Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla usług obejmujących kursy na prawo jazdy kategorii AM, A1, A2, A (motocykle) oraz B.

Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 4 stycznia 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą PKD 85.53Z wykonując usługi szkoleniowe w zakresie prawa jazdy kategorii: AM, A1, A2, A (motocykle), B (samochód osobowy).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Na zadane pytanie, czy jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, wskazał Pan, że nie jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług, ponieważ na chwilę obecną przychody z działalności nie przekraczają kwoty 200 000,00 zł.

Na zadane pytanie, czy szkolenia, objęte zakresem wniosku, są/będą świadczone przez Pana jako jednostkę objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe. Jeśli tak to prosimy wskazać, czy i na podstawie których konkretnie przepisów świadczy Pan usługi szkoleniowe w zakresie prawa jazdy jako taka jednostka, wskazał Pan, że:

Szkolenia objęte zakresem wniosku nie są i nie będą świadczone jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe.

Na zadane pytanie, czy usługi szkoleniowe w zakresie kategorii B mają/będą miały na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych kursantów, wskazał Pan, że usługi szkoleniowe w zakresie kategorii B są skierowane do osób, które chcą zdobyć prawa jazdy na samochód osobowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Program szkolenia i egzaminowania jest określony w odrębnych przepisach. Uczestnicy uczą się praktycznych umiejętności prowadzenia pojazdów oraz podstaw teorii ruchu drogowego.

Na zadane pytanie, czy osoby biorące udział w szkoleniach na prawo jazdy w kategorii B będą mogły wykorzystywać nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu, pracy (proszę wskazać jakiego, w jaki sposób), wskazał Pan, że:

Osoby biorące udział w szkoleniach na prawo jazdy kategorii B mają możliwość i będą mogły wykorzystywać nabytą wiedzę (posiadane prawo jazdy kat. B) w ramach wykonywanego zawodu. W wielu zawodach aby podjąć pracę wymagane jest posiadanie prawa jazdy kategorii B np.: kurier, dostawca towarów, przedstawiciel handlowy, likwidator szkód komunikacyjnych, serwisant, agent nieruchomości, pracownik ochrony, osobisty kierowca, przewoźnik osób (samochód osobowy do 9 osób). Ponadto aby uzyskać prawo jazdy na samochody ciężarowe i autobusy podstawą ubiegania się o te kategorie jest obligatoryjne posiadanie prawa jazdy kategorii B.

Na zadane pytanie w czym przejawia się/będzie przejawiał się związek pomiędzy uczestnictwem w szkoleniach w zakresie kategorii B, a wykonywanym przez uczestników tych szkoleń zawodem, wskazał Pan, że:

Na etapie szkolenia trudno jest określić związek pomiędzy uczestnictwem w szkoleniach w zakresie kategorii B a wykonywanym przez uczestników szkoleń zawodem. Osoby rozpoczynające kurs zgodnie z przepisami zazwyczaj są jeszcze w szkole średniej i trudno określić jakie kto ma plany i czym będzie zajmował się w przyszłości a poza tym szkolenie jest pierwszym etapem w uzyskaniu prawa jazdy, dokument otrzymuje się dopiero po zdanym egzaminie państwowym w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego.

Na zadane pytanie, czy usługi szkoleniowe w zakresie kategorii AM, A1, A2, A mają/będą miały na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych kursantów, wskazał Pan, że:

Usługi szkoleniowe w zakresie kategorii AM, A1, A2, A skierowane do osób, które chcą zdobyć prawa jazdy na jednoślady i motocykle. Uczestnicy uczą się praktycznych umiejętności prowadzenia pojazdów oraz podstaw teorii ruchu drogowego.

Na zadane pytanie, czy osoby biorące udział w szkoleniu prawa jazdy kat. AM, A1, A2, A (motocykle) będą mogły wykorzystać nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu, pracy, wskazał Pan, że osoby biorące udział w szkoleniu na prawo jazdy kategorii AM, A1, A2 oraz A będą mogły wykorzystać nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu, pod warunkiem, że ich praca będzie związana z prowadzeniem pojazdów w tych kategoriach.

Pracownicy mogą wykorzystać uprawnienia do wykonywania zawodów związanych z transportem, takich jak kurierzy, dostawcy, czy pracownicy firm przewozowych. W niektórych przypadkach, zdobytą wiedzę można wykorzystać jako podstawę do zdobycia kolejnych, wyższych uprawnień (np. kategoria A z A1 lub A2).

Osoby, które ukończą szkolenie i uzyskają prawo jazdy w kategoriach AM, A1, A2 i A, będą mogły wykorzystać zdobytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu, szczególnie w branżach, w których wymagane jest posiadanie umiejętności prowadzenia pojazdów uznawanych w tych kategoriach.

Na zadane pytanie, w czym przejawia się/będzie przejawiał się związek pomiędzy uczestnictwem w szkoleniach w zakresie kategorii AM, A1, A2, A a wykonywanym przez uczestników tych szkoleń zawodem, wskazał Pan, że:

Na etapie szkolenia trudno jest określić związek pomiędzy uczestnictwem w szkoleniach w zakresie kategorii AM, A1, A2, A a wykonywanym przez uczestników szkoleń zawodem. Osoby rozpoczynające kurs zgodnie z przepisami zazwyczaj są jeszcze w szkole średniej i trudno określić jakie kto ma plany i czym będzie zajmował się w przyszłości a poza tym szkolenie jest pierwszym etapem w uzyskaniu prawa jazdy, dokument otrzymuje się dopiero po zdanym egzaminie państwowym w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego.

Na zadane pytanie, czy zdobyte/zdobywane uprawnienia w zakresie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A (motocykle), są prowadzone dla kursantów z uwagi na ich podjętą/podejmowaną pracę. Jeśli tak, należy wskazać jakiej pracy dotyczy (np. doręczyciel przesyłek, policjant, kurier itp.)?

Wskazał Pan, że szkolenie w zakresie kategorii AM, A1, A2, A są prowadzone dla kursantów z uwagi na ich własną i dobrowolną decyzję. Podczas rozpoczęcia szkolenie trudno określić jakie plany zawodowe ma dana osoba. Przedsiębiorca nie ma obowiązku ani przyzwolenia na ingerencję w osobiste decyzje kursanta.

Na zadane pytanie, czy osoby korzystające ze szkolenia kursu prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A (motocykle) skierowane są przez pracodawcę. Jeśli nie, należy wskazać w jaki sposób odbywa się zgłoszenie na uczestnictwo w szkoleniu.

Wskazał Pan, że podczas dotychczasowej pracy szkoleniowej nie zdarzyło się aby jakiś pracodawca drogą oficjalną kierował kursanta na szkolenie w zakresie kategorii AM, A1, A2, A nie mniej jednak być może pracodawcy kierując kursanta wybrali inny sposób na skierowanie i sfinansowanie szkolenia (Rozliczenia między sobą).

Na zadane pytanie, czy szkolenia na prawo jazdy kategorii AM, A1, A2, A (motocykle) oraz B są/będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, wskazał Pan, że:

Szkolenia na prawo jazdy kat. AM, A1, A2, A, B są prowadzone na podstawie obowiązujących przepisów prawa między innymi: Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z 4 marca 2016 r. w sprawie szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, instruktorów i wykładowców z późniejszymi zmianami:

• Rozdział 3 - Szkolenie osób ubiegających się o uzyskanie uprawnienia do kierowania motorowerem, pojazdami silnikowymi lub uprawnienia do kierowania tramwajem 
• ZAŁĄCZNIK Nr 1 (do rozporządzenia) szczegółowy program szkolenia dla osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi, motorowerami lub tramwajami.

Na zadane pytanie, czy szkolenia na prawo jazdy kategorii AM, A1, A2, A (motocykle) oraz B są/będą objęte akredytacją w rozumieniu przepisów Prawa oświatowego, wskazał Pan, że szkolenia w zakresie kategorii B, AM, A, A2, A nie są i nie będą objęte akredytacją w rozumieniu przepisów Prawa Oświatowego.

Na zadane pytanie, czy ww. szkolenia są/będą w całości albo w co najmniej 70% finansowane ze środków publicznych, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, wskazał Pan, że szkolenia w zakresie kategorii B, AM, A, A2, A nie są i nie będą ani w całości ani w 70% finansowane ze środków publicznych o których mowa w ustawie o finansach publicznych.

Na zadane pytanie, czy wartość sprzedaży z tytułu prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w poprzednim roku podatkowym przekroczyła kwotę 200 000 zł (bez podatku VAT), wskazał Pan, że wartość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 200 000 zł (bez podatku VAT).

Na zadane pytanie, czy wykonuje/będzie wykonywać Pan czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wskazał Pan, że nie wykonuje i nie będzie wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytanie

Czy do limitu obrotów zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT powinien Pan uwzględnić tylko wartość sprzedaży usług szkoleniowych w zakresie kategorii AM, A1 ,A2 oraz A czy łącznie z kategorią B.

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem do limitów obrotów zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT powinien Pan zaliczać tylko wartość przychodu ze szkolenie na kategorię AM, A1, A2 oraz A, ponieważ na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 szkolenie na kategorię B jest zwolnione przedmiotowo.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a)jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,

b)uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a)prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b)świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c)finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Według art. 43 ust. 17 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1)nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

2)ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Natomiast art. 43 ust. 17a ustawy stanowi, że:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą korzystać z kolei uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia.

Pana wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy świadczone przez Pana usługi szkoleniowe w zakresie kategorii B korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dokonując oceny, czy świadczone przez Pana usługi szkoleniowe w zakresie kategorii B są objęte zwolnieniem, należy w pierwszej kolejności zbadać, czy spełnione będą warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W opisie sprawy, wskazał Pan, że szkolenia objęte zakresem wniosku nie są i nie będą świadczone jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe. Zatem dla świadczonych przez Pana usług szkoleniowych w zakresie kategorii B nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W związku z powyższym należy przeanalizować, czy dla usług, które Pan świadczy spełnione będą przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy VAT.

Powołany wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Definicja zawarta w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77/1) określa, że:

Usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy:

Państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W wyroku z 28 kwietnia 2022 r. w sprawie C-612/20 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł w zakresie, w jakim art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112 nie określa warunków ani też sposobów uznania tych podobnych celów, zasadniczo to do prawa krajowego każdego z państw członkowskich należy ustalenie zasad, według których możliwa będzie taka kwalifikacja owych podmiotów. Państwa członkowskie dysponują w tym zakresie swobodą uznania (wyroki: z 26 maja 2005 r., Kingscrest Associates i Montecello, C‑498/03, EU:C:2005:322, pkt 49, 51; a także z 28 listopada 2013 r., MDDP, C‑319/12, EU:C:2013:778, pkt 37).

Orzeczenie to potwierdza zatem, że ustawodawca krajowy miał swobodę w sposobie określenia podmiotów, których cele uznał za podobne, a ponadto nawet jeśli przedmiotowo byłaby to działalność edukacyjna leżąca w interesie publicznym, to jeśli nie zostały spełnione warunki przewidziane w prawie krajowym, to zwolnienie nie ma zastosowania.

Ponadto w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 wyrażony został pogląd, iż pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, słowo „branża” oznacza „gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju”, natomiast słowo „zawód” oznacza „wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych”.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

Dla oceny tego, czy wykonywane przez Pana usługi są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

1)czy są to usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty lub

2)czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz

a)czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub

b)czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub

c)czy szkolenia finansowane są w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W opisie sprawy i uzupełnieniu wskazał Pan, że usługi szkoleniowe w zakresie kategorii B są skierowane do osób, które chcą zdobyć prawa jazdy na samochód osobowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Program szkolenia i egzaminowania jest określony w odrębnych przepisach. Uczestnicy uczą się praktycznych umiejętności prowadzenia pojazdów oraz podstaw teorii ruchu drogowego. Osoby biorące udział w szkoleniach na prawo jazdy kategorii B mają możliwość i będą mogły wykorzystywać nabytą wiedzę (posiadane prawo jazdy kat. B) w ramach wykonywanego zawodu. Na etapie szkolenia trudno jest określić związek pomiędzy uczestnictwem w szkoleniach w zakresie kategorii B a wykonywanym przez uczestników szkoleń zawodem.

Zatem w rozpatrywanej sprawie świadczone przez Pana usługi szkoleniowe w zakresie kategorii B spełniają definicję kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jednakże, jak zaznaczono powyżej, powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że szkolenia w zakresie kategorii B nie są i nie będą objęte akredytacją w rozumieniu przepisów Prawa Oświatowego. Ponadto, szkolenia w zakresie kategorii B nie są i nie będą ani w całości ani w 70% finansowane ze środków publicznych o których mowa w ustawie o finansach publicznych.

Zatem świadczone przez Pana usługi szkoleniowe w zakresie kategorii B nie będą objęte zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b oraz lit. c ustawy.

Natomiast w celu dokonania oceny, czy świadczone przez Pana usługi szkoleniowe w zakresie kategorii B będą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, konieczne jest stwierdzenie, czy usługi te są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wskazał Pan we wniosku, że szkolenia na prawo jazdy kategorii B są prowadzone na podstawie obowiązujących przepisów prawa między innymi: Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z 4 marca 2016 r. w sprawie szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, instruktorów i wykładowców z późniejszymi zmianami:

• Rozdział 3 - Szkolenie osób ubiegających się o uzyskanie uprawnienia do kierowania motorowerem, pojazdami silnikowymi lub uprawnienia do kierowania tramwajem 
• ZAŁĄCZNIK Nr 1 (do rozporządzenia) szczegółowy program szkolenia dla osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi, motorowerami lub tramwajami.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1210 ze zm.), zwanej dalej ustawą o kierujących pojazdami:

Kierującym pojazdem może być osoba, która osiągnęła wymagany wiek i jest sprawna pod względem fizycznym i psychicznym oraz spełnia jeden z następujących warunków:

1)posiada umiejętność kierowania pojazdem w sposób niezagrażający bezpieczeństwu, nieutrudniający ruchu drogowego i nienarażający kogokolwiek na szkodę oraz odpowiedni dokument stwierdzający posiadanie uprawnienia do kierowania pojazdem;

2)odbywa w ramach szkolenia naukę jazdy;

3)zdaje egzamin państwowy.

Stosownie do art. 11 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o kierujących pojazdami:

Prawo jazdy jest wydawane osobie, która:

1)osiągnęła minimalny wiek wymagany do kierowania pojazdami odpowiedniej kategorii;

2)uzyskała orzeczenie:

a)lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem,

b)psychologiczne o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem - nie dotyczy prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T;

3)odbyła szkolenie wymagane do uzyskania prawa jazdy danej kategorii;

4)zdała egzamin państwowy wymagany do uzyskania prawa jazdy odpowiedniej kategorii.

W myśl z art. 23 ust. 1 ustawy o kierujących pojazdami:

Szkolenie osoby ubiegającej się o uzyskanie uprawnienia do

kierowania motorowerem, pojazdem silnikowym lub uprawnienia do kierowania tramwajem odbywa się w formie:

1)kursu;

2)zajęć szkolnych - w zakresie uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi.

Na podstawie art. 23 ust. 2 ustawy o kierujących pojazdami:

Szkolenie osoby ubiegającej się o uzyskanie uprawnienia do kierowania motorowerem lub pojazdem silnikowym jest prowadzone zgodnie z programem szkolenia i obejmuje:

1)część teoretyczną przeprowadzaną w formie wykładów i ćwiczeń w zakresie:

a)podstaw kierowania pojazdem i uczestnictwa w ruchu drogowym,

b)obowiązków i praw kierującego pojazdem;

2)część praktyczną w zakresie kierowania pojazdem, zwaną dalej „nauką jazdy”, przeprowadzaną:

a)na placu manewrowym,

b)w ruchu miejskim oraz

c)w ruchu poza obszarem zabudowanym;

3)naukę udzielania pierwszej pomocy przeprowadzaną w formie wykładów i zajęć praktycznych;

4)kontrolne sprawdzenie poziomu osiągniętej wiedzy i umiejętności, zwane dalej „egzaminem wewnętrznym”.

Stosownie do art. 23 ust. 3 ustawy o kierujących pojazdami:

Wykłady, o których mowa w ust. 2 pkt 1, mogą być przeprowadzone w formie nauczania na odległość z wykorzystaniem technik komputerowych i Internetu pod nadzorem ośrodka szkolenia kierowców.

Zgodnie z art. 23 ust. 4 ustawy o kierujących pojazdami:

Egzamin wewnętrzny jest przeprowadzany po ukończeniu części teoretycznej i części praktycznej szkolenia oraz nauki udzielania pierwszej pomocy, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, przez instruktora lub wykładowcę wyznaczonych przez kierownika podmiotu prowadzącego szkolenie. Wykładowca przeprowadza wyłącznie część teoretyczną egzaminu wewnętrznego.

W myśl art. 23 ust. 4a ustawy o kierujących pojazdami:

Część teoretyczną egzaminu wewnętrznego, o którym mowa w ust. 4, w przypadku zajęć przeprowadzonych w sposób określony w ust. 3, przeprowadza się po zakończeniu zajęć teoretycznych.

W świetle art. 24 ustawy o kierujących pojazdami:

Nauka jazdy jest prowadzona:

1)pojazdem:

a)odpowiadającym wymaganiom określonym dla danej kategorii prawa jazdy lub dla pozwolenia na kierowanie tramwajem,

b)oznakowanym kwadratową tablicą barwy niebieskiej z białą literą „L”,

c)przystosowanym do nauki jazdy, zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 66 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym,

d)posiadającym adnotację w dokumencie stwierdzającym dopuszczenie do ruchu o spełnieniu wymagań, o których mowa w lit. a-c, dokonywaną przez odpowiedni organ, na podstawie pozytywnego wyniku badania technicznego przeprowadzonego przez stację kontroli pojazdów, o której mowa w art. 83 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - nie dotyczy tramwaju;

2)pojazdem odpowiednio przystosowanym do rodzaju niepełnosprawności spełniającym warunki, o których mowa w pkt 1 lit. a i b - w przypadku szkolenia osoby niepełnosprawnej.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o kierujących pojazdami:

Szkolenie osoby ubiegającej się o uzyskanie uprawnienia do kierowania motorowerem lub pojazdem silnikowym w formie kursu, z zastrzeżeniem ust. 3, jest prowadzone przez:

1)ośrodek szkolenia kierowców - jednostkę organizacyjną przedsiębiorcy wpisanego do rejestru przedsiębiorców prowadzących ośrodek szkolenia kierowców;

2)jednostkę wojskową - w zakresie szkolenia żołnierzy na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

3)jednostkę organizacyjną służb podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub nadzorowanych przez tego ministra - w zakresie szkolenia osób na potrzeby tych służb oraz strażaków ratowników ochotniczej straży pożarnej, na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 233).

Wymagania w stosunku do podmiotów prowadzących szkolenie w zakresie programu szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami zostały uregulowane w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury i Budownictwa z 4 marca 2016 r. w sprawie szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, instruktorów i wykładowców (t. j. Dz. U. 2018 r. poz. 1885 ze zm.).

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, instruktorów i wykładowców:

Szkolenie osoby szkolonej jest przeprowadzane jako:

1) szkolenie podstawowe - przed przystąpieniem po raz pierwszy do egzaminu państwowego, w zakresie określonej kategorii prawa jazdy lub pozwolenia;

2) szkolenie uzupełniające - przeprowadzane na wniosek osoby, która ukończyła szkolenie podstawowe.

Stosownie do § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, instruktorów i wykładowców:

Przeprowadzenie poszczególnych zajęć w ramach szkolenia jest potwierdzane w karcie przeprowadzonych zajęć stosowanej na kursie dla kandydatów na kierowców lub motorniczych każdorazowo:

1) w momencie rozpoczynania zajęć poprzez wpisanie daty i godziny rozpoczęcia szkolenia oraz numeru ewidencyjnego osoby prowadzącej zajęcia, jeżeli go posiada;

2) po zakończeniu zajęć poprzez wpisanie godziny zakończenia szkolenia i złożenie podpisu przez osobę prowadzącą zajęcia i osobę szkoloną.

Minimalną liczbę godzin zajęć w zakresie części teoretycznej i praktycznej szkolenia dla każdej osoby podlegającej szkoleniu podstawowemu określa § 9 ust. 1 rozporządzenia w sprawie szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, instruktorów i wykładowców, który stanowi, że:

1.Liczbę godzin zajęć w zakresie części teoretycznej i praktycznej szkolenia dla każdej osoby podlegającej szkoleniu podstawowemu ustala indywidualnie instruktor prowadzący w porozumieniu z tą osobą, przy czym:

1)liczba godzin dla zajęć w zakresie części teoretycznej szkolenia nie może być mniejsza niż:

a)26 godzin w zakresie prawa jazdy kategorii A1, A2, A, B1, B, T lub pozwolenia,

b)4 godziny zajęć teoretycznych i ćwiczeń w zakresie udzielania pierwszej pomocy ofiarom wypadków drogowych - dotyczy prawa jazdy kategorii A1, A2, A, B1, B, T i pozwolenia,

c)20 godzin w zakresie prawa jazdy kategorii C1, C, D1, D,

d)5 godzin w zakresie prawa jazdy kategorii AM,

e)1 godziny zajęć teoretycznych i ćwiczeń w zakresie udzielania pierwszej pomocy ofiarom wypadków drogowych - dotyczy prawa jazdy kategorii AM;

2)liczba godzin dla zajęć w zakresie części praktycznej szkolenia nie może być mniejsza niż:

a)5 godzin w zakresie prawa jazdy kategorii AM,

b)15 godzin w zakresie prawa jazdy kategorii B+E,

c)20 godzin w zakresie prawa jazdy kategorii A1, A2, A, C1, C1+E, D1+E lub T,

d)25 godzin w zakresie prawa jazdy kategorii C+E lub D+E,

e)30 godzin w zakresie prawa jazdy kategorii B1, B, C, D1 lub pozwolenia, z zastrzeżeniem pkt 5,

f)60 godzin w zakresie prawa jazdy kategorii D;

3)wymagania, o których mowa w pkt 1, nie dotyczą osób ubiegających się o prawo jazdy kategorii B, C lub D, jeżeli posiadają prawo jazdy odpowiednio kategorii B1, C1 lub D1 albo zaświadczenie o uzyskaniu pozytywnego wyniku egzaminu państwowego w zakresie prawa jazdy odpowiednio kategorii B1, C1 lub D1;

4)wymagania, o których mowa w pkt 1, nie dotyczą osób ubiegających się o prawo jazdy kategorii A2, jeżeli posiadają prawo jazdy kategorii A1, oraz osób ubiegających się o prawo jazdy kategorii A, jeżeli posiadają prawo jazdy kategorii A1 lub A2;

5)dla szkolenia w zakresie prawa jazdy kategorii C prowadzonego przez jednostki wojskowe dla żołnierzy zasadniczej służby wojskowej lub żołnierzy służby kandydackiej liczba godzin zajęć w zakresie części praktycznej szkolenia nie może być mniejsza niż 20.

Stosownie do treści § 10 i § 11 ust. 1 i ust. 2 w sprawie szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, instruktorów i wykładowców:

§ 10. Godzina zajęć w zakresie części teoretycznej szkolenia równa się 45 minutom, a zajęć w zakresie części praktycznej szkolenia - 60 minutom.

§ 11.

1.Zajęcia w zakresie części praktycznej szkolenia nie mogą być dłuższe niż:

1)2 godziny dziennie w okresie pierwszych:

a)4 godzin szkolenia - w zakresie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2 lub A,

b)8 godzin szkolenia - w zakresie prawa jazdy kategorii innych niż określone w lit. a oraz pozwolenia;

2)3 godziny dziennie - po określonych w pkt 1 godzinach dla zajęć w zakresie części praktycznej szkolenia dla prawa jazdy poszczególnych kategorii oraz pozwolenia;

3)4 godziny dziennie - po zakończeniu 50% godzin zajęć w zakresie części praktycznej szkolenia dla prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D, D+E oraz pozwolenia.

2.Podczas zajęć w zakresie części praktycznej szkolenia z osobą szkoloną dopuszcza się stosowanie urządzeń technicznych wspomagających komunikację, jeżeli osoba szkolona jest osobą, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się (Dz. U. z 2017 r. poz. 1824).

Zgodnie z § 19 w sprawie szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, instruktorów i wykładowców:

Egzamin wewnętrzny składa się z części:

1)teoretycznej - przeprowadzanej w sali wykładowej przy użyciu testu komputerowego;

2)praktycznej - przeprowadzanej na placu manewrowym i w ruchu drogowym po uzyskaniu przez osobę szkoloną pozytywnego wyniku z części teoretycznej egzaminu - jeżeli jest wymagana.

Zasady przeprowadzania egzaminów wewnętrznych regulują przepisy § 20, § 21 w sprawie szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, instruktorów i wykładowców, które stanowią m.in., że:

§ 20

1.Zakres części teoretycznej egzaminu wewnętrznego, liczba pytań egzaminacyjnych, ich tematyka, sposób oceny części teoretycznej egzaminu wewnętrznego oraz czas jego przeprowadzenia są zgodne ze sposobem przeprowadzania części teoretycznej egzaminu państwowego.

2.Informację o wyniku części teoretycznej egzaminu wewnętrznego, liczbie popełnionych błędów oraz dacie przeprowadzenia egzaminu, podpisaną przez instruktora lub wykładowcę, który przeprowadził część teoretyczną egzaminu wewnętrznego, i osobę szkoloną, umieszcza się w dokumentacji kandydata na kierowcę.

§ 21

1.Zakres części praktycznej egzaminu wewnętrznego, kryteria oceny oraz czas trwania, z zastrzeżeniem ust. 2, są zgodne ze sposobem przeprowadzania części praktycznej egzaminu państwowego.

2.W trakcie przeprowadzania części praktycznej egzaminu wewnętrznego realizuje się wszystkie przewidziane dla egzaminu państwowego zadania egzaminacyjne, bez względu na liczbę popełnionych błędów, z wyjątkiem przypadku, gdy zachowanie osoby szkolonej zagraża bezpośrednio życiu i zdrowiu uczestników ruchu drogowego.

3.W trakcie części praktycznej egzaminu wewnętrznego instruktor wypełnia arkusz przebiegu części praktycznej egzaminu wewnętrznego i wyszczególnia w nim błędy popełnione przez osobę szkoloną; arkusz może być sporządzony w postaci elektronicznej przy wykorzystaniu funkcjonalności systemu teleinformatycznego, przy czym wynik egzaminu wewnętrznego instruktor potwierdza podpisem elektronicznym albo unikalnym identyfikatorem i hasłem nadanymi w tym systemie.

4.Po zakończeniu części praktycznej egzaminu wewnętrznego instruktor przeprowadzający egzamin omawia z osobą szkoloną popełnione przez nią błędy.

5.W przypadku zakończenia egzaminu wewnętrznego z wynikiem negatywnym instruktor prowadzący ustala wraz z osobą szkoloną, na podstawie wypełnionego arkusza przebiegu części praktycznej egzaminu wewnętrznego, dalszy zakres szkolenia niezbędny do uzyskania wszystkich umiejętności.

6.Arkusz przebiegu części praktycznej egzaminu wewnętrznego podpisują instruktor przeprowadzający egzamin, instruktor, który prowadził szkolenie, i osoba szkolona.

7.Arkusz przebiegu egzaminu wewnętrznego otrzymuje osoba szkolona, a kopię arkusza pozostawia się w ośrodku szkolenia kierowców lub innym podmiocie prowadzącym szkolenie.

8.Jako arkusz przebiegu części praktycznej egzaminu wewnętrznego wykorzystuje się arkusz przebiegu części praktycznej egzaminu państwowego stosowany do przeprowadzania egzaminów państwowych.

Powołane przepisy ustawy o kierujących pojazdami określają formy i zasady prowadzonych przez Pana szkoleń.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz przedstawiony przez Pana opis sprawy należy stwierdzić, że świadczone przez Pana usługi szkoleniowe w zakresie kategorii B spełniają definicję usług kształcenia zawodowego/przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy i są prowadzone w formach i na zasadach wskazanych w przepisach odrębnych.

Tym samym dla świadczonych przez Pana usług szkoleniowych w zakresie kategorii B znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

Kolejne Pana wątpliwości budzi zagadnienie, czy świadczone przez Pana usługi szkoleniowe w zakresie kategorii AM, A1, A2 i A będą zwolnione z podatku na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wskazano powyżej, szkolenia w zakresie kategorii AM, A1, A2 i A nie są i nie będą świadczone jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe. Zatem dla świadczonych przez Pana usług szkoleniowych w zakresie kategorii AM, A1, A2 i A nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W związku z powyższym należy przeanalizować, czy dla usług, które Pan świadczy spełnione będą przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy VAT.

Mając na uwadze wykładnię definicji usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, dokonanej na podstawie art. 44 rozporządzenia do Dyrektywy, należy wskazać, że szkolenia osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2 i A nie można co do zasady uznać za kształcenie zawodowe, a tym samym nie można objąć tych szkoleń zwolnieniem od podatku od towarów i usług. Nie można bowiem uznać, że szkolenia te pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem.

Odrębną natomiast kwestią są przypadki, gdy szkolenie to dotyczy osób skierowanych np. przez pracodawcę dla zdobycia uprawnień do kierowania motocyklem, jeżeli są one niezbędne do wykonywania obowiązków u tego pracodawcy (np. skierowanie przez Policję funkcjonariuszy na tego rodzaju szkolenie).

Zatem co do zasady, szkolenia osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2 i A nie stanowią ani kategorii niezbędnej do wykonywania konkretnego zawodu, ani również, tak jak ma to miejsce w przypadku ww. kategorii B, powszechnie już obowiązującego wymagania do podjęcia pracy.

Mogą jednak zdarzyć się sytuacje, w których to właśnie pracodawca skieruje swojego przyszłego bądź obecnego pracownika na szkolenie w zakresie kategorii AM, A1, A2 i A w celu nabycia uprawnień do wykonywania zawodu takiego jak: kolportażysta poczty, ulotek, osoba do rozwożenia pizzy itp. i w tym wypadku nabyte w trakcie szkolenia wiedza i umiejętności zostaną wykorzystane do wykonywanej pracy.

W takiej sytuacji kurs prawa jazdy kategorii AM, A1, A2 i A należy uznać za nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem. W takim przypadku stanowi usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Jak wskazał Pan w opisie sprawy, usługi szkoleniowe w zakresie kategorii AM, A1, A2, A skierowane są do osób, które chcą zdobyć prawa jazdy na jednoślady i motocykle. Osoby rozpoczynające kurs zgodnie z przepisami zazwyczaj są jeszcze w szkole średniej i trudno określić jakie kto ma plany i czym będzie zajmował się w przyszłości a poza tym szkolenie jest pierwszym etapem w uzyskaniu prawa jazdy, dokument otrzymuje się dopiero po zdanym egzaminie państwowym w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego. Uczestnicy uczą się praktycznych umiejętności prowadzenia pojazdów oraz podstaw teorii ruchu drogowego. Pracownicy mogą wykorzystać uprawnienia do wykonywania zawodów związanych z transportem, takich jak kurierzy, dostawcy, czy pracownicy firm przewozowych. W niektórych przypadkach, zdobytą wiedzę można wykorzystać jako podstawę do zdobycia kolejnych, wyższych uprawnień (np. kategoria A z A1 lub A2). Osoby, które ukończą szkolenie i uzyskają prawo jazdy w kategoriach AM, A1, A2 i A, będą mogły wykorzystać zdobytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu, szczególnie w branżach, w których wymagane jest posiadanie umiejętności prowadzenia pojazdów uznawanych w tych kategoriach. Szkolenie w zakresie kategorii AM, A1, A2, A są prowadzone dla kursantów z uwagi na ich własną i dobrowolną decyzję. Podczas rozpoczęcia szkolenia trudno określić jakie plany zawodowe ma dana osoba. Przedsiębiorca nie ma obowiązku ani przyzwolenia na ingerencję w osobiste decyzje kursanta. Wskazał Pan, że podczas dotychczasowej pracy szkoleniowej nie zdarzyło się aby jakiś pracodawca drogą oficjalną kierował kursanta na szkolenie w zakresie kategorii AM, A1, A2, A nie mniej jednak być może pracodawcy kierując kursanta wybrali inny sposób na skierowanie i sfinansowanie szkolenia (Rozliczenia między sobą).

A zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony przez Pana opis sprawy, wskazać należy, że świadczone przez Pana usługi szkoleniowe w zakresie kategorii AM, A1, A2 i A nie będą nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem. Jak wskazał Pan we wniosku osoby rozpoczynające kurs zgodnie z przepisami zazwyczaj są jeszcze w szkole średniej. Ponadto, wskazał Pan, że podczas dotychczasowej pracy szkoleniowej nie zdarzyło się aby jakiś pracodawca drogą oficjalną kierował kursanta na szkolenie w zakresie kategorii AM, A1, A2, A.

Tym samym wskazać należy, że świadczone przez Pana usługi szkoleniowe w zakresie kategorii AM, A1, A2 i A nie mogą korzystać ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, ponieważ nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

A zatem, Pana stanowisko w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Kolejną Pana wątpliwością jest kwestia prawa do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

W myśl art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)transakcji związanych z nieruchomościami,

b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1)dokonujących dostaw:

a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2)świadczących usługi:

a)prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c)jubilerskie,

d)ściągania długów, w tym factoringu;

3) (uchylony).

Z powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego wynika, że obliczając limit sprzedaży uprawniający podatnika do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, po przekroczeniu którego podatnik traci prawo do zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy nie bierze się pod uwagę m.in. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jak wynika z opisu sprawy, nie jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług, ponieważ na chwilę obecną przychody z działalności nie przekraczają kwoty 200 000,00 zł. Wskazał Pan, że wartość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 200 000zł (bez podatku VAT). Nie wykonuje i nie będzie Pan wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że w art. 113 ustawy o VAT wprowadzono zwolnienie podmiotowe z tego podatku. Aby móc skorzystać z tego zwolnienia, przedsiębiorcy muszą spełnić warunek dotyczący wysokości obrotu wskazanego w art. 113 ust. 1.

Jak wskazano powyżej, dla świadczonych przez Pana usług szkoleniowych w zakresie kategorii B znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy. Natomiast świadczone przez Pana usługi szkoleniowe w zakresie kategorii AM, A1, A2 i A nie korzystają ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 i 29 ustawy.

A zatem wskazać należy, że wartość sprzedaży z tytułu świadczonych przez Pana usług szkoleniowych w zakresie kategorii B, które będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, nie powinna być wliczana do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Natomiast w odniesieniu do świadczonych przez Pana usług szkoleniowych w zakresie kategorii AM, A1, A2 i A, które, jak już wskazano powyżej nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 i 29 ustawy, może Pan korzystać ze zwolnienia z art. 113 ust. 1-9 ustawy wyłącznie w sytuacji, jeśli wartość tych usług nie będzie przekraczać kwoty 200 000 zł w ujęciu rocznym.

Tym samym oceniając całościowo uznałem Pana stanowisko za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie się pokrywał ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.