Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 listopada 2024 roku o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku uznania zwrotu poniesionych na rzecz klienta wydatków z tytułu należności celno-podatkowych jako element wynagrodzenia i tym samym niewliczania ich do podstawy opodatkowania podatkiem VAT świadczonych przez Państwa usług. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 stycznia 2025 r. (wpływ 29 stycznia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku)

X Spółka z o.o. (dalej jako Spółka, Podatnik, Zleceniodawca) jest spółką kapitałową, polskim rezydentem podatkowym rozliczającym podatek dochodowy od całości swoich dochodów w Polsce. Spółka jest także czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym w Polsce. Spółka należy do grupy X dostarczającej usługi agencji żeglugowych, wsparcia operatorów i armatorów statków, usługi logistyczne, spedycyjne, wysyłkowe. Przedmiotem działalności Spółki są profesjonalne usługi w zakresie obsługi agencyjnej statków oraz usługi logistyczne w dziedzinie międzynarodowego transportu ładunków drogą morską, lotniczą i drogową.

Spółka świadcząc swoje usługi wykonuje szereg czynności na rzecz swoich klientów, których celem jest obsługa statku i jego ładunku w portach morskich oraz obsługa logistyczna przesyłek międzynarodowych w eksporcie i imporcie. Wniosek dotyczy działalności logistycznej, do niej Wnioskodawca będzie się odnosić w dalszej części wniosku.

Spółka pełni funkcję przedstawiciela klienta przed różnymi podmiotami zaangażowanymi w obsługę danego ładunku (armatorami, agentami dekonsolidacyjnymi, magazynami, agencją celną, przewoźnikami itp.), dążąc do płynnej i terminowej obsługi przesyłki.

Wykonując usługę Spółka w imieniu klienta podejmuje czynności na rzecz przesyłki współpracując z zaangażowanymi podmiotami, dbając o przestrzeganie wszelkich niezbędnych procedur formalnych, organizując transport, pośrednicząc w zawieraniu umów. Nadto reprezentuje interesy klienta przed organami państwowymi oraz podmiotami zarządzającymi portami morskimi, w tym bierze udział w formalnościach celnych i podatkowych. Tego rodzaju usługa traktowana jest jako usługa kompleksowa i wynagrodzenie za nią stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na fakturze wskazane są różnego rodzaju czynności i stawka wynagrodzenia za ich wykonanie. W toku wykonywania tych usług Spółka zmuszona jest także dokonywać w imieniu i na rzecz klienta różnego rodzaju opłat portowych, czy innych należności.

W toku wykonywanych na rzecz jednego ze swoich klientów usług Spółka chciałaby w przyszłości dokonywać także zapłaty należnego od importu towarów cła i podatku VAT na rzecz agencji celnej obsługującej klienta.

Spółka otrzyma od Klienta Pełnomocnictwo do działania w jego imieniu i na jego rzecz w związku z uiszczaniem opłat związanych z importem towarów na konto Agencji celnej.

Spółka będzie prowadziła ewidencję na potrzeby podatku VAT, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i będzie w niej ujmowała przejściowo zwrot wydatków poniesionych z tytułu należności celno-podatkowych.

Przebieg transakcji będzie następujący:

·klient współpracuje ze Spółką na podstawie oferty Spółki na obsługę przesyłek Klienta w polskich portach morskich lub lotniczych oraz dostawę przesyłek do siedziby firmy (strony nie mają umowy pisemnej, a współpraca oparta jest o ofertę i zlecenie mailowe);

·Spółka w ramach swojej działalności współpracuje z profesjonalną agencją celną, która w imieniu i na rzecz klienta dokonuje zgłoszeń celnych i odpowiada za wszelkie związane z tym formalności;

·Spółka pełni tu role pośrednika i organizatora, nie reprezentuje klienta przed organami celnymi. Klient nie posiada odrębnej umowy z agencją celną, lecz ma złożone „Upoważnienie do działania w formie przedstawiciela bezpośredniego do czynności związanych z dokonywaniem zgłoszeń celnych” przez Agencję Celną. Klient zobowiązał się do ponoszenia wszelkich opłat celnych i podatków zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem;

·rolą Spółki jest zorganizować odprawę celną, tj. Spółka zleca odprawę agencji celnej i pośredniczy między nią a klientem. Spółka czyni to w oparciu o zlecenie klienta, a następnie sama zleca to agencji celnej (zarówno zlecenie klienta, jak i zlecenie dla Agencji Celnej jest identyfikowalne przez unikatowy nr PO (Purchase Order czyli Zamówienie Zakupowe Klienta), numer PO umieszczony jest również na fakturze handlowej wystawionej przez Nadawcę przesyłki);

·na życzenie Klienta Spółka chciałaby w przyszłości dokonywać również płatności należności celno-podatkowych w imieniu Klienta na konto agencji celnej, co umożliwi znacznie szybszy przebieg obsługi przesyłki, szybszą dostawę do klienta oraz mniejsze koszty dla Klienta z tytułu magazynowania przesyłek w portach lotniczych i morskich (zysk dla Klienta), jak również będzie to stanowić przewagę konkurencyjną Spółki, co Wnioskodawca zakłada wpłynie pozytywnie na długofalowe relacje Klienta ze Spółką, oraz znacznie sprawniejszą obsługę przesyłki (zysk dla Spółki);

·w celu dokonywania płatności należności celno-podatkowych przez Spółkę w imieniu klienta - agencja celna będzie przygotowywać projekt (draft SAD) odprawy celnej (po zleceniu jej tej czynności przez Spółkę w imieniu klienta) i będzie przesyłać go wraz z „Powiadomieniem o należnościach” do Spółki. W celu jednoznacznej identyfikacji przesyłki - w projekcie zgłoszenia (SADu) będzie wpisany numer faktury dotyczący przesyłki (w danej fakturze wymieniony jest nr PO/zamówienia zakupowego), natomiast „Powiadomienie o należnościach” będzie oznaczone numerem PO/zamówienia zakupowego oraz nr referencyjnym agencji celnej unikatowym dla każdej odprawy celnej. Zarówno na projekcie SADu jak na „Powiadomieniu o należnościach” jako odbiorca dokumentu/importer będzie wpisany Klient, obydwa dokumenty będą zawierać takie same kwoty cła i VAT;

·Spółka będzie płacić należności celno-podatkowe na konto agencji celnej (wskazane przez agencję celną w „powiadomieniu o należnościach”) i następnie będzie obciążać nimi swojego Klienta w formie Noty Obciążeniowej (Debit Notę). Klient będzie zwracał Spółce dokładnie tę samą kwotę, w walucie polskiej (nie powstają żadne różnice, nie są doliczane marże, nie występują różnice kursowe). Płacąc należności w imieniu klienta Spółka w tytule przelewu będzie podawać: Numer PO + własny Nr zlecenia + Nr Referencyjny Agencji Celnej podany na „Powiadomieniu o należnościach”;

·płatności te będą dokonywane w imieniu i na rzecz klienta, będą ewidencjonowane w księdze rachunkowej Spółki jako rozrachunki z tym klientem, tj. nie będą odnoszone w koszty podatkowe Spółki, a nota obciążeniowa wystawiona na klienta będzie zawierać Nr PO/zamówienia zakupowego Klienta + nr własny zlecenia Spółki;

·będzie również prowadzona ewidencja tych wydatków i dokumentów z nimi związanych dla potrzeb podatku VAT. Ewidencja ta będzie zawierać: Nr zlecenia Spółki, nr PO/zamówienia zakupowego klienta, Nr Noty Obciążeniowej Spółki, datę jej wystawienia, nazwę Klienta, kwotę obciążenia w PLN, jak również datę płatności należności przez Spółkę na konto Agencji Celnej wraz z zapłaconą kwotą oraz datę płatności należności przez klienta wraz z kwotą zapłaconą dla Spółki;

·Spółka od agencji celnej otrzyma fakturę za wykonane na jej zlecenie w imieniu klientów czynności. Kwota ta nie będzie obejmować należności celnych i podatku VAT, a jedynie samą wartość usługi i będzie stanowić dla Spółki koszt jej działalności oraz podstawę do kalkulacji wynagrodzenia na rzecz klienta. Kwota usługi agencji celnej będzie wliczana w wynagrodzenie, jakiego będzie żądać Spółka od swojego klienta za organizację odprawy celnej (będzie ona powiększona o uzgodnioną marżę/narzut);

·za wykonaną usługę Spółka wystawi fakturę VAT, na której ujmie swoje wynagrodzenia m.in. z tytułu organizacji odprawy celnej i odrębnie wynagrodzenia z tytułu dokonanych płatności celnych, które będzie ustaloną prowizją za te czynności (za ich organizację) i nie będzie obejmować samej kwoty zapłaconego przez Spółkę i zwróconego przez klienta długu celnego (czyli cła i podatku VAT), które zostało zwrócone w oparciu o notę obciążeniową. Faktura jest wystawiana w PLN, częściowo może być kalkulowana w oparciu o waluty USD lub EUR – w przypadku otrzymania od zaangażowanych podmiotów trzecich faktur w walutach USD/EUR i ustalony przez strony transakcji kurs USD lub EUR w stosunku do PLN.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy otrzymany przez Spółkę od klienta i zapłacony na podstawie noty obciążeniowej zwrot poniesionych na jego rzecz wydatków z tytułu należności celno-podatkowych nie będzie stanowić dla Spółki jako podatnika VAT elementu wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług, a tym samym nie będzie wliczany do podstawy opodatkowania podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika. Z kolei w ust. 6 wskazano, że podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Niemniej ustawodawca w ust. 7 tego przepisu wskazuje, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Jak zatem wynika z powyższych przepisów, możliwe jest wyłączenie wydatków poniesionych na rzecz nabywcy usługi / usługobiorcy z podstawy o podatkowania podatkiem VAT. Ustawodawca taką możliwość wprost wskazał w przepisach prawa, z tym, że uwarunkował ją od spełnienia konkretnych przesłanek:

·ma być to zwrot wydatków udokumentowanych poniesionych na rzecz nabywcy usługi;

·podatnik obowiązany jest prowadzić odrębną ewidencje na potrzeby podatku VAT, w której przejściowo kwoty te zostaną ujęte.

Powyższy sposób ustalania podstawy opodatkowania jest zgodny z przepisami Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE Nr L. 347/1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą. Zgodnie z art. 73 Dyrektywy, w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Stosownie do art. 79 Dyrektywy, podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

a)obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

b)opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;

c)kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Przy czym, podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony. Natomiast zgodnie z art. 76 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1590 ze zm.), czynności dokonane przez przedstawiciela celnego w granicach pełnomocnictwa pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla osoby, która go ustanowiła. Zgodnie z art. 77 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. UE. L 2013 nr 269, str. 1 ze zm.), zwany dalej UKC, dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych:

a)dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu;

b)odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

Stosownie do art. 77 ust. 2 UKC dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. W myśl art. 77 ust. 3 UKC, dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego (...). W myśl art. 5 pkt 15, 18 i 19 UKC, do celów niniejszego kodeksu stosuje się następujące definicje:

·„zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane (pkt 15);

·„dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego (pkt 18);

·„dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny (pkt 19).

Usługa świadczona przez Spółkę a prawo do wyłączenia opłaconych należności celnych z podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wskazane wyżej przepisy pozwalają na ustalenie podstawy opodatkowania podatkiem VAT bez uwzględnienia kwot, które zostały poniesione na rzecz innego podmiotu, a następnie zostały zwrócone podatnikowi.

Jak wskazano, wymaga to spełnienia określonych warunków opisanych powyżej.

Biorąc zatem pod uwagę całokształt okoliczności sprawy zauważyć należy, że w zakresie obowiązków związanych ze zgłoszeniem celnym towarów będących własnością Klienta Spółka będzie działać w imieniu i na rzecz Klienta. Koszty celno-podatkowe, które będą ponoszone przez Spółkę z tytułu importu towarów, które będą Spółce zwracane, będą stanowić zwrot kosztów celnopodatkowych poniesionych w związku z ww. importem towarów. Otrzymywany zwrot poniesionych na rzecz Klienta wydatków z tytułu należności celno-podatkowych nie będzie stanowił dla Spółki elementu wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług. Tym samym zwrot poniesionych przez Spółkę wydatków jest niezależny od wynagrodzenia i nie będzie jego częścią. Zatem poniesione ww. koszty celno-podatkowe nie będą elementami mającymi wpływ na cenę usług świadczonych przez Spółkę jako pełnomocnika Klienta, a należności celno-podatkowe związane z importem towarów nie powinny być włączone do podstawy opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę.

Podkreślenia ponadto wymaga, że zwrot wydatków poniesionych z tytułu należności celnopodatkowych w imieniu i na rzecz Klienta będzie ujmowany przejściowo w prowadzonej przez Spółkę ewidencji na potrzeby podatku VAT, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę Spółka uważa, iż otrzymany przez Spółkę od klienta i zapłacony na podstawie noty obciążeniowej zwrot poniesionych na jego rzecz wydatków z tytułu należności celnopodatkowych nie będzie stanowić dla Spółki jako podatnika VAT elementu wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług, a tym samym nie będzie wliczany do podstawy opodatkowania podatkiem VAT, pod warunkiem, że:

a)dokumenty (nota, powiadomienie o należnościach) wystawione przez agencję celną dokumentująca wysokość należności celno-podatkowych:

·będą wystawione na faktycznego nabywcę czyli Klienta Spółki, gdzie klient wskazany będzie jako „odbiorca”

·umożliwią identyfikacje płatności;

b)Spółka będzie prowadzić ewidencję tych wydatków i dokumentów (not księgowych) z nimi związanych dla potrzeb podatku VAT - ewidencja ta będzie przejściowo ujmować kwoty wydatków i kwoty zwrócone, forma ewidencji została opisana w „Przebiegu transakcji”;

c)wydatek i kwota zwrotu muszą sobie odpowiadać, tj. winna to być taka sama kwota środków pieniężnych w tej samej walucie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. Z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 ustawy wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 19a ust. 9 ustawy:

Art. 19a ust. 10a ustawy wskazuje, że:

Zgodnie z treścią art. 19a ust. 11 ustawy:

Powyższe oznacza, że w przypadku gdy na podstawie przepisów celnych powstaje dług celny w związku z dopuszczeniem towarów do obrotu wówczas także, co do zasady, powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu tych towarów.

Szczególne zasady wymiaru i poboru podatku w imporcie towarów wiążą się ze specyfiką importu jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Przede wszystkim należy zaznaczyć, że obowiązek zapłaty podatku z tytułu importu towarów ciąży na osobach przywożących towary, bez względu na to, czy są one podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT czy też nie. Oznacza to, że każdy podmiot importujący towary obowiązany jest uiścić podatek z tytułu importu towarów, ponieważ w tym przypadku podatek obciąża czynność faktyczną, jaką jest przywóz towarów.

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:

W kwestii ustalenia podstawy opodatkowania należy przywołać art. 29a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

Z przepisu art. 29a ust. 6 ustawy wynika, że:

Z kolei art. 29a ust. 7 ustawy wskazuje, że:

Powyższy sposób ustalania podstawy opodatkowania jest zgodny z przepisami Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE Nr L. 347/1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

Zgodnie z art. 73 Dyrektywy:

W myśl art. 78 Dyrektywy:

Stosownie do art. 79 Dyrektywy:

Zgodnie z art. 76 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1373):

Zgodnie z art. 77 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. UE. L 2013 nr 269, str. 1 ze zm.), zwany dalej UKC:

Stosownie do art. 77 ust. 2 UKC:

W myśl art. 77 ust. 3 UKC:

W myśl art. 5 pkt 15, 18 i 19 UKC:

Kwestia pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98 - art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym, a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 95 § 2 Kodeksu cywilnego:

Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych, z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, że w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka świadczy usługi w zakresie obsługi agencyjnej statków oraz usługi logistyczne w dziedzinie międzynarodowego transportu ładunków drogą morską, lotniczą i drogową. Wykonują Państwo szereg czynności na rzecz swoich klientów, których celem jest obsługa statku i jego ładunku w portach morskich oraz obsługa logistyczna przesyłek międzynarodowych w eksporcie i imporcie. W toku wykonywanych na rzecz jednego ze swoich klientów usług, chcieliby Państwo w przyszłości dokonywać także zapłaty należnego od importu towarów cła i podatku VAT na rzecz agencji celnej obsługującej klienta. Wskazali Państwo, że w ramach tej współpracy nie mają umowy pisemnej z klientem, współpraca oparta jest o ofertę i zlecenie mailowe. Spółka w ramach swojej działalności współpracuje z profesjonalną agencją celną, która w imieniu i na rzecz klienta dokonuje zgłoszeń celnych i odpowiada za wszelkie związane z tym formalności. Klient nie posiada odrębnej umowy z agencją celną, lecz ma złożone „Upoważnienie do działania w formie przedstawiciela bezpośredniego do czynności związanych z dokonywaniem zgłoszeń celnych” przez agencję celną. Klient zobowiązał się do ponoszenia wszelkich opłat celnych i podatków zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem. Państwa rolą jest zorganizować odprawę celną, tj. zlecają Państwo odprawę agencji celnej i pośredniczą między nią a klientem. Spółka czyni to w oparciu o zlecenie klienta, a następnie sama zleca to agencji celnej. Na życzenie klienta Spółka chciałaby w przyszłości dokonywać również płatności należności celno-podatkowych w imieniu klienta na konto agencji celnej. Otrzymają Państwo od klienta Pełnomocnictwo do działania w jego imieniu i na jego rzecz w związku z uiszczaniem opłat związanych z importem towarów na konto agencji celnej. Spółka będzie płacić należności celno-podatkowe na konto agencji celnej i następnie będzie obciążać nimi swojego klienta w formie Noty Obciążeniowej. Klient będzie zwracał Spółce dokładnie tę samą kwotę, w walucie polskiej. W celu dokonywania płatności należności celno-podatkowych przez Spółkę w imieniu klienta, agencja celna będzie przygotowywać projekt (draft SAD) odprawy celnej (po zleceniu jej tej czynności przez Spółkę w imieniu klienta) i będzie przesyłać go wraz z „Powiadomieniem o należnościach” do Spółki. W celu jednoznacznej identyfikacji przesyłki, w projekcie zgłoszenia (SADu) będzie wpisany numer faktury dotyczący przesyłki (w danej fakturze wymieniony jest nr PO/zamówienia zakupowego), natomiast „Powiadomienie o należnościach” będzie oznaczone numerem PO/zamówienia zakupowego oraz nr referencyjnym agencji celnej unikatowym dla każdej odprawy celnej. Zarówno na projekcie SADu jak na „Powiadomieniu o należnościach” jako odbiorca dokumentu/importer będzie wpisany klient, obydwa dokumenty będą zawierać takie same kwoty cła i VAT. Spółka będzie prowadziła ewidencję na potrzeby podatku VAT, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy i będzie w niej ujmowała przejściowo zwrot wydatków poniesionych z tytułu należności celno-podatkowych.

Z powołanych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

W orzeczeniu TSUE w sprawie C-427/98 (Komisja Europejska v. Republika Federalna Niemiec) Trybunał wskazał, że:

O wynagrodzeniu w ramach danej sprzedaży można mówić, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego). Za dokonanie tych czynności, wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar lub usługę może być inny towar lub usługa), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa). Innymi słowy, musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Z przytoczonej regulacji art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy wynika, że wyłączeniu z podstawy opodatkowania podlegają kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek nabywcy lub usługobiorcy. Należy jednak zaznaczyć, że otrzymany przez podatnika zwrot wydatków poniesionych na rzecz zleceniodawcy nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem VAT wówczas, gdy podatnik dysponuje dowodami dokumentującymi rzeczywiste kwoty poniesionych kosztów oraz ww. dowody zostały wystawione na nabywcę (usługobiorcę), w którego imieniu i na rzecz którego poniesione zostały te wydatki.

Podstawowym warunkiem zastosowania wyłączenia określonego w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy jest działanie podatnika w imieniu i na rachunek nabywcy lub usługobiorcy.

Należy wskazać również, że aby otrzymana przez podatnika kwota stanowiła zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek klienta, nie może stanowić należności lub kosztów dodatkowych, które w myśl art. 29a ust. 1 i 6 ustawy należy uwzględnić w podstawie opodatkowania. Zatem nie wystąpi zwrot wydatków poniesionych przez podatnika w imieniu i na rzecz klienta, jeśli wydatki te stanowią świadczenia pomocnicze związane bezpośrednio z dokonywaną przez niego na rzecz danego klienta dostawą towarów lub świadczeniem usług, czyli wydatki te były poniesione przez podatnika we własnym imieniu. W takiej sytuacji kwota zwracanych wydatków stanowi w istocie element kalkulacyjny wynagrodzenia z tytułu zawartej transakcji.

Biorąc zatem pod uwagę całokształt okoliczności sprawy zauważam, że w zakresie obowiązków związanych ze zgłoszeniem celnym towarów będących własnością klienta działają Państwo w imieniu i na rzecz klienta, zlecając ww. czynności agencji celnej. Koszty celno-podatkowe związane z importem towarów będących własnością klienta, będą ponoszone i przekazywane przez Państwa agencji celnej. Następnie ww. koszty, które – jak Państwo wskazali – będą ponoszone w imieniu i na rzecz klienta w ramach udzielonego pełnomocnictwa, będą Państwa Spółce zwracane stanowiąc zwrot należności celno-podatkowych poniesionych w związku z ww. importem towarów. Tym samym otrzymywany zwrot poniesionych na rzecz klienta wydatków z tytułu należności celno-podatkowych nie będzie stanowił dla Państwa elementu wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług. Zatem zwrot poniesionych przez Państwa wydatków będzie niezależny od wynagrodzenia i nie będzie jego częścią. W związku z tym poniesione ww. koszty celno-podatkowe nie będą elementami mającymi wpływ na cenę usług świadczonych przez Państwa jako pełnomocnika klienta, a należności celno-podatkowe związane z importem towarów nie powinny być włączone do podstawy opodatkowania usług świadczonych przez Państwa na rzecz klienta.

Podkreślenia ponadto wymaga, że jak wskazali Państwo w opisie sprawy, zwrot wydatków poniesionych z tytułu należności celno-podatkowych w imieniu i na rzecz klienta ujmowany będzie przejściowo w prowadzonej przez Państwa ewidencji na potrzeby podatku VAT, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy.

Zatem, zwrot przez klienta na Państwa rzecz należności celno-podatkowych poniesionych przez Państwa i przekazanych agencji celnej, dokonującej odprawy celnej towarów, nie będzie stanowił elementu Państwa wynagrodzenia i nie będzie wliczany do podstawy opodatkowania podatkiem VAT.

Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Państwa. W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutków prawno-podatkowych dla Państwa klienta oraz agencji celnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.