
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 30 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości oraz nieuznania za podatnika podatku od towarów i usług.
Uzupełniła go Pani pismem z 24 stycznia 2025 r. (wpływ 24 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie oraz pismem z 30 stycznia 2025 r. (wpływ 30 stycznia 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni jest polską rezydentką podatkową, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, nieprowadzącą pozarolniczej działalność gospodarczej i niebędącą czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, ani rolnikiem ryczałtowym. Wnioskodawczyni pracuje na mocy umowy o pracę poza granicami Polski. Małżonek Wnioskodawczyni jest rolnikiem, lecz nie rolnikiem ryczałtowym, prowadzącym również na małą skalę jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych. Wnioskodawczyni wraz z mężem jest właścicielką gruntu (…), nr działki (…), nr KW (…).
Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli przedmiotową nieruchomość w drodze zakupu w roku 2007 w ramach czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług oraz nie posiadali oni prawa do odliczenia podatku naliczonego od tego nabycia.
Wnioskodawczyni postanowiła dokonać w roku 2024 podziału działki na 18 mniejszych i część z nich przeznaczyć na sprzedaż. Działki na moment sporządzania niniejszego wniosku nie zostały wydzielone i nie posiadają one odrębnych numerów. Działki nie posiadają również i w momencie sprzedaży nie będą posiadały przyłączy mediów oraz energii elektrycznej. Nie jest planowane poczynienie nakładów finansowych związanych z podniesieniem wartości czy atrakcyjności działek, w tym na dokonanie przyłączy do przedmiotowych działek.
Przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana dla potrzeb działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, w tym również nie była ona przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.
Dla nieruchomości w momencie sprzedaży zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy.
Wnioskodawczyni planuje zbyć działki niezabudowane powstałe po podziale. Dla dokonania zbycia przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawczyni złoży ofertę sprzedaży w biurze pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Nie jest planowane udzielenie żadnego pełnomocnictwo do działania w jakikolwiek sposób w sprawach związanych ze zbyciem przedmiotowych nieruchomości czy pozyskania jakichkolwiek zgód, pozwoleń lub decyzji.
Poza sprzedażą działek powstałych po podziale i będących przedmiotem niniejszego wniosku Wnioskodawczyni nie planuje w dającej się określić przyszłości zbycia innych nieruchomości oraz nie zbywała wcześniej innych nieruchomości.
Wątpliwości Wnioskodawczyni i jej małżonka dotyczą opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych podatkiem od towarów i usług.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
Pytanie 1:
Czy działka nr (…) (która zostanie podzielona na 18 działek przeznaczonych do sprzedaży) jest objęta małżeńską wspólnością majątkową Wnioskodawczyni oraz męża Wnioskodawczyni i powstałe działki jako takie będą przedmiotem planowanej sprzedaży?
Odpowiedź 1:
Tak. Przedmiotowa nieruchomość jest objęta małżeńską wspólnością majątkową i działki powstałe po podziale będą przedmiotem planowanej sprzedaży.
Pytanie 2:
Czy działka nr (…) została nabyta przez Wnioskodawczynię do majątku prywatnego w celach osobistych (jakich konkretnie)?
Odpowiedź 2:
Tak. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta do majątku prywatnego w bliżej nieokreślonych celach. Nie był to żaden cel gospodarczy. Podatniczka wraz z mężem traktowali to nabycie jako lokatę kapitału.
Pytanie 3:
W jaki sposób nieruchomości przeznaczone do sprzedaży były/są/będą wykorzystywana przez Wnioskodawczynię od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia? Czy były to czynności opodatkowane podatkiem VAT, zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT, czy niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT?
Odpowiedź 3:
Przedmiotowa nieruchomość nie była, nie jest oraz po podziale nie będzie wykorzystywana w żaden sposób. Na tak zadane pytanie należy jednak odpowiedzieć, iż przedmiotowa nieruchomość będzie wykorzystywana dla czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług.
Pytanie 4:
Czy Wnioskodawczyni zawarła/zawrze umowę przedwstępną sprzedaży ww. nieruchomości? Jeżeli tak, to jakie prawa i obowiązki wynikające z umowy przedwstępnej ciążyły/ciążą/będą ciążyły na potencjalnym nabywcy, a jakie na Wnioskodawczyni? Proszę wskazać wszystkie warunki ww. umowy.
Odpowiedź 4:
Przy sprzedaży nieruchomości mogą być zawierane umowy przedwstępne mające charakter rezerwacji. Umowy nie będą jednak zawierać dodatkowych warunków dotyczących zawarcia umowy ostatecznej. Umowy mają jedynie cel wskazania przybliżonego terminu podpisania umów ostatecznych oraz informacji o zadatku. Umowy nie będą zawierane przed notariuszem. Nie będą również udzielane żadne pełnomocnictwa do zawarcia takiej umowy oraz po zawarciu umowy nie będą ponoszone żadne dodatkowe nakłady na przedmiotowe nieruchomości.
Pytanie 5:
Czy w ramach ww. umowy przedwstępnej zostały/zostaną udzielone jakiekolwiek umocowania prawne do działania w imieniu Wnioskodawczyni w związku z uzyskaniem przez potencjalnego nabywcę ww. nieruchomości zgód i uzgodnień związanych z ich nabyciem? Jeżeli tak, to proszę wskazać ich zakres (np. występowanie przed organami administracji publicznej; podejmowanie działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń; składanie wniosków; odbiór decyzji i postanowień itp.).
Odpowiedź 5:
W ramach ewentualnych umów przedwstępnych nie będą udzielane umocowania ani pełnomocnictwa.
Pytanie 6:
Jakie dokładnie działania będzie wykonywać biuro pośrednictwa sprzedaży nieruchomości w imieniu Wnioskodawczyni? Proszę szczegółowo opisać.
Odpowiedź 6:
Umowa z biurem nieruchomości dotyczy wyłącznie pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Czynności pośrednictwa nieruchomości polegają na umówieniu strony sprzedającej nieruchomość ze stroną nabywającą. Czynności te polegają na zebraniu i promocji ofert. Usługi te polegają również na doradztwie i wsparciu klientów na każdym etapie transakcji oraz na pomocy w sporządzeniu właściwych dokumentów.
Pytanie 7:
Czy biuro pośrednictwa sprzedaży nieruchomości otrzymało/otrzyma od Wnioskodawczyni jakiekolwiek umocowanie prawne do działania w imieniu Wnioskodawczyni w związku z planowaną sprzedaż nieruchomości? Jeżeli tak, to proszę wskazać jego zakres (np. występowanie przed organami administracji publicznej; podejmowanie działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń; składanie wniosków; odbiór decyzji i postanowień itp.).
Odpowiedź 7:
Biuro pośrednictwa nie będzie umocowane do żadnych innych czynności niż wskazane w odpowiedzi na pytanie nr 6.
Pytanie 8:
Z jakiego powodu/w jakim celu Wnioskodawczyni dokona podziału działki nr (…) na 18 mniejszych działek?
Odpowiedź 8:
Celem podziału działek jest nadanie przedmiotowej nieruchomości swobody i elastyczności podejmowania decyzji, co do jej dalszego użytkowania. Pierwotnie plan podziału zakładał pozostawienie części gruntu i w części przekazanie. Obecnie planowana jest sprzedaż części posiadanych nieruchomości.
Pytanie 9:
Z czyjej inicjatywy (jeżeli nie Wnioskodawczyni, to na podstawie jakiego tytułu prawnego) i z jakiego powodu/w jakim celu nastąpi wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla nieruchomości?
Odpowiedź 9:
Decyzja o warunkach zabudowy będzie obowiązywała na dzień sprzedaży, ale zgodnie z przepisami prawa budowlanego wydaną decyzję można przyporządkować tylko jednej nieruchomości po podziale. Tym samym nowi nabywcy będą musieli wystąpić z wnioskami o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla nabytych nieruchomości samodzielnie. Decyzja o warunkach zabudowy została zainicjowana przez Wnioskodawczynię w celu umożliwienia jej ewentualnej budowy domu, dla siebie lub dla jej zstępnych.
Pytanie
Czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego sprzedaż przez Wnioskodawczynię przedmiotowych nieruchomości będzie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług, tj. czy Wnioskodawczyni zostanie uznana za podatnika podatku od towarów i usług?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż przedmiotowych działek nie nosi znamion czynności podlegających opodatkowaniu z uwagi na brak takich cech czynności, jakie nosi działanie profesjonalnego podmiotu oraz brak zaangażowanych aktywów, jakie zaangażowałby przedsiębiorca. Tym samym, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do dokonania rejestracji dla celów podatku od towaru i usług oraz nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego oraz wykazania przedmiotowych sprzedaży w przekazanych JPK_VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11.
Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.), zwana dalej Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym.
W oparciu o art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).
Stosownie do art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
Według art. 36 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.
Na mocy art. 36 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.
Na podstawie art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.
Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.
Jak stanowi art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
W sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.
W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.
Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku prywatnego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku prywatnego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Z orzeczenia tego wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.
Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.
W kwestii podlegania opodatkowaniu dostawy nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży będzie Pani podejmowała aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co będzie skutkowało koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Z opisu sprawy wynika, że wraz z mężem jest Pani właścicielką działki nr (…). Nieruchomość została nabyta do majątku prywatnego w bliżej nieokreślonych celach. Nie był to żaden cel gospodarczy. Postanowiła Pani dokonać podziału działki na 18 mniejszych. Celem podziału działek jest nadanie przedmiotowej nieruchomości swobody i elastyczności podejmowania decyzji, co do jej dalszego użytkowania. Planuje Pani zbyć działki niezabudowane powstałe po podziale. Nieruchomość nie była wykorzystywana dla potrzeb działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, w tym również nie była ona przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Nieruchomość nie była, nie jest oraz po podziale nie będzie wykorzystywana w żaden sposób. Przy sprzedaży nieruchomości mogą być zawierane umowy przedwstępne mające charakter rezerwacji. Umowy nie będą jednak zawierać dodatkowych warunków dotyczących zawarcia umowy ostatecznej. Umowy mają jedynie cel wskazania przybliżonego terminu podpisania umów ostatecznych oraz informacji o zadatku. Nie będą również udzielane żadne pełnomocnictwa do zawarcia takiej umowy oraz po zawarciu umowy nie będą ponoszone żadne dodatkowe nakłady na przedmiotowe nieruchomości. W ramach ewentualnych umów przedwstępnych nie będą udzielane umocowania ani pełnomocnictwa. Dla dokonania zbycia nieruchomości złoży Pani ofertę sprzedaży w biurze pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Umowa z biurem nieruchomości dotyczy wyłącznie pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Czynności pośrednictwa nieruchomości polegają na umówieniu strony sprzedającej nieruchomość ze stroną nabywającą. Czynności te polegają na zebraniu i promocji ofert. Usługi te polegają również na doradztwie i wsparciu klientów na każdym etapie transakcji oraz na pomocy w sporządzeniu właściwych dokumentów. Biuro pośrednictwa nie będzie umocowane do żadnych innych czynności. Nie jest planowane udzielenie żadnego pełnomocnictwo do działania w jakikolwiek sposób w sprawach związanych ze zbyciem nieruchomości czy pozyskania jakichkolwiek zgód, pozwoleń lub decyzji. Dla nieruchomości w momencie sprzedaży zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy. Decyzja o warunkach zabudowy będzie obowiązywała na dzień sprzedaży, ale zgodnie z przepisami prawa budowlanego wydaną decyzję można przyporządkować tylko jednej nieruchomości po podziale. Nowi nabywcy będą musieli wystąpić z wnioskami o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla nabytych nieruchomości samodzielnie. Decyzja o warunkach zabudowy została zainicjowana przez Panią w celu umożliwienia Pani ewentualnej budowy domu, dla Pani lub dla Pani zstępnych.
Pani wątpliwości dotyczą niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości oraz nieuznania za podatnika podatku od towarów i usług.
Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy.
W świetle powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach tej sprawy będzie Pani działała w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.
Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku prywatnego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W tej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpi bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzą, że sprzedaż będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmie Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Panią w stosunku do nieruchomości należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, postanowiła Pani dokonać podziału działki na 18 mniejszych. Przy sprzedaży nieruchomości mogą być zawierane umowy przedwstępne mające charakter rezerwacji (nie będą zawierać dodatkowych warunków dotyczących zawarcia umowy ostatecznej), które mają jedynie cel wskazania przybliżonego terminu podpisania umów ostatecznych oraz informacji o zadatku. Złoży Pani ofertę sprzedaży w biurze pośrednictwa sprzedaży nieruchomości – umowa z biurem nieruchomości dotyczy wyłącznie pośrednictwa sprzedaży nieruchomości (umówieni strony sprzedającej nieruchomość ze stroną nabywającą, zebranie i promocja ofert, doradztwo i wsparcie klientów na każdym etapie transakcji oraz pomoc w sporządzeniu właściwych dokumentów). W momencie sprzedaży zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy (zainicjowana przez Panią w celu umożliwienia Pani ewentualnej budowy domu, dla Pani lub dla Pani zstępnych).
W konsekwencji dokonując sprzedaży wydzielonych działek, o których mowa w opisie sprawy, będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania majątkiem prywatnym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu będzie pozbawiał Panią cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży nieruchomości, a ich dostawę cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Podsumowując, stwierdzam, że sprzedaż przez Panią przedmiotowych nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Pani nie będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.
Tym samym, Pani stanowisko w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.