Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 14 lutego 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.633.2024.2.KO

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

-nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wycofania Kamienicy z majątku firmowego do Pana majątku osobistego,

-prawidłowe – w zakresie braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, który został odliczony w związku z prowadzeniem prac remontowych,

-prawidłowe – w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT, jeśli wartość sprzedaży nie przekroczy 200 tys. zł w trakcie poprzedniego roku podatkowego

-prawidłowe – w zakresie pozostania czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 27 grudnia 2024 r. – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która nie przebywa na stałe na terytorium Polski - spoczywa na Nim ograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r., poz. 226 ze zm.), zwanej dalej jako „ustawa PIT”.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 1 lipca 2013 r.

Przeważająca działalność gospodarcza to „Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi” (PKD 68.20.Z).

Od 2024 r. Wnioskodawca jest opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.). Wnioskodawca jest także czynnym podatnikiem podatku VAT.

W roku 2012 Wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży czterokondygnacyjny wielorodzinny budynek mieszkalny - Kamienicę położoną (…), dalej zwaną jako „Nieruchomość” lub „Kamienica”. Dla Nieruchomości jest prowadzona księga wieczysta nr (…). Kamienica została wzniesiona w 1905 roku. Transakcja nabycia prawa własności Kamienicy była opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Kamienica została wprowadzona do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Nieruchomość stanowi środek trwały - została wprowadzona do ewidencji środków trwałych jako budynek mieszkalny. Kamienica podlegała amortyzacji tak długo, jak pozwalał na to stan prawny.

Nieruchomość jest uwzględniona w wykazie środków trwałych.

Zgodnie z uproszczonym wypisem z rejestru gruntów wydanym przez Prezydenta Miasta (…) z dnia 7 marca 2024 r. nr (…) grunt, na którym jest położona Kamienica, stanowi tereny mieszkaniowe.

Natomiast z wypisu z kartoteki budynków wydanego przez Prezydenta Miasta (…) z dnia 7 marca 2024 r. nr (…) wynika, że Kamienica stanowi budynek mieszkalny klasyfikowany do 110 KST.

Aktualnie Wnioskodawca wynajmuje lokale mieszczące się w Kamienicy w ramach swojej działalności gospodarczej. Z tytułu najmu Wnioskodawca wystawia faktury VAT, w których wykazuje podatek należny.

Nieruchomość została nabyta w 2012 r. jako budynek mieszkalny, a większość lokali służyła wówczas jako mieszkania. Również aktualnie lokale te są przystosowane właśnie do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych.

Jak wynika z treści aktu notarialnego, w dniu dokonywania sprzedaży Nieruchomość znajdowała się w złym stanie technicznym i wymagała kapitalnego remontu.

Od momentu nabycia Wnioskodawca ponosił wydatki w celu podwyższenia standardu Kamienicy. Każdy z lokali przeszedł gruntowny remont. Prace wykonane w tych lokalach nie miały na celu przebudowy całego budynku, lecz jedynie stworzenie takich warunków, które umożliwiłyby korzystanie z Nieruchomości.

Od momentu nabycia prawa własności Kamienicy Wnioskodawca dokonywał następujących prac: remonty lokali, wymiana i remont instalacji gazowej, remonty dachu, wymiana okien, wymiana oświetlenia, zabezpieczenie elewacji, malowanie, wymiana domofonu, piaskowanie ścian, wykonanie izolacji fundamentu, wymiana rur spustowych i założenie siatki na elewację, remont piwnicy, wykonanie instalacji wentylacji piwnicy, wymiana płyty chodnikowej i pokrywy studzienki, wykonanie tablicy (...) i (...), wymiana okienek piwnicznych, montaż wentylacji i drzwi, naprawa sufitu, remont instalacji, prace budowlane i konserwatorskie na elewacji frontowej, roboty kamieniarskie.

W ocenie Wnioskodawcy poniesione wydatki stanowiły ponad 30% wartości początkowej przedmiotowej Nieruchomości. Nieruchomość została nabyta za 1.200.000 zł, zaś wartość ww. prac wyniosła ok. 1.600.000 zł.

Wydatki były ponoszone od 2012 do 2023 r. Ostatnie duże prace były wykonane w 2021 r. (remonty lokali nr 5 i nr 6). W 2022 i 2023 r. wykonano jedynie drobniejsze prace. Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków.

Po dokonaniu ww. prac nieruchomość była oddana do użytkowania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie jej dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tego obiektu do użytkowania po dokonaniu ulepszeń, ponieważ poszczególne części Kamienicy są od wielu lat wynajmowane najemcom. Jak wspomniano wyżej, ostatnie duże prace były wykonane w 2021 r. (remonty lokali nr 5 i nr 6). W 2022 i 2023 r. wykonano jedynie drobniejsze prace.

W miarę upływu czasu, pod wpływem sytuacji rynkowej Wnioskodawca zaczął wynajmować poszczególne lokale wchodzące w skład Kamienicy jako lokale przeznaczone pod prowadzenie działalności gospodarczej.

Jednakże biorąc pod uwagę aktualną sytuację Wnioskodawcy należy podkreślić, że w związku z Jego stałym przebywaniem poza granicami Polski dąży On do minimalizacji kosztów swojej działalności gospodarczej. Związki Wnioskodawcy z Polską sprowadzają się do więzi rodzinnych i tradycyjnych, natomiast Jego rzeczywisty ośrodek spraw codziennych mieści się poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej oraz sam Wnioskodawca przebywa na terytorium Polski mniej niż 183 dni w roku podatkowym.

Wnioskodawca rozważa wycofanie Kamienicy z działalności gospodarczej do majątku prywatnego oraz zlikwidowanie jednoosobowej działalności gospodarczej. W takim wariancie cała nieruchomość (tzn. cały budynek, bez wyodrębnienia na poszczególne lokale) zostałby oddany w zarządzanie w ramach dysponowania majątkiem prywatnym jednemu podmiotowi. Cała Kamienica zostanie wynajęta w ramach jednej umowy, a Wnioskodawca będzie otrzymywał jedną płatność od zarządcy nieruchomości.

Istota planowanej operacji sprowadza się do tego, aby przenieść ciężar obowiązków związanych z wynajmowaniem na profesjonalny podmiot, który będzie podejmował decyzje gospodarcze i który będzie ponosił ryzyko. Wnioskodawca będzie podmiotem biernym, który nie będzie podejmował decyzji gospodarczych i ponosił ryzyka.

Zarządca nieruchomości będzie doglądał wszelkich spraw związanych z wynajmem poszczególnych lokali najemcom, a w szczególności:

-w razie potrzeby będzie zawierał umowy z nowymi najemcami,

-będzie doglądał stanu technicznego budynku,

-będzie zlecał dokonanie niezbędnych napraw,

-będzie wystawiał faktury za najem poszczególnych lokali.

Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca nie zna osoby zarządcy, ponieważ scenariusz przedstawiony w niniejszym wniosku jest hipotetyczny, lecz będzie to osoba prowadząca własną działalność gospodarczą w zakresie zarządzania nieruchomościami.

Podmiot zarządzający całą nieruchomością będzie umocowany do zawierania wszelkich umów w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, tak aby Wnioskodawca nie musiał poświęcać czasu na zarządzanie własną nieruchomością. Podmiot zarządzający całą nieruchomością będzie pobierał wynagrodzenie za świadczone przez siebie usługi.

Do usług świadczonych przez zarządcę całej nieruchomości, oprócz poszukiwania najemców oraz zawierania z nimi umów, będzie należało bieżące zarządzanie nieruchomością. W szczególności do zakresu przyszłych obowiązków przyszłego zarządcy nieruchomości należy zaliczyć bieżące dbanie o mienie Wnioskodawcy, pośredniczenie między Wnioskodawcą a poszczególnymi najemcami oraz zawieranie umów między najemcami a Wnioskodawcą.

Pismem z 27 grudnia 2024 r. uzupełniono opis sprawy następująco:

Ad 1.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od dnia 5 lipca 2013 r.

Ad 2.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia czterokondygnacyjnego wielorodzinnego budynku mieszkalnego - Kamienicy ani wytworzenia Kamienicy, ponieważ transakcja sprzedaży podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ad 3.

Aktualnie Wnioskodawca wykorzystuje budynek do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ad 4.

Po wycofaniu Kamienicy z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej, świadczona przez Pana usługa najmu prywatnego Kamienicy będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia z VAT.

Ad 5.

Po wycofaniu Kamienicy z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie wykorzystywał ją wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ad 6.

Wnioskodawca poniósł na Kamienicę wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Udzielenie odpowiedzi na pytania wskazane w lit. a-b jest czasochłonne i wymaga analizy dokumentów księgowych. W związku z tym informuję, że informacje w tych kwestiach zostaną przedłożone Organowi podatkowemu tak szybko, jak będzie to możliwe.

c) Od poniesionych wydatków na ulepszenie Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad 7.

Wnioskodawca nie dokonuje dostaw ani nie świadczy usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad 8.

Wnioskodawca nie będzie dokonywał dostaw ani nie będzie świadczyć usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. ll

Pod pojęciem „prac remontowych”, o których mowa we wniosku w pytaniu nr 2, mowa o wydatkach na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Pytania

1)Czy wycofanie Kamienicy z majątku firmowego do majątku osobistego Wnioskodawcy będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?

2)Czy w związku z wycofaniem Kamienicy z majątku firmowego do majątku prywatnego Wnioskodawca powinien dokonać korekty podatku naliczonego, który został odliczony w związku z prowadzeniem prac remontowych?

3)Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT, jeśli wartość sprzedaży nie przekroczy 200 tys. zł w trakcie poprzedniego roku podatkowego?

4)Czy pomimo likwidacji działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie miał możliwość pozostania czynnym podatnikiem podatku VAT, jeśli taka będzie jego wola w przyszłości?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1)

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Kiedy Wnioskodawca w 2012 r. nabywał prawo własności Kamienicy, jako kupujący uiścił podatek od czynności cywilnoprawnych.

Ponadto na dzień nabywania prawa własności Kamienicy Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej (według CEIDG została ona założona w dniu 1 lipca 2013 r. ) ani nie był czynnym podatnikiem podatku VAT. W związku z tym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wycofanie Kamienicy z majątku firmowego do majątku osobistego Wnioskodawcy będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad 2)

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust 1 ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W świetle art. 8 ust. 2 ustawy VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 2a ustawy VAT obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Wycofanie prawa własności Kamienicy do majątku prywatnego nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli Nieruchomość ta nadal będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych (a takimi czynnościami będzie najem lokali znajdujących się w Kamienicy).

Dlatego zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli Kamienica nadal będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, to podatnik nie będzie miał obowiązku dokonywania korekt naliczonego podatku VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych:

1)interpretacja indywidualna z dnia 29 listopada 2022 r. nr 0113-KDIPT1-3.4012.540.2022.4.0S (aktualna - wg Eureki);

2)interpretacja indywidualna z dnia 29 stycznia 2024 r. nr 0113-KDIPT1-3.4012.752.2023.2.ALN (aktualna - wg Eureki).

3)interpretacja indywidualna z dnia 24 października 2023 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.558.2023.2.JG (aktualna - wg Eureki).

Ad 3)

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast w świetle art. 113 ust. 9 ustawy VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Fakt zlikwidowania jednoosobowej działalności gospodarczej należy postrzegać inaczej na gruncie podatku VAT, a inaczej na gruncie podatku PIT.

W powszechnym rozumieniu prowadzenie działalności gospodarczej należy utożsamiać z wpisem przedsiębiorcy do CEIDG, comiesięcznym regulowaniem zobowiązań względem ZUS i US oraz innymi obowiązkami sprawozdawczymi.

Natomiast na gruncie podatku VAT definicja działalności gospodarczej charakteryzuje się innym, tzn. głębszym znaczeniem.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z powszechnie przyjętym orzecznictwem, prowadzenie najmu również jest traktowane jak prowadzenie działalności gospodarczej w świetle ustawy VAT, ponieważ jest to działalność ciągła, powtarzalna i zarobkowa, a często także zorganizowana.

Zdaniem Wnioskodawcy, nawet jeśli zlikwiduje On swoją jednoosobową działalność gospodarczą i ustaną Jego obowiązki względem m.in. ZUS, to nadal będzie traktowany jak podmiot prowadzący działalność gospodarczą na gruncie podatku VAT. Wnioskodawca ma prawo do wycofania Kamienicy z majątku firmowego do majątku prywatnego.

Wnioskodawca jest świadomy, że popyt na lokale jest zależny od szeregu warunków. Jest również świadomy, że w każdej chwili zmianie może ulec wysokość przychodów uzyskiwanych z takiego najmu. Dlatego intencją Wnioskodawcy jest poznanie skutków prawnych wycofania Nieruchomości z majątku firmowego do majątku prywatnego w kontekście ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie On miał prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT, jeśli wartość sprzedaży nie przekroczy 200 tys. zł w trakcie poprzedniego roku podatkowego.

Jeśli natomiast wartość sprzedaży przekroczy 200 tys. zł w trakcie poprzedniego roku podatkowego, to mimo zlikwidowania jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawca pozostanie czynnym podatnikiem podatku VAT i będą mu przysługiwały wszystkie uprawnienia oraz obowiązki określone w ustawie VAT.

Ad 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo likwidacji działalności gospodarczej będzie on miał możliwość pozostania czynnym podatnikiem podatku VAT, jeśli taka będzie jego wola w przyszłości.

Aktualnie obowiązujący stan prawny nie sprzeciwia się posiadaniu statusu czynnego podatnika podatku VAT przy jednoczesnym nieprowadzeniu działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu Cywilnego:

Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odnosząc się do Pana wątpliwości należy zaznaczyć, że jak wynika z treści wniosku zamierza Pan prowadzić działalność polegającą na wynajmie nieruchomości w ramach jednej umowy. Sposób wykorzystania nieruchomości nie ulegnie zmianie (poza zmianą, że najemcą będzie jeden podmiot a nie kilka podmiotów), gdyż będzie ona wynajmowana w ramach tzw. najmu prywatnego. Nieruchomość będzie więc wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a Pan będzie nadal prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i posiadała status czynnego podatnika podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie istotne jest, że w podatku VAT nie występuje pojęcie „najmu prywatnego” i „najmu w ramach działalności gospodarczej”. W świetle przepisów ustawy działalnością gospodarczą jest każda czynność najmu czy dzierżawy niezależnie od tego, czy wynajmujący działalność tę zarejestrował czy nie i niezależnie od tego czy przedmiot najmu (dzierżawy) stanowi w jego działalności środek trwały.

W opisanym zdarzeniu przyszłym, nieruchomość wycofana z majątku firmowego do majątku osobistego będzie przez Pana wykorzystywana cały czas do działalności gospodarczej.

Mając więc na względzie powołane przepisy prawa wskazać należy, że w przedstawionej sytuacji wycofanie nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej w celu jej wykorzystywania na potrzeby wynajmu, tj. działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, gdyż nie będzie to wycofanie na cele osobiste podatnika. Ww. przepis nie będzie miał zastosowania.

Przedmiotowa nieruchomość – jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego – nadal będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem, wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości w celu wykorzystywania jej na potrzeby wynajmu, tj. działalności opodatkowanej podatkiem VAT, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Pana w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii dokonania korekty podatku VAT naliczonego, który został odliczony w związku z prowadzeniem prac remontowych.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. Wykorzystuje Pan budynek do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Poniósł Pan na Kamienicę wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Od poniesionych wydatków na ulepszenie miał Pan prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Po wycofaniu Kamienicy z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej, świadczona przez Pana usługa najmu prywatnego Kamienicy będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia z VAT.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że czynność wycofania nieruchomości do majątku prywatnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, gdyż:

-przekazanie nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku osobistego celem jej wynajmu nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jej wykorzystania,

-nieruchomość nadal będzie przez Pana wykorzystywana do działalności gospodarczej – wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług tj. wynajmu.

Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia wykorzystywania nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

Zatem w związku z wycofaniem z majątku firmy nieruchomości stanowiącej środek trwały Pana przedsiębiorstwa i przekazaniem jej do majątku prywatnego – w celu wynajmu prywatnego opodatkowanego podatkiem od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia - nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy.

Stanowisko Pana w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Kolejne Pana wątpliwości dotyczą kwestii prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT, jeśli wartość sprzedaży nie przekroczy 200 tys. zł w trakcie poprzedniego roku podatkowego oraz czy pomimo likwidacji działalności gospodarczej będzie miał Pan możliwość pozostania czynnym podatnikiem podatku VAT, jeśli taka będzie Pana wola w przyszłości

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1) dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. Nie będzie Pan dokonywał dostaw ani nie będzie świadczyć usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, jeżeli wartość sprzedaży z tytułu wynajmowania nieruchomości, nie przekroczy w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł oraz w ramach prowadzonej w przyszłości działalności nie planuje Pan wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług – to będzie spełniał Pan przesłanki warunkujące korzystanie ze zwolnienia wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji stwierdzić należy, że prowadząc wynajem Kamienicy może Pan skorzystać ze zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy.

Jednakże, jeżeli faktyczna wartość Pana sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, przekroczy w trakcie roku podatkowego lub w kolejnych latach kwotę 200 000 zł, to utraci Pan prawo do zwolnienia począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona ta kwota. Prawo do tego zwolnienia utraci Pan również w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy.

Natomiast odnosząc się do pytania nr 4 należy zauważyć, że po wycofaniu z majątku firmy nieruchomości i przekazaniu jej do majątku prywatnego w celu wynajmu prywatnego będzie Pan mógł być nadal czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jeżeli taka będzie Pana wola.

Zatem stanowisko Pana w zakresie pytania nr 3 i 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie