Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie korzystanie ze zwolnienia z podatku VAT świadczonych usług mediacji. Uzupełniła go Pani pismem z 19 stycznia 2025 r.– w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W styczniu 2024 roku rozpoczęła Pani prowadzenie działalności gospodarczej jako podatnik VAT. Pani główne źródło dochodu pochodzi z usług świadczonych na podstawie PKD 74.90.Z. Oprócz tego, od czasu do czasu świadczy Pani usługi mediacyjne, które są sklasyfikowane pod PKD 69.10.Z. Nie posiada Pani wykształcenia prawniczego, ukończyła Pani studia z zakresu socjologii oraz podyplomowe studia z zakresu coachingu, a także odbyła kurs mediacyjny. W ramach świadczonych usług mediacyjnych nie udziela Pani porad prawnych, ponieważ nie ma Pani takich kompetencji. Pani celem jest wspieranie stron konfliktu w dojściu do porozumienia poprzez ułatwienie im komunikacji i pomoc w ustaleniu spornych kwestii. W sytuacjach, gdy strony mediacji mają pytania prawne, odsyła Pani do pełnomocników. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU), mediacja jest uznawana za usługę pośrednictwa w sporze, której celem jest ułatwienie stronom dojścia do porozumienia.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Zakres prowadzonej działalności gospodarczej obejmuje:

a)PKD 74.90.Z – w ramach tego zakresu świadczy Pani usługi Scrum Mastera, co stanowi główną działalność wykonywaną w ramach Pani firmy,

b)PKD 69.10.Z – w tym zakresie prowadzi Pani mediacje.

Jako podatnik VAT zarejestrowała się Pani od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od 2 stycznia 2024 r.

Planuje Pani, że w roku podatkowym 2025 wartość sprzedaży świadczonych przez Panią usług nie przekroczy kwoty 200 000 zł.

Nie prowadzi Pani działalności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Pani działalność gospodarcza zarejestrowana jest pod PKD 69.10.Z, ponieważ mediacje są tam sklasyfikowane. Jednocześnie zaznacza Pani, że nie jest prawnikiem i nie udziela doradztwa prawnego. Pani działalność polega wyłącznie na prowadzeniu mediacji, podczas których jako bezstronna osoba wspiera Pani strony konfliktu w osiągnięciu porozumienia.

Pytania (pytania nr 1 i 2 wniosku)

1.Czy usługi mediacyjne, które Pani świadczy, powinny być objęte podatkiem VAT?

2.Czy może Pani korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie obowiązujących przepisów?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem usługi mediacyjne, które nie są usługami prawniczymi, lecz mają na celu pomoc w rozwiązaniu sporów między stronami nie powinny być kwalifikowane jako usługi doradcze. W związku z tym uważa Pani, że zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, usługi te mogą podlegać zwolnieniu z podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest bowiem to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis art. 113 ust. 11 ustawy, umożliwia podatnikowi, który stracił prawo do zwolnienia od podatku VAT lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponowny wybór tego zwolnienia, po spełnieniu określonych warunków. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych wyżej przytoczonymi przepisami pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1) dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3) (uchylony).

Zatem, jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego w tym związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Z opisu sprawy wynika, że w styczniu 2024 roku rozpoczęła Pani prowadzenie działalności gospodarczej jako podatnik VAT. Pani główne źródło dochodu pochodzi z usług świadczonych na podstawie PKD 74.90.Z w ramach tego zakresu świadczy Pani usługi Scrum Mastera. Oprócz tego, świadczy Pani również usługi mediacyjne. Nie posiada Pani wykształcenia prawniczego. W ramach świadczonych usług mediacyjnych nie udziela Pani porad prawnych. Planuj Pani, że w roku podatkowym 2025 wartość sprzedaży świadczonych przez Panią usług nie przekroczy kwoty 200 000 zł. Nie prowadzi Pani działalności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Na tle powyższego opisu sprawy ma Pani wątpliwości, czy usługi mediacyjne, powinny być objęte podatkiem VAT, czy też może Pani skorzystać ze zwolnienia z VAT.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego Słownika, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Podobnie jak w przypadku usług doradztwa, ustawa nie definiuje pojęcia „usługi prawnicze”. Pomocne w tym wypadku jest odwołanie do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w której w kategorii „usługi prawnicze” znalazły się usługi w zakresie doradztwa prawnego i reprezentacji w dziedzinie prawa karnego, handlowego, pracy i cywilnego, a także usługi prawne dotyczące patentów, praw autorskich i pozostałych praw własności intelektualnej, usługi notarialne, arbitrażowe i polubowne oraz związane z aukcjami. Analiza tej kategorii statystycznej wskazuje zatem, że pod pojęciem usług prawniczych PKWiU rozumie różne czynności związane z doradztwem prawnym. Ponadto usługi prawnicze mogą być wykonywane przez osoby, które mają wykształcenie prawnicze.

Pojęcie mediacji zostało w internetowym Słowniku Języka Polskiego zdefiniowane jako „pośredniczenie w sporze mające na celu ułatwienie stronom dojście do porozumienia”.

Załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 227 ze zm.) umieszcza zawód mediatora (oznaczonego nr 263502) w grupie elementarnej „specjaliści do spraw społecznych” w ramach grupy średniej „Specjaliści z dziedzin społecznych i religijnych”. Specjaliści z dziedziny prawa sklasyfikowani są jako odrębna grupa średnia.

Wobec powyższego, świadczenie usług mediacji, nie stanowi usług doradztwa, ani usług prawniczych, bowiem faktyczną działalnością w tym obszarze będzie tylko praca w zakresie rozwiązywania konfliktów w procesie mediacji w sprawach rodzinnych i koleżeńskich, mających na celu bezstronne wspieranie stron w zawarciu ugody.

Z wniosku wynika, że szacowana wartość sprzedaży świadczonych przez Panią usług w bieżącym roku nie przekroczy kwoty 200 000 zł. Wskazała Pani również, że zarejestrowała się jako czynny podatnik VAT w styczniu 2024 r. oraz, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści przywołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że świadcząc usługi mediacyjne, może Pani korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie obowiązujących przepisów. Jednakże z uwagi na fakt, że w styczniu 2024 r. zarejestrowała się Pani jako czynny podatnik VAT, czyli zrezygnowała Pani ze zwolnienia z podatku, to zgodnie z dyspozycją art. 113 ust. 11 ustawy ze zwolnienia z podatku VAT może Pani skorzystać od 2026 r., czyli po upływie roku od końca roku, w którym zrezygnowała Pani z tego zwolnienia. Skorzystanie ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy będzie możliwe jeżeli wartość sprzedaży za rok 2025 z całości prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej nie przekroczy kwoty 200 000 zł, oraz nie zacznie Pani wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

W efekcie odpowiadając na Pani pytania stwierdzić należy, że świadcząc usługi mediacyjne, może Pani korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie obowiązujących przepisów (uwzględniając art. 113 ust. 11 ustawy).

Tym samym Pani stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja została wydana w zakresie korzystania ze zwolnienia z podatku VAT świadczonych przez Panią usług mediacji (pytania 1 i 2 wniosku), natomiast w zakresie wskazania właściwego PKD do świadczonych usług (pytania 4 i 5 wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.