Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

-prawidłowe – w zakresie uznania, że Usługę 1, Usługę 3, Usługę 4, Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 11, nr 3 i nr 13, nr 4 i nr 14);

-nieprawidłowe – w zakresie uznania, że Usługę 2, Usługę 6, Usługę 7, Usługę 9 i Usługę 10 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy (pytania oznaczone we wniosku nr 2 i nr 12, nr 6 i nr 16, nr 7 i nr 17, nr 9 i nr 19, nr 10 i nr 20);

-prawidłowe – w zakresie uznania, że w przypadku Usługi 5 Spółka powinna opodatkować usługi własne na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy, a w stosunku do pozostałych usług wchodzących w skład Usługi 5 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy (pytania oznaczone we wniosku nr 5 i nr 15);

-prawidłowe – w zakresie uznania, że w przypadku Usługi 8 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy (pytania oznaczone we wniosku nr 8 i nr 18);

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy w odniesieniu do opisanych we wniosku Usług 1-10, Spółka powinna zastosować procedurę VAT-marża zgodnie z art. 119 ustawy.

Uzupełnili go Państwo pismem z 15 stycznia 2025 r. (wpływ 15 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Zaistniały stan faktyczny

A z siedzibą w (…) (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w branży turystycznej, w zakresie (…). (...). Dodatkowo, Wnioskodawca posiada własną bazę noclegową i świadczy usługi krótkotrwałego zakwaterowania oraz usługi wynajmu i dzierżawy nieruchomości.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) i korzysta z pełnego prawa do odliczenia VAT naliczonego.

Występują sytuacje, że Wnioskodawca otrzymuje zlecenia indywidualne, w ramach których świadczy następujące usługi za wynagrodzeniem:

1)Usługa organizacji spotkania w restauracji wraz z wynajęciem części Sali oraz lunchem, w ramach wyjazdu szkoleniowego (dalej: Usługa 1).

Usługa składa się z usług własnych Spółki: usługi koordynacji zlecenia (pośredniczenie pomiędzy klientem a restauracją).

Usługi, które Spółka nabywa od innego podatnika VAT (…) to: usługa gastronomiczna (restauracyjna) wraz z wynajęciem części Sali (rezerwacja stolików w jednym wspólnym miejscu) na lunch z napojami. Spotkanie lunchowe obejmuje głównie lunch (usługę gastronomiczną – restauracyjną), a dodatkowo (...).

Usługa 1 jest realizowana na rzecz przedsiębiorcy – innego polskiego podatnika VAT z siedzibą w Polsce, a uczestnikami organizowanego przez Spółkę spotkania są pracownicy/ współpracownicy tego przedsiębiorcy.

Realizację Usługi 1 Spółka w całości opodatkowuje VAT na zasadach ogólnych. Za Usługę 1 Spółka wystawia faktury VAT z następującym opisem świadczenia: „Organizacja spotkania wraz z lunchem /kolacją podczas wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego w dn. ….”.

2)Usługa gastronomiczna/restauracyjna (kolacja w restauracji) wraz ze zwiedzaniem (...) (dalej: Usługa 2).

Usługa składa się z usług własnych Spółki: usługi koordynacji zlecenia (pośredniczenie pomiędzy klientem a restauracją).

Usługi, które Spółka nabywa od innego podatnika VAT (…) to: usługa gastronomiczna/restauracyjna wraz z wynajęciem części Sali (rezerwacja stolików w jednym wspólnym miejscu) na lunch z napojami, usługa zwiedzania (...). Przy czym, spotkanie lunchowe obejmuje głównie lunch (usługę gastronomiczną – restauracyjną), a dodatkowo (...). Zdarza się również, że Spółka nabywa od ww. podatnika VAT także usługę (...) dla uczestników – beneficjentów Usługi 2.

Usługa 2 jest realizowana na rzecz hotelu, tj. przedsiębiorcy-innego podatnika VAT z siedzibą w Polsce, w ramach organizowanej przez hotel konferencji. Wnioskodawca nie ma wiedzy, czy jakikolwiek składnik Usługi 2, w tym zwiedzanie (...), ma związek z tematyką konferencji organizowanych przez hotel.

Realizację Usługi 2 Spółka w całości opodatkowuje VAT na zasadach ogólnych. Za Usługę 2 Spółka wystawia faktury VAT z następującym opisem świadczenia: „Organizacja spotkania podczas wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego w dn. ….”

3)Usługa przejazdu (...) Spółki wraz z cateringiem na (...) (dalej: Usługa 3).

Wnioskodawca świadczy Usługę 3 na rzecz agencji eventowej, która organizuje na (...) warsztaty z coachem.

Usługa składa się z usług własnych Spółki: usługi przejazdu (...) na (...).

Usługi, które Spółka nabywa od innych podatników VAT to: usługa cateringowa, udostępnienie części terenu pod catering i szkolenie.

Usługa 3 jest realizowana na rzecz agencji eventowej, tj. przedsiębiorcy-innego polskiego podatnika VAT z siedzibą w Polsce, w ramach organizowanego przez hotel szkolenia.

Realizację Usługi 3 Spółka w całości opodatkowuje VAT na zasadach ogólnych (bilety … według stawki VAT 8%, w pozostałym zakresie, jako usługę organizacji wyjazdu szkoleniowego, według stawki 23%).

Za Usługę 3 Spółka wystawia faktury VAT z dwiema pozycjami, tj. odpowiednio: „Bilety …” oraz „Organizacja wyjazdu szkoleniowego”.

4)Usługa koordynacji eventu dla Klientów (…) związanego ze szkoleniem (...) przeprowadzanym przez instruktora (dalej: Usługa 4).

Wnioskodawca świadczy Usługę 4 na zlecenie i na rzecz agencji eventowej (tj. innego podatnika VAT).

Usługa 4 składa się z usług własnych Spółki: koordynacji wydarzenia, biletów-(...), transportu, cateringu oraz organizatora ((...)) do miejsca ustalonego dla cateringu ((…)), udostępnienia miejsca pod catering, pomocy w zorganizowaniu dojazdu samochodów (...), znalezienia restauracji dla grupy za wynagrodzeniem prowizyjnym.

Usługi, które Spółka nabywa od innych podatników VAT, to: catering wraz z serwisem, noclegi w hotelu dla organizatora. Spółka nie nabywa usług instruktora – realizując Usługę 4 Spółka pełni jedynie funkcję pomocniczą w stosunku do usług oferowanych przez zleceniodawcę Spółki.

Realizację Usługi 4 Spółka w całości opodatkowuje VAT na zasadach ogólnych (bilety (...) według stawki VAT 8%, w pozostałym zakresie, jako usługę koordynacji podczas wyjazdu szkoleniowego, według stawki 23%).

Za Usługę 4 Spółka wystawia faktury VAT z dwiema pozycjami, tj. odpowiednio: „Bilety (...)” oraz „Koordynacja podczas wyjazdu szkoleniowego ”.

5)Usługa organizacji (...) z przewodnikiem wraz z lunchem (...) i (...) na zlecenie innego przedsiębiorcy posiadającego siedzibę w Polsce i będącego polskim podatnikiem VAT czynnym w ramach wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego (dalej: Usługa 5).

Wnioskodawca świadczy Usługę 5 na rzecz innego podatnika VAT.

Usługa 5 składa się z usług własnych Spółki: koordynacji wydarzenia oraz biletów (...).

Usługi, które Spółka nabywa od innych podatników VAT, to: przewodnik, lunch (...).

(...) ma charakter rekreacyjny i nie wiąże się z tematyką wydarzenia szkoleniowo-konferencyjnego organizowanego przez zleceniodawcę Usługi 5.

Realizację Usługi 5 Spółka opodatkowuje VAT w następujący sposób: w zakresie usługi przejazdu (...) – na zasadach ogólnych (według stawki VAT 8%), w pozostałym zakresie – na zasadach VAT marża dla usług turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1 ustawy o VAT.

Za Usługę 5 Spółka wystawia fakturę VAT-marża z wyrazami: „Procedura marży dla biur podróży” i opisem świadczenia: „Usługa turystyczna”.

6)Usługa organizacji wyjazdu na zlecenie innej spółki z grupy (...), będącej podatnikiem VAT czynnym (dalej: Usługa 6).

Ww. wyjazd obejmuje: (...).

W skład Usługi 6 wchodzą usługi własne Spółki: koordynacja wydarzenia, usługa noclegowa, (...), spotkanie (...) i szkolenie (...), spotkanie (...).

Usługi, które w ramach Usługi 6 Spółka nabywa od innych podatników VAT to: usługa gastronomiczna/restauracyjna (kolacja), (...) autokar, (...).

Realizację Usługi 6 Spółka w całości opodatkowuje VAT na zasadach ogólnych (według stawki VAT 23%). Za Usługę 6 Spółka wystawia fakturę VAT z opisem „Organizacja wyjazdu szkoleniowego (...)”.

7)Usługa organizacji wyjazdu (…) na zlecenie agencji eventowej, tj. przedsiębiorcy posiadającego siedzibę w Polsce i będącego polskim podatnikiem VAT czynnym, jako część całego wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego organizowanego przez tę agencję (dalej: Usługa 7).

Wyjazd (…) obejmuje: wynajęcie autokaru, zapewnienie przewodnika, przygotowanie programu wyjazdu obejmującego zwiedzanie (...), wizytę (...) oraz lunch.

W ramach Usługi 7 Spółka świadczy usługi własne: koordynację wydarzenia oraz nabywa usługi od innych podatników VAT: autokar, przewodnika, (...), usługę gastronomiczną/restauracyjną (lunch).

Realizację Usługi 7 Spółka w całości opodatkowuje VAT na zasadach ogólnych (według stawki VAT 23%). Za Usługę 7 Spółka wystawia fakturę VAT z opisem: „Organizacja wydarzenia w ramach wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego”.

8)Usługa odsprzedaży noclegów dla klienta indywidualnego/grupowego (sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT – tj. konsumentów), które Spółka nabywa od Hotelu, tj. innego podatnika VAT i pośredniczy w odsprzedaży, naliczając swoją prowizję/narzut (dalej: Usługa 8).

Realizację Usługi 8 Spółka opodatkowuje VAT na zasadach tzw. VAT marża dla usług turystyki. Za Usługę 8 Spółka wystawia fakturę VAT-marża z opisem „Usługa turystyczna”.

9)Sprzedaż biletów tzw. łączonych, obejmujących (...) i wstęp do (...) (dalej: Usługa 9).

W ramach Usługi 9 Spółka świadczy usługę własną przejazdu (...).

Ponadto, w celu realizacji Usługi 9 Spółka nabywa usługę wstępu do (...) od podmiotu, który zarządza (...), tj. od innego podatnika VAT, a następnie odsprzedaje tę usługę w ramach ww. biletu łączonego.

Realizację Usługi 9 Spółka w całości opodatkowuje VAT na zasadach ogólnych, według stawki VAT 8%. Za Usługę 9 Spółka wystawia fakturę VAT z opisem: „(...)” normalny (lub odpowiednio ulgowy) (...) + wstęp (...)”.

10)Sprzedaż biletów tzw. łączonych obejmujących (...) i udział w (…), powrót na parking i przejazd busem (dalej: Usługa 10).

W ramach Usługi 10 Spółka świadczy usługę własną przejazdu (...).

Ponadto, w celu realizacji Usługi 10 Spółka nabywa usługę (...) i otrzymuje z tego tytułu fakturę VAT od (...), tj. od innego polskiego podatnika VAT oraz usługę transportu pasażerskiego od innego polskiego podatnika VAT, a następnie odsprzedaje te usługi w ramach ww. biletu łączonego.

Realizację Usługi 10 Spółka w całości opodatkowuje VAT na zasadach ogólnych, według stawki VAT 8%. Za Usługę 10 Spółka wystawia fakturę VAT z opisem: „bilet (...)”, lub odpowiednio (w przypadku gdy w ramach świadczenia usług ma miejsce transport busem od Spółki): „bilet (...)”.

Zdarzenie przyszłe

Wnioskodawca spodziewa się, że w przyszłości również będzie świadczyć ww. Usługi oraz planuje opodatkować je VAT w sposób analogiczny do sposobu przedstawionego powyżej odpowiednio dla każdej z usług od Usługi 1 do Usługi 10.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

I. W zakresie Usługi organizacji spotkania w restauracji wraz z wynajęciem części Sali oraz lunchem, w ramach wyjazdu szkoleniowego (Usługa 1):

1.Jakiego rodzaju świadczenia będzie oczekiwać nabywca? Co jest intencją (celem nabycia)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

2.Czy realizując Usługę 1 Wnioskodawca działa na rzecz kontrahenta we własnym imieniu i na własny rachunek?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

3.Czy faktura dokumentująca usługi nabyte od innego podatnika (...) wystawiana jest na Wnioskodawcę? Kto na fakturze jest wskazany jako odbiorca ww. usług?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

4.Czy usługi nabywane od innego podatnika na potrzeby realizacji Usługi, są usługami dla bezpośredniej korzyści turysty?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

II. W zakresie Usługi gastronomicznej/restauracyjnej (kolacja w restauracji) wraz ze zwiedzaniem obiektu – (...) (Usługa 2):

1.Jakiego rodzaju świadczenia będzie oczekiwać nabywca? Co jest intencją (celem nabycia)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

2.Czy realizując Usługę 2 Wnioskodawca działa na rzecz kontrahenta we własnym imieniu i na własny rachunek?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

3.Czy faktura dokumentująca usługi nabyte od innego podatnika (...) wystawiana jest na Wnioskodawcę? Kto na fakturze jest wskazany jako odbiorca ww. usług?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

4.Czy usługa zwiedzania (...) jest dokumentowana odrębnie od pozostałych usług nabywanych od innego podatnika?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

5.Czy usługa zwiedzania (...) jest niezbędna do realizacji Usługi 2?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

6.Czy usługa gastronomiczna/restauracyjna wraz z wynajęciem części Sali nabywana od innego podatnika na potrzeby realizacji Usługi 2, jest usługą nabywaną dla bezpośredniej korzyści turysty?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

7.Czy usługa zwiedzania (...) nabywana od innego podatnika na potrzeby realizacji Usługi 2, jest usługą nabywaną dla bezpośredniej korzyści turysty?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

III. W zakresie usługi przejazdu (...) Spółki wraz z cateringiem na (...) Usługa 3):

1.Jakiego rodzaju świadczenia będzie oczekiwać nabywca? Co jest intencją (celem nabycia)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

2.Jaki charakter ma Usługa 3 (szkoleniowy, rekreacyjny, wypoczynkowy)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

3.Czy realizując Usługę 3 Wnioskodawca działa na rzecz kontrahenta we własnym imieniu i na własny rachunek?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

4.Czy faktura dokumentująca usługi nabyte od innego podatnika wystawiana jest na Wnioskodawcę? Kto na fakturze jest wskazany jako odbiorca ww. usług?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

5.Czy usługi nabywane od innego podatnika na potrzeby realizacji Usługi 3, są usługami dla bezpośredniej korzyści turysty?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

IV. W zakresie usługi koordynacji eventu dla Klientów (...) związanego ze szkoleniem (...) przeprowadzanym przez instruktora (Usługa 4):

1.Jakiego rodzaju świadczenia będzie oczekiwać nabywca? Co jest intencją (celem nabycia)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

2.Jaki charakter ma Usługa 4 (szkoleniowy, rekreacyjny, wypoczynkowy)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

3.Czy realizując Usługę 4 Wnioskodawca działa na rzecz kontrahenta we własnym imieniu i na własny rachunek?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

4.Czy faktury dokumentujące usługi nabyte od innych podatników wystawiane są na Wnioskodawcę? Kto na fakturze jest wskazany jako odbiorca ww. usług?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

5.Czy usługi nabywane od innych podatników na potrzeby realizacji Usługi 4, są usługami dla bezpośredniej korzyści turysty?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

V. W zakresie usługi organizacji (...) z przewodnikiem wraz z lunchem (...) i (...) (Usługa 5):

1.Jakiego rodzaju świadczenia będzie oczekiwać nabywca? Co jest intencją (celem nabycia)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

2.Jaki charakter ma Usługa 5 (szkoleniowy, rekreacyjny, wypoczynkowy)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

3.Czy realizując Usługę 5 Wnioskodawca działa na rzecz kontrahenta we własnym imieniu i na własny rachunek?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

4.Czy faktury dokumentujące usługi nabyte od innych podatników wystawiane są na Wnioskodawcę? Kto na fakturze jest wskazany jako odbiorca ww. usług?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

5.Czy usługi nabywane od innych podatników na potrzeby realizacji Usługi 5, są usługami dla bezpośredniej korzyści turysty?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

VI. W zakresie usługi organizacji wyjazdu na zlecenie innej spółki z grupy (...) (Usługa 6):

1.Jakiego rodzaju świadczenia będzie oczekiwać nabywca? Co jest intencją (celem nabycia)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

2.Co stanowi usługę główną?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

3.Czy Usługa 6 będzie spełniała w jakimś stopniu cel wypoczynkowy, rekreacyjny, turystyczny itp.? Jeżeli tak, proszę o wskazanie na czym będzie polegała realizacja tego celu.

Odpowiedź Wnioskodawcy:

4.Czy realizując Usługę 6 Wnioskodawca działa na rzecz kontrahenta we własnym imieniu i na własny rachunek?

 Odpowiedź Wnioskodawcy:

5.Czy faktury dokumentujące usługi nabyte od innych podatników wystawiane są na Wnioskodawcę? Kto na fakturze jest wskazany jako odbiorca ww. usług?

 Odpowiedź Wnioskodawcy:

6.Czy usługi nabywane od innych podatników tj. usługa gastronomiczna/restauracyjna (kolacja), (...), autokar, (...) mogą być zrealizowane odrębnie od usługi głównej?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

7.Jeśli między usługami własnymi, a ww. usługami (nabytymi od innych podatników) będzie istniała taka zależność powodująca, że usługi te nie mogą być świadczone odrębnie, to proszę wskazać na czym konkretnie polega ta zależność?

 Odpowiedź Wnioskodawcy:

8.Czy usługi nabywane od innych podatników na potrzeby realizacji Usługi 6, są usługami dla bezpośredniej korzyści turysty (uczestników wyjazdu)?

 Odpowiedź Wnioskodawcy:

VII. W zakresie usługi organizacji wyjazdu na (...) na zlecenie agencji eventowej, jako część całego wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego organizowanego przez tę agencję (Usługa 7):

1.Jakiego rodzaju świadczenia będzie oczekiwać nabywca? Co jest intencją (celem nabycia)?

Odpowiedź wnioskodawcy:

2.Co stanowi usługę główną?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

3.Jaki charakter w ramach wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego ma świadczona przez Wnioskodawcę Usługa 7 – rekreacyjny, rozrywkowy, wypoczynkowy, czy szkoleniowy (proszę uzasadnić)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

4.Czy usługi przewodnika, zwiedzanie (...) w ramach Usługi 7 ma związek z tematem szkolenia/konferencji czy spełnia w jakimś stopniu cel wypoczynkowy, rekreacyjny, turystyczny itp. (proszę wyjaśnić)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

5.Czy realizując Usługę 7 Wnioskodawca działa na rzecz kontrahenta we własnym imieniu i na własny rachunek?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

6.Czy faktury dokumentujące usługi nabyte od innych podatników wystawiane są na Wnioskodawcę? Kto na fakturze jest wskazany jako odbiorca ww. usług?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

7.Czy usługi nabywane od innych podatników tj. autokar, przewodnik, (...), usługa gastronomiczna/ restauracyjna (lunch), mogą być zrealizowane odrębnie od usługi głównej?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

8.Jeśli między usługami własnymi, a ww. usługami będzie istniała taka zależność powodująca, że usługi te nie mogą być świadczone odrębnie, to proszę wskazać na czym konkretnie polega ta zależność?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

9.Czy usługi nabywane od innych podatników na potrzeby realizacji Usługi 7, są usługami dla bezpośredniej korzyści turysty (uczestników wyjazdu)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

VIII. W zakresie usługi odsprzedaży noclegów dla klienta indywidualnego/grupowego, które Spółka nabywa od Hotelu, tj. innego podatnika VAT i pośredniczy w odsprzedaży, naliczając swoją prowizję/narzut (Usługa 8):

1.Czy w ramach ww. usług Wnioskodawca działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek?

Odpowiedź Wnioskodawcy: Tak, realizując Usługę 8 Wnioskodawca działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek.

2.Czy przy świadczeniu ww. usług Wnioskodawca nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

IX. W zakresie usługi polegającej na sprzedaży biletów tzw. łączonych obejmujących (...) i wstęp do (...) (Usługa 9):

1.Jaki jest cel sprzedaży przez Wnioskodawcę ww. usług w ramach biletu łączonego?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

2.Czy możliwość skorzystania z usług w ramach biletów łączonych jest uzależnione od siebie? Tzn. czy skorzystanie z jednej usługi jest konieczne do skorzystania z drugiej usługi?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

3.Czy w zakresie zakupu usług wstępu do (...), Wnioskodawca działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

4.Czy usługi, które Spółka nabywa od innego podatnika VAT, Spółka odsprzedaje po cenie, za którą je nabyła, czy dolicza prowizję?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

5.Czy przy świadczeniu ww. usług Wnioskodawca nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

6.Czy Usługa 9 będzie spełniała w jakiejś części cel wypoczynkowy, rekreacyjny, turystyczny itp.? Jeżeli tak, proszę o wskazanie na czym będzie polegała realizacja tego celu.

Odpowiedź Wnioskodawcy:

X. W zakresie usługi polegającej na sprzedaży biletów tzw. łączonych obejmujących (...) i udział w (...), powrót na parking i przejazd busem (Usługa 10):

1.Jaki jest cel sprzedaży przez Wnioskodawcę ww. usług w ramach jednego biletu łączonego?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

2.Czy usługi nabywane od innych podatników, tj. (...), autokar, mogą być zrealizowane odrębnie od usługi polegającej na sprzedaży biletów (...)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

3.Jeśli między usługami własnymi, a ww. usługami nabytymi od innych podatników będzie istniała taka zależność powodująca, że usługi te nie mogą być świadczone odrębnie, to proszę wskazać na czym konkretnie polega ta zależność?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

4.Czy możliwość skorzystania z usług w ramach biletów łączonych jest uzależnione od siebie? Tzn. czy skorzystanie z jednej usługi jest konieczne do skorzystania z drugiej usługi?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

5.Czy w zakresie zakupu usług udziału w (...) oraz usług autokaru, Wnioskodawca działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

6.Czy usługi, które Spółka nabywa od innego podatnika VAT, Spółka odsprzedaje po cenie, za którą je nabyła, czy dolicza prowizję?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

7.Czy przy świadczeniu ww. usług Wnioskodawca nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty (uczestników)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

8.Czy Usługa 10 będzie spełniała w jakiejś części cel wypoczynkowy, rekreacyjny, turystyczny itp.? Jeżeli tak, proszę o wskazanie na czym będzie polegała realizacja tego celu.

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Pytania

1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym w przypadku Usługi 1 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 1 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

2.Czy w przedstawionym stanie faktycznym w przypadku Usługi 2 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 2 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

3.Czy w przedstawionym stanie faktycznym w przypadku Usługi 3 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 3 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

4.Czy w przedstawionym stanie faktycznym w przypadku Usługi 4 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 4 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

5.Czy w przedstawionym stanie faktycznym w przypadku Usługi 5 Spółka powinna opodatkować usługi własne na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT, a w stosunku do pozostałych usług wchodzących w skład Usługi 5 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT?

6.Czy w przedstawionym stanie faktycznym w przypadku Usługi 6 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 6 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

7.Czy w przedstawionym stanie faktycznym w przypadku Usługi 7 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 7 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

8.Czy w przedstawionym stanie faktycznym w przypadku Usługi 8 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 8 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

9.Czy w przedstawionym stanie faktycznym w przypadku Usługi 9 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 9 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

10.Czy w przedstawionym stanie faktycznym w przypadku Usługi 10 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 9 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

11.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w przypadku Usługi 1 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 1 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

12.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w przypadku Usługi 2 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 2 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

13.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w przypadku Usługi 3 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 3 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

14.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w przypadku Usługi 4 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 4 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

15.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w przypadku Usługi 5 Spółka powinna opodatkować usługi własne na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT, a w stosunku do pozostałych usług wchodzących w skład Usługi 5 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT?

16.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w przypadku Usługi 6 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 6 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

17.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w przypadku Usługi 7 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 7 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

18.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w przypadku Usługi 8 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 8 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

19.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w przypadku Usługi 9 Spółka powinna zastosować procedurę “VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 9 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

20.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w przypadku Usługi 10 Spółka powinna zastosować procedurę “VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, czy też Usługę 10 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.W przedstawionym stanie faktycznym Usługę 1 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

2.W przedstawionym stanie faktycznym Usługę 2 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

3.W przedstawionym stanie faktycznym Usługę 3 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

4.W przedstawionym stanie faktycznym Usługę 4 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

5.W przedstawionym stanie faktycznym w przypadku Usługi 5 Spółka powinna opodatkować usługi własne na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT, a w stosunku do pozostałych usług wchodzących w skład Usługi 5 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT.

6.W przedstawionym stanie faktycznym Usługę 6 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

7.W przedstawionym stanie faktycznym Usługę 7 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

8.W przedstawionym stanie faktycznym w przypadku Usługi 8 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT.

9.W przedstawionym stanie faktycznym Usługę 9 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

10.W przedstawionym stanie faktycznym Usługę 10 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

11.W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 1 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

12.W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 2 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

13.W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 3 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

14.W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 4 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

15.W przedstawionym zdarzeniu przyszłym w przypadku Usługi 5 Spółka powinna opodatkować usługi własne na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT, a w stosunku do pozostałych usług wchodzących w skład Usługi 5 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT.

16.W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 6 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

17.W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 7 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

18.W przedstawionym zdarzeniu przyszłym w przypadku Usługi 8 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT.

19.W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 9 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

20.W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 10 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT: „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…)”.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT: „Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…)”.

Jednocześnie, zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W świetle art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania VAT, z zastrzeżeniem art. 29a ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na tle powyższych regulacji w ugruntowanym orzecznictwie krajowym oraz unijnym przyjmuje się, że z perspektywy opodatkowania VAT każde świadczenie powinno być co do zasady traktowane odrębnie i niezależnie. Wyjątek od tej zasady obejmuje jedynie taką sytuację, w której jedna usługa obejmuje z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia kilka świadczeń, które są jednak ze sobą tak ściśle związane, że nie powinny być sztucznie dzielone w celach podatkowych. Wówczas występuje tzw. świadczenie kompleksowe, składające się ze świadczenia głównego (zasadniczego), zaś pozostałe elementy traktuje się jako świadczenia pomocnicze, do których zastosowanie znajdują takie same zasady opodatkowania jak do świadczenia głównego (m.in. wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, dalej: TSUE: z 6 lipca 2006 r. w sprawie C-251/05 Talacre Beach Caravan Sales Ltd., z 2 grudnia 2010 r. w sprawie C-276/09 Everything Everywhere Ltd, z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, z 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11, z 17 stycznia 2013 r. w sprawie C-244/11, z 27 czerwca 2013 r. w sprawie C-155/12 RR Donnelley Global Turnkey Solutions Poland sp. z o. o., z 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service Srl, z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV and OV Bank NV).

Należy zaznaczyć, że ani regulacje krajowe, ani regulacje unijne nie zawierają definicji legalnej świadczenia kompleksowego (złożonego), jak również szczegółowych wytycznych do uznania danego świadczenia za świadczenie kompleksowe (złożone).

TSUE przedstawił konstrukcję świadczenia kompleksowego w wyroku z 25 lutego 1999 r. w sprawie nr C-349/96 Card Protection Plan Ltd, wskazując, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Idąc dalej, w wyroku z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV and OV Bank NV, Trybunał wskazał, że art. 2 (1) szóstej dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145, str. 1), zmienionej dyrektywą Rady 2002/93/WE z dnia 3 grudnia 2002 r. (Dz.U. L 331, str. 27; dalej: Dyrektywa VAT): „(…) należy interpretować w ten sposób, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej”.

Z kolei w wyroku z 27 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 Aktiebolaget NN TSUE wskazał, że „(…) w celu określenia, czy jedna transakcja złożona, taka jak będąca przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, powinna zostać zakwalifikowana jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług, należy zidentyfikować jej elementy dominujące”.

Powyższe znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA, m.in. w wyrokach z 30 czerwca 2016 r. sygn. akt I FSK 165/15, z 18 października 2018 r. I FSK 1685/16). Przykładowo, w wyroku z 13 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 614/13, Sąd wskazał, że: „(…) z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości można wysnuć wniosek, że łącząc poszczególne dostawy czy świadczone usługi w jedno świadczenie nie można zapominać, że zasadą wynikającą z prawa unijnego jest oddzielność i samodzielność poszczególnych dostaw czy usług. Rozpoznawanie odrębnych świadczeń jako jednego kompleksowego świadczenia ma więc charakter wyjątkowy. Sąd pierwszej instancji trafnie także wskazał, że należy uwzględniać ochronę podstawowych zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług wymagających, by każda działalność gospodarcza była traktowana w ten sam sposób. Sprzeciwia się to temu, by podmioty gospodarcze dokonujące takich samych czynności, były traktowane odmiennie w zakresie poboru VAT”.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że świadczenie kompleksowe (złożone) stanowiące z perspektywy VAT jedną transakcję występuje wtedy, gdy dwa lub więcej elementów świadczenia (lub dwie lub więcej czynności) dokonane przez podatnika VAT są ze sobą tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, a jego dzielenie miałoby sztuczny charakter. Cechą ww. świadczenia kompleksowego jest to, że w ramach tego świadczenia jeden z elementów lub czynności stanowi świadczenie główne, zaś pozostałe elementy lub czynności w ramach tego świadczenia mają charakter pomocniczy, dodatkowy i dzielą z perspektywy opodatkowania VAT los prawny świadczenia głównego.

Należy przy tym wskazać, że świadczenie pomocnicze, dodatkowe względem świadczenia głównego wystąpi w szczególności wówczas, gdy nie ma ono celu samego w sobie, ale stanowi środek do korzystania na jak najlepszych warunkach ze świadczenia głównego (m.in. ww. wyroki TSUE, w tym: z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., z 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11, z 17 stycznia 2013 r. w sprawie C-224/11, z 27 czerwca 2013 r. w sprawie C-155/12 RR Donnelley Turnkey Solutions Poland sp. z o. o., z 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C‑497/09, C‑499/09, C‑501/09 i C‑502/09).

Natomiast jeżeli w skład świadczenia, np. usługi, wchodzą czynności, które nie służą realizacji usługi głównej i mogą mieć również charakter samoistny, wówczas z perspektywy VAT należy uznać, że czynności te nie konstytuują świadczenia kompleksowego i na gruncie VAT powinny być traktowane odrębnie.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy Usługa 1, Usługa 2, Usługa 3, Usługa 4, Usługa 6, Usługa 7 i Usługa 10 stanowią świadczenia kompleksowe z perspektywy ww. regulacji VAT, dla których zastosowanie znajdują szczególne zasady opodatkowania VAT dla świadczeń kompleksowych. Z kolei Usługa 5, Usługa 8 i Usługa 9 nie mają charakteru kompleksowego z perspektywy ww. zasad opodatkowania VAT dla świadczeń kompleksowych, co zostanie szczegółowo przedstawione w dalszej części złożonego wniosku.

Polski ustawodawca uregulował ogólną zasadę ustalania podstawy opodatkowania VAT w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Jednocześnie do ustawy o VAT wprowadzone są unormowania szczególne, na podstawie których dla określonych świadczeń sposób opodatkowania VAT, w tym podstawę opodatkowania VAT, ustala się w odmienny sposób. Wspomniana grupa wyjątków obejmuje m.in. usługi turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1 i n. ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem art. 119 ust. 5 ustawy o VAT.

Natomiast zgodnie z art. 119 ust. 2 ustawy o VAT, marża to różnica między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

W świetle art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, przepis art. 119 ust. 1 tej ustawy, tj. przepis dotyczący rozliczenia usługi turystyki w procedurze VAT marży stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1)działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

2)przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Łączne spełnienie tych przesłanek przesądza o obligatoryjnym charakterze szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki. Zgodnie zaś z art. 119 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki, oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, podatnik wykonuje we własnym zakresie część świadczeń w ramach tej usługi, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęcia „usługi turystyki” i nie odsyła w tym zakresie do definicji zawartych w innych aktach normatywnych. W związku z tym dokonując jego interpretacji dla celów podatkowych w pierwszej kolejności należy sięgnąć do znaczenia słowa „turystyka” w języku powszechnym czy też znaczenia słownikowego.

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl) „turystyka” to zorganizowane wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania. W celu ustalenia znaczenia pojęcia „turystyka” na gruncie VAT należy również sięgnąć do jego rozumienia na poziomie unijnym.

Zgodnie z art. 307 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r. Nr 347, str. 1 ze zm., dalej: Dyrektywa VAT), transakcje dokonywane na warunkach przewidzianych w art. 306 przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty.

Przy czym, zgodnie z art. 306 Dyrektywy VAT, państwa członkowskie stosują procedurę szczególną VAT do transakcji dokonywanych przez biura podróży, o ile biura te występują we własnym imieniu wobec nabywców oraz gdy wykorzystują one do realizacji podróży towary dostarczane i usługi świadczone przez innych podatników.

Procedura szczególna nie ma zastosowania do biur podróży, które działają wyłącznie w charakterze pośredników.

W świetle orzecznictwa unijnego ww. zasady opodatkowania podatkiem od wartości dodanej agentów turystycznych i biur podróży mają szerokie zastosowanie – również do podmiotów gospodarczych, które nie są formalnie agentami turystycznymi ani biurami podróży, o ile organizują one wycieczki lub wyjazdy zorganizowane we własnym imieniu i powierzają innym podatnikom wykonanie usług związanych z tą działalnością (m.in. wyroki TSUE: wyrok z 21 lutego 2013 r. w sprawach połączonych C-308/96 i C-94/97 Commissioners of Customs and Excise v T.P. Madgett, R.M. Baldwin and The Howden Court Hotel oraz wyrok z 13 października 2005 r. w sprawie C-200/04 ISt internationale Sprach und Studienreisen GmbH).

Na tej podstawie przyjmuje się, że na gruncie VAT usługa turystyczna to usługa świadczona na rzecz turysty, obejmująca swoim zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. W konsekwencji organy podatkowe za usługi turystyki uznają zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzw. kompleksowym programem imprez).

Zbliżone stanowisko zostało przedstawione m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS) z 21 lutego 2021 r. nr 0113-KDIPT1-3.4012.21.2022. 1.MWJ.

W konsekwencji, za usługę turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy o VAT, należy uznać przede wszystkim świadczenie złożone, na które składa się szereg usług (obcych i własnych), jak np. hotel, wyżywienie, transport, mających na celu zorganizowanie pobytu klientowi poza miejscem jego zamieszkania. Usługi te są tak ściśle powiązane, że w aspekcie gospodarczym tworzą jedną całość (jedną usługę, jeden produkt). Tytułem przykładu Wnioskodawca powołuje interpretację indywidualną z 11 kwietnia 2022 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.893.2021.2.KW, w której Dyrektor KIS wskazał, że: „Przez usługę turystyki należy rozumieć różnorakie czynności będące wynikiem pracy lub zakupu innych usług, służące zaspokajaniu potrzeb osób podróżujących turystycznie, ale nie polegające na wytwarzaniu przedmiotów. Czynności te polegają na organizowaniu indywidualnych lub zbiorowych wyjazdów poza miejsce stałego zamieszkania turysty, mają na celu zapoznawanie się w ramach wypoczynku z innymi miejscami niż miejsce zamieszkania osoby podróżującej. W ramach usługi turystycznej świadczeniodawca kompleksowo zaspokaja potrzeby osoby podróżującej w celach wypoczynkowych, organizując jej przejazd, nocleg, wyżywienie, program turystyczny, opiekę pilota, ubezpieczenie, zapewnia bezpieczeństwo podróży, określa jej cele i miejsca warte zobaczenia. Wymienione elementy składowe w sposób najszerszy wypełniają pojęcie usług turystycznych i kompleksowo zaspokajają potrzeby osoby podróżującej. Za usługi turystyczne można jednak także uznać działalność polegającą na zapewnieniu osobie podróżującej w celach wypoczynkowych także mniejszej ilości usług, jak np.: zapewnienie transportu, czy też programu turystycznego, polegającego na informowaniu co warto zobaczyć i oprowadzaniu po interesujących obiektach oraz zapewnieniu wyżywienia bądź noclegu”.

Należy jednak zauważyć, że ww. procedura VAT marża dla usługi turystyki może mieć zastosowanie również w stosunku do odsprzedaży pojedynczych świadczeń (przede wszystkim usług noclegowych, np. wyrok TSUE z 29 czerwca 2023 r. w sprawie C-108/22, interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 16 lutego 2024 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.609.2023.2.PRM).

W wyroku z 9 grudnia 2018 r. w sprawie C-552/17 TSUE wyraził stanowisko, zgodnie z którym wyłączenie procedury VAT marża dla usług turystyki, o której mowa w art. 306-310 Dyrektywy VAT, „(…) na tej tylko podstawie, że obejmują one jedynie zakwaterowanie, prowadziłoby do skomplikowanego systemu podatkowego, w którym stosowane przepisy w zakresie VAT uzależnione byłyby od elementów konstytutywnych usług świadczonych na rzecz każdego podróżnego. Taki system podatkowy byłby sprzeczny z celami tej dyrektywy (…)”.

Jednym z warunków uznania usługi za usługę turystyki jest nabycie w związku z jej świadczeniem od innych podmiotów towarów i usług dla bezpośredniej korzyści turysty.

Ustawa o VAT nie zawiera przy tym definicji legalnej pojęcia „turysty” i nie wyjaśnia, na czym polega ww. „bezpośrednia korzyść”. Procedura VAT marża została zaimplementowana do ustawy o VAT z przepisów unijnych. Pojęcie „turysty” (Dyrektywa VAT posługuje się słowem „podróżny”) wielokrotnie było przedmiotem orzecznictwa TSUE. Zgodnie z wyrokiem TSUE w sprawie C-193/11 pojęcie to należy rozumieć szeroko („podejście oparte na kliencie”). W związku z tym procedura VAT marża ma zastosowanie, gdy bezpośrednim odbiorcą usługi jest każdy klient (instytucja, przedsiębiorca, biuro podróży, osoba fizyczna). W konsekwencji „turystą” na gruncie polskiej ustawy o VAT może być również np. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która organizuje wycieczkę dla swoich pracowników i jest końcowym nabywcą usług, ale także biuro podróży (por. A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz 2021, wyd. XV). Procedura VAT marża ma zatem również zastosowanie m.in. w sytuacji sprzedaży imprez turystycznych pomiędzy biurami podróży.

Ani ustawa o VAT, ani przepisy unijne nie określają, jaki jest zakres usług dla bezpośredniej korzyści turysty. Przyjmuje się, że są to usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, w tym w szczególności: transport (w tym koszty, którymi obciążany jest podatnik przez przewoźnika za niewykorzystane miejsca w danym środku transportu; opłaty te zwiększają proporcjonalnie koszty przejazdu/przelotu pozostałych pasażerów), zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie, świadczenia dodatkowe w miejscu pobytu, wycieczki objazdowe, opłaty za zawarcie kontraktu z hotelami.

Ponieważ ustawa o VAT nie określa jednoznacznie, jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści turysty, na podstawie art. 119 ust. 2 ustawy o VAT należy przyjąć, że chodzi o nabycie takich towarów i usług, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty (rozumianego szeroko) w trakcie korzystania z usługi turystycznej. Takie podejście podzielają również organy podatkowe, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 10 lutego 2016 r., nr IBPP1/4512-875/15/AW oraz Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 14 czerwca 2017 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.113.2017.2.MT.

Należy również podkreślić, że procedura VAT marża, o której mowa w art. 119 ust. 1 i n. ustawy o VAT, ma charakter obligatoryjny. Zatem podatnik, który spełnia warunki określone w art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, tj. (1) działa na rzecz nabywcy usługi turystyki we własnym imieniu i na własny rachunek oraz (2) przy świadczeniu usługi turystyki nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, nie może wybrać zasad opodatkowania. Natomiast jeśli wskazane warunki nie są spełnione, należy stosować zasady ogólne (stanowisko podzielane przez przedstawicieli doktryny, m.in. T. Michalik, VAT. Komentarz 2021, wyd. 16).

Zgodnie z art. 119 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki, oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, podatnik wykonuje we własnym zakresie część świadczeń w ramach tej usługi, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ustawy o VAT.

Z powyższego wynika, że w związku z procedurą VAT marża w ramach świadczonych usług turystyki konieczne jest wyodrębnienie: usług nabytych od innych podmiotów i następnie odsprzedawanych – obowiązkowo objętych procedurą VAT marża, usług własnych – opodatkowanych na zasadach ogólnych określonych w art.19a ustawy o VAT.

Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 21 lutego 2022 r. Zbliżone podejście zaprezentował również TSUE w wyroku z 25 października 2012 r. w sprawie C-557/11 (Maria Kozak v. Dyrektor Izby Skarbowej w Lublinie), z którego wynika, że szczególna procedura VAT marża znajduje zastosowanie wyłącznie do świadczeń nabywanych od podmiotów trzecich.

W świetle powyższego wysokość właściwej stawki podatku należy ustalić w zależności od podatkowego charakteru świadczonych usług.

Dla zastosowania procedury VAT marża zgodnie z art. 119 ust. 1 i n. ustawy o VAT, istotny jest cel danego wydarzenia/usługi, który pozwala ocenić, czy w danym przypadku procedura ta ma zastosowanie („dla bezpośredniej korzyści turysty”). Jednocześnie dla oceny, czy w danej sprawie występuje opodatkowanie VAT na podstawie art. 119 ust. 1 i n. ustawy o VAT, istotne znaczenie ma cel realizowanej usługi, w szczególności gdy składa się z więcej niż jednego elementu.

W ocenie Wnioskodawcy, jeśli dominującym celem danego wydarzenia będzie szkolenie, wykonanie obowiązków zawodowych, a nie rekreacja, wypoczynek i relaks (cechy charakterystyczne dla usług turystyki), wówczas do rozliczenia VAT znajdą zastosowanie zasady ogólne.

Odnosząc powyższe do okoliczności stanu faktycznego, podstawę opodatkowania VAT dla Usług 1 – 10 należy ustalić w sposób opisany poniżej.

W zakresie pytania nr 1 – Usługa 1

W ramach Usługi 1 Spółka organizuje spotkanie w restauracji (...) wraz z wynajęciem części Sali oraz lunchem, w ramach wyjazdu szkoleniowego. Usługa 1 jest realizowana na rzecz przedsiębiorcy – innego podatnika VAT, a uczestnikami organizowanego przez (...) spotkania są pracownicy tego przedsiębiorcy.

Spółka realizuje zlecenie, którego podstawowym celem jest organizacja spotkania w wybranym przez zleceniodawcę miejscu dla wybranej grupy osób. Za Usługę 1 Spółka wystawia faktury VAT z następującym opisem świadczenia: „Organizacja spotkania podczas wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego w dn. ….”.

Zdaniem Spółki, Usługa 1 stanowi świadczenie kompleksowe na gruncie regulacji VAT zgodnie z powołanym powyżej orzecznictwem unijnym i krajowym oraz stanowiskami organów podatkowych, w którym to usługę główną stanowi usługa organizacji spotkania, jako że zasadniczym celem Usługi 1 z perspektywy nabywcy jest zorganizowanie ww. wydarzenia (spotkania) przez profesjonalny podmiot i jest to usługa kluczowa, bez której Usługa 1 nie mogłaby się odbyć. Pozostałe świadczenia wchodzące w skład kompleksowej Usługi 1 są usługami pomocniczymi, tj.: usługa gastronomiczna/ restauracyjna wraz z wynajęciem części Sali, lunch (...) są ściśle związane z umożliwieniem zorganizowania i odbyciem się ww. spotkania.

W świetle wspomnianego już wcześniej art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, obowiązek rozliczenia usługi turystyki w procedurze VAT marży stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik spełnia łącznie następujące przesłanki:

1)działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

2)przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Dodatkowo, warunkiem dla zastosowania ww. zasad opodatkowania VAT jest kwalifikacja danej usługi/usług jako usługi turystyki w rozumieniu ww. regulacji ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższą regulację, należy zweryfikować, czy ww. warunki są spełnione dla Usługi:

Świadcząc Usługę 1 Spółka działa we własnym imieniu i na własny rachunek, tj. występuje okoliczność wskazana w art. 119 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT.

Odnosząc się do kolejnej przesłanki tj. art. 119 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT należy zauważyć, że usługobiorcą Usługi 1 jest przedsiębiorca – inny polski podatnik VAT posiadający siedzibę w Polsce i organizujący we własnym zakresie wyjazd szkoleniowy. Zdaniem Spółki, Usługa 1 nie ma charakteru samodzielnej usługi/wycieczki turystycznej, jej celem nie jest również zapewnienie wypoczynku, rozrywki ani rekreacji uczestnikom spotkania. W ocenie Wnioskodawcy, celem Usługi 1 jest zorganizowanie spotkania polegającego na konsumpcji (lunchu) w restauracji.

Tym samym, zdaniem Spółki, z perspektywy Usługi 1 uczestnicy spotkania zorganizowanego przez Spółkę nie mogą zostać uznani za turystów w rozumieniu art. 119 ust. 1 i n. ustawy o VAT.

Tym samym, usługi, które Spółka nabywa od innych podatników VAT na potrzeby realizacji Usługi 1, nie są usługami dla bezpośredniej korzyści turysty i podlegają w całości opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych. Ponadto, z perspektywy nabywcy nabycie poszczególnych elementów składowych Usługi 1 nie jest celem samym w sobie – z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia nabywcy zależy na nabyciu Usługi 1 jako całości. Tym samym, w przedstawionym stanie faktycznym Usługę 1 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych na podstawie art. 29a ustawy o VAT.

Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych (np. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 11 kwietnia 2022 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.893.2021.2.KW), czynność organizacji wydarzenia o charakterze konferencyjnym, szkoleniowym nie stanowi usługi turystyki. Zatem podmioty organizujące tego typu imprezy nie korzystają z procedury VAT marża. Świadcząc usługi organizacji wydarzeń o charakterze konferencyjnym, szkoleniowym, w skład których wchodzą tzw. „usługi własne” (m.in. obsługa logistyczna zamówienia, pobyt koordynatora, nabywanie od innych podatników usług gastronomicznych/restauracyjnych, druk materiałów szkoleniowych, najem Sali szkoleniowej) należy stosować ogólne zasady opodatkowania. Podobne stanowisko prezentują sądy administracyjne (np. WSA w Białymstoku w wyroku z 5 maja 2011 r., sygn. I SA/Bk 126/11) uznając, że organizacja i obsługa konferencji nie są „usługą turystyki”, ponieważ konferencja nie jest zorganizowanym wyjazdem wypoczynkowym.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS: z 16 lutego 2024 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.609.2023.2.PRM oraz z 11 kwietnia 2022 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.893.2021. 2.KW. Przykładowo, w rozstrzygnięciu ww. interpretacji indywidualnej nr 0113-KDIPT1-2.4012.893. 2021.2.KW organ uznał, że usługa organizacji konferencji/szkolenia, w skład której wchodzą usługi własne takie jak obsługa logistyczna zamówienia, pobyt koordynatora, organizacja recepcji oraz nabywane od innych podatników usługi noclegowe, gastronomiczne/restauracyjne, zakup materiałów reklamowych, druk materiałów szkoleniowych, nabycie na wynajem Sali szkoleniowej, nie stanowi usługi turystyki, ponieważ konferencje nie spełniają celu wypoczynkowego, rekreacyjnego i turystycznego. W związku z tym podatnik świadczący usługi organizacji konferencji/ szkolenia nie jest uprawniony do zastosowania procedury VAT marża.

Zobowiązany jest natomiast zarówno usługi własne jak i usługi nabywane wyłącznie w celu związanym bezpośrednio z organizacją konferencji, szkoleń opodatkować na zadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 2 – Usługa 2

W ramach Usługi 2 Spółka organizuje spotkanie w restauracji (...) wraz z wynajęciem części Sali oraz lunchem (...), w ramach organizowanej przez hotel konferencji. Usługa 2 jest realizowana na rzecz przedsiębiorcy-innego podatnika VAT, na bezpośrednią rzecz uczestników konferencji organizowanej przez hotel.

W ramach Usługi 2 Spółka zapewnia również usługę zwiedzania (...), w którym odbywa się lunch z napojami.

Spółka realizuje zlecenie, którego podstawowym celem jest organizacja spotkania w wybranym przez zleceniodawcę miejscu dla wybranej grupy osób. Za Usługę 2 Spółka wystawia faktury VAT z następującym opisem świadczenia: „Organizacja spotkania podczas wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego w dn. ….”

Zdaniem Spółki, Usługa 2 stanowi świadczenie kompleksowe na gruncie regulacji VAT zgodnie z powołanym powyżej orzecznictwem unijnym i krajowym oraz stanowiskami organów podatkowych, w którym to świadczeniu usługę główną stanowi usługa organizacji spotkania, jako że zasadniczym celem Usługi 2 z perspektywy nabywcy jest zorganizowanie ww. wydarzenia (spotkania) przez profesjonalny podmiot i jest to usługa kluczowa, bez której Usługa 2 nie mogłaby się odbyć.

Pozostałe świadczenia wchodzące w skład kompleksowej Usługi 2 są usługami pomocniczymi, tj.: usługa gastronomiczna (restauracyjna)/gastronomiczna (restauracyjna) wraz z wynajęciem części Sali, lunch (...), zwiedzanie (...).

Mając na uwadze wspomniane wcześniej przesłanki do obowiązkowego stosowania procedury VAT marża dla usług turystyki zgodnie z art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, należy wskazać, że usługobiorcą Usługi 2 jest hotel, tj. przedsiębiorca-inny polski podatnik VAT posiadający siedzibę w Polsce i organizujący we własnym zakresie konferencję.

Zdaniem Spółki Usługa 2 nie ma charakteru samodzielnej usługi/wycieczki turystycznej, jej celem nie jest również zapewnienie wypoczynku, rozrywki ani rekreacji uczestnikom spotkania. W ocenie Wnioskodawcy, celem Usługi 2 jest zorganizowanie spotkania polegającego na konsumpcji ww. usług (przede wszystkich o charakterze restauracyjno-gastronomicznym). Ponadto, z perspektywy nabywcy nabycie poszczególnych elementów składowych Usługi 2 nie jest celem samym w sobie – jak wspomniano powyżej, z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia nabywcy zależy na nabyciu Usługi 2 jako całości.

Tym samym, zdaniem Spółki, z perspektywy Usługi 2 uczestnicy spotkania organizowanego przez Spółkę nie mogą zostać uznani za turystów w rozumieniu art. 119 ust. 1 i n. ustawy o VAT.

Tym samym, usługi, które Spółka nabywa od innych podatników VAT na potrzeby Usługi 2, nie są usługami dla bezpośredniej korzyści turysty i w przypadku świadczenia Usługi 2 przez Spółkę przesłanki, o których mowa w art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, nie zostaną spełnione. Zatem ww. usługi podlegają w całości opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych.

W konsekwencji, w przedstawionym stanie faktycznym, Usługę 2 Spółka powinna w całości opodatkować VAT na zasadach właściwych dla usługi organizacji spotkania, tj. na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 16 lutego 2024 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.609.2023.2.PRM.

W zakresie pytania 3 – Usługa 3

W ramach Usługi 3 Spółka organizuje wyjazd obejmujący: usługę transportu (...), usługę cateringową oraz udostępnienie części terenu pod catering i szkolenie.

Zdaniem Spółki, Usługa 3 stanowi świadczenie kompleksowe na gruncie regulacji VAT zgodnie z powołanym powyżej orzecznictwem unijnym i krajowym oraz stanowiskami organów podatkowych, w którym to świadczeniu usługę główną stanowi usługa organizacji spotkania, jako że zasadniczym celem Usługi 3 z perspektywy nabywcy jest zorganizowanie ww. wydarzenia (spotkania) przez profesjonalny podmiot i jest to usługa kluczowa, bez której Usługa 3 nie mogłaby się odbyć.

W związku z nabyciem Usługi 3 zleceniodawca ma możliwość przeprowadzenia szkolenia, w wybranym przez zleceniodawcę miejscu dla wybranej grupy osób. Tym samym, pozostałe świadczenia wchodzące w skład Usługi 3, tj. usługa transportu (...), usługa cateringowa oraz udostępnienie części terenu pod catering i szkolenie mają charakter pomocniczy względem usługi głównej.

Mając na uwadze wspomniane wcześniej przesłanki do obowiązkowego stosowania procedury VAT marża dla usług turystyki zgodnie z art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, należy wskazać, że usługobiorcą Usługi 3 jest agencja eventowa, tj. przedsiębiorca-inny polski podatnik VAT czynny, posiadający siedzibę w Polsce i organizujący we własnym zakresie warsztaty z coachem (szkolenie).

Zdaniem Spółki Usługa 3 nie ma charakteru samodzielnej usługi/wycieczki turystycznej, jej celem nie jest również zapewnienie wypoczynku, rozrywki ani rekreacji uczestnikom spotkania – jej celem jest bowiem kompleksowa organizacja spotkania umożliwiająca przeprowadzenie szkolenia przez zleceniodawcę. Ponadto, z perspektywy nabywcy nabycie poszczególnych elementów składowych Usługi 3 nie jest celem samym w sobie – jak wspomniano powyżej, z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia nabywcy zależy na nabyciu Usługi 3 jako całości.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, z perspektywy Usługi 3, uczestnicy spotkania zorganizowanego przez Spółkę, nie mogą zostać uznani za turystów w rozumieniu art. 119 ust. 1 i n. ustawy o VAT.

Tym samym, usługi, które Spółka nabywa od innych podatników VAT na potrzeby Usługi 3, nie są usługami dla bezpośredniej korzyści turysty.

Na marginesie Wnioskodawca nadmienia, że w ramach Usługi 3 Spółka świadczy usługi na rzecz agencji eventowej, jako element organizowanych przez tę agencję warsztatów z coachem na (...). W związku z tym, Usługa 3 realizowana przez Spółkę nie ma charakteru samodzielnej zorganizowanej wycieczki turystycznej dla bezpośredniej korzyści turysty i jest to jedynie usługa o charakterze logistyczno-organizacyjnym bezpośrednio względem ww. zleceniodawcy Spółki.

Powyższe prowadzi do wniosku, że w przypadku świadczenia Usługi 3 przesłanki, o których mowa w art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, nie zostaną spełnione.

Tym samym, w przedstawionym stanie faktycznym Usługę 3 Spółka powinna w całości opodatkować VAT na zasadach właściwych dla usługi organizacji spotkania, tj. na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

W zakresie pytania 4 – Usługa 4

W ramach Usługi 4 Spółka koordynuje event (wydarzenie) realizowane przez zleceniodawcę, agencję eventową, w zakresie związanym ze szkoleniem (...) prowadzonym przez instruktora dla klientów (...).

Spółka świadczy Usługę 4 na zlecenie i na rzecz agencji eventowej (tj. innego polskiego podatnika VAT czynnego, posiadającego siedzibę w Polsce).

Zdaniem Spółki, Usługa 4 stanowi świadczenie kompleksowe na gruncie regulacji VAT zgodnie z powołanym powyżej orzecznictwem unijnym i krajowym oraz stanowiskami organów podatkowych, w którym to świadczeniu usługę główną stanowi usługa koordynacji wydarzenia, jako że zasadniczym celem Usługi 4 z perspektywy nabywcy jest koordynowanie na miejscu ww. wydarzenia przez profesjonalny podmiot i jest to usługa kluczowa, bez której Usługa 4 nie mogłaby się odbyć.

W związku z nabyciem Usługi 4 zleceniodawca ma możliwość przeprowadzenia szkolenia, w wybranym przez zleceniodawcę miejscu dla wybranej grupy osób. Tym samym, pozostałe świadczenia wchodzące w skład Usługi 4, tj.: bilety (...), transport cateringu oraz organizatora ((...)) do ustalonego miejsca dla cateringu ((...), udostępnienie miejsca pod catering, pomoc w zorganizowaniu dojazdu samochodów szkoleniowych (...), znalezienie restauracji dla grupy za wynagrodzeniem prowizyjnym, catering wraz z serwisem oraz nocleg dla organizatora mają charakter pomocniczy względem usługi głównej.

Mając na uwadze wspomniane wcześniej przesłanki do obowiązkowego stosowania procedury VAT marża dla usług turystyki zgodnie z art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, należy wskazać, że usługobiorcą Usługi 4 jest agencja eventowa, tj. przedsiębiorca – inny polski podatnik VAT czynny, posiadający siedzibę w Polsce i organizujący we własnym zakresie wydarzenie ze szkoleniem. Zdaniem Spółki Usługa 4 nie ma charakteru samodzielnej usługi/wycieczki turystycznej, jej celem nie jest również zapewnienie wypoczynku, rozrywki ani rekreacji uczestnikom spotkania – jej celem jest bowiem kompleksowa koordynacja wydarzenia umożliwiająca przeprowadzenie szkolenia przez zleceniodawcę. Ponadto, z perspektywy nabywcy nabycie poszczególnych elementów składowych Usługi 4 nie jest celem samym w sobie – jak wspomniano powyżej, z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia nabywcy zależy na nabyciu Usługi 4 jako całości.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, z perspektywy Usługi 4, uczestnicy spotkania zorganizowanego przez Spółkę, nie mogą zostać uznani za turystów w rozumieniu art. 119 ust. 1 i n. ustawy o VAT.

Tym samym, usługi, które Spółka nabywa od innych podatników VAT na potrzeby Usługi 4, nie są usługami dla bezpośredniej korzyści turysty.

Na marginesie Wnioskodawca nadmienia, że w ramach Usługi 4 Spółka świadczy usługi na rzecz agencji eventowej, jako element organizowanego przez tę agencję wydarzenia ze szkoleniem. W związku z tym, Usługa 4 realizowana przez Spółkę nie ma charakteru samodzielnej zorganizowanej wycieczki turystycznej dla bezpośredniej korzyści turysty – jest to usługa o charakterze logistyczno-organizacyjnym bezpośrednio względem ww. zleceniodawcy Spółki.

Powyższe prowadzi do wniosku, że w przypadku świadczenia Usługi 4 przesłanki, o których mowa w art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, nie zostaną spełnione.

Tym samym, w przedstawionym stanie faktycznym Usługę 4 Spółka powinna w całości opodatkować VAT na zasadach właściwych dla usługi organizacji spotkania, tj. na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

W zakresie pytania 5 – Usługa 5

W ramach Usługi 5 Spółka organizuje (...) z przewodnikiem wraz z lunchem (...) i (...), na zlecenie innego przedsiębiorcy będącego podatnikiem VAT, w ramach wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego.

Spółka świadczy Usługę 5 we własnym imieniu i na własny rachunek.

W ocenie Wnioskodawcy, (...) ma charakter rekreacyjny i nie wiąże się z tematyką wydarzenia szkoleniowo-konferencyjnego organizowanego przez zleceniodawcę Usługi 5. Mając na uwadze wcześniejsze rozważania, w tym przedstawione tezy orzecznictwa krajowego i unijnego, zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca realizuje Usługę 5 dla bezpośredniej korzyści turysty i Usługa 5 spełnia przesłanki usługi turystyki, o której mowa w art. 119 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego, Usługa 5 składa się z usług własnych Spółki: koordynacji wydarzenia oraz biletów na przejazd (...). Usługi, które Spółka nabywa od innych podatników VAT, to: przewodnik, lunch (...). W ocenie Spółki, usługi nabywane od innych podatników VAT w celu realizacji Usługi 5 są nabywane dla bezpośredniej korzyści turysty.

W przedstawionym stanie faktycznym w przypadku Usługi 5 Spółka powinna opodatkować usługi własne na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT, a w stosunku do pozostałych usług wchodzących w skład Usługi 5 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT (powyższe znajduje odzwierciedlenie w treści faktur VAT wystawianych przez Spółkę za realizację Usługi 5).

W konsekwencji, realizację Usługi 5 Spółka powinna opodatkowywać VAT w następujący sposób: w zakresie usługi przejazdu (...) – na zasadach ogólnych (wg stawki VAT 8%), w pozostałym zakresie – na zasadach VAT marża dla usług turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1 ustawy o VAT.

W zakresie pytania 6 – Usługa 6

W ramach Usługi 6 Spółka organizuje wyjazd na zlecenie innej spółki z grupy (...), będącej polskim podatnikiem VAT czynnym i posiadającym siedzibę w Polsce. Usługa 6 obejmuje: (...).

Zdaniem Spółki, Usługa 6 stanowi świadczenie kompleksowe na gruncie regulacji VAT zgodnie z powołanym powyżej orzecznictwem unijnym i krajowym oraz stanowiskami organów podatkowych, w którym to świadczeniu usługę główną stanowi usługa organizacji wydarzenia (wyjazdu), jako że zasadniczym celem Usługi 6 z perspektywy nabywcy jest zorganizowanie ww. wydarzenia przez profesjonalny podmiot i jest to usługa kluczowa, bez której Usługa 6 nie mogłaby się odbyć. W związku z nabyciem Usługi 6 zleceniodawca ma możliwość przeprowadzenia i zapewnienia wydarzenia dla swoich pracowników, w wybranym przez zleceniodawcę miejscu dla wybranej grupy osób. Tym samym, pozostałe świadczenia wchodzące w skład Usługi 6, tj.: noclegi (...), (...), wizyta (...), (...) i spotkanie (...) wraz ze szkoleniem, spotkanie (...), (...).

Spółka realizuje zlecenie, którego podstawowym celem jest organizacja wyjazdu szkoleniowego w wybranym przez zleceniodawcę miejscu, dostosowanym do specyfiki branży, dla pracowników zleceniodawcy. Za Usługę 6 Spółka wystawia faktury VAT z następującym opisem świadczenia: „Organizacja spotkania podczas wyjazdu szkoleniowego (...).

Mając na uwadze wspomniane wcześniej przesłanki do obowiązkowego stosowania procedury VAT marża dla usług turystyki, zgodnie z art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, należy wskazać, że usługobiorcą Usługi 6 jest przedsiębiorca – inny polski podatnik VAT czynny, posiadający siedzibę w Polsce, organizujący wydarzenie dla swoich pracowników. Zdaniem Spółki Usługa 6 nie ma charakteru samodzielnej usługi/wycieczki turystycznej, jej celem nie jest również zapewnienie wypoczynku, rozrywki ani rekreacji uczestnikom spotkania – jej celem jest bowiem kompleksowa organizacja spotkania umożliwiająca przeprowadzenie/zapewnienie szkolenia przez zleceniodawcę. Ponadto, z perspektywy nabywcy nabycie poszczególnych elementów składowych Usługi 6 nie jest celem samym w sobie – jak wspomniano powyżej, z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia nabywcy zależy na nabyciu Usługi 6 jako całości. W konsekwencji, zdaniem Spółki, z perspektywy Usługi 6, uczestnicy spotkania zorganizowanego przez Spółkę, nie mogą zostać uznani za turystów w rozumieniu art. 119 ust. 1 i n. ustawy o VAT.

Tym samym, usługi, które Spółka nabywa od innych podatników VAT na potrzeby Usługi 6, nie są usługami dla bezpośredniej korzyści turysty.

Ponadto Spółka wskazuje, że w ramach Usługi 6 Spółka świadczy usługi na rzecz innego przedsiębiorcy (podatnika VAT), jako element realizacji wydarzenia organizowanego przez tego zleceniodawcę. W związku z tym, Usługa 6 realizowana przez Spółkę nie ma charakteru samodzielnej zorganizowanej wycieczki turystycznej dla bezpośredniej korzyści turysty i jest to jedynie usługa o charakterze logistyczno-organizacyjnym bezpośrednio względem ww. zleceniodawcy Spółki.

Powyższe prowadzi do wniosku, że w przypadku świadczenia Usługi 6 przesłanki, o których mowa w art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, nie zostaną spełnione.

Tym samym, usługi, które Spółka nabywa od innych podatników VAT na potrzeby Usługi 6, nie są usługami dla bezpośredniej korzyści turysty i podlegają w całości opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych. Ponadto, z perspektywy nabywcy nabycie poszczególnych elementów składowych Usługi 6 nie jest celem samym w sobie – z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia nabywcy zależy na nabyciu Usługi 6 jako całości.

W przedstawionym stanie faktycznym Usługę 6 Spółka powinna w całości opodatkować VAT na zasadach właściwych dla usługi organizacji wydarzenia, tj. na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 7 – Usługa 7

W ramach Usługi 7 Spółka organizuje wyjazd na (...) na zlecenie agencji eventowej, będącej polskim podatnikiem VAT czynnym i posiadającą siedzibę w Polsce. Usługa 7 stanowi jedynie element składowy wydarzenia organizowanego przez zleceniodawcę Spółki, tj. agencję eventową, dla uczestników tego wyjazdu.

Usługa 7 obejmuje: wynajęcie autokaru, zapewnienie przewodnika, przygotowanie programu wyjazdu obejmującego zwiedzanie (...), wizytę (...) oraz lunch.

Spółka realizuje zlecenie, którego podstawowym celem jest organizacja wyjazdu szkoleniowego w wybranym przez zleceniodawcę miejscu, dostosowanym do specyfiki branży, dla pracowników zleceniodawcy. Za Usługę 7 Spółka wystawia fakturę VAT z opisem: „Organizacja wydarzenia w ramach wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego”.

Zdaniem Spółki, Usługa 7 stanowi świadczenie kompleksowe na gruncie regulacji VAT zgodnie z powołanym powyżej orzecznictwem unijnym i krajowym oraz stanowiskami organów podatkowych, w którym to świadczeniu usługę główną stanowi usługa organizacji wydarzenia (wyjazdu szkoleniowego), jako że zasadniczym celem Usługi 7 z perspektywy nabywcy jest zorganizowanie ww. wydarzenia przez profesjonalny podmiot i jest to usługa kluczowa, bez której Usługa 7 nie mogłaby się odbyć. W związku z nabyciem Usługi 7 zleceniodawca (agencja eventowa) ma możliwość przeprowadzenia i zapewnienia wyjazdu szkoleniowego dla swoich klientów. Tym samym, pozostałe świadczenia wchodzące w skład Usługi 7, tj.: wynajęcie autokaru, zapewnienie przewodnika, przygotowanie programu wyjazdu obejmującego zwiedzanie (...), wizytę (...) oraz lunch mają charakter pomocniczy względem usługi głównej.

Spółka realizuje zlecenie, którego podstawowym celem jest organizacja określonego wydarzenia na rzecz zleceniodawcy (agencji eventowej).

Mając na uwadze wspomniane wcześniej przesłanki do obowiązkowego stosowania procedury VAT marża dla usług turystyki zgodnie z art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, należy wskazać, że usługobiorcą Usługi 6 jest przedsiębiorca-inny polski podatnik VAT czynny, posiadający siedzibę w Polsce, organizujący wydarzenie dla swoich pracowników.

Zdaniem Spółki Usługa 7 nie ma charakteru samodzielnej usługi/wycieczki turystycznej, jej celem nie jest również zapewnienie wypoczynku, rozrywki ani rekreacji uczestnikom spotkania – jej celem jest bowiem kompleksowa organizacja spotkania umożliwiająca przeprowadzenie większego wydarzenia (wyjazdu) przez zleceniodawcę, tj. agencję eventową. Ponadto, z perspektywy nabywcy nabycie poszczególnych elementów składowych Usługi 7 nie jest celem samym w sobie – jak wspomniano powyżej, z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia nabywcy zależy na nabyciu Usługi 7 jako całości.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, z perspektywy Usługi 7, uczestnicy spotkania zorganizowanego przez Spółkę, nie mogą zostać uznani za turystów w rozumieniu art. 119 ust. 1 i n. ustawy o VAT.

Tym samym, usługi, które Spółka nabywa od innych podatników VAT na potrzeby Usługi 7, nie są usługami dla bezpośredniej korzyści turysty.

Ponadto Spółka chciałaby wskazać, że w ramach Usługi 7 Spółka świadczy usługi na rzecz innego przedsiębiorcy (podatnika VAT), jako element realizacji wydarzenia organizowanego przez tego zleceniodawcę. W związku z tym, Usługa 7 realizowana przez Spółkę nie ma charakteru samodzielnej zorganizowanej wycieczki turystycznej dla bezpośredniej korzyści turysty i jest to jedynie usługa o charakterze logistyczno-organizacyjnym bezpośrednio względem ww. zleceniodawcy Spółki.

Powyższe prowadzi do wniosku, że w przypadku świadczenia Usługi 7 przesłanki, o których mowa w art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, nie zostaną spełnione.

Tym samym, usługi, które Spółka nabywa od innych podatników VAT na potrzeby Usługi 7, nie są usługami dla bezpośredniej korzyści turysty i podlegają w całości opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych. Ponadto, z perspektywy nabywcy nabycie poszczególnych elementów składowych Usługi 7 nie jest celem samym w sobie – z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia nabywcy zależy na nabyciu Usługi 7 jako całości.

W przedstawionym stanie faktycznym w przypadku Usługi 7 Spółka powinna w całości opodatkować VAT tę usługę na zasadach właściwych dla usługi organizacji wydarzenia, tj. na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 8 – Usługa 8

Usługa 8 polega na odsprzedaży noclegów dla klienta indywidualnego/grupowego, które Spółka nabywa od hotelu tj. innego podatnika VAT, i pośredniczy w odsprzedaży, naliczając swoją prowizję/narzut.

Realizację Usługi 8 Spółka opodatkowuje VAT na zasadach tzw. VAT marża dla usług turystyki. Za Usługę 8 Spółka wystawia fakturę VAT-marża z opisem „Usługa turystyczna”.

Powyższe podejście znajduje potwierdzenie w najnowszym stanowisku TSUE wyrażonym w wyroku w sprawie C-108/22 z 29 czerwca 2023 r. oraz w wyroku NSA z 6 grudnia 2023 r. sygn. akt I FSK 329/18.

W wyroku w sprawie C-108/22 TSUE wskazał, że „(…) świadczenie przez biuro podróży zakwaterowania wakacyjnego podlega owej szczególnej procedurze opodatkowania, nawet jeśli usługa ta obejmuje jedynie zakwaterowanie. W tym względzie należy wskazać, że ponieważ samo tylko zapewnienie zakwaterowania wakacyjnego przez biuro podróży wystarcza do tego, aby zastosowanie miała procedura szczególna przewidziana w art. 306-310 dyrektywy VAT, znaczenie innych dostaw lub świadczenia usług, które ewentualnie towarzyszą owej usłudze zakwaterowania, nie może mieć wpływu na kwalifikację prawną omawianej sytuacji, to znaczy na to, że objęta jest ona procedurą szczególną dla biur podróży (…). W konsekwencji Trybunał orzekł, że art. 306-310 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że samo tylko udostępnienie przez biuro podróży obiektu wypoczynkowego wynajmowanego od innych podatników lub też udostępnienie obiektu wypoczynkowego, któremu to udostępnieniu towarzyszą dodatkowe usługi, niezależnie od znaczenia tych usług dodatkowych, stanowią, każde z nich, pojedynczą usługę objętą procedurą szczególną dla biur podróży. (…) W świetle powyższych rozważań na zadane pytanie należy odpowiedzieć, iż art. 306 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że świadczenie podatnika polegające na zakupie usług noclegowych od innych podatników i na ich odsprzedaży innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą jest objęte procedurą szczególną VAT mającą zastosowanie do biur podróży, mimo że usługom tym nie towarzyszą usługi dodatkowe”.

W oparciu o tezy ww. wyroku TSUE Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 29 grudnia 2023 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.337.2023.2.PRM wskazał, że w okolicznościach wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji, do sprzedaży pojedynczych usług oferowanych przez wnioskodawcę, tj. usług noclegowych, transportowych (biletów kolejowych i lotniczych) oraz usług krótkotrwałego najmu samochodów, powinna mieć zastosowanie procedura VAT marża, o której mowa w art. 119 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym w przypadku Usługi 8 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 9 – Usługa 9

W ramach Usługi 9 Spółka sprzedaje tzw. bilet łączony obejmujący: usługę transportu (...) oraz wstęp do (...).

Świadcząc Usługę 9 Spółka działa we własnym imieniu i na własny rachunek. Realizację Usługi 9 Spółka w całości opodatkowuje VAT na zasadach ogólnych, według stawki VAT 8%. Za Usługę 9 Spółka wystawia fakturę VAT z opisem: „(...)” normalny (lub odpowiednio ulgowy) (...).

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Należy zaznaczyć, że polska ustawa o VAT, implementując regulacje Dyrektywy VAT reguluje zasadę odrębnego opodatkowania VAT każdej czynności. Jak wskazano w powyższej części uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy, jedynie w wyjątkowych przypadkach, w których dochodzi do tzw. świadczenia kompleksowego (złożonego), zespół czynności może być opodatkowany na gruncie VAT w sposób jednolity, właściwy dla tzw. świadczenia głównego. Jak wskazano powyżej, świadczenie kompleksowe występuje wyłącznie w sytuacji, w której jedna usługa obejmuje z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia kilka świadczeń, które są jednak ze sobą tak ściśle związane, że nie powinny być sztucznie dzielone w celach podatkowych. Owo świadczenie kompleksowe, składa się ze świadczenia głównego (zasadniczego), zaś pozostałe elementy traktuje się jako świadczenia pomocnicze, do których zastosowanie znajdują takie same zasady opodatkowania jak do świadczenia głównego.

Należy również wskazać, że zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Na tej podstawie przyjmuje się, że nabycie usług przez podatnika VAT oraz ich późniejsza odsprzedaż zasadniczo są traktowane jak dwie odrębne transakcje usługowe. Z perspektywy VAT może zatem dochodzić do tzw. fikcji prawnej, zgodnie z którą w drodze tzw. refaktury podmiot odsprzedający usługi podmiotu trzeciego sam traktowany jest jak ów podmiot.

W ocenie Spółki, przedmiotem transakcji są dwa odrębne, równorzędne świadczenia (dwie usługi ujęte w jednym dokumencie sprzedaży wystawionym dla nabywcy), tj. przejazd (...) (usługa własna Spółki) oraz odrębna usługa wstępu do (...) świadczona przez innego podatnika VAT (Spółka nabywa i odsprzedaje te usługi).

Uwzględniając perspektywę nabywcy, Usługa 9 składa się z dwóch usług, w stosunku do których nie da się wskazać świadczenia głównego i świadczenia pomocniczego. Nabywca ma wybór co do skorzystania w konkretnym czasie z usługi przejazdu (...) i/lub ze wstępu do (...). Skorzystanie z jednej z ww. usług nie jest uwarunkowane czy też konieczne do skorzystania z drugiej z ww. usług.

W konsekwencji, w przypadku świadczenia Usługi 9 faktycznie dochodzi do świadczenia dwóch odrębnych czynności podlegających opodatkowaniu VAT, a mianowicie usługi (...) (opodatkowanej według 8% stawki VAT) oraz usługi wstępu do obiektu o charakterze sportowo-rekreacyjnym (również opodatkowanej według 8% stawki VAT).

Tym samym, w przedstawionym stanie faktycznym Usługę 9 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT, odpowiednio uwzględniając stawkę VAT właściwą dla usługi (...) oraz usługi wstępu do (...).

W zakresie pytania nr 10 – Usługa 10

W ramach Usługi 10 Spółka sprzedaje tzw. bilet łączony obejmujący: usługę transportu (...), (...) oraz powrót na parking i przejazd busem.

Świadcząc Usługę 10 Spółka działa we własnym imieniu i na własny rachunek.

Zgodnie z wcześniejszą częścią uzasadnienia Wnioskodawcy, co do zasady każde świadczenie (dostawa towaru lub świadczenie usługi) na gruncie VAT należy traktować odrębnie. Wyjątkiem jest świadczenie kompleksowe występujące wyłącznie w sytuacji, w której jedna usługa obejmuje z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia kilka świadczeń, które są jednak ze sobą tak ściśle związane, że nie powinny być sztucznie dzielone w celach podatkowych. Owo świadczenie kompleksowe, składa się ze świadczenia głównego (zasadniczego), zaś pozostałe elementy traktuje się jako świadczenia pomocnicze, do których zastosowanie znajdują takie same zasady opodatkowania jak do świadczenia głównego.

W ocenie Spółki, z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia celem Usługi 10 jest zapewnienie usługobiorcom biletu łączonego, na który składają się wspomniane usługi transportowe, przy czym usługę główną stanowią usługi własne Wnioskodawcy, tj. usługa transportu (...). Pozostałe usługi ((...)) stanowią usługi pomocnicze, uzupełniające usługę świadczoną przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca świadczy Usługę 10 jako tzw. pakiet usług – usługobiorca nie może samodzielnie modyfikować zakresu Usługi 10.

W ocenie Wnioskodawcy, usługobiorcy nie byliby zainteresowani nabyciem od Wnioskodawcy pojedynczych świadczeń pomocniczych w ramach Usługi 10 – z perspektywy działalności Wnioskodawcy oraz jej usługobiorców kluczowe znaczenie ma świadczenie główne, tj. usługi przewozu pasażerów (...). Zdaniem Wnioskodawcy, wspomniane usługi pomocnicze nie są istotą nabywanego przez ww. usługobiorców świadczenia, lecz mają one jedynie charakter pomocniczy i stanowią środek służący do zrealizowania usługi głównej. Tym samym, usługi pomocnicze tworzą wraz z usługą główną jednolitą całość. W konsekwencji świadczenia te tworzą obiektywnie jedno świadczenie i w ocenie Wnioskodawcy nie powinny być sztuczne dzielone do celów podatkowych.

Ponadto, z perspektywy nabywcy nabycie poszczególnych elementów składowych Usługi 10 nie jest celem samym w sobie – z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia nabywcy zależy na nabyciu Usługi 10 jako całości, za jedną z góry uzgodnioną cenę.

Tym samym, w przedstawionym stanie faktycznym Usługę 10 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 11

W zakresie pytania nr 11 zastosowanie znajduje w całości argumentacja przedstawiona w uzasadnieniu Spółki do pytania nr 1.

W związku z tym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 1 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 12

W zakresie pytania nr 12 zastosowanie znajduje w całości argumentacja przedstawiona w uzasadnieniu Spółki do pytania nr 2.

W związku z tym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 2 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 13

W zakresie pytania nr 13 zastosowanie znajduje w całości argumentacja przedstawiona w uzasadnieniu Spółki do pytania nr 3.

W związku z tym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 3 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 14

W zakresie pytania nr 14 zastosowanie znajduje w całości argumentacja przedstawiona w uzasadnieniu Spółki do pytania nr 4.

W związku z tym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 4 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 15

W zakresie pytania nr 15 zastosowanie znajduje w całości argumentacja przedstawiona w uzasadnieniu Spółki do pytania nr 5.

W związku z tym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w przypadku Usługi 5 Spółka powinna opodatkować usługi własne na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT, a w stosunku do pozostałych usług wchodzących w skład Usługi 5 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 16

W zakresie pytania nr 16 zastosowanie znajduje w całości argumentacja przedstawiona w uzasadnieniu Spółki do pytania nr 6.

W związku z tym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 6 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 17

W zakresie pytania nr 17 zastosowanie znajduje w całości argumentacja przedstawiona w uzasadnieniu Spółki do pytania nr 7.

W związku z tym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 7 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 18

W zakresie pytania nr 18 zastosowanie znajduje w całości argumentacja przedstawiona w uzasadnieniu Spółki do pytania nr 8.

W związku z tym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w przypadku Usługi 8 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 19

W zakresie pytania nr 19 zastosowanie znajduje w całości argumentacja przedstawiona w uzasadnieniu Spółki do pytania nr 9.

W związku z tym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 9 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 20

W zakresie pytania nr 20 zastosowanie znajduje w całości argumentacja przedstawiona w uzasadnieniu Spółki do pytania nr 10.

W związku z tym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Usługę 10 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

-prawidłowe – w zakresie uznania, że Usługę 1, Usługę 3, Usługę 4, Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 11, nr 3 i nr 13, nr 4 i nr 14);

-nieprawidłowe – w zakresie uznania, że Usługę 2, Usługę 6, Usługę 7, Usługę 9 i Usługę 10 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy (pytania oznaczone we wniosku nr 2 i nr 12, nr 6 i nr 16, nr 7 i nr 17, nr 9 i nr 19, nr 10 i nr 20);

-prawidłowe – w zakresie uznania, że w przypadku Usługi 5 Spółka powinna opodatkować usługi własne na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy, a w stosunku do pozostałych usług wchodzących w skład Usługi 5 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy (pytania oznaczone we wniosku nr 5 i nr 15);

-prawidłowe – w zakresie uznania, że w przypadku Usługi 8 Spółka powinna zastosować procedurę „VAT marża” zgodnie z art. 119 ustawy (pytania oznaczone we wniosku nr 8 i nr 18).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Według art. 8 ust. 2a ustawy:

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w branży turystycznej, (…). Dodatkowo, Wnioskodawca posiada własną bazę noclegową i świadczy usługi krótkotrwałego zakwaterowania oraz usługi wynajmu i dzierżawy nieruchomości. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) i korzysta z pełnego prawa do odliczenia VAT naliczonego. Występują sytuacje, że Wnioskodawca otrzymuje zlecenia indywidualne, w ramach których świadczy następujące usługi za wynagrodzeniem:

1)Usługa organizacji spotkania w restauracji wraz z wynajęciem części Sali oraz lunchem, w ramach wyjazdu szkoleniowego (Usługa 1).

2)Usługa gastronomiczna/restauracyjna (kolacja w restauracji) wraz ze zwiedzaniem obiektu – (...) (Usługa 2).

3)Usługa przejazdu (...) Spółki wraz z cateringiem na (...) (Usługa 3).

4)Usługa koordynacji eventu dla Klientów (...) związanego ze szkoleniem (...) przeprowadzanym przez instruktora (Usługa 4).

5)Usługa organizacji (...) z przewodnikiem wraz z lunchem (...) i (...) na zlecenie innego przedsiębiorcy posiadającego siedzibę w Polsce i będącego polskim podatnikiem VAT czynnym w ramach wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego (Usługa 5).

6)Usługa organizacji wyjazdu na zlecenie innej spółki z grupy (...), będącej podatnikiem VAT czynnym (Usługa 6).

7)Usługa organizacji wyjazdu na (...) na zlecenie agencji eventowej, tj. przedsiębiorcy posiadającego siedzibę w Polsce i będącego polskim podatnikiem VAT czynnym, jako część całego wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego organizowanego przez tę agencję (Usługa 7).

8)Usługa odsprzedaży noclegów dla klienta indywidualnego/grupowego (sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT – tj. konsumentów), które Spółka nabywa od Hotelu, tj. innego podatnika VAT i pośredniczy w odsprzedaży, naliczając swoją prowizję/narzut (Usługa 8).

9)Sprzedaż biletów tzw. łączonych, obejmujących (...) i wstęp do (...) (Usługa 9).

10)Sprzedaż biletów tzw. łączonych obejmujących (...) i udział w (...), powrót na parking i przejazd busem (Usługa 10).

Powyższe Usługi Wnioskodawca świadczy m.in. na rzecz przedsiębiorców – innych podatników VAT, agencji eventowych, hoteli. Realizując ww. Usługi, Wnioskodawca działa na rzecz kontrahenta we własnym imieniu i na własny rachunek.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w odniesieniu do opisanych we wniosku Usług 1-10, Spółka powinna zastosować procedurę VAT-marża zgodnie z art. 119 ustawy.

Opowiadając na Państwa wątpliwości, w pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.

Wskazać również należy, że ani Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwana dalej Dyrektywą, ani też przepisy krajowe nie zawierają definicji świadczenia złożonego. Brak również szczególnych uregulowań dotyczących przesłanek uznawania danego świadczenia za świadczenie złożone. Ocena, w jakich okolicznościach świadczenia powiązane należy traktować jako świadczenia jednolite, kształtowana jest na bazie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku TSUE z 6 lipca 2006 r. w sprawie C-251/05 Talacre Beach Caravan Sales Ltd, Trybunał stwierdził, że należy dać prymat ochronie zasady nierozszerzania zwolnienia podatkowego nad traktowaniem kilku dostaw jako świadczenia złożonego, opodatkowanego wedle zasad dotyczących świadczenia głównego. Każde odstępstwo od zasadniczej stawki podatku od towarów i usług powinno być zatem interpretowane ściśle i ta ogólna zasada musi być brana bezwzględnie pod uwagę przy ocenie okoliczności konkretnej sprawy.

W pewnych jednak okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem, odpowiednio, prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, gdy nie są one niezależne (np. wyrok TSUE z 2 grudnia 2010 r. w sprawie C-276/09 Everything Everywhere Ltd - pkt 23).

Orzecznictwo TSUE zawiera wskazówki dotyczące warunków jakie muszą być spełnione żeby uznać określony zespół świadczeń za świadczenie złożone.

Jedna transakcja występuje zatem wtedy, gdy dwa lub więcej elementów albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika, są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Ponadto, jeżeli jedno świadczenie stanowi świadczenie główne, natomiast pozostałe świadczenia stanowią świadczenia dodatkowe/pomocnicze, to traktowane są one z punktu widzenia podatkowego tak jak świadczenie główne tj. dzielące los prawny świadczenia głównego. W szczególności świadczenie należy uznać za dodatkowe/pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego tj. stanowi środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z tego świadczenia (np. wyrok TSUE z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd – pkt 29, wyrok z 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 – pkt 16; wyrok z 17 stycznia 2013 r., w sprawie C-224/11 – pkt 30; lub też wyrok TSUE z 27 czerwca 2013 r. w sprawie C-155/12 RR Donnelley Global Tumkey Solutions Poland sp. z o.o. – pkt 21).

Poza tym w wyroku z 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service Srl Trybunał wskazał, że aby stwierdzić, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową, należy w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie. W orzeczeniu tym Trybunał wskazał na konieczność dokonania analizy charakteru transakcji także z punktu widzenia nabywcy, z uwagi na fakt, że to właśnie perspektywa nabywcy powinna być podstawą do ustalenia, jaki był rzeczywisty charakter świadczenia. Tak również TSUE orzekł w wyroku z 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 Bog i inni gdzie wskazał, że: „W szczególności świadczenie należy uznać za dodatkowe w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego”.

Natomiast w wyroku z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV, Trybunał wskazał, że art. 2 (1) VI Dyrektywy „należy interpretować w ten sposób, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej”.

Powyższe oznacza, że dla oceny, czy w danej sytuacji są spełnione przesłanki dla uznania danego zespołu świadczeń za jedno świadczenie kompleksowe jest ocena, czy w przypadku wydzielenia poszczególnych świadczeń, dla nabywcy będą one miały istotną wartość. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej, praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie wyklucza zastosowania do poszczególnych jego elementów odrębnych cen.

Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej.

Jednocześnie w przedmiotowej sprawie konieczne jest odniesienie się do usług turystyki.

Zgodnie bowiem z art. 119 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 119 ust. 2 ustawy:

Powyższe regulacje odnoszą się do usług, które w całości składają się na usługę turystyczną. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, że jest to katalog otwarty. Konsekwentnie, inne usługi stanowiące składnik usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, że czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę, jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści turysty, tym samym na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy przyjąć zatem należy, że nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej będzie w przypadku wykonywania usług turystyki stanowić element kalkulacyjny do określenia marży.

W myśl art. 119 ust. 3 ustawy:

Łączne spełnienie powyższych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.

Zgodnie z art. 119 ust. 5 ustawy:

Należy podkreślić, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które podatnik nabywa od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej podatnika, które następnie stają się elementami kompleksowej usługi turystycznej. Natomiast wszelkie towary i usługi nabywane przez podatnika dla wyświadczenia usługi własnej, stanowiącej następnie element usługi turystyki, należy uznać za wydatki dotyczące usług własnych.

Na podstawie art. 119 ust. 6 ustawy:

Wskazać należy, że ustawa nie zawiera definicji „usług turystyki”. Nie zawiera także odesłań do definicji zawartych w innych aktach normatywnych. Definicji legalnej usług turystyki nie odnajdujemy również w innych ustawach podatkowych. Odnajdujemy ją natomiast w treści art. 307 Dyrektywy – poprzednio art. 26 ust. 2 zdanie pierwsze Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Zgodnie z art. 306 ust. 1 Dyrektywy:

Z kolei art. 306 ust. 2 Dyrektywy stanowi, że:

Z brzmienia powyższego przepisu wynika jednoznacznie, że dotyczy on świadczeń nabywanych od innych podatników.

Stosownie do powołanego przepisu art. 307 Dyrektywy:

Z cytowanych powyżej przepisów oraz przytoczonego orzecznictwa wynika, że procedura szczególna stosowana jest przez biura podróży oraz inne podmioty, które wykonują podobne czynności w ramach swojej działalności gospodarczej i nabywają towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Słowu „turysta” (podróżny), jak twierdzi Trybunał, należy nadać szersze znaczenie, niż obejmujące tylko konsumenta końcowego. A zatem, procedura szczególna może być także stosowana do usług skierowanych do biznesu tj. nabywanych przez firmy, w tym na przykład dla pracowników danego przedsiębiorstwa w celu konsumpcji przez nich oferowanych towarów i usług w trakcie podróży służbowych.

Odnosząc powyższą analizę na treść omawianej sprawy w celu ustalenia, w jaki sposób powinny zostać opodatkowane organizowane przez Państwa Usługi nr 1-10 należy przeanalizować, czy powinno się je potraktować jako odrębne i niezależne, czy też jako jedno kompleksowe świadczenie. Należy również pamiętać, aby z usługi kompleksowej w postaci organizacji wydarzeń/spotkań/konferencji/warsztatów wyłączyć usługi charakterystyczne dla usług biur podróży.

Tym samym dla oceny, czy w omawianej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem o jednolitym charakterze organizacji „konferencji”, istotne jest, czy celem złożonych przez Państwa Usług ma być właśnie organizacja wydarzeń/spotkań. W takiej sytuacji należy poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej transakcji. Zaznaczyć przy tym należy, że nie ma jednak bezwzględnej zasady dotyczącej ustalania zakresu danego świadczenia z punktu widzenia podatku VAT, a co za tym idzie, w celu ustalenia zakresu danego świadczenia należy wziąć pod uwagę ogół okoliczności, w jakich ma miejsce dana transakcja.

W odniesieniu do Usługi 1 należy uznać, że – z punktu widzenia nabywcy usługi – Wnioskodawca realizuje/będzie realizować jedno świadczenie w zakresie kompleksowej organizacji i obsługi spotkania w ramach wyjazdu szkoleniowego organizowanego przez zleceniodawcę. Podstawowym celem Usługi 1 jest organizacja przez profesjonalny podmiot spotkania polegającego na konsumpcji lunchu w wybranym przez zleceniodawcę miejscu dla wybranej grupy osób pracowników/ współpracowników zleceniodawcy). Nabywca oczekuje realizacji zleconej Usługi 1, tj. świadczenia składającego się z określonych elementów składowych, w określonym miejscu i z określonym menu – wszystkie te elementy określa nabywca Usługi 1. Celem Usługi 1 jest zorganizowanie spotkania polegającego na konsumpcji (lunchu) w restauracji. Świadczenie to jest realizowane w ramach wyjazdu szkoleniowego (a nie turystycznego). Bezpośrednimi uczestnikami Usługi 1 korzystającymi z tej Usługi, są uczestnicy wyjazdu szkoleniowego.

W konsekwencji, w odniesieniu do świadczonej na rzecz zleceniodawcy Usługi nr 1, tj. usługi kompleksowej polegającej na organizacji spotkania w restauracji wraz z wynajęciem części Sali oraz lunchem w ramach wyjazdu szkoleniowego, zastosowanie znajdą ogólne zasady rozliczenia podaktu VAT, wynikające z art. 29a ustawy.

Tym samym, Usługę 1 Spółka powinna w całości opodatkować na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 29a ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 i nr 11 jest prawidłowe.

Opisana we wniosku Usługa 2 polega na zorganizowaniu (skoordynowaniu) spotkania polegającego na konsumpcji usług przede wszystkim o charakterze restauracyjno -gastronomicznym w ściśle określonym przez zleceniodawcę zakresie (m.in. miejscu). Według wiedzy Wnioskodawcy, zleceniodawca nabywa Usługę 2 na potrzeby realizowanego przez siebie wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego. Zasadniczą rolą Spółki w Usłudze 2 jest organizacja wydarzenia składającego się z elementów wskazanych przez zleceniodawcę i koordynacja przebiegu tego wydarzenia na miejscu. Usługa 2 składa się z usług własnych Spółki: usługi koordynacji zlecenia (pośredniczenie pomiędzy klientem a restauracją) oraz usług nabywanych od innego podatnika VAT (...): usługi gastronomicznej/restauracyjnej wraz z wynajęciem części Sali (rezerwacja stolików w jednym wspólnym miejscu) na lunch z napojami. Spotkanie lunchowe obejmuje głównie lunch (usługę gastronomiczną – restauracyjną), a dodatkowo (...). Zdarza się również, że Spółka nabywa od ww. podatnika VAT także usługę (...) dla uczestników – beneficjentów Usługi 2. Wymienione powyżej świadczenia stanowią elementy składowe kompleksowej usługi organizacji spotkania o charakterze restauracyjno-gastronomicznym. Usługi te tworzą jedną (jednolitą) całość, w związku z czym stanowią obiektywnie jedno świadczenie i nie powinny być sztucznie dzielone dla celów podatkowych. Tym samym ww. usługi wykorzystywane w ramach Usługi 2 należy potraktować jako jedno świadczenie opodatkowane zgodnie z treścią art. 29a ustawy.

Należy jednak wskazać, że usługa dodatkowa w postaci zwiedzania (...) nie jest niezbędna do wyświadczenia przez Wnioskodawcę Usługi 2, która – jak wyżej wskazano – ma przede wszystkim charakter restauracyjno-gastronomiczny. Usługa zwiedzania (...) stanowi atrakcję turystyczną oraz nie jest niezbędna do wyświadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy usługi organizacji spotkania. Powyższej usługi nie można uznać za konieczną, do przygotowania Usługi 2 w taki sposób, że w sensie gospodarczym tworzy jedną całość z kompleksową usługą organizacji danego spotkania. Organizacja przez Wnioskodawcę usługi turystycznej stanowi usługę odrębną niestanowiącą elementu składowego kompleksowej usługi organizacji spotkania. Usługa ta powinna być pod względem opodatkowania traktowana odrębnie.

Jak wskazano wcześniej, obowiązek stosowania procedury VAT-marża wynika z występujących w danym zdarzeniu elementów, tj. podatnik musi świadczyć usługę turystyki, przy jej świadczeniu musi działać na rzecz nabywcy we własnym imieniu i na własny rachunek oraz świadcząc tę usługę musi nabywać towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W przypadku gdy będą spełnione wszystkie ww. warunki wynikające z art. 119 ustawy usługa taka powinna zostać potraktowana jako usługa turystyki, opodatkowana na zasadzie VAT-marża. W analizowanej sprawie usługa zwiedzania (...) jest nabywana przez Spółkę na rzecz kontrahenta we własnym imieniu i na własny rachunek. Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności, należy również przyjąć, że ww. usługa jest nabywana dla bezpośredniej korzyści turysty. Zostały zatem spełnione przesłanki wynikające z art. 119 ust. 3 ustawy niezbędne do zastosowania procedury VAT-marża.

W konsekwencji powyższego, organizację Usługi 2, tj. usługi gastronomicznej/restauracyjnej (kolacja w restauracji) Wnioskodawca powinien opodatkować na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 29a ustawy. Natomiast usługa zwiedzania (...) powinna zostać potraktowana jako usługa turystyki, którą należy opodatkować zgodnie z procedurą VAT-marża – stosownie do art. 119 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 i nr 12 jest nieprawidłowe.

Opisana we wniosku Usługa 3, tj. „Usługa przejazdu (...) Spółki wraz z cateringiem (...)” polega na kompleksowej organizacji spotkania w celu przeprowadzenia szkolenia przez zleceniodawcę, który we własnym zakresie organizuje warsztaty z coachem (szkolenie) w określonych przez zleceniodawcę warunkach plenerowych z uwzględnieniem cateringu dla uczestników tego szkolenia. Usługa składa się z usług własnych Spółki: usługi przejazdu (...). Usługi, które Spółka nabywa od innych podatników VAT to: usługa cateringowa, udostępnienie części terenu pod catering i szkolenie. Usługa 3 jest realizowana na rzecz agencji eventowej, tj. przedsiębiorcy-innego polskiego podatnika VAT, w ramach organizowanego przez hotel szkolenia. Z perspektywy nabywcy nabycie poszczególnych elementów składowych Usługi 3 nie jest celem samym w sobie – z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia nabywcy należy na nabyciu Usługi 3 jako całości. Usługa 3 ma charakter logistyczno-organizacyjny, dzięki czemu zleceniodawca może przeprowadzić/zapewnić uczestnikom określone szkolenie. Z wniosku wynika, że celem Usługi 3 nie jest zapewnienie wypoczynku, rozrywki ani rekreacji uczestnikom spotkania. Bezpośrednimi uczestnikami Usługi 3 korzystającymi z tej Usługi – zgodnie z opisem i zakresem Usługi 3 – są uczestnicy szkolenia (warsztatów) z coachem organizowanego przez zleceniodawcę.

W związku z powyższym, świadcząc usługę przejazdu (...) Spółki wraz z cateringiem (...) (Usługę 3), Wnioskodawca będzie zobowiązany, zarówno usługi własne, jak i usługi nabywane wyłącznie w celu związanym bezpośrednio z organizacją warsztatów opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 i nr 13 jest prawidłowe.

Usługę 4 polegającą na koordynacji eventu dla Klientów (...) związanego ze szkoleniem (...) przeprowadzanym przez instruktora, Wnioskodawca świadczy na rzecz i zlecenie agencji eventowej. Usługa 4 składa się z usług własnych Spółki: koordynacji wydarzenia, biletów-(...), transportu, cateringu oraz organizatora ((...)) do miejsca ustalonego dla cateringu ((...)), udostępnienia miejsca pod catering, pomocy w zorganizowaniu dojazdu samochodów szkoleniowych do (...), znalezienia restauracji dla grupy za wynagrodzeniem prowizyjnym. Usługi, które Spółka nabywa od innych podatników VAT, to: catering wraz z serwisem, noclegi w hotelu dla organizatora. Spółka nie nabywa usług instruktora – realizując Usługę 4 Spółka pełni jedynie funkcję pomocniczą w stosunku do usług oferowanych przez zleceniodawcę Spółki. Celem nabycia przez Zleceniodawcę jest usługa logistyczno-organizacyjna, tj. kompleksowa koordynacja wydarzenia umożliwiająca przeprowadzenie szkolenia (poprzez transport i umożliwienie pobytu uczestników w określonym przez Spółkę miejscu). Wydarzenie odbywa się na terenie należącym do Spółki oraz przy użyciu urządzeń i sprzętu należącego do Spółki. Ze względu na specyfikę miejsca, jakim jest (...), wszelkie działania na tym terenie mogą się odbyć pod nadzorem i przy koordynacji Spółki, ze względu na utrudnienia i uzyskanie zgód na poruszanie się po terenie chronionym oraz na wyłączność w świadczeniu tam usług. Z wniosku wynika, że celem Usługi 4 nie jest zapewnienie wypoczynku, rozrywki ani rekreacji uczestnikom spotkania.

W związku z powyższym, świadcząc usługę koordynacji eventu dla Klientów (...) związanego ze szkoleniem (...) przeprowadzanym przez instruktora (Usługę 4), Wnioskodawca będzie zobowiązany, zarówno usługi własne, jak i usługi nabywane wyłącznie w celu związanym bezpośrednio z organizacją szkolenia opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 i nr 14 jest prawidłowe.

Kolejną usługą opisaną we wniosku jest usługa organizacji (...) z przewodnikiem wraz z lunchem (...) i (...) na zlecenie innego przedsiębiorcy posiadającego siedzibę w Polsce i będącego polskim podatnikiem VAT czynnym w ramach wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego (Usługa 5). Usługa 5 składa się z usług własnych Spółki: koordynacji wydarzenia oraz biletów na przejazd (...). Usługi, które Spółka nabywa od innych podatników VAT to: przewodnik, lunch (...). (...) ma charakter rekreacyjny i nie wiąże się z tematyką wydarzenia szkoleniowo-konferencyjnego organizowanego przez zleceniodawcę Usługi 5. Nabywca nabywa od Spółki zorganizowany (...) z przewodnikiem w celu zorganizowania pobytu uczestnikom w (...) i rekreacji uczestników tego wydarzenia. Tym samym świadczona przez Wnioskodawcę usługa przybiera formę atrakcji turystycznej.

Z przedstawionego przez Spółkę opisu sprawy wynika, że organizując (...) Wnioskodawca działa, na rzecz kontrahenta we własnym imieniu i na własny rachunek oraz nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści uczestników (...), tzw. „usługi obce” (przewodnik, lunch (...)), co w konsekwencji stanowi usługi turystyki opodatkowane według szczególnej procedury określonej w art. 119 ustawy na zasadzie VAT-marża.

Przy czym, jak wyżej wskazano, w przypadku, gdy przy świadczeniu usługi turystyki, oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, podatnik wykonuje we własnym zakresie część świadczeń w ramach tej usługi, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ustawy.

Należy podkreślić, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które Spółka nabywa od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej, która następnie staje się elementem kompleksowej usługi turystycznej. Natomiast wszelkie towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę dla wyświadczenia usługi własnej, stanowiącej następnie element usługi turystyki, należy uznać za wydatki dotyczące usług własnych.

Podsumowując, należy stwierdzić, że Usługa organizacji (...) z przewodnikiem wraz z lunchem (...) i (...) (Usługa 5) stanowi usługę turystyki, na potrzeby której Wnioskodawca m.in. nabywa usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści uczestników związane z przewodnikiem oraz usługami gastronomicznymi. Z uwagi na powyższe, w analizowanej sprawie, szczególna procedura opodatkowania usług turystyki – tzw. VAT-marża ma/będzie miała zastosowanie do świadczeń nabywanych przez Wnioskodawcę od innych podatników przy świadczeniu usług dla bezpośredniej korzyści turysty, tej procedurze nie będą natomiast podlegały ww. usługi własne. Tym samym, dla usług tych odrębnie od „usług obcych”, tj. nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, Wnioskodawca powinien ustalić podstawę opodatkowania stosując odpowiednio przepisy art. 29a ustawy.

W konsekwencji powyższego, w przypadku Usługi 5, tj. usługi organizacji (...) z przewodnikiem wraz z lunchem (...) i (...), usługi własne Wnioskodawca powinien opodatkować na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 29a ustawy. Natomiast w stosunku do pozostałych usług wchodzących w skład Usługi 5 Spółka powinna zastosować procedurę VAT marża, zgodnie z art. 119 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5 i nr 15 jest prawidłowe.

Usługa 6 dotyczy organizacji wyjazdu na zlecenie innej spółki z grupy (...), będącej podatnikiem VAT czynnym. Ww. wyjazd obejmuje: (...).

W skład Usługi 6 wchodzą usługi własne Spółki: koordynacja wydarzenia, usługa noclegowa, (...), spotkanie (...) i szkolenie (...), spotkanie (...). Usługi, które w ramach Usługi 6 Spółka nabywa od innych podatników VAT to: (...).

Usługa 6 jest wpisana w wyjazd branżowy pracowników podmiotu z grupy (...), polegający na wizytacji ośrodka o podobnym profilu, obejrzeniu urządzeń podczas pracy, spotkania z kierownikiem ośrodka oraz z mechanikami w celu omówienia specyfiki działania urządzeń i ma na celu poszerzanie wiedzy odnośnie działań urządzeń oraz stylu pracy, jak również obsługi klienta. Zleceniodawca Usługi 6 również świadczy usługi (...) oraz posiada ofertę skierowaną do turystów w podobnym do Spółki regionie. Zleceniodawca Usługi 6 jest podmiotem młodszym od Wnioskodawcy, działającym w lokalizacji innej od Spółki i ukierunkowanym na rozwój. Według wiedzy Spółki, ww. wyjazd jest skierowany zarówno do pracowników działu technicznego zleceniodawcy, jak również do pracowników innych działów związanych z funkcjonowaniem firmy, takich jak marketing, czy część działu obsługi klienta. Usługa 6 jest nabywana przez zleceniodawcę w celu poznania przez jej pracowników (...) specyfiki pracy (...). W trakcie szkolenia technicznego pozostali pracownicy biorący udział w wyjeździe odwiedzają (...). Wnioskodawca zaznaczył, że długoterminowa działalność w branży turystycznej wymaga bieżącego monitorowania trendów i preferencji konsumentów usług i atrakcji turystycznych. W szczególności, zgodnie z obserwacjami Spółki, w ostatnich latach preferencje klientów indywidualnych przyjeżdżających (...) skupiają się na aktywnym przeżywaniu i doświadczaniu. W związku z tym, dla Spółki oraz innych podmiotów z grupy (...) istotna jest znajomość przez pracowników Spółki zakresu oferty nie tylko z perspektywy usługodawcy, ale również z perspektywy bezpośredniego konsumenta oferowanych usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizacji wyjazdu należy co do zasady zaklasyfikować do wyjazdów mających na celu sprawy zawodowe, które połączone są ze szkoleniem, adresowanym do pracowników zleceniodawcy z branży turystycznej. Jednakże należy wskazać, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa organizacji Wyjazdu składa się z szeregu elementów składowych, niemniej jednak ich składnikiem wiodącym jest niewątpliwie samo zorganizowanie podróży o charakterze szkoleniowym (branżowym). Tym samym usługi wykorzystywane w ramach Usługi 6, tj. noclegi (...), (...), wizytę (...), (...) i spotkanie (...) wraz ze szkoleniem (...), (...) należy potraktować jako jedno świadczenie, tj. organizację wyjazdu szkoleniowego (branżowego) opodatkowane zgodnie z treścią art. 29a ustawy. Na przedmiotowe uznanie nie ma wpływu wizytacja (...), stanowiąca wyłącznie element usługi (...) jako jeden z elementów składowych usługi szkoleniowej.

Natomiast organizacja przez Wnioskodawcę usług (...) od innych podatników VAT (usługi obce) jako forma atrakcji turystycznej, stanowi usługę odrębną niestanowiącą elementu składowego kompleksowej usługi organizacji wyjazdu szkoleniowego. Usługa ta powinna być pod względem opodatkowania traktowana odrębnie, bowiem jako atrakcja turystyczna nie jest niezbędna/konieczna do wyświadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy usługi organizacji wyjazdu szkoleniowego (branżowego). Tym samym, ww. usługa będzie stanowiła usługę turystyki i w zakresie usług obcych będzie opodatkowana według szczególnej procedury określonej w art. 119 ustawy na zasadzie VAT-marża.

W związku z powyższym, opisana we wniosku Usługa 6 nie powinna być w całości opodatkowana na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 6 i nr 16 jest nieprawidłowe.

W ramach Usługi 7, Spółka organizuje wyjazd (...) na zlecenie agencji eventowej, tj. przedsiębiorcy posiadającego siedzibę w Polsce i będącego polskim podatnikiem VAT czynnym, jako część całego wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego organizowanego przez tę agencję.

Nabywca oczekuje zorganizowania przez Spółkę ww. wyjazdu (...) (wraz z wizytą (...)). Wyjazd (...) obejmuje: wynajęcie autokaru, zapewnienie przewodnika, przygotowanie programu wyjazdu obejmującego (...). W ramach Usługi 7 Spółka świadczy usługi własne: koordynację wydarzenia oraz nabywa usługi od innych podatników VAT: autokar, przewodnika, (...), usługę gastronomiczną/restauracyjną (lunch). Uczestnikami wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego są pracownicy firmy (...), natomiast samo szkolenie ma charakter kilkudniowy. W związku z tym szkoleniem, zleceniodawca zwrócił się do Spółki o organizację wyjazdu (...), jako miejsca związanego z (...) i tym samym zbieżnym z charakterem pracy ww. firmy (...), jak również (...). Zwiedzenie (...) ma natomiast charakter marginalny względem całego szkolenia – zwiedzanie tego obiektu zostało uwzględnione w Usłudze 7 jedynie ze względu na bliskość (...).

Analiza okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że w przypadku organizacji przez Spółkę wyjazdu na (...), mamy do czynienia z czynnością złożoną, zawierającą elementy charakterystyczne dla usług turystycznych. Z wniosku wynika, że zasadniczym celem usługi jest zorganizowanie wyjazdu na (...), tj. koordynacja wydarzenia oraz zapewnienie autokaru, przewodnika, (...), usługi gastronomicznej/ restauracyjnej (lunch). Ponadto Wnioskodawca wskazał, że program wyjazdu obejmuje: zwiedzanie (...) wraz z (...) oraz lunch. Z informacji podanych przez Wnioskodawcę wynika zatem, że organizowany przez Spółkę wyjazd (...) spełnia m.in. cel rekreacyjny oraz turystyczny, a nie szkoleniowy. Ww. wyjazd stanowi jedynie część wyjazdu szkoleniowo-konferencyjnego organizowanego przez zleceniodawcę. Jednocześnie, organizując wyjazd (...), Wnioskodawca działa/będzie działać na rzecz kontrahenta we własnym imieniu i na własny rachunek oraz nabywa/będzie nabywać towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści uczestników wycieczek.

Zatem, organizacja wyjazdu (...), w ramach którego uczestnikom zapewniony jest/będzie transport, przewodnik, usługa gastronomiczna/restauracyjna, (...) – jest świadczeniem złożonym, składającym się w przeważającej części z towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści uczestników. W konsekwencji stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadcząc usługi organizacji Wyjazdu na (...), powinien zastosować procedurę szczególną, wynikającą z art. 119 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem zasady odrębnego opodatkowania dla usług własnych na podstawie art. 29a ustawy oraz procedurę szczególną VAT-marża dla usług nabywanych od innych podatników na podstawie art. 119 ustawy.

W związku z powyższym, w przypadku Usługi 7, Spółka powinna zastosować procedurę VAT-marża, zgodnie z art. 119 ustawy, z uwzględnieniem odrębnego opodatkowania usług własnych na podstawie art. 29a ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 7 i nr 17 jest nieprawidłowe.

Usługa 8 polega na odsprzedaży noclegów dla klienta indywidualnego/grupowego (sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, tj. konsumentów), które Spółka nabywa od Hotelu, tj. innego podatnika VAT i pośredniczeniu w odsprzedaży, naliczając swoją prowizję/narzut. Wnioskodawca wskazał, że realizując Usługę 8 Spółka działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek. Celem Usługi 8 jest zapewnienie pobytu (noclegu) w hotelu klientom indywidualnym/grupowym. Tym samym, z perspektywy Spółki Usługa 8 poprzez zapewnienie pobytu (noclegu) jest ukierunkowana na zapewnienie wypoczynku/pobytu w określonym miejscu.

W tym miejscu należy przytoczyć wyrok TSUE z 26 września 2013 r. w sprawie C-193/11, zgodnie z którym procedura marży służy równoważonemu podziałowi wpływów pochodzących z poboru tego podatku pomiędzy państwa członkowskie. Wskazując na art. 307 dyrektywy Trybunał podkreślił, że transakcje dokonywane na warunkach przewidzianych w art. 306 przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty. Pojedyncza usługa podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim, w którym biuro podróży ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego świadczy usługi. W efekcie państwo członkowskie, w którym następuje konsumpcja danej usługi (np. świadczona przez prowadzącego hotel) uzyskuje wpływy z VAT z tego tytułu, a wpływy z marży biura podróży, które taką usługę sprzedaje turyście – uzyskuje państwo siedziby biura podróży.

W wyroku tym TSUE oceniał również, w kontekście art. 119 ust. 3 ustawy, znaczenie pojęcia „podróżny”, jakim posłużył się prawodawca unijny w przepisach dyrektywy regulujących procedurę szczególną dla biur podróży (art. 306-310). TSUE doszedł do przekonania, że pojęcie to należy rozumieć szeroko („podejście oparte na kliencie”), a zatem procedura VAT-marża ma zastosowanie, gdy bezpośrednim odbiorcą usługi jest każdy klient (instytucja, przedsiębiorca, biuro podróży). TSUE odnotował przy tym korektę stanowiska samej Komisji Europejskiej, która uznała, że pojęcie „podróżny” oznacza nie tylko osobę fizyczną, ale także osobę prawną, która nabywa podróż zorganizowaną na swoje własne potrzeby (np. spółkę nabywającą usługi turystyczne dla swoich pracowników) i która jest tym samym końcowym odbiorcą usługi turystycznej – z wyłączeniem osoby, która odsprzedaje nabytą usługę innej osobie. Art. 119 ust. 3 ustawy, jasno wskazuje, że procedura VAT-marża znajduje zastosowanie bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, jeżeli czyni to w warunkach określonych tym przepisem.

Jednocześnie TSUE wskazał, że okoliczność, że w 1977 r., tj. w czasie, gdy przyjmowana była procedura szczególna dla biur podróży, większość tych biur sprzedawała swoje usługi bezpośrednio konsumentowi końcowemu, nie oznacza, że prawodawca pragnął ograniczyć stosowanie tej procedury do tego typu sprzedaży i wykluczyć z niego sprzedaż na rzecz innych podmiotów gospodarczych.

Wskazać również należy, że ustawa o podatku od towarów i usług, jak również Dyrektywa 112 nie zawierają definicji pojęć „biuro podróży” oraz „organizator wycieczek turystycznych”. W sprawach połączonych C-308/96 i C-94/97 Commissioners of Customs and Excise v T.P. Madgett, R.M. Baldwin and The Howden Court Hotel Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) uznał, że specjalne zasady opodatkowania agentów turystycznych i biur podróży, określone w artykule 26 VI Dyrektywy 77/388, mają zastosowanie do podmiotów gospodarczych, nawet jeśli nie są one formalnie agentami turystycznymi ani biurami podróży, o ile organizują one wycieczki lub wyjazdy zorganizowane we własnym imieniu i powierzają innym podatnikom wykonanie usług związanych z tą działalnością. To stanowisko podtrzymano następnie w wyroku w sprawie C-200/04 ISt internationale Sprach und Studienreisen GmbH (pkt 22). Szeroka wykładnia art. 306 i n. dyrektywy 112 popierana jest także w orzecznictwie krajowym (wyrok NSA z 4 lutego 2016 r., I FSK 1768/14, a także wyrok WSA w Gliwicach z 28 marca 2011 r., III SA/Gl 2746/10, CBOSA).

Z powyższego orzecznictwa wynika, że procedura szczególna wynikająca z art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług ma zastosowanie nie tylko w stosunku do typowych biur podróży, ale także w stosunku do innych podmiotów, które dokonują podobnych czynności w ramach swojej działalności gospodarczej.

Tym samym, aby podatnik korzystał z procedury szczególnej VAT-marża, świadczący usługę związaną z turystyką musi działać na rzecz nabywcy we własnym imieniu i na własny rachunek, oraz przy świadczeniu usługi musi nabywać towary i usługi od innych podmiotów dla bezpośredniej korzyści turysty (klienta).

Natomiast, bez znaczenia jest fakt, że podmiot świadczący usługi związane z turystyką nie jest biurem podróży, czy też organizatorem wycieczek turystycznych, jak również, że odbiorcami usług są wyłącznie podmioty prowadzące działalność gospodarczą, którzy dokonują zakupu usług np. na potrzeby podróży służbowych swoich pracowników.

Powyższe potwierdza również orzeczenie NSA z 6 lipca 2018 r., sygn. akt I FSK 1578/16, w którym Sąd wskazał, że nie ma podstaw, aby ograniczyć stosowanie procedury VAT-marża wyłącznie do usług świadczonych na rzecz turysty jako osoby nabywającej usługi o charakterze rekreacyjnym. Zgodnie z tym wyrokiem:

W analizowanej sprawie należy także odnieść się do możliwości objęcia procedurą VAT-marża sprzedaży pojedynczych usług świadczonych przez Spółkę na rzecz klienta.

Co do sprzedaży pojedynczej usługi wypowiedział się TSUE w wyroku z 12 listopada 1992 r., w sprawie C-163/91. Trybunał wskazał, że samo tylko zapewnianie zakwaterowania w obiekcie wypoczynkowym przez biuro podróży wystarcza do tego, aby zastosowanie miała procedura szczególna przewidziana w art. 306-310 dyrektywy 2006/112/WE, znaczenie innych dostaw lub świadczenia usług, które ewentualnie towarzyszą owej usłudze zakwaterowania, nie może mieć wpływu na kwalifikację prawną omawianej sytuacji, to oznacza, że objęta jest ona procedurą szczególną dla biur podróży.

Podobne stanowisko zajął TSUE w wyroku z 9 grudnia 2018 r., sygn C-552/17. Zgodnie z tym wyrokiem:

Ponadto TSUE w wyroku z 29 czerwca 2023 r. C-108/22 wskazał, że:

Z przytoczonego powyżej orzecznictwa TSUE jednoznacznie wynika, że świadczenie podatnika polegające na zakupie usług noclegowych od innych podatników i na ich odsprzedaży innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą jest objęte procedurą szczególną VAT-marża mającą zastosowanie do biur podróży, mimo, że w danym przypadku usługom tym nie towarzyszą usługi dodatkowe.

Ponadto, TSUE w wyroku z 9 grudnia 2018 r., sygn C-552/17 wskazał, że:

W kwestii sprzedaży pojedynczych usług i opodatkowania ich w procedurze marży należy również odnieść się do art. 119 ust. 2 ustawy o VAT, który wskazuje, że przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie. Zatem, co do zasady, usługa turystyki składa się z wielu świadczeń. Jednakże w związku z istniejącymi wyżej wskazanymi orzeczeniami TSUE w zakresie opodatkowania pojedynczych usług procedurą VAT-marża, przepisy art. 119 ustawy o VAT należy interpretować z uwzględnieniem przedmiotowego orzecznictwa.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży turystycznej, w zakresie (...) oraz oferuje całoroczny, kompleksowy zakres usług rekreacyjno-wypoczynkowych. Niewątpliwie jest to zatem działalność zbliżona do działalności biura podróży.

Zatem, mając na uwadze orzecznictwo TSUE należy uznać, że świadczone przez Spółkę usługi odsprzedaży noclegów na rzecz klientów, które Wnioskodawca nabywa dla bezpośredniej korzyści turysty, działając przy tym na rzecz nabywcy we własnym imieniu i na własny rachunek, Spółka wykonuje usługi turystyki. Zatem do świadczenia odsprzedaży usług noclegowych (Usługi 8), Wnioskodawca powinien zastosować procedurę szczególną o której mowa w art. 119 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym, w przypadku Usługi 8 Spółka powinna zastosować procedurę VAT marża zgodnie z art. 119 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 8 i nr 18 jest prawidłowe.

Opisana we wniosku Usługa 9 dotyczy sprzedaży biletów tzw. łączonych obejmujących (...) i wstęp do (...). W ramach Usługi 9 Spółka świadczy usługę własną przejazdu (...). Ponadto, w celu realizacji Usługi 9 Spółka nabywa usługę wstępu do (...) od podmiotu, który zarządza (...), tj. od innego podatnika VAT, a następnie odsprzedaje tę usługę w ramach ww. biletu łączonego. W zakresie usług wstępu do (...), Spółka rozlicza się z dostawcą tej usługi (tj. (...)) na podstawie faktury VAT otrzymanej od tego podmiotu, na której jako odbiorca faktury i nabywca usługi wskazana jest Spółka.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że zasadniczym celem sprzedaży biletów łączonych jest dotarcie do większej ilości potencjalnych klientów indywidualnych i zwiększenie sprzedaży poprzez skierowanie do grupy potencjalnych odbiorców indywidualnych atrakcyjnego cenowo pakietu usług. Innymi słowy, poprzez bilet łączony Spółka realizuje cele sprzedażowo -marketingowe. Bilet łączony składa się z dwóch odrębnych świadczeń: (...) (usługa własna) oraz wstępu do (...) (usługa obca).

Z opisu sprawy jednoznacznie wynika, że Wnioskodawca oferuje odsprzedaż tzw. biletu łączonego, który obejmuje dwie usługi po atrakcyjnej cenie tworząc pewnego rodzaju pakiet usług turystycznych w celu dotarcia do większej ilości potencjalnych klientów (cel sprzedażowo-marketingowy). Zakupując bilet łączony w formie „pakietu usług” klient nabywa uprawnienie do wszystkich usług oferowanych w ramach pakietu.

Z powyższego wynika, że zarówno usługi własne, jak i usługi nabyte stanowią elementy składowe określonej usługi turystycznej. Na oferowaną atrakcję składają się zarwano usługi własne (usługa przejazdu (...)), jak również te zakupione dla bezpośredniej korzyści turysty, tj. wstęp do (...). Jak Wnioskodawca wskazał usługi nabywa we własnym imieniu na własny rachunek.

Wnioskodawca stawia do dyspozycji nabywcy wszystkie usługi wchodzące w ramach pakietu, natomiast ostatecznie to klient (nabywca) decyduje w jakim zakresie skorzysta z zakupionych usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że sprzedaż biletu łączonego składającego się z dwóch odrębnych świadczeń po atrakcyjnej cenie: (...) (usługa własna) oraz wstępu do (...) (usługa obca) będzie podlegała opodatkowaniu według szczególnej procedury marży w turystyce i przepisu art. 119 ustawy, z uwzględnieniem zasady odrębnego opodatkowania dla usług własnych na podstawie art. 29a ustawy.

W związku z powyższym, w przypadku Usługi 9, usługi własne (przejazd (...)) Wnioskodawca powinien opodatkować na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 29a ustawy, natomiast w stosunku do usług wstępu do (...), wchodzących w skład Usługi 9 Spółka powinna zastosować procedurę VAT marża, zgodnie z art. 119 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 9 i nr 19 jest nieprawidłowe.

W ramach Usługi 10 Spółka oferuje sprzedaż biletów tzw. łączonych obejmujących (...) i udział w (...), powrót na parking i przejazd busem. Spółka zapewnia usługę własną przejazdu (...). Ponadto, w celu realizacji Usługi 10 Spółka nabywa usługę (...) i otrzymuje z tego tytułu fakturę VAT od (...), tj. od innego polskiego podatnika VAT oraz usługę transportu pasażerskiego od innego polskiego podatnika VAT, a następnie odsprzedaje te usługi w ramach ww. biletu łączonego. Cena biletu łączonego jest skonstruowana w ten sposób, że:

-Usługa transportu (...) jest oferowana po cenie niższej w przypadku sprzedaży tej usługi poza Usługą 10,

-Usługa (...) w ramach biletu łączonego jest również analogicznie obniżona przez (...) i odsprzedaż tej usługi w ramach biletu łączonego przez Spółkę odbywa się po cenie zakupu (bez narzutu),

-Usługa transportu busem jest odsprzedawana po określonej przez strony cenie, natomiast Spółka otrzymuje ok. 10% prowizję za każdego klienta indywidualnego, który finalnie skorzystał z tej usługi.

Jak już wskazano, usługa turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy, to świadczenie złożone na które składa się szereg usług, mających na celu zorganizowanie pobytu klientowi poza miejscem jego zamieszkania (stałego pobytu). Usługi te są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość (jedną usługę, jeden produkt). Z punktu widzenia klienta (usługobiorcy) jest to zakup jednej, całościowej usługi turystycznej.

Analiza okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że w przypadku Usługi 10, w ramach której Wnioskodawca oferuje sprzedaż biletów tzw. łączonych obejmujących (...) i udział w (...), powrót na parking i przejazd busem, mamy do czynienia z czynnością zawierającą elementy charakterystyczne dla usług turystycznych. Cel biletu łączonego sprowadza się do skierowania atrakcyjnej cenowo oferty na kilka świadczeń, natomiast intencją nabywcy jest nabycie Usługi 10 jako całości. Należy zaznaczyć, że celem Usługi 10 nie jest zapewnienie usług transportowych, czy usług przewozu pasażerskiego, tylko skorzystanie z atrakcji turystycznych oferowanych w ramach biletu łączonego.

Zatem sprzedaż biletów łączonych obejmujących (...) i udział w (...), powrót na parking i przejazd busem, w ramach których uczestnikom jest zapewniony transport, usługa (...) – stanowi usługi turystyki.

Przy czym, jak wyżej wskazano, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ustawy. Wnioskodawca wskazał, że w zakresie Usługi 10 świadczy usługę własną przejazdu (...).

Podsumowując, świadczenie realizowane w ramach Usługi 10, tj. sprzedaż biletów tzw. łączonych obejmujących (...) i udział w (...), powrót na parking i przejazd busem, stanowi usługę turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy. Na potrzeby ww. Usługi 10, Wnioskodawca nabywa usługi od innych podatników (a następnie odsprzedaje) dla bezpośredniej korzyści uczestników, tj. transport oraz (...). W takiej sytuacji opodatkowanie przedmiotowych usług turystyki powinno nastąpić według procedury przewidzianej w art. 119 ustawy, z uwzględnieniem zasady odrębnego ustalania podstawy opodatkowania dla usług własnych i usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

W związku z powyższym, w przypadku Usługi 10, usługi własne (przejazd (...)) Wnioskodawca powinien opodatkować na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 29a ustawy, natomiast w stosunku do pozostałych usług wchodzących w skład Usługi 10 Spółka powinna zastosować procedurę VAT marża, zgodnie z art. 119 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 10 i nr 20 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii dotyczących wysokości stawki do opisanych we wniosku Usług.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.