Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 31 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki.

Uzupełnił go Pan pismem z 27 stycznia 2025 r. (wpływ 27 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od (…) pod firmą (…), prowadzoną pod adresem (…) zarejestrowaną w CEIDG pod numerem NIP: (…) i numerem REGON: (…).

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., dalej zwana „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez niego forma opodatkowania to podatek liniowy.

Wnioskodawca w (…) 2020 r. nabył grunt (działka rolna). Nieruchomość nie była oddana osobie trzeciej na podstawie jakiejkolwiek umowy do odpłatnego używania (w szczególności najmu, dzierżawy) jak i do nieodpłatnego używania. Przedmiotowa działka jest niezabudowana. Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową objętą jedną księga wieczystą – niezabudowana działka nr (…), o powierzchni (…) ha (…), obręb ewidencyjny (…), położoną (…) dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą (…).

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej związanej ze sprzedażą nieruchomości, pośrednictwem sprzedaży oraz wynajmem. W ramach zarządu majątkiem prywatnym do ww. nabytej nieruchomości w (…) 2022 r. doprowadził energię elektryczną oraz wodę i kanalizację, jednakże bez dalszych działań związanych z podniesieniem wartości działki.

Pierwotnym celem Wnioskodawcy było wybudowanie domu i zamieszkanie na danym terenie. Pod koniec (…) 2020 r. Wnioskodawca nabył projekt budowalny (dotyczy jednej inwestycji), który zamierzał zrealizować na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawca (…) uzyskał pozwolenie na budowę.

Nabycie projektu budowalnego oraz pozwolenia na budowę dotyczy zarządu w ramach majątku prywatnego.

Jest wydana decyzja o warunkach zabudowy i wynika z niej, że można na tej działce wybudować sześć domów.

Grunt nabyty przez Wnioskodawcę ma status działki rolnej, posiada on ww. zezwolenia oraz podpisaną umowę na doprowadzenie gazu, lecz niezrealizowaną.

Wnioskodawca przez okres trwania powyższych prac nie miał zamiaru sprzedawać nieruchomości, nie poszukiwał nabywców oraz nie prowadził żadnych czynności w celu znalezienia nabywcy.

Ze względu na zmiany zapotrzebowania względem nieruchomości gruntowej Wnioskodawca zdecydował, iż zamierza on sprzedać działkę wraz z końcem roku 2024.

Wnioskodawca w zakresie działalności gospodarczej prowadzi sprzedaż towarów przez Internet, są to narzędzia do maszyn.

Wnioskodawca nabył grunt jako osoba fizyczna do majątku osobistego. Nabycie przez Wnioskodawcę działki nastąpiło w ramach transakcji niepodlegającej opodatkowaniu. Podlegała ona zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt. 9. ustawy o VAT. Zarządzał on nim w ramach majątku prywatnego. Działka nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz nie stanowi towaru handlowego. Jest ona w majątku osobistym Wnioskodawcy.

Sprzedaż odbędzie się na rzecz jednego nabywcy. Kupujący nieruchomość powzięli informacje o jej nabyciu poprzez ogłoszenia na portalach sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawca środki ze zbycia nieruchomości zamierza zachować. Nie wyklucza on w przyszłości nabycia kolejnych nieruchomości.

Wnioskodawca nie posiada statusu rolnika ryczałtowego, nie nabywał innych nieruchomości. Wnioskodawca nie sprzedawał płodów rolnych oraz nie były one wykorzystywane na własne cele, nie podejmował działań marketingowych które dotyczyły oferty sprzedaży. Z kupującym nie została podpisana umowa przedwstępna.

Wnioskodawca nie udzielił innemu podmiotowi pełnomocnictwa do prawnego działania w jego imieniu.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1.W jaki sposób (np. zakup, darowizna, spadek itp.) w 2020 r. nabył Pan grunt, o którym mowa we wniosku, tj. działkę rolną o powierzchni (…) ha?

Odpowiedź: Wnioskodawca nabył działkę rolną o powierzchni (…) ha w 2020 roku w drodze zakupu.

2.W jaki dokładnie sposób wykorzystywał/wykorzystuje/będzie wykorzystywał Pan działkę rolną, od momentu jej nabycia do chwili sprzedaży?

Odpowiedź: Wnioskodawca nabywając nieruchomość wykorzystywał ją w celu zaspokojenia własnych potrzeb osobistych. Zamierzał na niej wybudować nieruchomość, w której miał zamieszkać w celu spełnienia własnych potrzeb mieszkaniowych. Jednak w związku ze zmianą zapotrzebowania względem nieruchomości gruntowej, Wnioskodawca postanowił podjąć decyzję o sprzedaży tej działki. Grunty nigdy nie były/nie są/nie będą wykorzystywane w celach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Jest to tylko i wyłącznie zarządzanie prywatnym majątkiem.

3.W związku ze wskazaniem we wniosku:

Proszę wskazać:

a)co należy rozumieć pod pojęciem „zmiany zapotrzebowania względem nieruchomości gruntowej Wnioskodawcy”?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem zmiany zapotrzebowania względem nieruchomości gruntowej należy rozumieć dostosowanie planów dotyczących wykorzystania działki do nowych okoliczności i potrzeb, które pojawiły się po jej nabyciu. Obejmuje to nowe potrzeby mieszkaniowe, a także inne czynniki osobiste, które wpłynęły na decyzję o zmianie pierwotnych zamierzeń dotyczących nieruchomości gruntowej.

b)czy w okresie od złożenia wniosku, sprzedał Pan przedmiotową działkę, jeżeli tak, to kiedy? (proszę wskazać datę sprzedaży (dd-mm-rrrrr)).

Odpowiedź: Wnioskodawca w okresie od złożenia wniosku nie sprzedał przedmiotowej działki.

4.W związku ze wskazaniem we wniosku:

Proszę wyjaśnić, czy decyzja o warunkach zabudowy została wydana na podstawie Pana wniosku?

Odpowiedź: Decyzja o warunkach zabudowy została wydana na podstawie wniosku, który złożył Wnioskodawca.

Jeżeli tak, to w jakim celu wystąpił Pan o decyzję o warunkach zabudowy dla sześciu domów, gdyż wskazał Pan, że nabył projekt budowlany dotyczący jednej inwestycji, który zamierzał zrealizować na własne cele mieszkaniowe?

Odpowiedź: Wnioskodawca wystąpił o decyzję o warunkach zabudowy dla sześciu domów, ponieważ jego plany względem działki ewoluowały od momentu jej nabycia w 2020 r., Wnioskodawcy zawsze zależało na budowie tylko 1 domu. Decyzja ta była podyktowana zmianą zapotrzebowania względem nieruchomości gruntowej oraz przesłankami osobistymi. Wnioskodawca dążył do optymalnego wykorzystania posiadanej nieruchomości, dostosowując się do zmieniających się warunków rynkowych i osobistych, bez intencji zarobkowych. Działki i tak mają charakter rolny, więc Wnioskodawca faktycznie nie mógłby przed odrolnieniem wybudować jakiejkolwiek nieruchomości mieszkalnej. Wnioskodawca od początku planował przeznaczyć nieruchomość na własne cele mieszkaniowe, nie zamierzał realizować praw wynikających z decyzji w całości, ale tylko w zakresie stricte osobistym.

5.W opisie sprawy wskazano:

W związku z powyższym, proszę wyjaśnić, czy w okresie od złożenia wniosku do momentu sprzedaży działki rolnej zawarł/będzie zawierał Pan umowę przedwstępną sprzedaży?

Odpowiedź: Wnioskodawca w okresie od złożenia wniosku do momentu sprzedaży działki rolnej nie zawarł/nie będzie zawierać umowy przedwstępnej sprzedaży.

Jeżeli tak, proszę wskazać:

a)jakie warunki zawiera/będzie zawierała umowa przedwstępna sprzedaży, zawarta z nabywcą, które należy/będzie należało spełnić, aby doszło do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży? Proszę o szczegółowe opisanie, jakie postanowienia dotyczące sprzedaży działki wynikają/będą wynikały z zawartej umowy przedwstępnej (np. uzyskanie zgód, pozwoleń, opinii, decyzji itp.);

Odpowiedź: Wnioskodawca nie zawarł, ani nie będzie zawierał umowy przedwstępnej sprzedaży, więc nie ma warunków do spełnienia.

b)jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień umowy przedwstępnej ciążą/będą ciążyły na Panu, a jakie na stronie kupującej? Proszę o szczegółowe opisanie;

Odpowiedź: Wnioskodawca nie zawarł, ani nie będzie zawierał umowy przedwstępnej sprzedaży, więc nie ma praw ani obowiązków wynikających z takiej umowy.

c)czy w ramach ww. umowy przedwstępnej udzielił/będzie udzielał Pan jakichkolwiek pełnomocnictw dla kupującego? Jeżeli tak, to proszę o wskazanie w jakim zakresie (do jakich czynności) udzielił/udzieli Pan pełnomocnictwa dla kupującego (proszę o enumeratywne wymienienie zakresu) w związku z zamierzoną sprzedażą;

Odpowiedź: Wnioskodawca nie udzielił, ani nie będzie udzielał pełnomocnictw w ramach umowy przedwstępnej sprzedaży, ponieważ taka umowa nie została zawarta.

d)czy po zawarciu umowy przedwstępnej strona kupująca na działce będącej przedmiotem sprzedaży, dokonała/będzie dokonywała inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększyły/zwiększą jej atrakcyjność, jak np. ogrodzenie itp.? Jeżeli tak, to proszę o podanie jakich?

Odpowiedź: Nie ma inwestycji infrastrukturalnych dokonanych przez stronę kupującą, ponieważ umowa przedwstępna sprzedaży nie została zawarta.

e)czy nabywca ponosi/będzie ponosił jakiekolwiek nakłady finansowe związane z ww. działką rolną od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej?

Odpowiedź: Nabywca nie ponosi żadnych nakładów finansowych związanych z działką rolną, ponieważ umowa przedwstępna sprzedaży nie została zawarta.

6.W związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że:

Proszę wyjaśnić, czy w okresie od złożenia wniosku do momentu sprzedaży działki rolnej udzielił/będzie Pan udzielał przyszłemu nabywcy działki lub jakiejkolwiek innej osobie np. pośrednikowi, pełnomocnictwa bądź innego umocowania prawnego do występowania w imieniu Pana w sprawach, które dotyczą ww. działki?

Odpowiedź: Wnioskodawca w okresie od złożenia wniosku do momentu sprzedaży działki rolnej nie udzielił, nie będzie udzielać przyszłemu nabywcy działki lub jakiejkolwiek innej osobie np. pośrednikowi, pełnomocnictwa bądź innego umocowania prawnego do występowania w Jego imieniu w sprawach, które dotyczą wyżej wymienionej działki.

Jeśli tak, to proszę wskazać:

a)jakie działania podjął/podejmie podmiot działający jako pełnomocnik Pana w związku ze sprzedażą działki będącej przedmiotem wniosku?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie udzielił pełnomocnictwa żadnemu podmiotowi do działania w jego imieniu w związku ze sprzedażą działki będącej przedmiotem wniosku. W związku z tym, żadne działania nie zostały podjęte, ani nie będą podejmowane przez jakikolwiek podmiot działający jako pełnomocnik Wnioskodawcy w tej sprawie.

b)kto (Pan, czy podmiot działający jako pełnomocnik) pokrył/pokryje koszty tych działań?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie udzielił pełnomocnictwa żadnemu podmiotowi do działania w jego imieniu w związku ze sprzedażą działki. W związku z tym, nie ma kosztów związanych z działaniami pełnomocnika, które musiałyby być pokryte.

c)jaki jest/będzie zakres pełnomocnictwa, które Pan udzielił?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie udzielił żadnego pełnomocnictwa w związku ze sprzedażą działki, więc nie ma zakresu pełnomocnictwa do określenia.

7.Czy w okresie od złożenia wniosku do momentu sprzedaży działki rolnej poczynił/poczyni Pan jakiekolwiek nakłady na jej ulepszenie, poza nakładami opisanymi we wniosku (np. wystąpienie o podział gruntu na mniejsze działki, wydzielenie dróg wewnętrznych, ogrodzenie terenu, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek)?

Odpowiedź: W okresie od złożenia wniosku do momentu sprzedaży działki rolnej Wnioskodawca nie poczynił żadnych nakładów na jej ulepszenie, poza nakładami opisanymi we wniosku.

8.W związku ze wskazaniem we wniosku, że nie wyklucza Pan w przyszłości nabycia kolejnych nieruchomości, proszę wskazać w jakim celu zamierza Pan nabyć te nieruchomości? Czy zamierza Pani nabyć inne nieruchomości w celu ich sprzedaży?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie wyklucza możliwości nabycia kolejnych nieruchomości w przyszłości. Zamierza je nabyć przede wszystkim w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, co pozwoli na dostosowanie warunków mieszkaniowych do jego aktualnych potrzeb i preferencji. Niemniej jednak, Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że w przyszłości mogą zmienić się okoliczności osobiste, które mogą skłonić go do podjęcia decyzji o sprzedaży nabytych nieruchomości.

Pytanie

Czy sprzedaż gruntu opisanego w zdarzeniu przyszłym będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) i tym samym objęta będzie podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Pana stanowisko w sprawie

Sprzedaż nieruchomości nie będzie stanowiła odpłatnej dostawy towarów i nie będzie objęta podatkiem VAT.

Zgodne z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm. ), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust 1 pkt 1. Rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach, rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy zaznaczyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowana podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawę art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartość niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego aby faktyczne zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Aranżując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L Nr 17 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm., zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”.

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalne dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

a.dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;

b.dostawa terenu budowanego.

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Do celów ust. 1 lit. b, „teren budowany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług; po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykle formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a wręcz za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnień między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobna – zdaniem Trybunału – jest okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśni Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonana sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży dziatek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszeń, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpień pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r. sygn. akt IFPS 3/07, w myśl którego, formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotne lub jednorazowo lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej są do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku prywatnego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku prywatnego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek istotne jest, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Opis sprawy wskazuje, że nabył Pan przedmiotową nieruchomość gruntową (działkę rolną) w połowie grudnia 2020 r. Nabywając nieruchomość wykorzystywał ją Pan w celu zaspokojenia własnych potrzeb osobistych. Zamierzał Pan na niej wybudować nieruchomość, w której miał zamieszkać w celu spełnienia własnych potrzeb mieszkaniowych. Jednak w związku ze zmianą zapotrzebowania względem nieruchomości gruntowej, postanowił Pan podjąć decyzję o sprzedaży tej działki. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej związanej ze sprzedażą nieruchomości, pośrednictwem sprzedaży oraz wynajmem. Prowadzi Pan natomiast jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie działalności sprzedaży towarów (narzędzi do maszyn) przez Internet. Grunty nigdy nie były/nie są/nie będą wykorzystywane w celach Pana działalności. Jest to tylko i wyłącznie zarządzanie prywatnym majątkiem. Nieruchomość nie była oddana osobie trzeciej na podstawie jakiejkolwiek umowy do odpłatnego używania (w szczególności najmu, dzierżawy), jak i do nieodpłatnego używania. Przedmiotowa działka jest niezabudowana. Pod koniec grudnia 2020 r. nabył Pan projekt budowalny (dotyczycący jednej inwestycji), który zamierzał Pan zrealizować na własne cele mieszkaniowe. W ramach zarządu majątkiem prywatnym do ww. nabytej nieruchomości w lutym 2022 r. doprowadził Pan energię elektryczną oraz wodę i kanalizację, jednakże bez dalszych działań związanych z podniesieniem wartości działki. (…) 2023 r. uzyskał Pan pozwolenie na budowę. Nabycie projektu budowalnego oraz pozwolenia na budowę dotyczy zarządu w ramach majątku prywatnego. Jest wydana decyzja o warunkach zabudowy i wynika z niej, że można na tej działce wybudować sześć domów. Wystąpił Pan o decyzję o warunkach zabudowy dla sześciu domów, ponieważ Pana plany względem działki ewoluowały od momentu jej nabycia w 2020 r., a Panu zawsze zależało na budowie tylko jednego domu. Decyzja ta była podyktowana zmianą zapotrzebowania względem nieruchomości gruntowej oraz przesłankami osobistymi. Dążył Pan do optymalnego wykorzystania posiadanej nieruchomości, dostosowując się do zmieniających się warunków rynkowych i osobistych, bez intencji zarobkowych. Działka i tak ma charakter rolny, więc faktycznie nie mógłby Pan przed odrolnieniem wybudować jakiejkolwiek nieruchomości mieszkalnej. Od początku planował Pan przeznaczyć nieruchomość na własne cele mieszkaniowe, nie zamierzał realizować praw wynikających z decyzji w całości, ale tylko w zakresie stricte osobistym. Posiada Pan ww. zezwolenia oraz podpisaną umowę na doprowadzenie gazu, lecz niezrealizowaną. Przez okres trwania powyższych prac nie miał Pan zamiaru sprzedawać nieruchomości, nie poszukiwał nabywców oraz nie prowadził żadnych czynności w celu znalezienia nabywcy. Nabył Pan grunt jako osoba fizyczna do majątku osobistego. Zarządzał Pan nim w ramach majątku prywatnego. Sprzedaż odbędzie się na rzecz jednego nabywcy. Kupujący nieruchomości powzięli informacje o jej nabyciu poprzez ogłoszenia na portalach sprzedaży nieruchomości. Środki ze zbycia nieruchomości zamierza Pan zachować. Nie podejmował Pan działań marketingowych, które dotyczyły oferty sprzedaży. Z kupującym nie została podpisana umowa przedwstępna. Nie udzielił Pan innemu podmiotowi pełnomocnictwa do prawnego działania w jego imieniu. Nie nabywał Pan innych nieruchomości, jednakże nie wyklucza Pan w przyszłości nabycia kolejnych nieruchomości. Zamierza je Pan nabyć przede wszystkim w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, co pozwoli na dostosowanie warunków mieszkaniowych do Pana aktualnych potrzeb i preferencji. Niemniej jednak, zdaje sobie Pan sprawę, że w przyszłości mogą zmienić się okoliczności osobiste, które mogą skłonić Pana do podjęcia decyzji o sprzedaży nabytych nieruchomości.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży ww. działki.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić Pana wątpliwości należy ustalić, czy odnośnie dostawy działki będzie Pan działał w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku z dostawą działki wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie będzie podejmował Pan szeregu aktywnych działań względem działki, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców w ramach działalności gospodarczej. Z kolei wskazane przez Pana czynności względem działki nie będą przesądzały o prowadzeniu przez Pana działalności w zakresie obrotu nieruchomościami w formie zorganizowanej, handlowej. Jak Pan poinformował, działka stanowi Pana majątek prywatny i nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w rozpatrywanej sprawie sprzedaż działki należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując ww. dostawy będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie będzie wypełniał Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Tym samym planowana dostawa będzie oznaczała działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy.

Podsumowując, stwierdzam, że sprzedaż gruntu opisanego w zdarzeniu przyszłym nie będzie stanowiła odpłatnej dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem Pana stanowisko w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 2 uznałem jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym, Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja rozstrzyga o skutkach podatkowych w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podlega odrębnemu rozpatrzeniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.