
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Powiat posiada status podatnika podatku VAT. Wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2024 r. poz. 107).
Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, to starosta organizuje i kieruje bieżącymi sprawami powiatu i reprezentuje go na zewnątrz.
Do zadań starosty należy m.in. gospodarowanie zasobem nieruchomości Skarbu Państwa, co wynika wprost z przepisów art. 23 ust. 1 Ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2024 r. poz. 1145 z późn. zm.).
Wnioskiem z dnia 23 kwietnia 2024 r., (...) Miasta (…) zwrócił się z prośbą o przekazanie w darowiźnie na rzecz Gminy (…) niezabudowanej nieruchomości Skarbu Państwa, oznaczonej jako działki nr 1/1 o pow. (…) ha, nr 2/1 o pow. (…) ha, nr 3/1 o pow. (…) ha, nr 4/1 o pow. (…) ha, nr 1/2 o pow. (…) ha, nr 5/1 o pow. (…) ha (obręb (…) - (…) Miasto), na potrzeby zrealizowania celu publicznego - urządzenia i budowy drogi gminnej publicznej nr (…), ul. (…).
Zgodę na darowiznę ww. nieruchomości z przeznaczeniem na urządzenie i budowę drogi gminnej publicznej nr (…) - ul. (…) wyraził swym zarządzeniem Nr (…) z dnia (…) 2024 r. Wojewoda (…).
Według danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków działki nr 1/1, nr 2/1, nr 3/1 i nr 4/1 mają użytek Tp, natomiast działki nr 1/2 i 5/1 sklasyfikowane są jako drogi (dr).
Zgodnie z wypisem i wyrysem z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Gminy (…) obręb (…) Miasto - etap II, działki nr 1/1, 5/1, 1/2, 2/1, 3/1, 4/1 położone są w terenie oznaczonym symbolem KDL4 - tereny dróg publicznych klasy L. Dla terenu oznaczonego symbolem KDL4 ustala się przeznaczenie - tereny dróg publicznych klasy L, szerokość w liniach rozgraniczających - zmienną od 12,0 m do 25,2 m.
Ww. wymienione działki do dnia 10 września 2024 r. znajdowały się w trwałym zarządzie Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział (…):
- dz. nr 1 (nr działki przed podziałem), pierwotnie była gruntem użytkowanym publicznie jako kopalnia piasku i okopisko dla padliny, podczas scalenia gruntów stała się własnością Skarbu Państwa, a decyzją Naczelnika Miasta i Gminy (…) z dnia (…) 1978 r., znak (…). - została przekazana w użytkowanie na czas nieokreślony Rejonowi Dróg Publicznych w (…);
- dz. nr 3, nr 4 (nr działek przed podziałem) stały się własnością Skarbu Państwa na mocy decyzji Naczelnika Miasta i Gminy (…) z dnia (…) 1979 r. Nr. (…) o wywłaszczeniu nieruchomości i odszkodowaniu, dz. nr 5 (nr działki przed podziałem) stała się własnością Skarbu Państwa na mocy decyzji Naczelnika Miasta i Gminy (…) z dnia (…) 1978 r. Nr (…) następnie decyzjami: Naczelnika Miasta i Gminy (…) z dn. (…) 1978 r., dec. Nr (…) z dnia (…) 1979 r. i dec. Nr (…) z dnia (…) 1979 r. zostały przekazane w użytkowanie na czas nieokreślony Rejonowi Dróg Publicznych w (…);
- dz. nr 2 (nr działki przed podziałami) stanowiła w dniu 1 października 1985 r. drogę publiczną, w świetle art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych - grunt zajęty pod drogi publiczne stał się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa, następnie została skomunalizowana, decyzją Wojewody (…) znak (…) z dnia (…) 1997 r. przeszła w trwały zarząd GDDKiA.
Na wniosek Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w (…), Starosta (…) w dniu 10 września 2024 r. wydał decyzję o wygaszeniu trwałego zarządu przysługującego Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, w stosunku do wskazanych wyżej nieruchomości Skarbu Państwa. Wnioskowane nieruchomości przeznaczone pod budowę drogi gminnej stały się zbędne dotychczasowemu zarządcy i należało wygasić dla nich trwały zarząd Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad.
Powyższa darowizna dokonana zostanie na rzecz Gminy (…) na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego. W imieniu Skarbu Państwa ww. darowizny dokona Starosta (…). Oba podmioty przyszłej umowy darowizny są czynnymi podatnikami.
Pytanie
Czy darowizna działek nr 1/1, nr 2/1, nr 3/1, nr 4/1, nr 1/2, nr 5/1 (obręb (…) - (…) Miasto), położonych w obrębie Gminy (…), obręb - (…) Miasto, dokonana przez Skarb Państwa Starostę (…) na rzecz Gminy (…) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Ponadto zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, a w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracownika, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytwarzania tych towarów lub ich części składowych.
Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów, a także wszelkie darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z ich nabyciem, importem lub wytwarzaniem. Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania tej darowizny jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy od towarów i usług.
Wnioskodawcy nie przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowych działek , a także grunt nie będzie wykorzystywany do świadczenia czynności opodatkowanych, a będzie służył użyteczności publicznej, w związku z powyższym darowizna nie będzie podlegać podatkowi VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług określa ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwana dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”.
Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.
Art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Przez pojęcie „dostawy towarów”, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.
Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy jest także, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.
Aby nieodpłatne przekazanie towarów - w myśl art. 7 ust. 2 ustawy - podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:
- nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,
- przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
- przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.
Oznacza to, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem, w tym części składowych.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.
Art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, ze zm.), zgodnie z którym:
Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.
Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W świetle powyższego, Powiat wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.
Art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:
Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
Jak wynika z powyższego, darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w Kodeksie cywilnym, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.
Z okoliczności sprawy wynika, że (...) Miasta (…) zwrócił się z prośbą o przekazanie w darowiźnie na rzecz Gminy (…) niezabudowanej nieruchomości Skarbu Państwa, oznaczonej jako działki nr 1/1, nr 2/1, nr 3/1, nr 4/1, nr 1/2, nr 5/1, na potrzeby zrealizowania celu publicznego - urządzenia i budowy drogi gminnej publicznej.
Ww. wymienione działki do dnia 10 września 2024 r. znajdowały się w trwałym zarządzie Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział (…):
- dz. nr 1 (nr działki przed podziałem), pierwotnie była gruntem użytkowanym publicznie jako kopalnia piasku i okopisko dla padliny, podczas scalenia gruntów stała się własnością Skarbu Państwa, a decyzją Naczelnika Miasta i Gminy (…) z dnia (…) 1978 r., została przekazana w użytkowanie na czas nieokreślony Rejonowi Dróg Publicznych w (…);
- dz. nr 2, nr 3 (nr działek przed podziałem) stały się własnością Skarbu Państwa na mocy decyzji Naczelnika Miasta i Gminy (…) z dnia (…) 1979 r. o wywłaszczeniu nieruchomości i odszkodowaniu, dz. nr 4 (nr działki przed podziałem) stała się własnością Skarbu Państwa na mocy decyzji Naczelnika Miasta i Gminy (…) z dnia (…) 1978 r. następnie decyzjami: Naczelnika Miasta i Gminy (…) z dn. (…) 1978 r., z dnia (…) 1979 r. i z dnia (…) 1979 r. zostały przekazane w użytkowanie na czas nieokreślony Rejonowi Dróg Publicznych w (…);
- dz. nr 5 (nr działki przed podziałami) stanowiła w dniu 1 października 1985 r. drogę publiczną, w świetle art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych - grunt zajęty pod drogi publiczne stał się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa, następnie została skomunalizowana, decyzją Wojewody (…) z dnia (…) 1997 r. przeszła w trwały zarząd GDDKiA.
Mając na uwadze okoliczności sprawy w świetle powołanych przepisów uznać należy, że czynność nieodpłatnego przekazania w formie darowizny działek nr 1/2, 5/1, 1/1, 2/1, 3/1, 4/1 na rzecz Gminy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W analizowanej sprawie nie będzie bowiem spełniony warunek określony w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, ponieważ - jak wynika z opisu sprawy - działka nr 1 (nr działki przed podziałem), podczas scalenia gruntów stała się własnością Skarbu Państwa, działki nr 2, nr 3 (nr działek przed podziałem) stały się własnością Skarbu Państwa na mocy decyzji Naczelnika Miasta i Gminy (…) z dnia (…) 1979 r. o wywłaszczeniu nieruchomości i odszkodowaniu, działka nr 4 (nr działki przed podziałem) stała się własnością Skarbu Państwa na mocy decyzji Naczelnika Miasta i Gminy (…) z dnia (…) 1978 r., a działka nr 5 (nr działki przed podziałami) stanowiła drogę publiczną - grunt zajęty pod drogi publiczne stał się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa. W konsekwencji należy stwierdzić, że sposób w jaki nabyli Państwo działki wskazuje, że nie nastąpiło to w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym nie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. nieruchomości.
Zatem darowizna działek nr 1/2, 5/1, 1/1, 2/1, 3/1, 4/1 nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.
Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Państwo ponosicie ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.