Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy rozpoznania transakcji zakupu z dostawą przez chińską firmę z jej magazynów na terenie Unii Europejskiej jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru oraz wykazania WNT w deklaracji i braku wykazania w informacji podsumowującej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka „A” z siedzibą (…) (zwana dalej: „Spółką”) prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną pod numerem KRS: (…). Spółka jest czynnym płatnikiem podatku VAT w Polsce, jak również w zakresie transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT-UE). Spółka nie posiada rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług w żadnym innym kraju Unii Europejskiej.

W ramach bieżącej działalności gospodarczej Spółka będzie dokonywała zakupu towaru poprzez zagraniczne platformy sprzedażowe takie jak np. „B” lub „C” od firmy posiadającej swój adres rejestracji w Chinach.

Dostawa towaru od Sprzedawcy towaru odbywa się na warunkach Incoterms DDP Delivered Duty Paid (dostarczone cło opłacone), co jest wskazane w warunkach zamówienia, a następnie w fakturze końcowej (commercial invoice), którą Spółka otrzyma od Sprzedawcy.

Zgodnie z tym, wg najlepszej wiedzy Spółki, odprawy celnej na terytorium UE dokonuje Sprzedawca. Towar będzie dostarczany do Spółki przez firmy kurierskie (…) na zlecenie chińskiej firmy z magazynów na terenie Unii Europejskiej. To oznacza, że na kurierskich listach przewozowych jako odbiorca będzie wskazana Spółka, natomiast jako nadawca będzie wskazany adres magazynu na terytorium Unii Europejskiej należącego do innej firmy niż chiński Sprzedawca. Mogą to być magazyny w dowolnym kraju Unii Europejskiej, innym niż Polska. Na liście przewozowym dotyczącym dostarczenia towaru na adres Spółki nie będzie pojawiać się nazwa chińskiej firmy, od której Spółka dokonuje zakupu, lecz nazwa nieznanej Spółce firmy, z którą Spółka nie posiada relacji biznesowych. Faktury sprzedaży towaru wystawiane będą na rzecz Spółki bezpośrednio przez firmę z Chin, po dostawie towaru. Opiewają na cenę sprzedaży oraz koszt przesyłki. Na fakturach nie są wyszczególnione żadne dodatkowe koszty, oraz nie jest wyszczególnione, za jaki odcinek transportu są policzone koszty transportu.

Faktury od chińskiego Sprzedawcy nie zawierają numeru identyfikacyjnego VAT UE. Spółka nie ma wiedzy, czy Sprzedawca jest zarejestrowany jako podatnik na terytorium UE. W związku z tym nie ma możliwości wpisania prawidłowego numeru identyfikacyjnego VAT UE Sprzedawcy w informacji podsumowującej VAT UE. Spółka będzie uwzględniała te transakcje w deklaracji JPK_V7M jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Jako podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów Spółka przyjmuje cenę nabycia towaru wraz z kosztami przesyłki zgodną z wystawioną przez Sprzedawcę fakturą. Spółka nie dysponuje dokumentami celnymi Sprzedającego, wobec tego nie wlicza ich do podstawy opodatkowania. Spółka transakcję ujmuje na podstawie faktury otrzymanej od Sprzedawcy po odebraniu towaru jako nabycie wewnątrzwspólnotowe w deklaracji JPK_V7M (poz. 23 i poz. 24) zgodnie z datą otrzymania faktury. W informacji podsumowującej VAT-UE nie ujmuje tych transakcji, ponieważ nie dysponuje numerem VAT UE Sprzedawcy.

Pytania

1.Czy Spółka dobrze rozpoznaje transakcję zakupu od chińskiego Sprzedawcy wraz z dostawą towarów na warunkach DDP z magazynów na terenie Unii Europejskiej jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru?

2.Czy Spółka prawidłowo wykazuje opisaną transakcję jako WNT w deklaracji JPK_V7M w poz. 23 i 24 jednocześnie nie ujmując ich w informacji podsumowującej VAT-UE?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Spółki, należy traktować opisaną transakcję jako WNT.

Jako WNT rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wystąpi niezależnie od tego czy nabywca i dostawca przedstawią swój numer VAT UE (nie zależy od rejestracji dla celów wewnątrzwspólnotowych). Nie znając zatem VAT UE kontrahenta lub gdy kontrahent nie posiada numeru identyfikacyjnego VAT, transakcja powinna być traktowana jako WNT, przy spełnieniu warunków określonych w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Miejsce opodatkowania jest uwarunkowane przede wszystkim przez miejsce docelowe transportu towarów. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. Zatem tylko wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru dokonane w kraju będzie opodatkowane w Polsce.

Jak wynika z powyższego, w opisanym stanie przyszłym, Spółka będzie spełniała wszystkie warunki konieczne do uznania, iż nabycie towarów od chińskiego Sprzedawcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, jako że:

-towary wpisują się w definicję towarów zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy;

-towary nabywane są przez Spółkę od Sprzedawcy odpłatnie;

-Spółka jest podatnikiem w rozumieniu art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy w związku z art. 15. ust. 1 i 2 ustawy;

-nabywane towary wykorzystywane będą przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;

-nabywane Towary podlegają przemieszczeniu z jednego państwa członkowskiego na terytorium Polski; w momencie zakończenia transportu Towary znajdują się na terytorium Polski, zatem w tym kraju następuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Ad 2.

Sprzedawca – chińska firma nie posłużyła się przy dokonaniu transakcji ważnym numerem identyfikacji podatkowej dla transakcji transgranicznych w obrębie UE. Zatem w przedstawionej sytuacji, z uwagi na brak numeru VAT UE kontrahenta nie należy wykazywać w informacji podsumowującej, bowiem złożenie informacji podsumowującej, która nie zawiera numeru VAT-UE dostawcy jest niemożliwe.

Dokonując wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów Spółka wykazuje podstawę opodatkowania z tytułu tego nabycia w poz. 23 deklaracji JPK_V7M, należny od niego podatek w poz. 24.

Wspólnie do obu stanowisk Spółka powołuje się również na wydane już interpretacje indywidualne w podobnych sprawach: 0114-KDIP1-2.4012.445.2018.2.RM oraz 0111-KDIB3-3.4012.31.2023.2.MPU oraz na tożsamą sprawę, w której jako prezes Spółki byłem stroną w innym postępowaniu: (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy:

Na podstawie do art. 2 pkt 3 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 4 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 5 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 7 ustawy:

Według art. 2 pkt 11 ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

W myśl do art. 9 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Ponadto, na mocy art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Należy wskazać, że z brzmienia art. 9 ust. 1 ustawy wynika, że aby wystąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT), po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel (na rzecz tego podmiotu ma być dokonana dostawa), a po drugie towary te w wyniku dokonanej dostawy mają zostać wysłane lub przetransportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Treść przepisu nie wskazuje również jednoznacznie, w jakim terminie ta wysyłka musi się odbyć.

Dodatkowo, transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy pod warunkiem, że nabywcą towarów transportowanych z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego kraju członkowskiego jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L z 2006 r., nr 347, str. 1, z późn. zm.):

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów należy rozpoznać (opodatkować) w kraju, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. Podatnikiem (podmiotem zobowiązanym do opodatkowania WNT) z tego tytułu jest nabywca towarów.

Jak wynika z wniosku, w ramach bieżącej działalności gospodarczej Spółka będzie dokonywała zakupu towaru od firmy posiadającej swój adres rejestracji Chinach. Dostawa towaru od Sprzedawcy towaru odbywa się na warunkach Incoterms DDP Delivered Duty Paid (dostarczone cło opłacone), co jest wskazane w warunkach zamówienia, a następnie w fakturze końcowej (commercial invoice), którą Spółka otrzyma od Sprzedawcy. Według najlepszej wiedzy Spółki, odprawy celnej na terytorium UE dokonuje Sprzedawca. Towar będzie dostarczany do Spółki przez firmy kurierskie na zlecenie chińskiej firmy z magazynów na terenie Unii Europejskiej. Spółka nie ma wiedzy, czy Sprzedawca jest zarejestrowany jako podatnik na terytorium UE.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy Spółka prawidłowo rozpoznaje transakcję zakupu od chińskiego Sprzedawcy wraz z dostawą towarów na warunkach DDP z magazynów na terenie Unii Europejskiej jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa wskazać należy, że opisana przez Państwa transakcja będzie stanowiła wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, ponieważ wypełnia zawartą w art. 9 ustawy definicję WNT. Pomimo, że nie mają Państwo wiedzy, czy Sprzedający jest zarejestrowany jako podatnik na terytorium UE należy uznać, że będzie on podatnikiem podatku od wartości dodanej albowiem dokonuje czynności opodatkowanych (import towarów, dostawę towarów na terytorium Unii). Nabywane towary będą służyć Państwa działalności gospodarczej i będą wysyłane lub transportowane na terytorium Polski z terytorium innego państwa członkowskiego. Zatem spełnione zostaną wszystkie wymienione powyżej warunki, pozwalające na uznanie transakcji dokonywanej przez Państwa jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W konsekwencji stwierdzić należy, że Spółka prawidłowo rozpoznaje transakcję zakupu od chińskiego Sprzedawcy wraz z dostawą towarów na warunkach DDP z magazynów na terenie Unii Europejskiej jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Kolejne Państwa wątpliwości dotyczą wykazania przez Państwa WNT w deklaracji i braku wykazania tej transakcji w informacji podsumowującej.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że w myśl art. 96 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy:

Jednocześnie, stosownie do art. 97 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 99 ust. 7c ustawy:

Należy mieć na uwadze, że podatek VAT jest podatkiem opartym na zasadzie samoobliczania, co oznacza, że wysokość ewentualnego zobowiązania podatkowego deklaruje pierwotnie sam podatnik. Zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług powstają bowiem na mocy zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, bez potrzeby wydawania decyzji przez organy podatkowe.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju musi z tego tytułu rozliczyć podatek VAT w Polsce. Wobec powyższego, ma on obowiązek dokonania samoobliczenia podatku należnego z tego tytułu i wykazania go w deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie § 1 ust. 1 i 2 Rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.) – dalej „rozporządzenie”, które stanowią, że:

Zgodnie z § 2 pkt 8 i 9 rozporządzenia:

Stosownie do § 4 pkt 1 lit. i rozporządzenia:

Według § 5 pkt 2 lit. b rozporządzenia:

Z pkt 4.1. załącznika do rozporządzenia „OBJAŚNIENIA DO DEKLARACJI” wynika, że w części deklaracji dotyczącej obliczenia wysokości podatku należnego wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu (wysokość podstawy opodatkowania oraz wysokość podatku należnego), dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z przepisów o podatku, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w tym okresie. Dotyczy to również dostaw towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju i w stosunku do których na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 lub ust. 9 ustawy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, z wyłączeniem czynności objętych procedurami szczególnymi, o których mowa w dziale XII w rozdziale 6a, 7 lub 9 ustawy.

Z pkt 5.1. ww. załącznika wynika, że w zakresie danych niezbędnych do obliczenia wysokości podatku naliczonego należy wykazać wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt) w takiej wysokości, w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 86-92 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja.

Jednocześnie z pkt 5.2. ww. załącznika wynika, że dane, o których mowa w § 5 pkt 2 i 3 rozporządzenia, są podawane przez podatnika w deklaracji, w przypadku gdy określone w tych przepisach zdarzenia wystąpiły u podatnika w danym okresie rozliczeniowym.

W deklaracji i ewidencji JPK_V7M przewidziano dwa pola, w których wykazuje się wartości wynikające z tytułu WNT.

W polu:

-K_23 wykazuje się wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – obliczoną zgodnie z art. 29a ustawy.

-K_24 wykazuje się wysokość podatku należnego wynikającą z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – obliczoną od podstawy ustalonej zgodnie z art. 29a ustawy.

Stosownie do art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zgodnie z art. 100 ust. 3 ustawy:

W myśl art. 100 ust. 8 pkt 3 ustawy:

Zauważyć należy, że przepis art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy wyraźnie wskazuje, że w informacji podsumowującej wykazuje się wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów od podatników podatku od wartości dodanej zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Skoro zatem dostawca (Sprzedający) nie poda ważnego i właściwego numeru VAT UE i nie będą Państwo w stanie uzyskać takiego numeru we własnym zakresie (z umowy, faktury, korespondencji handlowej) lub też dostawca nie będzie zarejestrowany do celów VAT UE na terenie Unii, to takiej transakcji nie można (ze względów technicznych) wykazać w składanej do urzędu skarbowego informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach VAT-UE – system informatyczny nie przepuści takiego dokumentu.

W konsekwencji, nie będą mieli Państwo obowiązku wykazywania takiej transakcji w informacji podsumowującej VAT-UE, a jedynie jako WNT w deklaracji JPK_V7M w poz. 23 i 24. Jednocześnie powinni Państwo odrębnie wyjaśnić rozbieżności pomiędzy danymi zawartymi w złożonej deklaracji JPK_V7M i w informacji podsumowującej, składając pisemne wyjaśnienie o braku identyfikacji kontrahenta, podając szczegółowe dane identyfikacyjne dostawcy towaru, powiadamiając urząd skarbowy o przyczynie braku wykazania tej transakcji w informacji podsumowującej.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem/pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.