Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 stycznia 2025 r. za pośrednictwem operatora pocztowego wpłynął Państwa wniosek z 8 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla eksportu towarów na podstawie posiadanych dokumentów. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawcą jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” bądź „Spółka”) działająca na rynku od 2001 r., której przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej jest sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek (PKD 45.11.Z). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT i od całości uzyskiwanych dochodów podlega opodatkowaniu w Polsce.

Spółka dokonuje głównie dostaw krajowych. Czasami jednak Spółka dokonuje m.in. sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą mających siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej mających miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej.

W grudniu 2023 r. osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania na terytorium Wielkiej Brytanii (dalej: „Klient”) nabyła od Spółki samochód osobowy (dalej: „Towar”) z zamiarem wywozu go poza UE. W związku z tym, że sprzedaż związana jest z eksportem tego Towaru, Spółka wystawiła fakturę z wykazaną stawką 0% VAT. Towar został objęty procedurą wywozu w Polsce na potwierdzenie czego Spółka posiada wywozowy dokument towarzyszący z nadanym nr MRN z dnia 2 stycznia 2024 r. Spółka posiada również komunikat IE529 potwierdzający objęcie towaru procedurą wywozu.

W dniu 6 stycznia 2024 r. towar został wywieziony poza granicę Unii Europejskiej - do Wielkiej Brytanii, co zostało na wywozowym dokumencie towarzyszącym (MRN) potwierdzone pieczęcią francuskiego urzędu celnego w (...).

W JPK za styczeń 2024 r. w związku z brakiem otrzymania z polskiego urzędu celno-skarbowego komunikatu potwierdzającego zamknięcie procedury wywozu (IE-599), Spółka z daleko idącej ostrożności, wykazała wspomnianą dostawę jako sprzedaż krajową ze stawką 23%. W dniu 12 kwietnia 2024 r. agencja celna działająca na zlecenie Spółki złożyła wniosek do (...) Urzędu Celno-Skarbowego w (...) o urzędowe potwierdzenia wywozu Towaru poza granicę Unii Europejskiej (komunikat IE 599). Do dnia dzisiejszego agencja celna nie uzyskała jednak żadnej odpowiedzi. Z dodatkowym pismem do właściwego urzędu celno-skarbowego występowała również Spółka. Również te pisma pozostały bez jakiejkolwiek odpowiedzi i Spółka do dnia dzisiejszego nie otrzymała komunikatu IE 599.

Spółka wskazuje, że na potwierdzenie wywozu towaru poza UE dysponuje:

• wywozowym dokumentem towarzyszącym z nadanym nr MRN oraz pieczęcią francuskiego organu celnego potwierdzającego wywóz towaru poza UE,
• potwierdzoną za zgodność z oryginałem kopią dowodu rejestracyjnego samochodu (Towaru) w Wielkiej Brytanii.

Spółka wskazane dokumenty posiadała już przed złożeniem deklaracji / JPK za styczeń 2024 r.

Pytanie

Czy w zaistniałym stanie faktycznym Spółka ma prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy o VAT przewidzianej dla eksportu towarów?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki, w zaistniałym stanie faktycznym, ma ona prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy o VAT przewidzianej dla eksportu towarów.

Zgodnie z definicją eksportu towarów wskazaną w ustawie o VAT, przez eksport rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o VAT w eksporcie towarów stawka podatku wynosi 0%, przy czym jej zastosowanie możliwe jest pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Jak podaje art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1.dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu - tzw. IE 599;

2.dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3.zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Przytoczony przepis posługuje się sformułowaniem „w szczególności”, z czego należy wywnioskować, że przewidziany katalog jest otwarty, a wymienione w nim dokumenty stanowią jedynie przykłady dokumentów uznanych za dowód potwierdzający eksport towaru.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 19 listopada 2024 r., sygn. akt I SA/Rz 488/24 potwierdził, że wskazane powyżej dokumenty są jedynie przykładami, a podatnik, jeżeli posiada inne dowody stwierdzające faktyczny wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, jest uprawniony do zastosowania 0% stawki VAT przewidzianej dla eksportu: ,,Z treści ww. przepisów jednoznacznie wynika, że dokumenty pochodzące od organów celnych potwierdzające wywóz zostały wskazane jedynie przykładowo, o czym świadczy zwrot „w szczególności”. Katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy VAT jest zatem katalogiem otwartym, co przyznaje również organ w zaskarżonej interpretacji. Brak jest zatem w obowiązujących przepisach uzasadnienia dla stanowiska organu interpretacyjnego, wywodzącego z art. 41 ust. 6a ustawy VAT bezwzględny wymóg posiadania dokumentu celnego w postaci odpowiedniego komunikatu IE 599”.

Podobne stanowisko wynika także z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 14 listopada 2024 r. sygn. akt I SA/GI 382/24: „Zatem katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a u.p.t.u. jest katalogiem otwartym, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu”.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Spółka posiada potwierdzoną za zgodność z oryginałem kopię dowodu rejestracyjnego samochodu w Wielkiej Brytanii. Posiada również wywozowy dokument towarzyszący z nadanym nr MRN i pieczęcią francuskiego organu celnego potwierdzającego wywóz towaru poza UE. W ocenie Spółki powyższe dokumenty jednoznacznie potwierdzają, że Towar - samochód osobowy - opuścił terytorium Unii Europejskiej i został dostarczony do Klienta, który ten Towar zarejestrował na terytorium Wielkiej Brytanii i w zgodzie z prawem może poruszać się nim po drogach publicznych w tym kraju.

Zgodnie z orzecznictwem TSUE jeżeli nie istnieją wątpliwości co do tego, że towary faktycznie zostały wyprowadzone poza terytorium UE, to brak spełnienia wymogów formalnych w postaci objęcia towarów celną procedurą wywozu nie może skutkować tym, że eksporter traci prawo do skorzystania ze zwolnienia VAT w eksporcie - wyrok TSUE z dnia 28 marca 2019 r. w sprawie C-275/18. W przypadku Spółki, co więcej, w związku z posiadaniem przez nią wywozowego dokumentu towarzyszącego z pieczęcią francuskiego organu celnego należy uznać, iż spełnione są również wymogi formalne. Tak więc brak komunikatu IE 599 nie pozbawia w tym przypadku Spółki prawa do zastosowania stawki 0% do eksportu towarów.

TSUE podnosi w swoich orzeczeniach, że istnieją tylko dwie sytuacje, w których niedopełnienie wymogów formalnych może doprowadzić do utraty prawa do stawki 0%:

1.gdy podatnik umyślnie uczestniczył w oszustwie podatkowym i naraził na niebezpieczeństwo funkcjonowanie wspólnego systemu VAT,

2.naruszenie wymogu formalnego skutkuje uniemożliwieniem przedstawienia przekonywającego dowodu spełnienia wymogów materialnych.

TSUE uznaje, że niespełnienie wymogów formalnych nie powinno pozbawiać podatnika prawa do realizacji swoich uprawnień poprzez możliwość zastosowania obniżonej stawki podatku zwłaszcza w sytuacji, gdy podatnik jest w posiadaniu odpowiednich dokumentów potwierdzających odpowiednio wywóz, jak i dostawę. Tym samym, jeżeli podatnik wykaże, że towar fizycznie opuścił terytorium UE i jest on w posiadaniu dokumentów potwierdzających wywóz uprawniony jest do zastosowania stawki wynikającej z art. 41 ust. 4 ustawy o VAT dla eksportu towarów.

Warto również wskazać na wyrok TSUE z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie C-656/19, który odnosi się do zwolnienia z VAT dla zagranicznych podróżnych, jednakże w swojej treści podnosi kwestie ogólne dla stosowania regulacji prawnych związanych z eksportem uwarunkowanym dopełnieniem wymogów formalnych. W powołanym wyroku, TSUE stanął na stanowisku, iż „art. 146 ust. 1 lit. b) i art. 147 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one orzecznictwu krajowemu, zgodnie z którym w przypadku gdy organ podatkowy stwierdzi, że przesłanki zwolnienia z VAT przewidziane dla towarów przewożonych w bagażu osobistym podróżnych nie zostały spełnione, lecz dane towary faktycznie zostały przetransportowane przez nabywcę poza terytorium Unii, to jest on zobowiązany do zbadania, czy zwolnienie z VAT przewidziane w tym art. 146 ust. 1 lit. b) może zostać zastosowane do danej dostawy, nawet jeśli właściwe formalności celne nie zostały dochowane, a przy zakupie nabywca nie miał zamiaru skorzystać z tego ostatniego zwolnienia”.

Trybunał podniósł również, że państwa członkowskie muszą przestrzegać ogólnych zasad prawa wchodzących w skład porządku prawnego Unii, do których należą w szczególności zasady pewności prawa, proporcjonalności i ochrony uzasadnionych oczekiwań (zob. podobnie wyroki: z dnia 28 lutego 2018 r., C-307/16, pkt 33 i przytoczone tam orzecznictwo, a także wyrok z dnia 17 października 2019 r., C- 653/18, pkt 26). W odniesieniu do tej zasady, Trybunał przypomniał, że praktyka krajowa uzależniająca prawo do zwolnienia z podatku VAT od spełnienia obowiązków formalnych, nie uwzględniając jednocześnie przesłanek materialnoprawnych, wykracza poza to, co jest niezbędne dla zapewnienia prawidłowego poboru podatku (zob. również wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 17 października 2019 r. w sprawie C-653/18).

Orzecznictwo TSUE prezentuje zatem jednolity pogląd uznający niekwestionowany prymat przesłanek materialnoprawnych nad przesłankami formalnymi, które mimo, że są wymagane przez ustawodawstwo krajowe i winny być respektowane, nie powinny pozbawiać podatnika prawa do realizacji swoich uprawnień przy ich niedopełnieniu, zwłaszcza gdy podatnik dysponuje innymi dokumentami potwierdzającymi - w tym przypadku - wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej - „(...) należy odmówić skorzystania ze zwolnienia z VAT przewidzianego w owym art. 146 ust. 1 lit b), jeżeli naruszenie wymogu formalnego skutkuje uniemożliwieniem przedstawienia przekonywającego dowodu na to, że zostały spełnione przesłanki materialnoprawne warunkujące zastosowanie tego zwolnienia” (sprawa C-656/19).

Mając powyższe na względzie, w zaistniałym stanie faktycznym, Spółka ma prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy o VAT i usług przewidzianej dla eksportu towarów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 i 5 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy:

Według art. 41 ust. 7 ustawy:

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy:

Jak stanowi art. 41 ust. 9 ustawy:

Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy:

Aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),
• wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością działającą na rynku od 2001 r., której przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej jest sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT i od całości uzyskiwanych dochodów podlega opodatkowaniu w Polsce. Spółka dokonuje głównie dostaw krajowych. Czasami jednak Spółka dokonuje m.in. sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą mających siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej mających miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej. W grudniu 2023 r. osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania na terytorium Wielkiej Brytanii nabyła od Spółki samochód osobowy z zamiarem wywozu go poza UE. Wskazali Państwo, że w związku z tym, że sprzedaż związana jest z eksportem tego Towaru, Spółka wystawiła fakturę z wykazaną stawką 0% VAT. Towar został objęty procedurą wywozu w Polsce na potwierdzenie czego Spółka posiada wywozowy dokument towarzyszący z nadanym nr MRN z dnia 2 stycznia 2024 r. Spółka posiada również komunikat IE529 potwierdzający objęcie towaru procedurą wywozu. W dniu 6 stycznia 2024 r. towar został wywieziony poza granicę Unii Europejskiej - do Wielkiej Brytanii, co zostało na wywozowym dokumencie towarzyszącym (MRN) potwierdzone pieczęcią francuskiego urzędu celnego w (...). W JPK za styczeń 2024 r. w związku z brakiem otrzymania z polskiego urzędu celno-skarbowego komunikatu potwierdzającego zamknięcie procedury wywozu (IE-599), Spółka wykazała wspomnianą dostawę jako sprzedaż krajową ze stawką 23%. W dniu 12 kwietnia 2024 r. agencja celna działająca na zlecenie Spółki złożyła wniosek do (...) Urzędu Celno-Skarbowego w (...) o urzędowe potwierdzenia wywozu Towaru poza granicę Unii Europejskiej (komunikat IE 599). Do dnia dzisiejszego agencja celna nie uzyskała jednak żadnej odpowiedzi. Z dodatkowym pismem do właściwego urzędu celno-skarbowego występowała również Spółka. Również te pisma pozostały bez jakiejkolwiek odpowiedzi i Spółka do dnia dzisiejszego nie otrzymała komunikatu IE 599.

Wskazali Państwo, że Spółka na potwierdzenie wywozu towaru poza UE dysponuje:

• wywozowym dokumentem towarzyszącym z nadanym nr MRN oraz pieczęcią francuskiego organu celnego potwierdzającego wywóz towaru poza UE,
• potwierdzoną za zgodność z oryginałem kopią dowodu rejestracyjnego samochodu (Towaru) w Wielkiej Brytanii.

Spółka wskazane dokumenty posiadała już przed złożeniem deklaracji / JPK za styczeń 2024 r.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą określenia, czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka ma prawo do zastosowania stawki podatku VAT 0%.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących prawa do opodatkowania dokonanej dostawy z zastosowaniem stawki VAT w wysokości 0% należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby mogli Państwo opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% muszą Państwo posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów znajduje się w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”. Niemniej jednak, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, nie można przyjąć, że mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza UE.

W wyroku z dnia 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 TSUE stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.

Należy jednak podkreślić, że ww. wyrok zapadł w okolicznościach, w których podmiot wysyłał przedmioty kolekcjonerskie poza terytorium Unii Europejskiej pocztą i był w stanie wykazać ten fakt za pomocą dokumentów wydanych przez służby pocztowe. W takich okolicznościach TSUE stwierdził, że „(...) brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).

Do powyższego orzeczenia TSUE odwołał się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lipca 2020 r. sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA także dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Podkreślić należy, że w sprawie będącej przedmiotem ww. rozstrzygnięcia ani organy podatkowe, ani sąd I instancji nie zakwestionowały samego faktu wywozu towarów poza obszar UE. Jedynym powodem odmowy prawa do zastosowania stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a w konsekwencji braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny.

Jak wskazał NSA, w świetle wyżej cytowanego orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji - w ocenie NSA - „(…) nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana.”

Należy podkreślić, że zarówno wyrok TSUE C-275/18 jak również wyrok NSA sygn. akt I FSK 2005/17 zapadły w szczególnych okolicznościach związanych z wywozem towarów poza terytorium UE, który był wykonywany przez operatora pocztowego, tj. podmiotu uprawnionego do wykonywania działalności pocztowej na podstawie odrębnych przepisów. Zinstytucjonalizowany charakter działalności ww. podmiotów pozwala na przyjęcie, że dokumenty wygenerowane przez operatora pocztowego, także w jego systemie elektronicznym, mają przymiot dokumentu „urzędowego”, a tym samym jeżeli potwierdzają wywóz towarów poza terytorium UE mogą stanowić dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że co do zasady zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem Automatycznego Systemu Eksportu (AES).

Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE-515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia, tj. urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE-518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE-518, System AES generuje automatycznie komunikat IE-599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE-599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera. Dodatkowo należy zaznaczyć, że komunikat IE-599 może być wydany nie tylko przez administrację celną krajową, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Zatem, dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

• elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany w systemie AES,
• wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,
• elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jest zapewniona jego autentyczność.

Nadmieniam także, że od dnia 31 października 2024 r. nastąpiło ogólnopolskie uruchomienie systemu AES/ECS2 PLUS, w którym nie funkcjonuje już komunikat IE 599. W związku z tym, na terytorium Polski nie jest już wydawany komunikat IE 599, gdyż został on zastąpiony komunikatem CC599C, który pełni jednak taką samą rolę jak jego poprzednik, tj. jest dokumentem celnym stanowiącym potwierdzenie wywozu towaru.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy uprawniającym do zastosowania stawki VAT 0% przy eksporcie będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze „urzędowym” wygenerowane w systemie AES lub potwierdzone przez właściwy urząd celny.

Z powyższego wynika więc, że pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy jest katalogiem otwartym, nie można zastosować stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów na podstawie dowodów innych niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

W analizowanej sprawie, pomimo zrealizowania dostawy eksportowej nie posiadają Państwo komunikatu IE-599. Wynika to z faktu, że pomimo złożenia wniosku przez agencję celną działającą na zlecenie Spółki o urzędowe potwierdzenia wywozu Towaru poza granicę Unii Europejskiej (komunikat IE-599) oraz wystosowanym dodatkowym pismem do właściwego urzędu celno-skarbowego przez Spółkę, Spółka do dnia dzisiejszego nie otrzymała komunikatu IE-599. Na potwierdzenie wywozu towaru poza UE dysponujecie Państwo wywozowym dokumentem towarzyszącym z nadanym nr MRN oraz pieczęcią francuskiego organu celnego potwierdzającego wywóz towaru poza UE oraz potwierdzoną za zgodność z oryginałem kopią dowodu rejestracyjnego samochodu (Towaru) w Wielkiej Brytanii.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że żaden z dokumentów wskazanych przez Państwa we wniosku nie ma charakteru urzędowego. Dokumenty te mają jedynie charakter informacyjny. Tym samym, ww. dokumenty nie stanowią dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 6a ustawy. W konsekwencji na podstawie ww. dokumentów nie mają Państwo prawa do zastosowania stawki VAT 0% przewidzianej dla eksportu towarów.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków należy wskazać, wyroki są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu.

Przytoczone orzeczenia Organ potraktował jako element Państwa argumentacji, lecz nie mogły mieć one wpływu na ocenę prawną rozpatrywanej sprawy. Nie negując powołanego orzeczenia jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, że organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę. Tym samym, powołane wyroki nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości rozstrzygnięcia przyjętego w przedmiotowej sprawie

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.

Informujemy, że wydając interpretację nie przeprowadzamy postępowania dowodowego i opieramy się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.