
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 29 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej który dotyczy:
•niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży środków trwałych takich jak pługi, piaskarki, samochody osobowe, ciągniki, przyczepy,
•niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży na złom materiałów zdemontowanych z pasów drogowych takich jak m.in. słupki, znaki drogowe, słupy, bariery.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 lutego 2025 r. (wpływ 14 lutego 2025 r.) oraz pismem z 13 lutego 2025 r. (wpływ 20 lutego 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Województwo ... (zwane dalej: „Województwem”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zadania samorządu województwa określa ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2024 r. poz. 566 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej. Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa, samorząd województwa wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, dysponuje mieniem wojewódzkim, prowadzi samodzielnie gospodarkę finansową na podstawie budżetu. Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami w szczególności w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.
Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U.2024.1530 z późn. zm.) Sejmik Województwa ... utworzył jednostkę budżetową Zarząd Dróg Wojewódzkich (dalej zwany: ZDW).
ZDW działa na podstawie statutu stanowiącego załącznik nr 1 do Uchwały Nr ... Sejmiku Województwa ... z dnia 1 lutego 1999 r. zmienionego uchwałą Uchwała Nr ... Sejmiku Województwa ... z dnia (...) oraz uchwałą Uchwała Nr ... Sejmiku Województwa ... z dnia (...).
ZDW jest jednostką organizacyjną Województwa ... nieposiadającą osobowości prawnej funkcjonującą w formie i na zasadach określonych dla jednostek budżetowych w rozumieniu przepisów art. 9 pkt 3 oraz 10 ust. 1 i art. 11 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
Do końca 2016 r. ZDW był zarejestrowanym odrębnie od Województwa podatnikiem VAT. Od dnia 1 stycznia 2017 r., na podstawie Uchwały Zarządu Województwa ... z dnia 22 listopada 2016 r. w sprawie scentralizowanych zasad rozliczeń podatku od towarów i usług w Województwie ... i jego jednostkach budżetowych, Województwo rozpoczęło wspólne rozliczanie podatku od towarów i usług łącznie ze wszystkimi swoimi jednostkami budżetowymi, w tym z ZDW.
Przedmiotem działania ZDW jest wykonywanie obowiązków oraz zadań własnych województwa m.in. w zakresie budowy, przebudowy, remontów, utrzymania i ochrony dróg wojewódzkich, w szczególności zimowego utrzymania dróg wojewódzkich na podstawie ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych t.j. Dz.U.2024.320; (dalej: Ustawa o drogach publicznych).
Czynności wykonywane w tym zakresie (art. 20 Ustawy o drogach publicznych) uznawane są przez ZDW co do zasady za niepodlegające regulacjom ustawy z marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2024.361 z późn. zm.) (zwanej dalej ustawą o VAT), jako wykonywane w ramach reżimu publicznoprawnego. ZDW dokonuje również w pewnym zakresie transakcji opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, takich jak dzierżawa/wynajem nieruchomości, refakturowanie poniesionych kosztów tzw. mediów, a także sprzedaż różnego rodzaju składników majątkowych (np. drewna pozyskanego z wycinki drzew w pasach drogowych).
ZDW wykonując powierzone mu zadania, wykorzystuje do tego celu posiadany sprzęt, stanowiący środki trwałe ZDW, takie jak m.in. pługi, piaskarki, samochody osobowe, ciągniki, przyczepy. Wskazany sprzęt został nabyty w celu wykonywania zadań Województwa w zakresie budowy i utrzymania dróg wojewódzkich. W konsekwencji, z tytułu nabycia przedmiotowego sprzętu ZDW nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (ZDW historycznie nie dokonywał odliczenia VAT naliczonego). W trakcie eksploatacji przedmiotowe środki trwałe były wykorzystane tylko i wyłącznie do realizacji zadań statutowych jednostki, w szczególności do utrzymania dróg, a więc do działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT. W okresie eksploatacji środków trwałych nie dochodziło do ich przekazywania poza majątek podatnika. Po zakończeniu okresu przydatności ww. środków trwałych, ZDW zamierza sprzedać je na rzecz zainteresowanych nabywców, którzy zostaną wyłonieni w drodze przetargu publicznego (aukcji).
W ramach kolejnych działań wskazanych w art. 20 Ustawy o drogach publicznych ZDW w ciągach dróg wojewódzkich ustawia znaki drogowe, urządzenia bezpieczeństwa ruchu drogowego (np. bariery ochronne) oraz urządzenia inżynierii ruchu (sygnalizacje świetlne).
Wskazane urządzenia zostały nabyte w celu wykonywania zadań Województwa w zakresie budowy i utrzymania dróg wojewódzkich. W konsekwencji, z tytułu nabycia przedmiotowych urządzeń ZDW nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (ZDW historycznie nie dokonywał odliczenia VAT naliczonego). W trakcie eksploatacji przedmiotowe urządzenia były wykorzystane tylko i wyłącznie do realizacji zadań statutowych jednostki, a więc do działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT. W okresie eksploatacji środków trwałych nie dochodziło do ich przekazywania poza majątek podatnika. Po zakończeniu okresu przydatności lub w wyniku uszkodzeń należy ww. urządzenia zlikwidować poprzez zdemontowanie ich z pasa drogowego. ZDW zamierza ww. materiały sprzedać na złom.
Uzupełnienie zdarzenia przyszłego
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazali Państwo, że Województwo ... jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Środki trwałe objęte zakresem pytania nr 1, nie są wykorzystywane do pozyskiwania drewna z wycinki drzew w pasie drogowym, wykorzystywane są wyłącznie do zadań statutowych Województwa .... Kompleksowa wycinka drzew zlecana jest podmiotom zewnętrznym w drodze przetargu.
Pytania
Pytanie 1:
Czy sprzedaż środków trwałych takich jak m.in. pługi, piaskarki, samochody osobowe, ciągniki, przyczepy w postaci sprzętu wykorzystanego do zadań statutowych ZDW na rzecz osób trzecich (posiadających odrębną podmiotowość prawną) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT?
Pytanie 2:
Czy sprzedaż na złom materiałów zdemontowanych z pasów drogowych, które trwale utraciły swoją wartość użytkową i nie nadają się do ponownego wbudowania takich jak m.in. słupki, znaki drogowe, słupy, bariery wcześniej wykorzystanych do realizacji zadań statutowych ZDW podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Odpowiedź na pytanie 1:
Sprzedaż środków trwałych takich jak min. pługi, piaskarki, samochody osobowe, ciągniki, przyczepy w postaci sprzętu wykorzystanego do zadań statutowych ZDW będzie stanowiła czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ w ramach realizacji tej czynności Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika VAT.
Odpowiedź na pytanie 2:
Sprzedaż na złom materiałów zdemontowanych z pasów drogowych które trwale utraciły swoją wartość użytkową i nie nadają się do ponownego wbudowania takich jak m. in. słupki, znaki drogowe, słupy, bariery wcześniej wykorzystanych do realizacji zadań statutowych ZDW będzie stanowiła czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem VAT.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Mając na uwadze powyższe regulacje organy władzy publicznej są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Zgodnie z art. 2 Ustawy z 5 czerwca 1988 r. o samorządzie województwa do zakresu zadań samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej. Samorząd Województwa wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność (art. 6 ww. ustawy). W celu realizacji tych zadań województwo tworzy wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne. Do zakresu zadań samorządu województwa należy m.in. transport zbiorowy i drogi publiczne. W celu realizacji ustawowych zadań Samorządu Województwa ... z zakresu dróg publicznych utworzono jednostkę budżetową Zarząd Dróg Wojewódzkich. Do najważniejszych zadań ZDW należą:
•opracowywanie projektów planów rozwoju sieci drogowej jak i opracowywanie projektów planów finansowania budowy, utrzymania i ochrony dróg i obiektów mostowych,
•utrzymanie nawierzchni chodników, dróg, mostów, znaków drogowych i innych urządzeń drogowych oraz dbanie o otoczenie pasa drogowego,
•prowadzenie ewidencji dróg i wszystkich obiektów, a także okresowe przeprowadzanie kontroli stanu dróg i obiektów.
ZDW wypełnia wskazane zadanie w granicach administracyjnych województwa .... Do realizacji powyższych zadań ZDW wykorzystuje sprzęt stanowiący środki trwałe m.in. pługi, piaskarki, samochody osobowe, ciągniki, przyczepy.
Ustawianie znaków drogowych, urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego (np. bariery ochronne) oraz urządzeń inżynierii ruchu (sygnalizacje świetlne) w ciągach dróg wojewódzkich należy również do zadań własnych województwa z zakresu dróg publicznych.
Wymieniony sprzęt i urządzenia stawiane w ciągach dróg wojewódzkich nie są wykorzystywane do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. ZDW nie udostępniał odpłatnie powyższego sprzętu i urządzeń na podstawie umów o charakterze cywilnoprawnym, jest on wykorzystywany tylko do realizacji zadań statutowych z zakresu dróg publicznych.
Ponadto działalność ZDW koncentruje się wokół wykonywania zadań publicznoprawnych Województwa, w zakresie powierzonym mu przepisami Ustawy o drogach publicznych. Prowadzenie przez jednostki samorządu terytorialnego działalności w zakresie dróg publicznych jest zasadniczo wyłączone z systemu podatku VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Czynności dokonywane w tym zakresie nie podlegają opodatkowaniu VAT.
Mając na uwadze powyższe Województwo ... w przypadku sprzedaży:
•środków trwałych takich jak m.in.: pługi, piaskarki, samochody osobowe, ciągniki, przyczepy w postaci sprzętu wykorzystanego do zadań statutowych ZDW,
•złomu materiałów zdemontowanych z pasów drogowych, które trwale utraciły swoją wartość użytkową i nie nadają się do ponownego wbudowania takich jak m. in. słupki, znaki drogowe, słupy, bariery wcześniej wykorzystanych do realizacji zadań statutowych ZDW
nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Sprzedaż ta nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze.
W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Przepis art. 15 ust. 2 ustawy stanowi natomiast, że:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym:
Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.
Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:
•dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,
•odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.
Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.
Powołany wyżej przepis art. 15 ust. 6 ustawy, jak i cytowany przepis Dyrektywy, wyłączają z opodatkowania organy podlegające prawu publicznemu, jeżeli prowadzą daną działalność jako organy publiczne, nawet wtedy, gdy pobierają z tytułu tej działalności wynagrodzenie.
Czynności, w których organy te uczestniczą jako organy publiczne, to określone prawem czynności wykonywane w interesie publicznym. Zatem czynności, w stosunku do których organy publiczne nie są traktowane jako podatnicy, to czynności wykonywane przez nie w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, a także czynności, do których wykonywania są uprawnione wyłącznie organy publiczne.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, należy stwierdzić, iż generalnie organy władzy publiczne są uznawane za podatników. Dotyczy to jednakże tylko tej sfery, w której faktycznie występuje konsumpcja oraz gdzie podmioty te mogą konkurować z podmiotami prawa prywatnego.
Kryterium decydującym o uznaniu organu władzy publicznej za podatnika podatku od towarów i usług jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Szczególnie jest to uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne czynności lub bardzo zbliżone czynności bądź też transakcje mogą być wykonywane przez podmioty prywatne (np. przedsiębiorców).
Należy nadmienić, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegającej opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności.
Na mocy art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 566):
1.Organy samorządu województwa działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy.
2.Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa:
Samorząd województwa:
1) wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność,
2) dysponuje mieniem wojewódzkim,
3) prowadzi samodzielnie gospodarkę finansową na podstawie budżetu.
Jak wynika z art. 8 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o samorządzie województwa:
W celu wykonywania zadań województwo tworzy wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne oraz może zawierać umowy z innymi podmiotami.
Natomiast art. 14 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie województwa stanowi, że:
Samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami, w szczególności w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.
W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 320), zgodnie z którym:
Drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.
Na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych:
Zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:
1) krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
2) wojewódzkich - zarząd województwa;
3) powiatowych - zarząd powiatu;
4) gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).
W świetle art. 20 pkt 4 ustawy o drogach publicznych:
Do zarządcy drogi należy w szczególności utrzymanie części drogi, urządzeń drogi, budowli ziemnych, drogowych obiektów inżynierskich, znaków drogowych, sygnałów drogowych i urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2.
Jak stanowi art. 20 pkt 10 ustawy o drogach publicznych:
Do zarządcy drogi należy w szczególności przeprowadzanie okresowych kontroli stanu dróg i drogowych obiektów inżynierskich oraz przepraw promowych, w tym weryfikacja cech i wskazanie usterek, które wymagają prac konserwacyjnych lub naprawczych, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu na stan bezpieczeństwa ruchu drogowego, w tym stan bezpieczeństwa szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego.
W myśl art. 20 pkt 14 ustawy o drogach publicznych:
Do zarządcy drogi należy w szczególności prowadzanie ograniczeń lub zamykanie dróg i drogowych obiektów inżynierskich dla ruchu oraz wyznaczanie objazdów drogami różnej kategorii, gdy występuje bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa osób lub mienia.
Na mocy art. 20 pkt 16 ustawy o drogach publicznych:
Do zarządcy drogi należy w szczególności utrzymywanie zieleni przydrożnej, w tym sadzenie i usuwanie drzew oraz krzewów.
Zgodnie z art. 4 pkt 20 ustawy o drogach publicznych:
Użyte w ustawie określenie utrzymanie drogi oznacza wykonywanie robót konserwacyjnych, porządkowych i innych zmierzających do zwiększenia bezpieczeństwa i wygody ruchu, w tym także odśnieżanie i zwalczanie śliskości zimowe.
W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców powiatu. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tut. organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia powiatu należy uznać za działanie publiczne.
Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez powiat poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a powiat realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.
W tym miejscu należy zwrócić uwagę na postanowienie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 20 marca 2014 r. w sprawie C-72/13 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, w którym TSUE orzekł, że „(…) dyrektywę 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się ona opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji takich jak te zamierzone przez Gminę Wrocław, o ile sąd odsyłający stwierdzi, iż transakcje te stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 9 ust. 1 tej dyrektywy oraz iż nie są wykonywane przez rzeczoną gminę w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu art. 13 ust. 1 akapit pierwszy owej dyrektywy. Jeśli jednak należałoby uznać te transakcje za wykonywane przez wspomnianą gminę działającą w charakterze organu władzy publicznej, przepisy dyrektywy 2006/112 nie sprzeciwiałyby się ich opodatkowaniu, gdyby sąd odsyłający stwierdził, że ich zwolnienie mogłoby prowadzić do znaczących zakłóceń konkurencji w rozumieniu art. 13 ust. 2 tej dyrektywy.”
W świetle powołanych unormowań, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Mając na względzie powyższe należy każdorazowo badać, czy sprzedaż majątku jednostki samorządu terytorialnego podlega wyłączeniu z VAT. Należy pamiętać, że w każdym przypadku konieczna jest ocena spełniania przesłanek art. 9 i 13 dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednio art. 15 ustawy o VAT) w konkretnych okolicznościach faktycznych sprawy.
Przenosząc zatem powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy w pierwszej kolejności ustalić czy dokonując sprzedaży środków trwałych takich jak m.in. pługi, piaskarki, samochody osobowe, ciągniki, przyczepy w postaci sprzętu wykorzystanego do zadań statutowych ZDW na rzecz osób trzecich będą działali Państwo w charakterze podatnika VAT.
Z opisu sprawy wynika, że Województwo ... jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 12 ustawy o finansach publicznych Sejmik Województwa ... utworzył jednostkę budżetową Zarząd Dróg Wojewódzkich (dalej zwany: ZDW). ZDW jest jednostką organizacyjną Województwa ... nieposiadającą osobowości prawnej funkcjonującą w formie i na zasadach określonych dla jednostek budżetowych w rozumieniu przepisów art. 9 pkt 3 oraz 10 ust. 1 i art. 11 ustawy o finansach publicznych. Przedmiotem działania ZDW jest wykonywanie obowiązków oraz zadań własnych województwa m.in. w zakresie budowy, przebudowy, remontów, utrzymania i ochrony dróg wojewódzkich, w szczególności zimowego utrzymania dróg wojewódzkich na podstawie ustawy o drogach publicznych. Czynności wykonywane w tym zakresie (art. 20 Ustawy o drogach publicznych) uznawane są przez ZDW co do zasady za niepodlegające regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, jako wykonywane w ramach reżimu publicznoprawnego. ZDW dokonuje również w pewnym zakresie transakcji opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, takich jak dzierżawa/wynajem nieruchomości, refakturowanie poniesionych kosztów tzw. mediów, a także sprzedaż różnego rodzaju składników majątkowych (np. drewna pozyskanego z wycinki drzew w pasie drogowych). ZDW wykonując powierzone mu zadania, wykorzystuje do tego celu posiadany sprzęt, stanowiący środki trwałe ZDW, takie jak m.in. pługi, piaskarki, samochody osobowe, ciągniki, przyczepy. Wskazany sprzęt został nabyty w celu wykonywania zadań Województwa w zakresie budowy i utrzymania dróg wojewódzkich. Z tytułu nabycia przedmiotowego sprzętu ZDW nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (ZDW historycznie nie dokonywał odliczenia VAT naliczonego). W trakcie eksploatacji przedmiotowe środki trwałe były wykorzystane tylko i wyłącznie do realizacji zadań statutowych jednostki, w szczególności do utrzymania dróg, a więc do działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT. W okresie eksploatacji środków trwałych nie dochodziło do ich przekazywania poza majątek podatnika. Po zakończeniu okresu przydatności ww. środków trwałych, ZDW zamierza sprzedać je na rzecz zainteresowanych nabywców, którzy zostaną wyłonieni w drodze przetargu publicznego (aukcji). Ponadto wskazali Państwo, że środki trwałe, nie są wykorzystywane do pozyskiwania drewna z wycinki drzew w pasie drogowym, wykorzystywane są wyłącznie do zadań statutowych Województwa .... Kompleksowa wycinka drzew zlecana jest podmiotom zewnętrznym w drodze przetargu.
Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii wskazania czy sprzedaż środków trwałych takich jak m.in. pługi, piaskarki, samochody osobowe, ciągniki, przyczepy w postaci sprzętu wykorzystanego do zadań statutowych ZDW na rzecz osób trzecich (posiadających odrębną podmiotowość prawną) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.
Przedstawione okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów pozwalają stwierdzić, że skoro będące przedmiotem sprzedaży środki trwałe takie jak m.in. pługi, piaskarki, samochody osobowe, ciągniki, przyczepy w postaci sprzętu wykorzystanego do zadań statutowych Zarządu Dróg Wojewódzkich były wykorzystane tylko i wyłącznie do realizacji zadań statutowych jednostki, a więc do działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT, to sprzedając ww. środki trwałe nie będą działali Państwo dla tej czynności w charakterze podatnika podatku VAT. Jak Państwo wskazali, środki te nie są wykorzystywane do pozyskiwania drewna z wycinki drzew w pasie drogowym, wykorzystywane są wyłącznie do zadań statutowych Województwa ... – wynikających z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowanych w ramach reżimu publicznoprawnego. Zatem sprzedaż tych środków (objęta pytaniem nr 1) pozostaje poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Czynności te są bowiem realizowane przez Województwo poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że sprzedaż ww. środków trwałych wykorzystywanych do działalności niepodlegającej VAT nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.
Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku, stwierdzam, że sprzedając środki trwałe takich jak m.in. pługi, piaskarki, samochody osobowe, ciągniki, przyczepy w postaci sprzętu wykorzystanego do zadań statutowych ZDW na rzecz osób trzecich (posiadających odrębną podmiotowość prawną), nie będą działali Państwo w charakterze podatnika podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i w zakresie, w jakim realizują Państwo ww. zadania są Państwo objęci regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy. Tym samym sprzedaż ta nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznaję za prawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii wskazania czy sprzedaż na złom materiałów zdemontowanych z pasów drogowych, które trwale utraciły swoją wartość użytkową i nie nadają się do ponownego wbudowania takich jak m.in. słupki, znaki drogowe, słupy, bariery wcześniej wykorzystanych do realizacji zadań statutowych ZDW podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.
Z opisu sprawy wynika, że w ramach kolejnych działań wskazanych w art. 20 ustawy o drogach publicznych ZDW w ciągach dróg wojewódzkich ustawia znaki drogowe, urządzenia bezpieczeństwa ruchu drogowego (np. bariery ochronne) oraz urządzenia inżynierii ruchu (sygnalizacje świetlne). Wskazane urządzenia zostały nabyte w celu wykonywania zadań Województwa w zakresie budowy i utrzymania dróg wojewódzkich. W konsekwencji, z tytułu nabycia przedmiotowych urządzeń ZDW nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (ZDW historycznie nie dokonywał odliczenia VAT naliczonego). W trakcie eksploatacji przedmiotowe urządzenia były wykorzystane tylko i wyłącznie do realizacji zadań statutowych jednostki, a więc do działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT. W okresie eksploatacji środków trwałych nie dochodziło do ich przekazywania poza majątek podatnika. Po zakończeniu okresu przydatności lub w wyniku uszkodzeń należy ww. urządzenia zlikwidować poprzez zdemontowanie ich z pasa drogowego. ZDW zamierza ww. materiały sprzedać na złom.
W okolicznościach niniejszej sprawy na tle przywołanych przepisów stwierdzić należy, że materiały zdemontowane z pasów drogowych, tj. znaki drogowe, urządzenia bezpieczeństwa ruchu drogowego (np. bariery ochronne) oraz urządzenia inżynierii ruchu (sygnalizacje świetlne), z których elementów powstał złom wykorzystywane były w trakcie eksploatacji tylko i wyłącznie do realizacji zadań statutowych Zarządu Dróg Wojewódzkich, a więc do działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT i przy nabycia przedmiotowych urządzeń ZDW nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem sprzedaż złomy (objęta pytaniem nr 2) pozostaje poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Czynności te są bowiem realizowane przez Województwo poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że sprzedaż złomy powstałego z materiałów wykorzystywanych do działalności niepodlegającej VAT nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.
W konsekwencji, należy stwierdzić, że dokonując sprzedaży na złom materiałów zdemontowanych z pasów drogowych, które trwale utraciły swoją wartość użytkową i nie nadają się do ponownego wbudowania takich jak m.in. słupki, znaki drogowe, słupy, bariery wcześniej wykorzystanych do realizacji zadań statutowych ZDW, nie będą Państwo działali dla tej czynności w charakterze podatnika. Sprzedaży przedmiotowego złomu, wykorzystywanego w ramach władztwa publicznego Województwa nie sposób traktować w kategorii działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że sprzedaż ww. złomu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym Państwo stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.