Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu artykułów spożywczych zużywanych podczas narad i spotkań z pracownikami, współpracownikami i kontrahentami na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego  

Spółka zajmuje się świadczeniem usług prawnych. W ramach prowadzonej działalności zatrudnia osoby fizyczne zarówno na podstawie umów o pracę, jak i umów cywilnoprawnych, (np. umowy zlecenia, umowy o dzieło). Ponadto, współpracuje z różnymi kontrahentami, w tym z osobami prowadzącymi działalność gospodarczą. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka będzie wykonywać wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, które nie korzystają ze zwolnienia. W związku z prowadzeniem działalności planuje ponosić wydatki na nabycie artykułów spożywczych na rzecz  kontrahentów, pracowników oraz współpracowników. Przykładowe zakupy obejmują produkty takie jak kawa, herbata, cukier, mleko, bezalkoholowe napoje chłodzące, słodycze, owoce, jogurty, pieczywo, sery oraz produkty mięsne (gotowane). Wydatki te będą miały charakter podstawowy, niewykraczający poza standardy przyjęte w biznesie i będą związane bezpośrednio z działalnością gospodarczą.

Wskazane artykuły spożywcze będą udostępniane podczas wewnętrznych narad, spotkań z pracownikami i współpracownikami oraz z kontrahentami. Celem tych wydatków jest poprawa komfortu uczestników spotkań oraz stworzenie pozytywnej atmosfery. Artykuły spożywcze, wskazane powyżej będą finansowane z środków obrotowych spółki. Spółka nie będzie miała możliwości określenia wartości korzyści uzyskanej przez konkretnego pracownika lub inną uprawnioną osobę korzystającą z udostępnionych przez Spółkę artykułów spożywczych. Przekazanie przez Spółkę artykułów spożywczych będzie miało charakter bezzwrotny i będzie nieodpłatne. Przekazanie pracownikom artykułów spożywczych podczas spotkań nie będzie stanowiło dodatkowej formy gratyfikacji/wynagrodzenia za pracę.

Pytanie

Czy wydatki na nabycie artykułów spożywczych, takich jak kawa, herbata, cukier, mleko, napoje bezalkoholowe, słodycze, owoce, jogurty, pieczywo, sery oraz produkty mięsne (gotowane), na podstawie art. 86 ustawy o VAT podatnik będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu wyżej wymienionych artykułów spożywczych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnicy, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ustawy o VAT (Dz. U. z 2024 r. poz. 361), mają prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług, w takim zakresie, w jakim te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, że prawo do odliczenia podatku VAT przysługuje jedynie w przypadku, gdy zakupione towary lub usługi są wykorzystywane w działalności gospodarczej, a co za tym idzie służą do realizacji czynności opodatkowanych (z pewnymi wyjątkami wynikającymi z art. 88 ust. 1 ustawy o VAT).

W kontekście planowanych zakupów artykułów spożywczych, takich jak kawa, herbata, cukier, mleko, napoje bezalkoholowe, słodycze, owoce, jogurty, pieczywo, sery oraz produkty mięsne (gotowane), artykuły te będą udostępniane w czasie wewnętrznych narad, spotkań z pracownikami, spotkań ze współpracownikami oraz kontrahentami. Ich konsumpcja będzie miała charakter pośrednio związany z prowadzeniem działalności gospodarczej, ponieważ poprawiają one komfort uczestników spotkań, a tym samym przyczyniają się do efektywności prowadzonych rozmów i negocjacji, co z kolei wpływa na ogólną efektywność funkcjonowania spółki oraz generowanie przez nią obrotu. W związku z tym można uznać, że te wydatki mają pośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Dodatkowo, jeśli chodzi o artykuły spożywcze przekazywane pracownikom i współpracownikom, takie jak kawa, herbata, mleko, cukier czy woda mineralna, zgodnie z § 112 rozporządzenia MPIPS z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. nr 169, poz. 1650), pracodawca jest zobowiązany do zapewnienia pracownikom wody zdatnej do picia lub innych napojów. W świetle tego przepisu dostarczanie wymienionych artykułów spożywczych nie stanowi przekazania towarów na cele osobiste, ale wynika z obowiązku przestrzegania przepisów BHP. Z tego względu, te wydatki również mają charakter związany z prowadzeniem działalności gospodarczej i wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym, w odniesieniu do wskazanych artykułów spożywczych, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnik będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego przy ich nabyciu, ponieważ artykuły te będą wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a ich zużycie ma związek z czynnościami opodatkowanymi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwana dalej „ustawą”:

Art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy:

• towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych,
• podatek odlicza zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT.

Odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Ta zasada wyłącza jednocześnie możliwość odliczania podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli gdy są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem, że:

• spełnione zostały przesłanki pozytywne, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy oraz
• nie zaistniały przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy.

W art. 88 ustawy określone są wyjątki, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

W systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, podatnik nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia. Jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Zatem wystarczy, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym, podatnik dokonując zakupu towarów czy usług dokonuje ich natychmiastowej alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa.

Prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, zatem istnienie prawa do odliczenia ocenia się w kontekście zamierzonego (deklarowanego) związku podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

Bezpośredni związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika występuje wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy pojawia się, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Wówczas mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, itp.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynny podatnik VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej będą Państwo wykonywać wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, które nie korzystają ze zwolnienia. W związku z prowadzeniem działalności planują Państwo ponosić wydatki na nabycie artykułów spożywczych na rzecz kontrahentów, pracowników oraz współpracowników. Przykładowe zakupy obejmują produkty takie jak kawa, herbata, cukier, mleko, bezalkoholowe napoje chłodzące, słodycze, owoce, jogurty, pieczywo, sery oraz produkty mięsne (gotowane). Wydatki te będą miały charakter podstawowy, niewykraczający poza standardy przyjęte w biznesie i będą związane bezpośrednio z działalnością gospodarczą. Wskazane artykuły spożywcze będą udostępniane podczas wewnętrznych narad, spotkań z pracownikami i współpracownikami oraz z kontrahentami. Celem tych wydatków jest poprawa komfortu uczestników spotkań oraz stworzenie pozytywnej atmosfery. Artykuły spożywcze, wskazane powyżej będą finansowane z środków obrotowych spółki. Nie będą mieli Państwo możliwości określenia wartości korzyści uzyskanej przez konkretnego pracownika lub inną uprawnioną osobę korzystającą z udostępnionych przez Państwa artykułów spożywczych. Przekazanie artykułów spożywczych będzie miało charakter bezzwrotny i będzie nieodpłatne. Przekazanie pracownikom artykułów spożywczych podczas spotkań nie będzie stanowiło dodatkowej formy gratyfikacji/wynagrodzenia za pracę.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu artykułów spożywczych, takich jak kawa, herbata, cukier, mleko, napoje bezalkoholowe, słodycze, owoce, jogurty, pieczywo, sery oraz produkty mięsne (gotowane) udostępnianych podczas narad i spotkań z pracownikami, współpracownikami oraz kontrahentami na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Aby zaistniało prawo do odliczenia podatku naliczonego, musi wystąpić zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi, bezpośredni lub pośredni. Aby uznać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Nie mogą to być zakupy przeznaczone na zaspokajanie potrzeb osobistych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia potrzeb osobistych. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami osobistymi są takie potrzeby, które dotyczą danej osoby i które są jej potrzebami prywatnymi, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją. Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy.  

Przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych Dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zwaną dalej Dyrektywą 2006/112/WE. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w Dyrektywie 2006/112/WE są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

W wyroku z 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 Danfoss i AstraZeneca Trybunał zaznaczył, że:

Konieczność zapewnienia artykułów spożywczych oraz napojów pracownikom podczas przerw w pracy nie wynika z żadnych przepisów (np. bhp), jak również (jak to wynika w ww. orzeczenia TSUE) nie jest niezbędne dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, bowiem pracownicy są zobowiązani świadczyć pracę niezależnie od poczęstunku, jaki serwuje im z własnej woli pracodawca. To do pracownika należy wybór, czy skorzysta z posiłku oraz ustalenie miejsca i czasu jego spożycia.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, że artykuły spożywcze będą udostępniane przez Państwa podczas wewnętrznych narad, spotkań z pracownikami i współpracownikami oraz z kontrahentami.

W oparciu o tak przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że udostępnienie artykułów spożywczych w trakcie wewnętrznych narad, spotkań z pracownikami, spotkań ze współpracownikami oraz z kontrahentami nie będzie stanowiło przekazania na cele prywatne. Artykuły spożywcze zużywane podczas narad i spotkań, na których omawiane są sprawy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowią wydatek wykazujący pośredni związek z Państwa działalnością i wykonywaniem czynności opodatkowanych. Przez wpływ na Państwa ogólne funkcjonowanie jako całości może wpływać na funkcjonowanie Spółki i może przyczyniać się do generowania obrotu.

Zatem, w zakresie, w jakim nabyte, a następnie udostępnione w trakcie wewnętrznych narad, spotkań pracowników, spotkań ze współpracownikami oraz z kontrahentami, artykuły spożywcze takie jak kawa, herbata, cukier, mleko, napoje bezalkoholowe, słodycze, owoce, jogurty, pieczywo, sery oraz produkty mięsne (gotowane) będą wykorzystywane przez Państwa do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych artykułów spożywczych, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony przez Państwa opis sprawy, z którego wynika, że artykuły spożywcze będą udostępniane przez Państwa wyłącznie podczas wewnętrznych narad, spotkań z pracownikami i współpracownikami oraz z kontrahentami. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.