Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej prawa do odliczenia części podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup koparko-ładowarki oraz obowiązku dokonywania korekty wieloletniej podatku naliczonego dotyczącego tego nabycia. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (...) jako jednostka samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina realizuje zadania własne, o których mowa w art. 7 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 609 z późn. zm.) oraz wykonuje zadania zlecone z zakresu administracji rządowej. Zadania publiczne są wykonywane przez Gminę w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina posiada osobowość prawną i wraz z jednostkami budżetowymi występuje jako jeden podatnik podatku VAT.

Jednostki budżetowe Gminy: to Urząd Gminy, szkoły podstawowe i gminny ośrodek pomocy społecznej. Gmina na terenie nie posiada żadnego zakładu budżetowego.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego prowadzi działalność niepodlegającą podatkowi od towarów i usług oraz działalność gospodarczą opodatkowaną i zwolnioną. W Urzędzie Gminy wykonywane są następujące czynności:

  • opodatkowane VAT - prowadzenie ewidencji oraz wystawianie faktur na odpłatną dostawę wody, wynajem lokali użytkowych,
  • zwolnione - związane z wynajmem lokali mieszkalnych,
  • niepodlegające VAT - wykonywanie zadań własnych.

W szkołach występują czynności:

  • zwolnione - usługi wynajmu lokali mieszkalnych, które znajdują się w budynkach szkół podstawowych na terenie Gminy,
  • niepodlegające VAT - np.: opłaty za wyżywienie od uczniów.

W Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w (...) występują czynności niepodlegające VAT.

Gmina (...) kupiła w listopadzie 2024 r. fabrycznie nową koparko-ładowarkę kołową (...), rok produkcji 2024, która spełnia wymagania pojazdu dopuszczonego do poruszania się po drogach publicznych zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy Prawo o ruchu drogowym jako pojazd wolnobieżny. Zakupiona koparko-ładowarka jest maszyną do robót ziemnych, budowlanych mieszczącą się w klasyfikacji środków trwałych w grupie 5 „Maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne”. Maszyna ta nie podlega rejestracji i nie będzie zarejestrowana, dlatego też Gmina nie posiada tablic i dowodu rejestracyjnego tego sprzętu. Maszyna nie podlega obowiązkowym badaniom technicznym.

Wymieniona koparko-ładowarka nie może być wykorzystywania do transportu osób ani towaru, ponieważ zabraniają tego przepisy o ruchu drogowym. Może być wykorzystywana wyłącznie do załadunku i rozładunku, w przeważającej części kruszywa i materiałów sypkich oraz do robót ziemnych. Mobilność koparko-ładowarki przejawia się wyłącznie załadunkiem i rozładunkiem kruszyw w miejscu, w którym wykonywane są prace. Przedmiotowa koparko-ładowarka nie ma podanego przebiegu w kilometrach tylko w roboczo-godzinach, gdyż znaczną część pracy wykonuje stojąc w miejscu, pracuje tylko silnik. Posiada tylko jedno miejsce siedzące dla operatora. Wskazać należy, że od osoby posługującej się koparko-ładowarką wymaga się posiadania uprawnień operatora koparko-ładowarki w zakresie obsługi i eksploatacji tej maszyny. Jest to maszyna z silnikiem wysokoprężnym o pojemności max. 3,6 l turbodoładowanym o mocy maksymalnej netto minimum 110 KM z układem oczyszczania spalin umożliwiającym częste zatrzymywanie i wyłączanie silnika. Nabycie koparko-ładowarki zostało udokumentowane fakturą VAT wystawioną na Gminę -stawka podatku VAT 23%.

Wartość tej maszyny wg ceny zakupu wynosi (...) zł. Gmina sfinansowała zakup z własnych środków.

Nabyta maszyna została oddana do użytkowania i zaliczona jako odrębny środek trwały (zgodnie z KŚT w grupie 5) podlegający amortyzacji, którego wartość przekroczyła 15.000,00 zł.

Gmina będzie ponosić wszystkie koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją koparko-ładowarki, w tym koszty serwisowania, napraw, części zamiennych i paliwa. Wszystkie faktury zakupowe dotyczące serwisu, paliwa, napraw, części zamiennych i innych towarów związanych z eksploatacją koparko-ładowarki będą wystawiane na Gminę.

Koparko-ładowarka, o której mowa we wniosku będzie wykorzystywana przez Gminę (...) do czynności:

a)opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, takich jak:

-   usuwanie awarii urządzeń wodociągowych poprzez np.: wykonywaniu wykopów w celu dotarcia do źródła awarii, remontu sieci wodociągowej poprzez wymianę zużytych zasuw wodociągowych, prace pod przyłącza wodociągowe itd.

b)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w szczególności takich jak:

- kopanie rowów, kanałów melioracyjnych, udrażnianie rowów melioracyjnych poprzez ich oczyszczanie i odtwarzanie, drążenie różnego rodzaju przekopów, wykopów,

- utrzymywanie porządku miejsc publicznych tj. dróg, placów gminnych, boisk sportowych na terenie Gminy itp.,

c)skarpowanie, równanie i niwelacja terenu, zasypywanie, równanie, odśnieżanie dróg gminnych,

d)załadunek i rozładunek towarów sypkich np.: piasek, sól drogowa w celu utrzymania zimowego dróg gminnych, palet, gruzu, ziemi,

e)prace na terenie podmokłym, usuwanie skutków nagłych zdarzeń atmosferycznych np. ulewnych deszczy, nawałnic, usuwanie korzeni,

- wykonywania wszelkich innych czynności związanych ze zwykłym funkcjonowaniem Urzędu Gminy, wynikających z ustawy o samorządzie gminnym.

Gmina nie zna metody i możliwości przyporządkowania całości kwoty podatku naliczonego związanego z zakupem koparko-ładowarki do poszczególnych kategorii czynności.

Maszyna - koparko-ładowarka będzie wykorzystywana do różnych czynności (zarówno opodatkowanych VAT, zwolnionych, jak i niepodlegających VAT), w związku z powyższym Gmina (...) nie ma możliwości wyodrębnienia i przypisania ww. wydatków na zakup koparko‑ładowarki do poszczególnych rodzajów działalności.

Pytania

1)Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia części podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup ww. koparko-ładowarki przy zastosowaniu preproporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy w związku z § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. i następnie proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy VAT?

2)Jeżeli Gmina (...) uzyska prawo do częściowego odliczenia VAT przy nabyciu rozważanej koparko-ładowarki (pytanie nr 1) to w ciągu ilu kolejnych lat, licząc od roku, w którym maszyna została oddana do użytkowania, Gmina musi dokonywać korekty podatku naliczonego dotyczącego tego nabycia?

Państwa stanowisko w sprawie

1)Gminie (...) przysługiwać będzie częściowe prawo do odliczenia od wydatków dotyczących zakupu koparko-ładowarki. Gmina będzie miała prawo do odliczenia części podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej wydatek inwestycyjny związany z nabyciem przedmiotowej maszyny według preproporcji zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT, w związku z § 3 ust. 2 rozporządzenia MF z dnia 17 grudnia 2015r. i następnie proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

2)Gmina stoi na stanowisku, że w przypadku częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków zakupowych na nabycie koparko-ładowarki powinna dokonać korekty wieloletniej 5‑letniej licząc począwszy od roku, w którym została oddana do użytkowania. Gmina (...) będzie mogła dokonać korekty podatku naliczonego związanego z zakupem przedmiotowego sprzętu: koparko-ładowarki w wysokości 1/5 kwoty podatku naliczonego za każdy rok, licząc do końca 5 letniego okresu korekty.

Ad 1)

Gmina sądzi, że głównym kryterium przy określeniu zasad odliczania podatku VAT od kosztów zakupu koparko-ładowarki jest jego przeznaczenie. Gmina (...) stwierdza, że nowa koparko-ładowarka nie będzie wykorzystywana wyłącznie na cele związane z prowadzoną działalnością opodatkowaną VAT, ale również z działalnością zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu oraz innym czynnością wynikającym z realizacji zadań własnych i zleconych.

Z zasady określonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podatnik ma prawo do odliczania podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Gmina dokona odliczenia zgodnie z zasadami zawartymi w art. 86 ust. 2a-2h ustawy VAT.

Następnie Gmina zauważa, że w stosunku do wydatków przyporządkowanych do działalności gospodarczej i związanych zarówno z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, jak i zwolnionymi z opodatkowania VAT, w sytuacji gdy Gmina nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, Gmina odlicza podatek naliczony w części proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

Mając na względzie powyższe, Gmina (...) uważa, że przysługuje jej prawo odliczenia części podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup koparko-ładowarki przy zastosowaniu preproporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy w związku z § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. i w dalszej kolejności także proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy VAT.

Ad 2)

Gmina stoi na stanowisku, że w przypadku częściowego odliczenia podatku naliczonego od faktury zakupowej dotyczącej rozważanej koparko-ładowarki powinna dokonać korekty wieloletniej 5-letniej.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000,00 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości -w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy:

  • podatek odlicza podatnik podatku od towarów i usług,
  • towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem, który daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług, których nie będzie wykorzystywał do wykonywania czynności opodatkowanych (czyli czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi).

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem, że:

  • spełnione zostały przesłanki pozytywne, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy oraz
  • nie zaistniały przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy – pozbawiają one podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Art. 88 ustawy zawiera listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług zakupionych na potrzeby wykonania określonej czynności, podmiot musi wykonywać tę czynność jako podatnik podatku od towarów i usług, który działa w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Organy władzy publicznej mają na gruncie podatku od towarów i usług szczególny status. Są uznawane za podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności:

  • inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań, oraz
  • mieszczące się w ramach ich zadań, ale wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jeśli zaś organ władzy publicznej podejmuje realizację zadań jako podmiot prawa publicznego, wówczas nie jest podatnikiem VAT, nawet jeśli pobiera należności, opłaty lub składki.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności - czy są to czynności publicznoprawne czy cywilnoprawne.

Rolę gminy szczegółowo określa ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. (...)

Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych. Przy odliczeniu częściowym pomija się tę część podatku, w jakiej zakupione towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a i następne ustawy.

Art. 86 ust. 2a ustawy:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Art. 86 ust. 2d ustawy:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Art. 86 ust. 2g ustawy:

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje się odpowiednio.

Art. 86 ust. 2h ustawy:

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Art. 86 ust. 22 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

W myśl § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

Rozporządzenie:

1)określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”;

2)wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Zgodnie z § 2 pkt 8 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:

a)urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,

b)jednostkę budżetową,

c)zakład budżetowy.

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia:

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostki samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jej poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W rozporządzeniu ustawodawca podał ustalone według wzoru sposoby określania proporcji m.in. w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

Stosownie do § 3 ust. 2 rozporządzenia:

Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100/Dujst

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

Dujst - dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

§ 2 pkt 4 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obrocie - rozumie się przez to podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

a)dokonywanych przez podatników:

- odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,

- odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,

- eksportu towarów,

- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.

§ 2 pkt 9 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dochodach wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego - rozumie się przez to dochody obejmujące dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych - wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o:

a)dochody, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych,

b)zwrot różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy, lub zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy,

c)dochody wykonane jednostki budżetowej powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na wypłatę przez tę jednostkę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych, celem realizacji zadań jednostki samorządu terytorialnego,

d)środki finansowe pozostające na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, odprowadzone na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego,

e)wpłaty nadwyżki środków obrotowych zakładu budżetowego,

f)kwoty stanowiące równowartość środków, innych niż stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, przekazanych zakładom budżetowym, innym jednostkom sektora finansów publicznych oraz innym osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, z wyłączeniem kwot, które zostały zwrócone, celem realizacji przez te podmioty zadań jednostki samorządu terytorialnego,

g)odszkodowania należne jednostce samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty odszkodowań stanowiących zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy;.

§ 3 ust. 5 rozporządzenia:

Dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:

1)dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego - używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;

2)transakcji dotyczących:

a)pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,

b)usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Wyłączenie powyższych transakcji z dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego (mianownik proporcji) zapewnia spójność z wyłączeniem tych transakcji z obrotu z działalności gospodarczej (licznik proporcji) i ma na celu „oczyszczenie” kwoty dochodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które mogłyby zniekształcić proporcję.

Zaproponowana metoda ma charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu udziału „obrotów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.

W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Art. 90 ust. 1-3 ustawy:

1.W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

2.Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

3.Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z okoliczności sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jako jednostka samorządu terytorialnego prowadzą Państwo działalność niepodlegającą podatkowi od towarów i usług oraz działalność gospodarczą opodatkowaną i zwolnioną.

W listopadzie 2024 r. kupili Państwo fabrycznie nową koparko-ładowarkę kołową (...), rok produkcji 2024, która spełnia wymagania pojazdu dopuszczonego do poruszania się po drogach publicznych zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy Prawo o ruchu drogowym jako pojazd wolnobieżny. Zakupiona koparko-ładowarka jest maszyną do robót ziemnych, budowlanych mieszczącą się w klasyfikacji środków trwałych w grupie 5 „Maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne”. Maszyna ta nie podlega rejestracji i nie będzie zarejestrowana i nie posiadają Państwo tablic i dowodu rejestracyjnego tego sprzętu. Maszyna nie podlega obowiązkowym badaniom technicznym.

Koparko-ładowarka nie może być wykorzystywania do transportu osób ani towaru, ponieważ zabraniają tego przepisy o ruchu drogowym. Może być wykorzystywana wyłącznie do załadunku i rozładunku, w przeważającej części kruszywa i materiałów sypkich oraz do robót ziemnych. Mobilność koparko-ładowarki przejawia się wyłącznie załadunkiem i rozładunkiem kruszyw w miejscu, w którym wykonywane są prace. Przedmiotowa koparko-ładowarka nie ma podanego przebiegu w kilometrach tylko w roboczo-godzinach, gdyż znaczną część pracy wykonuje stojąc w miejscu, pracuje tylko silnik. Posiada tylko jedno miejsce siedzące dla operatora.

Jest to maszyna z silnikiem wysokoprężnym o pojemności max. 3,6 l turbodoładowanym o mocy maksymalnej netto minimum 110 KM z układem oczyszczania spalin umożliwiającym częste zatrzymywanie i wyłączanie silnika. Nabycie koparko-ładowarki zostało udokumentowane fakturą wystawioną na Państwa - stawka podatku VAT 23%.

Nabyta maszyna została oddana do użytkowania i zaliczona jako odrębny środek trwały podlegający amortyzacji, którego wartość przekroczyła 15.000,00 zł.

Będą Państwo ponosić wszystkie koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją koparko-ładowarki, w tym koszty serwisowania, napraw, części zamiennych i paliwa. Wszystkie faktury zakupowe dotyczące serwisu, paliwa, napraw, części zamiennych i innych towarów związanych z eksploatacją koparko-ładowarki będą wystawiane na Państwa.

Koparko-ładowarka będzie wykorzystywana przez Państwa do czynności:

a)opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, takich jak:

-   usuwanie awarii urządzeń wodociągowych poprzez np.: wykonywaniu wykopów w celu dotarcia do źródła awarii, remontu sieci wodociągowej poprzez wymianę zużytych zasuw wodociągowych, prace pod przyłącza wodociągowe itd.

b)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w szczególności takich jak:

- kopanie rowów, kanałów melioracyjnych, udrażnianie rowów melioracyjnych poprzez ich oczyszczanie i odtwarzanie, drążenie różnego rodzaju przekopów, wykopów,

- utrzymywanie porządku miejsc publicznych tj. dróg, placów gminnych, boisk sportowych na terenie Gminy itp.,

c)skarpowanie, równanie i niwelacja terenu, zasypywanie, równanie, odśnieżanie dróg gminnych,

d)załadunek i rozładunek towarów sypkich np.: piasek, sól drogowa w celu utrzymania zimowego dróg gminnych, palet, gruzu, ziemi,

e)prace na terenie podmokłym, usuwanie skutków nagłych zdarzeń atmosferycznych np. ulewnych deszczy, nawałnic, usuwanie korzeni,

- wykonywania wszelkich innych czynności związanych ze zwykłym funkcjonowaniem Urzędu Gminy, wynikających z ustawy o samorządzie gminnym.

Nie znają Państwo metody i możliwości przyporządkowania całości kwoty podatku naliczonego związanego z zakupem koparko-ładowarki do poszczególnych kategorii czynności.

Koparko-ładowarka będzie wykorzystywana do różnych czynności (zarówno opodatkowanych VAT, zwolnionych, jak i niepodlegających VAT), w związku z powyższym nie mają Państwo możliwości wyodrębnienia i przypisania ww. wydatków na zakup koparko‑ładowarki do poszczególnych rodzajów działalności.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia części podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup ww. koparko-ładowarki przy zastosowaniu preproporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy w związku z § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. i następnie proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

W celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik powinien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności, tj. działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem VAT i zwolnionej od podatku) oraz działalności innej niż gospodarcza. W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości, natomiast w przypadku wydatków związanych z działalnością inną niż gospodarcza lub czynnościami zwolnionymi od podatku VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje w ogóle. Natomiast w przypadku, gdy wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, a przyporządkowanie ich do działalności gospodarczej nie jest możliwe podatnik powinien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Jak Państwo wskazali, koparko-ładowarka będzie wykorzystywana do różnych czynności - zarówno opodatkowanych VAT, zwolnionych, jak i niepodlegających VAT. Nie mają Państwo możliwości wyodrębnienia i przypisania ww. wydatków na zakup koparko ładowarki do poszczególnych rodzajów działalności.

W związku z tym, że koparko-ładowarka będzie wykorzystywana zarówno do celów wykonywanej przez Państwa działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, do wyliczenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu z tytułu zakupu koparko-ładowarki, zastosowanie ma art. 86 ust. 2a i nast. ustawy, z uwzględnieniem § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r.

Natomiast z uwagi na to, że koparko-ładowarka będzie wykorzystywana również do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług – są Państwo również zobowiązani (po dokonaniu podziału kwoty podatku naliczonego związanego z działalnością gospodarczą oraz działalnością inną niż gospodarcza) do zastosowania współczynnika proporcji - wskaźnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy, w celu wydzielenia z kwoty podatku naliczonego związanego z działalnością gospodarczą, podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Przysługuje więc Państwu prawo do częściowego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup koparko-ładowarki, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. (§ 3 ust. 2 rozporządzenia), a następnie proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy. Prawo do odliczenia podatku VAT, każdorazowo przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii w jakim okresie powinni Państwo dokonywać korekty podatku naliczonego dotyczącego nabycia koparko-ładowarki.

Przepisy zawarte w art. 91 ustawy - co do zasady - dotyczą sytuacji, gdy uprzednio odliczona kwota podatku naliczonego z różnych przyczyn musi zostać skorygowana lub przypadku, gdy podatek naliczony nie został odliczony, bo na moment realizacji prawa do odliczenia nabyty towar lub usługa nie miały służyć działalności opodatkowanej, ale sytuacja ta uległa zmianie. Zgodnie z tym przepisem:

1.Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

(…)

2.W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

(…)

3.Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Korekta, o której mowa w ww. art. 91 ustawy odnosi się m.in. do takich towarów usług, które stanowią u podatnika środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, a także grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Z powyższych przepisów wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Wprowadzenie procedury korekty związane jest z tym, że we wspólnym systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie czasowym związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione czy niepodlegające opodatkowaniu) ma zazwyczaj charakter planowany. Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia. Jednocześnie przepisy wprowadzają szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe (jako dobra o charakterze trwałym) zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo.

Jak wynika z wniosku, w listopadzie 2024 r. nabyli Państwo koparko-ładowarkę, za cenę (...) zł. Maszyna został wprowadzona przez Państwa do ewidencji środków trwałych.

W opisanej sytuacji mamy zatem do czynienia ze środkiem trwałym o wartości początkowej przekraczającej 15 000 zł, niebędącym nieruchomością lub prawem użytkowania wieczystego gruntów. Ww. środek trwały będą Państwo wykorzystywali do czynności zarówno opodatkowanych VAT, zwolnionych, jak i niepodlegających VAT.

Tym samym, będą Państwo zobowiązani do korekty odliczonego podatku naliczonego z tytułu zakupu środka trwałego na zasadach wynikających z art. 91 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że w ciągu 5 kolejnych lat licząc od roku, w którym nabyli Państwo koparko-ładowarkę (2024 r.), będą Państwo obowiązani do korekty odliczonego podatku z uwzględnieniem sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy oraz proporcji sprzedaży określonej w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy. Korekta ta dotyczyć będzie każdorazowo jednej piątej kwoty podatku naliczonego przy nabyciu tego środka trwałego i dokonywana będzie w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.