Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie:

•opodatkowania podatkiem VAT wykonywanych przez Pana usług na rzecz X. przy wykonywaniu umowy dotyczącej udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej w (...) w 2024 roku – jest prawidłowe,

•obowiązku wystawiania faktur VAT za świadczone usługi nieodpłatnej pomocy prawnej – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wpłynął 31 października 2024 r. Uzupełnił go Pan pismem z 3 stycznia 2025 r. w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan radcą prawnym prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, z kodem PKD 69.10.Z. i 69.20.Z. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pod koniec 2023 r. zawarł Pan z X. umowę dotycząca udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej w (...) w 2024 roku. Na jej podstawie Zleceniodawca (X.) zleca Zleceniobiorcy (Panu) udzielanie nieodpłatnej pomocy prawnej na rzecz osób uprawnionych, zgodnie z ustawą z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej.

Świadczenie nieodpłatnej pomocy prawnej obejmuje w szczególności:

a)poinformowanie osoby uprawnionej o obowiązującym stanie prawnym oraz przysługujących jej uprawnieniach lub spoczywających na niej obowiązkach, w tym w związku z toczącym się postępowaniem przygotowawczym, administracyjnym, sądowym lub sądowoadministracyjnym, lub

b)wskazanie osobie uprawnionej sposobu rozwiązania jej problemu prawnego, lub

c)sporządzenie projektu pisma w sprawach, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyłączeniem pism procesowych w toczącym się postępowaniu przygotowawczym lub sądowym i pism w toczącym się postępowaniu sądowoadministracyjnym, lub

d)nieodpłatną mediację, lub

e)sporządzenie projektu pisma o zwolnienie od kosztów sądowych lub ustanowienie pełnomocnika z urzędu w postępowaniu sądowym lub ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego w postępowaniu sądowoadministracyjnym oraz poinformowanie o kosztach postępowania i ryzyku finansowym związanym ze skierowaniem sprawy na drogę sądową.

Usługa ma być wykonywana w (...) w każdy czwartek w godzinach od 11:00 do 15:00, z wyłączeniem dni wolnych od pracy. Zleceniobiorca jest zobowiązany do osobistego udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej w punkcie. Zgodnie z umową w celu umożliwienia wykonania świadczenia nieodpłatnej pomocy prawnej X. zobowiązało się udostępnić lokal biurowy wyposażony w 1 biurko, krzesła oraz szafę zamykaną na klucz, a także sprzęt komputerowy wraz z drukarką, dostępem do bazy aktów prawnych Lex oraz środek łączności telefonicznej, a także system informatyczny do obsługi zadania. Urządzenia udostępnione przez X. mogą być wykorzystywane w Punkcie przez Zleceniobiorcę wyłącznie do czynności lub działań związanych z udzielaniem nieodpłatnej pomocy prawnej i nieodpłatnej mediacji. X. zapewnia też bieżące materiały eksploatacyjne (papier i tusz do drukarki, materiały informacyjne, długopisy).

W umowie zostało przewidziane za świadczenie nieodpłatnej pomocy prawnej w wysokości (...) zł w roku 2024. Od stycznia do grudnia 2024 r. Zleceniobiorca ma otrzymywać wynagrodzenie w wysokości (...) zł miesięcznie. Płatność wynagrodzenia Zleceniobiorcy za realizację przedmiotu umowy nastąpi po otrzymaniu poprawnie sporządzonej dokumentacji dotyczącej nieodpłatnej pomocy prawnej na podstawie faktury lub rachunku wystawionego na X.

W umowie następująco określono zasady wynagrodzenia Zleceniobiorcy:

1.Na realizację zadania o którym mowa w § 1 Zleceniobiorca otrzyma w 2024 roku wynagrodzenie w maksymalnej wysokości (…).

2.Za wykonywanie świadczeń wynikających z niniejszej umowy, Zleceniobiorca otrzymywać będzie wynagrodzenie ryczałtowe miesięcznie w wysokości 1/5 kwoty (…), tj. od stycznia do grudnia 2024 r. (…).

3.Strony ustalają, że płatność za realizację przedmiotu umowy nastąpi po otrzymaniu poprawnie sporządzonej dokumentacji wskazanej w § 2 ust. 8 na podstawie faktury/rachunku wystawionej/-ego na adres: X., składanego do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym świadczona jest pomoc prawna. Za miesiąc grudzień 2024 roku faktura/rachunek musi być złożona/-y najpóźniej do dnia 20 grudnia.

4.Wynagrodzenie płatne będzie w terminie do 14 dni od dnia otrzymania prawidłowo wystawionej/-ego faktury/rachunku oraz poprawnie wypełnionej dokumentacji określonej w § 2 ust. 8 umowy.

5.Wynagrodzenie z tytułu niniejszej umowy nie przysługuje, bądź zostanie proporcjonalnie pomniejszone w przypadku gdy Zleceniobiorca, lub jego zastępca nie udzielił świadczeń wynikających z niniejszej umowy w całości bądź w poszczególnych dniach/godzinach, zgodnie z umową.

W przypadku obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii albo wprowadzenia stanu nadzwyczajnego, udzielanie nieodpłatnej pomocy prawnej może odbywać się za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość oraz poza lokalem punktu, przy czym ostateczna forma działania punktu określana jest przez Zleceniodawcę. Na żądanie Zleceniodawcy możliwe jest wydłużenie czasu trwania dyżuru do co najmniej 5 godzin dziennie. Wydłużenie czasu trwania dyżuru nie powoduje zwiększenia środków przeznaczonych na realizację zadania w danym roku.

Udzielanie nieodpłatnej pomocy prawnej przez Zleceniobiorcę w punkcie odbywa się według kolejności zgłoszeń dokonywanych: pod numerem telefonu wskazanym przez X. i odnotowaniu w kalendarzu prowadzonym przez pracownika (...) w systemie informatycznym dedykowanym obsłudze zadania lub poprzez stronę internetową np.: ms.gov.pl.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan ponadto, że:

1.Wynagrodzenie za świadczenie pomocy prawnej w punkcie nieodpłatnej pomocy prawnej nie jest przychodami o których mowa w art. 12 ust. 1-6 ustawy PIT. Nie świadczy Pan pracy na podstawie stosunku pracy, stosunku służbowego ani spółdzielczego stosunku pracy.

2.Wynagrodzenie za świadczenie nieodpłatnej pomocy prawnej w punkcie na podstawie umowy zawartej z X. stanowi przychody o których mowa w art. 13 ust. 8 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody za udzielanie nieodpłatnej pomocy prawnej na rzecz klientów zgłaszających się do Punktu Nieodpłatnej Pomocy Prawnej prowadzonym przez X. stanowią przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia uzyskane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Wskazać należy, iż nie ma Pan wpływu na wysokość wynagrodzenia otrzymywanego za wykonywane usługi. Wynagrodzenie wynosi tyle samo, niezależnie od ilości udzielonych przez Pana porad prawnych osobom zgłaszającym się do punktu nieodpłatnej pomocy prawnej.

Nie ponosi Pan ryzyka ekonomicznego ani gospodarczego przy udzielaniu nieodpłatnej pomocy prawnej. Nie ponosi Pan prawie żadnych kosztów w związku z udzielaniem nieodpłatnej pomocy prawnej, poza kosztami dojazdu do punktu oraz kosztem jednego listu poleconego w miesiącu. Wszystkie koszty (w tym koszty umeblowania punktu i wyposażenia go w cały niezbędny sprzęt, energii elektrycznej, sprzątania) ponosi X.

Osoby zgłaszające się do punktu nieodpłatnej pomocy prawnej kontaktują się wcześniej z pracownikiem X, by umówić się na konkretny dzień i konkretną godzinę, by otrzymać nieodpłatną pomoc prawną. Osoby te zazwyczaj nie orientują się, jaki radca prawny będzie im tej pomocy prawnej udzielał. Wiedzą, że punkt jest organizowany przez X. i pomocy będzie udzielał radca prawny.

Ma Pan narzucone konkretne przedziały czasu w których ma Pan udzielać nieodpłatnej pomocy prawnej, tj. w każdy czwartek od godziny 11 do godziny 15, z wyjątkiem dni wolnych od pracy. Zgodnie z umową na żądanie (...) może Pan zostać zobowiązany do wydłużenia czasu trwania dyżuru o godzinę.

Nie ponosi Pan odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat podejmowanych przez Pana czynności w ramach umowy zawartej z X. W razie niewykonania lub nienależytego wykonywania umowy zawartej z X. roszczenia z tego tytułu przysługują X.

Pytania

1)Czy w przedstawionym stanie faktycznym wynagrodzenie za udzielanie nieodpłatnej pomocy prawnej na rzecz osób uprawnionych, zgodnie z ustawą z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej jest objęte podatkiem od towarów i usług, a miesięczna kwota wynagrodzenia (...) zł jest kwotą zawierającą już podatek od towarów i usług, który musi Pan odprowadzić na rzecz Skarbu Państwa?

2)Czy w przedstawionym stanie faktycznym powinien Pan wystawiać na rzecz Zleceniodawcy (X.) faktury VAT zawierające w miejscu stawki podatku od towarów i usług oznaczenie „np.” - nie podlega, jeżeli te usługi nie podlegają podatkowi od towarów i usług czy też powinienem wystawiać faktury VAT z odpowiednią stawką podatku VAT czy też powinien Pan wystawiać inny dokument księgowy? A jeżeli ma Pan wystawiać inny dokument księgowy to jaki?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, iż na gruncie przedstawionego stanu faktycznego udzielanie nieodpłatnej pomocy prawnej na podstawie umowy zawartej z X. nie jest wykonywaniem samodzielnie działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT:

Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Stosownie do treści art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Uważa Pan, iż przychody za udzielanie nieodpłatnej pomocy prawnej na rzecz klientów zgłaszających się do Punktu Nieodpłatnej Pomocy Prawnej prowadzonym przez X. stanowią przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia uzyskane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Wskazać należy, iż nie ma Pan wpływu na wysokość wynagrodzenia otrzymywanego za wykonywane usługi. Wynagrodzenie wynosi tyle samo, niezależnie od ilości udzielonych przez Pana porad prawnych osobom zgłaszającym się do punktu nieodpłatnej pomocy prawnej. Jedynie w wypadku braku realizacji usługi (np. nie podjęcia udzielania porad prawnych w danym dniu) wynagrodzenie może zostać proporcjonalnie obniżone.

Nie ponosi Pan ryzyka ekonomicznego ani gospodarczego przy udzielaniu nieodpłatnej pomocy prawnej. Nie ponosi Pan prawie żadnych kosztów w związku z udzielaniem nieodpłatnej pomocy prawnej, poza kosztami dojazdu do punktu oraz (opcjonalnie) kosztem jednego listu poleconego w miesiącu. Wszystkie koszty (w tym koszty umeblowania punktu i wyposażenia go w cały niezbędny sprzęt, energii elektrycznej, sprzątania) ponosi X.

Osoby zgłaszające się do punktu nieodpłatnej pomocy prawnej kontaktują się wcześniej z pracownikiem X., by umówić się na konkretny dzień i konkretną godzinę, by otrzymać nieodpłatną pomoc prawną. Osoby te zazwyczaj nie orientują się, jaki radca prawny będzie im tej pomocy prawnej udzielał. Wiedzą, że punkt jest organizowany przez X. i pomocy będzie udzielał radca prawny.

Ma Pan narzucone konkretne przedziały czasu, w których ma Pan udzielać nieodpłatnej pomocy prawnej, tj. w każdy czwartek od godziny 11 do godziny 15, z wyjątkiem dni wolnych od pracy. Zgodnie z umową na żądanie (...) może Pan zostać zobowiązany do wydłużenia czasu trwania dyżuru o godzinę.

Uważa Pan, iż ma obowiązek wystawiania faktur VAT za świadczone usługi z wpisanym zwrotem „np.” w miejscu stawki podatku VAT. Skoro X. żąda dokumentowania świadczonych usług fakturami VAT od zleceniobiorców prowadzących własną działalność gospodarczą, to ma Pan obowiązek wystawienia takich dokumentów.

Jednocześnie na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT w zw. z art. 13 pkt 8 podpunkt a na gruncie podatku od towarów i usług wykonywane przez Pana usługi na rzecz X. przy wykonywaniu umowy dotyczącej udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej w (...) w 2024 roku nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie:

•opodatkowania podatkiem VAT wykonywanych przez Pana usług na rzecz X. przy wykonywaniu umowy dotyczącej udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej w (...) w 2024 roku – jest prawidłowe,

•obowiązku wystawiania faktur VAT za świadczone usługi nieodpłatnej pomocy prawnej na rzecz osób uprawnionych – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Należy przy tym podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika. Warunkiem bowiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Pod pojęciem działalności gospodarczej rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 3 ustawy:

Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2)(uchylony);

3)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

8)przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a)osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b)właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,

c)przedsiębiorstwa w spadku

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Pojęcie działalności gospodarczej zdefiniowane zostało również w drugim akapicie art. 9 (1) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11 grudnia 2006, Nr 347, str. 1, ze zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W akapicie pierwszym, artykuł 9 (1) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

W myśl art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

W celu określenia granic pojęcia „działalności gospodarczej” i „podatnika” należy przypomnieć art. 9 ust. 2 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Przepis art. 9 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady stwierdza, że:

Poza osobami, o których mowa w ust. 1, za podatnika uznawana jest każda osoba, która okazjonalnie dokonuje dostawy nowego środka transportu wysyłanego lub transportowanego do nabywcy przez sprzedawcę, przez nabywcę albo na rzecz sprzedawcy lub nabywcy, do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium państwa członkowskiego, ale na terytorium Wspólnoty.

Przy czym, zgodnie z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi (…).

Dyrektywa 2006/112/WE Rady wskazuje na bardzo szeroki zakres działalności gospodarczej, obejmujący wszystkie etapy produkcji, dystrybucji i dostarczania towarów i usług.

To, że działalność gospodarcza, która ma być traktowana jako taka, nie jest działalnością wykonywaną okazjonalnie, nie oznacza, że działalność ta, aby mieścić się w zakresie podatku VAT, musi osiągnąć pewną liczbę operacji lub osiągnąć określony poziom dochodu. Decydującym elementem jest wola lub zamiar osoby dokonującej czynności, aby brać udział w produkcji, dystrybucji lub dostarczaniu dóbr lub usług. Elementem definiującym działalność gospodarczą na gruncie przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady jest to, że osoba, w celu wykonywania swoich działań, wykorzystuje zasoby ludzkie lub rzeczowe w taki sam sposób, jak są one wykorzystywane przez producenta, handlowca lub osoby świadczące usługi. Działalność gospodarcza w rozumieniu Dyrektywy 2006/112/WE Rady będzie miała miejsce, gdy zaistnieje zamiar wykorzystania i zorganizowania środków w celu wzięcia udziału w produkcji, dystrybucji towarów lub świadczeniu usług.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas Primera y Segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów).

TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Ponadto, zgodnie z opinią RG M.G. Tesauro z 4 czerwca 1991 r. do sprawy C-202/90, co się tyczy warunków pracy należy przeanalizować czy pracownik jest niejako zintegrowany z organizacją pracodawcy (...) czy i w jakim zakresie może swobodnie zorganizować swoją działalność. Jest oczywistym, że możliwość swobodnego zorganizowania (wybór współpracowników, struktury niezbędne do wykonywania zadań, godziny pracy), jak też brak zintegrowania w przedsiębiorstwie czy w administracji stanowią elementy typowe dla działalności wykonywanej w sposób samodzielny. Jednakże poddanie się niektórym dyrektywom jak też pewnej kontroli czy władzy dyscyplinarnej pracodawcy, które odnajdujemy również w stosunku pracy nie wykluczają charakteru samodzielnego działalności. Co się tyczy warunków wynagrodzenia, okoliczność, że wynagrodzenie (także to określone ustawą) jest proporcjonalne do usług i charakter przypadkowy, który z tego wynika stanowią jasne wskaźniki istnienia stosunku samodzielnej pracy. Nie ma wątpliwości, że ryzyko w ramach stosunku pracy podporządkowanej spoczywa tylko na pracodawcy. W zakresie odpowiedzialności wskazano, że należy badać czy pracownik jest odpowiedzialny wobec osób trzecich za czynności i działania, które można mu przypisać (pkt 6).

Zauważyć też należy, że sformułowanie w powołanym art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy, w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług można zatem mówić w przypadku, gdy zleceniobiorcę będą łączyć ze zleceniodawcą więzi analogiczne jak w przypadku stosunku pracy, jako że nie będzie on ponosił ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywaniem czynności, będących przedmiotem wskazanych umów, a odpowiedzialność za te czynności w stosunku do osób trzecich będzie bezwzględnie ponosił zlecający. Oznacza to, że z treści zawartych umów wynikać powinno zobowiązanie, które w swej istocie kładzie na zlecającego odpowiedzialność, zamiast na zleceniobiorcę, podobnie jak ma to miejsce w przypadku stosunku pracy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan radcą prawnym prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pod koniec 2023 r. zawarł Pan z X. umowę dotycząca udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej w (...) w 2024 roku. Na jej podstawie X. zleca Panu udzielanie nieodpłatnej pomocy prawnej na rzecz osób uprawnionych, zgodnie z ustawą z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej.

Pana wątpliwości sformułowane w pytaniu nr 1 dotyczą ustalenia, czy wynagrodzenie za udzielanie nieodpłatnej pomocy prawnej na rzecz osób uprawnionych, zgodnie z ustawą o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej jest objęte podatkiem od towarów i usług, a miesięczna kwota wynagrodzenia (...) zł jest kwotą zawierającą już podatek od towarów i usług, który musi Pan odprowadzić na rzecz Skarbu Państwa.

Rozpatrując powyższe wątpliwości należy zatem ustalić, czy udzielanie przez Pana nieodpłatnej pomocy prawnej na rzecz osób uprawnionych jest objęte podatkiem VAT, a zatem czy stanowi ono świadczenie usług w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z cytowanego przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

•wykonywania tych czynności,

•wynagrodzenia, oraz

•odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem, użycie słowa „samodzielnie” w kontekście art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzi (stosunek podporządkowania) między pracodawcą a pracownikiem co do (w zakresie) warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko powinny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (co – zgodnie z uzupełnieniem wniosku – ma miejsce w Pana przypadku), lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in., czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym, kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, że każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym, istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia.

Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze fakt, że w zasadzie każdy stosunek prawny o charakterze odpłatnym, istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, określa wynagrodzenie oraz przynajmniej podstawowe warunki wykonywania czynności, należy uznać, że „odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich” jest kryterium kluczowym dla oceny charakteru prawnopodatkowego danego podmiotu. Jest to czynnik odróżniający na gruncie ustawy o podatku VAT prowadzenie działalności gospodarczej (przesłanki warunkującej status podatnika podatku VAT) od innego rodzaju aktywności zawodowej niepowodującej powstania podmiotowości prawnopodatkowej na gruncie ustawy.

Istotna jest w tym przypadku analiza istoty odpowiedzialności, wynikającej z charakteru stosunku prawnego łączącego Pana oraz X.

Powyższe oznacza, że jeżeli analiza umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) pomiędzy zleceniobiorcą – Panem a zleceniodawcą – X. wykaże, że spełnione są wszystkie trzy warunki, to nie można uznać Pana za podatnika VAT. Jednocześnie brak spełnienia któregokolwiek warunku oznacza, że zleceniobiorca występuje w charakterze podatnika VAT.

Warunek pierwszy – warunki wykonywania czynności: należy uznać, że co do zasady w istotę typowej umowy zlecenia, której przedmiotem jest pomoc prawna świadczona przez osobę fizyczną, wpisane jest wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej zlecającego – w przedmiotowej sprawie X.

W tym kontekście należy zauważyć, że wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej zlecającego powoduje, że zleceniobiorca nie ponosi również w tym zakresie ryzyka ekonomicznego (co ma ścisły związek z tym jak kształtuje się wynagrodzenie – warunek drugi).

Warunek drugi – wynagrodzenie: zakładając, że umowa przewiduje, że zleceniobiorca korzysta z infrastruktury i organizacji wewnętrznej zlecającego (spełniony warunek pierwszy), ustalenie, że warunek drugi jest spełniony w praktyce sprowadza się do weryfikacji, czy umowa przewiduje stałe wynagrodzenie. Jeżeli umowa przewiduje stałe wynagrodzenie, to nie można mówić o ponoszeniu przez zleceniobiorcę ryzyka ekonomicznego.

Warunek trzeci – odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich: warunek będzie spełniony, jeżeli zgodnie z umową odpowiedzialność jest po stronie zlecającego, a nie po stronie faktycznego wykonawcy – zleceniobiorcy, co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie także spełniony, gdyż – jak wskazał Pan w uzupełnieniu wniosku – nie ponosi Pan odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat podejmowanych przez Pana czynności w ramach umowy zawartej z X.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa na tle przedstawionego przez Pana opisu sprawy należy wskazać, że świadczenie przez Pana nieodpłatnej pomocy prawnej na rzecz osób uprawnionych na podstawie zawartej umowy z X., nie będzie mieściło się w definicji działalności gospodarczej określonej w ustawie o podatku od towarów i usług, a tym samym nie będzie Pan z tego tytułu podatnikiem zobowiązanym do rozliczania tego podatku.

Nie ponosi bowiem Pan – jak wynika z okoliczności sprawy – gospodarczego, ekonomicznego ryzyka w związku z wykonywaniem czynności na podstawie umowy zawartej z X., do wykonywania czynności wynikających z Umowy zlecenia wykorzystuje Pan lokal z wyposażeniem, dostępem do bazy aktów prawnych oraz środek łączności telefonicznej, a także system informatyczny do obsługi zadania i bieżące materiały eksploatacyjne zapewnione przez X. Nie ma Pan także wpływu na wysokość wynagrodzenia ani wysokość stawki za dyżur, która została narzucona przez X.

Wobec powyższego, w odniesieniu do świadczonych przez Pana usług z zakresu nieodpłatnej pomocy prawnej, zaistnieją przesłanki z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, co oznacza, że zostaną spełnione kryteria wyłączające świadczenie ww. usług, objętych zawartą umową z X., z czynności podlegających ustawie. Zatem świadczenie przez Pana, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, opisanych usług bezpłatnej pomocy prawnej na rzecz osób uprawnionych, nie stanowi wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej, i w efekcie nie jest Pan z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, a wykonywane czynności nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Udzielanie nieodpłatnej pomocy prawnej na zasadach przedstawionych we wniosku o interpretację indywidualną, nie stanowi świadczenia usług w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem odpowiadając wprost na Pana pytanie oznaczone nr 1 należy stwierdzić, że wynagrodzenie za udzielanie nieodpłatnej pomocy prawnej na rzecz osób uprawnionych, zgodnie z ustawą o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej nie jest objęte podatkiem od towarów i usług, i nie jest od niego należny podatek od towarów i usług, który musi Pan odprowadzić na rzecz Skarbu Państwa.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W dalszej kolejności Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy w odniesieniu do ww. czynności, powinien Pan wystawiać Zleceniodawcy faktury VAT zawierające w miejscu stawki podatku od towarów i usług oznaczenie „np.” - nie podlega, czy też powinienem wystawiać faktury VAT z odpowiednią stawką podatku VAT czy też powinien Pan wystawiać inny dokument księgowy i jaki.

Należy wskazać, że zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w Dziale XI ustawy, w Rozdziale 1 – Faktury.

W świetle art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Elementy, jakie powinna zawierać faktura wymienione zostały w art. 106e ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 106b ust. 2 ustawy:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Według art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a)otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2)sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że faktura dokumentuje dokonanie sprzedaży, przez którą rozumie się odpłatne wydanie towaru lub odpłatne świadczenie usług, czyli czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podatnik wykonujący czynności w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi.

Fakturę wystawia się tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi. Zatem podatnik nie może z tytułu wykonania czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wystawić faktury.

Natomiast zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111):

Jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek wystawienia faktury, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani, na żądanie kupującego lub usługobiorcy, wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Zatem obowiązek wystawienia rachunku ma zastosowanie do podatników, jednakże w ograniczonym zakresie, tj. w przypadkach, gdy z ustawy nie wynika obowiązek wystawienia faktury.

Jak wyżej rozstrzygnięto, świadczenie przez Pana usług z zakresu nieodpłatnej pomocy prawnej na podstawie zawartych umów z X., nie mieści się w definicji działalności gospodarczej określonej w ustawie o podatku od towarów i usług, a tym samym nie jest Pan z tego tytułu podatnikiem zobowiązanym do rozliczania tego podatku. Usługi z zakresu nieodpłatnej pomocy prawnej na podstawie umów, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, przy spełnieniu wszystkich warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, wykonywane przez Pana czynności na rzecz X., z zakresu nieodpłatnej pomocy prawnej, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym, otrzymane z tego tytułu wynagrodzenie nie stanowi wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, w analizowanej sprawie nie powstanie obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług od świadczonych na podstawie zawartych umów z X.

W konsekwencji brak jest podstaw do wystawienia faktur w celu udokumentowania ww. czynności, bowiem faktury są dowodem dokumentującym wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Brak jest również podstaw do wystawienia rachunku, o którym mowa w art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej, z tytułu świadczenia nieodpłatnej pomocy prawnej, ponieważ w ww. zakresie nie prowadzi Pan działalności gospodarczej.

W konsekwencji nie jest Pan zobowiązany do dokumentowania tych czynności fakturami (faktura nie jest dowodem właściwym dla udokumentowania otrzymanego z tego tytułu wynagrodzenia). Brak jest również obowiązku wystawienia przez Pana rachunku.

Jednocześnie należy wskazać, że na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług brak jest przeciwskazań dla udokumentowania wykonywanych przez Pana czynności poprzez wystawienie innego dokumentu księgowego, np. noty księgowej – niemniej jednak należy zauważyć, że nie jest to dokument przewidziany przez przepisy o podatku od towarów i usług, i jako taki nie jest objęty regulacją tych przepisów.

Zatem nie można zgodzić się z Pana stanowiskiem, zgodnie z którym ma Pan obowiązek wystawiania faktur VAT za świadczone usługi z wpisanym zwrotem „np.” w miejscu stawki podatku VAT.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zadanych pytań), w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Okoliczność, że przychody za udzielanie nieodpłatnej pomocy prawnej na rzecz klientów zgłaszających się do Punktu Nieodpłatnej Pomocy Prawnej prowadzonym przez X. stanowią przychody, o których mowa w art. 13 ust. 8 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – która wprost wskazał Pan w uzupełnieniu wniosku – nie była przedmiotem oceny Organu, ale została przyjęta jako element opisu stanu faktycznego.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.