Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 listopada 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 6 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia czy wywłaszczenie działki nr X objęte jest zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 stycznia 2025 r. (wpływ 27 stycznia 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani czynnym podatnikiem VAT z tytułu prowadzenia działalności rolniczej.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planie przestrzennego zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. z 2020 r., poz. 290, ze zmianami), w przypadku braku miejscowego zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

Na podst. art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 roku o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1363 ze zmianami) wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich, albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydaje decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowych na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Wg art. 12 ust 4 ww. ustawy, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11 f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa.

1/ Lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji w celu publicznego ustala w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

2/ Sposób zagospodarowania terenu i warunków zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.  

Działka o nr X nr księgi wieczystej (…) – mocą natychmiastowej wykonalności otrzymała Pani decyzję Wojewody, w której zostało ustalone odszkodowanie za ww. działkę, na mocy prawa gdy stała się własnością Skarbu Państwa, na podst. Decyzji Wojewody nr (…) z dnia (...).09.2022 roku o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, w której zostało ustalone odszkodowanie za ww. działkę.

Była Pani właścicielem ww. działki od 2006 roku, gdy otrzymała ją w darowiźnie od rodziców.

Cały czas na tych gruntach prowadziła Pani działalność rolniczą, będąc podatnikiem VAT.

Działka o nr X stanowiła nieruchomość gruntową, stanowiąca działkę oznaczoną nr ewidencyjnym X, położona w obrębie ewidencyjnym (…), w strefie peryferyjnej miejscowości. W bezpośrednim sąsiedztwie dominują grunty niezabudowane rolne, dalej tereny kolejowe, tereny wód, oraz rozproszona zabudowa zagrodowa. Przedmiotowa działka była położona na terenie objętym ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z Uchwałą nr (…) Rady Miejskiej (...) z dnia (...).05.2004 roku przedmiotowa działka była położona częściowo na terenach komunikacyjnych (projektowana droga ekspresowa (...)), częściowo na terenach rolnych.

Do momentu wywłaszczenia nie przyczyniła się Pani do wywłaszczenia, ani nie wykonywała żadnych czynności w celu przygotowania ww. działek do podniesienia ich wartości. Wywłaszczenie nastąpiło wbrew Pani woli i wszelakie czynności dążące do wywłaszczenia dokonane były przez instytucje państwowe. Do momentu przejęcia działek przez (...) dokonywała Pani zbiorów rolnych z ww. działki. Działka nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy. Nie sprzedawała Pani innych działek i ww. działka nie mogła być wykorzystywana w inny sposób lub rolniczy. Nie dokonywała Pani na ww. działce zmian i nie przygotowywała jej do sprzedaży. Nie prowadzi Pani innej działalności gospodarczej poza rolniczą, nie zajmuje się obrotem nieruchomościami, oraz nie sprzedawała innych działek, aby nie pomniejszyć gospodarstwa rolniczego.

Uważa Pani, że działka wymieniona w opisanym stanie faktycznym tj. X po wywłaszczeniu, powinna korzystać z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług i w ten sposób ustawa przewiduje zwolnienie od podatku od towarów i usług VAT terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. 

W uzupełnieniu wniosku udzieliła Pani następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania:

Na pytanie: „Z opisu sprawy wynika, że na moment wywłaszczenia działka nr X była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym Uchwałą Nr (…) Rady Miejskiej (...) z dnia (...) maja 2004 roku. Czy z MPZP wynika, że działka nr X stanowiła obszar przeznaczony pod zabudowę?”

Odpowiedziała Pani: „Na moment wywłaszczenia działka nr X, była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym Uchwała nr (…) Rady Miejskiej (…) z dnia (...) maja 2004 roku. Z MPZP nie wynika, że działka nr X stanowiła obszar przeznaczony pod zabudowę. Wręcz uściślono w Uchwale, że przedmiotowa działka jest położona częściowo na terenach komunikacyjnych /projektowana droga (...), częściowo na ornych.”

Na pytanie: „Wskazała Pani, że cyt. „Zgodnie z Uchwałą Nr (…) Rady Miejskiej (...) z dnia (...).05.2004 roku przedmiotowa działka była położona częściowo na terenach komunikacyjnych (projektowana droga (...)), częściowo na terenach rolnych”. Czy dla działki nr X zarówno w części położonej „na terenach komunikacyjnych”, jak i w części położonej „na terenach rolnych” dopuszczalna jest możliwość zabudowy (jakiej)? Jeżeli nie, proszę wskazać, w której części/częściach MPZP dopuszcza zabudowę, a w której części/częściach MPZP nie dopuszcza żadnej zabudowy?”

Odpowiedziała Pani: „Działka nr X nie posiada statusu działki nawet w części przeznaczonej pod budowę (żadnej). Są to szczere pola bez infrastruktury pod zabudowę itp.”

Na pytanie: „Czy w MPZP na działce nr X wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu?”

Odpowiedziała Pani: „W MPZP na działce X nie wyznaczono linii rozgraniczającej tereny o różnym przeznaczeniu.”

Na pytanie: „Czy dla działki nr X do momentu wywłaszczenia została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? Jeśli tak, kto i w jakim celu wystąpił albo wystąpił o tę decyzję?”

Odpowiedziała Pani: „Dla działki nr X do momentu wywłaszczenia nigdy nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Nikt nigdy o taką decyzję.”

Na pytanie: „Czy dla działki nr X do momentu wywłaszczenia zostało wydane pozwolenie na budowę? Jeśli tak, to kto wystąpił o to pozwolenie?”

Odpowiedziała Pani: „Dla działki nr X do momentu wywłaszczenia terenu nigdy nie zostało wydane pozwolenie na budowę. Nikt nigdy nie mógł o nie wystąpić w związku z położenie działki.”

Na pytanie: „Czy występowała Pani o zmianę przeznaczenia terenu bądź o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej dla działki nr X?”

Odpowiedziała Pani: „Pani (…) nigdy nie wystąpiła o zmianę przeznaczenia terenu bądź o decyzję w wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej dla działki nr X.”

Na pytanie: „Czy z działki nr X dokonywała Pani sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, jeśli tak to jakich i kiedy? Czy sprzedaż była opodatkowana podatkiem VAT?”

Odpowiedziała Pani: „Działka nr X stanowiła małą część gospodarstwa rolnego Pani (…). Pani (…) produkuje na swoim gospodarstwie rolnym zboże i kukurydzę, i w czasie sprzedaży zbiorów część ich z działki o nr X sprzedawała będąc czynnym podatnikiem VAT. Nie można rozgraniczyć ile w % lub innej jednostce miary płody z ww. działki stanowiły.”

Pytanie

Czy wywłaszczenie działki nr X objęte jest zwolnieniem z podatku VAT zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 9?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że w całej rozciągłości może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług za wywłaszczoną wyżej działkę o nr X, gdyż zmiana przeznaczenia działki nastąpiła w tym samym momencie, w którym te działki stały się własnością Skarbu Państwa.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez teren budowlany rozumie się grunt przeznaczony pod zabudowę zgodnie z miejscowym panem zagospodarowania przestrzennego.

Tym samym uważa Pani, że wywłaszczenie przedmiotowej działki powinno być zwolnione z podatku VAT, gdyż spełnia ona warunki ustawy, które w tym przypadku zwalniają wywłaszczenie (sprzedaż) gruntów rolnych niezabudowanych i niebudowlanych z podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Należy podkreślić, że co do zasady dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika wprost z powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Z przywołanego przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że czynność polegająca na przeniesieniu z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów (np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie stanowi dostawę towarów. W tej sytuacji bez znaczenia jest fakt, że dostawa nie jest de facto następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa. Odszkodowanie w tym przypadku pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną. W konsekwencji należy stwierdzić, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów (w tym np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie – na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy przy tym zaznaczyć, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania. Wynagrodzenie musi mieć zatem konkretny wymiar, a więc być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu. Dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Oznacza to, że przeniesienie z mocy prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości.

Należy podkreślić, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Zasady nabywania nieruchomości pod inwestycje w zakresie dróg publicznych, a także organy właściwe w tych sprawach, reguluje ustawa z 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 311).

Art. 11a ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych stanowi, że:

Na podstawie art. 11f ust. 1 pkt 6 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

Stosownie do art. 12 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

W myśl art. 12 ust. 4a ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

Na mocy art. 12 ust. 4f ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

W oparciu o art. 12 ust. 5 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

 Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

Na podstawie art. 112 ust. 2 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1145 ze zm.):

W myśl art. 128 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami:

Istotą wywłaszczenia jest pozbawienie lub ograniczenie m.in. prawa własności nieruchomości. Dokonuje się tego za odszkodowaniem wypłaconym na rzecz osoby (podmiotu) wywłaszczanego, co poprzedza wydanie aktu prawnego w randze decyzji. Nieruchomość objęta taką procedurą staje się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego. Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje organ administracji publicznej, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji. Z tak określonych zapisów ustawowych wynika jasno, że podmiotem podejmującym cały katalog czynności prawnych jest organ administracji. Nie wymaga się tu współdziałania, czy jakiejkolwiek innej inicjatywy ze strony podmiotu wywłaszczanego.

Z opisu sprawy wynika, że była Pani właścicielką działki nr X otrzymanej w 2006 roku w darowiźnie od rodziców i prowadziła Pani na niej działalność rolniczą, będąc z tego tytułu czynnym podatnikiem podatku VAT.

Działka nr X objęta została decyzją wojewody o wywłaszczeniu pod realizację inwestycji drogowej. W konsekwencji ww. działka stała się własnością Skarbu Państwa a na podstawie decyzji z (...) września 2022 r. o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej ustalone zostało odszkodowanie za wywłaszczenie.

Pani wątpliwości sprowadzają się do kwestii możliwości zastosowania zwolnienia dla dostawy (wywłaszczenia) działki nr X na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości w pierwszej kolejności należy wskazać, że przeniesienie prawa własności gruntu z nakazu władzy publicznej w zamian za odszkodowanie stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pani natomiast w odniesieniu do tej czynności działa w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, gdyż przedmiotem przeniesienia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa za odszkodowaniem jest działka służąca prowadzeniu działalności gospodarczej, którą – w rozumieniu ustawy – jest również działalność rolnicza. Jednoznacznie wskazała Pani, że cały czas prowadziła Pani na tym gruncie działalność rolniczą będąc czynnym podatnikiem podatku VAT. W tym przypadku odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Zatem analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że czynność przeniesienia z mocy prawa działki nr X  będącej Pani własnością w zamian za odszkodowanie w trybie wywłaszczenia, w związku z jej przeznaczeniem pod inwestycję dotyczącą budowy drogi publicznej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy stanowiąc odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Jednocześnie należy wskazać, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 – Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1130 ze zm.):

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT.

Przy czym, w sytuacji gdy w planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy dla danej działki wyznaczono linie rozgraniczające miejsce zabudowy, to teren taki tylko w tej części, w której przeznaczony jest pod zabudowę, będzie uznany za teren budowlany. Pozostała część działki będzie uznana za teren inny niż budowlany.

Zauważyć należy, że analiza ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Z opisu sprawy wynika, że przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na realizację inwestycji drogowej, działka nr X była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym ww. działka położona była częściowo na terenach komunikacyjnych (projektowana droga ekspresowa (...)) i częściowo na terenach rolnych. Jak wskazała Pani w uzupełnieniu wniosku, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na działce nr X nie wyznaczono linii rozgraniczających tereny o różnym przeznaczeniu.

Odnosząc się do Pani wątpliwości wskazać należy, że skoro ustawa nie precyzuje konkretnych terenów przeznaczonych pod zabudowę, przyjąć należy, że pojęcie „tereny przeznaczone pod zabudowę” obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy. Jednocześnie ustawodawca nie uzależnił charakteru terenu od głównego (wiodącego) celu, który teren, będący przedmiotem opodatkowania VAT, ma spełniać, lecz zwolnienie od opodatkowania podatkiem VAT zależy od możliwości dokonania zabudowy wskazanego terenu.

W omawianej sprawie należy zatem uwzględnić zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w którym poza przeznaczeniem terenu częściowo jako tereny rolne było również ustalone, że działka nr X jest położona częściowo na terenach komunikacyjnych z przeznaczeniem pod lokalizację projektowanej drogi ekspresowej. Jednocześnie na działce – jak Pani wskazała – nie wyznaczono linii rozgraniczających tereny o różnym przeznaczeniu.

Wobec powyższego wskazać należy, że działka nr X spełnia definicję terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, bowiem jeszcze przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na realizację inwestycji drogowej, ww. działka stanowiła grunt przeznaczony pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z 2004 r. Zatem dostawa wywłaszczonej działki, o której mowa we wniosku, nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Należy zauważyć, że NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia od VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Z opisu sprawy wynika, że działka nr X została Pani przekazana przez rodziców w drodze darowizny w 2006 r. Zatem należy wskazać, że w odniesieniu do czynności nabycia przez Panią działki nr X nie wystąpił podatek od towarów i usług. W takiej sytuacji nie można więc mówić, że przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. działki, lub że takie prawo Pani nie przysługiwało, skoro przy nabyciu tej działki nie wystąpił podatek VAT, który mógłby podlegać odliczeniu przez Panią.

Ponadto, jak wynika z okoliczności sprawy, ww. działka nie była również wykorzystywana wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT, lecz była wykorzystywana przez Panią jako czynnego podatnika podatku VAT dla celów działalności rolniczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Zatem, dostawa wywłaszczonej działki nr X nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że dostawa wywłaszczonej działki nr X stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy, która nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 lub pkt 2 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r., poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej :

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.