb bytowych podjęła Pani decyzję o sprzedaży części nieruchomości z przeznaczeniem uzyskanych środków pieniężnych w części na zakup mieszkania. Działki planuje Pani sprzedać na początku 2025 r. Działki rolne, które chce Pani sprzedać otrzymała Pani w darowiźnie od byłego męża. Działki te zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania od 2016 r. przeznaczone są na zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Małżonkowie 4 grudnia 2008 r. podpisali umowę o ustanowienie rozdzielności majątkowej małżeńskiej. 17 kwietnia 2009 r. Pani mąż i Pani podpisali w formie aktu notarialnego umowę darowizny, w której mąż darował Pani przysługujące mu na zasadzie majątku osobistego:

• prawo własności nieruchomości rolnej niezabudowanej, składającej się z działek gruntu oznaczonych numerami 1 i 2 o łącznej powierzchni 2 hektarów,
• udział do 3/8 części w prawie użytkowania wieczystego do 4 grudnia 2089 r. gruntu będącego własnością Skarbu Państwa stanowiącego działkę gruntu oznaczoną numerem 3, o powierzchni 3 000 metrów kwadratowych,

postanawiając, że przedmiot darowizny stanowić będzie wyłączenie majątek osobisty obdarowanej - czyli Pani.

Mąż przedmiotowe prawa nabył w wyniku dziedziczenia po zmarłym ojcu oraz na podstawie prawomocnego postanowienia o dziale spadku i zniesieniu współwłasności wydanego przez Sąd Rejonowy 18 października 2006. Przedmiotowe prawa nie były obciążone żadnymi długami, roszczeniami osób trzecich ani nie były ograniczone w rozporządzaniu. W przedmiotowym akcie oświadczyła Pani, iż darowiznę przyjmuje i nabycia powyższych praw dokonuje do majątku osobistego. 16 listopada 2015 r. małżonkowie wzięli rozwód.

28 czerwca 2016 r. zgodnie z uchwałą Rady Gminy zmieniono przeznaczenie działki 4, z przeznaczeniem 2MN - na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (100%), w tym Pani działek.

W 2020 r. wystąpiła Pani do Wójta Gminy o wydanie decyzji podziału przedmiotowej nieruchomości 1 i 2. W trakcie postępowania okazało się, iż Pani działki nie mają dostępu do prawidłowej drogi gminnej co jest jednym z warunków pozytywnie zaopiniowanego podziału, ostatecznie gmina negatywnie zaopiniowała podział nieruchomości.

Z uwagi na błąd leżący po stronie gminy polegający na niewłaściwym wydzieleniu dróg gminnych, 2 marca 2022 r. wystąpiła Pani o wykonanie podziału działek 1 i 2 celem przekazania nieodpłatnie gminie na poszerzenie drogi gminnej. Wójt Gminy postanowił, iż po przeniesieniu prawa własności na rzecz Gminy działek powstałych w wyniku podziału, Gmina podejmie działania z Gminną Spółką Komunalną, mając na celu wydłużenie odcinka sieci kanalizacyjnej i wodnej, wzdłuż wydzielonych działek w tym do Pani działki, co też później uczynili.

Na Pani wniosek Wójt Gminy podzielił działkę 1 i 2 wydzielając tym samym działkę nr 10 oraz działkę nr 11 z przeznaczeniem na drogę gminną. Po podzieleniu nieruchomości pozostały Pani działki nr 12 oraz nr 13. 3 stycznia 2023 r. Wójt Gminy wydał zarządzenie w sprawie nieodpłatnego nabycia przez Gminę nieruchomości gruntowych oznaczonych numerami 10 i 11. 15 lutego 2023 r. umową darowizny w formie aktu notarialnego przekazała Pani Gminie ww. działki z przeznaczeniem na drogę gminną.

W celu sprzedaży części nieruchomości składającej się z działek gruntu oznaczonych numerami 12 i 13 o łącznej powierzchni 1,96 ha wystąpiła Pani do Gminy o podział przedmiotowej nieruchomości.

Postanowieniem z 30 stycznia 2024 r. Wójt Gminy pozytywnie zaopiniował projekt podziału działek 12 i 13 zapisanych w księdze wieczystej, prowadzonej w Sądzie Rejonowym.

14 marca 2024 r. Wójt Gminy wydał decyzję i postanowił zatwierdzić podział nieruchomości - działek zapisanych w księdze wieczystej, oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków numerami 12 i 13, na działki:

• 14 o pow. 0,1201 ha położona na terenie 2 MN, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna,
• 15 o pow. 0,1201 ha położona na terenie 2MN, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna,
• 16 o pow. 0,1207 ha położona na terenie 2MN, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna,
• 17 o pow. 0,1204 ha położona na terenie 2MN, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna,
• 18 o pow. 0,5140 ha położona na terenie 2MN, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, 5RZ tereny rolne użytków zielonych, 4R tereny rolne, 1KDL tereny dróg publicznych klasy lokalnej.
• 19 o pow. 0,2644 ha położona na terenie 2KD-W, drogi wewnętrzne,

- 20 o pow. 0,7054 ha położona na terenie 3MN, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna,

o łącznej powierzchni 1,9651 ha.

W odniesieniu do przedmiotowych działek oświadcza Pani, że:

• nie prowadzi Pani działalności gospodarczej, nie jest czynnym podatnikiem VAT,
• działki zostały nabyte w drodze aktu darowizny, od byłego męża, które otrzymał je w spadku po zmarłym ojcu,
• nie podejmowano jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości, uatrakcyjnienia, za wyjątkiem podziału nieruchomości w celu ułatwienia procesu sprzedaży i uzyskania wyższej ceny,
• rozważa Pani sprzedaż prawie wszystkich działek, zostawiając sobie jedną lub dwie Działki,
• planuje Pani w 2025 r. wystąpić o dalszy podział działek nr 14 i nr 16,
• na działce 16 jest doprowadzona sieć wodociągowa i kanalizacyjna,
• działki 14, 15, 17, 18, 19, 20 nie są uzbrojone w sieci, tj. wodociągową, kanalizacyjną,
• w drodze gminnej doprowadzona jest woda, kanalizacja, prąd,
• na części działki 16 postawiła Pani ogrodzenia na powierzchni około 0,15 ha z przeznaczeniem na własne cele osobiste,
• żadna z przedmiotowych działek nie jest zabudowana,
• akcja marketingowa ogranicza się do wystawiania ogłoszeń sprzedaży na stronach internetowych m.in. gratka, OLX, otodom celem poinformowania o ich sprzedaży,
• nie prowadzono działalności deweloperskiej polegającej na obrocie nieruchomościami lub budowie domów mieszkalnych,
• nie udzielano żadnych pełnomocnictw do zarządzania przedmiotowymi działkami lub do działania w sprawach dotyczących ich sprzedaży i nie planuje się tego robić,
• na dzień złożenia wniosku nie ma zawartej żadnej umowy sprzedaży, nie występowano również o pozwolenia na budowę na tych działkach,
• działki są wykorzystywane wyłącznie do celów prywatnych i nie jest prowadzona tam działalność gospodarcza,
• działki nie były i nie będą udostępniane osobom trzecim,
• nie planuje Pani zawierania jakichkolwiek umów najmu, dzierżawy dotyczących tych nieruchomości na rzecz osób trzecich, ani o charakterze odpłatnym ani nieodpłatnym,
• nie zamierza Pani przed sprzedażą działek podejmować ani osobiście, ani za pośrednictwem osób trzecich, jakichkolwiek innych czynności wymagających zaangażowania środków finansowych czy też zmierzających do podniesienia wartości przedmiotowych działek (m.in. nie zamierza Pani wykonywać żadnych przyłączy mediów ani ogradzać terenu przeznaczonych do sprzedaży działek),
• działka stanowiąca drogę wewnętrzną będzie sprzedawana w równych udziałach łącznie ze zbywanymi działkami pod zabudowę,
• do 2023 r. pobierała Pani dopłaty unijne z ANR.

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż przedmiotowych działek będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a Pani będzie działać w charakterze podatnika VAT, o którym jest mowa w art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Mając na uwadze powołany stan prawny oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji podejmowane przez Panią działania nie wskazują na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, a sprzedaż wskazanych działek nie będzie wypełniała przesłanki działalności gospodarczej.

Przede wszystkim nie prowadzi Pani działalności gospodarczej, nie jest Pani czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotowe działki nabyła Pani w drodze darowizny od byłego męża, do majątku osobistego. Nie udzieliła Pani żadnych pełnomocnictw do zarządzania przedmiotowymi działkami lub do działania w sprawach dotyczących ich sprzedaży i nie planuje Pani tego robić. Nie występowała Pani o pozwolenia na budowę na tych działkach. Działki nie były i nie będą udostępniane osobom trzecim, są wykorzystywane wyłącznie do celów prywatnych. Nie planuje Pani zawierania jakichkolwiek umów najmu, dzierżawy dotyczących tych działek na rzecz osób trzecich, ani o charakterze odpłatnym ani nieodpłatnym. Nie zamierza Pani przed sprzedażą działek podejmować ani osobiście, ani za pośrednictwem osób trzecich, jakichkolwiek innych czynności wymagających zaangażowania środków finansowych czy też zmierzających do podniesienia wartości przedmiotowych działek (m.in. nie zamierza Pani wykonywać żadnych przyłączy mediów ani ogradzać terenu przeznaczonych do sprzedaży działek). Nie podejmowała Pani jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości działek, ich uatrakcyjnienia. Większość działek nie jest uzbrojona.

Jedyne Pani działania dotyczą i będą dotyczyć podziału działek na mniejsze, przekazania części działek do Gminy w celu wytyczenia drogi gminnej oraz wystawiania ogłoszeń sprzedaży na stronach internetowych celem poinformowania o ich sprzedaży.

W związku z tak przedstawionymi okolicznościami, w tej konkretnej sytuacji stwierdzić należy, że planowana przez Panią sprzedaż opisanych działek, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zakres wykonanych przez Panią czynności nie wskazuje na Pani aktywność w przedmiocie zbycia działek porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Podjęte przez Panią czynności nie wykraczają poza zakres zarządu majątkiem prywatnym i nie stanowią działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Jak wynika z opisu sprawy nie dokonywała i nie dokonuje Pani czynności typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców. Brak jest przesłanek zawodowego, tj. stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności, co przesądzałoby o tym, że zbycie przez Panią opisanych nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze podjęte przez Panią działania nie można uznać, że stanowią one ciąg zdarzeń przesądzających o uznaniu sprzedaży opisanych działek za prowadzenie działalności gospodarczej. W niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Panią, w zakresie sprzedaży przedmiotowych nieruchomości, za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Dokonując sprzedaży niezabudowanych działek, będzie Pani korzystała z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Nie będzie Pani zatem działała jako podatnik podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż niezabudowanych działek nie będzie więc czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Pani stanowisko jest zatem prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.