Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP4-2.4012.767.2024.4.MŻA

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 3 lutego 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.767.2024.4.MŻA

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 29 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży dwóch mieszkań. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 13 stycznia 2025 r. (wpływ 14 stycznia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca, najpierw kupił okazjonalnie, na licytacji spółdzielczej, jako osoba fizyczna, poza prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, mieszkanie w (…) 7 listopada 2023 r. [Akt notarialny Rep. (…)].

Równocześnie 4 stycznia 2024 r. Wnioskodawca kupił drugie mieszkanie w (…), również jako osoba fizyczna, poza prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą (Akt notarialny Rep. (…)) od bliskiej znajomej, która znajdowała się w trudnej sytuacji finansowej, mieszkanie nie było nigdzie wystawione na sprzedaż.

Oba mieszkania miały zostać przeznaczone na cele mieszkaniowe dwóch nastoletnich córek Wnioskodawcy. W związku z narodzinami trzeciej córki, Wnioskodawca postanowił sprzedać oba mieszkania w 2024 r., odpowiednio pierwsze mieszkanie sprzedał 20 maja 2024 r. [Akt notarialny Rep. (…)], a drugie mieszkanie sprzedał 7 listopada 2024 r. (Akt notarialny Rep. (…)). Z pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży obu mieszkań Wnioskodawca zamierza kupić dom na własne cele mieszkaniowe i potrzeby mieszkaniowe rodziny i chce skorzystać ze zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT. W myśl tego przepisu zwalnia się od podatku dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie 3 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.

Wnioskodawca jest jednocześnie osobą prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą od 10 lutego 2008 r., co jest potwierdzone danymi w CEIDG. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT od 7 marca 2008 r., co jest potwierdzone w rejestrze podatników VAT. Wiodącym PKD Wnioskodawcy jest 46.71.Z Sprzedaż hurtowa paliw i produktów pochodnych, Przychody Wnioskodawcy w roku 2024 nie przekroczyły równowartości 2.000.000 EUR. Wnioskodawca na rok 2024 wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym. Oprócz wskazanej działalności gospodarczej Wnioskodawca uzyskuje, dochody z najmu prywatnego opodatkowane ryczałtem.

Niniejszy wniosek dotyczy roku 2024.

Wnioskodawca podlega obowiązkowi podatkowemu w Rzeczpospolitej Polskiej od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), gdyż Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dotyczy to zarówno roku bieżącego, jak i wszystkich lat poprzednich jego działalności gospodarczej.

Poza tym, Wnioskodawca:

1.nie jest opłacającym podatek w formie karty podatkowej;

2.nie jest korzystającym, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;

3.nie jest wytwarzającym wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Mieszkanie zakupione 7 listopada 2023 r., tj. mieszkanie położone w (…) (dalej mieszkanie na (…)) stało puste przez cały okres posiadania tego mieszkania przez Pana.

Mieszkanie zakupione 4 stycznia 2024 r., tj. mieszkanie położone w (…), przy ulicy (…) (dalej mieszkanie na (…)) było wynajmowane przez Pana od marca 2024 r. do września 2024 r., jako najem prywatny.

Ww. lokale nie były wykorzystywane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ww. lokale były wykorzystywane przez Pana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Mieszkanie na (…) było wynajmowane przez Pana jako najem prywatny na cele mieszkaniowe osób trzecich, mieszkanie na Targówku stało puste.

Z tytułu nabycia ww. lokali mieszkalnych nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego.

Ww. lokale nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Od dnia oddania ww. lokali do użytkowania pierwszemu nabywcy, użytkownikowi lub rozpoczęcia użytkowania na własne potrzeby, a ich sprzedażą minął okres dłuższy niż dwa lata.

Poza drobnymi, bieżącymi naprawami nie ponosił Pan żadnych nakładów na ulepszenie ww. lokali.

Mieszkanie na (…) było zgłoszone do agencji nieruchomości i było sprzedane za pośrednictwem tej agencji, mieszkanie na (…) sprzedał Pan przez ogłoszenie na portalu nieruchomościowym.

Mieszkanie na (…) było powierzone agencji nieruchomości w celach sprzedaży. Była to standardowa umowa jaką zawiera się z agencją nieruchomości, niestety nie posiada Pan już tej umowy, więc nie może przytoczyć jej szczegółów. Poza tym, nikomu nie udzielał Pan żadnego pełnomocnictwa w zakresie tych mieszkań.

Przy sprzedaży mieszkania na (…) była zawarta standardowa umowa przedwstępna kupna-sprzedaży zobowiązująca strony do zawarcia ostatecznej umowy kupna-sprzedaży w wyznaczonym terminie. W przypadku mieszkania na (…) nie było umowy przedwstępnej kupna-sprzedaży.

Nie posiada Pan żadnych innych lokali, które miałyby być przeznaczone do sprzedaży przez Pana w przyszłości.

Pytanie

Czy w stosunku do Wnioskodawcy zastosowanie ma zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT stosuje się zwolnienie z podatku VAT wtedy, gdy:

  • sprzedawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie albo przy budowie obiektu,
  • sprzedawca ponosił wydatki na ulepszenie sprzedawanej nieruchomości i miał prawo do odliczenia podatku naliczonego, ale były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W danej sytuacji powyższe warunki zostały spełnione i zwolnienie z podatku VAT przy sprzedaży ww. mieszkań przysługuje Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W konsekwencji, uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że kupił Pan okazjonalnie, na licytacji spółdzielczej, jako osoba fizyczna, poza prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, mieszkanie w (…) 7 listopada 2023 r., które stało puste przez cały okres posiadania tego mieszkania. 4 stycznia 2024 r. kupił Pan drugie mieszkanie w (…), również jako osoba fizyczna, poza prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą od bliskiej znajomej, która znajdowała się w trudnej sytuacji finansowej, mieszkanie nie było nigdzie wystawione na sprzedaż. Mieszkanie to było wynajmowane przez Pana od marca 2024 r. do września 2024 r., jako najem prywatny. Oba mieszkania miały zostać przeznaczone na cele mieszkaniowe Pana dwóch nastoletnich córek. W związku z narodzinami trzeciej córki, postanowił Pan sprzedać oba mieszkania w 2024 r., odpowiednio pierwsze mieszkanie sprzedał 20 maja 2024 r., a drugie mieszkanie sprzedał Pan 7 listopada 2024 r. Z pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży obu mieszkań zamierza Pan kupić dom na własne cele mieszkaniowe i potrzeby mieszkaniowe rodziny. Ww. lokale nie były wykorzystywane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Ww. lokale były wykorzystywane przez Pana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Mieszkanie na (…) było wynajmowane przez Pana jako najem prywatny na cele mieszkaniowe osób trzecich, mieszkanie na (…) stało puste. Z tytułu nabycia ww. lokali mieszkalnych nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego. Ww. lokale nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Od dnia oddania ww. lokali do użytkowania pierwszemu nabywcy, użytkownikowi lub rozpoczęcia użytkowania na własne potrzeby, a ich sprzedażą minął okres dłuższy niż dwa lata. Poza drobnymi, bieżącymi naprawami nie ponosił Pan żadnych nakładów na ulepszenie ww. lokali. Mieszkanie na (…) było zgłoszone do agencji nieruchomości i było sprzedane za pośrednictwem tej agencji, mieszkanie na (…) sprzedał Pan przez ogłoszenie na portalu nieruchomościowym. Mieszkanie na (…) było powierzone agencji nieruchomości w celach sprzedaży. Poza tym, nikomu nie udzielał Pan żadnego pełnomocnictwa w zakresie tych mieszkań. Przy sprzedaży mieszkania na (…) była zawarta standardowa umowa przedwstępna kupna-sprzedaży zobowiązująca strony do zawarcia ostatecznej umowy kupna-sprzedaży w wyznaczonym terminie. W przypadku mieszkania na (…) nie było umowy przedwstępnej kupna-sprzedaży. Nie posiada Pan żadnych innych lokali, które miałyby być przeznaczone do sprzedaży przez Pana w przyszłości.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w związku ze sprzedażą dwóch mieszkań ma zastosowanie zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W tym celu należy ustalić, czy dla opisanych transakcji wystąpił Pan w roli podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi Pan działalność polegającą na sprzedaży hurtowej paliw i produktów pochodnych. Ponadto uzyskuje Pan dochody z najmu prywatnego. Mieszkania zostały kupione odpowiednio w 2023 r. i 2024 r. oraz sprzedane w 2024 r. Zatem mieszkania zostały sprzedane przez Pana w krótkim okresie czasu od ich zakupu. Żadne z zakupionych mieszkań w okresie posiadania nie było wykorzystywane przez Pana ani członków Pana rodziny w celach osobistych. Mieszkanie na (…) stało przez cały czas puste. Mieszkanie na (…) było przez Pana wynajmowane od marca 2024 r. do września 2024 r., jako najem prywatny na cele mieszkaniowe osób trzecich.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W kontekście tej sprawy należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mowa o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

Istota umowy najmu wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz najemcy. Najemca za oddaną mu w najem rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

W konsekwencji, najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia on określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dokonując analizy całokształtu działań jakie Pan podejmował w odniesieniu do sprzedaży opisanych mieszkań, nie można uznać, że korzystał Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym. Nie wykorzystywał Pan posiadanych mieszkań do zaspokajania potrzeb osobistych. Nabył Pan mieszkania i w krótkim czasie je sprzedał, co może wskazywać na handlowy charakter transakcji. Ponadto uzyskuje Pan dochody z najmu, który jak wyżej wykazano jest prowadzeniem działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem w odniesieniu do sprzedaży mieszkań, nie dokonał Pan zbycia majątku osobistego, ale majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

Tym samym, dla sprzedaży dwóch mieszkań opisanych we wniosku, działał Pan w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem, ww. transakcje podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Podkreślić jednak należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Pierwszym zasiedleniem jest więc szeroko rozumiane pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma miejsce zarówno w sytuacji, gdy po wybudowaniu budynku, budowli lub ich części zostanie on oddany w najem, jak też w przypadku, gdy będzie on wykorzystywany na potrzeby własnej działalności gospodarczej – w obu przypadkach dojdzie do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.

Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy dla dostawy nieruchomości, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

  • towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
  • brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 stanie się bezzasadne.

Odnosząc się do Pana wątpliwości należy wskazać, że w celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie zastosowanie znajduje zwolnienie od podatku, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem opisanych mieszkań, nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że dostawa ww. mieszkań nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, ponieważ jak wskazano w opisie sprawy, od dnia oddania lokali do użytkowania pierwszemu nabywcy, użytkownikowi lub rozpoczęcia użytkowania na własne potrzeby, a ich sprzedażą minął okres dłuższy niż dwa lata. Ponadto, poza drobnymi, bieżącymi naprawami nie ponosił Pan żadnych nakładów na ulepszenie ww. lokali.

W związku z powyższym zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ dostawa mieszkań nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

Wobec zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku ze sprzedażą mieszkań, bezzasadne jest badanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie jedynie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż mieszkań na (…) i (…) korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym, pomimo wskazania przez Pana we własnym stanowisku błędnej podstawy prawnej, tj. uznania, że do sprzedaży mieszkań znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług (pytania nr 2). W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 1) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.