Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0114-KDIP4-2.4012.823.2024.3.MMA

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 20 lutego 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.823.2024.3.MMA

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

- stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:

  • prawidłowe w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wycofania nieruchomości do majątku prywatnego oraz braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem nieruchomości do majątku prywatnego;
  • nieprawidłowe w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wycofania umów do majątku prywatnego jako nieodpłatnej dostawy towarów oraz braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem umów do majątku prywatnego na podstawie art. 91 ustawy.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 20 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wycofania nieruchomości oraz umów do majątku prywatnego oraz braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem nieruchomości oraz umów do majątku prywatnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pan A.A. (dalej: „Wnioskodawca”) jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi w podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „PIT”). Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: „JDG”) pod firmą „B.”. Firma jest producentem (...) i od 2008 r. jest prowadzona w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest również właścicielem nieruchomości położonych w różnych miejscach w Polsce, które przeznaczone są na wynajem. Nieruchomości znajdują się w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez niego JDG - dalej również jako: „nieruchomości”.

Lokale te są obecnie wynajmowane zarówno w modelu krótkoterminowym, jak i długoterminowym. Działalność polegająca na wynajmie jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (dalej: „VAT”). Tym samym usługi najmu świadczone przez Wnioskodawcę nie korzystają ze zwolnienia z VAT. Wnioskodawca wystawia więc faktury za każdy okres rozliczeniowy.

Przy nabyciu nieruchomości Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zmianami), dalej: „ustawa o VAT”.

Wnioskodawca zawarł również umowy deweloperskie na wybudowanie nowych lokali mieszkalnych oraz przedwstępną umowę przeniesienia ogółu praw i obowiązków (wynikających z umowy deweloperskiej) pod warunkiem (dalej łącznie jako: „Umowy”). Z tytułu otrzymanych faktur zaliczkowych od deweloperów, wystawionych na działalność gospodarczą Wnioskodawcy, Wnioskodawca odliczył VAT, gdyż nieruchomości te będą przeznaczone do wynajmu opodatkowanego VAT.

W związku z zawartymi Umowami Wnioskodawca posiada roszczenia do deweloperów o wybudowanie lokali i przeniesienie własności wybudowanych lokali na Wnioskodawcę, a następnie wyodrębnienie i założenie księgi wieczystej.

Prawa wynikające z Umów wykazywane są w bilansie JDG jako środki trwałe w budowie oraz zaliczki na środki trwałe w budowie.

Wnioskodawca aktualnie znajduje się w procesie przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Oświadczenie o przekształceniu oraz akt założycielski spółki zostały złożone w sądzie rejestrowym wraz z wnioskiem o wpis przekształcenia. Wniosek oczekuje na rozpatrzenie. Wnioskodawca chciałby oddzielić działalność w zakresie wynajmu nieruchomości od działalności produkcyjnej.

W tym celu Wnioskodawca w formie oświadczenia wycofał znajdujące się w majątku firmowym określone nieruchomości oraz prawa wynikające z Umów i przeniósł je do majątku prywatnego. Nieruchomości oraz Umowy w majątku prywatnym dalej byłyby (lub będą w przyszłości) wykorzystywane do prowadzonej działalności w zakresie wynajmu, a Wnioskodawca pozostanie czynnym podatnikiem VAT i wybierze zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (ryczałt) do opodatkowania przychodów z wynajmu nieruchomości. W związku z powyższym u Wnioskodawcy pojawiły się wątpliwości w zakresie skutków podatkowych przeniesienia nieruchomości oraz Umów do majątku prywatnego.

Pytanie

Czy wycofanie nieruchomości i Umów z działalności gospodarczej do majątku prywatnego podlega opodatkowaniu VAT i powoduje konieczność korekty podatku naliczonego?

Pana stanowisko w sprawie

Czynność wycofania nieruchomości i Umów z działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie podlega opodatkowaniu VAT i nie powoduje obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawa o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT).

Natomiast grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie bowiem do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (...) - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przez działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z treścią art. 91 ust. 1, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Z kolei na podstawie art. 91 ust. 2 w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu kolejnych 10 lat w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Ponadto, roczna korekta w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

Z kolei w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis art. 91 ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym, że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, które polega na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Najem wypełnia zatem określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły, dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o PIT.

Najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca świadczy usługi najmu podlegające opodatkowaniu VAT. Czynność wycofania przez Wnioskodawcę nieruchomości z działalności gospodarczej nie spowoduje zmiany przeznaczenia nieruchomości, to znaczy dalej będą one wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT, tak jak miało to miejsce dotychczas. Nie będą one również wykorzystywane do zaspokajania potrzeb osobistych Wnioskodawcy.

Wobec tego należy uznać, że czynność wycofania do majątku prywatnego nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawca nie będzie zobowiązany również do dokonania korekty VAT należnego o kwotę podatku naliczonego, jako że wycofanie nieruchomości z majątku firmowego nie wiąże się ze zmianą w sposobie wykorzystania przedmiotowych nieruchomości, w szczególności poprzez przeznaczenie ich na wykonywanie działalności zwolnionej lub na cele osobiste Wnioskodawcy, co mogłoby się wiązać z koniecznością dokonania korekty po stronie Wnioskodawcy.

Oddanie w najem nieruchomości poza prowadzoną działalnością nie doprowadzi też do utraty statusu podatnika VAT przez Wnioskodawcę, a więc po wycofaniu nieruchomości do majątku prywatnego i kontynuowaniu wynajmu, Wnioskodawca nadal będzie prowadził działalność opodatkowaną VAT.

Podobnie w odniesieniu do Umów zawartych przez Wnioskodawcę, co do których miał on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, należy wskazać, że zostały one zawarte w zakresie działalności podlegającej opodatkowaniu VAT. Działalność ta będzie przez Wnioskodawcę kontynuowana po przeniesieniu praw wynikających z Umów do jego majątku prywatnego i następnie przeniesienia na niego własności lokalu.

Tym samym należy stwierdzić, że również w przypadku wycofania Umów (praw z nich wynikających) do majątku prywatnego, nie dojdzie do konieczności opodatkowania VAT takiej czynności a także dokonania korekty VAT naliczonego, co uzasadnia brak zmiany przeznaczenia przenoszonych umów a następnie lokali po przeniesieniu własności przez danego dewelopera na Wnioskodawcę. Lokale, których własność zostanie przeniesiona na Wnioskodawcę po ich wybudowaniu, będą bowiem wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT.

Zdanie Wnioskodawcy potwierdzają również interpretacje indywidualne wydawane w podobnych sprawach:

a)Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 kwietnia 2024 r., 0113-KDIPT1-1.4012.133.2024.5.AK:

„wskazać należy, iż w odniesieniu do nieruchomości, które zamierza Pan wycofać z majątku firmy do majątku osobistego z zamiarem ich dalszego wynajmowania, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie nastąpi tutaj bowiem dostawa towaru na Pana cele osobiste. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, po wycofaniu nieruchomości do majątku prywatnego będą one wykorzystywane wyłącznie na cele najmu na rzecz podmiotów trzecich, na cele prowadzenia przez nich działalności gospodarczej. Co za tym idzie czynność wycofania nieruchomości z majątku firmy do majątku prywatnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem w związku z wycofaniem z majątku firmy nieruchomości stanowiących środki trwałe Pana przedsiębiorstwa i przekazaniem ich do majątku prywatnego - w celu wynajmu prywatnego opodatkowanego podatkiem od towarów i usług, nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy”.

b)Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 lipca 2024 r., 0112-KDIL3.4012.333.2024.3.MC:

„W roku (...) Wnioskodawca zawarł umowę deweloperską na lokal użytkowy na terenie (...) celem jego wynajmu. Z tytułu otrzymanych faktur zaliczkowych od dewelopera Wnioskodawca odliczył podatek VAT, gdyż nabycie przyszłej nieruchomości ma służyć dalszemu wynajmu nieruchomości. Mając więc na względzie powołane przepisy prawa wskazać należy, że w przedstawionej sytuacji przejście lokalu do majątku prywatnego w związku z likwidacją działalności, w celu jego dalszego wykorzystywania na potrzeby wynajmu, tj. działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, pomimo tego, że od nabycia tego lokalu odliczyła Pani podatek VAT. W opisanej sytuacji nie nastąpi bowiem przeniesienie nieruchomości na cele osobiste, tylko lokal będzie w dalszym ciągu wykorzystywany w sposób ciągły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem, w analizowanym przypadku nie nastąpi zmiana przeznaczenia wycofanego z działalności gospodarczej składnika majątku. Wyłączony składnik majątku będzie wynajmowany, czyli wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W konsekwencji, do opisanej sytuacji nie będą miały zastosowania przepisy art. 91 ustawy i tym samym, najem wycofanej z działalności gospodarczej nieruchomości, nie spowoduje powstania obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, który Pani odliczyła przy zakupie lokalu. Mając zatem na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy stwierdzam, że likwidacja Pani działalności gospodarczej (wykreślenie z CEIDG) - w sytuacji gdy nie nastąpi zmiana przeznaczenia lokalu będącego przedmiotem wniosku - nie spowoduje utraty statusu podatnika VAT, a w konsekwencji konieczności zwrotu podatku VAT z tytułu odliczonego podatku naliczonego z faktur zaliczkowych wystawionych przez dewelopera z tytułu zawartej umowy z deweloperskiej”.

c)Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 lipca 2024 r., 0114-KDIP1-1.4012.369.2024.1.MM:

„Jak wskazano we wniosku nieruchomości po ich wycofaniu z Pana jednoosobowej działalności gospodarczej będą przez Pana odpłatnie udostępniane (najem lokali użytkowych na rzecz podmiotów trzecich) i w dalszym ciągu wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (w ramach usługi najmu będzie Pan działać w charakterze czynnego podatnika VAT). Zatem skoro nieruchomości po wycofaniu z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będą wykorzystywane do zaspokajania Pana potrzeb osobistych, czynność wycofania do majątku prywatnego tych nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy. Zatem, nieruchomości (sześć lokali użytkowych) nadal będą przez Pana wykorzystywane do działalności gospodarczej - do czynności opodatkowanych. Tym samym, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty. W konsekwencji, wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości w odniesieniu do których przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT i przeznaczenie do działalności w zakresie najmu, nie spowoduje obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na nieruchomości na podstawie art. 91 ustawy”.

d)Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 czerwca 2019 r., 0115-KDIT1-1.4012.269.2019.1.AJ:

„Wnioskodawca wycofał z działalności gospodarczej 2 miejsca postojowe w garażu wielostanowiskowym oraz 2 miejsca parkingowe na zewnątrz budynku oraz lokal niemieszkalno-pensjonatowy, które po przekazaniu na własność będzie wynajmował, czyli wykorzystywał w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z tego powodu Wnioskodawca pozostanie czynnym podatnikiem VAT. Mając na uwadze powołane przepisy prawa, odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zapytania należy zauważyć, że planowany przez Wnioskodawcę, jako czynnego podatnika podatku VAT, wynajem 2 miejsc postojowych w garażu i 2 miejsc parkingowych, a także lokalu niemieszkalnego - pensjonatowego, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej i jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT. Zatem czynność, polegająca na wycofaniu przez Wnioskodawcę opisanego majątku, który w dalszym ciągu będzie przez niego wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych - nie stanowi na gruncie ustawy o VAT dostawy towarów ani świadczenia usług, a co za tym idzie, nie podlega opodatkowaniu. Nie znajdzie również zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, gdyż przedmiotowy majątek nie zostanie przekazany i wykorzystywany na cele osobiste Wnioskodawcy”.

e)Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 października 2024 r., 0113-KDIPT1-3.4012.633.2024.1.AG:

„Wnioskodawca nabył nieruchomość na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. W trakcie ponoszenia nakładów przedsiębiorca był zarejestrowanym podatnikiem VAT i dokonywał odliczenia podatku VAT [...]. Przedsiębiorca zamierza przekształcić Przedsiębiorstwo w Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością [...]. Na obecnym etapie, Wnioskodawca przygotowuje plan przekształcenia, który będzie podlegał badaniu przez biegłego rewidenta, wyznaczonego przez Sąd Rejonowy [...]. Przed przekształceniem, ze względu na skutki cywilnoprawne, Wnioskodawca zamierza wycofać z działalności prawo użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z własnością budynku, na których poniesiono nakłady. Po wycofaniu nieruchomości wraz z budynkiem i przekształceniu Przedsiębiorstwa w Spółkę podatnik będzie świadczył usługę najmu nieruchomości na rzecz Spółki […].W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w związku z wycofaniem z majątku nieruchomości z budynkiem, w odniesieniu do których odliczał Pan podatek VAT i przekazaniem ww. składników do majątku prywatnego - w celu tzw. „wynajmu prywatnego” opodatkowanego podatkiem od towarów i usług - nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

  • prawidłowe w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wycofania nieruchomości do majątku prywatnego oraz braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem nieruchomości do majątku prywatnego;
  • nieprawidłowe w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wycofania umów do majątku prywatnego jako nieodpłatnej dostawy towarów oraz braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem umów do majątku prywatnego na podstawie art. 91 ustawy.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2016 r. str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to takie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać jego opodatkowania).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 659 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości lub rzeczy skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 790, 1114, 1463 i 1693).

Zatem, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym są opodatkowane.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości lub rzeczy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą „B.”. Firma jest producentem (...) i od 2008 r. jest prowadzona w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest Pan również właścicielem nieruchomości położonych w różnych miejscach w Polsce, które przeznaczone są na wynajem. Nieruchomości znajdują się w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Pana JDG. Lokale te są obecnie wynajmowane zarówno w modelu krótkoterminowym, jak i długoterminowym. Działalność polegająca na wynajmie jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Tym samym usługi najmu świadczone przez Pana nie korzystają ze zwolnienia z VAT. Wystawia więc Pan faktury za każdy okres rozliczeniowy. Przy nabyciu nieruchomości miał Pan prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z o podatku od towarów i usług. Aktualnie znajduje się Pan w procesie przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Oświadczenie o przekształceniu oraz akt założycielski spółki zostały złożone w sądzie rejestrowym wraz z wnioskiem o wpis przekształcenia. Wniosek oczekuje na rozpatrzenie. Chciałby Pan oddzielić działalność w zakresie wynajmu nieruchomości od działalności produkcyjnej.

W tym celu w formie oświadczenia wycofał Pan znajdujące się w majątku firmowym określone nieruchomości i przeniósł je do majątku prywatnego. Nieruchomości w majątku prywatnym dalej byłyby (lub będą w przyszłości) wykorzystywane do prowadzonej działalności w zakresie wynajmu, a Pan pozostanie czynnym podatnikiem VAT i wybierze zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (ryczałt) do opodatkowania przychodów z wynajmu nieruchomości.

Pana wątpliwości dotyczą między innymi ustalenia, czy wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego podlega opodatkowaniu VAT i powoduje konieczność korekty podatku naliczonego.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że czynność wycofania do majątku prywatnego wskazanych w opisie sprawy nieruchomości wykorzystywanych w jednoosobowej działalności gospodarczej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż w analizowanej sprawie nie nastąpi dostawa towarów (nieruchomości) na Pana cele osobiste i w dalszym ciągu nieruchomości te będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano we wniosku, nieruchomości dalej będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT, tak jak miało to miejsce dotychczas. Nie będą one również wykorzystywane do zaspokajania Pana potrzeb osobistych.

Zatem skoro nieruchomości po wycofaniu z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będą wykorzystywane do zaspokajania Pana potrzeb osobistych, czynność wycofania do majątku prywatnego tych nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy:

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy:

korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:

w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:

w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, do korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych (np. ze związanych z czynnościami dającymi prawo do odliczenia na związane z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT lub na odwrót).

Z opisu sprawy wynika, że działalność polegająca na wynajmie lokali jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Tym samym usługi najmu świadczone przez Pana nie korzystają ze zwolnienia z VAT. Wystawia Pan faktury za każdy okres rozliczeniowy. Przy nabyciu nieruchomości miał Pan prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wycofał Pan znajdujące się w majątku firmowym określone nieruchomości i przeniósł je do majątku prywatnego. Nieruchomości w majątku prywatnym dalej byłyby (lub będą w przyszłości) wykorzystywane do prowadzonej działalności w zakresie wynajmu, a Pan pozostanie czynnym podatnikiem VAT i wybierze zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (ryczałt) do opodatkowania przychodów z wynajmu nieruchomości.

Zatem, skoro:

  • wycofanie nieruchomości z majątku Pana firmy do Pana majątku prywatnego, w celu ich wynajmu, nie będzie stanowiło zmiany w sposobie ich wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło wykonywania czynności zwolnionej od podatku;
  • nieruchomości nadal będą wykorzystywane przez Pana do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu
  • nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia nieruchomości będących przedmiotem wniosku.

W konsekwencji, w związku z planowanym wycofaniem z majątku Pana firmy nieruchomości i przekazaniem ich do Pana majątku prywatnego - celem wynajmu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług - nie będzie Pan miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy. Nieruchomości, które planuje Pan wycofać z działalności gospodarczej, wykorzystywane będą wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (najem).

Tym samym Pana stanowisko w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem nieruchomości do majątku prywatnego z przeznaczeniem na dalszy najem należało uznać za prawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą również kwestii, czy wycofanie Umów z działalności gospodarczej do majątku prywatnego podlega opodatkowaniu VAT i powoduje konieczność korekty podatku naliczonego.

Z wniosku wynika, że Pan również umowy deweloperskie na wybudowanie nowych lokali mieszkalnych oraz przedwstępną umowę przeniesienia ogółu praw i obowiązków (wynikających z umowy deweloperskiej). Z tytułu otrzymanych faktur zaliczkowych od deweloperów, wystawionych na Pana działalność gospodarczą, odliczył Pan podatek VAT, gdyż nieruchomości te będą przeznaczone do wynajmu opodatkowanego VAT. W związku z zawartymi Umowami posiada Pan roszczenia do deweloperów o wybudowanie lokali i przeniesienie własności wybudowanych lokali na Pana, a następnie wyodrębnienie i założenie księgi wieczystej. Prawa wynikające z Umów wykazywane są w bilansie JDG jako środki trwałe w budowie oraz zaliczki na środki trwałe w budowie. Aktualnie znajduje się Pan w procesie przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Oświadczenie o przekształceniu oraz akt założycielski spółki zostały złożone w sądzie rejestrowym wraz z wnioskiem o wpis przekształcenia. Wniosek oczekuje na rozpatrzenie. Chciałby Pan oddzielić działalność w zakresie wynajmu nieruchomości od działalności produkcyjnej. W tym celu w formie oświadczenia wycofał Pan znajdujące się w majątku firmowym prawa wynikające z Umów i przeniósł je do majątku prywatnego. Umowy w majątku prywatnym dalej byłyby (lub będą w przyszłości) wykorzystywane do prowadzonej działalności w zakresie wynajmu, a Pan pozostanie czynnym podatnikiem VAT i wybierze zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (ryczałt) do opodatkowania przychodów z wynajmu nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa w pierwszej kolejności wskazać należy, że przeniesienie umów z Pana działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie stanowi dostawy towarów w  rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić - zdefiniowany w art. 2 pkt 6 ustawy - towar.

W opisanej sytuacji, przeniesienie przez Pana umów z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, należy traktować jako świadczenie usług (w opisanej sytuacji nieodpłatne), ponieważ będzie to w istocie przeniesienie jedynie umów zawartych przez Pana z deweloperami, a nie przeniesienie z Pana działalności gospodarczej do majątku prywatnego wybudowanych lokali mieszkalnych, które to w myśl art. 2 pkt 6 ustawy będą towarem.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy:

za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione określone warunki:

  • w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego m.in. przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
  • w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podlegają natomiast te usługi, których cel nie wiąże się z prowadzonym przedsiębiorstwem. Chodzi tu o świadczenie takich usług, które nie mają żadnego wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów obecnych lub potencjalnych. Dotyczyć to będzie więc takich czynności, które zostały wykonane w ramach działalności gospodarczej, lecz nie na jej potrzeby. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, czyli za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

W przedmiotowej sprawie w sytuacji nieodpłatnego przeniesienia przez Pana ww. umów z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego, dochodzi do nieodpłatnego świadczenia usług związanych z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą.

Jak wskazał Pan we wniosku, aktualnie znajduje się Pan w procesie przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Chciałby oddzielić Pan działalność w zakresie wynajmu nieruchomości od działalności produkcyjnej. W tym celu w formie oświadczenia wycofał Pan znajdujące się w majątku firmowym prawa wynikające z Umów i przeniósł je do majątku prywatnego. Umowy w majątku prywatnym dalej byłyby (lub będą w przyszłości) związane z prowadzoną działalnością - nieruchomości wybudowane na podstawie zawartych umów będą przeznaczone do wynajmu opodatkowanego VAT, a Pan pozostanie czynnym podatnikiem VAT.

A zatem, mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku przeniesienie (nieodpłatne) umów z prowadzonej przez Pana jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego, w przypadku gdy umowy te będą związane z prowadzoną przez Pana działalnością opodatkowaną podatkiem VAT (nieruchomości, których dotyczą umowy będą przeznaczone do wynajmu opodatkowanego VAT), skutkuje brakiem konieczności objęcia tej czynności opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, gdyż czynności tej nie można uznać za dokonywaną na Pana cele osobiste (prywatne) podatnika.

Wobec tego, skoro czynność nieodpłatnego przeniesienia ww. umów zostanie dokonana do celów Pana działalności gospodarczej (umowy zostały zawarte na lokale, które będą wykorzystywane w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w zakresie wynajmu), to w rozpatrywanej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy - czynność ta nie będzie zrównana z odpłatnym świadczeniem usług i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W sytuacji opisanej we wniosku nie powstaną przesłanki skutkujące obowiązkiem skorygowania odliczonego dotychczas podatku naliczonego (z tytułu otrzymanych faktur zaliczkowych od deweloperów) w przypadku przeniesienia nieodpłatnie umów z Pana jednoosobowej działalności do majątku prywatnego, ponieważ nie nastąpi zmiana w zakresie przysługującego Panu prawa do odliczenia podatku VAT - nieruchomości po ich wybudowaniu będą przeznaczone do wynajmu opodatkowanego VAT.

Tym samym oceniając Pana stanowisko w powyższym zakresie należało je uznać za nieprawidłowe, ponieważ przeniesienie przez Pana umów z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, należy traktować jako świadczenie usług (nieodpłatne), a nie jak wynika z Pana stanowiska, jako nieodpłatną dostawę towarów. W konsekwencji, w stosunku do nieodpłatnie przenoszonych umów nie znajdą zastosowania przepisy art. 91 ustawy, gdyż przenoszone przez Pana umowy nie zostały ujęte w dyspozycji tego przepisu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie się pokrywał ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.