Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku oznaczenia faktur sprzedaży kodem identyfikacyjnym GTU_12 w ewidencji JPK VAT w odniesieniu do świadczonych usług udostępniania gruntu. Uzupełnili go Państwo pismem z 20 stycznia 2025 r. (wpływ 20 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 530, dalej „ustawa o lasach”), lasami własności Skarbu Państwa zarządza Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, zwane dalej „PGL LP”. W ramach sprawowanego zarządu (art. 4 ust. 3 ustawy o lasach) Lasy Państwowe prowadzą gospodarkę leśną, gospodarują gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związanymi z gospodarką leśną, a także prowadzą ewidencję majątku Skarbu Państwa oraz ustalają jego wartość.

W myśl art. 50 ust. 1 ustawy o lasach, PGL LP prowadzi działalność na zasadzie samodzielności finansowej i pokrywa koszty działalności z własnych przychodów.

Stosownie do art. 32 ust. 2 ustawy o lasach, w skład PGL LP wchodzą następujące jednostki organizacyjne:

1.Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych;

2.regionalne dyrekcje Lasów Państwowych;

3.nadleśnictwa;

4.inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

W ramach struktury PGL LP, nadleśnictwa (w tym Nadleśnictwo A, zwane dalej „Nadleśnictwem”), prowadzą samodzielną gospodarkę leśną, opartą na planie urządzenia lasu (art. 35 ust. 1 ustawy o lasach).

Gospodarka leśna została zdefiniowana w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o lasach, zgodnie z którym jest to działalność leśna w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania – z wyjątkiem skupu – drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizacja pozaprodukcyjnych funkcji lasu. Z legalnej definicji gospodarki leśnej wynika, że obejmuje ona sferę działalności gospodarczej – przynoszącej przychody oraz sferę działalności nieprodukcyjnej (realizacja pozaprodukcyjnych funkcji lasu).

W świetle § 4 ust. 1 pkt 2 lit. a Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe (Dz. U. z 1994 r. Nr 134 poz. 692, dalej jako rozporządzenie) w Lasach Państwowych w ramach sprawowanego zarządu jest prowadzona działalność: (...) gospodarcza, w zakresie gospodarki leśnej w nadleśnictwach, w której wyróżnia się działalność:

a)podstawową, obejmującą urządzenie, ochronę i zagospodarowanie lasu, utrzymanie i powiększenie zasobów i upraw leśnych, pozyskiwanie - z wyjątkiem skupu - drewna, a także jego sprzedaż w stanie nieprzerobionym, zwaną dalej „działalnością podstawową”,

b)uboczną, obejmującą gospodarowanie zwierzyną, pozyskiwanie - z wyjątkiem skupu - żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów w stanie nieprzerobionym, zwaną dalej „działalnością uboczną”.

W świetle natomiast § 4 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia w Lasach Państwowych, w ramach sprawowanego zarządu, jest prowadzona działalność dodatkowa - produkcyjna i usługowa na rzecz gospodarki leśnej, opodatkowana podatkiem dochodowym od osób prawnych, jeżeli wydatki związane z wytwarzaniem produktów lub świadczeniem usług w ramach tej działalności nie są wyższe od ich zakupu poza Lasami Państwowymi.

Zgodnie natomiast z § 3 Rozporządzenia działalność Nadleśnictwa będącego jednostką organizacyjną Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe jest prowadzona na podstawie rachunku ekonomicznego.

W ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361) nadleśnictwa wykonują m.in. następujące czynności:

• sprzedaż drewna i innych produktów gospodarki leśnej, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o lasach;
• sprzedaż nieruchomości - art. 38 ustawy o lasach;
• dzierżawa i wynajem nieruchomości – art. 39 ustawy o lasach;
• przekazanie w użytkowanie lasów, gruntów oraz innych nieruchomości – art. 40 ustawy o lasach;
• sprzedaż nieruchomości zabudowanych budynkami mieszkalnymi i samodzielnych lokali mieszkalnych oraz ze sprzedaży gruntów z budynkami mieszkalnymi w budowie, nieprzydatne Lasom Państwowym – art. 40a ustawy o lasach;
• ustanowienie służebności drogowej i przesyłu - art. 39a ustawy o lasach.

Obszar działania Nadleśnictwa wg stanu na dzień 31 grudnia 2023 r. obejmuje 15 742,68 ha i jest administracyjnie wydzielony. Nadleśnictwo podzielone jest na 11 leśnictw.

Nadleśnictwo jest państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która wchodzi w skład Lasów Państwowych na podstawie art. 32 ust. 2 pkt 3 ustawy o lasach, nadzorowane przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w B. Nadleśnictwo jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 poz. 361) i prowadzi działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 tej ustawy. W Nadleśnictwie reprezentantem Skarbu Państwa w zakresie zarządzanego mienia jest Nadleśniczy, którego zadania określone zostały w art. 35 ustawy o lasach. W szczególności Nadleśniczy zarządza lasami, gruntami i innymi nieruchomościami Skarbu Państwa, pozostającymi w zarządzie Nadleśnictwa.

Nadleśnictwo posiada podpisaną umowę na udostępnienie Korzystającemu gruntu w celu ustawienia przez Korzystającego jednej tablicy reklamowej. Tablica reklamowa stanowi własność Korzystającego. Tablica reklamowa dwustronna o wymiarach 2,00 x 8,00 m będzie podświetlana i umieszczona na fundamencie betonowym. Łączna powierzchnia reklamowa wynosi 32,00 m². Treść reklamy może ulegać zmianom, lecz nie może ona odbiegać w istotny sposób od pierwowzoru. Na tablicy reklamowej umieszczone jest logo stacji oraz informacje o cenach paliw. Koszt ustawienia tablicy reklamowej oraz odpowiedzialność z zachowaniem wszelkich obowiązujących przepisów prawnych ponosi Korzystający. Korzystający zobowiązał się do ustawienia tablicy w uzgodniony sposób i na wskazanym miejscu, utrzymania jej w sprawności technicznej, a teren bezpośrednio przylegający, w należytym porządku i czystości. Odpowiedzialność cywilno-prawna wynikająca z faktu ustawienia tablicy reklamowej i jej treści spoczywa wyłącznie na Korzystającym.

Nadleśnictwo nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne uszkodzenia ustawionej tablicy reklamowej, jej stan techniczny oraz wynikłe z tego tytułu zagrożenia bądź zdarzenia losowe. W przypadku rozwiązania umowy Korzystający w terminie 6 miesięcy jest obowiązany doprowadzić grunt do stanu pierwotnego, a w szczególności: usunąć fundament, przewód zasilający tablicę reklamową, wszelkie pozostałości po tablicy oraz uporządkować teren.

Za udostępnienie terenu pod tablicę reklamową Korzystający zobowiązał się płacić opłatę roczną. Opłata będzie płatna w okresach kwartalnych w terminach do 15 stycznia, 15 kwietnia, 15 lipca i 15 października w równych ratach za dany rok kalendarzowy na podstawie wystawionych faktur VAT przez Nadleśnictwo. Opłata będzie corocznie waloryzowana o średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogłoszony w komunikacie Prezesa GUS za rok poprzedni, począwszy od roku X. Umowa jest zawarta na czas nieokreślony.

Uzupełnienie i doprecyzowanie przedstawionego opisu sprawy

Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 ze zm.) właściwym symbolem klasyfikacji PKWiU świadczonych przez Nadleśnictwo usług udostępnienia gruntu jest symbol 68.20.12.0, tj. wynajem i obsługa nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi.

Pytanie

Czy udostępnienie gruntu w celu ustawienia tablicy reklamowej generuje obowiązek oznaczenia faktur sprzedaży kodem identyfikacyjnym GTU_12 w ewidencji JPK VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Nadleśnictwa świadczone usługi udostępnienia gruntu w celu ustawienia tablicy reklamowej nie stanowią usług reklamowych i tym samym Nadleśnictwo nie ma obowiązku oznaczenia faktur sprzedaży z tytułu tego udostępnienia kodem identyfikacyjnym GTU_12 w ewidencji JPK VAT.

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c ustawy o VAT, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji - art. 109 ust. 3b ustawy o VAT, w brzmieniu dodanym z dniem 1 października 2020 r.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał Rozporządzenie którego przepisy weszły w życie z dniem 1 października 2020 r.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b ww. Rozporządzenia z dn. 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2 Rozporządzenia, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dotyczące świadczenia usług o charakterze niematerialnym - wyłącznie: doradczych, księgowych, prawnych, zarządczych, szkoleniowych, marketingowych, firm centralnych (head offices), reklamowych, badania rynku i opinii publicznej, w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych - oznaczenie „12”. Obowiązek stosowania GTU_12 dotyczy czynnych podatników VAT, którzy świadczą usługi o charakterze niematerialnym m.in. reklamowa (PKWiU 73.1). W skład PKWIU 73.1 wchodzą np. usługi reklamowe świadczone przez agencje reklamowe, kompleksowe usługi reklamowe, projektowanie reklam i rozwijanie idei reklamowych, usługi związane z reprezentowaniem mediów, pośrednictwo w sprzedaży miejsca lub czasu na cele reklamowe, pośrednictwo w sprzedaży miejsca lub czasu na cele reklamowe w internecie, telewizji, prasie.

Usługa udostępnienia gruntu w celu ustawienia tablicy reklamowej nie została wymieniona wśród wskazanych powyżej usług niematerialnych. W ustawie o VAT oraz obowiązujących na jej podstawie rozporządzeniach brak jest definicji usług o charakterze niematerialnym, które należy oznaczyć kodem GTU_12. W świetle prawa podatkowego pojęcie „reklamy”, „usług reklamowych”, a także „pośrednictwa” nie mają definicji prawnej.

Z uwagi na to organy podatkowe przyjmują wykładnię językową tych pojęć, odwołującą się do ich potocznego rozumienia.

I tak, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 10 lutego 2010 r., nr IPPB5/423-771/09-4/JC stwierdził, że przy „(...) definicji pojęcia »reklama«, należy posłużyć się wykładnią językową. Zgodnie z definicją zawartą w Uniwersalnym słowniku języka polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007) reklamą jest »działanie polegające na zachęcaniu potencjalnych klientów do zakupu określonych towarów i usług«. Reklamą jest też »napis, rysunek, plakat, film itp. służące temu celowi«. Za reklamę należy więc uznać rozpowszechnianie informacji o danym towarze, w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu. Reklama polega na rozpowszechnianiu informacji o zaletach i wartościach towarów, miejscach ich nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś, prezentowaniu danego towaru, danej usługi, marki, cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu lub korzystania z usługi. Natomiast samo pojęcie „usługi” posiada ustalone znaczenie w języku prawniczym. Nawiązując do reguł znaczeniowych języka powszechnego, uznaje się w doktrynie, że „usługami” są czynności (działania) spełniane dla jakiejś innej osoby, przy czym w zasadzie nie obejmują one ani wydania, ani umożliwienia używania rzeczy (Z. Radwański, J. Panowicz-Lipska, Zobowiązania - część szczegółowa, Warszawa 2017, s. 163).

Natomiast jednak, należy podkreślić, że pojęcie „usług reklamowych” było przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”).

W orzeczeniu w sprawie C-68/92 pomiędzy Komisją Europejską a Republiką Francuską TSUE odniósł się do problemu określenia miejsca opodatkowania usług reklamowych i w następujący sposób zdefiniował usługi reklamowe: „Pojęcie „usługi reklamowe” w rozumieniu art. 9 ust. 2 lit. e szóstej dyrektywy, dotyczącego miejsca świadczenia niektórych usług, jest pojęciem wspólnotowym, które należy interpretować jednolicie w celu uniknięcia przypadków podwójnego opodatkowania lub braku opodatkowania mogących wyniknąć ze sprzecznych wykładni. Pojęcie to obejmuje działalność promocyjną taką jak sprzedaż towarów po obniżonych cenach, wręczanie klientom ruchomego majątku trwałego sprzedanego odbiorcy przez agencję reklamową, przekazywanie odbiorcom informacji o istnieniu firmy oraz jakości oferowanych produktów lub usług będących przedmiotem tej działalności w celu zwiększenia sprzedaży produktu lub usługi. To samo dotyczy również wszelkich czynności, które stanowią integralną część kampanii reklamowej i które przyczyniają się w ten sposób do rozpowszechnienia przekazu reklamowego, jak to ma miejsce w przypadku produkowania artykułów wykorzystywanych w konkretnej reklamie.”

W orzeczeniu C-69/92 pomiędzy Komisją Europejską a Wielkim Księstwem Luksemburga TSUE stanął na stanowisku, iż: „Pojęcie reklamy obejmuje transakcję taką, jak sprzedaż przez dostawcę na rzecz odbiorcy - w ramach kampanii reklamowej - ruchomego majątku rzeczowego przekazywanego bezpłatnie klientom lub sprzedawanego po niższych cenach bądź organizację przyjęcia, konferencji prasowej, seminarium, jeśli w zakres takiej imprezy wchodzi informowanie odbiorców o istnieniu i jakości oferowanych produktów lub usług będących przedmiotem tej działalności w celu zwiększenia sprzedaży produktu lub usługi. Dotyczy to także wszelkich czynności stanowiących integralną część kampanii reklamowej, które przyczyniają się do reklamy produktu lub usługi, np. sprzedaży przez dostawcę na rzecz odbiorcy - w ramach kampanii reklamowej - ruchomego majątku rzeczowego lub świadczenia usług w trakcie różnych imprez public relations, nawet jeśli towary te i usługi - rozpatrywane odrębnie - nie zawierają treści reklamowych”.

Zdaniem Nadleśnictwa właściwym symbolem klasyfikacji PKWiU świadczonych przez Nadleśnictwo usług jest symbol 68.20.12.0, tj. wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi, które to usługi nie są objęte obowiązkiem stosowania kodu GTU_12 w ewidencji JPK_VAT. Klasyfikacji usług dokonano bazując na wyjaśnieniach do PKWiU 2015 zmieszczonych na stronie GUS.

Grupowanie 68.20.12.0 obejmuje:

1)wynajem i obsługa nieruchomości niemieszkalnych własnych lub dzierżawionych, takich jak:

a)budynki zakładów przemysłowych, budynki biurowe, magazyny,

b)teatry, centra konferencyjne, obiekty wystawowe i budynki o wielorakim wykorzystaniu, które są przede wszystkim przeznaczone na cele niemieszkalne,

c)nieruchomości rolne, leśne i podobne nieruchomości,

2)wynajem lub dzierżawę miejsc dla samochodowych przyczep mieszkalnych, zamykanych garaży lub innych miejsc do parkowania pojazdów, na dłuższy okres użytkowania, tzn. w cyklu miesięcznym lub rocznym,

3)magazynowanie i przechowywanie towarów we własnych obiektach,

4)wynajem wolnej przestrzeni,

5)wynajem miejsca w schroniskach dla zwierząt gospodarskich.

Biorąc powyższe pod uwagę, Nadleśnictwo podtrzymuje stanowisko, że świadczone usługi udostępnienia gruntu w celu ustawienia tablicy reklamowej nie jest usługą reklamową w świetle obowiązujących przepisów, tym samym nie ma obowiązku oznaczenia faktur sprzedaży z tytułu tego udostępnienia kodem identyfikacyjnym GTU _12 w ewidencji JPK VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 ustawy:

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy:

Według art. 99 ust. 7c ustawy:

W myśl art. 99 ust. 11b ustawy:

Na podstawie art. 99 ust. 11c ustawy:

Przepis art. 99 ust. 13b ustawy stanowi:

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy:

Według art. 109 ust. 3b ustawy:

W myśl art. 109 ust. 14 ustawy:

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 poz. 1988 ze zm.).

Na mocy ww. rozporządzenia, został wprowadzony obowiązek wykazywania w ewidencji, pod odpowiednią pozycją (od „01” do „13”), konkretnych dostaw towarów/usług.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b ww. rozporządzenia:

Powyższy przepis nakazuje zatem zamieścić oznaczenie „GTU_12” w ewidencji w przypadku świadczenia usług wyłącznie w nim wymienionych.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzą Państwo działalność gospodarczą. Posiadają Państwo podpisaną umowę na udostępnienie Korzystającemu gruntu w celu ustawienia przez Korzystającego jednej tablicy reklamowej. Tablica reklamowa stanowi własność Korzystającego. Korzystający zobowiązał się do ustawienia tablicy w uzgodniony sposób i na wskazanym miejscu, utrzymania jej w sprawności technicznej, a teren bezpośrednio przylegający, w należytym porządku i czystości. W przypadku rozwiązania umowy Korzystający w terminie 6 miesięcy jest obowiązany doprowadzić grunt do stanu pierwotnego, a w szczególności: usunąć fundament, przewód zasilający tablicę reklamową, wszelkie pozostałości po tablicy oraz uporządkować teren.

Za udostępnienie terenu pod tablicę reklamową Korzystający zobowiązał się płacić opłatę roczną. Opłata będzie płatna w okresach kwartalnych w terminach do 15 stycznia, 15 kwietnia, 15 lipca i 15 października w równych ratach za dany rok kalendarzowy na podstawie wystawionych faktur VAT przez Nadleśnictwo. Umowa jest zawarta na czas nieokreślony.

Wskazali Państwo, że zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) właściwym symbolem klasyfikacji PKWiU świadczonych przez Państwa usług udostępnienia gruntu jest symbol 68.20.12.0 tj. wynajem i obsługa nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, Państwa wątpliwości dotyczą obowiązku oznaczania symbolem GTU_12 faktur z tytułu udostępniania gruntu w celu ustawienia tablicy reklamowej.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy zaznaczyć, że kody GTU są stosowane w części ewidencyjnej pliku JPK VAT przesyłanego z deklaracją w odniesieniu do wystawianych faktur, ale nie są one umieszczane na fakturze.

Zgodnie  z § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b ww. rozporządzenia, w części ewidencyjnej JPK_VAT z deklaracją oznaczenie GTU_12 odnosi się do usług o charakterze niematerialnym – wyłącznie: doradczych, w zakresie rachunkowości i audytu finansowego, prawnych, zarządczych, firm centralnych, marketingowych lub reklamowych, badania rynku i opinii publicznej, w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych oraz w zakresie pozaszkolnych form edukacji.

W ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w obowiązujących na jej podstawie rozporządzeniach, brak jest definicji usług o charakterze niematerialnym, które należy oznaczać  GTU_12. Zapis ten należy rozumieć względnie szeroko, uwzględniając faktyczną treść świadczonej usługi. Pomocna w tym przypadku może być Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z 2015 r.

Należy nadmienić, że zmiana treści przepisu § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b ww. rozporządzenia obowiązująca od 1 lipca 2021 r. miała charakter doprecyzowujący. W celu wyjaśnienia wątpliwości interpretacyjnych doprecyzowano brzmienie zapisu poprzez przypisanie, do wymienionych usług o charakterze niematerialnym objętych oznaczeniem GTU „12”, symboli PKWiU wg klasyfikacji PKWiU 2015.

A zatem dla prawidłowego określenia, czy są Państwo zobowiązani do oznaczenia usług opisanych we wniosku GTU_12, istotnym jest przede wszystkim odpowiednie sklasyfikowanie tych usług w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 2015.

Wskazali Państwo, że zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) właściwym symbolem klasyfikacji PKWiU świadczonych przez Państwa usług udostępnienia gruntu jest symbol 68.20.12.0, tj. wynajem i obsługa nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi. Zatem skoro świadczone przez Państwa usługi według PKWiU nie są wskazane jako objęte oznaczeniem GTU_12, to nie mają Państwo obowiązku stosowania tego oznaczenia.

Podsumowując, należy stwierdzić że nie są Państwo zobowiązani do stosowania oznaczenia GTU_12 w odniesieniu do usług udostępniania gruntu w celu ustawienia tablicy reklamowej oznaczonych symbolem PKWiU 68.20.12.0, przepis § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b) rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, nie znajduje zastosowania do świadczonych przez Państwa usług.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.