Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek (brak daty sporządzenia) o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, świadczonych przez Panią usług polegających na przygotowaniu i realizacji Wydarzenia.

Uzupełniła Pani wniosek pismem z 24 stycznia 2025 r. (wpływ 24 stycznia 2025 r.) oraz pismem z 10 lutego 2025 r. (wpływ 10 lutego 2025 r.) − w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pani A (dalej: „Wnioskodawczyni”, „Podatniczka”) jest osobą prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą: (...). Wnioskodawczyni podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie kraju oraz pozostaje czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Głównym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej jest działalność o kodzie PKD 90.01.Z − to jest działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych.

W ramach wskazanej aktywności, Podatniczka zajmuje się kompleksowym przygotowaniem oraz realizacją koncertów muzycznych (dalej: „Wydarzeń”), w repertuarze których prezentowane są różne gatunki muzyczne od opery i operetki po muzykę estradową.

Przygotowując Wydarzenie, Wnioskodawczyni odpowiedzialna pozostaje w szczególności za:

a)Opracowanie autorskiego scenariusza, na podstawie którego Wydarzenie zostaje zrealizowane. Scenariusz taki − często po konsultacji z klientem, który zleca organizację Wydarzenia tematycznego − jednak w oparciu o wizję artystyczną Podatniczki − polega między innymi na:

i.        stworzeniu koncepcji widowiska słowno-muzycznego, które zostanie zaprezentowane podczas Wydarzenia,

ii.    odpowiednim doborze utworów oraz aranżacji, w ramach których poszczególne utwory muzyczne zostaną zaprezentowane w trakcie Wydarzenie,

iii.   autorskiego uporządkowania kolejności występu, zapewniającego wykonanie przejętej koncepcji Wydarzenia,

iv.   przygotowanie tekstu (zarówno formatu konferansjerskiego, jak i dialogów artystów występujących w trakcie Wydarzenia), w ramach którego budowana jest narracja Wydarzenia, mająca na celu podkreślić istotne dla koncepcji artystycznej formy przekazu, formaty itp.,

v.    przygotowaniu założeń związanych ze scenografią oraz choreografią Wydarzania (w tym również charakteryzacji, kostiumów itp.);

b)Wystawienie Wydarzenia − odpowiedni dobór wykonawców, środków przekazu, formuł i formatu, który w sposób skompilowany, zrealizuje artystyczną − autorską wizję Wnioskodawczyni,

c)Prowadzenie Wydarzenia, którego kwintesencją pozostaje pełnienie funkcji konferansjera, który wprowadza widzów, uczestniczących w Wydarzeniu, w atmosferę odpowiadającą założeniom artystycznym Wydarzenia,

d)Wykonaniu Wydarzenia − to jest realizacji autorskiego scenariusza przygotowanego przez Wnioskodawczynię, poprzez prezentację skompilowanego pod dane Wydarzenie zespołu utworów oraz we współpracy z zaproszonymi do realizacji Wydarzenia artystami.

e)Reżyserii Wydarzenia − której istotą jest połączenie założeń zawartych w scenariuszu, z potencjałem twórczym uczestniczących w Wydarzeniu artystów, którego emanacją pozostaje, którego emanacja pozostaje artystyczny przekaz emocji, jakich nośnikiem pozostaje sztuka.

Wnioskodawczy przy realizacji Wydarzenia współpracuje z całym zespołem artystów (muzyków, wokalistów, zespołów muzycznych, tanecznych, solidów; dalej: „Osoby współpracujące”), którymi kieruje. Osoby współpracujące są zatrudnione przez Podatniczkę na podstawie umów zlecenia lub o dzieło, a wynagrodzenie wypłacone przez Wnioskodawczynię opiera się o ustalone honorarium. Osoby współpracujące nie są pracownikami Podatniczki − to jest Wnioskodawczyni nie zawiera z Osobami Współpracującymi stosunku pracy. Osoby współpracujące przenoszą na Wnioskodawczynie lub udzielają Podatniczce licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów, wraz z prawem do dalszego sublicencjonowania tych praw na rzecz podmiotów, będących kontraktorami Wnioskodawczyni − zatem beneficjentami Wydarzenia.

Klientami Podatniczki pozostają instytucje kultury, prywatni przedsiębiorcy, stowarzyszenia oraz jednostki samorządu terytorialnego.

Za wykonanie Wydarzenia Podatniczka uzyskuje honorarium, ustalone w oparciu o wcześniej zawarty kontrakt, który określa jedynie pewne założenia tematyczne Wydarzenia, które później Wnioskodawczyni − według wizji autorskiej − rozwija w scenariuszu. Honorarium to obejmuje również honoraria należne dla Osób współpracujących.

Co w sprawie istotne, przygotowując i realizując Wydarzenie, Podatniczka występuje jako twórca indywidualny − artysta − wykonawca, w rozumieniu przepisów zawartych w ustawie z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity Dz. U. z 2022 roku, poz. 2509 z późniejszymi zmianami; dalej: „UOP”).

Warto w tym miejscu podkreślić, iż przygotowanie i realizacja Wydarzenia − w opinii Podatniczki − stanowi utwór artystyczny o charakterze słowno-muzycznym z elementami choreografii, który należy zaliczyć do usług do usług kulturalnych mających na celu tworzenie oraz propagowanie kultury.

Uzupełniła Pani opis sprawy, odpowiadając na poniższe pytania:

1.Czy Wydarzenie, objęte zakresem wniosku, stanowi usługę kulturalną? Proszę wskazać czynniki, które decydują o kulturalnym charakterze tej usługi.

Odp.: Tak − Wydarzenia stanowiące przedmiot zapytania stanowią usługi kulturalne. O takiej kwalifikacji usług decyduje szereg znamion immanentnych dla pojęcia usług kulturalnych. Usługi te bowiem − w świetle stanowiska doktryny i judykatury − obejmują przede wszystkim: tworzenie, upowszechnianie i ochronę kultury, rozumianej jako naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Co bowiem w sprawie istotne usługi świadczone przez Podatniczkę obejmują swym zakresem całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; zatem wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności.

Wnioskodawczyni w ramach realizacji usługi prezentuje i upowszechnia różne style i gatunki muzyki, odkrywa przed publicznością dorobek artystyczny twórców ludowych i uznanych powszechnie artystów. Do tego robi to w oparciu o własną − artystyczną − wizję, uzupełniając realizowane spektakle o przygotowane przez Podatniczkę, specjalnie dla tychże wydarzeń prezentacje zarówno muzyczne, jak i oratorskie.

2.Czy wykonywana przez Panią usługa przyczynia się do upowszechnienia dorobku kulturalnego? W czym to upowszechnienie się przejawia?

Odp.: Tak − usługa stanowiąca przedmiot wniosku o wydanie wiążącej interpretacji przepisów prawa podatkowego − bezpośrednio przyczynia się do upowszechniania dorobku kulturalnego. Powyższe przejawia się w szczególności:

a)Prezentacji odbiorcom usługi szeregu utworów słowno-muzycznych, pieśni, piosenek, prozy i liryki, stylów tanecznych i muzycznych, które stanowią dorobek artystyczny zarówno polskich, jak i międzynarodowych autorów,

b)Upowszechnianiu znajomości repertuaru oper, operetek, teatru − stanowiących dorobek kultury światowej, w tym również i ludowej (dzięki częstemu nawiązaniu do utworów powstałych w wybranym regionie Polski).

c)Szerzeniu wiedzy na temat autorów i kompozytorów, ich historii, motywacji i roli, jaką odegrali w tworzeniu zbioru utworów uznawanego za dorobek kulturalny zarówno kraju, jak i Europy i Świata.

3.Czy w wyniku zrealizowania opisanej usługi (kompleksowego przygotowania oraz realizacja koncertów muzycznych) powstanie „utwór” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Jeżeli tak, to:

• czy tworząc ww. utwór przyczynia się Pani do upowszechniania dorobku kulturalnego?

• czy Pani nazwisko/pseudonim będą uwidocznione i podane do publicznej wiadomości na egzemplarzach utworu?

• czy zawierając umowy na świadczenie usług wystawiania przedstawień artystycznych w postaci koncertów muzycznych udziela/zamierza Pani udzielić licencji na korzystanie z praw autorskich do ww. utworu?

Odp.: Tak. Przygotowanie i realizacja Wydarzenia stanowi utwór artystyczny o charakterze słowno-muzycznym z elementami choreografii, który spełnia kryteria definicji utworu, o którym mowa w art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity Dz. U z 2025 roku, poz. 24; dalej: „AP”).

• Tak − utwór przyczynia się Pani do upowszechniania dorobku kulturalnego.
• Tak. Imię i nazwisko Wnioskodawczyni jest jednoznacznie uwidocznione na plakatach i różnych formach promocji Wydarzenia, jak i jest podane do publicznej wiadomości w trakcie wykonania Wydarzenia. Wszyscy odbiorcy Wydarzenia mają zatem świadomość, zarówno roli jak i funkcji Podatniczki w przygotowaniu, realizacji i w końcu wykonaniu Wydarzenia.
• Tak. Wydarzenie będąc utworem w rozumieniu art. 1 AP, zatem z mocy prawa − podlega ochronie z mocy prawa. W konsekwencji w każdym przypadku − w sposób zindywidualizowany, Wnioskodawczyni korzystając z szerokiej możliwości licencjonowania dostępu do Wydarzenia wynikającej z AP, dostosowuje zakres przedmiotowej licencji do rodzaju stosunku prawnego, który Podatniczka zawiera. Należy bowiem zwrócić uwagę, iż „W świetle przepisów Ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych, umowa licencyjna jest umową upoważniającą do korzystania z utworu na ustalonych umownie polach eksploatacji oraz określeniem zakresu, miejsca i czasu korzystania. Treścią tej umowy jest upoważnienie do korzystania z prawa udzielonego licencjobiorcy przez twórcę lub też przez inną osobę upoważnioną do udzielenia licencji. Umowę licencji kwalifikuje się jako czynność prawną rozporządzającą, której skutkiem jest obciążenie praw wyłącznych osoby dotychczas uprawnionej. Obciążenie takie polega na uchyleniu możliwości występowania z roszczeniami z tytułu naruszenia praw wyłącznych w stosunku do licencjobiorcy na czas trwania umowy. Bezpośrednim skutkiem udzielenia licencji jest przekształcenie sytuacji majątkowej licencjodawcy. Z kolei sublicencja jest upoważnieniem do korzystania z utworu, którego udziela licencjobiorca, a udzielenie sublicencji wymaga zgody licencjodawcy (art. 67 ust. 3). Forma ad solemnitatem (pod rygorem nieważności) zastrzeżona jest dla licencji wyłącznej. Umowa licencji niewyłącznej, w wyniku której licencjodawca może, mimo udzielenia licencji, nadal korzystać z utworu i może udzielać licencji innym osobom, jest natomiast umową nieformalną i może być zawarta ustnie. W tej sytuacji za dopuszczalne uznać także należy stwierdzenie nabycia praw licencyjnych poprzez wystawienie faktury, dokumentującej umowę sprzedaży, także zawartą w formie ustnej lub przez fakty konkludentne (dorozumiane)” (Wyrok NSA z 20 lutego 2020 roku (sygn. akt II FSK 680/18).

4.Czy wykonując Wydarzenie, o którym mowa we wniosku, świadczy Pani usługi wymienione w art. 43 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)? Jeżeli tak, to prosimy wskazać jakie konkretnie usługi wskazane w art. 43 ust. 19 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, Pani świadczy?

Odp.: Nie − Wnioskodawczyni nie świadczy usług wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. z 2024 roku, poz. 361 z późniejszymi zmianami).

Pytanie

Czy wykonanie przez Wnioskodawczynię usługi polegającej na przygotowaniu i realizacji Wydarzenia, zgodnie z opisanym stanem faktycznym, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 litera b ustawy o VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Podatniczki, wykonanie przez Wnioskodawczynię usługi polegającej na przygotowaniu i realizacji Wydarzenia, zgodnie z opisanym stanem faktycznym, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 litera b ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni w sprawie:

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega dostawa towarów i usług świadczona na terytorium kraju.

Odpowiednio zatem − co do zasady − przez:

a)dostawę towarów rozumieć należy przeniesienie prawa do rozporządzania takimi towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 VAT), natomiast

b)świadczenie usług, rozumieć należy każde świadczenie zrealizowane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 VAT).

Normy prawne zawarte w VAT oraz rozporządzeniach wydanych na podstawie przywołanego aktu prawnego, przewidują cały katalog zwolnień oraz wyłączeń z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Co jednak w sprawie istotne, owe wyłączenia i zwolnienia, należy interpretować przede wszystkim w oparciu o zasady wykładni literalnej, ograniczając ich zakres przedmiotowy oraz podmiotowy do zapisów zawartych bezpośrednio w redakcji poszczególnych przepisów. Od powyższego imperatywu, występują oczywiste wyjątki, które znajdują swoje odpowiednie zastosowanie także i w zakresie przedmiotowego wniosku.

Jedną z preferencji zawartych w VAT pozostaje zwolnienie dedykowane indywidualnym twórcom i artystom, o których mowa UOP (art. 43 ust. 1 pkt 33 litera b VAT).

Jednak przywołane zwolnienie nie ma zastosowania do:

1)usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2)wstępu:

a)na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b)do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c)do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3)wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4)usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5)działalności agencji informacyjnych;

6)usług wydawniczych;

7)usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem art. 43 ust. 1 pkt 34 VAT;

8)usług ochrony praw.

Mając na uwadze literalne brzmienie przedstawionych norm prawa, podkreślić należy, iż warunkiem koniecznym dla zastosowania zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 33 litera b VAT jest spełnienie przesłanki podmiotowej, odnoszącej się wprost do osoby usługodawcy, jak i przedmiotowej − rodzaju świadczonej usługi. Niespełnienie choćby tylko jednej z przywołanych przesłanek, jest równoznaczne z brakiem możliwości zastosowania tejże preferencji.

Istotą zwolnienia − które wprowadza racjonalny ustawodawca − są zatem usługi kulturalne, świadczone przez wprost zidentyfikowaną w literze prawa grupę podmiotów. Do grupy tej ustawa zalicza indywidualnych twórców i artystów w rozumieniu UOP, którzy za swoją aktywność uzyskują honorarium, obejmujące przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa VAT nie zawiera legalnej definicji: „usług kulturalnych”, w konsekwencji referencją dla przywołanych pojęć pozostaje lingwistyczne znaczenie przytoczonych terminów.

Zatem, w myśl powyższego: „usługi kulturalne: w znaczeniu potocznym oznaczają usługi odnoszące się do kultury. Z kolei mianem kultury określa Pani: „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja i duchową − ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp” (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmuller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Natomiast encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). „Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności” (porusza interpretacja indywidualna z dnia 24 września 2024 roku nr 0113-KDIPT1-1.4012.595.2024.1.MH).

Zgodnie z utrwalonym sposobem dekodowania treści zawartych w normach prawnych − w przypadku gdy wykładnia językowa nie przynosi pożądanych rezultatów lub dla pełnej jasności znaczenia terminu, koniecznym pozostaje potwierdzenie przyjętego stanowiska w oparciu o inny rodzaj wykładni, jak choćby: wykładnię systemową oraz funkcjonalną.

W poszukiwaniu aktów prawa, które wprost lub pośrednio odnoszą się do działalności w sferze kultury, można pomocniczo odwołać się do ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jednolity Dz. U. z 2024 roku poz. 87 z późniejszymi zmianami; dalej: „OPD”). Zgodnie z art 1 ust. 1 OPD, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Zatem, za usługi kulturalne przyjąć możemy usługi, które z założenia obejmują upowszechnianie i ochronę kultury, rozumianej jako naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Mając na uwadze powyższe uznać należy, iż beneficjentami zwolnienia stali się indywidualni twórcy i artyści oraz wykonawcy w rozumieniu UOP, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazane lub udzielane licencje do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Zatem, analizując drugą z determinantów zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt. 33 litera b VAT, która referuje do przekazania lub udzielane licencje do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, koniecznym w przedmiotowej sprawie pozostaje odwołanie do normy prawnej zawarta w art. 1 ust. 1 OPD. Zgodnie z przywołaną regulacją: przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór)”.

Pewnym doprecyzowaniem tej ogólnej definicji jest art. 1 ust. 2 OPD, w myśl którego przedmiotem prawa autorskiego pozostają w szczególności utwory:

1)wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, programy komputerowe);

2)plastyczne;

3)fotograficzne;

4)lutnicze;

5)wzornictwa przemysłowego;

6)architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7)muzyczne i słowno-muzyczne;

8)sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9)audiowizualne (w tym filmowe).

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 2 OPD, istnieje domniemanie, w myśl którego: „twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu”.

Co w sprawie istotne, każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej, pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (art. 85 ust. 1 OPD).

Z kolei pod pojęciem artystycznego wykonania − o którym mowa w powyższym akapicie − rozumieć należy w szczególności: „działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania”.

Na podstawie zaprezentowanego zakresu pojęciowego uznać należy, iż „twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 UPD. Użyte w tym przepisie określenie przejaw „działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym”.

Mając na uwadze powyższe, zwłaszcza w sytuacji gdy:

A.Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, której w ramach swej działalności gospodarczej prowadzi działalność artystyczną;

B.Podatniczka przygotowując i wykonując Wydarzenie, działa jako twórca lub artysta w rozumieniu UOP, często we współpracy z Osobami współpracującymi, które uzyskują wynagrodzenie w formie honorarium;

C.Wnioskodawczyni podejmuje szereg czynności twórczych, których ostatecznym skutkiem pozostaje przygotowanie i wykonanie Wydarzenia;

D.Organizacja i przeprowadzenie Wydarzenia stanowi usługę kulturalną,

to powyższa usługa kompleksowa, związana z przygotowaniem i realizacją Wydarzenia, korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b VAT.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez

Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

•z dnia 5 listopada 2024 r., znak 0112-KDIL1-2.4012.450.2024.1.PM;

•z dnia 31 października 2024 r., 0111-KDIB3-2.4012.555.2024.1.ASZ;

•z dnia 24 września 2024 r., znak 0113-KDIPT1-1.4012.595.2024.1.MH;

•z dnia 17 września 2024 r., znak 0112-KDIL3.4012.395.2024.2.NS;

•z dnia 21 września 2023 r., znak 0111-KDIB3-2.4012.118.2024.2.ASZ;

•z dnia 14 lipca 2023 r., znak 0114-KDIP4-2.4012.256.2023.1.KS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienia od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Na mocy art. 43 ust. 19 ustawy:

Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zatem, kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”, zaś usługa to „pomoc okazana komuś”, „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi”. Natomiast określenie kulturalny oznacza „odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik”.

Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 87):

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, należy wskazać, że art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi, że:

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy świadczone przez Panią usługi będące przedmiotem wniosku, mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, określonego w art. 43 ust. 1 pkt. 33 lit. b. ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej jest działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych. W ramach ww. działalności zajmuje się Pani kompleksowym przygotowaniem oraz realizacją koncertów muzycznych, w repertuarze których prezentowane są różne gatunki muzyczne od opery i operetki po muzykę estradową. Przygotowanie i realizacja Wydarzenia stanowi utwór artystyczny o charakterze słowno-muzycznym z elementami choreografii, który spełnia kryteria definicji utworu, o którym mowa w art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wydarzenia realizowane przez Panią stanowią usługi kulturalne. Usługa, stanowiąca przedmiot wniosku, bezpośrednio przyczynia się do upowszechniania dorobku kulturalnego. Powyższe przejawia się w szczególności:

a)Prezentacji odbiorcom usługi szeregu utworów słowno-muzycznych, pieśni, piosenek, prozy i liryki, stylów tanecznych i muzycznych, które stanowią dorobek artystyczny zarówno polskich, jak i międzynarodowych autorów,

b)Upowszechnianiu znajomości repertuaru oper, operetek, teatru − stanowiących dorobek kultury światowej, w tym również i ludowej (dzięki częstemu nawiązaniu do utworów powstałych w wybranym regionie Polski).

c)Szerzeniu wiedzy na temat autorów i kompozytorów, ich historii, motywacji i roli, jaką odegrali w tworzeniu zbioru utworów uznawanego za dorobek kulturalny zarówno kraju, jak i Europy i Świata.

Przy realizacji Wydarzenia, współpracuje Pani z całym zespołem artystów (muzyków, wokalistów, zespołów muzycznych, tanecznych, solidów), którymi Pani kieruje. Osoby współpracujące są zatrudnione przez Panią na podstawie umów zlecenia lub o dzieło, a wynagrodzenie wypłacone przez Panią opiera się o ustalone honorarium. Osoby współpracujące nie są Pani pracownikami. Osoby współpracujące przenoszą na Panią lub udzielają Pani licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów, wraz z prawem do dalszego sublicencjonowania tych praw na rzecz podmiotów, będących Pani kontraktorami − beneficjentami Wydarzenia.

Za wykonanie Wydarzenia uzyskuje Pani honorarium, ustalone w oparciu o wcześniej zawarty kontrakt, który określa jedynie pewne założenia tematyczne Wydarzenia, które później − według Pani wizji autorskiej − rozwija Pani w scenariuszu. Honorarium to obejmuje również honoraria należne dla Osób współpracujących.

Przygotowując i realizując Wydarzenie, występuje Pani jako twórca indywidualny − artysta − wykonawca, w rozumieniu przepisów zawartych w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Pani imię i nazwisko jest jednoznacznie uwidocznione na plakatach i różnych formach promocji Wydarzenia, jak i jest podane do publicznej wiadomości w trakcie wykonania Wydarzenia. Wszyscy odbiorcy Wydarzenia mają zatem świadomość, zarówno Pani roli jak i funkcji w przygotowaniu, realizacji i w końcu wykonaniu Wydarzenia. Nie świadczy Pani usług wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej ustalenia charakteru świadczenia realizowanego przez Panią, należy wskazać, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej czynności wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności złożonej.

Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością złożoną powinna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania czynności zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jako element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej usługi.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, ze zm.), nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w wydanych orzeczeniach. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., TSUE uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej, do których stosuje się te same zasady opodatkowania.

Również w orzecznictwie NSA przyjmuje się, że świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych świadczeń wykonywanych przez podatnika na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia. Zatem, należy uwzględniać ochronę podstawowych zasad opodatkowania podatkiem od wartości dodanej wymagających, by każda działalność gospodarcza była traktowana w ten sam sposób. Sprzeciwia się to temu, by podmioty gospodarcze dokonujące takich samych czynności, były traktowane odmiennie w zakresie poboru tego podatku (wyrok NSA z 6 maja 2015 r., I FSK 2105/13).

W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady, dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

Jak wynika z opisu sprawy, w ramach świadczonych usług zajmuje się Pani kompleksowym przygotowaniem oraz realizacją koncertów muzycznych. Przygotowując Wydarzenie, jest Pani odpowiedzialna w szczególności za:

a)Opracowanie autorskiego scenariusza, na podstawie którego Wydarzenie zostaje zrealizowane. Scenariusz taki − często po konsultacji z klientem, który zleca organizację Wydarzenia tematycznego − jednak w oparciu o Pani wizję artystyczną − polega między innymi na:

i.stworzeniu koncepcji widowiska słowno-muzycznego, które zostanie zaprezentowane podczas Wydarzenia,

ii.odpowiednim doborze utworów oraz aranżacji, w ramach których poszczególne utwory muzyczne zostaną zaprezentowane w trakcie Wydarzenia,

iii.   autorskiego uporządkowania kolejności występu, zapewniającego wykonanie przejętej koncepcji Wydarzenia,

iv.   przygotowanie tekstu (zarówno formatu konferansjerskiego, jak i dialogów artystów występujących w trakcie Wydarzenia), w ramach którego budowana jest narracja Wydarzenia, mająca na celu podkreślić istotne dla koncepcji artystycznej formy przekazu, formaty itp.,

v.    przygotowaniu założeń związanych ze scenografią oraz choreografią Wydarzania (w tym również charakteryzacji, kostiumów itp.);

b)Wystawienie Wydarzenia − odpowiedni dobór wykonawców, środków przekazu, formuł i formatu, który w sposób skompilowany, zrealizuje Pani artystyczną − autorską wizję,

c)Prowadzenie Wydarzenia, którego kwintesencją pozostaje pełnienie funkcji konferansjera, który wprowadza widzów, uczestniczących w Wydarzeniu, w atmosferę odpowiadającą założeniom artystycznym Wydarzenia,

d)Wykonaniu Wydarzenia − to jest realizacji autorskiego scenariusza przygotowanego przez Panią, poprzez prezentację skompilowanego pod dane Wydarzenie zespołu utworów oraz we współpracy z zaproszonymi do realizacji Wydarzenia artystami.

e)Reżyserii Wydarzenia − której istotą jest połączenie założeń zawartych w scenariuszu, z potencjałem twórczym uczestniczących w Wydarzeniu artystów, którego emanacją pozostaje artystyczny przekaz emocji, jakich nośnikiem pozostaje sztuka.

Zatem, jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, w ramach świadczonej usługi kulturalnej podejmuje Pani szereg czynności, które prowadzą do jednego celu, tj. kompleksowego przygotowania i realizacji koncertów muzycznych.

Jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku, w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej zajmuje się Pani kompleksowym przygotowaniem oraz realizacją koncertów muzycznych, w repertuarze których prezentowane są różne gatunki muzyczne od opery i operetki po muzykę estradową. Przygotowanie i realizacja Wydarzenia stanowi utwór artystyczny o charakterze słowno-muzycznym z elementami choreografii, który spełnia kryteria definicji utworu, o którym mowa w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wydarzenia realizowane przez Panią stanowią usługi kulturalne i bezpośrednio przyczyniają się do upowszechniania dorobku kulturalnego. Przygotowując i realizując Wydarzenie, występuje Pani jako twórca indywidualny − artysta − wykonawca w rozumieniu przepisów zawartych w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przy realizacji Wydarzenia współpracuje Pani z całym zespołem artystów (muzyków, wokalistów, zespołów muzycznych, tanecznych, solidów. Za wykonanie Wydarzenia uzyskuje Pani honorarium, ustalone w oparciu o wcześniej zawarty kontrakt. Nie świadczy Pani usług wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy.

Tym samym, skoro świadczy Pani usługi kulturalne polegające na kompleksowym przygotowaniu oraz realizacji koncertów muzycznych jako indywidualny twórca − artysta − wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w wyniku których tworzy Pani utwór artystyczny o charakterze słowno-muzycznym z elementami choreografii, a usługi są wynagradzane w formie honorarium, to usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Wobec powyższego Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

W kwestii skutków prawnych, jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Pani, należy stwierdzić, że w myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa :

Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Panią A, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla Osób współpracujących, które chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinny wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.