Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT transakcji wniesienia składników materialnych i niematerialnych do nowo utworzonej spółki jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek 16 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT transakcji wniesienia składników materialnych i niematerialnych do nowo utworzonej spółki oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Od 1998 r. Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. Pierwotnie przedmiotem działalności Wnioskodawcy był handel hurtowy i detaliczny wyrobami tekstylnymi. W związku z rozwojem działalności Wnioskodawca postanowił założyć spółkę komandytową (dalej: Sp.k.1), w której jest komandytariuszem. W 2009 roku wspólnicy Sp.k.1 postanowili dokonać zmiany umowy spółki w ten sposób, że Wnioskodawca wniósł do Sp.k. 1 tytułem wkładu niepieniężnego prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55[1] k.c.. z wyłączeniem nieruchomości oznaczonych dalej na potrzeby niniejszego wniosku jako Nieruchomość 1, Nieruchomość 2, Nieruchomość 3, Nieruchomość 4. Nieruchomość 5.

Do Nieruchomości 1 Wnioskodawcy przysługuje prawo użytkowania wieczystego, natomiast Nieruchomości 2-5 stanowią własność Wnioskodawcy.

Po dokonaniu aportu przedsiębiorstwa Wnioskodawca kontynuował działalność pod dotychczasową nazwą jednak w odmiennym zakresie - jej jedynym przedmiotem stał się wynajem nieruchomości na rzecz Sp.k.1. W chwili obecnej przedmiotem najmu na rzecz Sp.k.1 są Nieruchomości 1-4 oraz Nieruchomość 6, do której Wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego w 2017 r. Nieruchomość 5 nie była wynajmowana przez Wnioskodawcę i została przeniesiona przez Wnioskodawcę z majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą do majątku prywatnego, tj. na chwilę obecną nie jest środkiem trwałym w działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Sp.k. 1 wykorzystuje wynajmowane od Wnioskodawcy Nieruchomości 1-4 oraz 6 na potrzeby własnej działalności gospodarczej, prowadząc handel w znajdujących się na nich budynkach.

Wnioskodawca planuje założenie nowej spółki komandytowej (Sp.k.2), w której będzie komplementariuszem. Wkładem Wnioskodawcy do Sp.k.2 będzie należące do niego aktualnie przedsiębiorstwo obejmujące:

1. Nieruchomości 1-4 oraz 6

2. umowy najmu Nieruchomości 1-4 i 6 oraz wynikające z nich wierzytelności.

3. środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych

4. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności.

Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, nie posiada również w ramach przedsiębiorstwa żadnych składników majątkowych i niemajątkowych innych, niż wymienione powyżej. Poza umowami najmu Wnioskodawca zawarł w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem wyłącznie umowę o obsługę księgową oraz umowę o prowadzenie rachunku bankowego. Nazwa przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, choć formalnie nadal przez niego wykorzystywana, była już przedmiotem aportu do Sp.k.1.

Z chwilą przeniesienia własności Nieruchomości na Sp.k.2, Sp.k.2 z mocy prawa stanie się stroną umów najmu zawartych z Sp.k.1 (Sp.k 2 będzie zatem wynajmującym). Zamiarem Wnioskodawcy jest, by Sp.k.2 kontynuowała działalność przedsiębiorstwa wniesionego aportem przez Wnioskodawcę w zakresie wynajmu wierzytelności na rzecz Sp.k.1. Działalność w ocenie Wnioskodawcy będzie mogła być kontynuowana przez Sp.k.2 bez konieczności angażowania dodatkowych zasobów materialnych i organizacyjnych oraz podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych.

Wnioskodawca po wniesieniu przedsiębiorstwa aportem do Sp.k.2 nie będzie posiadał żadnych innych składników majątkowych lub niemajątkowych należących uprzednio do przedsiębiorstwa i nie będzie prowadził w oparciu o nie indywidualnej działalności gospodarczej.

Pytanie

Czy wniesienie przez Wnioskodawcę opisanego we wniosku majątku powinno być w świetle art. 6 ust. 1 Ustawy o VAT traktowane jako transakcja zbycia przedsiębiorstwa i jako takie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy planowany aport do Sp.k.2 opisanych we wniosku wartości niemajątkowych i majątkowych stanowi aport przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT oraz art. 21 ust. 1 pkt 109 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W świetle powyższego wniesienie przez wspólnika do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego stanowi dostawę towarów i co do zasady stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Przy czym zgodnie z art 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do: transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa;

Zgodnie z art. 55(1] kodeksu cywilnego, Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Powyższe wyliczenie ma charakter przykładowy i dla istnienia przedsiębiorstwa nie jest konieczne wystąpienie wszystkich wymienionych w przepisie elementów, jak również możliwe jest występowanie w przedsiębiorstwie innych składników. Kluczowe znaczenie do bytu przedsiębiorstwa ma natomiast powiązanie składników niemajątkowych i majątkowych (istnienie ich zespołu), ich zorganizowanie oraz zdatność do prowadzenia działalności gospodarczej.

Opisany we wniosku zespół składników majątkowych i niemajątkowych wykorzystywany jest obecnie przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu, co potwierdza jego zdatność do tego celu. Przedmiotem aportu ma być całość składników wykorzystywanych obecnie w działalności Wnioskodawcy oraz związanych z nimi umów, zobowiązań, wierzytelności itp.

Dalej wskazać należy, iż przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, uwzględnić ponadto należy następujące okoliczności:

1. zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Oba warunki są w niniejszym przypadku spełnione. Sp.k.2 na skutek aportu stanie się z mocy prawa stroną umów najmu zawartych przez Wnioskodawcę, zaś przedmiotem i istotą działalności zbywanego przedsiębiorstwa jest właśnie wynajmowanie nieruchomości. Nieruchomości są wynajmowane w całości, zatem nie zachodzi potrzeba zawierania nowych, dodatkowych umów przez Sp.k.2 ani podejmowania dodatkowych czynności w celu kontynuacji najmu. Jednocześnie Wnioskodawca jako komplementariusz w Sp.k.2 będzie zgodnie z przepisami kodeksu spółek handlowych uprawniony do prowadzenia spraw spółki i jej reprezentacji, w związku z czym nie ulega wątpliwości, że wola Wnioskodawcy co do kontynuacji działalności będzie miała decydujący wpływ dla profilu działalności Sp.k.2 i pozwoli na nieprzerwaną jej kontynuację w dotychczasowym zakresie Jednocześnie Wnioskodawca nie zachowa żadnych składników aportowanego przedsiębiorstwa i zakończy prowadzenie działalności gospodarczej, wykreślając wpis działalności z CEiDG.

Na powyższe ustalenie nie wpływa fakt, że Wnioskodawca w przeszłości wniósł aportem do Sp.k.1 prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo zajmujące się handlem wyrobami tekstylnymi. W ocenie Wnioskodawcy było to inne przedsiębiorstwo, oparte na innych składnikach majątkowych i niemajątkowych, służące do prowadzenia innego rodzaju działalności. Po aporcie dokonanym w 2009 r., z którego wyłączone zostały należące do Wnioskodawcy nieruchomości, Wnioskodawca zmienił profil prowadzonej działalności i w istocie powstało nowe przedsiębiorstwo, którego działalność skupiała się wyłącznie na wynajmie nieruchomości.

Opisany we wniosku zorganizowany zespól składników majątkowych i niemajątkowych stanowi również przedsiębiorstwo w rozumieniu ustawy o PIT, która nie zawiera własnej definicji przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 21 ust.1 pkt 109 ustawy o PIT. wolne od podatku są przychody, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9 (tj. wartość wkładów niepieniężnych określona w umowie spółki), z zastrzeżeniem art. 24 ust. 23 - jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część i spółka lub spółdzielnia otrzymująca wkład przyjęła dla celów podatkowych składniki majątku wchodzące w skład tego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego ten wkład. Jeżeli zatem Sp.k.2 dla celów podatkowych przyjmie składniki majątku wchodzące w skład przedsiębiorstwa w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych Wnioskodawcy, przychody te nie będą podlegać u Wnioskodawcy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT transakcji wniesienia składników materialnych i niematerialnych do nowo utworzonej spółki jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów  i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą  do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Według art. 6 pkt 1 ustawy:

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług, pojęcie  to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa  do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów,  a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia  (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego:

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym  i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby masa mogła posłużyć prowadzeniu działalności gospodarczej. Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie, przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

W świetle powyższego, posłużenie się w art. 55¹ Kodeksu cywilnego zwrotem niedookreślonym  „w szczególności” oraz w związku z art. 55² Kodeksu cywilnego, ustawodawca przesądził, że dla istnienia przedsiębiorstwa nie jest istotne występowanie wszystkich wymienionych w nim elementów, a nadto, że fakt ich istnienia nie przesądza o uznaniu danego zespołu składników  za przedsiębiorstwo. Katalog składników tworzących przedsiębiorstwo ma bowiem charakter otwarty. Stanowisko takie aprobują sądy administracyjne, wskazując, że „przedsiębiorstwo obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych” (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1223/11).

Zatem, strony danej transakcji mogą niektóre składniki przedsiębiorstwa wyłączyć z treści czynności dotyczącej takiego przedsiębiorstwa. Zakres tej swobody ograniczony jest jednak zachowaniem istoty przedsiębiorstwa. Przedmiotem czynności prawnej powinny być przynajmniej te składniki przedsiębiorstwa, które decydują o możliwości spełniania przez nie swojej funkcji.

Jeżeli zatem warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik zobowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku  z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że: 

W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa,  a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje założenie nowej spółki komandytowej (Sp.k.2), w której będzie komplementariuszem. Wkładem Wnioskodawcy do Sp.k.2 będzie należące do niego aktualnie przedsiębiorstwo obejmujące:

1. Nieruchomości 1-4 oraz 6

2. umowy najmu Nieruchomości 1-4 i 6 oraz wynikające z nich wierzytelności.

3. środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych

4. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności.

Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, nie posiada również w ramach przedsiębiorstwa żadnych składników majątkowych i niemajątkowych innych, niż wymienione powyżej. Poza umowami najmu Wnioskodawca zawarł w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem wyłącznie umowę o obsługę księgową oraz umowę o prowadzenie rachunku bankowego. Z chwilą przeniesienia własności Nieruchomości na Sp.k.2, Sp.k. 2 z mocy prawa stanie się stroną umów najmu zawartych z Sp.k.1 (Sp.k. 2 będzie zatem wynajmującym). Zamiarem Wnioskodawcy jest, by Sp.k.2 kontynuowała działalność przedsiębiorstwa wniesionego aportem przez Wnioskodawcę w zakresie wynajmu nieruchomości na rzecz Sp.k.1. Działalność w ocenie Wnioskodawcy będzie mogła być kontynuowana przez Sp.k.2 bez konieczności angażowania dodatkowych zasobów materialnych i organizacyjnych oraz podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych. Wnioskodawca po wniesieniu przedsiębiorstwa aportem do Sp.k.2 nie będzie posiadał żadnych innych składników majątkowych lub niemajątkowych należących uprzednio do przedsiębiorstwa i nie będzie prowadził w oparciu o nie indywidualnej działalności gospodarczej.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii wskazania czy wniesienie aportem zespołu składników majątkowych i niemajątkowych do Sp.k.2 składających się na całość Pana przedsiębiorstwa będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT.

Jak wynika z przedstawionych we wniosku informacji, planuje Pan wnieść aportem do Sp.k.2 całość składników materialnych i niematerialnych, które stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu  art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Sp.k.2 w oparciu o zespół składników materialnych  i niematerialnych składających się na przedsiębiorstwo nadal będzie prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości.

Zatem, skoro przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, to dostawa ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Do dostawy tej będzie mieć zastosowanie uregulowanie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, aport przedsiębiorstwa będzie wyłączony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją rozstrzygam wniosek w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT transakcji wniesienia składników materialnych i niematerialnych do nowo utworzonej spółki. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.