Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.15.2025.1.AP

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie:

  • uznania, że dokument wygenerowany w Elektronicznym Systemie (…), posiadający komunikat „doręczenie”, stanowi dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy, uprawniający do zastosowania stawki podatku 0%, przewidzianej dla eksportu towarów,
  • uznania, że w przypadku wysyłki towaru do osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej, za pośrednictwem (…), po spełnieniu pozostałych warunków, Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę VAT 0% dla eksportu towarów także dla kosztów wysyłki (pakowania i transportu),

oraz nieprawidłowe w zakresie:

  • uznania, że dokument wygenerowany w Elektronicznym Systemie (…), posiadający komunikat „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”, „Przesyłka wysłana z Polski”, stanowi dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy, uprawniający do zastosowania stawki podatku 0%, przewidzianej dla eksportu towarów.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 stycznia 2025 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął Pana wniosek z 16 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do zastosowania stawki podatku 0% VAT dla eksportu towarów na podstawie posiadanych dokumentów oraz opodatkowania tą stawką kosztów wysyłki ściśle związanych z tą dostawą. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży (...), które sprzedaje osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, najczęściej posiadającym miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej, głównie w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Australii oraz Kanadzie, za pośrednictwem portali typu (...) (np. (…)).

Wysyłka towarów organizowana jest przez Wnioskodawcę i odbywa się za pośrednictwem (…) (usługa „(…)”). Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy sprzedaż towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, mających miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej, gdzie wysyłka następuje za pośrednictwem (…) (usługa „(…)”), może być opodatkowana stawką VAT 0% w świetle art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT, w szczególności w sytuacji, gdy dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium UE stanowi dokument zawierający statusy przesyłki, wygenerowany w Elektronicznym Systemie (…).

Przykładowa transakcja wygląda następująco:

1.Klient (osoba fizyczna) składa zamówienie na plakat poprzez portal internetowy typu (...), taki jak (…).

2.Klient płaci za zamówienie (na potwierdzeniu płatności jest widoczny adres doręczenia poza UE).

3.Wnioskodawca, po otrzymaniu płatności, wystawia fakturę VAT, stosując stawkę podatku 0%.

4.Przesyłka z zamówionym towarem jest rejestrowana w Elektronicznym Systemie (…) i wysyłana w terminie 7 dni od dnia zapłaty.

5.W raportach generowanych przez Elektroniczny System (…), po około miesiącu, widoczne są m.in. następujące statusy:

  • „Przesyłka wysłana z Polski”,
  • „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”,
  • „Doręczenie”.

W niektórych przypadkach przesyłki mogą nie otrzymać w systemie statusu „doręczenie”, co wynika z faktu, że poza granicami Polski za obsługę przesyłki odpowiada zagraniczny operator pocztowy i tylko od niego zależy uaktualnienie statusu. Wnioskodawca składa w takiej sytuacji reklamację do (…), która następnie potwierdza, że przesyłka została doręczona albo informuje, iż przesyłka zaginęła.

Faktura wystawiana przez Wnioskodawcę obejmuje zarówno cenę sprzedaży plakatu, jak i koszty wysyłki (pakowania i transportu), przy czym koszt wysyłki nie stanowi samodzielnej usługi, lecz jest ściśle związany z dostawą towaru.

Pytania

1.Czy dokument wygenerowany w Elektronicznym Systemie (…), posiadający komunikat „doręczenie”, „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”, „Przesyłka wysłana z Polski”, stanowi dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT, i posiadając ten dokument – po spełnieniu pozostałych przesłanek – Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę podatku 0% dla eksportu towarów wysyłanych do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, mających miejsce zamieszkania poza UE, w sytuacji gdy wysyłka następuje za pośrednictwem (…)?

2.Czy w przypadku wysyłania towarów poza terytorium Unii Europejskiej do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, po spełnieniu pozostałych warunków do zastosowania stawki VAT 0% dla dostawy towarów, Wnioskodawca ma prawo – w świetle art. 41 ust. 6 ustawy o VAT – zastosować stawkę podatku 0% także dla kosztów wysyłki (pakowania i transportu), jeżeli koszty te są ściśle związane z dostawą towaru?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1. Zdaniem Wnioskodawcy, dokument wygenerowany w Elektronicznym Systemie (…), zawierający statusy takie jak „Przesyłka wysłana z Polski”, „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia” czy „Doręczenie”, stanowi w rozumieniu art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

W ocenie Wnioskodawcy kluczowe jest to, aby na podstawie tych komunikatów (oraz pozostałej dokumentacji, np. korespondencji reklamacyjnej z (…)) jednoznacznie można było stwierdzić, że sprzedawane towary faktycznie opuściły obszar UE i zostały przekazane operatorowi pocztowemu w państwie docelowym lub dostarczone do adresata.

Wnioskodawca podkreśla, iż art. 41 ust. 6a ustawy o VAT wprost wskazuje, że katalog dokumentów potwierdzających wywóz jest katalogiem otwartym („w szczególności”). Nie musi to być wyłącznie elektroniczny komunikat IE-599 czy też druk SAD z pieczęcią urzędu celnego – dopuszczalne są wszelkie inne dowody, które potwierdzają wywóz towaru poza granice UE.

Interpretacje indywidualne organów podatkowych (m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 11 stycznia 2021 r., sygn. 433126), a także orzecznictwo sądowe (zarówno krajowe, jak i TSUE) wskazują, że decydującym kryterium jest faktyczne opuszczenie towaru z obszaru UE, a nie sama forma dokumentu.

W konsekwencji – w ocenie Wnioskodawcy – posiadanie przez niego dokumentów w postaci raportów z Elektronicznego Systemu (…) (potwierdzonych, w razie potrzeby, dodatkową korespondencją w zakresie reklamacji przesyłki), uprawnia do zastosowania stawki VAT 0% dla eksportu towarów w świetle art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT, o ile spełnione są wszystkie pozostałe warunki określone w przepisach.

Ad 2. W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku spełnienia warunków uznania danej transakcji za eksport (a zatem gdy posiada on dokumenty potwierdzające faktyczny wywóz towarów poza terytorium UE), stawka podatku 0% powinna mieć również zastosowanie do kosztów pakowania i transportu.

Jak wskazuje art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, wszelkie koszty dodatkowe (takie jak prowizje, koszty transportu, pakowania i ubezpieczenia), ściśle związane z dostawą towaru, podwyższają podstawę opodatkowania świadczenia głównego, czyli sprzedaży towaru.

W związku z powyższym – w ocenie Wnioskodawcy – skoro koszt transportu i pakowania nie stanowi odrębnej usługi, lecz jest bezpośrednio związany z dostawą eksportowanego towaru (tj. jest elementem kompleksowego świadczenia obejmującego zarówno dostawę towaru, jak i jego wysyłkę), podlega opodatkowaniu na takich samych zasadach jak dostawa towaru. W efekcie zastosowanie znajdzie stawka 0% VAT, przewidziana dla eksportu towarów, po spełnieniu pozostałych wymogów formalnych wskazanych w ustawie o VAT.

W świetle przywołanych regulacji i interpretacji (w szczególności interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 stycznia 2021 r., sygn. 433126, wydanej w podobnej sprawie) Wnioskodawca stoi na stanowisku, że:

1.Dokumenty z Elektronicznego Systemu (…) mogą stanowić dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej w rozumieniu art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT, co uprawnia do zastosowania stawki 0% VAT.

2.Koszty wysyłki (pakowania i transportu) jako element dostawy eksportowej – podwyższające podstawę opodatkowania – również mogą korzystać ze stawki 0% VAT, po spełnieniu wszystkich przesłanek wskazanych w ustawie o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe oraz w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

 a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

 b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Jak stanowi art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

W myśl art. 41 ust. 6 ustawy:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 41 ust. 6a ustawy:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3) zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Według art. 41 ust. 7 ustawy:

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy:

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Jak stanowi art. 41 ust. 9 ustawy:

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Wskazać jednak należy, że aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

  • ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),
  • wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie wystąpił eksport towarów w myśl art. 2 pkt 8 ustawy skutkujący wywozem towarów z terytorium Polski. Otrzymanie odpowiedniego dokumentu „urzędowego” ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży papierowych plakatów, które są sprzedaje Pan osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, najczęściej posiadającym miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej, głównie w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Australii oraz Kanadzie, za pośrednictwem portali typu (...) (np. (…)). Wysyłka towarów organizowana jest Pana i odbywa się za pośrednictwem (…) (usługa „(…)”). Przykładowa transakcja wygląda następująco:

1.Klient (osoba fizyczna) składa zamówienie na plakat poprzez portal internetowy typu (...), taki jak (…).

2.Klient płaci za zamówienie (na potwierdzeniu płatności jest widoczny adres doręczenia poza UE).

3.Po otrzymaniu płatności, wystawia Pan fakturę VAT, stosując stawkę podatku 0%.

4.Przesyłka z zamówionym towarem jest rejestrowana w Elektronicznym Systemie (…) i wysyłana w terminie 7 dni od dnia zapłaty.

5.W raportach generowanych przez Elektroniczny System (…), po około miesiącu, widoczne są m.in. następujące statusy: „Przesyłka wysłana z Polski”, „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”, „Doręczenie”.

W niektórych przypadkach przesyłki mogą nie otrzymać w systemie statusu „doręczenie”, co wynika z faktu, że poza granicami Polski za obsługę przesyłki odpowiada zagraniczny operator pocztowy i tylko od niego zależy uaktualnienie statusu. W takiej sytuacji składa Pan reklamację do (…), która następnie potwierdza, że przesyłka została doręczona albo informuje, iż przesyłka zaginęła.

Faktura wystawiana przez Pana obejmuje zarówno cenę sprzedaży plakatu, jak i koszty wysyłki (pakowania i transportu), przy czym koszt wysyłki nie stanowi samodzielnej usługi, lecz jest ściśle związany z dostawą towaru.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Pana wątpliwości dotyczą możliwości zastosowania stawki 0% VAT do sprzedaży towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, mających miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej, gdzie wysyłka następuje za pośrednictwem (…).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy w kontekście zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby mógł Pan opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% - musi Pan posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.

Niemniej jednak, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, nie można przyjąć, że mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

W tym miejscu wskazać należy, że co do zasady zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem Automatycznego Systemu Eksportu (AES). Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE 515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia, tj. urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE 518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE 518 system AES generuje automatycznie komunikat IE 599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE 599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera.

Należy dodatkowo zaznaczyć, że komunikat IE 599 może być wydany nie tylko przez administrację celną krajową, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Zatem, dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

  • elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany w systemie AES,
  • wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,
  • elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona.

Nadmieniam także, że od dnia 31 października 2024 r. nastąpiło ogólnopolskie uruchomienie systemu AES/ECS2 PLUS, w którym nie funkcjonuje już komunikat IE 599. W związku z tym, na terytorium Polski nie jest już wydawany komunikat IE 599, gdyż został on zastąpiony komunikatem CC599C, który pełni jednak taką samą rolę jak jego poprzednik, tj. jest dokumentem celnym stanowiącym potwierdzenie wywozu towaru.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze „urzędowym” wygenerowane w systemie AES (AES/ECS2 PLUS) lub potwierdzone przez właściwy urząd celny.

Z powyższego wynika więc, że pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy jest katalogiem otwartym, nie można zastosować stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów na podstawie dowodów innych niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

W tym miejscu należy zauważyć, że definicja „towarów w przesyłce pocztowej” zawarta jest w art. 1 pkt 24 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. U. UE L 343 z 29 grudnia 2015 r. str. 1 ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie delegowane”). Zgodnie ze wskazanym przepisem:

„Towary w przesyłce pocztowej” oznaczają towary inne niż przesyłki z korespondencją, zawarte w paczce lub pakiecie pocztowym i przewożone na odpowiedzialność operatora pocztowego lub przez niego zgodnie z przepisami Konwencji Światowego Związku Pocztowego przyjętej dnia 10 lipca 1984 r. pod egidą Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Z kolei w art. 1 pkt 25 rozporządzenia delegowanego wskazano, że:

„Operator pocztowy” oznacza operatora mającego siedzibę w danym państwie członkowskim i wyznaczonego przez dane państwo do świadczenia międzynarodowych usług regulowanych Konwencją Powszechnego Związku Pocztowego.

Uzasadnione w tym miejscu będzie odwołanie się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18, który stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.

Należy jednak wskazać, że ww. wyrok zapadł w okolicznościach, w których podmiot wysyłał przedmioty kolekcjonerskie poza terytorium Unii Europejskiej pocztą i był w stanie wykazać ten fakt za pomocą dokumentów wydanych przez służby pocztowe. W takich okolicznościach TSUE stwierdził, że „(...) brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).

Do powyższego orzeczenia TSUE odwołał się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA także dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Podkreślić należy, że w sprawie będącej przedmiotem ww. rozstrzygnięcia ani organy podatkowe, ani sąd I instancji nie zakwestionowały samego faktu wywozu towarów poza obszar UE. Jedynym powodem odmowy prawa do zastosowania stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a w konsekwencji braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny.

Jak wskazał NSA, w świetle wyżej cytowanego orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji – w ocenie NSA – „(…) nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana.”

Należy również podkreślić, że zarówno wyrok TSUE C-275/18 jak również wyrok NSA sygn. akt I FSK 2005/17 zapadły w szczególnych okolicznościach związanych z wywozem towarów poza terytorium UE, który był wykonywany przez operatora pocztowego, tj. podmiotu uprawnionego do wykonywania działalności pocztowej na podstawie odrębnych przepisów. Zinstytucjonalizowany charakter działalności ww. podmiotów pozwala więc na przyjęcie, że dokumenty wygenerowane przez operatora pocztowego, także w jego systemie elektronicznym mają przymiot dokumentu „urzędowego”, a tym samym jeżeli potwierdzają wywóz towarów poza terytorium UE mogą stanowić dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy.

Na wstępie należy wyjaśnić, że Elektroniczny Nadawca (…) jest aplikacją stworzoną i administrowaną przez krajowego operatora pocztowego, jakim jest (…). Aplikacja ta została stworzona w celu usprawnienia nadawania przesyłek krajowych i zagranicznych. Podmiot korzystający z tego systemu zobowiązany jest do założenia indywidualnego konta użytkownika. Po wprowadzeniu danych nadawcy i odbiorcy oraz wyboru sposobu nadania umożliwia rejestrację przesyłki i wydruk etykiety przewozowej. System pozwala również na wygenerowanie dokumentów nadawczych. Wszystkie przesyłki przygotowane za pomocą Elektronicznego Nadawcy (…) można śledzić z jego panelu lub generować przez zbiorczy raport przesyłek.

Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że posiadane przez Pana dokumenty wygenerowane w Elektronicznym Systemie (…) posiadające komunikat „doręczenie” nie są dokumentami, które zostały literalnie wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy. Są to natomiast dokumenty „urzędowe”, o których mowa w art. 41 ust. 6 ustawy, tj. dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej za pośrednictwem operatora pocztowego (podmiotu uprawnionego na podstawie odrębnych przepisów do wykonywania działalności pocztowej) i uprawniające Pana – po spełnieniu pozostałych przesłanek – do opodatkowania dokonywanych transakcji stawką 0%, przewidzianą dla eksportu towarów.

Tym samym należy uznać, że po spełnieniu pozostałych przesłanek, ma Pan prawo do zastosowania stawki opodatkowania 0% przewidzianej dla eksportu towarów, które są wysyłane za pośrednictwem (…) do osób fizycznych zamieszkałych poza terytorium Unii Europejskiej, nieprowadzących działalności gospodarczej, w sytuacji, gdy posiada Pan dokumenty pochodzące z Elektronicznego Systemu (…), opatrzone statusem „doręczenie”.

Natomiast, gdy w Elektronicznym Systemie (…) uzyska Pan komunikat „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”, „Przesyłka wysłana z Polski”, to należy stwierdzić, że w tak opisanej sytuacji nie będzie Pan w posiadaniu dokumentów, które w sposób bezsporny będą potwierdzały, że doszło do wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i ich dostarczenia do nabywcy w państwie trzecim (w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Australii lub Kanadzie). W takim w przypadku niezbędne jest bowiem, aby po złożeniu formularza reklamacyjnego do operatora pocztowego, uzyskał Pan w odpowiedzi od tegoż operatora pocztowego potwierdzenie doręczenia przesyłki do adresata, wraz z datą doręczenia.

Dokumenty wygenerowane w Elektronicznym Systemie (…) posiadające komunikaty: „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”, „Przesyłka wysłana z Polski” można uznać za dokumenty „urzędowe”, o których mowa w art. 41 ust. 6 ustawy, uprawniające Pana – po spełnieniu pozostałych przesłanek – do opodatkowania dokonywanych transakcji stawką 0%, przewidzianą dla eksportu towarów, pod warunkiem jednak, że w odpowiedzi na zgłoszenie reklamacyjne otrzyma Pan z (…) dokument potwierdzający doręczenie przesyłki do adresata wraz z podaniem daty doręczenia.

Jeżeli zatem w wyniku złożonej reklamacji w Elektronicznym Systemie (…) uzyska Pan komunikat „doręczenie”, to dokument taki należy uznać za dokument „urzędowy”, o którym mowa w art. 41 ust. 6 ustawy, uprawniający Pana – po spełnieniu pozostałych przesłanek – do opodatkowania dokonywanych transakcji stawką 0%, przewidzianą dla eksportu towarów.

Natomiast, jeśli w wyniku złożonej reklamacji w Elektronicznym Systemie (…) nie uzyska Pan informacji, że przesyłka została doręczona lub otrzyma Pan informacje o zaginięciu paczki nie będzie mógł Pan zastosować dla takiej dostawy stawki VAT w wysokości 0% przewidzianej dla eksportu towarów.

Zatem oceniając Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 wniosku należy uznać je za prawidłowe w zakresie:

  • uznania, że dokument wygenerowany w Elektronicznym Systemie (…), posiadający komunikat „doręczenie”, stanowi dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy, uprawniający do zastosowania stawki podatku 0%, przewidzianej dla eksportu towarów,

oraz nieprawidłowe w zakresie:

  • uznania, że dokument wygenerowany w Elektronicznym Systemie (…), posiadający komunikat „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”, „Przesyłka wysłana z Polski”, stanowi dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy, uprawniający do zastosowania stawki podatku 0%, przewidzianej dla eksportu towarów.

Pana wątpliwości w pytaniu nr 2 dotyczą ustalenia czy w przypadku wysyłania towaru do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, za pośrednictwem (…), ma Pan prawo zastosować stawkę VAT 0% jak dla eksportu towarów także dla kosztów wysyłki (pakowania i transportu).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z powyższych regulacji wynika, że w przypadku dostawy towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez zbywcę wartość (cenę) towarów, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego (tj. dostawy towarów). Dotyczy to wyłącznie kosztów, które zwiększają kwotę należną z tytułu konkretnej dostawy.

W przedmiotowej sprawie kwota stanowiąca całość świadczenia należnego sprzedawcy obejmie również inne elementy kształtujące kwotę żądaną od nabywcy, wobec tego wszystkie elementy składające się na transakcję, w aspekcie gospodarczym, tworzą jedną całość.

W analizowanej sprawie mamy do czynienia z jednym przedmiotem opodatkowania – jedną czynnością, tj. z dostawą towarów dostarczanych w przesyłkach pocztowych osobom fizycznym, nieprowadzącym działalności gospodarczej, mającym miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej, dla której podstawą opodatkowania jest łączna wartość dostawy towaru wraz z kosztami wysyłki (pakowania i transportu). Tym samym koszty wysyłki podwyższają podstawę opodatkowania dostawy towarów dokonanej w ramach transakcji przedstawionej w opisie stanu faktycznego.

Podsumowując, jest Pan uprawniony do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% do wartości całej transakcji związanej z eksportem towaru wraz z kosztami wysyłki (pakowania i transportu), po spełnieniu pozostałych przesłanek dla zastosowania tej stawki.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 wniosku należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.