Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie:

• nieuznania wypłaconej Rekompensaty Zachęt przez Sprzedającego na rzecz Kupującego za wynagrodzenie za jakiekolwiek świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, które Kupujący wykonał na rzecz Sprzedającego, w związku z czym jej otrzymanie przez Kupującego nie powoduje po stronie Kupującego i Sprzedającego jakichkolwiek konsekwencji na gruncie przepisów ustawy o VAT (pytanie nr 1) oraz
• braku obowiązku Kupującego do udokumentowania fakturą (fakturami) otrzymanej od Sprzedającego Rekompensaty Zachęt (pytanie nr 2).

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

29 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie nieuznania wypłaconej Rekompensaty Zachęt przez Sprzedającego na rzecz Kupującego za wynagrodzenie za jakiekolwiek świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, które Kupujący wykonał na rzecz Sprzedającego, w związku z czym jej otrzymanie przez Kupującego nie powoduje po stronie Kupującego i Sprzedającego jakichkolwiek konsekwencji na gruncie przepisów ustawy o VAT oraz braku obowiązku Kupującego do udokumentowania fakturą (fakturami) otrzymanej od Sprzedającego Rekompensaty Zachęt.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

A. sp. z o.o.

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

B. s p. z o.o.

Opis stanu faktycznego

Spółka A (dalej: „Kupujący” lub „Nabywca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podstawowym przedmiotem prowadzonej przez Nabywcę działalności gospodarczej jest „Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania” (PKD: 7022Z).

Kupujący zakupił od Spółki B (dalej: „Sprzedający” lub „Zbywca”) prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej położoną w (…) przy ul. (…) (dalej: „Grunt”) oraz prawo własności położonych na niej budynku, budowli i urządzeń budowlanych (dalej: „Budynek” oraz Grunt i Budynek łącznie dalej „Nieruchomość”). W wyniku przeprowadzonej transakcji nabycia przez Kupującego Nieruchomości, tytuł prawny do Nieruchomości został przeniesiony na rzecz Kupującego wraz z prawami i obowiązkami związanymi z Nieruchomością, w tym z prawami i obowiązkami wynikającymi z umów najmu zawartych przez Sprzedającego z najemcami (dalej: „Transakcja”). W celu realizacji Transakcji Strony zawarły umowę sprzedaży (dalej: „Umowa”).

Sprzedający oraz Kupujący w dalszej części wniosku będą określani również łącznie jako „Zainteresowani”. Zainteresowani nie są i na moment Transakcji nie byli podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm.). Zarówno Kupujący jak i Sprzedający byli zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni na dzień dokonania Transakcji.

W tym miejscu należy wskazać, że Sprzedający jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce. Sprzedający jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski bez względu na miejsce ich osiągania. Sprzedający jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”) oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych („CIT”) na terytorium Polski.

Sprzedający prowadził działalność w zakresie komercyjnego wynajmu powierzchni przeznaczonej na wynajem na Nieruchomości, tj. powierzchni w Budynku, w tym miejsc parkingowych położonych na terenie Nieruchomości. Działalność prowadzona przez Sprzedającego w powyższym zakresie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Sprzedający nie świadczył usług w zakresie najmu Nieruchomości ani jej części na cele inne niż komercyjne. Innymi słowy, Sprzedający nie świadczył usług najmu na cele mieszkaniowe. Sprzedający nie zatrudnia żadnych pracowników. Wszelkie czynności związane z realizacją działalności gospodarczej Sprzedającego są wykonywane na podstawie umów usługowych, zawartych z innymi podmiotami.

Kupujący prowadzi - przy wykorzystaniu zakupionej Nieruchomości - działalność opodatkowaną podatkiem VAT. Przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest w szczególności wynajem lokali znajdujących się w Budynku w tym również poprzez kontynuowanie umów najmu zawartych przez Sprzedającego z najemcami przed Transakcją.

Zgodnie z Umową, Sprzedający zrekompensował Kupującemu koszt niezrealizowanych zachęt dla najemców. Rekompensata niezrealizowanych zachęt ma na celu zabezpieczenie osiągnięcia przez Kupującego odpowiedniego poziomu rentowności inwestycji w Nieruchomość. Celem rekompensaty niezrealizowanych zachęt jest zatem zrekompensowanie ewentualnego ubytku wpływów (w szczególności przychodów z czynszu) jakie wystąpią po stronie Kupującego w związku z brakiem przychodów z najmu wynikającego z występowania okresów rabatów czynszowych oraz kontrybucji przyznanych na podstawie umów najmu. W efekcie, Sprzedający dokonując rekompensaty niezrealizowanych zachęt na rzecz Kupującego ma zapewnić, że przedmiot Transakcji przyniesie Kupującemu określoną rentowność (a tym samym określone wpływy).

W związku z przeprowadzoną Transakcją, Sprzedający wypłacił na rzecz Kupującego kwotę stanowiącą rekompensatę z tytułu niezrealizowanych zachęt (dalej: „Rekompensata Zachęt”), tj.:

• Zachęty dla najemców (rabaty czynszowe) - wszelkie okresy bezczynszowe, ulgi czynszowe, czynsze progresywne, obniżki czynszu przyznane najemcom przez Sprzedającego lub jego podmioty powiązane;
• Zachęty dla najemców (kontrybucje wynajmującego) - kontrybucje przyznane przez Sprzedającego lub jego podmioty powiązane na pokrycie kosztów prac wykończeniowych oraz innego rodzaju kontrybucje płatne na rzecz najemców (w tym zobowiązania wynajmującego do zwrotu wszelkich kosztów obsługi prawnej, opłat za usługi pośredników lub innych kosztów poniesionych przez najemców).

Wypłata Rekompensaty Zachęt nie stanowi płatności z tytułu poręczenia ani odszkodowania należnego Kupującemu. Kupujący nie jest zobowiązany do realizacji jakichkolwiek świadczeń ekwiwalentnych na rzecz Sprzedającego z tytułu wypłaty Rekompensaty Zachęt. Należności z tytułu wypłaty kwoty Rekompensaty Zachęt nie są również związane z żadną inną transakcją, w szczególności stanowiącą dostawę towarów i/lub świadczenie usług, którą miałby zrealizować Kupujący na rzecz Sprzedającego.

Mając na uwadze powyższe, Zainteresowani powzięli wątpliwości co od kwestii ewentualnego opodatkowania podatkiem VAT wypłaty Kupującemu przez Sprzedającemu kwoty Rekompensaty Zachęt oraz ewentualnego prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu tych płatności.

Pytania

1)Czy prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych, zgodnie z którym wypłata Rekompensaty Zachęt przez Sprzedającego na rzecz Kupującego nie stanowi wynagrodzenia za jakiekolwiek świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, które Kupujący wykonał na rzecz Sprzedającego, w związku z czym jej otrzymanie przez Kupującego nie powoduje po stronie Kupującego i Sprzedającego jakichkolwiek konsekwencji na gruncie przepisów ustawy o VAT?

2)W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie numer 1, czy prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych, zgodnie z którym w związku z realizacją Transakcji po stronie Kupującego nie powstał obowiązek udokumentowania fakturą (fakturami) otrzymanej od Sprzedającego Rekompensaty Zachęt?

3)W przypadku uznania stanowiska Zainteresowanych za nieprawidłowe w zakresie pytania nr 1 i w konsekwencji pytania nr 2, czy prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych zgodnie z którym, Sprzedającemu przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury (faktur) wystawionych przez Kupującego dokumentujących wypłatę Rekompensaty Zachęt?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Ad 1

W ocenie Zainteresowanych, prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych, zgodnie z którym wypłata Rekompensaty Zachęt przez Sprzedającego, na rzecz Kupującego nie stanowi wynagrodzenia za jakiekolwiek świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, które Kupujący wykonał na rzecz Sprzedającego w związku z czym jej otrzymanie przez Kupującego nie powoduje po stronie Kupującego i Sprzedającego jakichkolwiek konsekwencji na gruncie przepisów ustawy o VAT.

Ad 2

W ocenie Zainteresowanych, w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie numer 1, prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych, zgodnie z którym w związku z realizacją Transakcji po stronie Kupującego nie powstał obowiązek udokumentowania fakturą (fakturami) otrzymanej od Sprzedającego Rekompensaty Zachęt.

Ad 3

W ocenie Zainteresowanych, w przypadku uznania stanowiska Zainteresowanych za nieprawidłowe w zakresie pytania nr 1 i w konsekwencji pytania nr 2, prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych zgodnie z którym, Sprzedającemu przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury (faktur) wystawionych przez Kupującego dokumentujących wypłatę Rekompensaty Zachęt.

Zanim Zainteresowani przejdą do szczegółowego uzasadnienia stanowiska w sprawie pragną podkreślić, iż określenie czy, otrzymanie przez Kupującego Rekompensaty Zachęt stanowi wynagrodzenia za jakiekolwiek świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, które Kupujący wykonał na rzecz Sprzedającego, z punktu widzenia Zbywcy, będzie bezpośrednio wpływało na wysokość dokonywanej płatności poprzez powiększenie (lub nie) wypłacanej Rekompensaty Zachęt na rzecz Kupującego o wysokość podatku VAT.

Z drugiej strony, w interesie Kupującego leży ustalenie, czy w związku z otrzymaniem Rekompensaty Zachęt po stronie Kupującego ma miejsce wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, co dalej wiązałoby się z obowiązkiem (lub jego brakiem) rozpoznania obowiązku podatkowego na gruncie przepisów ustawy VAT, wystawieniem faktury/faktur (lub nie) na rzecz Zbywcy oraz rozliczeniem (lub nie) podatku VAT należnego do właściwego urzędu skarbowego.

Stąd w interesie prawnym obu stron Umowy (Zainteresowanych) leży ustalenie, czy w związku z otrzymaniem Rekompensaty Zachęt po stronie Nabywcy miało miejsce wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, w efekcie czego nie powinno budzić wątpliwości, że zarówno Kupujący jak i Sprzedający są uprawnieni do wspólnego wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej we wskazanym we wniosku zakresie.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT wynika natomiast, że dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Towarami, na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa;

4.przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W tym miejscu należy zauważyć, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: “TSUE”) w swoich wyrokach (m.in. z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma, czy z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development) doprecyzował, jakie przesłanki muszą zostać spełnione, aby można było mówić o opodatkowanym podatkiem VAT, świadczeniu usług, tj.:

1. Istnieje świadczenie, będące przedmiotem usługi, które jest odpłatne i ekwiwalentne. Świadczenia, które ze swej natury nie są odpłatne albo nie są ekwiwalentne nie podlegają opodatkowaniu VAT.

2. Istnieje płatność, która jest związana z danym świadczeniem - zdarzenie w postaci otrzymania płatności nie oznacza automatycznie, że z tą płatnością wiąże się wykonanie odpłatnej usługi będącej przedmiotem VAT.

3. Istnieje bezpośredni związek pomiędzy wynagrodzeniem a otrzymanym świadczeniem. Jeżeli istnieje jakaś forma wynagrodzenia, ale nie można jej powiązać bezpośrednio z uzyskaną w zamian za to wynagrodzenie korzyścią, w postaci konkretnego świadczenia, wówczas nie występuje odpłatna usługa, która mogłaby podlegać opodatkowaniu VAT.

Aby więc można było mówić o świadczeniu usług opodatkowanych VAT konieczne jest zdefiniowanie (a) usługodawcy, (b) świadczonej usługi (świadczenia spełnianego przez usługodawcę), jak również wykazanie istnienia (c) ekwiwalentności świadczeń pomiędzy stronami oraz (d) bezpośredniego związku pomiędzy zapłatą oraz świadczeniem.

W tym ostatnim zakresie, na uwagę zasługuje opinia Rzecznika Generalnego do sprawy GFKL (C- 93/10), w której zostało wskazane, że „jeżeli świadczenie wzajemne zależy od częściowo nieznanych czynników, to nie zachodzi bezpośredni związek (Przypis Rzecznika: Zobacz analogicznie wyrok z dnia 14 listopada 2000 r. w sprawie C-142/99 Floridienne i Berginvest, Rec.s. I-9567, pkt 22, 23, w którym Trybunał orzekł, iż skoro dywidendy wypłacane były na podstawie decyzji powziętej jednostronnie przez kogoś innego, to uzależnione były od częściowo nieznanych czynników, a zatem bezpośredni związek nie wystąpił) pomiędzy świadczeniem oraz wynagrodzeniem”.

Na podstawie wskazanych przepisów ustawy o VAT oraz orzecznictwa usługą będzie zatem tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Czynność podlegać będzie zatem opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy wykonywana będzie w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji będzie mogła zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie (tak również m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 1141/14, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 listopada 2014 r., sygn. akt I FSK 1540/13 czy wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 1128/12).

Zdaniem Zainteresowanych, mając na uwadze przedstawione okoliczności związane z realizacją Umowy i wypłatą przez Sprzedającego na rzecz Kupującego Rekompensaty Zachęt, pomiędzy Kupującym i Sprzedającym nie doszło do realizacji żadnych wzajemnych świadczeń, w szczególności do świadczenia usług przez Kupującego na rzecz Sprzedającego w związku z wypłaconą przez Sprzedającego na rzecz Kupującego Rekompensatą Zachęt, a więc za wynagrodzeniem.

Zainteresowani pragną zwrócić uwagę na kilka podstawowych kwestii mających znaczenie w niniejszej sprawie.

Po pierwsze, nie występuje związek przyczynowo skutkowy pomiędzy Rekompensatą Zachęt przekazywaną przez Sprzedającego na rzecz Kupującego a jakimikolwiek czynnościami, które miałby zrealizować Kupujący na rzecz Sprzedającego. W tym miejscu należy zauważyć, że odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów i/lub świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także np. nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Rekompensata Zachęt przekazywana przez Sprzedającego na rzecz Kupującego nie jest jakimkolwiek wynagrodzeniem (za cokolwiek), nie jest wypłacana „za coś”, co miałby wykonać Kupujący na rzecz Sprzedającego. Także Rekompensata Zachęt - co jest w sprawie istotne - nie przewiduje zobowiązania Kupującego do realizacji jakiegokolwiek świadczenia przez Kupującego na rzecz Sprzedającego. Jednocześnie, sama wypłata środków pieniężnych (Rekompensaty Zachęt) przez Sprzedającego na rzecz Kupującego nie stanowi (nie może stanowić) odpłatności wobec braku świadczenia wzajemnego po stronie Kupującego.

Po drugie - rozszerzając kontekst tego, co zostało wskazane powyżej - w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, tak jak zostało wskazane, nie sposób zidentyfikować świadczenia wzajemnego, które miałoby zostać spełnione przez Kupującego na rzecz Sprzedającego. A więc, z jednej strony, nie istnieje żadne świadczenie Kupującego wykonane na rzecz Sprzedającego, z drugiej strony, nie istnieje żadne wynagrodzenie od Sprzedającego dla Kupującego. Sprzedający nie zleca Kupującemu wykonania jakiejkolwiek usługi w zamian za wynagrodzenie, np. nie będzie mu przysługiwało prawo do użytkowania Nieruchomości. Stąd - zdaniem Zainteresowanych - Rekompensatę Zachęt, wpłacaną przez Sprzedającego na rzecz Kupującego, należy uznać za przepływ/transfer środków pieniężnych pomiędzy Sprzedającym a Kupującym, pozbawiony wymaganych elementów dla świadczenia usług za wynagrodzeniem, bowiem na żadnym etapie nie będzie dochodziło do świadczenia usług przez Kupującego na rzecz Sprzedającego. Brak jest zatem w opisanym stanie faktycznym ekwiwalentności i wzajemności świadczeń, w związku z czym otrzymane przez Kupującego Rekompensaty Zachęt nie mają charakteru wynagrodzenia, tj. świadczenia wzajemnego.

Zdaniem Zainteresowanych, w przedstawionym stanie faktycznym wypłata środków pieniężnych przez Sprzedającego na rzecz Kupującego w ramach zawartej Umowy stanowi świadczenie ze strony Sprzedającego, wynikające z wykonania przez Sprzedającego zobowiązania wobec Kupującego o charakterze gwarancyjnym. Sprzedający przyjmuje bowiem na siebie w ramach zawartej z Kupującym Umowy obowiązek udzielenia Kupującemu niejako gwarancji w zakresie zapewnienia Kupującemu odpowiedniego minimalnego poziomu skomercjalizowania Nieruchomości i rentowności inwestycji Kupującego oraz zapewnienia minimalnego poziomu wynajmu powierzchni biurowej transferowanej Nieruchomości.

Celem wypłaty Rekompensaty Zachęt jest zatem przeniesienie na Sprzedającego części ryzyka związanego z inwestycją i stopą jej zwrotu. Wypłata Rekompensaty Zachęt oraz jej wysokość są zatem ściśle uzależnione od odpowiedniego poziomu skomercjalizowania powierzchni Nieruchomości po przeprowadzeniu Transakcji.

Wypłata Rekompensaty Zachęt na rzecz Kupującego ma zatem charakter kompensacyjny, tzn. zapewnia jej beneficjentowi (Kupującemu) określone przysporzenie majątkowe, a zobowiązanie do dokonywania tego typu płatności Sprzedający przyjmuje na siebie na zasadzie ryzyka (czynność jednostronna).

W ocenie Zainteresowanych, w analizowanym zdarzeniu, nie ma również wątpliwości, że wypłata Rekompensaty Zachęt nie stanowi wynagrodzenia za dostawę towarów, gdyż w wyniku realizacji Umowy nie występuje pomiędzy Zainteresowanymi żaden obrót towarami.

W przedmiotowej sytuacji Rekompensata Zachęt jest niejako dodatkowym świadczeniem „kupionym" w ramach ceny za zakupioną przez Kupującego Nieruchomość, stanowiącym wyrównanie zyskowności Kupującego, zakładanej przez niego przy zakupie Nieruchomości. Ekonomicznie sytuację tę można porównać do instrumentu finansowego o gwarantowanej stopie zwrotu, tzn. instrumentu, w przypadku którego inwestor otrzymuje określone przychody/osiąga określony zysk z tytułu tego instrumentu, niezależnie od jego faktycznego wyniku finansowego (tak m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 29 maja 2024 r., nr 0111-KDIB3-2.4012.161.2024.2.KK).

W świetle przedstawionych informacji, w ocenie Zainteresowanych, kwota Rekompensaty Zachęt, którą Kupujący otrzymuje od Sprzedającego, nie stanowi wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, a jej otrzymanie nie powoduje dla Kupującego oraz Sprzedającego jakichkolwiek konsekwencji w VAT, w szczególności nie powoduje powstania obowiązku rozpoznania po stronie Kupującego obowiązku podatkowego VAT oraz rozliczenia podatku VAT należnego do właściwego urzędu skarbowego Kupującego.

Prawidłowość zaprezentowanego przez Zainteresowanych stanowiska w sprawie została wielokrotnie potwierdzona przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) w wydanych interpretacjach indywidualnych. Tylko tytułem przykładu wskazać można m.in. interpretację indywidualną Dyrektora KIS z dnia 29 maja 2024 r., nr 0111-KDIB3-2.4012.161.2024.2.KK, w której stwierdzono, że: „(...) wypłacone przez Sprzedającego na rzecz Kupującego opisane we wniosku Płatności Gwarancyjne nie będą wynagrodzeniem za jakąkolwiek usługę świadczoną przez Kupującego na rzecz Sprzedającego. Zgodnie z przedstawionym opisem, Sprzedający zobowiąże się do wypłacania miesięcznych kwot w razie wystąpienia określonych zdarzeń w każdym miesiącu przypadającym na czas trwania okresu gwarancji. Jednocześnie Sprzedający nie będzie w trakcie trwania Umowy Gwarancji Czynszowej otrzymywał z tytułu Płatności Gwarancyjnych żadnego ekwiwalentnego świadczenia, nie jest i nie stanie się najemcą powierzchni Budynku (nie będzie także uzyskiwał żadnego tytułu prawnego do tych powierzchni), a w szczególności nie będzie przysługiwało mu prawo do użytkowania powierzchni w Budynku. Płatności gwarancyjne mają pokrywać ewentualny ubytek wpływów, jaki wystąpi po stronie Kupującego w związku z faktem, iż powierzchnia w Budynku nie będzie wynajęta zgodnie z założeniami, najemcy nie będą płacili opłat w pełnej wysokości lub występujących z tytułu zawartych lub wynegocjowanych przez Sprzedającego umów najmu, zawierających określone rabaty czynszowe dla najemców. Sprzedający dokonując płatności na rzecz Kupującego ma zapewnić, że przedmiot Transakcji będzie przynosić Kupującemu takie wpływy/generuje takie przepływy finansowe, jakie założone zostały przy kalkulacji ceny. W konsekwencji, kwot Płatności Gwarancyjnych wypłaconych przez Sprzedającego na rzecz Kupującego nie można uznać za wynagrodzenie z tytułu świadczenia odpłatnych usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.”

Podobnie, interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 21 października 2019 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.498.2019.3.RG, w której stwierdzono, że: „(...) wypłacone przez Sprzedającego na rzecz Kupującego Świadczenie Gwarancyjne nie jest w rzeczywistości wynagrodzeniem za jakąkolwiek usługę świadczoną przez Kupującego na rzecz Sprzedającego. (...) Jak wskazano we wniosku, Sprzedający nie będzie otrzymywał z tytułu płatności Świadczenia Gwarancyjnego na podstawie Umowy Gwarancji Najmu żadnego ekwiwalentnego świadczenia. Świadczenie Gwarancyjne przewidziane w Umowie Gwarancji Najmu będzie mieć charakter warunkowy, tzn. będzie uzależnione od spełnienia co najmniej jednego z warunków umowy. Sprzedający przyjął na siebie obowiązek udzielenia Kupującemu gwarancji na uzyskiwanie przez niego należności czynszowych dotyczącą powierzchni wynajmowanej przez Najemcę na określonym poziomie. Wypłata świadczenia gwarancyjnego będzie miała zatem charakter rekompensacyjny. W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przypadku wypłaty Świadczenia Gwarancyjnego przez Sprzedającego na rzecz Kupującego, nie zostaną spełnione przesłanki konieczne do uznania, że Zainteresowany będący stroną postępowania uzyskuje Świadczenie Gwarancyjne w zamian za usługę świadczoną na rzecz Sprzedającego.”

Analogicznie, interpretacja indywidualna z dnia 2 lutego 2018 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.16.2018.1.KBR w której Dyrektor KIS uznał, że: „(...) wypłata Świadczeń Gwarancyjnych nie jest w rzeczywistości wynagrodzeniem za jakąkolwiek usługę świadczoną przez Kupującego. Sprzedający bowiem zobowiązany będzie do wypłacania Świadczeń Gwarancyjnych na rzecz Kupującego, jeżeli zajdą przewidziane w Umowie okoliczności (brak wynajęcia całej powierzchni Nieruchomości i dalsze wymienione we wniosku). Jednocześnie Kupujący nie będzie zobowiązany do wykonania żadnego ekwiwalentnego świadczenia wzajemnego w zamian za otrzymane Świadczenie Gwarancyjne, tj. nie będzie zobowiązany do wykonania jakiejkolwiek usługi bądź do powstrzymania się od dokonania określonych czynności lub do tolerowania określonych czynności lub sytuacji. Należy również zauważyć, że Sprzedający wypłaci środki pieniężne Kupującemu jedynie w sytuacji braku wynajęcia wszystkich powierzchni Nieruchomości i tym samym uzyskania przez Wnioskodawcę oczekiwanych przychodów z tytułu wynajmu. Wypłata przez Sprzedającego Świadczeń Gwarancyjnych będzie miała zatem charakter gwarancyjny (rekompensacyjny). Zatem, nie można mówić o świadczeniu przez Kupującego jakiejkolwiek usługi, gdyż ze strony Kupującego nie dojdzie do wykonania na rzecz Sprzedającego żadnego świadczenia. W konsekwencji, Świadczenia Gwarancyjne otrzymywane przez Kupującego od Sprzedającego nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usług w rozumieniu ustawy. Wykonanie zawartej Umowy Gwarancji Czynszowej będzie miało charakter wyrównania braku przychodu, a w zamian za Świadczenie Gwarancyjne Kupujący nie będzie zobowiązany do żadnego świadczenia wzajemnego na rzecz Sprzedającego.”

Reasumując, w ocenie Zainteresowanych, prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych, zgodnie z którym wypłata Rekompensaty Zachęt przez Sprzedającego, na rzecz Kupującego nie stanowi wynagrodzenia za jakiekolwiek świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, które Kupujący wykonał na rzecz Sprzedającego w związku z czym jej otrzymanie przez Kupującego nie powoduje po stronie Kupującego i Sprzedającego jakichkolwiek konsekwencji na gruncie przepisów ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 2

Zgodnie z art. 106b ust. 1 Ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Przywołany wyżej przepis art. 106b ust. 1 ustawy o VAT wskazuje w jakich sytuacjach podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury. Obowiązek ten występuje w sytuacji dokonania sprzedaży, jak również innych czynności wskazanych w tym przepisie. Przy czym, przez sprzedaż, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT).

W świetle przedstawionych informacji, w ocenie Zainteresowanych, a także zgodnie z uzasadnieniem zawartym w odpowiedzi na pytanie nr 1, otrzymana przez Kupującego Rekompensata Zachęt nie stanowiła należności ani za dostawę towarów, ani za świadczenie usług (tj. za dokonanie sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT). W związku z tym po stronie Kupującego nie powstał obowiązek udokumentowania otrzymanej kwoty (Rekompensaty Zachęt) fakturą lub fakturami, zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT. W takiej sytuacji - zdaniem Zainteresowanych - Kupujący powinien był udokumentować otrzymanie Rekompensaty Zachęt innym dokumentem księgowym (np. notą księgową).

Możliwość wystawiania not księgowych z tytułu otrzymania płatności gwarancyjnych (przy jednoczesnym braku obowiązku wystawiania faktur) została wielokrotnie potwierdzona przez Dyrektora KIS w wydawanych indywidualnych interpretacjach. Przykładem może być interpretacja indywidualna z 29 maja 2024 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.161.2024.2.KK, jak również interpretacja indywidualna z 9 lipca 2019 r. nr 0114-KDIP4.4012.289.2019.1.RK.

Reasumując, w ocenie Zainteresowanych, w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie numer 1, prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych, zgodnie z którym w związku z realizacją Transakcji po stronie Kupującego nie powstał obowiązek udokumentowania fakturą (fakturami) otrzymanej od Sprzedającego Rekompensaty Zachęt.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 3

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 tej ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie zatem z zasadą neutralności VAT podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zapłaconego przy nabyciu towarów i usług pod warunkiem, że przedmiotowe towary i usługi związane są z jego działalnością opodatkowaną VAT.

W przypadku uznania przez Dyrektora KIS stanowiska Zainteresowanych za nieprawidłowe w zakresie pytania nr 1 i w konsekwencji pytania nr 2, Sprzedającemu - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury (faktur) wystawionych przez Kupującego w związku z rozliczeniem Rekompensaty Zachęt, w zakresie, w jakim są one związane z prowadzoną przez Sprzedającego działalnością opodatkowaną VAT.

W przypadku uznania rozliczeń z tytułu Rekompensaty Zachęt za wynagrodzenie za świadczenie usług opodatkowanych podatkiem VAT, Sprzedającemu powinno przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Kupującego dokumentujących Rekompensatę Zachęt. Odliczenie to będzie dotyczyć rozliczeń związanych z działalnością opodatkowaną VAT prowadzoną przez Sprzedającego, w tym w szczególności opodatkowaną sprzedażą Nieruchomości przez Sprzedającego na rzecz Kupującego.

Reasumując, w ocenie Zainteresowanych, w przypadku uznania stanowiska Zainteresowanych za nieprawidłowe w zakresie pytania nr 1 i w konsekwencji pytania nr 2, prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych zgodnie z którym, Sprzedającemu przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury (faktur) wystawionych przez Kupującego dokumentujących wypłatę Rekompensaty Zachęt.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w zakresie:

• nieuznania wypłaconej Rekompensaty Zachęt przez Sprzedającego na rzecz Kupującego za wynagrodzenie za jakiekolwiek świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, które Kupujący wykonał na rzecz Sprzedającego, w związku z czym jej otrzymanie przez Kupującego nie powoduje po stronie Kupującego i Sprzedającego jakichkolwiek konsekwencji na gruncie przepisów ustawy o VAT (pytanie nr 1) oraz
• braku obowiązku Kupującego do udokumentowania fakturą (fakturami) otrzymanej od Sprzedającego Rekompensaty Zachęt (pytanie nr 2).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy.

Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby dana usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zaprezentowana argumentacja w przedmiocie wzajemności świadczeń jako warunku koniecznego do uznania usługi za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT znajduje szerokie poparcie w orzecznictwie krajowych sądów administracyjnych, jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Szczególnie trafnie kwestię tę ujął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z 15 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 89/12, w którym stwierdził, że:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka A jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podstawowym przedmiotem prowadzonej przez Nabywcę działalności gospodarczej jest „Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania” (PKD: 7022Z).

Kupujący zakupił od Spółki B prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej położoną w (…) przy ul. (…) oraz prawo własności położonych na niej budynku, budowli i urządzeń budowlanych. W wyniku przeprowadzonej transakcji nabycia przez Kupującego Nieruchomości, tytuł prawny do Nieruchomości został przeniesiony na rzecz Kupującego wraz z prawami i obowiązkami związanymi z Nieruchomością, w tym z prawami i obowiązkami wynikającymi z umów najmu zawartych przez Sprzedającego z najemcami. W celu realizacji Transakcji Strony zawarły umowę sprzedaży.

Sprzedający prowadził działalność w zakresie komercyjnego wynajmu powierzchni przeznaczonej na wynajem na Nieruchomości, tj. powierzchni w Budynku, w tym miejsc parkingowych położonych na terenie Nieruchomości. Działalność prowadzona przez Sprzedającego w powyższym zakresie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Sprzedający nie świadczył usług w zakresie najmu Nieruchomości ani jej części na cele inne niż komercyjne. Innymi słowy, Sprzedający nie świadczył usług najmu na cele mieszkaniowe. Sprzedający nie zatrudnia żadnych pracowników. Wszelkie czynności związane z realizacją działalności gospodarczej Sprzedającego są wykonywane na podstawie umów usługowych, zawartych z innymi podmiotami.

Zgodnie z Umową, Sprzedający zrekompensował Kupującemu koszt niezrealizowanych zachęt dla najemców. Rekompensata niezrealizowanych zachęt ma na celu zabezpieczenie osiągnięcia przez Kupującego odpowiedniego poziomu rentowności inwestycji w Nieruchomość. Celem rekompensaty niezrealizowanych zachęt jest zatem zrekompensowanie ewentualnego ubytku wpływów (w szczególności przychodów z czynszu) jakie wystąpią po stronie Kupującego w związku z brakiem przychodów z najmu wynikającego z występowania okresów rabatów czynszowych oraz kontrybucji przyznanych na podstawie umów najmu. W efekcie, Sprzedający dokonując rekompensaty niezrealizowanych zachęt na rzecz Kupującego ma zapewnić, że przedmiot Transakcji przyniesie Kupującemu określoną rentowność (a tym samym określone wpływy).

W związku z przeprowadzoną Transakcją, Sprzedający wypłacił na rzecz Kupującego kwotę stanowiącą rekompensatę z tytułu niezrealizowanych zachęt (dalej: „Rekompensata Zachęt”), tj.:

• Zachęty dla najemców (rabaty czynszowe) - wszelkie okresy bezczynszowe, ulgi czynszowe, czynsze progresywne, obniżki czynszu przyznane najemcom przez Sprzedającego lub jego podmioty powiązane;
• Zachęty dla najemców (kontrybucje wynajmującego) - kontrybucje przyznane przez Sprzedającego lub jego podmioty powiązane na pokrycie kosztów prac wykończeniowych oraz innego rodzaju kontrybucje płatne na rzecz najemców (w tym zobowiązania wynajmującego do zwrotu wszelkich kosztów obsługi prawnej, opłat za usługi pośredników lub innych kosztów poniesionych przez najemców).

Wypłata Rekompensaty Zachęt nie stanowi płatności z tytułu poręczenia ani odszkodowania należnego Kupującemu. Kupujący nie jest zobowiązany do realizacji jakichkolwiek świadczeń ekwiwalentnych na rzecz Sprzedającego z tytułu wypłaty Rekompensaty Zachęt. Należności z tytułu wypłaty kwoty Rekompensaty Zachęt nie są również związane z żadną inną transakcją, w szczególności stanowiącą dostawę towarów i/lub świadczenie usług, którą miałby zrealizować Kupujący na rzecz Sprzedającego.

W pierwszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą opodatkowania podatkiem VAT wypłaty Kupującemu przez Sprzedającego kwoty Rekompensaty Zachęt.

W zaistniałej sytuacji w związku z zapłatą ww. kwot – Rekompensaty Zachęt przez Sprzedającego – nie dochodzi do dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Ponadto należy również stwierdzić, że wypłacone przez Sprzedającego na rzecz Kupującego opisane we wniosku Rekompensaty Zachęt nie będą wynagrodzeniem za jakąkolwiek usługę świadczoną przez Kupującego na rzecz Sprzedającego. Zgodnie z przedstawionym opisem, Sprzedający dokona  wypłaty środków pieniężnych na rzecz Kupującego w ramach zawartej Umowy. Wypłata Rekompensaty Zachęt przez Sprzedającego jest zobowiązaniem wobec Kupującego o charakterze gwarancyjnym. Sprzedający przyjmuje w ramach zawartej z Kupującym Umowy obowiązek udzielenia Kupującemu gwarancji w zakresie zapewnienia Kupującemu odpowiedniego minimalnego poziomu skomercjalizowania Nieruchomości i rentowności inwestycji Kupującego oraz zapewnienia minimalnego poziomu wynajmu powierzchni biurowej transferowanej Nieruchomości.

W konsekwencji, kwota Rekompensaty Zachęt wypłacona przez Sprzedającego na rzecz Kupującego nie będzie stanowiła wynagrodzenia z tytułu świadczenia odpłatnych usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Tym samym Rekompensaty Zachęt, które Sprzedający będzie zobowiązany wypłacić Kupującemu w związku z realizacją zapisów Umowy, nie będą stanowiły wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii obowiązku udokumentowania fakturą/fakturami VAT przez Kupującego otrzymanej od Sprzedającego Rekompensaty Zachęt.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

W przedmiotowej sprawie – jak wyżej wskazano – otrzymanie Rekompensaty Zachęt nie będzie stanowiło wynagrodzenia ani za dostawę towarów, ani za świadczenie usług. Oznacza to, że w zamian za otrzymane Rekompensaty Zachęt nie dojdzie do sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ww. ustawy. Wobec tego w związku z otrzymanymi kwotami Rekompensaty Zachęt Kupujący nie będzie zobowiązany do wystawienia faktury/faktur.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że w związku z uznaniem Państwa stanowiska w odniesieniu do pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 za prawidłowe, rozpoznanie wniosku w zakresie pytania oznaczonego nr 3 stało się bezzasadne, gdyż oczekiwali Państwo odpowiedzi na pytanie nr 3 w przypadku uznania Państwa stanowiska w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zdarzenia.

W tym miejscu wskazuję, że Państwa wniosek wypełnia znamiona wniosku wspólnego, gdyż przedstawiony we wniosku problem dotyczy sfery opodatkowania lub ewentualnego opodatkowania Zainteresowanych uczestniczących w tym samym zdarzeniu przyszłym, pomimo uznania, że Rekompensaty Zachęt nie stanowią wynagrodzenia za jakiekolwiek świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, które miałby wykonać Kupujący na rzecz Sprzedającego.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywa się z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Spółka A (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.