
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Gmina Miasto (…) (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek lub VAT).
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 609, ze zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jednocześnie w myśl z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych Gminy należą m.in. sprawy z zakresu gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.
Gmina jest w trakcie realizacji inwestycji pn. „(…)” (dalej: Inwestycja). W ramach Inwestycji zostaną wykonane roboty budowlane związane z przebudową ulicy (…) na całej jej długości tj. od ulicy (…) do ulicy (…). Zakres robót obejmie m.in. roboty drogowe związane z rozbiórką istniejących nawierzchni i budową nowych, przebudowę istniejącego oświetlenia, przebudowę istniejącej infrastruktury technicznej podziemnej, w tym przebudowa linii elektroenergetycznych kablowych 15 kV i 0,4 kV oraz wykonanie stałej organizacji ruchu dostosowanej do zmienionego układu drogowego.
Celem realizacji ww. Inwestycji jest przede wszystkim przebudowa drogi gminnej. Przebudowana droga będzie nieodpłatnie udostępniana dla wszystkich zainteresowanych osób (dla ogółu społeczeństwa), a udostępnianie to będzie odbywać się na zasadach ogólnej dostępności majątku publicznego.
Mając na uwadze, że prace w zakresie Inwestycji naruszą istniejącą infrastrukturę elektroenergetyczną SN-15kV i nN- 0,4kV, której właścicielem jest przedsiębiorstwo energetyczne – Spółka S.A. (dalej: Spółka), Gmina zawarła umowę ze Spółką, na podstawie której zobowiązała się do usunięcia na własny koszt kolizji przy realizacji Inwestycji poprzez usunięcie starszej infrastruktury elektroenergetycznej (należącej do Spółki) i zastąpienie jej nową infrastrukturą o analogicznej funkcjonalności jak likwidowana. Po zakończeniu Inwestycji nowopowstała infrastruktura elektroenergetyczna zostanie podłączona do istniejącej sieci energetycznej (należącej do Spółki) oraz zostanie nieodpłatnie przekazana do Spółki.
Poza przekazaniem Spółce własności elementów infrastruktury elektroenergetycznej powstałych w wyniku likwidacji kolizji, na mocy zawartej umowy Gmina zobowiązała się w szczególności do: wykonania prac w sposób, który nie będzie powodować przerw w dostawie energii elektrycznej dla odbiorców przyłączonych do sieci dystrybucyjnej Spółki, opracowania harmonogramu prac, zgłoszenia do Spółki gotowości do przeprowadzenia diagnostyki linii kablowej, zapewnienia nadzoru inwestorskiego, wykonania na własny koszt naprawy jezdni i chodników oraz innych elementów infrastruktury uszkodzonych lub naruszonych w czasie wykonywania prac, uregulowania spraw związanych z zajęciem pasa drogowego i poniesienia związanych z tym kosztów, wykonania inwentaryzacji geodezyjnej, demontażu i przekazania do Spółki materiałów zdatnych do dalszego wykorzystania, zutylizowania materiałów niepodlegających odzyskowi oraz pokrycia kosztów regulacji stanu prawnego, w tym również w określonych przypadkach kosztów notarialnych i sądowych, dostarczenia stosownej dokumentacji (np. kopii decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej czy kosztorysu inwestorskiego dotyczącego przedmiotu umowy) oraz usunięcia wad i usterek w ramach gwarancji.
Infrastruktura, która powstanie w ramach przebudowy linii elektroenergetycznych (usunięcia kolizji) będzie tożsama funkcjonalnie do infrastruktury likwidowanej i nie będzie stanowić ulepszenia ciągów liniowych. Całość prac Gmina zobowiązała się wykonać zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 320) oraz ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 311). Jednocześnie, jak wynika z zapisów umowy łączącej strony, żadna ze stron nie uzyska korzyści majątkowej bez podstawy prawnej kosztem drugiej strony. Nadto, ww. infrastruktura elektroenergetyczna może przebiegać przez nieruchomości należące do Gminy lub osób trzecich, w związku z tym na rzecz Spółki ustanowione zostanie ograniczone prawo rzeczowe w postaci służebności przesyłu. Niewykluczone również, że ta infrastruktura będzie przebiegać przez nieruchomości, na których takie prawo zostało już ustanowione lub przez nieruchomości, których Spółka jest właścicielem.
Gmina podkreśla, że nie będzie wykorzystywać nowopowstałej infrastruktury elektroenergetycznej, która powstanie w ramach przebudowy linii elektroenergetycznych (usunięcia kolizji) do żadnej działalności (ani do działalności gospodarczej, ani na potrzeby własne). Budowa infrastruktury elektroenergetycznej oraz wszelkie czynności podejmowane przez Gminę w związku z przebudową tej infrastruktury, do których wykonania Gmina zobowiązała się na mocy umowy są związane wyłącznie z przebudową drogi gminnej w ramach Inwestycji. Gdyby nie konieczność wykonania prac budowlanych niezbędnych do przebudowy drogi, Gmina nie musiałaby usuwać starej infrastruktury należącej do Spółki i wymieniać jej na nową.
Pytanie
Czy przebudowa linii elektroenergetycznych tj. likwidacja kolizji istniejącej infrastruktury elektroenergetycznej, w tym przeniesienie na rzecz Spółki prawa własności nowopowstałej infrastruktury, w związku z realizacją Inwestycji, będzie stanowić po stronie Gminy czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku?
Państwa stanowisko w sprawie
Przebudowa linii elektroenergetycznych tj. likwidacja kolizji istniejącej infrastruktury elektroenergetycznej, w tym przeniesienie na rzecz Spółki prawa własności nowopowstałej infrastruktury, w związku z realizacją Inwestycji będzie stanowić czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT. W związku z realizacją Inwestycji, a w konsekwencji również w związku z likwidacją kolizji infrastruktury elektroenergetycznej, Gmina nie działa bowiem w charakterze podatnika VAT.
Uzasadnienie stanowiska Gminy
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Artykuł 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje natomiast, iż świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.
Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części
Natomiast w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika VAT.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Kryterium rozróżniającym działanie organu samorządowego w charakterze organu władzy publicznej od działania w charakterze podatnika jest to, czy organ ten działa jako organ władzy, czy też zachowuje się jak przedsiębiorca.
Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego należą m.in. sprawy z zakresu gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.
Gmina jest w trakcie realizacji Inwestycji, której celem jest przebudowa drogi gminnej stanowiącej ogólnodostępną infrastrukturę. W związku z tym, że prace inwestycyjne spowodują naruszenie istniejącej infrastruktury elektroenergetycznej SN-15kV i nN-0,4kV, której właścicielem jest Spółka, Gmina zobowiązała się do usunięcia powstałej kolizji poprzez budowę nowej infrastruktury. Po jej powstaniu Gmina zamierza podłączyć ją do istniejącej sieci elektroenergetycznej oraz nieodpłatnie przekazać do Spółki. W ocenie Gminy przekazanie ww. infrastruktury na rzecz Spółki związane jest z pracami dotyczącymi przebudowy drogi w ramach Inwestycji. Gdyby bowiem nie realizowana Inwestycja nie doszłoby do naruszenia infrastruktury elektroenergetycznej. Jednocześnie, mając na uwadze, że droga gminna będąca przedmiotem Inwestycji stanowi ogólnodostępną infrastrukturę, to w tym zakresie Gmina nie występuje w charakterze podatnika VAT, lecz organu władzy publicznej realizującego zadania własne, o których mowa w wyżej wspomnianym art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. W konsekwencji należałoby uznać, że przebudowa linii elektroenergetycznych tj. likwidacja kolizji istniejącej infrastruktury elektroenergetycznej, w tym przeniesienie na rzecz Spółki prawa własności nowopowstałej infrastruktury, w związku z realizacją Inwestycji, stanowi po stronie Gminy czynność pozostającą poza zakresem ustawy o VAT, tj. niepodlegającą opodatkowaniu VAT, gdyż w związku z realizacją Inwestycji Gmina nie występuje w charakterze podatnika VAT.
Analogiczne stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 kwietnia 2023 r. sygn. 0114-KDIP4-1.4012.86.2023.1.PS w której organ stwierdził, że „(...) likwidacja kolizji istniejącej infrastruktury elektroenergetycznej, w tym przeniesienie na rzecz Spółki prawa własności nowopowstałej infrastruktury, odbędzie się w związku z realizacją przez Gminę zadania w zakresie przebudowy dróg gminnych, a więc zadania realizowanego przez Gminę działającą w charakterze organu władzy publicznej, to w tym zakresie Gmina nie będzie występowała w roli podatnika VAT. W konsekwencji planowana czynność będzie pozostawała poza zakresem ustawy o VAT i tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT”.
Mając na uwadze, że przebudowa linii elektroenergetycznych tj. likwidacja kolizji istniejącej infrastruktury elektroenergetycznej, w tym przeniesienie na rzecz Spółki prawa własności nowopowstałej infrastruktury, odbędzie się w związku z realizacją przez Gminę zadania w zakresie przebudowy dróg gminnych, a więc zadania realizowanego przez Gminę działającą w charakterze organu władzy publicznej, to w tym zakresie Gmina nie będzie występowała w roli podatnika VAT. W konsekwencji planowana czynność będzie pozostawała poza zakresem ustawy o VAT i tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 i 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
6) towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii;
22) sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.
Kwestia „odpłatności” była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Jak zauważył Trybunał w wyroku C-102/86:
„czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”.
Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, że czynność:
„podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.
W orzeczeniu z 5 lutego 1981 r., C-154/80 Trybunał stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.
Zatem, z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.
Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem, co do zasady nie podlegają opodatkowaniu. Jednakże, od zasady tej określono wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu VAT podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego.
I tak, przepis art. 8 ust. 2 ustawy stanowi, że:
Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Mając na uwadze powyższe regulacje należy wskazać, że co do zasady, opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług, w tym przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Ponadto, usługa o charakterze nieodpłatnym, tj. w ramach której odbiorca świadczenia nie jest obowiązany do żadnego świadczenia ekwiwalentnego na rzecz świadczącego usługę, może podlegać opodatkowaniu, jeżeli świadczenie usługi nastąpi dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie natomiast do art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym:
Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:
- podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
- podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Jednocześnie wskazać należy, że stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:
1) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;
2) gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;
(…)
4) lokalnego transportu zbiorowego;
(…).
W myśl art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 320 ze zm.):
Drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.
W świetle art. 2 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:
Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:
1) drogi krajowe;
2) drogi wojewódzkie;
3) drogi powiatowe;
4) drogi gminne.
Stosownie do art. 2a ust. 2 ustawy o drogach publicznych:
Drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy.
Na podstawie art. 19 ust. 1 i ust. 2 ustawy o drogach publicznych:
1.Organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.
2.Zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:
1. krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
2. wojewódzkich - zarząd województwa;
3. powiatowych - zarząd powiatu;
4. gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).
W przedmiotowej sprawie Państwa wątpliwości dotyczą czy przebudowa linii elektroenergetycznych tj. likwidacja kolizji istniejącej infrastruktury elektroenergetycznej, w tym przeniesienie na rzecz Spółki prawa własności nowopowstałej infrastruktury, w związku z realizacją Inwestycji, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku.
Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których jednostka samorządu terytorialnego nie uzyskuje wpływów, pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a jednostki realizując te czynności nie występują w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, lecz w tym zakresie działają jako organ władzy w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy.
Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku likwidacja kolizji istniejącej infrastruktury elektroenergetycznej, w tym przeniesienie prawa własności nowopowstałej infrastruktury elektroenergetycznej przez Państwa na rzecz Spółki, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jak Państwo wskazali, budowa infrastruktury elektroenergetycznej oraz wszelkie czynności podejmowane przez Państwa w związku z budową tej infrastruktury są związane wyłącznie z przebudową dróg gminnych w ramach Inwestycji. Gdyby nie konieczność wykonania prac budowlanych niezbędnych do przebudowy dróg, nie musieliby Państwo usuwać starej infrastruktury należącej do Spółki i wymieniać jej na nową. Po zakończeniu Inwestycji nowopowstała infrastruktura elektroenergetyczna zostanie podłączona do istniejącej sieci energetycznej (należącej do Spółki) oraz zostanie nieodpłatnie przekazana do Spółki. Nie będą Państwo wykorzystywać nowopowstałej infrastruktury elektroenergetycznej, która powstanie w ramach usunięcia kolizji do żadnej działalności.
Zatem realizowane przez Państwa świadczenie polegające na likwidacji kolizji infrastruktury elektroenergetycznej realizowane jest niejako „przy okazji” realizacji Inwestycji celu publicznego jakim jest przebudowa dróg gminnych. Wykonanie Inwestycji polegającej na przebudowie dróg gminnych, w wyniku której dojdzie do przebudowy infrastruktury sieci elektroenergetycznej ma charakter zadania w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, odbędzie się w zakresie zadań własnych gminy.
W konsekwencji likwidacja kolizji istniejącej infrastruktury elektroenergetycznej, w tym przeniesienie na rzecz Spółki prawa własności nowopowstałej infrastruktury realizowane będzie poza zakresem Państwa działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Realizując to świadczenie nie wystąpią Państwo w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem w tym zakresie będą Państwo działali jako organ władzy w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy. Opisane świadczenie nie będzie wykonane przez Państwa w celu osiągnięcia zysku, a wynika jedynie z realizacji Państwa zadań własnych.
Wobec powyższego, likwidacja kolizji istniejącej infrastruktury elektroenergetycznej, w tym przeniesienie na rzecz Spółki prawa własności nowopowstałej infrastruktury nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.