Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ewidencjonowania na kasie rejestrującej otrzymanych zaliczek, jako kwot obejmujących podatek VAT.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
(…) Sp. z o.o. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług, i rozlicza się w okresach miesięcznych. Świadczy usługi elektryczne, a przede wszystkim w ostatnim roku w ramach „(...)” realizuje projekty związane z dofinansowaniem przyznawanym przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej dla beneficjentów, którzy często są osobami fizycznymi, nieprowadzącymi działalności gospodarczej. W ich imieniu składa do WFOŚiGW wnioski o dofinansowanie. WFOŚiGW wymaga przedłożenia faktury zaliczkowej przed dokonaniem zapłaty. Jest to podstawą zapłaty zaliczki przez Fundusz na konto bankowe Spółki, celem realizacji projektu. Zgodnie z umową z WFOŚiGW w dniu (...) r. Spółka wystawiła Fakturę zaliczkową (...) dla Pana (...) zam. (...) na przyszłe wykonanie usługi docieplenia budynku, wymiany okien i urządzeń grzewczych, montaż fotowoltaiki wraz z materiałami. Jako podatnik VAT czynny do każdej usługi na rzecz klienta naliczają Państwo podatek VAT. Wartość faktury zaliczkowej była: kwota netto (...) PLN plus VAT 8% - (...), brutto (...) PLN. W dniu (...) Spółka otrzymała przelew (...) PLN z WFOŚiGW a konto P. (…), jako zaliczkę na poczet wykonania usługi na rzecz klienta. W dniu (...) Spółka zaewidencjonowała na kasie fiskalnej zapłatę (...) brutto w tym 8% VAT – (...)PLN, czyli ewidencjonując na kasie fiskalnej pomniejszyli Państwo kwotę zapłaty o kwotę podatku należnego (tj. kwotę zapłaty potraktowali Państwo jako kwotę obejmującą podatek VAT). Do dnia 31.10.2024 VAT z faktury zaliczkowej nie został zapłacony, i jednocześnie nie został ufiskalniony. Do dnia 31.10.2024 usługa nie jest zakończona, faktura końcowa nie jest wystawiona, nie jest rozliczona przez WFOŚiGW, oraz nie otrzymali Państwo zapłaty ostatecznej. Fundusz przelewa kwotę netto z wystawionej przez Spółkę faktury zaliczkowej (Podatek VAT nie jest kosztem kwalifikowanym w (…)). Podatek VAT z faktury zaliczkowej zobowiązany jest, w ramach (…) zapłacić beneficjent dofinansowania. Spółka rozlicza sprzedaż na rzecz osób fizycznych poprzez kasę fiskalną. Zdarza się, że beneficjenci (osoby fizyczne) dopłacają podatek VAT z faktury zaliczkowej w późniejszym terminie gotówką. Zaliczki nie mają związku z okresami rozliczeniowymi ani z częściowymi odbiorami usług.
Pytanie
Czy w opisanym przypadku ewidencjonując na kasie rejestrującej otrzymaną zaliczkę tj. kwotę dofinansowania z WFOŚiGW na rzecz klienta indywidualnego (osoby fizycznej) na poczet wykonania usługi należy potraktować ją jako kwotę obejmującą VAT, a późniejszą zapłatę podatku VAT z faktury zaliczkowej przez beneficjenta dotacji, jako kolejną operację na kasie fiskalnej w dacie otrzymania dopłaty?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Jednak na mocy art. 19a ust. 8 ustawy o VAT w sytuacji, w której podatnik otrzyma zapłatę, lub jej część (w szczególności przedpłatę, zaliczkę) przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi, obowiązek podatkowy powstaje tylko w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z chwilą jej otrzymania.
W opisanym przypadku, Umowa Spółki z WFOŚiGW wymaga wystawienia faktury zaliczkowej na 60 dni przed faktycznym otrzymaniem zapłaty. Samo wystawienie faktury zaliczkowej nie powoduje powstanie obowiązku podatkowego, gdyż obowiązek podatkowy faktury zaliczkowej powstaje w chwili otrzymania zapłaty.
Zgodnie z par. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia w sprawie kas, otrzymanie zapłaty (całości lub części należności) przed dokonaniem sprzedaży, podlega ewidencjonowaniu na kasie rejestrującej z chwilą jej otrzymania lub bezpośrednio po uzyskaniu informacji o otrzymaniu zapłaty.
Otrzymana kwota wykazywana jest na kasie brutto. W miesiącu otrzymania powstaje obowiązek jej opodatkowania VAT oraz wykazania w ewidencji JPK_V7 za miesiąc otrzymania zapłaty.
Wystawiona faktura zaliczkowa wystawiona jest jedynie na potrzeby realizacji projektu dofinansowania przez WFOŚiGW i odzwierciedla jedynie stosunek zobowiązaniowy jaki istnieje pomiędzy Funduszem, a Beneficjentem. Nie powoduje obowiązku zapłaty podatku na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 19a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.
Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.
Natomiast art. 19a ust. 8 ustawy stanowi, że:
Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:
1) dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;
2) dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.
Należy wskazać, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji zaliczki. Zgodnie z definicją zawartą w „Słowniku języka polskiego PWN” (...) zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi.
Zgodnie z powyższym, aby zapłatę na poczet przyszłej należności uznać za zaliczkę, zadatek musi ona być powiązana z konkretną transakcją, co zostało potwierdzone także przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).
W wyroku z 21 lutego 2006 r. w sprawie C-419/02 BUPA Hospitals Ltd. Goldsborough development Ltd. przeciwko Commisioners Of Customs Excise, TSUE stwierdził, że w zakresie art. 10 ust. 2 akapit drugi VI Dyrektywy VAT, nie mieści się przedpłata dokonana w kwocie ryczałtowej na towary wskazane w sposób ogólny w wykazie, który może zostać w każdej chwili zmieniony za porozumieniem nabywcy i sprzedawcy, z którego nabywca może ewentualnie wybrać towary, na podstawie umowy, którą może on w każdej chwili rozwiązać, odzyskując w całości wykorzystaną przedpłatę. Należy wskazać, że art. 10 ust. 2 akapit drugi powyższej Dyrektywy stanowi, że w przypadku gdy zapłata następuje, przed wykonaniem dostawy towarów lub świadczenia usług, podatek staje się wymagalny w momencie otrzymania płatności i od jej wysokości.
W powyższym wyroku TSUE podkreślił, że:
(…) w przypadku dokonania płatności zaliczkowej obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną wykonane. Aby obowiązek podatkowy powstał w takiej sytuacji, wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszła dostawa lub przyszłe świadczenie usług muszą już być znane, a zatem w szczególności, (...) w momencie dokonania takiej zapłaty, towary i usługi powinny być szczegółowo określone. (…)
Podobnie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 lipca 2009 r. sygn. akt I FSK 932/08. Sąd uznał, że:
(…) dla uznania wpłaconej kwoty jako zaliczki na poczet wykonanych usług, w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), istotnym jest, aby przyszłe świadczenie było określone w sposób jednoznaczny co do rodzaju towaru bądź usługi, tzn. w sposób umożliwiający ich identyfikację, a dodatkowo strony tego świadczenia, w momencie wpłaty zaliczki, nie mają woli dokonywania jego zmian w przyszłości.
Art. 29a ust. 1 ustawy stanowi, że:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Jak stanowi art. 106b ust. 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.
W myśl art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy:
Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,
1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,
b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118
- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.
Art. 106i ust. 7 stanowi, że:
Faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 60. dnia przed:
1) dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
2) otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.
Jak wynika z przywołanych przepisów, ustawodawca nie nakłada na podatników podatku od towarów i usług obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku VAT. Natomiast na żądanie nabywcy, niebędącego podatnikiem podatku VAT, wyrażone w odpowiednim czasie, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę.
Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy:
Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
Natomiast według przepisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:
Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:
a) w postaci papierowej lub
b) za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.
Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.
Natomiast zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy:
Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, z wyjątkiem dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. b.
Powyższe znajduje potwierdzenie w zapisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1625 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących”, gdzie w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:
Podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12; zamiast paragonu fiskalnego podatnicy mogą wystawić fakturę przy użyciu kasy i wydać ją nabywcy.
§ 6 ust. 1 pkt 2 lit. a) i lit. b) rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących stanowi, że:
Podatnicy, prowadząc ewidencję w przypadku otrzymania przed dokonaniem sprzedaży całości albo części należności (zapłaty):
a) w gotówce - wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny z chwilą jej otrzymania,
b) za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem - wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny niezwłocznie po jej uznaniu na rachunku podatnika, nie później niż z końcem miesiąca, w którym została uznana na rachunku podatnika, a jeżeli przed końcem tego miesiąca dokonano sprzedaży, nie później niż z chwilą jej dokonania;
Zgodnie § 2 pkt 16 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:
Przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży.
Ponadto, w myśl § 6 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:
Podatnicy, prowadząc ewidencję zapewniają stan techniczny kasy gwarantujący czytelny wydruk paragonu fiskalnego lub faktury w postaci papierowej, a w przypadku paragonu fiskalnego lub faktury w postaci elektronicznej - ich czytelny widok, umożliwiający nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej sprzedaży.
Jak stanowi § 6 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:
Podatnicy, prowadząc ewidencję przed zatwierdzeniem paragonu fiskalnego lub faktury, w celu wyeliminowania oczywistych pomyłek w ewidencji, sprawdzają poprawność wystawianego dokumentu.
W myśl z art. 106h ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej:
1) do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon fiskalny w postaci papierowej dotyczący tej sprzedaży albo
2) pozostawia się w dokumentacji numer dokumentu oraz numer unikatowy kasy rejestrującej zawarte na paragonie fiskalnym w postaci elektronicznej.
Zgodnie z art. 106h ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.
Na podstawie z art. 106h ust. 3 ustawy:
W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji:
1) paragon fiskalny w postaci papierowej dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę albo
2) numer dokumentu oraz numer unikatowy kasy rejestrującej zawarte na paragonie fiskalnym w postaci elektronicznej.
Jak stanowi art. 109 ust. 3 ustawy:
Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
1) rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2) kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3) kontrahentów;
4) dowodów sprzedaży i zakupów.
W myśl art. 109 ust. 3d ustawy:
Faktury, o których mowa w art. 106h ust. 1-3, ujmuje się w ewidencji, o której mowa w ust. 3, w okresie rozliczeniowym, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży oraz podatku należnego za okres, w którym zostały ujęte w tej ewidencji.
Jak wynika z przywołanych przepisów regulujących wystawianie faktur VAT i paragonów fiskalnych, dokumenty te wystawia podatnik dokonujący sprzedaży towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej transakcji. Faktura i paragon fiskalny są dokumentami sformalizowanymi (potwierdzającymi zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), które powinny spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury i paragonu fiskalnego zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedlają one prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdzają fakt dostawy określonych towarów lub świadczenia usług. Wystawienie faktury lub paragonu fiskalnego należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi. Faktura lub paragon fiskalny jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.
Z opisu sprawy wynika, że jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towaru i usług świadczą Państwo usługi elektryczne. Sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ewidencjonują Państwo na kasie rejestrującej. Realizują Państwo projekty związane z dofinansowaniem przyznawanym przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej dla beneficjentów, m.in. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.
Zgodnie z umową z WFOŚiGW (...) r. wystawili Państwo fakturę zaliczkową (...) dla (…) na przyszłe wykonanie usługi docieplenia budynku, wymiany okien i urządzeń grzewczych, montaż fotowoltaiki wraz z materiałami. Wartość faktury zaliczkowej była: kwota netto (...) zł plus VAT 8% - (...) zł, brutto (...) zł.
(...) otrzymali Państwo przelew (...) zł z WFOŚiGW a konto (…), jako zaliczkę na poczet wykonania usługi na rzecz klienta. (...) zaewidencjonowali Państwo na kasie fiskalnej zapłatę (...) zł brutto w tym 8% VAT – (...) zł, czyli ewidencjonując na kasie fiskalnej pomniejszyli Państwo kwotę zapłaty o kwotę podatku należnego (tj. kwotę zapłaty potraktowali Państwo jako kwotę obejmującą podatek VAT). Usługa nie jest zakończona, faktura końcowa nie jest wystawiona oraz nie otrzymali Państwo zapłaty ostatecznej.
Państwa wątpliwości dotyczą ewidencjonowania na kasie rejestrującej otrzymanych kwot zaliczek wpłaconych przez WFOŚiGW i beneficjenta dotacji na poczet wykonania usługi na rzecz ww. beneficjenta, jako kwot obejmujących podatek VAT.
Jak wcześniej wskazano, obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy. Obowiązek ten ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.
Kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową, ma ona charakter ewidencji sprzedaży. Ewidencja prowadzona za pomocą kasy rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy tylko części sprzedaży podatnika ściśle wskazanej w art. 111 ust. 1 ustawy.
Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. b rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy bez jego żądania paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, jednak nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności.
Zatem, aby zapłatę na poczet przyszłych należności uznać za zaliczkę, muszą zostać spełnione następujące przesłanki:
·zapłata musi zostać dokonana na poczet konkretnej transakcji, tj. przyszłe świadczenie powinno być określone co do rodzaju w sposób jednoznaczny (określone powinny być cechy identyfikujące rodzaj towaru bądź usługi),
·konkretyzacja przyszłego świadczenia powinna być wystarczająco dokładna dla określenia zasad opodatkowania świadczenia, tj. w szczególności należy móc określić miejsce świadczenia i stawkę opodatkowania,
·w momencie dokonania zaliczki strony nie mają intencji zmiany świadczenia w przyszłości.
Zatem otrzymana przez Państwa część zapłaty za usługę, którą wykonają Państwo w przyszłości mieści się w dyspozycji art. 19a ust. 8 ustawy i rodzi u Państwa obowiązek podatkowy w podatku VAT. W chwili dokonywania wpłaty zaliczki możliwe jest określenie przedmiotu dostawy, tj. wykonanie usługi docieplenia budynku, wymiany okien i urządzeń grzewczych, montaż fotowoltaiki wraz z materiałami. Dokonując zatem przyjęcia zaliczki, stawka podatku od towarów i usług winna być adekwatna do stawki właściwej dla sprzedaży danej usługi, której dotyczy wpłacona zaliczka.
W związku z otrzymaniem przez Państwa płatności na poczet wykonania usługi są Państwo zobowiązani do zaewidencjonowania takiej płatności na kasie rejestrującej z chwilą jej otrzymania lub bezpośrednio po uzyskaniu informacji o jej otrzymaniu, tj. bez zbędnej zwłoki w dniu następnym lub pierwszego dnia pracy następującego po dniach wolnych od pracy.
Mając na uwadze art. 29a ust. 1 ustawy, podstawę opodatkowania z tytułu świadczenia przez Państwa usług na rzecz Państwa klienta stanowi zapłata, którą Państwo otrzymali bądź otrzymają, pomniejszona o kwotę podatku należnego. Zatem kwota podatku należnego powinna być wyliczona metodą „w stu”, a otrzymane kwoty zaliczek wpłaconych przez WFOŚiGW i beneficjenta dotacji na poczet wykonania usługi na rzecz ww. beneficjenta, należy traktować jako kwotę obejmującą już podatek VAT.
Tym samym, w opisanym przypadku ewidencjonując na kasie rejestrującej otrzymane kwoty zaliczek wpłaconych przez WFOŚiGW i beneficjenta dotacji na poczet wykonania usługi na rzecz ww. beneficjenta są Państwo zobowiązani ewidencjonować je na kasie rejestrującej z chwilą ich otrzymania. Otrzymane kwoty należy traktować jako kwoty obejmujące już podatek VAT, niezależnie kto dokonuje zapłaty/wpłat zaliczek za ww. usługę.
Tym samym Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Końcowo należy wskazać, że w myśl art. 108 ust. 1 i ust. 2 ustawy:
1. W przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego.
W przypadku, gdy w terminie 60 dni od daty wystawienia faktury zaliczkowej, nie doszło do dokonania zapłaty wynikającej z wystawionej faktury zaliczkowej, tym samym przedmiotowe faktury należy uznać jako wystawione niezgodnie z ww. art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy. W sytuacji natomiast, gdy przedmiotowa faktura zaliczkowa wystawiona z naruszeniem art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy nie zostanie skorygowana, wówczas podatnik jest zobowiązany do zapłaty wykazanego w niej podatku, stosownie do art. 108 ust. 1 ustawy.
Interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, tj. obowiązek zapłaty podatku na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.