Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 listopada 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 20 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ujęcia w spisie z natury udziału w działce nr 1 wraz z budynkiem baru, utwardzonym placem oraz obowiązku zapłaty podatku należnego w związku z likwidacją działalności gospodarczej oraz opodatkowania sprzedaży ww. udziału w działce po likwidacji działalności gospodarczej.

Uzupełniła go Pani pismem z 23 stycznia 2025 r. (wpływ 27 stycznia 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Mąż Wnioskodawczyni - (…) od 1 maja 1990 r. do dnia swojej śmierci w październiku 2017 r. prowadził działalność gospodarczą indywidualną w zakresie usług transportowych.

W 1996 r. na 64-arowej działce nr 1 położonej (…), stanowiącej współwłasność małżeńską, rozpoczął budowę baru wraz z zapleczem gastronomicznym (pozwolenie na budowę, a następnie użytkowanie obiektu udzielono dla obojga małżonków - (…). Mąż Wnioskodawczyni od czerwca 1996 r. poszerzył działalność indywidualną o usługi gastronomiczne.

W 1999 r. utwardzono nawierzchnię przy barze celem postoju dla samochodów. Mąż Wnioskodawczyni wprowadził budynek i plac do ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej. Stosował również odpisy amortyzacyjne obu środków trwałych:

• baru,
• utwardzenia placu przy barze.

W związku z nagłą śmiercią męża, Wnioskodawczyni w październiku 2017 r. bezpośrednio po jego śmierci zarejestrowała własną indywidualną działalność gospodarczą w zakresie usług gastronomicznych, wykorzystując budynek baru i plac przy barze (usługi parkingu).

Spadkobiercami po zmarłym (…) są: żona (…) (1/3 udziału), córka B. (1/3 udziału) i córka W. (1/3 udziału).

Za zgodą córek Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na majątku stanowiącym po śmierci męża współwłasność (udział Wnioskodawczyni w wysokości 4/6, udział córki B. 1/6, udział córki W. 1/6).

Wnioskodawczyni jest zarejestrowana w urzędzie jako podatnik VAT czynny. W stosunku do tych obiektów nie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie baru ani placu, które przekraczałyby 30% wartości początkowej tych obiektów.

W swojej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie dokonywała żadnych odpisów amortyzacyjnych od tych obiektów (budynek baru + plac).

Ze względu na pogarszający się stan zdrowia Wnioskodawczyni planuje zakończenie prowadzenia działalności w 2025 r. a po jej zakończeniu razem z córkami planuje sprzedać nieruchomość gruntową (działka nr 1) wraz z posadowionym na niej budynkiem baru i utwardzonym placem.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawczyni nie kontynuuje działalności gospodarczej męża, ale prowadzi własną działalność gospodarczą w zakresie usług gastronomicznych i na własnym numerze NIP. Przedmiot działalności gospodarczej jest tożsamy z przedmiotem działalności męża w zakresie usług gastronomicznych. Mąż Wnioskodawczyni prowadził indywidualną działalność gospodarczą pod własną firmą z własnym numerem NIP, w zakresie usług gastronomicznych, ale również transportowych, czego Wnioskodawczyni nie wykonuje.

Po likwidacji działalności gospodarczej do momentu sprzedaży, Wnioskodawczyni nie zamierza w żaden sposób wykorzystywać działki nr 1 wraz z budynkiem baru oraz utwardzonym placem.

Ww. nieruchomość nie będzie udostępniana innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych (najem, dzierżawa, użyczenie, inna umowa).

Wnioskodawczyni nie będzie udzielać żadnemu innemu podmiotowi, (np. developerowi) prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Przed sprzedażą ww. nieruchomości Wnioskodawczyni nie planuje udzielić innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictwa, czy jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w imieniu Wnioskodawczyni w związku z transakcją sprzedaży działek.

Przed sprzedażą ww. nieruchomości, Wnioskodawczyni nie będzie podejmować jakichkolwiek czynności - czy osobiście, czy za pośrednictwem osób trzecich - wymagających zaangażowania środków finansowych, zmierzających do podniesienia wartości działki.

Celem Wnioskodawczyni jest sprzedaż nieruchomości, bez uzależniania tej sprzedaży od jakichkolwiek warunków, stąd też Wnioskodawczyni nie przewiduje zawierania umów przedwstępnych. Wnioskodawczyni nie kontynuuje działalności męża, ale prowadzi własną, indywidualną działalność gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzowała Pani również przedmiot wniosku w zakresie podatku od towarów i usług wskazując, że intencją pytania nr 1 jest kwestia obowiązku ujęcia w spisie z natury nabytego w drodze dziedziczenia udziału w działce nr 1 wraz z budynkiem baru oraz utwardzonym placem zgodnie z art. 14 ustawy VAT i zapłaty podatku VAT należnego z tego tytułu.

Pytania

1)Czy likwidacja działalności skutkować będzie dla Wnioskodawczyni obowiązkiem opodatkowania podatkiem VAT budynku i utwardzonego placu?

2)Czy sprzedaż działki 1 wraz z posadowionym na nim budynkiem i utwardzonym placem po likwidacji działalności gospodarczej będzie zwolniona z VAT, czy też opodatkowana podatkiem VAT?

Pani stanowisko w sprawie (w zakresie pytania nr 1 doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Pani zdaniem:

1)w razie likwidacji działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do ujęcia w spisie z natury nabytego w drodze dziedziczenia udziału w działce nr 1 wraz z budynkiem baru oraz utwardzonym placem, a tym samym nie będzie zobowiązana do zapłaty VAT należnego z tego tytułu.

2)sprzedaż działki 1 wraz z posadowionym na nim budynkiem i utwardzonym placem po likwidacji działalności gospodarczej nie będzie opodatkowana podatkiem VAT. Będzie to sprzedaż zwolniona z VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwana dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 5 ust. 3 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy:

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 albo w art. 113a ust. 1.

Stosownie do art. 14 ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku, nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 14 ust. 4 ustawy:

Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 14 ust. 5 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

Na podstawie art. 14 ust. 6 ustawy:

Obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 14 ust. 7 ustawy:

Dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

Z przywołanych przepisów art. 14 ustawy wynika, że obowiązek sporządzenia spisu z natury wiąże się, co do zasady, z zaprzestaniem, w związku z likwidacją działalności gospodarczej, wykorzystywania składników majątku przedsiębiorstwa do czynności podlegających opodatkowaniu. Natomiast obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotyczy wszystkich towarów, które po nabyciu/wytworzeniu nie zostały odprzedane i w stosunku do których przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. A zatem warunkiem koniecznym do opodatkowania towarów w zakresie wynikającym z art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług, jest istnienie po stronie podatnika prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie towaru.

Z opisu sprawy wynika, że Pani mąż do dnia swojej śmierci w październiku 2017 r. prowadził działalność gospodarczą indywidualną w zakresie usług transportowych. Mąż na działce nr 1 stanowiącej współwłasność małżeńską, rozpoczął budowę baru wraz z zapleczem gastronomicznym, a 1999 r. utwardzono nawierzchnię przy barze celem postoju dla samochodów. W związku z nagłą śmiercią męża, w październiku 2017 r. bezpośrednio po jego śmierci zarejestrowała Pani własną indywidualną działalność gospodarczą, wykorzystując budynek baru i plac przy barze (usługi parkingu). Za zgodą córek prowadzi Pani działalność gospodarczą na majątku stanowiącym po śmierci męża współwłasność (udział Pani w wysokości 4/6, udział Pani dwóch córek po 1/6).

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że nie kontynuuje działalności męża, ale prowadzi własną, indywidualną działalność gospodarczą. Jest Pani zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. W stosunku do tych obiektów nie przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie ponosiła Pani wydatków na ulepszenie baru ani placu, które przekraczałyby 30% wartości początkowej tych obiektów. Planuje Pani zakończenie prowadzenia działalności w 2025 r.

Mając na uwadze wskazane okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że z tytułu likwidacji działalności gospodarczej, nie ma Pani obowiązku sporządzenia spisu z natury przewidzianego w art. 14 ustawy i opodatkowania towarów objętych tym spisem.

W konsekwencji stwierdzić należy, że w związku z likwidacją działalności gospodarczej, nie ma Pani obowiązku ujęcia w spisie z natury nabytego w drodze dziedziczenia udziału w działce nr 1 wraz z budynkiem baru oraz utwardzonym placem zgodnie z art. 14 ustawy VAT i zapłaty podatku VAT należnego z tego tytułu.

A zatem Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Kwestią wymagającą rozstrzygnięcia jest również ustalenie, czy po likwidacji działalności gospodarczej, sprzedaż przez Panią udziału w nieruchomości - działce nr 1 wraz z posadowionym budynkiem i placem, będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Wyjaśnienie tej wątpliwości uzależnione jest od stwierdzenia, czy sprzedając ww. udział w nieruchomości będzie wykonywała Pani działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i działała w tym zakresie jako podatnik podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Aby określona czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi być dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

• dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• czynność ta wykonana została przez podmiot, który dla tej właśnie czynności występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z ww. orzeczeń C-180/10 i C-181/10 wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wskazać należy, że przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

W świetle powyższych rozważań stwierdzić należy, że uznanie czy dany podmiot - w odniesieniu do konkretnej czynności - działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Istotne jest zatem to, czy w świetle zaprezentowanego stanu sprawy, w celu dokonania dostawy udziału w nieruchomościach po likwidacji działalności, podejmie Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu Pani majątkiem prywatnym.

Jak wynika z opisu sprawy, po zakończeniu prowadzenia działalności w 2025 r. planuje Pani sprzedać nieruchomość gruntową (działka nr 1) wraz z posadowionym na niej budynkiem baru i utwardzonym placem. Po likwidacji działalności gospodarczej do momentu sprzedaży, nie zamierza Pani w żaden sposób wykorzystywać działki nr 1 wraz z budynkiem baru oraz utwardzonym placem. Ww. nieruchomość nie będzie udostępniana innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych (najem, dzierżawa, użyczenie, inna umowa). Nie będzie Pani udzielać żadnemu innemu podmiotowi (np. developerowi) prawa do dysponowania nieruchomością. Przed sprzedażą ww. nieruchomości nie planuje Pani udzielić innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictwa, czy jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w Pani imieniu w związku z planowaną transakcją sprzedaży. Przed sprzedażą ww. nieruchomości, nie będzie Pani podejmować jakichkolwiek czynności - czy osobiście, czy za pośrednictwem osób trzecich - wymagających zaangażowania środków finansowych, zmierzających do podniesienia wartości działki. Pani celem jest sprzedaż nieruchomości, bez uzależniania tej sprzedaży od jakichkolwiek warunków, stąd też nie przewiduje Pani zawierania umów przedwstępnych.

W analizowanej sprawie, brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie planowanego zbycia opisanego udziału w nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpi bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż udziału w nieruchomości - działce nr 1 wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmie Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Sprzedając udział w ww. nieruchomości, będzie Pani korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, sprzedaż udziału w działce nr 1 można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, gdyż okoliczności sprawy nie przesądzają o wykorzystywaniu ww. nieruchomości dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzam, że sprzedając udział w działce nr 1 wraz z posadowionym na nim budynkiem i utwardzonym placem, nie będzie działać Pani w charakterze - zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy - podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż udziałów ww. nieruchomościach nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Pani stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawne wyłącznie dla Pani jako Wnioskodawcy.

Wydana interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.