Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Pani za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą niezabudowanych działek wydzielonych z Nieruchomości. Uzupełniła go Pani pismem z 22 stycznia 2025 r. oraz – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 5 lutego 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego doprecyzowany pismem z 5 lutego 2025 r.

Jest Pani osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej. Pani brat A. A także jest osobą fizyczną, pracującą na etacie. Pani razem z bratem otrzymała darowiznę od rodziców ( brat w 2007 r., Pani notarialną umową darowizny nr (…) z 12 stycznia 2016 r., nieruchomość (…) w miejscowości (…), gmina (…). Ww. nieruchomość jest działką rolną, ujętą w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego przyjętego uchwałą Nr (…) Rady Gminy (…) z 9 września 2014 r., opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Województwa (…) z 17 października 2014 r. poz. 3510. Działka ta jest oznaczona jako 1.MW - teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej.

Ww. nieruchomości stanowią Pani i Pani brata majątek prywatny.

19 grudnia 2023 r. Pani razem z bratem A. A., który jest współwłaścicielem nieruchomości wystąpiła do Wójta Gminy (…) o zgodę na częściowy podział działki 1 położonej w miejscowości (…), obręb (…), gmina (…). Działka 1 została częściowo podzielona jako działka 2 (projektowana droga wewnętrzna) i działki wstępnie oznaczone jako 3, 4, 5, 6, 7, 8 oraz 9. Minimalna powierzchnia działek 1200 m². Przedmiotem sprzedaży są wszystkie wymienione wyżej działki.

Działki nie są uzbrojone, droga jest jedynie częściowo wytyczona geodezyjnie – nie ma fizycznie drogi, która byłaby utwardzona. Działki nadal są uprawiane rolnie. Oprócz uprawy rolnej działki będące przedmiotem sprzedaży nie były wykorzystywane w inny sposób. Działki były uprawiane przez rodzinę bez żadnej umowy odpłatnej. Nie składała Pani też razem z bratem wniosku o wydanie zgody na przyłączenie do sieci energetycznej czy wodnej. Nie występowała Pani z wnioskiem o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Działki nie były i nie są przedmiotem żadnej odpłatnej umowy. Działki będą sprzedawane w takim stanie w jakim są obecnie.

Nie udzieli Pani nabywcy/nabywcom działek pełnomocnictwa do działania w Pani imieniu i nie wyrazi Pani zgody do dysponowania ww. działkami do celów budowlanych. Wszelkie działania wykona nowy właściciel po zakupie działek. Nie będzie Pani zawierać z nabywcami umowy przedwstępnej. W przeszłości dokonywała Pani sprzedaży innych działek. Działki były niezabudowane. Otrzymała Pani działki jako darowiznę 50% od brata poprzez notarialną umowę darowizny razem z bratem (współwłasność 50%) na przestrzeni lat 2021-2024 sprzedała Pani łącznie 19 nieruchomości niezabudowanych. Przyczyną sprzedaży była m.in. budowa domu, zakup domu przez brata i potrzeby egzystencjalne Państwa rodzin. Z tytułu sprzedaży nieruchomości nie była Pani zobowiązana do zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej i z tytułu sprzedaży działek nie była i nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada Pani jeszcze razem z bratem około 4 ha ziemi rolnej.

Ponieważ nie zna się Pani na sprzedaży działek, pracuje na pełen etat i ma małe dzieci – skorzystała Pani w tym wypadku z usług biura pośrednictwa, które zajmuje się profesjonalnym obrotem nieruchomościami. Z przyczyn osobistych postanowiła Pani z bratem sprzedać całość lub część ww. nieruchomości. Sprzedaż najprawdopodobniej deweloperowi.

Pytanie

Czy sprzedaż ww. nieruchomości gruntowej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i czy z tego tytułu zostanie/nie zostanie Pani uznana za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, przy sprzedaży ww. nieruchomości jednemu lub kilku nabywcom nie powinna Pani zostać (wraz z bratem) zobowiązana do zapłaty podatku VAT. Korzysta Pani jedynie z prawa do dysponowania swoim prywatnym majątkiem, które nie mieści się w regulacjach ustawy VAT, a tym samym nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Jest Pani osobą prywatną, nie prowadziła i nie prowadzi Pani działalności gospodarczej a sprzedaż działki/działek nastąpi z Pani majątku osobistego. Ponieważ pracuje Pani na pełen etat i ma małe dzieci oraz nie zna się na sprzedaży nieruchomości, skorzystała Pani w tym przypadku z pomocy pośrednika nieruchomości.

Jednak sprzedaż działek nastąpi bezpośrednio przez Panią i Pani brata. Sprzedaż jest okazjonalna. Zysk ze sprzedaży działek, razem z bratem (50/50) chce Pani przeznaczyć na cele osobiste (zakup domu dla dzieci w przyszłości, remont, doposażenie i urządzenie Pani domu oraz terenu wokół domu, gruntowny remont domu rodziców i przystosowanie go dla osoby z trudnościami w poruszaniu się – mama jest osobą starszą ze stopniem niepełnosprawności). Zysk z poprzednich sprzedaży działek w całości przeznaczyła Pani na cele mieszkaniowe (zakup i wyposażenie domu).

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wyrokach:

1)Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 14 listopada 2017 r. sygn. akt III SA/GI 704/17, zgodnie z którym o tym, że dokonujący sprzedaży gruntu budowlanego działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

2)Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 7 marca 2018 r. sygnatura akt III SA/GI 1016/17.

Takie też stanowisko zajęli również:

1)Dyrektor IS w Poznaniu w interpretacji z 23 kwietnia 2010 r. (nr ILPP1/443-36/07/10-S/IM) stwierdzając, że skoro nabyte nieruchomości stanowią majątek osobisty podatnika, to sprzedaż przedmiotowych działek nie nosi znamion działalności gospodarczej. Sprzedając działki podatnik będzie występował jako osoba prywatna, zatem czynność ta pozostanie poza zakresem regulacji ustawy o podatku od towarów i usług.

2)Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 14 lipca 2021 r. (nr 0114-KDIP4-2.4012.296.2021.1.MMA). Sprzedaż ma charakter typowy dla rozporządzania majątkiem osobistym, dokonywana jest z przyczyn zmierzających do zaspokojenia celów osobistych i rodzinnych, bez udziału pośredników, bez ogłaszania zamiaru sprzedaży, a sama działka nie służyła działalności gospodarczej, ani nie była przedmiotem ulepszeń czy inwestycji (jak np. uzbrojenie, ogrodzenia).

3)(w stosunku do zakresu działań podejmowanych przez sprzedającego) można wskazać stanowisko wyrażone przez NSA w wyroku I FSK 578/17 z 17 kwietnia 2019 r.: „Nie można się zgodzić z Sądem pierwszej instancji, że całokształt działań podejmowanych przez skarżącego w stosunku do nieruchomości, które stanowiły jego własność, tj.: podział nieruchomości na 7 mniejszych działek, wydzielenie drogi wewnętrznej, utwardzenie tej drogi, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, dowodzi, że skarżący działa jak osoba prowadząca działalność w zakresie handlu nieruchomościami, angażując własne środki pieniężne”.

4)Pismo z 25 maja 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-3.4012.142.2023.2.MPA VAT od sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

I tak, zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego:

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu, albo na działaniach marketingowych.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, co istotne w niniejszej sprawie, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Pani wątpliwości na tle przedstawionego opisu sprawy dotyczą kwestii, czy sprzedaż udziału w ww. nieruchomości gruntowej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i czy z tego tytułu zostanie Pani uznana za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmowała Pani działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż udziału w działkach wydzielonych z Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Panią za podatnika tego podatku. Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika bowiem taka Pani aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż udziału we wskazanych we wniosku działek będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej. W związku ze sprzedażą udziału w działkach nie składała Pani wniosku o wydanie zgody na przyłączenie do sieci energetycznej czy wodnej. Nie występowała Pani z wnioskiem o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Działki nie były i nie są przedmiotem żadnej odpłatnej umowy. Ponadto wskazała Pani, ze działki nie są uzbrojone, droga jest jedynie częściowo wytyczona geodezyjnie – nie ma fizycznie drogi, która byłaby utwardzona. Działki będą sprzedawane w takim stanie w jakim są obecnie. Nie udzieli Pani nabywcy/nabywcom działek pełnomocnictwa do działania w Pani imieniu i nie wyrazi Pani zgody do dysponowania ww. działkami do celów budowlanych. Wszelkie działania wykona nowy właściciel po zakupie działek. Nie będzie Pani zawierać z nabywcami umowy przedwstępnej. Zatem nie podjęła Pani aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Nie podjęła Pani również żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntu. Tym samym w odniesieniu do sprzedaży udziału w działkach wydzielonych z Nieruchomości nie będzie zachowywała się Pani jak handlowiec. Podział działek oraz skorzystanie z usług pośredników nieruchomości nie stanowi czynności, w myśl tez wynikających z wyroku TSUE C-180/10 i 181/10 wystarczających do uznania, że w odniesieniu do sprzedaży wskazanych działek zachowa się Pani jak handlowiec.

Zatem pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że w związku ze sprzedażą udziału w działkach wydzielonych z działki nr 1, będzie Pani działała w charakterze podatnika, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącym działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji transakcja sprzedaży udziału w niezabudowanych działkach wydzielonych z działki nr 1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem Pani stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informuję, że powyższe rozstrzygnięcie obejmuje zakresem tylko Pani sytuację przedstawioną w zdarzeniu przyszłym i jednocześnie nie wywiera skutku prawnego dla Pani brata w zakresie sprzedaży niezabudowanych działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 oraz 9. Pani brat może wystąpić z wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, która będzie wywierała skutku prawnego dla Pani brata.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zgodnie z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku (np. udzielenie pełnomocnictwa, podjęcie działań marketingowych, itd.), udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.