Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0114-KDIP4-2.4012.814.2024.1.AA

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 9 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT usługi superwizji/mentoringu logopedycznego. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Interpretacja podatkowa nr 0114-KDIP4-2.4012.491.2022.2.MB

W związku ze świadczeniem usług diagnozy i terapii logopedycznej, tj.: usługi świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich zakładów leczniczych, w których wykonywana jest działalność lecznicza, usługi świadczone na rzecz podmiotów, które nie są podmiotami leczniczymi (np. przedszkole prywatne, inny prywatny gabinet logopedyczny, poradnia psychologiczno-pedagogiczna), usługi świadczone we własnym, prywatnym gabinecie logopedycznym, który nie będzie podmiotem leczniczym, usługi świadczone online na rzecz osób prywatnych z Polski, krajów UE i krajów trzecich (spoza UE) korzysta Pani ze zwolnienia VAT w związku z art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy - stanowisko prawidłowe.

W związku ze świadczeniem pozostałych usług, tj.: samodzielne projektowanie i sprzedaż ebooków w formacie (...) w zakresie pomocy logopedycznych, dydaktycznych, a także w zakresie wiedzy logopedycznej, samodzielne projektowanie i sprzedaż ebooków w formacie (...) wraz z materiałem dźwiękowym w formacie (...) w zakresie pomocy logopedycznych, dydaktycznych, a także w zakresie wiedzy logopedycznej, samodzielnie projektowanie i sprzedaż plakatu w formie papierowej, organizacja szkoleń online w zakresie diagnozy i terapii logopedycznej dla innych specjalistów (np. logopedów, psychologów, fizjoterapeutów, lekarzy), rodziców, nauczycieli, sprzedaż nagranych przez Panią szkoleń w zakresie diagnozy i terapii logopedycznej dla innych specjalistów (np. logopedów, psychologów, fizjoterapeutów, lekarzy), rodziców, nauczycieli. Klient będzie mógł wejść do sklepu, zapłacić i w ten sposób otrzymać link do nagrania danego szkolenia, organizacja szkoleń stacjonarnych w zakresie diagnozy i terapii logopedycznej dla innych specjalistów (np. logopedów, psychologów, fizjoterapeutów, lekarzy), rodziców, nauczycieli korzysta Pani ze zwolnienia w związku art. 113 ust. 1 ustawy.

Chciałaby Pani wprowadzić nową usługę - superwizja/mentoring logopedyczny online lub stacjonarnie. Będzie to polegało na tym, że klient (logopeda – specjalista) będzie mógł zapisać się na taką usługę i przeprowadzić z Panią superwizję swoich pacjentów, aby móc lepiej pomagać im w codziennym funkcjonowaniu i dochodzeniu do zdrowia w zakresie logopedycznych schorzeń.

Usługi będą obejmować diagnozę i terapię logopedyczną dla pacjentów dorosłych i dzieci w zakresie zaburzeń karmienia i jedzenia, zaburzeń połykania, zaburzeń funkcji w obrębie twarzoczaszki oraz jamy ustnej, zaburzeń komunikacji i mowy, w związku z tym świadczone przez Panią usługi będą stanowić usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia poprzez poprowadzenie drugiego specjalisty (logopedy), aby mógł w bardziej efektywny sposób poprawiać jakość zdrowia swoich pacjentów.

Będą to spotkania stacjonarne, ale także na platformach online i kontakt poprzez komunikatory internetowe, np. (…), będzie to rozmowa z drugim specjalistą, analiza filmów i diagnoz, co pozwoli na jak najefektywniejsze postępowanie terapeutyczne wobec konkretnego pacjenta.

Pytanie

Czy w związku z tym, że będzie to usługa wykonywana przez Panią, tj. osobę, która posiada odpowiednie kwalifikacje zawodowe, ponieważ ukończyła Pani kierunek Logopedia ogólna i kliniczna oraz ma Pani wykształcenie wyższe magisterskie, niezbędne uprawnienia do wykonywania zawodu logopedy (usługa realizowana w ramach wykonywania zawodu medycznego, a więc przez osobę, która legitymuje się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny) a usługa ta służy profilaktyce, zachowaniu i poprawie zdrowia pacjentów, może Pani skorzystać ze zwolnienia art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy?

Pani stanowisko w sprawie

Superwizja/mentoring logopedyczny online lub stacjonarnie.

Będzie to polegało na tym, że klient (logopeda – specjalista) będzie mógł zapisać się na taką usługę i przeprowadzić z Panią superwizję swoich pacjentów, aby móc lepiej pomagać im w codziennym funkcjonowaniu i dochodzeniu do zdrowia w zakresie logopedycznych schorzeń. Usługi będą obejmować diagnozę i terapię logopedyczną dla pacjentów dorosłych i dzieci w zakresie zaburzeń karmienia i jedzenia, zaburzeń połykania, zaburzeń funkcji w obrębie twarzoczaszki oraz jamy ustnej, zaburzeń komunikacji i mowy.

W związku z tym świadczone przez Panią usługi będą stanowić usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia poprzez poprowadzenie drugiego specjalisty (logopedy), aby mógł w bardziej efektywny sposób poprawiać jakość zdrowia swoich pacjentów.

Będą to spotkania stacjonarne, ale także na platformach online i kontakt poprzez komunikatory internetowe, np. (…), będzie to rozmowa z drugim specjalistą, analiza filmów i diagnoz, co pozwoli na jak najefektywniejsze postępowanie terapeutyczne wobec konkretnego pacjenta.

W związku z tym, że będzie to usługa wykonywana przez Panią, tj. osobę, która posiada odpowiednie kwalifikacje zawodowe, ponieważ ukończyła Pani kierunek Logopedia ogólna i kliniczna oraz ma wykształcenie wyższe magisterskie niezbędne uprawnienia do wykonywania zawodu logopedy (usługa realizowana w ramach wykonywania zawodu medycznego, a więc przez osobę, która legitymuje się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny) a usługa ta służy profilaktyce, zachowaniu i poprawie zdrowia pacjentów, może Pani skorzystać ze zwolnienia art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jednakże w tym miejscu należy wskazać, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być albo opodatkowana podatkiem albo może korzystać ze zwolnienia od podatku.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

a)  lekarza i lekarza dentysty,

b)  pielęgniarki i położnej,

c)  medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2023 r. poz. 991, 1675 i 1972),

d)  psychologa.

Ze wskazanego wyżej przepisu wynika, że zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki – służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i świadczone są w ramach wykonywanych zawodów (lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa i osób świadczących powyższe usługi w ramach wykonywania zawodów medycznych, o których mowa w ustawie o działalności leczniczej).

Przytoczone powyżej przepisy krajowe w zakresie opieki medycznej, stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) oraz lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

Na podstawie art. 132 ust. 1 lit. c Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

c) świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

Z powołanych przepisów jednoznacznie wynika, że powyższe zwolnienie ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Należy mieć na uwadze, że analizowany przepis zwalnia od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Nie zwalnia zatem wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi.

Precyzując czynności, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie lub poprawa zdrowia należy zastosować wykładnię językową.

„Profilaktyka” to wszelkie działania i środki stosowane w celu zapobiegania czemuś niepożądanemu, likwidowanie przyczyn niekorzystnych zjawisk, to działania i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom. Zatem profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

„Zachowanie” rozumiane jest zaś jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie.

Interpretując słowo „ratowanie” należy odwołać się do słów „ratować” i „ratownictwo”. Ratować to starać się ocalić, zachować coś, natomiast ratownictwo jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia.

Pojęcie „przywracać” oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić, odnowić, sprawić, że ktoś się znajdzie w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. Pojęcie „przywracanie zdrowia” oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu.

„Poprawa” to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawianie się, polepszanie. Z kolei termin „poprawa zdrowia”, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, zgodnie z wykładnią literalną, oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie.

Zatem dokonując ustalenia, czy dana usługa korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług należy ustalić, czy będzie spełniała wyżej określone warunki.

Dodatkowo należy wskazać, że z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08, pkt 25).

Jak również wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości UE w swym orzecznictwie: pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 VI Dyrektywy (obecnie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

W tym kontekście należy zauważyć, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych, ani wspólnotowych przepisach podatkowych. Zatem w tym zakresie należy szukać wyjaśnienia w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.

I tak, w wyroku C-106/05, pkt 27 Trybunał stwierdził, że pojęcia „opieki medycznej” oraz „świadczeń opieki medycznej” (…) odnoszą się do usług, które służą diagnozie, opiece oraz w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku C-307/01, pkt 57, gdzie podkreślono, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Należy więc uznać, że pojęcie „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” odpowiada określeniom używanym przez Trybunał „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok C-212/01, pkt 40).

Należy podkreślić, że ani przepisy Dyrektywy, ani orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia, nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z wyroku w sprawie C-212/01.

Ponadto Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w ww. wyroku stwierdził, że:

(…) to cel usługi medycznej decyduje o tym, czy powinna ona być zwolniona z podatku VAT. Dlatego też, jeśli kontekst, w jakim taka usługa jest wykonywana, pozwala ustalić, że jej głównym celem nie jest ochrona zdrowia, włączając w to utrzymanie lub przywrócenie zdrowia, lecz udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących skutki prawne, zwolnienie nie ma zastosowania do takiej usługi.

Należy podkreślić, że ani przepisy Dyrektywy, ani orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia, nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Również z orzeczenia C-384/98 wynika, że preferencji podlegać mogą jedynie te usługi, które mają cel terapeutyczny bądź profilaktyczny, a nie podlegają mu takie, które mają charakter czysto ekspercki i doradczy (np. orzekanie o stanie zdrowia dla potrzeb przyznania renty, bądź dla instytucji ubezpieczeniowych dla ustalenia wysokości składki ubezpieczenia na życie).

Ponadto jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08:

Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia, jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

Rzecznik zauważa również, że:

Działalność, którą uznano za części składowe opieki medycznej (leczenia medycznego), obejmuje: opiekę terapeutyczną jako część usługi ambulatoryjnej świadczonej przez wykwalifikowane pielęgniarki; leczenie psychoterapeutyczne świadczone przez wykwalifikowanych psychologów; prowadzenie badań lekarskich bądź pobieranie krwi lub innych próbek do badania pod kątem występowania choroby, na rzecz pracodawców lub ubezpieczycieli, albo poświadczanie zdolności medycznej do odbycia podróży, jeżeli celem tych usług zasadniczo pozostaje ochrona zdrowia zainteresowanych osób; oraz badania medyczne umożliwiające obserwację i zbadanie pacjentów, zanim zajdzie konieczność diagnozowania, rozciągnięcia opieki bądź leczenia potencjalnej choroby, zlecone przez internistów i wykonywane przez zewnętrzne laboratoria prywatne.

W tym miejscu warto wskazać na wyrok TSUE C-141/00, w którym wskazano, że:

Zwolnienie przyznane w art. 13(A)(J)(c,) Szóstej Dyrektywy (aktualnie art. 132 ust. 1 lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady) nie zależy od formy prawnej podatnika świadczącego usługi medyczne lub paramedyczne, o których mowa w tym przepisie.

Pojęcia używane do oznaczania zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT jest objęta każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Dokonując oceny przedstawionych okoliczności sprawy należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym, wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień.

Warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

  • przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być osobą wykonującą zawód lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa lub inny zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej,
  • przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie to nie ma zastosowania.

Zaznaczenia więc wymaga, że zwolnienie od podatku, o którym mowa w ww. przepisie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Oznacza to, że podlega mu określony rodzaj usług wykonywanych w określonym celu, przez zdefiniowany krąg podmiotów.

Należy zatem zbadać, czy spełniony jest pierwszy warunek do zastosowania zwolnienia, tj. przesłanka podmiotowa. W tym celu należy ustalić, czy legitymuje się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie, a tym samym, czy Pani wykonuje zawód medyczny w rozumieniu ww. art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o działalności leczniczej.

Przewidziany w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy warunek, zgodnie z którym zwolnione od podatku VAT są usługi w zakresie opieki medycznej wykonywane w ramach zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Dlatego nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku, zwolnienie to dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących.

Należy wskazać, że zasady wykonywania niektórych zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych aktach prawnych, dotyczy to w szczególności zawodu lekarza, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera, czy diagnosty laboratoryjnego. Poza wymienionymi, istnieje jeszcze spora grupa innych zawodów medycznych, dla których jednak nie zostały określone zasady wykonywania w odrębnych przepisach. Należy zatem przyjąć, że pojęcie „osoba wykonująca zawód medyczny” obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie „wykonywanie zawodu medycznego” należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.

Wykładnia normy zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy wskazuje, że zwolnienie od podatku świadczenia usług w zakresie opieki medycznej dotyczy podatników będących osobami wskazanymi w tym przepisie (lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarki i położne, osoby wykonujące zawody medyczne, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej oraz psychologów), nie wykluczając jednocześnie możliwości zastosowania zwolnienia, np. w sytuacji świadczenia tych usług przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.

Należy zauważyć, że w załączniku do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 227 ze zm.), w grupie 2294 wymienieni zostali logopedzi. Zawód logopeda został wymieniony w załączniku w grupie 229 „Inni specjaliści ochrony zdrowia” – (logopeda - 229402).

Zatem w analizowanej sprawie spełniona została przesłanka podmiotowa wskazana w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy dla świadczonych przez Panią usług jako logopeda.

Rozpatrując kwestię zwolnienia świadczonych usług logopedycznych należy dokonać również oceny, czy opisana usługa ze względu na swój cel może zostać uznana za usługę w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

W opisie sprawy podała Pani informacje, z których wynika, że:

  • chciałaby Pani wprowadzić nową usługę - superwizja/mentoring logopedyczny online lub stacjonarnie;
  • usługa będzie polegała na tym, że klient (logopeda – specjalista) będzie mógł zapisać się na taką usługę i przeprowadzić z Panią superwizję swoich pacjentów, aby móc lepiej pomagać im w codziennym funkcjonowaniu i dochodzeniu do zdrowia w zakresie logopedycznych schorzeń;
  • usługa będzie obejmować diagnozę i terapię logopedyczną dla pacjentów dorosłych i dzieci w zakresie zaburzeń karmienia i jedzenia, zaburzeń połykania, zaburzeń funkcji w obrębie twarzoczaszki oraz jamy ustnej, zaburzeń komunikacji i mowy;
  • profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie lub poprawa zdrowia będzie realizowana poprzez poprowadzenie drugiego specjalisty (logopedy), aby mógł w bardziej efektywny sposób poprawiać jakość zdrowia swoich pacjentów;
  • będzie to rozmowa z drugim specjalistą, analiza filmów i diagnoz, co pozwoli na jak najefektywniejsze postępowanie terapeutyczne wobec konkretnego pacjenta.

W przedmiotowej sprawie, wskazuje Pani, że świadczona przez Panią usługa superwizji/mentoringu logopedycznego służy profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia poprzez poprowadzenie drugiego specjalisty (logopedy), aby mógł w bardziej efektywny sposób poprawiać jakość zdrowia swoich pacjentów. Należy jednak zauważyć, że opisanej usługi nie będzie Pani świadczyć bezpośrednio na rzecz pacjentów. Opisana usługa ma charakter konsultacji udzielanych logopedom – specjalistom, w związku z czym jej celem nie jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia odbiorców usługi.

Z opisu sprawy nie wynika zatem, aby bezpośrednim celem usługi superwizji/mentoringu była ochrona zdrowia lub przywrócenie zdrowia pacjentów, lecz udzielanie porad, konsultacji na rzecz specjalistów - logopedów. Stosowane przez Panią nazewnictwo nie zmienia charakteru świadczonej usługi, której celem jak wynika z opisu sprawy jest konsultacja przypadków z jakimi mają do czynienia logopedzi/specjaliści zwracający się do Pani o przeprowadzenie rozmowy/analizy.

Opisana usługa superwizji/mentoringu logopedycznego, którą planuje Pani świadczyć, nie stanowi usługi w zakresie opieki medycznej, służącej profilaktyce zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia. Wskazać bowiem należy, że celem usługi będzie poprowadzenie drugiego specjalisty (logopedy), aby mógł w bardziej efektywny sposób poprawiać jakość zdrowia swoich pacjentów, będzie to rozmowa z drugim specjalistą, analiza filmów i diagnoz, co pozwoli na jak najefektywniejsze postępowanie terapeutyczne wobec konkretnego pacjenta. Pomimo, że będzie Pani analizować przypadki poszczególnych pacjentów, to jednak opisana usługa nie będzie stanowić terapii udzielanej tym konkretnym pacjentom. Nie można również uznać, że Pani klienci będą nabywać tą usługę w imieniu i na rzecz pacjentów, gdyż zakres opisanej usługi wskazuje, że to logopedzi-specjaliści są jej odbiorcami. Zatem należy uznać, że bezpośrednim celem opisanej usługi nie jest ochrona zdrowia, lecz doradztwo - konsultacja z innym specjalistą w zakresie ustalenia odpowiedniego postępowania terapeutycznego. W konsekwencji opisana usługa ma charakter doradczy, konsultacyjny, a nie medyczny.

Tym samym, pomimo spełnienia warunku podmiotowego – jest Pani logopedą, świadczona przez Panią usługa superwizji/mentoringu logopedycznego nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy, gdyż nie jest to usługa w zakresie opieki medycznej, służąca profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.